Księga Hioba - lekcja, studium całej księgi na szybko
#1. Motto
Motto, a może streszczenie księgi Hioba zapisał apostoł Paweł w Liście do Rzymian, w rozdziale 8, w wersecie 28 gdzie czytamy:
Wiemy, że kochającym Boga, to jest tym,
którzy są powołani zgodnie z Jego planem,
wszystko służy ku dobremu.
Wszystko! Wszystko służy i ku dobremu! Tak napisano, więc tak wierzę.
#2. Fakty odnośnie tej notki
- W ramach spotkań KFC, na dwóch kolejnych spotkaniach zrobiliśmy razem tą księgę. Właściwie to Bogdan nas przeprowadził, choć kilka osób przez ten tydzień przeczytało całość, łącznie z poematem.
- Następnego dnia gadałem o tym z Kasią i Piotrem, nawet powstały notatki.
- A dziś jadę na weekend do Wawy. Pociąg się spóźnia, siedzę więc na dworcu w Katowicach mając ponad godzinę wolnego. Ale mam też notatki z wczorajszej rozmowy z Kasią i Piotrem, podczas której opowiadałem im o tym jak na dwóch spotkaniach KFC rozwaliliśmy całą księgę Hioba, bo Bzyku tak nas zachęcił a potem ciekawe perełki wskazał. Może uda się to wprowadzić abym nie zapomniał? Spróbuję.
- Kilka dni później połączyłem Hioba z Rz 8:28 i to jest perełka.
- A dziś (ostatni lutego 2018) poprawiam i porządkuję notatki.
- Dopisek: w lutym 2022 z Anką Z. wracam do księgi. Powstaje nowa notka - lekcja.
#3. Co warto wiedzieć przed czytaniem
- układ księgi jest taki
- wstęp: rozdziały 1 i 2
- poemat z poetyckimi wypowiedziami
- objawienie się Boga Hiobowi
- zakończenie z ważnymi wnioskami
- Księga Hioba prawdopodobnie jest najstarszą księgą Biblii przez co zapewne jednym ze starszych, a może i najstarszym spisanym dziełem literackim ludzkości. Niektórzy datują ją jako pochodzącą przed potopem. Ta hipoteza jest mało prawdopodobna, ale zapewne napisane jest to sporo przez Mojżeszem a może i przed Abrahamem. Wygląda to na czasy potomków Noego, opis dinozaura sugeruje, że jeszcze nie wyginęły one wszystkie po potopie albo pamięć o nich jeszcze była świeża.
- Powtórka z filozofii
- punkt wyjścia: Na początku Pan Bóg stworzył niebo i ziemię - a więc szatana też.
- Podstawowe pojęcia
- dobro - stan rzeczy w którym Bóg chce aby się one znajdowały.
- zło - niezgodność stanu rzeczy z zamiarem Boga.
- Bóg - osobowy absolut
- szatan - jeden z duchów stworzony przez Boga
- wolność - możliwość podejmowania decyzji.
- moc - możliwość osoby odnośnie wdrażania swoich decyzji w rzeczywistości.
#4. Tabelka z układem treści wg EIB:
Wers. | Streszczenie albo kursywą treść do czytania | Rozważania |
---|---|---|
Wstęp | ||
1:1 | (1) W ziemi Us był pewien człowiek. Miał na imię Job. Był on nienaganny i prawy. Żył w bojaźni Bożej i stronił od zła. |
Hiob był nienaganny i prawy. Ciekawy opis tej osoby.
