22 grudnia 2014 (poniedziałek), 23:45:45

Wiersz Krzysia K.

Od Krzysia K.

W otchłani bezradności
codziennej bezużyteczności
szukając światła w ciemności,
miłości w samotności
wspominam twoje imię
najlepsze imię
imię ponad imiona
dusza spragniona
kona, umiera ,powstaje
te imię to nieznane raje
najcenniejsze zostaje
obiecane gaje
ponad gałązkę oliwną
mą naturę naiwną
w schizofrenii mego życia
realnego odkrycia
kocham Twe imię
kocham Twe imię
kochać nie potrafię
kochać nie potrafię
Ale...........
wierzę, że Jesteś
wszystkim w Imieniu
Jezus


Kategorie: poezja, _blog


Słowa kluczowe:


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.