18 października 2017 (środa), 22:48:48
Gdzie w Biblii o łamaniu chleba
Gdzie w Biblii o łamaniu chleba
zadanie dla IPP-KTW na 18 padździernika 2017
- 10 października 2017 - w McDonalds wprowadzam te teksty i lekko analizuję
W ewangeliach jest opis ostatniej wieczerzy, którą Pan Jezus spożył z uczniami
- Mt 26:26-30
- całość opisu
- (17) W pierwszym dniu Święta Przaśników uczniowie zapytali Jezusa: Gdzie mamy przygotować Ci Paschę do spożycia? (18) Idźcie do miasta — odpowiedział — do znanego nam człowieka i powiedzcie: Nauczyciel mówi: Zbliża się mój czas, chciałbym u ciebie urządzić Paschę z moimi uczniami. (19) Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. (20) A z nastaniem wieczoru zajął wraz z Dwunastoma miejsce przy stole. (21) Kiedy oni jedli, powiedział: Zapewniam was, jeden z was Mnie wyda. (22) Zasmuceni tymi słowami, pytali Go jeden po drugim: Chyba nie ja, Panie? (23) Odpowiedział: Ten, który razem ze Mną sięgnął ręką do półmiska — ten Mnie wyda. (24) Co prawda Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim napisano, lecz biada temu człowiekowi, który wyda Syna Człowieczego. Lepiej by mu było, gdyby się nie urodził. (25) Wtedy Judasz, który Go właśnie miał wydać, odezwał się: Chyba nie ja, Rabbi? A Jezus na to: Ty to powiedziałeś.
- (26) Gdy oni jedli, Jezus wziął chleb, podziękował Bogu, złamał i rozdając uczniom, powiedział: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało. (27) Następnie wziął kielich, podziękował i przekazał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy. (28) To jest moja krew Przymierza, która się za wielu wylewa dla przebaczenia grzechów. (29) Mówię wam: Odtąd już z pewnością nie wypiję z tego owocu winorośli aż do tego dnia, kiedy z nowego kielicha będę pił razem z wami w Królestwie mojego Ojca. (30) A po odśpiewaniu hymnu, ruszyli w stronę Góry Oliwnej.
- kluczowa treść:
- (26) Gdy oni jedli, Jezus wziął chleb, podziękował Bogu, złamał i rozdając uczniom, powiedział: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało. (27) Następnie wziął kielich, podziękował i przekazał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy. (28) To jest moja krew Przymierza, która się za wielu wylewa dla przebaczenia grzechów. (29) Mówię wam: Odtąd już z pewnością nie wypiję z tego owocu winorośli aż do tego dnia, kiedy z nowego kielicha będę pił razem z wami w Królestwie mojego Ojca. (30) A po odśpiewaniu hymnu, ruszyli w stronę Góry Oliwnej.
- analiza
- wziął chleb, podziękował Bogu, złamał i rozdając uczniom, powiedział: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało.
- wziął kielich, podziękował i przekazał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy. To jest moja krew Przymierza, która się za wielu wylewa dla przebaczenia grzechów.
- charakterystyka:
- krótko, zwięźle
- nie ma tu żadnego polecenia, jest opis obyczaju, który był przez Żydów co rok robiony. W tym wypadku był też przez Pana Jezusa zrobiony nieco inaczej - dzień wcześniej, ale z drugiej strony był to ten obyczaj.