|
(2) Urodziło mu się siedmiu synów i trzy córki. (3) Na jego dobytek składało się siedem tysięcy owiec i trzy tysiące wielbłądów, pięćset par bydląt zaprzęgowych i pięćset oślic. Ponadto miał bardzo liczną służbę. Był to człowiek najznakomitszy ze wszystkich ludzi Wschodu. |
Stan posiadania Hioba:
Warto dokładne odnotować te liczby. Człowiek najznakomitszy, wysoka pozycja i ocena. |
|
1:4-5 | (4) Jego synowie mieli zwyczaj urządzania uczt. Każdy czynił to w swoim domu, w ustalonym dniu, a zapraszali na uczty także swoje trzy siostry, aby wraz z nimi jadły i piły. (5) Kiedy mijał kolejny cykl uczt, Job dokonywał poświęcenia swych dzieci. Wstawał wczesnym rankiem i za każde z nich składał całopalenia. Myślał bowiem tak: Może któreś z moich dzieci zgrzeszyło i znieważyło Boga w swym sercu? Tak postępował Job zawsze. |
Co to mówi o relacji Hioba z Bogiem:
|
1:6-12 |
Pierwszy dialog Boga z szatanem |
Wygląda na to, że Pan Bóg miał inicjatywę od początku - widać, że wezwał szatana i dopytywał go o Hioba. Bóg a nie szatan prowokuje całą tą sytuacje. |
1:13-21 |
Pierwsza fala nieszczęść:
|
|
1:21-22 | (21) Powiedział: Nagi wyszedłem z łona matki i nagi stąd odejdę. PAN dał — PAN wziął, niech imię PANA będzie błogosławione. (22) Mimo tego wszystkiego Job nie zgrzeszył. Nie zaczął wyrzucać Bogu, że postępuje niesłusznie. |
Hiob nie zadawał pytań: dlaczego? Rozpoznał, że Pan Bóg kontroluje sytuacje więc przyjmuje ją. Przyjmuje zarówno w części błogosławieństwa jak i tej straty. |
2:1-6 | Drugi dialog Boga z szatanem | |
2:7-13 | Choroba Hioba, wypowiedź żony, pojawiają się koledzy. | |
2:9-10 |
(9) Nawet żona powiedziała do niego: Cóż ty tak trwasz w tej swojej nienaganności?! Złorzecz Bogu i umrzyj! (10) Mówisz jak jedna z tych nierozumnych, bezbożnych kobiet — odpowiedział jej Job. — Czy tylko to, co dobre, mamy przyjmować od Boga, a tego, co przykre, już nie? |
Hiob miał głupią żonę. |
3:1 | Poemat | |
3:3 | BW: bodajby zginął dzień w którym się urodziłem i noc w której powiedziano "poczęty jest mężczyzna". |
dogmat: w chwili poczęcia człowieka to jest już człowiek, już gdzieś to ktoś powiedział. |
3:11, 13 | BW: Czemu nie umarłem w łonie matki? Czemu nie zginałem gdy wyszedłem z łona? .... leżałbym teraz i odpoczywał, spałbym i miałbym spokój. |
Hiob ma przekonanie, że gdyby umarł miałby lepsze życie. Jego przekonanie o wieczności jest piękne.
#dyskusja o aborcji |
3:25 | bo to czego się bałem nawiedziło mnie a to przed czym drżałem przyszło na mnie |
To jest ważna informacja o światopoglądzie Hioba. Hiob w tym momencie nie wierzy jeszcze, że dobry, miłujący go Bóg kontroluje wszystko co się dzieje.
Rz 8.15 |
4:12 |
(12) A ja posłyszałem słowo, wyłowiłem uchem Jego szept (13) w niepokoju nocnych widziadeł, gdy na ludzi spada twardy sen. (14) Strach mnie ogarnął i drżenie, lęk przeszył do szpiku kości, (15) wiatr musnął mi twarz, na ciele zjeżył się włos — (16) i stanął ktoś. Z wyglądu — nie poznałem. Jakaś postać przede mną! Chwila ciszy — i rozległ się głos:
|
Ciekawostka - w księdze Hioba jest wypowiedź szatana |
(17) Czy śmiertelnik może być sprawiedliwszy niż Bóg, a człowiek — czystszy od swego Stwórcy? (18) Skoro On swoim sługom nie dowierza i w aniołach widzi braki, (19) to co powiedzieć o tych z chat glinianych, wciśniętych w proch fundamentami?! Łatwiej ich zdeptać niż robaki! (20) Rozbici między rankiem a wieczorem, nikną na zawsze, bez śladu. (21) Sznurka szarpnięciem [namiot życia] złożony — zanim człowiek nabrał rozumu. |
To szatan myśli o człowieku. | |
14:7 |
(7) Dla drzewa jest przynajmniej nadzieja. Gdy je zetną, odrasta, znowu wypuszcza pęd. (...) (14) Bo człowiek, gdy umrze, czy ożyje? Będę czekał po wszystkie dni mego znoju, aż przyjdzie kolej na mnie. (15) Będziesz wołał, a ja ci odpowiem, zatęsknisz za tworem swych rąk. |
Refleksja nad życiem i wnioski odnośnie wieczności. Wygląda na to, że Hiob wierzy w nieśmiertelność. Oczekuje, że jak Bóg go wezwie to on będzie z Nim. -> 19:25 |
