12 września 2019 (czwartek), 11:46:46

Nie tylko o kotach - rzecz o cierpieniu stworzeń

W Liście do Rzymian, w środku rozważań na temat życia pełnego Ducha Świętego apostoł Paweł wstawia dygresję na temat cierpienia, wyjaśniając przy okazji problem cierpienia zwierząt. W Rz8:18-25 czytamy takie coś:

UBG: (18) Uważam bowiem, że cierpienia teraźniejszego czasu nie są godne porównywania z tą przyszłą chwałą, która ma się w nas objawić. (19) Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych. (20) Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei, (21) że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych. (22) Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach rodzenia aż dotąd. (23) A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała. (24) Nadzieją bowiem jesteśmy zbawieni. A nadzieja, którą się widzi, nie jest nadzieją, bo jakże ktoś może spodziewać się tego, co widzi? (25) Ale jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, to oczekujemy tego z cierpliwością.

To samo w BT, bo jako przekład bardziej literacki może używać ładniejszych słów:

bt5: (18) Sądzę bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. (19) Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. (20) Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, (21) że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. (22) Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. (23) Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów - odkupienia naszego ciała. (24) W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której [spełnienie już się] ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? (25) Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.

Do studiowania użyję jednak przekładu dosłownego, a potem zajmę się wnioskami płynącymi z innych przekładów. 

TPNT: (18) Sądzę bowiem, że utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne porównania z tą chwałą, która ma się w nas objawić. (19) Bo stworzenie żarliwie oczekuje objawienia synów Boga. (20) Gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu Tego, który je poddał, w nadziei, (21) Że i samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia do wolności chwały dzieci Boga. (22) Bo wiemy, że całe stworzenie współwzdycha i współcierpi w bólach porodowych aż do teraz. (23) A nie tylko ono, ale i my sami, którzy mamy pierwocinę Ducha, i my sami w sobie wzdychamy oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała. (24) Albowiem w tej nadziei zostaliśmy zbawieni. A nadzieja widzialna nie jest nadzieją; bo ktoś, kto widzi, po co ma mieć nadzieję? (25) Ale jeśli mamy nadzieję na to, czego nie widzimy, to oczekujemy tego z wytrwałością.

Obserwacje:

  • .18a - W dzisiejszych czasach doświadczamy utrapień. Trudno nie zauważyć.
  • 18b - Objawi się w nas jakaś chwała. Czytamy i o tym, więc mamy nadzieję.
  • .18 - Siła tych utrapień jest mniejsza niż siła przyszłej (a więc będącej w naszej nadziei) chwały.
  • .20 - Stworzenie (a więc koty też) zostały poddane marności, nie dobrowolnie (swoją decyzją) (.21) ale Bóg tak sprawił, w nadziei, że będzie uwolnione z tej niewoli skażenia do wolności chwały dzieci Boga.
  • .22 - Stworzenia cierpią - podobnie jak ludzie. Widzimy to.
  • .23 - Ludzie też cierpią, również ci ludzie, którzy mają już zadatek (pierwocinę) Ducha.
  • .23b - ale oczekujemy zmiany. Oczekujemy usynowienia, odkupienia naszego ciała.
  • .24 - Mając nadzieję na to usynowienie, odkupienie ciała zostaliśmy zbawienie.
  • .24b - Coś co się widzi nie jest już nadzieją, ale widzeniem. Uwaga: działającego Ducha w nas widzimy. I chyba od tego stwierdzenia należy to studium zacząć.
  • .25 A to czego jeszcze nie widzimy to nadzieją wyczekujemy. 

Uwagi:

  • Chwała to trudne słowo. Często na polski jest tłumaczone jako sława i to chyba jest rusycyzm.
  • Nadzieja - wiara w to, że będzie lepiej.

Synteza w postaci faktów wynikające ze studium:

  • Na świecie jest coś nie tak, skoro jest cierpienie, niewola zepsucia, śmierć a nawet takie coś jak bóle porodowe.
  • Bóg chciał, aby temu zepsuciu poddane były również zwierzęta, przy czym nie są one poddane z własnej woli czy winy.
  • Ale będzie tak do czasu - wiemy bowiem, że będzie tak do chwili, w której nastąpi odkupienie naszych ciał, objawienie się nas jako dzieci Boże.
  • A że tak będzie przekonuje nas Duch Święty, którego od chwili zbawienia mamy, jako zaliczkę, w postaci pierwszych darów a nawet plonów.
  • I widząc to dalej nadzieją żyjmy.

 Metodologia pracy:

  1.  Czytam w różnych przekładach, zaczynając od UBG, na pewno poprzez dość standardowe BT.
  2. Studiuję TPNP wypisując fakty
  3. Robię syntezę używając pojęć z przekładów literackich.

 


Kategorie: _blog, biblia / studium, studium biblii


Słowa kluczowe: stworzenie, rz8, zwierzęta


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.