- Mar. 14,12-26
- Całość tekstu:
- (12) W pierwszym dniu Święta Przaśników, gdy ofiaruje się baranka paschalnego, zapytali Go Jego uczniowie: Dokąd mamy pójść, aby przygotować Ci Paschę? (13) Wtedy posłał dwóch spośród swoich uczniów i powiedział im: Udajcie się do miasta. Tam wyjdzie wam naprzeciw człowiek, niosący dzban wody. Idźcie za nim. (14) A gdziekolwiek wejdzie, powiedzcie gospodarzowi, że Nauczyciel pyta: Gdzie jest dla Mnie gościnny pokój, w którym mógłbym spożyć Paschę wraz z moimi uczniami? (15) Wtedy on pokaże wam duży pokój na piętrze, usłany i gotowy — tam przygotujcie dla nas wszystkich ucztę. (16) Odeszli zatem uczniowie, a gdy przybyli do miasta, wszystko potoczyło się zgodnie z Jego słowami. I przygotowali Paschę. (17) Wraz z nastaniem wieczoru przybył z Dwunastoma. (18) A gdy siedzieli i jedli, Jezus powiedział: Wyznam wam: Jeden spośród was Mnie wyda, ten, który je ze Mną. (19) Wtedy zrobiło im się smutno i jeden po drugim pytali: Czy to ja? (20) On zaś im odpowiedział: Jeden z was dwunastu, który je ze Mną z jednego półmiska. (21) Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim napisano, ale biada temu człowiekowi, który Go wydaje. Lepiej by mu było, gdyby się wcale nie urodził.
- (22) A gdy oni jedli, wziął chleb, pobłogosławił, połamał i rozdał im, mówiąc: Bierzcie, to jest moje ciało. (23) Potem wziął kielich, podziękował, dał im i pili z niego wszyscy. (24) I powiedział im: To jest moja krew Nowego Przymierza, która za wielu będzie przelana. (25) Zapewniam was, że nie będę już pił z owocu winorośli, aż nadejdzie ten dzień, gdy w Królestwie Bożym zakosztuję z nowego. (26) A po odśpiewaniu hymnu udali się na Górę Oliwną.
- analiza wypowiedzi Jezusa
- wziął chleb, pobłogosławił, połamał i rozdał im, mówiąc: Bierzcie, to jest moje ciało.
- wziął kielich, podziękował, dał im i pili z niego wszyscy. I powiedział im: To jest moja krew Nowego Przymierza, która za wielu będzie przelana
- Kluczowy kawałek:
- (22) A gdy oni jedli, wziął chleb, pobłogosławił, połamał i rozdał im, mówiąc: Bierzcie, to jest moje ciało. (23) Potem wziął kielich, podziękował, dał im i pili z niego wszyscy. (24) I powiedział im: To jest moja krew Nowego Przymierza, która za wielu będzie przelana
- przyczynek do studiów nad kalwinizmem
- Judaszowi lepiej aby się nie urodził
- Łuk 22,7-23
- cała treść:
- (7) Tymczasem nadszedł Dzień Przaśników, dzień ofiarowania baranka paschalnego. (8) Jezus wysłał więc Piotra oraz Jana z takim poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam wieczerzę paschalną. (9) Zapytali Go: Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali? (10) Gdy tylko wejdziecie do miasta — odpowiedział — wyjdzie wam naprzeciw człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, (11) i powiedzcie gospodarzowi: Nauczyciel pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? (12) Wówczas on wam wskaże duży i gotowy już pokój na piętrze — tam przygotujcie. (13) Odeszli zatem, zastali wszystko tak, jak im powiedział i przygotowali Paschę. (14) Gdy nadeszła pora, Jezus zajął miejsce przy stole, a z Nim apostołowie. (15) I zwrócił się do nich: Gorąco pragnąłem, by przed moją męką spożyć tę Paschę wraz z wami. (16) Bo wiedzcie, że z pewnością już jej nie spożyję, póki nie nastąpi czas jej wypełnienia — w Królestwie Bożym. (17) Następnie wziął kielich, podziękował Bogu i powiedział: Weźcie go i rozdzielcie między siebie, (18) gdyż mówię wam, że odtąd nie będę pił z owocu winorośli, aż przyjdzie Królestwo Boże. (19) Wziął też chleb, podziękował, złamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało za was wydawane. To czyńcie na moją pamiątkę. (20) Podobnie wziął kielich, kiedy już spożyli, i powiedział: Ten kielich to Nowe Przymierze przypieczętowane moją krwią za was przelaną. (21) Lecz oto ręka tego, który Mnie wydaje, jest ze Mną przy stole. (22) Co prawda Syn Człowieczy odchodzi, jak postanowiono, ale biada temu, który Go wydaje. (23) Oni zaś zaczęli wypytywać się nawzajem, który z nich miałby to uczynić.
