31 grudnia 1995 (niedziela), 23:46:46

Porwanie i przemienienie

Porwanie i przemienienie

 

Motto:

W sprawie przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i naszego zgromadzenia się wokół Niego, prosimy was, bracia, abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list, rzekomo od nas pochodzący, jakoby już nastawał dzień Pański.

(2 List do Tesaloniczan 2.1-2)

 

Wierzę, że w niedalekiej przyszłości chrześcijanie zostaną zabrani przez Pana Jezusa z tego świata w nadnaturalny sposób. Wierzę, że zostaną przyobleczeni w nowe ciała pozwalające im, podobnie jak Jezusowi po zmartwychwstaniu przebywać w bliskiej obecności Boga. Wierzę, że wydarzenie to będzie miało miejsce razem ze zmartwychwstaniem wierzących, którzy również nowe ciała otrzymają.

 

Wiarę tą podtrzymują następujące wersety Pisma Świętego, które za tłumaczeniem Biblii Tysiąclecia wraz z moimi notatkami poniżej przedstawiam.

 

Jeżeli ktoś chce moje notatki rozszerzyć, skomentować lub skrytykować proszę o kontakt.

 

                                                                                                         Wojtek

 

 

Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować.

(List do Filipian 3.20‑21)

 

Fakty:

  • Właściwym miejscem przebywania wierzących jest niebo, choć wydaje się, że raczej chodzi tu o stan relacji z Bogiem niż o fizyczne miejsce.
  • Na dziś jednak stanem wierzących jest oczekiwanie na Pana Jezusa.
  • Ciała wierzących będą przemienione i podobne do ciała, które ma Jezus po swoim zmartwychwstaniu.
  • Jezus ma moc mogącą sobie wszystko podporządkować (ale to zupełnie nie na temat).

 

 

W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem.

(Ewangelia Jana 14.2-3)

 

Fakty:

  • Pan przyjdzie powtórnie aby zabrać wierzących do siebie.
  • Pan Jezus zapewnia, że wierzący będą z nim razem.
  • W tej wypowiedzi, jak i w wielu innych Pan Jezus relacje Oblubieniec-Panna Młoda aby przedstawić swój stosunek do Kościoła. Znajomość ceremonii zaślubin w społeczności żydowskiej pomaga zrozumieć wypowiedz, o „mieszkaniach w domu Ojca” i o tym, że Oblubieniec „przygotuje miejsce” o potem „przyjdzie i zabierze”.

 

 

To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, że my, żywi, pozostawieni na przyjście Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy pomarli. Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze będziemy z Panem.

(1 List do Tesaloniczan 4.15‑17)

 

Fakty:

  • Pan zstąpi z nieba ale nie ma tu mowy o jego zstąpieniu na ziemię - raczej o jakimś wspólnym z wierzącymi porwaniu w powietrze.
  • Wierzący od tej chwili na zawsze będą z Panem.
  • Cztery razy jest tu Kyrio raz Teos (właściclelem trąby jest Teos) i raz Krysto (martwi są w Krysto). Jest to o tyle ważne, że w polskim tłumaczeniu Nowego Świata w miejsce Teos użyto Imienia Pańskiego.

 

 

Sieje się niechwalebne ‑ powstaje chwalebne; sieje się słabe ‑ powstaje mocne; zasiewa się ciało zmysłowe ‑ powstaje ciało duchowe. Jeżeli jest ciało ziemskie powstanie też ciało niebieskie. Tak też jest napisane: (...) A jak nosiliśmy obraz ziemskiego [człowieka], tak też nosić będziemy obraz [człowieka] niebieskiego. Zapewniam was, bracia, że ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego, i że to, co zniszczalne, nie może mieć dziedzictwa w tym, co niezniszczalne. Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby ‑ zabrzmi bowiem trąba ‑ umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność.

(1 list do Koryntian 15.43‑53)

 

Fakty:

  • Są jakieś ciała niebieskie i wierzący w takich ciałach odziedziczą Królestwo Boże.
  • Wszyscy wierzący będą przemienieni - zarówno ci, którzy pomarli jak i ci, który to wydarzenie zastanie przy życiu.
  • Zmartwychwstanie wierzących, bo wygląda na to że nie chodzi tu o zmartwychwstanie wszystkich zmarłych, odbędzie się na dźwięk ostatniej trąby. O tym, że zmartwychwstań może być kilka traktują inne fragmenty Pisma.

