Apokalipsa, rozdział 14 - studium tekstu
Wstęp
Rok temu walczyłem z końcówką dziejów świata opisaną w 18, 19 i 20 rozdziale, teraz muszę iść do przodu, albo do tyłu i zaczynam od rozdziału 14 bo jakoś mi to harmonizuje z pochwyceniem kościoła.
- Apokalipsa, rozdział 18 - studium tekstu
- Apokalipsa, rozdział 19 - studium tekstu
- Apokalipsa, rozdział 20 - studium tekstu
Rozdział 14
Treść Ap 14:1nn tpnt | Analiza |
---|---|
Wizja Baranka na górze Syjon |
|
(1) I zobaczyłem, a oto Baranek stał na górze Syjon, | |
a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące mających Jego imię i imię Jego Ojca napisane na swoich czołach. | |
(2) I słyszałem głos z nieba jak głos wielu wód, i jak głos potężnego gromu, i usłyszałem głos harfiarzy grających na swoich harfach. (3) I śpiewają jakby nową pieśń przed tronem i przed czterema stworzeniami, i przed starcami, i nikt nie mógł nauczyć się tej pieśni, jak tylko sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy są wykupieni z ziemi. |
Co słychać?
Nowa pieśń:
A gdzie się to dzieje?
|
(4) To są ci, którzy nie skalali się z kobietami, bo są dziewiczy (παρθενοι). To są ci, którzy podążają za Barankiem, gdziekolwiek by poszedł. Ci zostali wykupieni z ludzi, jako pierwocina Bogu i Barankowi. (5) A w ustach ich nie znaleziono podstępu; są bowiem bez skazy przed tronem Bożym. |
Co wiemy o tych 144 tysiącach
|
Trzej aniołowie przekazują ważne informacje |
|
(6) I zobaczyłem innego anioła lecącego środkiem nieba, który miał wieczną Ewangelię, aby ją głosić mieszkającym na ziemi i wszelkiemu narodowi, i plemieniu, i językowi, i ludowi, (7) Mówiąc potężnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę, gdyż nadeszła godzina Jego sądu i oddajcie pokłon Temu, który uczynił niebo i ziemię, morze i źródła wód. |
Inny anioł? Wychodzi na to, że w tej scenie jest pierwszym aniołem, skoro trzeci w .9 jest trzecim Anioł ma dobrą nowinę aby ją głosił mieszkającym na ziemi wszystkim ludziom. Ta dobra nowina jest raczej (#1) zachętą do oddania chwały Bogu-Stworzycielowi. |
(8) A po nich szedł inny anioł, mówiąc: Upadł, upadł Babilon, miasto wielkie, gdyż winem szału swojego nierządu napoił wszystkie narody. |
Drugi anioł przekazuje (#2) informację, że upadł Babilon.
Powtarza się informacja, która była przy nierządnicy w Ap15 - Babilon winem szału swojego nierządu napoił ludzi. |
(9) I szedł za nim trzeci anioł, mówiąc potężnym głosem: Jeśli ktoś odda pokłon dzikiemu zwierzęciu i jego obrazowi, i jeśli weźmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, (10) To i on napije się wina Bożego wzburzenia, które jest zmieszane i nierozcieńczone w kielichu Jego gniewu, i będzie męczony w ogniu i siarce przed świętymi aniołami i przed Barankiem. (11) A dym ich męki unosi się na wieki wieków, i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, ci, którzy oddają pokłon dzikiemu zwierzęciu i jego obrazowi, i jeśli ktoś przyjmuje znamię jego imienia. |
Trzeci anioł mówi (#3) ostrzeżenie: kto będzie blisko ze zwierzęciem (bestią) lub jego obrazem (prorokiem) ma przechlapane. Przyjęcie znamienia nawiązuje do Ap 13:17 i tego 666
w Łk, przypowieść o talentach jest. że przez Jezusem zabijają jego wrogów.
|
(12) Oto tu jest wytrwałość świętych, tu są ci, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa. |
Dwie ważne rzeczy wyróżniają wytrwałość świętych:
|
(13) I usłyszałem głos z nieba, mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są umarli, którzy odtąd umierają w Panu. Tak mówi Duch, aby odpoczywali od swoich trudów, a czyny ich idą za nimi. |
Pocieszający komentarz z nieba.
Umarli w Chrystusie - por. Ap 20:6, 1Tes 4:13n |
#1 - Żniwo Jezusa |
|
(14) I zobaczyłem, a oto biały obłok; a na obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego, mający na swojej głowie złoty wieniec, a w swojej ręce ostry sierp. |
Ktoś podobny do Syna Człowieczego -> jest notka o Jezusie na Obłoku |
(15) I inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając potężnym głosem do tego, który siedział na obłoku: |
rozkaz pochodzi ze świątyni |
Poślij twój sierp i żnij, gdyż nadeszła twoja godzina, by żąć, ponieważ dojrzało żniwo ziemi. |
Najpierw żniwo ziemi. |
(16) I rzucił ten, który siedział na obłoku, swój sierp na ziemię, i zżętą została ziemia. |
Jezus zżyna ziemię - zbiera swoje żniwo z ziemi.
Pytanie do interpretacji: czy to się da zsynchronizować z pochwyceniem kościoła, które dzieje się razem ze zmartwychwstaniem zmarłych w Chrystusie.
Obserwacje:
Podobieństwo do pochwycenia:
|
#2 - Żniwo Gniewu Boga |
|
(17) A inny anioł wyszedł ze świątyni w niebie, i on miał ostry sierp. |
Inny anioł jest wykonawcą drugiego zbioru. |
(18) I jeszcze inny anioł wyszedł od ołtarza, miał on władzę nad ogniem i zawołał, krzycząc potężnym głosem do tego, który miał ostry sierp, mówiąc: |
I jeszcze kolejny anioł posłaniec, tak jak poprzedni posłaniec przyszedł do Jezusa przychodzi. Anioł ma władzę nad ogniem - nad wodą już nie musi, bo Pan Bóg nie zaleje już ziemi - tak obiecał Noemu i dlatego jest tęcza. |
Poślij swój ostry sierp i zbierz kiście winorośli ziemi, gdyż jej winne grona już dojrzały. |
Żniwo do tłoczni Bożego gniewu. Te owoce były karmione przez ziemię, ziemia jako żywicielka. |
(19) I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i zerwał grona winorośli ziemi, i wrzucił je do wielkiej tłoczni Bożego gniewu. (20) I deptano tłocznię poza miastem, i wyszła krew z tłoczni sięgająca aż do końskich wędzideł na tysiąc sześćset stadiów. |
Przerąbane - bo deptano tłocznię Bożego gniewu. |
Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019
Słowa kluczowe: apokalipsa, ap14
Pliki
- 2022-06-20 Bestia z Ap13 wg Julii.jpg
- Ap14-0.png
- Ap14-S1.png
- Ap14-S1a.png
- Ap14-S2.png
- wielka-nierzadnica-wg-martina-Ap17.png