Moderne et post-moderne

> Dlaczego to rozróżnianie między modernizmem 
> a postmodernizmem jest tak istotne?
> Dlaczego spędza to sen z powiek tylu osobom?
> Dlaczego powstają na ten temat wiersze i rozprawy filozoficzne?

To proste. Jeżeli obserwujesz i nie rozumiesz; jeżeli słuchasz, i nie wiesz o co chodzi; jeżeli mówisz, i nie jesteś zrozumiana, czyli jeżeli jest jakaś blokada to oczywiście można ją olać, ale może należy ją zanalizować, zastanowić się i może da się coś zmienić. Tak więc pierwsza przyczyna to chęć pełniejszej komunikacji i chęć lepszego zrozumienia.

Ale jest też przyczyna druga. Otóż postmodernizm jest wielką krytyką modernizmu. A właściwie to nie krytyka, co ucieczka, to rozczarowanie wielkimi ideami, które jeszcze w XX wieku były tak silne i widoczne. A. mówi to tak: modernizm nie dał odpowiedzi, modernizm zawiódł, zawiodły wszystkie jego idee i wspaniałe pomysły. Teraz ludzie mają go dość, nieużywają, nie angażują się, nie myślą tymi kategoriami. Ale potencjał w ludziach jest, bo on jest zawsze. Postmodernizm to dziura przed czymś co się dopiero wyłoni, przed czymś co będzie a na co, rozumiejąc potrzeby ludzi można mieć wpływ. I to jest druga przyczyna - należy umieć się znaleźć w świecie, który przyhamował i spręża się przed kolejnym skokiem, nie wiadomo jeszcze dokąd.

Wczorajsze wybory w Hiszpanii są efektem postmodernizmu: zwyciężyli terroryści z Al-Kaidy (o ile takowi istnieją) i zwyciężył postmodernizm wyrażający się w słowach: my chcemy mieć spokój. W czasach modernizmu pewnie doszło by do pogromu społeczności arabskich w Hiszpanii, w czasach postmodernizmu dojdzie do wycofania się Hiszpanii z Iraku. Nie chcę oceniać tych zjawisk, bo nie chcę się zajmować tu polityką. Mogę tylko dodać, że w kulturze islamu nie ma miejsca na postmodernizm a coś wręcz przeciwnego. Postmodernizm wyrażony poprzez "my chcemy mieć spokój" jest cechą bogatych społeczeństw zachodnich (chrześcijaństwa nie warto w to mieszać ale niektórzy by napisali post chrześcijańskich a Arabowie widzą wprost chrześcijańskich, bo patrzą z bardzo daleka).

(...)

W.