Chustki kładzione na chorych

Treść

⁽¹⁾ I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; ⁽²⁾ Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście? A oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. ⁽³⁾ Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni? A oni odpowiedzieli: W chrzcie Jana. ⁽⁴⁾ Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w Jezusa Chrystusa. ⁽⁵⁾ Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. ⁽⁶⁾ A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. ⁽⁷⁾ Wszystkich mężczyzn było około dwunastu.

⁽⁸⁾ Potem przez trzy miesiące przychodził do synagogi i odważnie mówił, rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym. ⁽⁹⁾ Gdy jednak niektórzy się upierali i nie chcieli uwierzyć, i mówili źle o tej drodze wobec tłumów, odstąpił od nich, odłączył uczniów i codziennie rozprawiał w szkole niejakiego Tyrannosa.

⁽¹⁰⁾ Działo się tak przez dwa lata, tak że wszyscy mieszkańcy Azji usłyszeli słowo Pana Jezusa, zarówno Żydzi, jak i Grecy. ⁽¹¹⁾ A Bóg dokonywał niezwykłych cudów przez ręce Pawła; ⁽¹²⁾ Tak że nawet chustki albo przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ich opuszczały i wychodziły z nich złe duchy.

⁽¹³⁾ A niektórzy wędrowni żydowscy egzorcyści ważyli się wzywać imienia Pana Jezusa nad opętanymi przez złe duchy, mówiąc: Zaklinamy was przez Jezusa, którego głosi Paweł. ⁽¹⁴⁾ Robiło tak siedmiu synów pewnego Żyda, imieniem Skewas, który był naczelnikiem kapłanów. ⁽¹⁵⁾ Zły duch im odpowiedział: Znam Jezusa i wiem, kim jest Paweł, ale wy coście za jedni? ⁽¹⁶⁾ I rzucił się na nich człowiek, w którym był zły duch, powalił i pokonał ich, tak że nadzy i zranieni wybiegli z tego domu. ⁽¹⁷⁾ Dowiedzieli się o tym wszyscy, zarówno Żydzi, jak i Grecy, którzy mieszkali w Efezie. A na nich wszystkich padł strach i było uwielbione imię Pana Jezusa. ⁽¹⁸⁾ Wielu też tych, którzy uwierzyli, przychodziło i wyznawało, i ujawniało swoje uczynki. ⁽¹⁹⁾ I wielu z tych, którzy się zajmowali sztukami magicznymi, znosiło księgi i paliło je wobec wszystkich. Obliczono ich wartość i stwierdzono, że wynosipięćdziesiąt tysięcy srebrników. ⁽²⁰⁾ Tak potężnie rosło i umacniało się słowo Pańskie.

⁽²¹⁾ Po tych wydarzeniach Paweł postanowił w duchu, że po przejściu Macedonii i Achai pójdzie do Jerozolimy, mówiąc: Potem, gdy się tam dostanę, muszę zobaczyć także Rzym. ⁽²²⁾ Wysłał więc do Macedonii dwóch z tych, którzy mu służyli, Tymoteusza i Erasta, a sam pozostał jeszcze przez jakiś czas w Azji. ⁽²³⁾ W tym czasie doszło do niemałych rozruchów z powodu tej drogi. ⁽²⁴⁾ Bo pewien złotnik, imieniem Demetriusz, który wyrabiał ze srebra świątyńki Diany, zapewniał rzemieślnikom niemały zarobek. ⁽²⁵⁾ Zebrał ich i innych, zajmujących się podobnym rzemiosłem, i powiedział: Mężowie, wiecie, że nasz dobrobyt płynie z tego rzemiosła. ⁽²⁶⁾ Widzicie też i słyszycie, że ten Paweł nie tylko w Efezie, ale prawie w całej Azji przekonał i odwiódł wielu ludzi, mówiąc, że nie są bogami ci, którzy rękami ludzkimi są uczynieni. ⁽²⁷⁾ Należy więc obawiać się nie tylko tego, że nasze rzemiosło zostanie zlekceważone, ale też że świątynia wielkiej bogini Diany, czczonej w całej Azji i w całym świecie, zostanie poczytana za nic i zostanie zniszczony jej majestat. ⁽²⁸⁾ Gdy to usłyszeli, ogarnął ich gniew i zaczęli krzyczeć: Wielka jest Diana Efeska! ⁽²⁹⁾ I całe miasto napełniło się wrzawą. Porwawszy Gajusa i Arystarcha, Macedończyków, towarzyszy podróży Pawła, jednomyślnie ruszyli do teatru. ⁽³⁰⁾ Gdy Paweł chciał wejść między lud, uczniowie mu nie pozwolili. ⁽³¹⁾ Również niektórzy dostojnicy Azji, będący jego przyjaciółmi, posłali do niego prośbę, aby nie wszedł do teatru. ⁽³²⁾ Tymczasem jedni krzyczeli tak, a drudzy inaczej. W zgromadzeniu bowiem zapanował zamęt, a większość z nich nie wiedziała, po co się zebrali. ⁽³³⁾ Z tłumu wyciągnięto Aleksandra, którego Żydzi wysunęli do przodu. Aleksander dał znak ręką, bo chciał zdać sprawę ludowi. ⁽³⁴⁾ Gdy jednak poznali, że jest Żydem, rozległ się jeden krzyk i wszyscy wołali przez około dwie godziny: Wielka jest Diana Efeska! ⁽³⁵⁾ Wtedy sekretarz miejski uspokoił tłum i powiedział: Mężowie efescy, kto z ludzi nie wie, że miasto Efez jest opiekunem świątyni wielkiej bogini Diany i jej posągu, który spadł od Jowisza? ⁽³⁶⁾ Skoro nikt temu nie może zaprzeczyć, powinniście się uspokoić i niczego nie czynić pochopnie. ⁽³⁷⁾ Przyprowadziliście bowiem tych ludzi, którzy nie są ani świętokradcami, ani też nie bluźnią waszej bogini. ⁽³⁸⁾ A jeśli Demetriusz i rzemieślnicy, którzy są z nim, mają coś przeciwko komuś, są przecież sądy, są też prokonsulowie, niech pozywają jedni drugich. ⁽³⁹⁾ Jeśli zaś chodzi o coś innego, zostanie to rozpatrzone na prawomocnym zebraniu. ⁽⁴⁰⁾ Grozi nam bowiem oskarżenie o dzisiejsze rozruchy, bo nie ma żadnego powodu, którym moglibyśmy wytłumaczyć to zbiegowisko.

