Notki z roku 2020 i miesiaca numer 7

tytuł, streszczenie, całość
1 lipca 2020 (środa), 13:42:42

Prawda, jej poznawanie i stosowanie

#1. Na początek robocze określenie niektórych potrzebnych mi pojęć:

Prawda - opis rzeczywistości.
Pozwanwanie prawdy - długotrwały proces, w którym dowiaduję się prawdy, czyli poznaję rzeczywistość i tworzę w swym umyśle jej opis.
Stosowanie - podejmowanie życiowych decyzji, realizacja ich (czyli działanie) zgodnie ze stworzonym przez siebie opisem rzeczywistości.

#2. Częściowo rozumiem rządzących polityków. Różnymi drogami przyszła do nich informacja, że jest jakaś nowa choroba, że jest zakaźna, że straszna…. Musieli coś zrobić, bo przecież razem z tą informacją pojawiły się ze strony innych polityków oskarżenia, że nic nie robią, i to że ludzie umierają to ich wina. Musieli więc coś zrobić, no i zrobili, a zrobili to co inni (pierwsi zrobili to Chińczycy) i to co autorytet Światowej Organizacji robić nakazał. Nie mnie oceniać - nie znam się, choć mnie ich decyzje dotyczą.

#3. Państwa słabe, takie jak nasze praktycznie nie mają służb, które rządzącym politykom pomagają poznać prawdę. Służby ciężko pracują na rzecz rządzącej ekipi po to aby utrzymała się ona u władzy, i aby mogła dalej robić to co robi. Prawda jest więc im potrzebne w niewielkim zakresie, bo w państwach słabych władza robi sobie dobrze a nie robi dobrze obywatelom tego państwa. Ale są państwa silne.

#4. Niemcy mają państwo silne, i mają służby. Służby te opracowały dla rządzącyc raport, o tym że działania spowodowane chorobą były mocno przesadzone, bo choroba nie taka groźna, i nie aż tak bardzo się rozprzestrzenia jak początkowo myślano.

#5. Amerykanie też mają służby - pewnie dlatego przeanalizowawszy odpowiednie raporty, oraz rolę komunistów i chińskich agentów w różnych światowych organizachach prezydent Trump wstrzymał finansowanie i współpracę w WHO. No i fajnie. W końcu po to jest prezydentem aby decydować o amertkańskich pieniądzach.

#6. Ale zostawmy rządzących państwami i państwa, bo sami najczęście się na tym nie znamy, zarządzając ledwie swoimi domami, swoimi rodzinami, swoją kasą i swoim stylem życia. Zwrócę tylko uwagę, że raport niemieckich służb jest jawny. Działania Trumpa też są jawne. Czy ja mogę wykorzystać zawartą w nich wiedzę aby żyć zgodnie z prawdą? W szczególności nie dać się zastraszyć przed chorobą, i nie terroryzować innych swoim strachem? Mogę. Mogę ale muszę myśleć i muszę prawdy szukać a potem stosować.

#7. Uwaga, uwaga. W radio straszą. Straszą nadciągającą nową falą pandemii (pewnie na to ludziom trudno się będzie znowu dać nabrać) no i straszą kryzysem. Straszą kryzysem ekonomicznym.

Kategorie: _blog, obserwartor, polityka / obserwator

Słowa kluczowe: pandemia, prawda, trump

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
8 lipca 2020 (środa), 15:06:06

List do Hebrajczyków studiowany z IPP-KTW, 2018 - ładne wersety.

W efekcie powstała między innymi ładna lista wersetów do zapamiętania:
PDF do druku (3 strony) w załączniku.

Materiał może być używany do przelecenia poprzez list do Hebrajczyków w godzinę.

Ładne wersety z Listu do Hebrajczyków

Wybrane w trakcie studium Listu w grupie IPP-KTW, w 2018 roku, do zapamiętania

Hbr 1:1-2 tpnt 

Bóg, który wielokrotnie i wieloma sposobami mówił dawniej do ojców przez proroków, w te ostatnie dni przemówił do nas w osobie Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy i przez którego uczynił okresy czasu.

Hbr 1:1-2 bt5 

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.

Hbr 1:1-2 eib

Bóg, który stopniowo i na wiele sposobów objawiał dawniej swoje Słowo ojcom przez proroków, w tych ostatnich dniach przemówił do nas w osobie Syna. Jego ustanowił dziedzicem wszystkiego. Przez Niego również stworzył wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni.

Hbr 2:17-3:2 tpnt 

[ Syn ] zobowiązany był, aby we wszystkim zostać upodobnionym do braci, by stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem przed Bogiem, dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem doznał cierpień, będąc poddawany próbie, w tym może dopomóc tym, którzy są poddawani próbie. Dlatego też, bracia święci, uczestnicy powołania niebiańskiego, patrzcie uważnie na apostoła i arcykapłana naszego wyznania, Jezusa Chrystusa, wiernego Temu, który Go ustanowił, podobnie jak Mojżesz był wierny w całym Jego domu. (-> 12:1)

Hbr 3:1-2 eib

Stąd, bracia święci, współuczestnicy powołania niebieskiego, skupcie uwagę na Jezusie, Apostole i Arcykapłanie wyznawanych przez nas prawd,wiernym Temu, który Go wyznaczył, podobnie jak Mojżesz był wierny w całym Jego domu. (-> 12:1-2)

Heb 3:12-13

(ważny - propozycja Basi)

Hbr 4:12 tpnp

Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż każdy miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia (#1) duszy, jak i (#2) ducha, stawów, jak i szpiku, zdolne do osądzenia (#1) zamysłów i (#2) intencji serca.

