Magia i sakramenty
Znowu na fejsie dyskusja o sakramentach i magii. Magię Wikipedia definiuje tak:
To oczywiste, że rzymska koncepcja sakramentów (ex opere operato) jest magiczna, bo o ich skuteczności nie przesądza wiara ale forma. Ba, wiara w ogóle nie jest tam potrzebna. Skuteczności udzielania rzymskiego chrztu albo eucharystii nie niweluje nawet to, gdy sprawujący te obrzędy rzymski kapłan jest w ogóle niewierzący (sic!). Z kolei, niemowlę poddane obrzędowi obmoczenia w wodzie, również nie posiada wiary, bo jest nieświadome tego, co się z nim wyprawia. Co więc zostaje? Sama forma. I to jest esencją magii. Wywoływanie skutków nadprzyrodzonych za pomocą odpowiednich technik rytualnych.
A wszystko dlatego, że PJO na serwisie http://breviarium.blogspot.com/ publikuje dyskusję Tradsów z PostSoborowiem na teram tego, które czary (z solą, czy bez) są lepsze w walce z demonami.
Kategorie: katolicyzm, apologetyka, _blog
Słowa kluczowe: chrzest, magia, breviarium, trydent, sv2
Komentarze: (1)
wojtek, April 9, 2020 23:16 Skomentuj komentarz
Z Fejsa w kwietniu 2020
Zacznę od mojego rozumienia słów.
Definicja #1.
Magia, czary – ogół wierzeń i praktyk opartych na przekonaniu o istnieniu sił nadprzyrodzonych, które można opanować za pomocą odpowiednich zaklęć i określonych czynności. (...)
Definicja #2.
Sakrament (łac. sacramentum, gr. μυστήριον /mystērion/) – w chrześcijaństwie obrzęd religijny rozumiany jako widzialny znak lub sposób przekazania łaski Bożej, (...)
Część wspólna tych dwóch definicji:
Przekonanie, że za pomocą czynów (gestów, słów, obrzędów, zaklęć) człowiek może wpływać na rzeczywistość duchową i praktyka z tego przekonania wynikająca.
A praktycznie:
Człowiek wykonuje znak, wypowiada słowo i w przypadku magii ma to np. zatrzymać albo rzucić chorobę, dać bogactwo, plony, przebłagać duchy, pojednać z Bogiem… a w przypadku sakramentu dać błogosławieństwo Boga, odpuścić grzechy, dać łaskę uświęcającą (nie wiem co to jest), zmienić chleb w ciało Chrystusa.
Szczerze - ja nie widzę różnicy. Obie te rzeczy nie zakładają suwerenności osobowego Boga. A jeżeli Bóg jest osobą to może coś zrobić lub nie gdy podejmie taką decyzję, a decyzję podejmie jak się Go o to poprosi. Najlepiej prosić prostymi słowami (tak uczył nas Pan Jezus) bo nic mu dać nie możemy skoro to On jest Stworzycielem wszystkiego.
Koncepcja i praktyka rzymskiego katolicyzmu idzie tak daleko, że zakłada nawet władzę kapłana nad Bogiem (tak nauczał kard. Wyszyński). Ale nie chcę mi się tego nawet cytować, bo wielkim zgorszeniem to jest. Skupmy się więc na sakramentach i czarach. Moim zdaniem to samo.