25 listopada 2019 (poniedziałek), 14:33:33

Apokalipsa, rozdział 14 - studium tekstu

Wstęp

Rok temu walczyłem z końcówką dziejów świata opisaną w 18, 19 i 20 rozdziale, teraz muszę iść do przodu, albo do tyłu i zaczynam od rozdziału 14 bo jakoś mi to harmonizuje z pochwyceniem kościoła.


Rozdział 14

Treść Ap 14:1nn tpnt Analiza

Wizja Baranka na górze Syjon

(1) I zobaczyłem, a oto Baranek stał na górze Syjon,   
a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące mających Jego imię i imię Jego Ojca napisane na swoich czołach.  
(2) I słyszałem głos z nieba jak głos wielu wód, i jak głos potężnego gromu, i usłyszałem głos harfiarzy grających na swoich harfach. (3) I śpiewają jakby nową pieśń przed tronem i przed czterema stworzeniami, i przed starcami, i nikt nie mógł nauczyć się tej pieśni, jak tylko sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy są wykupieni z ziemi.

 Co słychać?

  • głos potężnego gromu
  • głos harfiarzy grających na harfach
  • śpiewają nową pieśń

 

Nowa pieśń:

  • nikt nie mógł się jej nauczyć
  • tylko te 144 tys wykupionych z ziemi

 

A gdzie się to dzieje?

  • przed tronem
  • przed czterema stworzeniami
  • przed starcami
(4) To są ci, którzy nie skalali się z kobietami, bo są dziewiczy (παρθενοι). To są ci, którzy podążają za Barankiem, gdziekolwiek by poszedł. Ci zostali wykupieni z ludzi, jako pierwocina Bogu i Barankowi. (5) A w ustach ich nie znaleziono podstępu; są bowiem bez skazy przed tronem Bożym. 

 Co wiemy o tych 144 tysiącach

  • czy oni są tymi harfiarzami?
  • śpiewają jakby nową pieść, której nikt inny nie móg się nauczyć
  • zostali wykupieni z ziemi
  • nie skalali się z kobietami - są dziewiczy (παρθενοι)
  • podążają za Barankiem, gdziekolwiek by poszedł - wniosek: oni żyją, i chyba im dobrze
  • zostali oni wykupieni z ludzi
  • zostali wykupieni jako pierwocina Bogu i Barankowi
  • moralnie są dobry skoro nie znaleziono podstępu w ich ustach;
  • są bez skazy przed tronem

Trzej aniołowie przekazują ważne informacje

(6) I zobaczyłem innego anioła lecącego środkiem nieba, który miał wieczną Ewangelię, aby ją głosić mieszkającym na ziemi i wszelkiemu narodowi, i plemieniu, i językowi, i ludowi, (7) Mówiąc potężnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę, gdyż nadeszła godzina Jego sądu i oddajcie pokłon Temu, który uczynił niebo i ziemię, morze i źródła wód.

Inny anioł? Wychodzi na to, że w tej scenie jest pierwszym aniołem, skoro trzeci w .9 jest trzecim

Anioł ma dobrą nowinę aby ją głosił mieszkającym na ziemi wszystkim ludziom.

Ta dobra nowina jest raczej (#1) zachętą do oddania chwały Bogu-Stworzycielowi.

 (8) A po nich szedł inny anioł, mówiąc: Upadł, upadł Babilon, miasto wielkie, gdyż winem szału swojego nierządu napoił wszystkie narody.

Drugi anioł przekazuje (#2) informację, że upadł Babilon.

 

Powtarza się informacja, która była przy nierządnicy w Ap15 - Babilon winem szału swojego nierządu napoił ludzi.

(9) I szedł za nim trzeci anioł, mówiąc potężnym głosem:

Jeśli ktoś odda pokłon dzikiemu zwierzęciu i jego obrazowi, i jeśli weźmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, (10) To i on napije się wina Bożego wzburzenia, które jest zmieszane i nierozcieńczone w kielichu Jego gniewu, i będzie męczony w ogniu i siarce przed świętymi aniołami i przed Barankiem.

(11) A dym ich męki unosi się na wieki wieków, i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, ci, którzy oddają pokłon dzikiemu zwierzęciu i jego obrazowi, i jeśli ktoś przyjmuje znamię jego imienia.