Hbr 4:14-16 tpnt

Mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno naszego wyznania. Nie mamy bowiem arcykapłana, nie mogącego współczuć w naszych słabościach, lecz takiego, który na podobieństwo nam, doświadczony jest we wszystkim, oprócz grzechu. Zbliżajmy się więc z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę, a we właściwym czasie pomoc.

Hbr 5:1-2 eib

Każdy arcykapłan wybierany jest spośród ludzi i wyznaczany ze względu na ludzi do prowadzenia spraw dotyczących Boga. Jego zadaniem jest składanie darów i ofiar za grzechy, a czyni to jako ten, który potrafi zrozumieć nieświadomych i błądzących, bo sam podlega słabościom.

Hbr 5:1-2 tpnt 

Albowiem każdy arcykapłan wzięty z ludzi, za ludzi jest ustanowiony w obecności Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy, który może okazywać współczucie nieświadomym i błądzącym, bo sam poddany jest słabości. 

Heb 5:13-14,-6:1-17 tpnp

Każdy, kto karmi się mlekiem, jest niedoświadczony w nauce sprawiedliwości, bo jest niemowlęciem. Dojrzałym natomiast, właściwy jest stały pokarm; ci dzięki praktyce mają zmysły wyćwiczone do rozróżniania tego, co dobre, a także i złe. (6:1) Dlatego też pozostawiając początek nauki Chrystusa, wznieśmy się ku doskonałości, nie zakładając ponownie fundamentu o upamiętaniu się z martwych uczynków i o wierze w Boga, O nauce o chrztach, o wkładaniu rąk, także o powstaniu z martwych i o sądzie wiecznym.

Heb 6:1n eib

Fundament [ składa się z ] z prawd o …

  1. odwróceniu się od martwych uczynków (tpnp: upamiętaniu, bg, bp: pokucie, gr: metanoja), (->Ef 2:10, ->9:14)
  2. zawierzeniu Bogu (tpnp: wierze w Boga, bt: wyznanie wiary, erb: zawierzenie; nś: poleganiu na Bogu),
  3. z nauki o chrztach (lm, gr: zanurzaniu, bw: obmywaniach (błąd)),
  4. o nakładaniu rąk, 
  5. o zmartwychwstaniu (->1Kor 15),
  6. o sądzie wiecznym (-> Ap20:11n).

Heb 6:18b-19

…...trzymajcie się nadziei….. (opracować)….. 

Heb 8:1

Z naszych rozważań wynika głównie to, że mamy takiego Arcykapłana, który zajął miejsce w niebie, po prawej stronie Majestatu.

Hbr 8:7-12 tpnt

Bo gdyby to pierwsze [ przymierze ] było nienaganne, to nie szukano by miejsca na drugie. Obwiniając ich bowiem mówi: Oto nadchodzą dni, mówi Pan, gdy zawrę ostateczne z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze, nie według przymierza, które uczyniłem z ich ojcami, w dniu kiedy ująłem ich za rękę, aby wyprowadzić ich z ziemi egipskiej; gdyż oni nie wytrwali w moim przymierzu i ja ich zlekceważyłem, mówi Pan.
Bo takie jest przymierze, które ustanowię z domem Izraela w owych dniach, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i wypiszę je na ich sercach, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem. I nikt nie będzie uczył swojego bliźniego, i nikt swojego brata, mówiąc: Poznaj Pana; wszyscy bowiem mnie poznają, od najmniejszego z nich, aż do największego z nich. Bo miłosierny będę dla ich nieprawości, a ich grzechów i bezprawia nie wspomnę więcej. (-> Jer 31:31nn)

Hbr 9:24-25 tpnt

Chrystus bowiem wszedł nie do uczynionego ręką świętego świętych, które byłoby odbiciem prawdziwego, lecz do samego nieba, aby teraz być obecnym w naszym imieniu przed obliczem Boga i nie po to, by wiele razy ofiarowywać samego siebie, tak jak arcykapłan wchodzi do świętego świętych co roku z cudzą krwią.

Hbr 9:28 tpnt

Chrystus, raz będąc ofiarowany, aby wziąć na siebie grzechy wielu, drugi raz, już bez żadnego związku z grzechem, ukaże się tym, którzy Go oczekują ku zbawieniu.

Heb 9.27-28 eib

I jak postanowiono, że człowiek raz umiera, a potem czeka go sąd, tak Chrystus, raz złożony w ofierze, aby wziąć na siebie grzechy wielu, drugi raz ukaże się tym, którzy Go wyczekują, nie ze względu na grzech, ale dla ich zbawienia. (Ap 20:6; J5:24)

Hebr 10:1, 14 eib

Prawo, jako zawierające w sobie cień przyszłych przywilejów, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, składane stale rok w rok, w ogóle nie może doprowadzić do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą. (…) Jedną bowiem ofiarą na zawsze uczynił doskonałymi tych, których uświęca.

Heb 10:23 tpnt

Zachowujmy wyznanie niewzruszonej nadziei, bo godny zaufania jest Ten, który obiecał.

