Zaufaj Panu, polegaj nań, on wyprostuje ścieżki

Jako Polacy możemy się radować z bogactwa przekładów Pisma Świętego na nasz język. Radować, bo nie żyjąc w kulturze hebrajskiej czasem trudno nam pojąć pewne rzeczy za pomocą pojęć z kultury Polskiej, ale jak zobaczymy jak zrozumiało to kilku Polaków znających hebrajski to możemy poczuć więcej, zobaczyć bogactwo, uradować się i przemyśleć.

Zrobiłem dziś porównanie kilku znanych tłumaczeń dwóch myśli z Księgi Przysłów, dokładnie z rozdziału 3 wersety 5 i 6. Oto do jakich wniosków dochodzę.

Wnioski:

1. Ufać Panu należy z całego serca. Ale można też ufać PANU, JAHWE lub Jehowie. Zostanę przy Panu wiedząc, że chodzi o Boga.

2. Lepiej nie polegać na swoim rozsądku, rozumie, umiejętnościach, roztropności i zrozumieniu.

3. Na swoich drogach mamy Pana poznawać, wyznawać, rozpoznać, pamiętać o nim, myśleć o nim i znać go.

4. Pan będzie prostować, albo wyprostuje nasze ścieżki, ale czasem wyrówna (wyrównanie to działanie w płaszczyźnie pionowej, bo prostowanie działa w płaszczyźnie poziomej).

5. No i jeszcze ścieżki. Ścieżki lub drogi.

Poniżej źródło moich badań, czyli wybrane polskie przekłady:

Biblia Jakuba Wujka (1599)

(5) Miej ufność w Panu ze wszystkiego serca swego, a nie polegaj na roztropności twojej.

(6) Na wszystkich drogach twoich myśl o nim, a on wyprostuje ścieżki twoje.

Biblia Gdańska (1632)

(5) Ufaj w Panu ze wszystkiego serca twego, a na rozumie twoim nie spolegaj.

(6) We wszystkich drogach twoich znaj go, a on prostować będzie ścieszki twoje.

Biblia Warszawska (1975)

(5) Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie!

(6) Pamiętaj o Nim na wszystkich swoich drogach, a On prostować będzie twoje ścieżki!

Biblia Paulistów (2008)

(5) Zaufaj PANU całym sercem, a nie polegaj na swej umiejętności.

(6) W całym twoim postępowaniu staraj się Go rozpoznać, a On wyrówna twoje ścieżki.

Biblia Poznańska (1974/75)

(5) Zaufaj Jahwe całym sercem swoim, a nie polegaj na własnym rozumie.

(6) Na wszystkich drogach swoich wyznawaj Go, a On wyrówna twoje ścieżki.

Biblia Tysiąclecia, wyd. V (1999)

(5) Z całego serca Panu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku.

(6) Poznawaj Go na każdej swej drodze, a On twe ścieżki wyrówna.

Przekład Nowego Świata (1997)

(5) Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu.

(6) Zważaj na niego na wszystkich swych drogach, a on wyprostuje twe ścieżki.

Kategorie: biblia, _blog

Słowa kluczowe: zaufanie, droga, życie, mądrość, przypowieści

Komentarze: (0)

Droga ze Skarżyska-Kamienna do Miechowa

Droga z Warszawy na Kraków jest śliczna, a nawet bardzo śliczna. To droga nr 7, a czasem S7. W porównaniu do "gierkówki" (gierkówka nawet nie ma swojego numerka bo czasem jest to 86, czasem 1, a czasem 8) to jest czego zazdrościć krakowiakom, że jadąc do stolicy mają takie piękne widoki. Wracają też! Do z Grójca do Radomia - błysk! Od Skarżyska-Kamienna do Chęcin droga też daje wielką radość szybkiej jazdy poprzez niewysokie, ale jednak góry. Widoki wspaniałe. Ruch się rozkłada na dwa pasy, więc leci się to 140k/h. To 140 to takie naciągane 120 co wolno tam jechać - wszak droga szybkiego ruchu. Wokoło Kielc nieco gorzej, bo chyba od 10 lat drugi pas w budowie, ale wiem, że od czasów wczesnego Gierka, gdy wybudowano ten odcinek jest to chyba najładniej pociągnięta droga w Polsce. W kilku miejsca nad wzgórzami widać wieże zamku w Chęcinach, za to po wschodniej stronie ciekawie zagląda się w podkieleckie dolinki. Potem nie ma już dwóch jezdni ale dalej jest pięknie, na wschodzie Ponidzie, na zachodzie obrzeża Jury, pięknie jest pod Jędzejowem, pięknie w Miechowie. A droga bardzo szybka, łatwa w wyprzedzaniu ciężarówek o ile się ma dobry silnik a takowy posiadam.