⁽⁴¹⁾ Po tych słowach rozwiązał zebranie. ^(20:1) A gdy ustały rozruchy, Paweł przywołał uczniów, pożegnał się z nimi i wyruszył do Macedonii.

Pytanie na fejsie:

Cytat: "Tak że nawet chustki albo przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ich opuszczały i wychodziły z nich złe duchy". (Dzieje 19:12) Jak to jest w końcu z tymi relikwiami?

Odpowiedź:

Co czytamy: Bóg czynił też niezwykłe cuda przez ręce Pawła, tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe duchy. Przeanalizujmy.

Analiza:

• Kto czynił cuda? Bóg!
• Jak - przez ręce Pawła.
• Kto brał chusty i przepaski (majtki?) z ciała Pawła? Nie wiemy, ale widać ludzie zrobili z tego kult, bo jak ktoś z Twoich bliskich choruje to różnych metod próbujesz aby mu pomóc. Nawet odkupisz chustkę od apostoła Pawła.
• Jak kładli te chustki to co się działo? Choroby ustępowały - ale czy Bóg uzdrawiał? Nic takiego nie napisano. Wychodziły też złe duchy - ale czy były wyganiane czy też same wychodziły?

* * * * *

I teraz mam pytanie o podmiot wiary: komu wierzysz? Jeżeli wierzysz Bogu, to Bóg może uzdrowić, o ile w Jego planach względem chorej osoby takie uzdrowienie jest.

Jeżeli jednak wierzysz w moc chustki Pawła to będziesz miał diabelskie przedstawienie, w którym silniejszy demon (kultu, przedmiotu, relikwię, miejsca) przegoni słabszego demona choroby. W efekcie uzdrowiony będzie apostołem nowego kultu i będzie jeździł po świecie mówiąc, że na tej górze doznał uzdrowienia, że ta woda jest cudowna, że ta modlitwa (zaklęcie) działa - i kult będzie się szerzył.

Czy silniejszy demon może wygonić demona? Tak, bo królestwo szatana jest skłócone i nie może się ostać. I się nie ostanie!

* * * * *

Tak więc mamy dziś Wojtku piękne nauczanie o Bogu, Jego mocy, jego mocy, która może objawiać się aby uwiarygadniać przekaz ewangelii ale też o kultach, które też mogą działać, mogą być skuteczne tylko nie budują w ludziach wiary Bogu, nie oddaja Bogu chwały tylko stworzeniu, i jako takie są złem.
Strzeżmy się kultów.

* * * * *

Modlitwie:
Panie Boże - dziękuję Ci za tą lekcję. Gotów jestem, gdy taka będzie Twoja wola abyś działał przez moje ręce gdy będę głosił dobrą nowinę o Twoim Królestwie.