Osiągnąć biegłość w słowach
W poniedziałek na śniadaniu z Salomonem wyszło nam, że w Prz1:3, który Septuaginta oddaje „Przysłowia są by … osiągnąć biegłość w słowach” zauważyliśmy, że ta "biegłość w słowach" to nie tylko retoryka, sztuka ładnego mówienia ale też filozofia, zdolność rozumowania. Nie ma mądrości bez sprawnego używania słów, nie w aspekcie mowy (wymowy), ale wnioskowania, rozumowania, logiki, i co ważne właściwego używania pojęć i określania pól semantycznych.
Początek Księgi Mądrości
ks. Popowski za Septuagintą: (1) Przysłowia Salomona, syna Dawida, który był królem w Izraelu, (2) służące nabyciu mądrości i ogłady, poznaniu nauk roztropności, (3) osiągnięciu biegłości w słowach, zrozumieniu prawdziwej sprawiedliwości, kierowaniu się prawym osądem; (4) a także temu, by prostodusznym dodać roztropności, a młodym - ogłady i rozwagi.
BT: (1) Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla w Izraelu. (2) Aby poznać mądrość i karność, aby zrozumieć słowa rozsądku, (3) aby zdobyć karny rozsądek, sprawiedliwość, rzetelność i prawość,(4) aby prostaczkom udzielić rozwagi, a młodym - wiedzy i roztropności.
BW: (1) Przypowieści Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego: (2) Dla poznania mądrości i karności, dla zrozumienia mów roztropnych, (3) Dla przyjęcia pouczenia o rozważnym postępowaniu, o sprawiedliwości i prawie, i prawości, (4) Dla udzielenia prostaczkom roztropności, młodym poznania i rozwagi.
UBG: (1) Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela; (2) Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych; (3) Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości; (4) Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.