- kluczowe wersy
- (17) Następnie wziął kielich, podziękował Bogu i powiedział: Weźcie go i rozdzielcie między siebie, (18) gdyż mówię wam, że odtąd nie będę pił z owocu winorośli, aż przyjdzie Królestwo Boże. (19) Wziął też chleb, podziękował, złamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało za was wydawane. To czyńcie na moją pamiątkę. (20) Podobnie wziął kielich, kiedy już spożyli, i powiedział: Ten kielich to Nowe Przymierze przypieczętowane moją krwią za was przelaną.
- Uwagi:
- Jezus mówi, że „przyjdzie Królestwo Boże”
- Jezus daje jakieś polecenie: „to czyńcie na moją pamiątkę”
- Jezus też opisuje to co się dzieje:
- To jest moje ciało za was wydawane.
- Ten kielich to Nowe Przymierze przypieczętowane moją krwią za was przelaną.
- uwagi:
- wygląda na to, że Judasz był jeszcze przy stole skoro Jezu mówi: (21) Lecz oto ręka tego, który Mnie wydaje, jest ze Mną przy stole. (22) Co prawda Syn Człowieczy odchodzi, jak postanowiono, ale biada temu, który Go wydaje. (23) Oni zaś zaczęli wypytywać się nawzajem, który z nich miałby to uczynić.
- najpierw kielich, potem dzielili się kielichem, potem chleb, a potem drugi kielich - jak nic pili dwa razy, co pasuje do żydowskiego obyczaju sederu, gdzie kielichy są cztery.
- Jan - ostatnia wieczerza to rozdział 13, 14, 15, 16, 17 (modlitwa?)
- Jan 13,21-30 - to tylko zdemaskowanie Judasza
- o łamaniu ani piciu nie ma tam nic, choć układ jest dość sederowy
- dwa razy wychodzą?
- J14.31 - Wstańcie, chodźmy stąd.
- J18.1 - Po tych słowach Jezus wraz ze swoimi uczniami udał się na drugą stronę potoku Cedron. Był tam ogród...
- a może mi się zdawało i wyszli raz, pod koniec 14? W takim razie gdzie rozgrywa się mowa w 15, 16 i 17? Idąc w dół?
- 1Kor 11:17-34
- treść:
- (17) Przechodząc do dalszych poleceń, nie pochwalam, że schodzicie się nie na lepsze, lecz na gorsze. (18) Przede wszystkim więc słyszę, że gdy się schodzicie jako kościół, powstają między wami podziały — i po części temu wierzę. (19) Prawdę mówiąc, nawet powinno dochodzić między wami do rozłamów, aby wyszło na jaw, kto wśród was prawdziwie wierzy. (20) A zatem, gdy się schodzicie, to właściwie nie ma wśród was spożywania Wieczerzy Pańskiej. (21) Raczej każdy zabiera się do własnej wieczerzy, którą przed sobą kładzie, i skutek jest taki, że jeden jest głodny, a drugi pijany. (22) Czy nie macie domów, aby tam jeść i pić? Albo czy uważacie, że Kościołem Bożym można gardzić i upokarzać tych, którzy mają niewiele? Co mam wam powiedzieć? Pochwalić was? Nie, za to nie pochwalam! (23) Ja bowiem przejąłem od Pana to, co też wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb, (24) złożył dziękczynienie, złamał i oznajmił: To jest moje ciało za was wydane — to czyńcie na moją pamiątkę. (25) Podobnie, gdy było po wieczerzy, wziął kielich i oświadczył: Ten kielich to nowe przymierze, w mojej krwi. To czyńcie, ilekroć pijecie — na moją pamiątkę. (26) Gdyż ilekroć spożywacie ten chleb i pijecie z tego kielicha, ogłaszacie śmierć Pana, do czasu Jego przyjścia. (27) Dlatego kto by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winny będzie zlekceważenia ciała i krwi Pana. (28) Niech więc każdy człowiek przyjrzy się sam sobie, a potem