Hbr 10:24-25 tpnt

Przypatrujmy się jedni drugim, aby pobudzać się do miłości i dobrych czynów, nie porzucając naszych wspólnych zgromadzeń, jak to u niektórych jest w zwyczaju, ale zachęcajmy się; i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się ten dzień.

Heb 11:1-2 eib

Wiara jest podstawą spełnienia się tego wszystkiego, co jest treścią nadziei; przekonaniem o prawdziwości tego, co niewidzialne. Ze względu na nią starsi ludu otrzymali dobre świadectwo.

Hbr 11:1-2 bt5

Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. To dzięki niej przodkowie otrzymali świadectwo.

Hbr 11:1-2 bw

A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy. Wszak jej zawdzięczają przodkowie chlubne świadectwo.

Hbr 11:1-2 tpnt

Wiara więc jest istotą tego, w czym pokładamy nadzieję, przekonaniem o rzeczach, których nie widzimy, przez nią przodkowie otrzymali chlubne świadectwo.

Hbr 11:6 tpnt

[O Henochu bo ] bez wiary nie można podobać się Bogu; ten bowiem, kto zbliża się do Boga, musi wierzyć, że On jest, i że wynagradza tych, którzy Go szukają.

Heb 11:6b

Bóg nagradza tych którzy go szukają.

Hbr 11:40-12:3 eib

Bóg bowiem, ze względu na nas, przewidział coś lepszego, to znaczy, by doprowadzić ich (bohaterów wiary) do doskonałości wraz z nami. (1) Z tego powodu my, otoczeni tak wielką rzeszą świadków, odrzućmy wszelkie przeszkody oraz krępujący nas grzech i biegnijmy wytrwale w wyznaczonym nam wyścigu. (2) Utkwijmy wzrok w Jezusie, w Tym, który wzbudza i doskonali wiarę, i który ze względu na czekającą Go radość wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zajął miejsce po prawej stronie tronu Boga. (3) Pomyślcie o Tym, który ze strony grzeszników doznał wobec siebie takiej wrogości, abyście, zniechęceni, nie upadli na duszy.

Hbr 12:1-3 eib

Z tego powodu my, otoczeni tak wielką rzeszą świadków, odrzućmy wszelkie przeszkody oraz krępujący nas grzech i biegnijmy wytrwale w wyznaczonym nam wyścigu. Utkwijmy wzrok w Jezusie, w Tym, który wzbudza i doskonali wiarę, i który ze względu na czekającą Go radość wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zajął miejsce po prawej stronie tronu Boga. Pomyślcie (tpnp: rozważcie, ns: głęboko rozważcie) o Tym, który ze strony grzeszników doznał wobec siebie takiej wrogości, abyście, zniechęceni, nie upadli na duszy. (-> 3:1-2)

Hbr 12:4 eib

W walce z grzechem nie opieraliście się jeszcze aż do przelania krwi.

Heb 12:6

…. karze i …. i o miłowaniu i o wychowywaniu….

Hbr 13:7-8 tpnt

Pamiętajcie o swoich przewodnikach, którzy wam głosili Słowo Boże; a patrząc na koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę. Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.

Heb 13:8

Jezus Chrystus wczoraj i dziś — ten sam i na wieki.

Hebr 13:14

Nie mamy tu bowiem miasta trwałego, ale tego, które ma nadejść szukamy (EIB: tęsknimy za nim).

Hbr 13:15 tpnt

Przez Niego [ Jezusa ] więc nieustannie składamy Bogu ofiarę chwały, to jest owoc warg wyznających Jego imię.

Hbr 13:20-21 eib

A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego Przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego Pasterza owiec, naszego Pana Jezusa, niech was wydoskonali we wszystkim, co jest przydatne do spełnienia Jego woli, czyniąc w nas to, co jest miłe w Jego oczach, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki.
Amen.

Kategorie: biblia, lekcja, ważne wersety

Słowa kluczowe: hebr, hbr, List do Hebrajczyków, IPP-KTW, IPP

Pliki

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
9 lipca 2020 (czwartek), 12:37:37

Ważne wersety z Listu do Rzymian

Ważne wersety z Listu do Rzymian opracowanie na spotkaniu KFC, 27 maja 2020

Ważne wersety z Listu do Rzymian

(opracowanie na spotkaniu KFC, 27 maja 2020)

Wstęp

  • Rz 1:1: "Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany apostoł, odłączony do głoszenia ewangelii Boga;"
  • Rz 1:12: "To znaczy, abyśmy się wzajemnie pocieszyli obopólną wiarą, waszą i moją."
  • Czym jest dobra nowina:
    Rz 1:16: "ewangelia jest mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka."

 

Zła nowina:

  • Rz 1:21-22: "Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce. Podając się za mądrych, zgłupieli;"
  • Rz 1:21-22: "Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce. Podając się za mądrych, zgłupieli;"
  • Rz 2:20-24 ubg "(20) Wychowawcę bezrozumnych, nauczyciela niemowląt, mając w prawie kształt wiedzy i prawdy. (21) Ty więc, który uczysz drugiego, samego siebie nie uczysz? Ty, który głosisz, że nie wolno kraść, kradniesz? (22) Ty, który mówisz, że nie wolno cudzołożyć, cudzołożysz? Ty, który się brzydzisz bożkami, dopuszczasz się świętokradztwa? (23) Ty, który się chlubisz prawem, przez przekraczanie prawa znieważasz Boga? (24) Ponieważ z waszego powodu, jak jest napisane, poganie bluźnią imieniu Boga."

