Studium Jana, rozdział 7

Narracja: Jezus w Galilei przed pielgrzymką do Jerozolimy na święta

•  gdzie pierwszy raz pojawia się pomysł aby zabić Jezusa? Pod koniec rozdziału 5. W tym rozdziale też się temat przewija (np. .19)

⁽²⁾ A było blisko święto żydowskie – Święto Namiotów. ⁽³⁾ Powiedzieli więc do Niego Jego bracia:

Odejdź stąd i idź do Judei, żeby i Twoi uczniowie zobaczyli dzieła, które Ty czynisz. ⁽⁴⁾ Nikt bowiem nie czyni nic w ukryciu, lecz sam stara się być publicznie znany. Jeśli takie rzeczy czynisz, pokaż się światu.

•  warto przypomnieć sobie co to jest święto namiotów i jak się ma do 7 świąt opisanych w Kpł 23.

⁽⁶⁾ Jezus więc powiedział im:

Mój czas jeszcze nie nadszedł; ale wasz czas zawsze jest odpowiedni. ⁽⁷⁾ Świat nie może was nienawidzić, ale mnie nienawidzi, ponieważ ja świadczę o nim, że jego dzieła są złe. ⁽⁸⁾ Wy idźcie na to święto, ja jeszcze nie idę na to święto, gdyż mój czas jeszcze się nie wypełnił. 

Święta w Jerozolimie

⁽¹⁴⁾ A gdy już minęła połowa święta, wstąpił Jezus do świątyni i nauczał. ⁽¹⁵⁾ I dziwili się Żydzi, mówiąc:

Skąd On zna Pisma, skoro się nie uczył?

⁽¹⁶⁾ Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

Nauka moja nie jest moja, ale Tego, który mnie posłał.

⁽¹⁷⁾ A jeśli ktoś chce czynić Jego wolę, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy ja sam od siebie mówię. ⁽¹⁸⁾ Kto sam od siebie mówi, szuka własnej chwały; ale kto szuka chwały Tego, który go posłał, ten jest szczery i nie ma w nim niesprawiedliwości.

⁽¹⁹⁾ Czy nie Mojżesz dał wam Prawo? A nikt z was nie czyni Prawa. Dlaczego usiłujecie mnie zabić?

• przedyskutować problem: wola pełnienia woli Boga a problem poznania
• Kto szuka własnej chwały to ma problem z wiarą w Mesjasza o czym było w J5:44

⁽²⁰⁾ W odpowiedzi, tłum rzekł:

Masz demona; kto usiłuje Cię zabić?

⁽²¹⁾ Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

Jednego dzieła dokonałem i wszyscy się temu dziwicie! ⁽²²⁾ Oto Mojżesz dał wam obrzezanie – chociaż nie było ono od Mojżesza, ale od ojców – i w sabat obrzezujecie człowieka. ⁽²³⁾ Jeżeli człowiek przyjmuje obrzezanie w sabat, aby nie było naruszone Prawo Mojżesza, dlaczego złościcie się na mnie, że całego człowieka uczyniłem zdrowym w sabat? ⁽²⁴⁾ Nie sądźcie po pozorach, ale sprawiedliwym sądem osądźcie.

⁽²⁵⁾ Mówili więc niektórzy z mieszkańców Jerozolimy:

Czy to nie jest Ten, którego usiłują zabić? ⁽²⁶⁾ A oto On mówi otwarcie i nic Mu nie mówią. Czyżby rzeczywiście przywódcy poznali, że Ten jest prawdziwie Mesjaszem? ⁽²⁷⁾ Ale o Nim wiemy, skąd jest; natomiast gdy przyjdzie Mesjasz, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.

•  Pojawia się podział: (1) Żydzi - rozumiani jako warstwa przywódców, faryzeusze i kapłani, oraz (2) lud

⁽²⁸⁾ Jezus więc wołał w świątyni, nauczając i głosząc:

I mnie znacie, i wiecie, skąd jestem, a nie przyszedłem posłany przez samego siebie; lecz prawdziwy jest Ten, który mnie posłał, którego wy nie znacie! ⁽²⁹⁾ A ja znam Go; ponieważ jestem od Niego i On mnie posłał.

⁽³⁰⁾ Usiłowali więc Go pojmać; lecz nikt nie podniósł na Niego ręki, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina. ⁽³¹⁾ A wielu z ludzi uwierzyło w Niego i mówiło:

Gdyby przyszedł Mesjasz, czy uczyniłby więcej cudownych znaków od tych, które Ten uczynił?

⁽³²⁾ A gdy usłyszeli faryzeusze, że tłum tak o Nim szemrze, posłali faryzeusze i arcykapłani podwładnych, aby Go pojmać. ⁽³³⁾ Jezus więc powiedział im:

Jeszcze na krótki czas jestem z wami, a potem odchodzę do Tego, który mnie posłał. ⁽³⁴⁾ Szukać mnie będziecie, a nie znajdziecie; a gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie.

•  Jezus zapowiada już swoją śmierć.

⁽³⁵⁾ Powiedzieli więc Żydzi do siebie:

Dokąd On zamierza iść, że my Go nie znajdziemy? Czy zamierza iść do greckiej diaspory i nauczać Greków? ⁽³⁶⁾ Co to za słowa, które wypowiedział: Szukać mnie będziecie, a nie znajdziecie; i gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie?

Wielkie święto w świątyni

⁽⁴⁰⁾ Wtedy wielu spośród tłumu, słysząc to słowo, mówiło:

On jest naprawdę tym Prorokiem.

⁽⁴¹⁾ A inni mówili:

To jest Mesjasz.

Natomiast jeszcze inni mówili:

Czy z Galilei przyjdzie Mesjasz? ⁽⁴²⁾ Czy Pismo nie powiedziało, że z potomstwa Dawida i z Betlejem, miasteczka, gdzie był Dawid, przyjdzie Mesjasz? ⁽⁴³⁾

Stał się więc rozłam między ludem z powodu Niego.

⁽⁴⁴⁾ A niektórzy z nich chcieli Go pojmać; ale nikt nie podniósł na Niego ręki. ⁽⁴⁵⁾ Przyszli więc podwładni do arcykapłanów i do faryzeuszów, a oni im powiedzieli:

Dlaczego nie przyprowadziliście Go tutaj?

⁽⁴⁶⁾ Odpowiedzieli podwładni:

Żaden człowiek, nigdy tak nie przemawiał, jak Ten człowiek.

⁽⁴⁷⁾ I odpowiedzieli więc im faryzeusze:

Czy i wy jesteście zwiedzeni? ⁽⁴⁸⁾ Czy uwierzył w Niego ktoś z przywódców lub z faryzeuszów? ⁽⁴⁹⁾ Tylko ten tłum, nieznający Prawa, jest przeklęty.

•  To obrazuje stosunek klasy rządzącej (faryzeuszy i kapłanów) do ludzi.
  Dosłownie: Ciemny lud jest przeklęty!