sięga po chleb i bierze do rąk kielich. (29) Kto bowiem je i pije niegodnie, bez uszanowania dla ciała Pańskiego, je i pije wyrok na samego siebie. (30) Dlatego jest między wami tylu chorych i słabych, a wielu pomarło. (31) Bo gdybyśmy osądzali samych siebie, nie bylibyśmy sądzeni. (32) A tak, sądzeni przez Pana, jesteśmy karceni, aby wraz ze światem nie doznać potępienia. (33) Dlatego, moi bracia, gdy się schodzicie na wspólny posiłek, czekajcie jedni na drugich. (34) Jeśli ktoś jest głodny, niech się naje w domu, abyście się nie schodzili na własne potępienie. Co do pozostałych spraw — zarządzę, gdy przybędę.
- kluczowa treść
- (23) Ja bowiem przejąłem od Pana to, co też wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb, (24) złożył dziękczynienie, złamał i oznajmił: To jest moje ciało za was wydane — to czyńcie na moją pamiątkę. (25) Podobnie, gdy było po wieczerzy, wziął kielich i oświadczył: Ten kielich to nowe przymierze, w mojej krwi. To czyńcie, ilekroć pijecie — na moją pamiątkę. (26) Gdyż ilekroć spożywacie ten chleb i pijecie z tego kielicha, ogłaszacie śmierć Pana, do czasu Jego przyjścia. (27)
- co powiedział Pan Jezus
- To jest moje ciało za was wydane — to czyńcie na moją pamiątkę.
- Ten kielich to nowe przymierze, w mojej krwi.
- To czyńcie, ilekroć pijecie — na moją pamiątkę.
- czy w Jan 6 - jest o łamaniu chleba? Nie - jest o jedzeniu chleba z nieba, o jedzeniu Jezusa
- J6:32-71
- (32) Wtedy Jezus im powiedział: Ręczę i zapewniam, nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale mój Ojciec daje wam prawdziwy chleb z nieba. (33) Bo chlebem Bożym jest Ten, który zstępuje z nieba i daje światu życie. (34) Wówczas zwrócili się do Niego: Panie, dawaj nam odtąd zawsze ten chleb! (35) Jezus im powiedział: Ja jestem chlebem życia. Ten, kto przychodzi do Mnie, nigdy już nie zazna głodu, a ten, kto wierzy we Mnie, nigdy już nie zazna pragnienia. (36) Lecz powiedziałem wam, że choć Mnie zobaczyliście, nie wierzycie. (37) Wszystko, co Mi daje Ojciec, przyjdzie do Mnie, a tego, który do Mnie przychodzi, z pewnością nie odrzucę. (38) Zstąpiłem bowiem z nieba nie po to, aby spełniać swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. (39) A to jest wola Tego, który Mnie posłał, abym z tego wszystkiego, co Mi dał, nic nie stracił, lecz wzbudził to w dniu ostatecznym. (40) Taka bowiem jest wola mojego Ojca, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (41) Wówczas Żydzi zaczęli szemrać przeciwko Niemu. Powodem były Jego słowa: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. (42) Przecież to Jezus, syn Józefa — mówili — którego ojca i matkę my znamy! Jak On może teraz twierdzić: Zstąpiłem z nieba? (43) Jezus im odpowiedział: Przestańcie szemrać między sobą! (44) Nikt nie może przyjść do Mnie, jeśli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał — a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (45) U proroków czytamy: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto usłyszał i przyjął pouczenie Ojca, przychodzi do Mnie. (46) Nie oznacza to, że Ojca zobaczył ktoś jeszcze poza Tym, który jest od Boga — bo tylko On widział Ojca. (47) Ręczę i zapewniam, kto wierzy we Mnie, ma życie wieczne. (48) Ja