 

Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie. Tak przeto teraz wzdychamy, pragnąc przyodziać się w nasz niebieski przybytek, o ile tylko odziani, a nie nadzy będziemy. Dlatego właśnie udręczeni wzdychamy, pozostając w tym przybytku, bo nie chcielibyśmy go utracić, lecz przywdziać na niego nowe odzienie, aby to, co śmiertelne, wchłonięte zostało przez życie.

(2 list do Koryntian 5.1-4)

 

Fakty:

  • Gdy zniszczeje nasze doczesne ciało dostaniemy od Boga jakieś nowe, lepsze niezniszczalne.

 

 

Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni. Potem me szczątki skórą odzieje, i ciałem swym Boga zobaczę. To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty.

(Księga Hioba 19.25-27)

 

Fakty:

  • Hiob żywił głęboką wiarę w cielesne zmartwychwstanie.

 

 

Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.

(Ewangelia Mateusza 24.38-41)

 

Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.

(Ewangelia Łukasza 17.34-35)

 

Fakty:

  • W historii świata będzie taki moment, że ludzkość zostanie podzielona: niektórzy zostaną z tego świata zabrani inni na nim zostaną.
  • Porwanie dokona się w chwili, gdy ludzie nie będą się tego spodziewać.
  • Skoro będzie to zjawisko nagłe, a w jednym miejscu ziemi będą spać w innym pracować można poniekąd wywnioskować stąd kulistość ziemi. Ale to nie jest na temat.

 

 

 

 


Kategorie: teologia, _blog


Słowa kluczowe: pochwycenie, przyjście Jezusa


Pliki


Komentarze: (1)

anonim, April 28, 2014 19:55 Skomentuj komentarz


Z fajcebooka:29 marca 2014, o 15:45, Leszek Jańczuk

Doktryna o pochwyceniu zasadza się na greckim terminie "harpadzo". Do ulubionych tekstów cytowanych przez zwolenników tej teorii należą: Dwaj będą na łożu, jeden będzie zabrany, drugi zostawiony" (Łk 17,35). "Dwóch będzie na roli, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona" (Mt 24,40-41). "wszyscy będziemy przemienieni, w jednej chwili, w oka mgnieniu..." (1 Kor 15,51-52). "razem będziemy pochwyceni na obłokach na powietrzu na spotkanie Pana" (1 Tes 4,17). "Wejdź mój ludu di swoich pokojów i zamknij swoje drzwi za sobą, skryj się na chwilę aż przeminie gniew. Bo oto Pan wyjdzie ze swego miejsca ... " (Iz 26,20-21). "Dziecię zostało pochwycone do Boga i do jego tronu" (Ap 12,5). Tych tekstów jest znacznie więcej. A wielki ucisk? Jest kilka tekstów, które mówią, że Bóg nie zachował "nas" na czas swego gniewu. Także Ap 12,17 "by podjąć walkę z resztą potomstwa" niewiasty. Ten tekst sprawia wiele kłopotów dla współczesnych biblistów (odrzucają doktrynę pochwycenia). No i wypada uzupełnić, że "syn" niewiasty jest przez współczesnych biblistów na ogół interpretowany jako kościół, bądź członkowie kościoła. Popularna nienaukowa wykładnia odnosi syna zwykle do Chrystusa, ale to napotyka na poważne problemy egzegetyczne. Syn został "porwany" (ew "pochwycony"), Chrystus natomiast wniebowstąpił. Syn ucieka przed smokiem, natomiast Chrystus zwyciężył smoka. Nie ma żadnych aluzji do śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. No i reszta potomstwa niewiasty, najtrudniejsza rzecz w całym rozdziale. Dla zwolenników doktryny pochwycenia, reszta potomstwa to ci, którzy nie załapali się na pochwycenie i pozostali na czas wielkiego ucisku, i będą mieli do czynienia z Antychrystem.
Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.