 

Ewangelia:

  • Rz 3:23: "Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga;"
  • Rz 3:28: "Tak więc twierdzimy, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa."
  • Rz 5:1: "Będąc więc usprawiedliwieni przez wiarę, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;"
  • Rz 6:23: "Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu."
  • Rz 10:8-10: "Ale cóż mówi: Blisko ciebie jest słowo, na twoich ustach i w twoim sercu. To jest słowo wiary, które głosimy: Jeśli ustami wyznasz Pana Jezusa i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wskrzesił go z martwych, będziesz zbawiony. Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości, a ustami wyznaje się ku zbawieniu."

 

Konsekwencje zbawienia:

  • Rz 5:8-10: "Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł. Tym bardziej więc teraz, będąc usprawiedliwieni jego krwią, będziemy przez niego ocaleni od gniewu. Jeśli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć jego Syna, tym bardziej, będąc pojednani, będziemy ocaleni przez jego życie."
  • Rz 6:23: "Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu."
  • Rz 7:17-25; 8:1-2: "Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka. Gdyż wiem, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro, bo chęć jest we mnie, ale wykonać tego, co jest dobre, nie potrafię. Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię. A jeśli robię to, czego nie chcę, już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka. Odkrywam więc w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, trzyma się mnie zło. Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka. Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach. Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci? Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Tak więc ja sam umysłem służę prawu Bożemu, lecz ciałem prawu grzechu. Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, którzy nie postępują według ciała, ale według Ducha. Gdyż prawo Ducha życia, które jest w Jezusie Chrystusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci."
  • Rz 8:9: "Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego."
  • Rz 8:9-11: "Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego. Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest żywy przez usprawiedliwienie. A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego, który mieszka w was."
  • Rz 8:28: "A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga."

 

O Żydach i miłości Pawła do nich:

  • Rz 9:1-5: "Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię, co mi poświadcza moje sumienie w Duchu Świętym; Że odczuwam wielki smutek i nieustający ból w moim sercu. Pragnąłbym bowiem sam być odłączony od Chrystusa za moich braci, za moich krewnych według ciała. Są to Izraelici, do których należy usynowienie, chwała, przymierza, nadanie prawa, służba Boża i obietnice; Do których należą ojcowie i z których według ciała pochodzi Chrystus, który jest nad wszystkimi, Bóg błogosławiony na wieki. Amen."
  • Rz 10:1: "Bracia, pragnieniem mego serca i modlitwą, którą zanoszę do Boga za Izrael, jest jego zbawienie."

 

Najważniejsze wezwanie:

  • Rz 12:1-2: "Proszę (dosł: wzywam) więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest wasza rozumna służba. A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga."

 

Konsekwencja wdrożenia 12:2 - (przykład) uporządkowane życie społeczne. 

  • Rz 13:1-2: "Każdy człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim; bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te, które są, przez Boga są ustanowione. Przeto kto się przeciwstawia władzy, przeciwstawia się Bożemu postanowieniu; a ci, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie potępienie ściągają."

 

O kotach:

  • Rz 8:19-23: "Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych. Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei; Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych. Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach rodzenia aż dotąd. A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała."

 

Doksologia:

  • Rz 11:33-36: "O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi! Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą? Lub kto pierwszy mu coś dał, aby otrzymać odpłatę? Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen."

 

Kategorie: biblia, lekcja, ważne wersety

Słowa kluczowe: List do Rzymian, Rz, wersety

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
9 lipca 2020 (czwartek), 14:06:06

Wielkie święto demokracji


Piłat kierował się sondażami

 

Wielki Piątek to wielkie święto demokracji.

"Uwolnij nam Barabasza" wołał tłum do Piłata, który nie kumając o co tu chodzi pomyślał, że fajnie by było rządzić sprawiedliwie i uwolnić Jezusa. 

"Uwolnij nam Barabasza" wołał tłum zmanipulowany przez elity, przez kastę kapłanów, wpływowych faryzeuszy i saduceuszy z kręgów sanhedrynu (wysokiej rady).

Czy dziś coś się zmieniło? Tak. Media mają większy (bo globalny) wpływ, a od czasów rewolucji manipulację tłumami badają psychologowie i socjologowie a obserwacje wdrażają. Widać to dziś (dopisek z maja '21) gdy od roku manipuluje się strachem.

wielkie swieto demokracji

Kategorie: kawał, polityka, _blog

Słowa kluczowe: Wielkie święto demokracji, demokracja, polityka, wielkanoc, barabasz, piłat, ukrzyżowanie

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
11 lipca 2020 (sobota), 13:19:19

Księga Koheleta na Śniadaniu z Salomonem

Po studiowaniu Księgi Koheleta, w ramach Śniadań z Salomonem, w marcu i kwietniu 2020, w Cowork, w czasie pandemii.


Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej,
a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej.
I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga, 
lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg!
(Koh 11:9)

 

W załączniku plik w Wordzie, z tekstem wg BT.

