Dzień: serwis Mazdy, hałda, PRF, Triggo i 2 list apostoła Piotra
Ale mam dziś pomieszany dzień. Zamiast wejść na hałdę to na nią wjechałem, w błocie i deszczu. Chyba ten napęd na 4 koła jest prawdą w mojej Maździe. Czytam drugi list apostoła Piotra, bo ładne to jest, ale czytam też o PFR.
PFR to Polski Fundusz Rozwoju. PFR w ramach kierunku Otwarte Innowacje tworzy fundusze VC, w których 80% kapitału wstawia państwo, a 20% mają dostarczyć inwestorzy prywatni przyprowadzeni przez podmiot, który chce tym VC zarządzać. Podmioty zarządzające złożyły aplikacje (możno opóźniony jest proces) ale wygląda na to, że za chwile PRF je wybierze i gdzieś od końca wiosny rozpocznie się inwestowanie w innowacyjne spółki. Ale jak się to będzie inwestować? Zobaczymy.
A co pisze apostoł Piotr? Czytam od 2P1:3nn i wynotowuje sobie bo ważne:
Piotr podaje on następujące fakty:
- żądze (pewnie żądze ciała) na tym świecie prowadzą do zepsucia,
- są jednak dane pewne obietnice (jakie? drogocenne, największe) więc pewnie pochodzą od Boga,
- przez te obietnice (pewnie uwierzenie w nie) człowiek staje się uczestnikiem Boskiej natury. Cokolwiek to znaczy przypuszczam, że to poważna sprawa!
Ponieważ jest się uczestnikiem Boskiej natury dobrze jest dołożyć starań i … (teraz wyliczanka)
- połączyć swoją wiarę z prawością,
- prawość z poznaniem,
- poznanie z opanowaniem,
- opanowanie z wytrwałością,
- wytrwałość z pobożnością,
- pobożność z braterstwem,
- a braterstwo z miłością.
Piękna lista cech charakteru. Ale te słowa należy podefiniować, bo trudne są.
I obietnica: gdy te cechy staną się moim udziałem, to nie dopuszczą one abym był bezczynny i bezowocny.
Jak ktoś nie ma tych cech to (1) jest krótkowzroczny (widzi tylko dziś, nie widzi wieczności) i (2) zapominalski, skoro zapomniał, że został oczyszczony ze swych dawnych grzechów.
O tych sprawach się wie, ale mimo to dobrze jest powtarzać aby pobudzać się przez przypominanie.
Każdy z nas "zwinie swój namiot" - niektórzy (jak Piotr, zapewniony przez Pana) wiedzą, że zrobią to niedługo.
Piotr zapewnia o przyjściu Jezusa nie jako bajkopisarz, ale jako naoczny świadek (wspomina tu wydarzenia na "świętej” górze - pewnie chodzi o Tabor).
Ale się naczytałem - czas na dobrą kawę, idę zamówić.
Cytat 2P1:3-18 eib
(3) Jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności. Otrzymujemy to dzięki poznaniu Tego, który nas powołał w swojej własnej chwale i wspaniałości. (4) Dzięki nim darowane nam zostały drogocenne, największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, jako ci, którzy nie ulegli zepsuciu, do którego na tym świecie doprowadzają żądze.
(5) Właśnie dlatego dołóżcie starań i połączcie swoją wiarę z prawością, prawość z poznaniem, (6) poznanie z opanowaniem, opanowanie z wytrwałością, wytrwałość z pobożnością, (7) pobożność z braterstwem, a braterstwo z miłością. (8) Gdy te cechy będą waszym udziałem, i to w coraz większej mierze, to nie dopuszczą one, abyście byli bezczynni i bezowocni w poznaniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa. (9) Komu natomiast ich brak, ten nie widzi, jest krótkowzroczny. Zapomniał też, że został oczyszczony ze swoich dawnych grzechów.
(10) Dlatego, bracia, tym bardziej zadbajcie o stałość waszego powołania i wybrania. Dbając o te cechy, nigdy się nie potkniecie, (11) ponieważ dzięki temu zostanie wam zapewniony szeroki dostęp do wiecznego Królestwa naszego Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.
(12) Dlatego — chociaż znacie przekazaną wam prawdę i jesteście w niej utwierdzeni — chcę wam ciągle powtarzać te sprawy. (13) Dopóki jestem w namiocie mego ciała, uważam, że trzeba pobudzać was przez to przypominanie. (14) A wiem, że niedługo przyjdzie mi zwinąć ten namiot, co mi zresztą nasz Pan, Jezus Chrystus, wyraźnie zaznaczył. (15) Dołożę natomiast starań, abyście również po moim odejściu stale sobie o tych sprawach przypominali.
(16) Gdyż obwieściliśmy wam moc oraz przybycie naszego Pana, Jezusa Chrystusa, nie jako ludzie, którzy poszli za wymyślnymi baśniami, ale jako naoczni świadkowie Jego wielkości. (17) Bóg Ojciec bowiem obdarzył Go czcią i chwałą, gdy w potędze swego Majestatu skierował do Niego słowa: To jest mój ukochany Syn, źródło mojej radości. (18) My ten właśnie głos, pochodzący z nieba, usłyszeliśmy, gdy przebywaliśmy z Nim na świętej górze.