19:25-28 | (25) Bo ja wiem, że Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem powstanie. (26) Gdy na mej skórze już dopełni się zniszczenie, wolny od ciała będę oglądał Boga. (27) Zobaczę Go sam, osobiście, moje oczy, niczyje inne — moje jestestwo już tęskni za tą chwilą! |
Hiob wierzy w odkupiciela. Co to znaczy:
|
28:1-28 | Rozdział o mądrości | Przez cały rozdział dyskutuje różne wartościowe rzeczy wskazując na mądrość jako na wartość największą. |
(12) A mądrość — gdzie można ją znaleźć? I gdzie jest siedziba rozumu?" | Pytanie o mądrość. | |
28:28 | (28) i powiedział człowiekowi tak: Mądrość to bojaźń Pana; rozum to unikanie zła. | Perełka - gdzie można znaleźć mądrość? U Boga, bo bojaźń Pana. |
32:1 | Elihu się pojawia: rozdział 32-37 | |
33:4 | (4) Stworzył mnie Duch Boży i ożywiło tchnienie Wszechmocnego. | Elihu mówi ciekawe rzeczy. |
38:2 |
Któż to zaciemnia mój plan |
Pan Bóg podsumowuje mowę Elihu |
Objawienie się Boga, rozdział 38 i 39 | ||
38:3 40:7 |
(38:3) Przepasz jak mężczyzna swe biodra! Będę cię pytał, a ty Mnie pouczysz. (40:7) Przepasz jak mężczyzna swe biodra. Będę ci zadawał pytania, a ty Mnie pouczysz!" |
Bóg dwa razy wzwywa Hioba aby otrzeźwiał i spróbował odpowiedzieć na pytania. Pytania retoryczne, bo człowiek nie jest wstanie na nie odpowiedzieć. |
38, 39, 40, 41 | Retoryczne pytania pokazujące wielkość Stwórcy. | Hiob już wie kim jest Bóg. |
40 |
(8) Czy rzeczywiście chcesz podważać mój sąd, przeczyć Mi, by wykazać swą rację? |
To widać jest Boża prowokacja do myślenia. |
Tu muszę opracować same pytania. Warte są osobnej notki. | A odpowiedzi? Nie ma, bo człowiek nie może ich mieć. | |
Podsumowanie | ||
42 |
(1) Wtedy Job odpowiedział PANU: To ja. Wypowiadałem się bez zrozumienia. Twe plany są dla mnie zbyt wielkie — właściwie nic o nich nie wiem. |
Pod wpływem pytań i braku możliwości odpowiedzenia na nie Hiob wpada w zachwyt nad Bogiem. No i stawia się we właściwej relacji - chce słuchać. |
42:5 | (5) Otóż wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz. (6) Dlatego wycofuję moje słowa i kajam się w prochu i popiele. |
Kluczowe zdanie księgi: Otóż wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz.
BT: Dotąd Cię znałem ze słyszenia, obecnie ujrzałem Cię wzrokiem. BW: Tylko ze słyszenia wiedziałem o tobie, lecz teraz moje oko ujrzało cię. |
Podsumowanie ekomoniczne | ||
(10) PAN przywrócił też Jobowi powodzenie, gdy wstawiał się on za swoimi przyjaciółmi. |
Hiob wstawia się o przyjaciół? Kapłan?
|
|
(10) PAN przywrócił też Jobowi powodzenie, gdy wstawiał się on za swoimi przyjaciółmi. PAN też dwukrotnie pomnożył wszystko, co Job posiadał. (...) (12) PAN natomiast błogosławił późniejsze lata Joba bardziej niż wcześniejsze. | Ile Bóg oddał Hiobowi? Pisze, że podwójnie, więc sprawdzam. | |
Posiadał on czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc par bydląt zaprzęgowych i tysiąc oślic. (13) Urodziło mu się też siedmiu synów i trzy córki. (14) Pierwszej z nich dał na imię Jemima, drugiej Kesja, a trzeciej Keren-Hapuk. (15)Kobiet tak pięknych jak córki Joba nie było w całym kraju. Ojciec wyznaczył im też własność dziedziczną pomiędzy ich braćmi. |
Stan materialny po wydarzeniach
I jeszcze dzieci:
Wniosek: pierwsze dzieci Hioba żyją, skoro teraz urodziło mu się 7+3 a miał mieć podwojone (co widać w owcach) |
#4. Wnioski:
- Kluczowe zdanie Hioba: "wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz" a więc cały proces, przez który przeszedł, a którego inicjatorem i kontrolerem był Bóg (a nie szatan) miał sens. Proces ten uczynił z człowieka religijnego człowieka wiary.
- Hiob był pewien życia w wieczności i tą wiarę Bóg mu wynagrodził, gdyż Hiob ma dwa razy więcej synów i córek. Owiec (7 tys. -> 14 tys.) i wielbłądów miał dwa razy więcej już, i tylko tu na ziemi ale dzieci ma i będzie miał wiecznie (7+3+7+3). Bóg powołuje ludzi do życia wiecznego!
- Więcej moich i nie tylko wniosków z księgi Hioba jest tu http://wojtek.pp.org.pl/tag/lista/księga%20hioba
#5. ToDo:
- Muszę sobie zrobić lepszą wersje tych notatek.
- może jakaś wersja do drukowania aby mieć na papierze?