Dopisek z sierpnia '2023

Praca nad księgą posunęła się, a jej efekty są w katalogu: _księgi_biblii/Koh

Kategorie: _blog, biblia, śniadania z salomonem

Słowa kluczowe: kohelet, eklezjasta, marność, Śniadania z salomonem

Komentarze: (2)

Mat (W71), August 20, 2020 19:33 Skomentuj komentarz

Jak możesz to napisz coś o Melchizedeku. To jest dopiero ciekawa postać :D. Polecam wydanie "Alchemika" w przekładzie rosyjskim, gdzie postać, które występuje tylko w kilku linijkach jest główną personą okładki. Plus ciekawe tło :). Pozdro P.S. Ciekawe jest to dlaczega mając do wyboru cyfry od 1 do 99 wpisałem 71 w nicku (nikt nie patrzy najpierw na sposób weryfikacji potwierdzenia komentarza), co stanowi jedną z liczb sumy podanej w działaniu weryfikacyjnym. Heh, a dobre jest to, liczba 71, obok cyfry 3 jest dla mnie na swój sposób ważna.

wojtek, September 1, 2020 18:49 Skomentuj komentarz

Ale ja nie znam się na Melchizedeku, nic więcej niż te 3 miejsca w Piśmie, gdzie się pojawia.

Skomentuj notkę
13 lipca 2020 (poniedziałek), 17:01:01

Po wyborach '2020

pastor A.C. napisał tak:

Wszystkim niezadowolonym z wyniku ostatnich wyborów, za darmo dostarczam program, dzięki któremu łatwo pokonają w następnych wyborach Prawo i Sprawiedliwość.
 
  • Całkowity zakaz aborcji, za wyjątkiem sytuacji zagrożenia życia matki.
  • Zakaz zawierania związków innych, niż heteroseksualne.
  • Zakaz adopcji dzieci przez pary homoseksualne.
  • Zakaz promocji zachowań homoseksualnych.
  • Wyprowadzenie Polski z Unią Europejskiej.
  • Zażądanie od Niemiec reparacji wojennych.
  • Wprowadzenie dobrowolnego ZUS.
  • Prywatyzacja szkolnictwa i uniwersytetów oraz wprowadzenie bonu edukacyjnego.
  • Zakaz obowiązkowych szczepień i obligatoryjne odszkodowania od firm farmaceutycznych, za powikłania poszczepienne.
  • Obniżka i upowszechnienie podatków.
  • Zakaz prywatyzacji strategicznych sektorów gospodarki.
  • Uwolnienie wszystkich zawodów.
  • Rozbudowa armii i sojusz strategiczny z USA.
  • Zakaz zajmowania się klimatem.
  • Powszechny dostęp do broni.
  • Repolonizacja banków, mediów i handlu.
  • Wprowadzenie wymogu posiadania określonego  kapitału dla osób, które chciałyby zamieszkać w Polsce. 
  • Stworzenie wspólnej przestrzeni gospodarczej z tymi państwami, które tego zechcą.
 
Program należy uściślić i obudować, ale oddaję go za darmo! Jeśli ktoś go nie przejmie to PIS będzie wygrywało jeszcze przez lata.

Kategorie: _blog, polityka

Słowa kluczowe: prezydent, wybory 2020, duda

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
14 lipca 2020 (wtorek), 08:38:38

Iloczyn kartezjański

Wbrew pozorom pojęcie iloczynu kartezjańskiego łatwe nie jest. Najczęściej wprowadza w nowy wymiar a ile tych wymiarów może wytrzymać normalny człowiek?

Kategorie: _blog

Słowa kluczowe: iloczyn kartezjański

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
14 lipca 2020 (wtorek), 15:44:44

Wstęp do Uranografii Jana Elberta Bode

 Ania dostała od kolegi, a ja załatwiłem tłumaczenie tekstu.

Tłumaczenie wstępu do Uranografii Jana Elberta Bode

 

JOHANNIS ELBERTI BODE
URANONOGRAPHIA
Sive
ASTRORUM DESCRIPTIO
viginti tabulis aeneis incisa
ex recentissimis et absolutisssimus Astronomorum observationibus

JAN ELBERT BODE
URANOGRAFIA
lub
 GWIAZD OPISANIE
na dwudziestu miedzianych tablicach wyryte
na podstawie najświeższych i najdokładniejszych obserwacji astronomów
   

PRAEFATIO

PRZEDMOWA
   

Orignis Asterismorum historiam etsi vetustas oblitteravit, nondum tamen duo milia annorum sunt, ex quo stellarum fixarum observatio enumeratioque tradi coepit.

Chociaż początki historii gwiazodzbiorów giną w pomroce zapomnienia, to jednak nie minęły jeszcze nawet dwa tysiące lat, od kiedy zaczęto rozpowszechniać spisy i obserwacje gwiazd stałych.

Ac primus Hipparchus Graecus Alexandriae in Aegypto annis fere 130 a. C. positus stellarum 1022. mxime insignium in Asterismos XLVIII, iam veteribus Aegyptiis, Graecisque et Romanis cognitos distributarum observavit, annisque 250. post Claudius Ptolemaeus Aegyptius antiquisimum hunc stellarum indicem in Almagesto suo posteritati tradidit.

I pierwszy Grek Hipparch w Aleksandrii w Egipcie zaobserwował prawie130 lat przed Chrystusem pozycje 1022 najbardziej widocznych gwiazd porozdzielanych na 48 gwiazdozbiorów znanych już starożytnym Agipcjanom, Grekom i Rzymianom. I dwieście pięćdziesiąt lat później Egipcjanin Klaudiusz Ptolemeusz ten wykaz gwiazd w swoim Alamgeście przekazał potomności.