Jadę i zastanawiam się nad wypowiedzią Jezusa z Kazania na górze. Jak to było? Na parkingu sprawdzam na kompie "Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: (...) Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!". Jadę i powtarzam sobie bo to jest tekst, obok którego jakoś trudno mi przejść obojętnie.

Pewną ciekawostką sposób w jaki to zapisano: dwa śliczne chiazmy! Siedzą mi w głowie, ale po zapisaniu tego w kilu liniach widać je wyraźnie:

Wchodźcie przez ciasną bramę!

(A ) Bo szeroka jest brama
( B)     i przestronna ta droga,
( B)     która prowadzi do zguby,
(A ) a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą.

(A ) Jakże ciasna jest brama
( B)     i wąska droga,
( B)     która prowadzi do życia,
(A ) a mało jest takich, którzy ją znajdują

Chiazmy czuć w pamięci, bo właśnie chiastycznie zapamiętuje się ten fragment.

(A) Brama może być
     ciasna
     szeroka.
(A) Przez Bramę się
     wchodzi
     ją się znajduje.

(B) Droga jest
      przestronna
      wąska.
(B) Droga prowadzi do
      zguby
      życia.

Tak sobie to zapisuję, ale jadąc stale zastanawiałem się na ile jest to opis rzeczywistości, a na ile proroctwo Jezusa dotyczące ludzi w jego czasach albo w czasach przyszłych, bardziej tych moich. A może jedno i drugie? Niby żyję w chrześcijańskim kraju, niby nauki Jezusa są znane, o Kazaniu na górze pewnie każdy słyszał, ale czy to stwierdzenie brane jest przez moich znajomych na poważnie?

We mnie budzi ono przerażenie - czy naprawdę wielu idzie przez szeroką bramę a mało jest takich co wchodzi znajduje bramę wąską? O bramie nie jest tak stanowczo jak o drodze - czy naprawdę wielu idzie na zgubę a niewielu kieruje się do życia?

Ta wypowiedź mocno mnie dołuje mnie to, bo przecież znam tylu ludzi, których to nie szokuje, nie zasmuca a ja zastanawiam się, czy też ja jestem nienormalny czy też oni? Wydaje mi się, że jeżeli na poważnie traktuje się słowa Jezusa to jakoś mi trudno przejść koło tego opisu obojętnie. Jeżeli taka jest prawda to należy coś zrobić, krzyknąć, namalować plakat, zwołać wiec i ogłosić: opamiętajcie się, nie idźcie tą szeroką drogą! Ale można też inaczej. Łatwiej przecież olać słowa Jezusa i wsadzić go między szurniętych, świrów, oszołomów, nauczycieli nie z tej epoki. Lepiej samemu skupić się na wakacjach (żeglarstwo musi być piękne sądząc po fotkach jakie publikują moi znajomi na fejscie), albo na robieniu biznesu (to inni znajomi) lub polityki (jeszcze inni - fajnych mam tych fejsoznajomych). Fajnie, bo sam właśnie wracam z lekkich wakacji ale jakoś nie mogę się czuć wypoczętym bo cały czas rozważam jak to jest z tą drogą wegług Jezusową.

Jadę i napięcie narasta - tej powszechnej postawy olewania słów Jezusa jakoś przyjąć nie mogę - wszak poznałem go a i On mnie poznał, co wiem, bo czegoś w życiu muszę być pewien a z drugiej strony jeżeli Jego słów nie olewam to dlaczego jeszcze tego plakatu nie namalowałem, tej manifestacji nie zorganizowałem? Sprzeczność narasta a tu się zrobił Miechów i dalej droga jest też piękna, ale ja tym razem nie na Kraków ale na Olkusz via Wolbrom. Tam też jest ładnie bo to już Jura.

Kategorie: teologia, _blog

Słowa kluczowe: mt 7, kazanie na górze, miechów, skarżysko-kamienna, droga, kielce, S7

Komentarze: (0)

Szeroka droga

Kategorie: biblia, zbawienie, _blog

Słowa kluczowe: sieżka, droga, zbawienie, ewangelia

Komentarze: (3)

W telewizji powiedzieli ....

A drogą, prawdą i życiem zawsze był i będzie Jezus zwany Mesjaszem, który umarł ale też zmartwychwstał w przeciwieństwie do innych supermenów.

Ale czemu się dziwię? W światowej, bezbożnej telewizji taka wstawka jest wsam raz aby zwodzić religią ludzi religijnych. Religia to wiadomo - diabelstwo!

Inspiracja: Wiadomości TVP1, 1 listopada 2005, godzina 19.30

Kategorie: katolicyzm, _blog

Słowa kluczowe: droga, prawda, życie, Jezus, papież, śmierć, katolicyzm

Komentarze: (4)