Trzeci anioł mówi (#3) ostrzeżenie:

kto będzie blisko ze zwierzęciem (bestią) lub jego obrazem (prorokiem) ma przechlapane.

Przyjęcie znamienia nawiązuje do Ap 13:17 i tego 666

 

 

w Łk, przypowieść o talentach jest. że przez Jezusem zabijają jego wrogów.

 

(12) Oto tu jest wytrwałość świętych, tu są ci, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa.

 Dwie ważne rzeczy wyróżniają wytrwałość świętych:

  • strzegący przykazań Boga
  • i strzegący wiary Jezusa
(13) I usłyszałem głos z nieba, mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są umarli, którzy odtąd umierają w Panu. Tak mówi Duch, aby odpoczywali od swoich trudów, a czyny ich idą za nimi.

Pocieszający komentarz z nieba.

 

Umarli w Chrystusie - por. Ap 20:6, 1Tes 4:13n

#1 - Żniwo Jezusa Ap14-S1

(14) I zobaczyłem, a oto biały obłok; a na obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego, mający na swojej głowie złoty wieniec, a w swojej ręce ostry sierp.

Ktoś podobny do Syna Człowieczego 

-> jest notka o Jezusie na Obłoku

(15) I inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając potężnym głosem do tego, który siedział na obłoku:

rozkaz pochodzi ze świątyni 

Poślij twój sierp i żnij, gdyż nadeszła twoja godzina, by żąć, ponieważ dojrzało żniwo ziemi.

Najpierw żniwo ziemi.

(16) I rzucił ten, który siedział na obłoku, swój sierp na ziemię, i zżętą została ziemia.

Jezus zżyna ziemię - zbiera swoje żniwo z ziemi.

 

Pytanie do interpretacji: czy to się da zsynchronizować z pochwyceniem kościoła, które dzieje się razem ze zmartwychwstaniem zmarłych w Chrystusie.

 

Obserwacje:

  • Jezus sieci na białym obłoku.
  • Jezus ma złoty wieniec na głowie, ma też ostry sierp
  • Jezus działa na sygnał anioła, który wyszedł ze świątyni
  • Sygnał: nadeszła godzina Jezusa, aby żąć ponieważ dojrzało żniwo.
  • Jezus zżął i zżęta została ziemia (η γη - he ge).

 

Podobieństwo do pochwycenia:

  • Jezus na obłokach 1Tes 4:13n.
  • Jezus działa na sygnał anioła, który wyszedł ze świątyni
    • Tylko Ojciec wie, kiedy (Mk 13:32)
    • 1Tes 4:15 - Jezus działa na rozkaz Boga, przy głosie archanioła.
  • Zebranie żniwa Jezusa jest przed zebraniem winorośli, która trafi do tłoczni Bożego gniewu.

 

#2 - Żniwo Gniewu Boga 

(17) A inny anioł wyszedł ze świątyni w niebie, i on miał ostry sierp.

Inny anioł jest wykonawcą drugiego zbioru.

(18) I jeszcze inny anioł wyszedł od ołtarza, miał on władzę nad ogniem i zawołał, krzycząc potężnym głosem do tego, który miał ostry sierp, mówiąc:

I jeszcze kolejny anioł posłaniec, tak jak poprzedni posłaniec przyszedł do Jezusa przychodzi.

Anioł ma władzę nad ogniem - nad wodą już nie musi, bo Pan Bóg nie zaleje już ziemi - tak obiecał Noemu i dlatego jest tęcza.

Poślij swój ostry sierp i zbierz kiście winorośli ziemi, gdyż jej winne grona już dojrzały.

Żniwo do tłoczni Bożego gniewu.

Te owoce były karmione przez ziemię, ziemia jako żywicielka.

(19) I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i zerwał grona winorośli ziemi, i wrzucił je do wielkiej tłoczni Bożego gniewu. (20) I deptano tłocznię poza miastem, i wyszła krew z tłoczni sięgająca aż do końskich wędzideł na tysiąc sześćset stadiów.

Przerąbane - bo deptano tłocznię Bożego gniewu.

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: apokalipsa, ap14


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.