Deinde post annorum 1300 intervallum ex Astronomis Arabicis dux Ulug-Beigh Samrcandi praecipuarum stellarum observationem repetit, & et sub finem seculi sexti et decimi Astronomus Danicus, Tycho de Brahe, antiquos illos stellarum indices propriis melioroumque instrumentorum ope institutis accuratius observationibus correxit et auxit.

Następnie po 1300 latach przerwy z astronomów arabskich władca Uług Beg z Samarkandy powtórzył obserwację poszczególnych gwiazd, a pod koniec wieku szenasnastego duński astronom, Tycho de Brahe, owe starożytne wykazy gwiazd właściwymi i wyposażoymi dokładniej w pomoc lepszych narzędzi poprawił i powiększył.
   

Sed quum recentiori aetate doctrina de Planetarum, Cometarum, Lunae cursibus magisque ad veram certamque rationem esset revocata, plures Astronomi, neglectam nimis stellarum fixarum observationem repetentes diligentius, pluriumgue subinde loca accuratius definientes, multorum in coelo repertorum extiserint auctores.

Lecz gdy w bliższych nam czasach nauka o drogach planet, komet, księżyca została poprawiona w duchu rzetelniejszej i prawdziwszej argumentacji, liczniejsi astronomowie powtarzający pilniej obserwację gwiazd stałych i miejsca coraz liczniejszych dokładniej definiując, pojawili się autorzy będący autorytetami dla wielu badaczy nieba.
   

Ac primus fuit Helvetius Gedanensis, qui a. 1690 Iconum Colestium sol. Med., Firmamenti Sobiesciani titulo inscriptum, ederet, quibus stellae fere 1900. ab ipso observatae continerentur. Deinde prodit Londini a. 1729. Flamsteedi Atlas Coelestis Britannicus, tabulis XXVIII. Sol. Magn. Exhinens stellas 2919. Greenvichii ab eo observatas, dispersitas illas in figuras LVI. Tum a. 1776. Foxtinus Parissis has tabulas edidit ad tertiam formae partem redactas, easdem ipse a. 1781. edidi tabulis XXXIV., multis locis emendatas, adhibitisque recentiorum observationibus plus 5000. stellas, nebulas etc. congessi, quae omnes in his oris oriuntur.

A pierwszy był gdańszczanin Helwecjusz, który w 1690 r. który zbiór obrazów neba pod nazwą Firmamentum Sobiescianum (Firmament Sobieskiego), gdzie znajduje się opisy prawie1690 gwiazd. Następnie w 1729 r. ukazuje się w Londynie Flamsteeda Atlas Coelestis Britannicus (Brytyjski Atlas Nieba) na 28 tablicach ukazujący 1729 gwiazd w Greenwich przez niego obserwowanych, porozdzielanych przez niego na 56 gwiazdozbiorów. Potem paryżanin Foxtin wydał je przeredagowane w formie trzeciej części, i te same ja wydałem w 1781 na 34 tablicach, w wielu miejjscach popraiwonych, po uzupełnienieniu o nowsze obserwacje więcej niż 5000 gwiazd, mgławic, zebrałem wszystkie, które
   

Ex illo autem tempore assidua Astronomorum industria mirum in modum auctus est stellarum recens repartarum numerus, in primisque ea de re optime sunt meriti Viri Clarissimi de la Lande, patruus et patruelis, itemque Celeberrimus Herschelius, qui plus 2500. nebulas, stelarum cumulos, stellas duplices etc. exhibuit.

Od owego zaś czasu za sprawą wytrwałej pracy astronomów w cudowny sposób powiększyła się aktualna liczba opisanych gwiazd, a w tym zaś najbardziej zasłużeni są przesławni stryj i bratanek Lalande i podobnie jakże uznany William Herschel, który odkrył ponad 2500 mgławic, grup gwiazd, gwiazdy podwójne itp.
   

Hinc nata mihi est a. 1796. cogitatio, novas coeli icones forma maxima delineandi, quibus diligentius, apertius, plenius cuncta Astronomorum in coelo stellato inventa effingerem. Quam rem arduam, quaeque magnos requirat sumptus, ut susciperem, adductus sum insigni humanitate illustrissimi Equitis de Hahne Remplini, viri de astrorum cogniitione meritissimi. Qui generissimo animo vir, quo studia haec insigiter adiuveret, meque amicitiae ornaret documento, non dubitavit immensas huic operi maximas supeeditare, idque sine usura, addiditque, si debitam hanc ipsi pecuniam, ex operis venditione redactam, redididissem, permisurum se mihi tabulas aeneas, quaeque inde reditura sunt emolumenta. Quam eximiae in me benevolentiae ratissimique in litterarum commoda studii significationem gratissima mente aperui Astronomiae studiosis, ne ignorarent, quantum in hoc opere tandem perfecto viro esse tribunendum.

Stąd zrodziła się w 1796 r, we mnie myśl, by stworzyć nowe obrazy nieba o formie pilniej, szerzej, pełnie wszystkie odkrycia stronomów dotyczące nieba gwiaździstego. Do tej trudnej rzeczy, która wymaga podjęcia sporo nakładów, poprowadzony zostałem przez najznamienitszego rycerza de Hahne Remplina, męza zasłużonego w poznawnaiu gwiazd. Ten mąż najhojnieszego ducha te wysiłki wsparł i mnie zaszczycił dowodem przyjaźni, nie zawahał się ofiarować niezmierzonych i bardzo wielkich [kwot] i to bez korzyści [własnej] i dodał, że jeśli te należne mu pieniądze, zarobione na obrocie dziełem, oddałbym, że obieca mi tablice miedziane z których zwrócone zostaną jakiekolwiek zyski. Kierowany wdzięcznością wskazuję zainteresowanym astronomią na znaczenie jakże wyjątkowej wobec mnie życzliwości i bardzo ważnej pracy nad opisami, aby mieli świadomość ile należy zawdzięczać tak bardzo doskonałemu mężowi.
   