jestem chlebem życia. (49) Wasi ojcowie jedli na pustyni mannę — i poumierali. (50) Ten chleb zstępuje z nieba, aby nikt, kto z Niego spożyje — nie umarł. (51) Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożyje z tego chleba, będzie żył na wieki, a chlebem, który Ja dam za życie świata, jest moje ciało. (52) Żydzi zaczęli się więc sprzeczać między sobą i mówić: Jak On może nam dać do spożycia swoje ciało? (53) Jezus im na to odpowiedział: Ręczę i zapewniam, jeśli nie spożyjecie ciała Syna Człowieczego i nie napijecie się Jego krwi, nie macie w sobie życia. (54) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (55) Gdyż moje ciało jest prawdziwym pokarmem, a moja krew jest prawdziwym napojem. (56) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, trwa we Mnie, a Ja w nim. (57) Podobnie jak Mnie posłał Ojciec, który żyje, a Ja żyję dzięki Ojcu, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył dzięki Mnie. (58) To jest chleb, który zstąpił z nieba — nie taki, jaki spożywali ojcowie i poumierali: Kto posila się tym chlebem, będzie żył wiecznie. (59) To powiedział, gdy nauczał w synagodze w Kafarnaum. (60) Po wysłuchaniu tych słów wielu spośród Jego uczniów stwierdziło: Twarda to nauka, kto ją zdoła stosować? (61) Jezus natomiast, wewnętrznie świadomy, że Jego uczniowie szemrają z tego powodu, powiedział do nich: To was zniechęca? (62) Co więc będzie, gdy zobaczycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był wcześniej? (63) To Duch ożywia, ciało w niczym nie pomaga. Słowa, które wam powiedziałem, są duchem i są życiem. (64) Są jednak pośród was tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem od początku wiedział, kto nie wierzy, i kim jest ten, który Go wyda. (65) I dodał: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może przyjść do Mnie, jak tylko ten, któremu zostało to dane przez Ojca. (66) Przez to wielu spośród Jego uczniów zawróciło i przestało z Nim chodzić. (67) Wówczas Jezus zwrócił się do Dwunastu: Czy wy też chcecie odejść? (68) Szymon Piotr odpowiedział: Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. (69) My zaś uwierzyliśmy i jesteśmy pewni, że Ty jesteś Chrystusem, Świętym Bożym. (70) Jezus im odpowiedział: Czy nie Ja was, Dwunastu, wybrałem? A jeden z was jest diabłem. (71) Mówił to o Judaszu, synu Szymona Iskariota, gdyż on — jeden z Dwunastu — miał Go wydać.
- kluczowy moment:
- (J6:55) Gdyż moje ciało jest prawdziwym pokarmem, a moja krew jest prawdziwym napojem. (56) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, trwa we Mnie, a Ja w nim. (57) Podobnie jak Mnie posłał Ojciec, który żyje, a Ja żyję dzięki Ojcu, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył dzięki Mnie. (58) To jest chleb, który zstąpił z nieba — nie taki, jaki spożywali ojcowie i poumierali: Kto posila się tym chlebem, będzie żył wiecznie.
- inne miejsca podejrzane
- O sposobie spożywania paschy
- Sprawdzić w Exodus
- o tajemniczym Melchisedeku
- Heb 6:19n - „Trzymamy się jej [ nadziei ] jako kotwicy duszy, pewnej i niewzruszonej, sięgającej aż poza zasłonę, gdzie jako przewodnik wszedł w naszym imieniu Jezus, stając się na wieki Arcykapłanem według porządku Melchizedeka.”
- …. Heb 7:1-12nnnn