18 sierpnia 2007 (sobota), 13:14:14

Kantata 82 - Ich habe genung

Dopisek z 2017 na początku: do słuchania zapraszam tu: http://kbpp.org.pl/bwv-82


Lekcja nowotestamentowa

A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela.”
Ewangelia wg świętego Łukasza, rozdział 2, wersety od 25

Do posłuchania na dziś

Kantata 82 - "Ich have genug" w wykonaniu Petera Schreiera - pliki mp3 w załączeniu.


Polskie tłumaczenie

Kantata 82 - Ich habe genung

(na bas solo)

1. Aria

Zadosyć już mam.
Ja Zbawcę już mego, wzorem Symeona,
W stęsknione me wziąłem nadziei ramiona,
Zadosyć już mam.
Już go zobaczyłem
Jezusa do serca wiarą przytuliłem
Chciałbym dziś jeszcze z serdeczną radością
Rozstać się z doczesnością:
Zadosyć już mam!

2. Recytatyw

Zadosyć ja mam!
A w tym jedynie, ma otucha cała,
Że Jezus jest mój, a ja chcę być Jego.
Więc trzymam Go ramieniem wiary,
I widzie, jak widział Symeon stary,
Wspaniałą radość życia przyszłego.
Za mężem więc owym podążajmy!
Ach gdybyż mnie Pan z łańcuchów ciała
Zechciał wybawić!
Ach, gdyby dzisiaj już mógł być w niebie,
Z radością, świecie, rzekłbym do ciebie
Zadosyć ja mam!

3. Aria

Zamknijcie się, oczy znękane
I zapadnijcie w błogi sen!
Świecie, już tu nie zostanę!
Nie daje przecież mi świat ten,
Noc, co by duszy mej służyło.
Zamknijcie się, oczy znękane
I zapadnijcie w błogi sen!
Tutaj w nędzy tylko płaczę
Tam natomiast, tam zobaczę
Pokój, słodycz, szczęście, miłość.

4. Recytatyw

Mój Boże, kiedyż to się stanie.
Że się w ostatnią udam drogę?
Tu w zimnym piasku spocząć mogę,
Lecz kiedyż u Ciebie spocznę, Panie?
Ze światem już się pożegnałem przecie:
Dobranoc, świecie!

5. Aria

Na śmierć się moją już raduje.
Ach! Już napotkać bym ją rad.
Śmierć mnie od biedy wyratuje.
Którą mnie związać pragnie świat. 
Tłumaczenie pochodzi w dodatku z tłumaczeniami do książki A. Durr'a "Kantaty Jana Sebastiana Bacha", Wydawnictwo Polihymnia.

Przemyślenia

  • Osobiście: zadosyć ja mam. Słuchając muszę tak to określić choć słowo "zadosyć" brzmi archaicznie a współczesny odpowiednik "mam tego dosyć" brzmi wulgarnie. W każdym razie zadosyć ja mam - maranatha! Ale póki co żyję, mam się dobrze więc muszę tylko pamiętać, że pielgrzymem jestem na tej ziemi.
  • W tak głęboko chrześcijańskim tekście widać jak daleko chrześcijanie odeszli od myślenia symeonowego (patrz lekcja), o humanistycznym odlocie w myśleniu KRK już nie wspominając.

Kategorie: Bach, muzyka, libretto, _blog


Słowa kluczowe: Bach, BWV 80, kantata, Ich habe genung


Pliki


Komentarze: (2)

anonim, August 19, 2007 19:53 Skomentuj komentarz


Pozornie wydaje się, że tekst propaguje tak często pojawiającą się na blogach "kulturę śmieci". Ale tylko pozornie bo w istocie to tekst o życiu - tylko życiu rozumianym jako życie wieczne w obecności Boga. Pozory mylą!

Lokus, March 25, 2016 16:45 Skomentuj komentarz


Jak dla mnie Twoje wyjaśnienie tylko potwierdza pozory :)
Życie "przyszłe" to żadne życie, a mówienie o "spotkaniu Pana" to tylko pocieszenie i kontrast, jakim jest nicość, nieistnienie, w porównaniu do ziemskich trosk. Tak przynajmniej odbierana jest ta kantata współcześnie, jak sądzę.
Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.