Habes hic librum tabulis XX. compositum, forma aliquanto maiori, quam quae est im Flamsicedionis, et ex variori delineandi ratione descriptis. Tab. I et II stereographicae sunt proiectiones utriusque e puncto Aequatoris in Colurum Sollitiorum. Igitur puncta [------] media interiacent, unde nomen iis tributum Hemispherionum Arietis Libraeque. Circuli meridiani parelllique Aequatoris, itemque longitudinis et latitudinis, sunt a 10° ad 20°illis lineis expressi, hi puncti notati. Veteres autem asterismi habent scripturam nominum umbra expressa, qua disrtinguuntur a recentionibus.

Masz tu książkę z 20 tablic złożoną, o kształcie nieco większej, niż jest w dziele Flamsteeda i obardziej i wyrysowanych w bardziej różnorodny sposób. Tablica I i II są stereograficznymi rzutami, obie z punktu równika gwiezdnego. Punkty więc [------] leżą między środkowymi, dlatego przyznana została im nazwa półsfer Barana i Wagi. Kręgi południków i równolezników, tym samym długości i szerokości są od 10° do 20° na tych liniach unaocznione, te punkty zaznaczone. Stare więc gwiazdozbiory mają wypisane nazwy za pomocą cieniowanej czczionki, przez co rożnią się od tych współczesnych.

Reliquae tabule XVII Chartae sunt Speciales, quarum unaquaeque unum aut plura sidera inter se contigentia continet, quae umbra sunt ut aserismum primarii expressa.

Pozostałe 17 tablic są mapami szczegółowymi, z których każda przedstawia jedną lub więcej sąsiadujacych ze sobą zbiorów gwiazd, które są zaznaczone cieniowaną czcionką jako podstawowe gwiadozbiory.

Tab. III est proiectio Stereographica circa polum Septentrionalem iacentium. Tab. IV. – X astra comparent in parte Septenttrionali supra Zodicacum. Tab. XI. – XIV. duodecim sidera Zodiaci et nonnuli his propinqua. Tab. XV.-XIX. astra cuncta proxime in meridiana parte subter Zodiaco sita. In his posteriorius sedecim tabulis singulae stellati regiones omnes sunt ex proiectione in comum delineatae, ita ut medium superficici coni superficiem sphaerae in medio circulo parallelo expresse eius partis tangat. Circuli meridiani parallelique Aequatoris apparent a 5° ad 5°, ut lineae rectae, hi ut concentrici circulares arcus, quorum medius radio Cot. Declin. descriptus est.

Tablica III jest rzutem stereograficznym wokół bieguna półncnego leżąćych. Tablice IV – X zestawiają gwiazdy na północ od Zodiaku. Tablice XI – XIV dwanaście gwiazdozbiorów Zodiaku i niektóre mu najbliższe. Tablice XV – XIX wszystkie gwiazdy położone na południe od Zodiaku. Na tych późniejszych 17 tablicach wszystkie poszczególne obszary gwiezdne są z rzutu na stożek rozrysowane, aby środek powierzchni stożka dotykał powierzchni sfery w średnim okręgu równoelżnikiem wyznaczonej jego części. Okręgi południków i równoolezniki pojawiają się od a 5° do 5° jako linie proste, te jako koncentryczne łuki okręgów, z któych średni został opisany Cot. Declin.

Gradus declinationis ubique aequale sunt: meridiani secant omnes parallelos angulis rectis, atque ubi cum producto medio congruunt, angulos formant aequales producto: Sin, Decl. med. Parallelli. 5°. Quo factum est, ut in mediis certe chartarum Zonis, quae plerumque asterismos primarios complectuntur, gradus ascensionis rectae ad gradus declinationis iustam rationem habeant, situsque, quo inter se posita sunt astra, multo magis respondeat ei, quem habent in Sphaera Coelesti, quam id fieri queat adhibita a Flamsteedio declinationis ratione.

Stopnie nachylenia wszędzie są równe, południki przecinają wszystkie równoleżniki pod kątem prostym, tak tworzą równe kąty: kąt nachylenia średn. równoleżnika 5°. Przez co stało się tak, że z pewnością w środkowych pasach map, które zawierają większośc podstawowych gwiazdozbiorów, stopień wnoszenia się prostej do stopnia nachylenia mają odpowiedni stosunek i wzajemne położenie jednych gwiazd względem drugich, dużo bardziej odpowiadałoby temu, co mają na sferze niebieskiej, niż co mogło być w formule nachylenia zastosowanej przez Flemsteeda.

In omnibus XVIII. Cartis Specialibus antiquissimi asterismi eorumque appelationes umbra sunt expressae; recentiribus autem temporibus inducti punctis notati, neque horum appellationes umbra expressae. In quo brevitatis causa Latino usus cum sermone. Omnes autem stellas, nebulas, stellarum cumulos, stellas duplices etc. ex suo quamque genere et magnitudine, in primum Janusti 1801. diem ascensione recta et decliantione, quam potui, diligntissime congessi. Terminos necessarios inter asterismos accuratius, quam adhuc factum erat, punctatis lineis notavi, atque Graecas Bauer multasque Latinas intemque antiquissima nomina stellis apposui.

We wszystkich XVIII mapach szczegółowych najstarsze gwiazdozbiory ich nazwy są unaocznione cieniowana czcionką, te wprowadzone w nowszych czasac są zaznaczone punktami ani ich nazwy nie unaoczniono cieniowaną czcionką. W tym kierując się zwięzłością posłużyłem się łaciną. Wszystkie zaś gwiazdy, mgławice, grupy gwiazd, gwiazd podwójne itd. i ze swoim rodzajem i wielkością wg stanu pierwszego stycznia 1801 r. prostym wzniesieniem i nachylenie, najstaranniej jak mogłem zgromadziłem.
   

Aterismos delineavit sculpsitque Cl. Bergerus, Academiae Regae Rector, artifex nobilissimus, stellas Cl. Fridericus Bergerus; litterae a Cl. Frenzio et circuli arcusque a Cl. Haelio sunt sculpti.

Gwizadozbiory rozrysował i wyrzeźbi jego ekscelencja Berger, rektor Akadmeii Królewskiej, artysta wybitny, gwiazdy szanowny Fryderyk Berger, litery zostały wyrzeźbione przez przez Frenziego a łuku Heliego.
   

Ad has tabulas pertinet conscriptus Germanico et Gallico sarmone a me liber et mox prela subiturus, med. Sol., quo continetur descriptio astrorum eorumque apparitionis, brevis manducatio ad eorum in coelo cognitionem, nonnulla ad adhibitis adiumentis et metoda, de difficultatibis et ex parte sublatis dubitationibus, quae in indagandis comparanidsque stellarum locis ex plurium Astronomorum observationibus orerentur; denique plenus atque ex illis, quos hodie habemus, stellarum indicibus auctariisque, quae humanissime mecum communicavit de la Lande, aliquot millia stellarum recens repertas continentibus et ex propriis observationibus compositus elenchus fere 17200. inter se diversarum stellarum Fixarum, Nebularum, cumulorum stellarum, stellarum duplicium etc., quae omnes, prout in una quaque figura ex ascensione recta sese excipiunt, ordinatae sunt. Et quanta fieri maxima diligentia, in primum Januarii 1801. diem pro annua earum mutatione in ascensione recta et declinatione computatae et notatae. Observetorum quoque nomina sunt indicata.

Do tych tablic należy napisana w języku niemieckim i francuskim książka który za moment wyjdzie spod prasy drukarskiej w któej zwiera się opis gwiazd i ich wyglądu, zwięzłe streszczenie ich poznania w niebie, trochę os tosowanych pomocach i metodach, o trudnościach po części o podtrzymywanych wątpliwościach, które w badaniu i porównywaniu miejsc gwiazd obserwacji u większości astronomów się rodzą; w koncu pełny także, które dzisiaj mamy, wykazów i pomocy, które w jakż eludkzim odruchu ze mną połączył Lalande, kilka tysięcy gwiazd świeżo odkrytych zwierających i z własnych obserwacji złożony katalog prawie 17200 różniących się między sobą gwiazd stałych, mgławic, grup gwiazd, gwiazd podwójnych itp. które tak jak wszyscy w każdym kształcie jednym prostym uniesieniem chwytają, zostały uporządkowane. Czego dokonano z jak największą starannością, na pierwszego stycznia 1801 r. dla corocznej ich przemiany we wznisieniu prostym i nachyleniu poobliczane i pozaznaczane. Także nazwiska obserwatorów są spisane.
   

Hanc igitur singularem in suo genere in omnibusque terrae partibus utilem Uranographiam dico tradoque excellae huius scientiae studiosis, quibus si hanc operam probavero, satis me praemii assecutum putabo. Atque imaginum harum usus, quibus amplissimum pulcherrimus naturae spectaculum effingitur, non dubito quin sit plurimos ad sensus illos suavissimos alittissimasque cogitationes qaue ex mundi contemplatione abunde oriuntur.

Tę więc jedyną w swoim rodzaju i we wszystkich częściach Ziemi użyteczną Uranografię nazywam i przekazuję wszystkim zainteresownaym tą wspaniałą nauką, którym jeśli to dzieło polecę, to uznam to z awystarczajacą nagrodę. A nie mam wątpliwości że z tych obrazów, w których przedstwiono największe i najpiększe widowisko natury będzie pożytek dla najrozkosznieszjych doznań i najwzniośleszych myśli, które z kontemplacji świata obficie się rodzą.


Tłumaczenie na prośbę Wojtka w lipcu 2020 wykonał (c) Janusz Kucharczyk i jego to prawa do tego dzieła należy dopytywać.

 

Kategorie: _blog

Słowa kluczowe: uranografia, jan bode, atlas nieba

Pliki

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
15 lipca 2020 (środa), 12:04:04

Teorie spiskowe - DeWitt

Zachowuję bo warto

Teorie spiskowe

Dave DeWitt

Definicja

Teoria spiskowa jest niepotwierdzonym przypuszczeniem, że jakaś grupa ma tajny plan zgodnie z którym ludzie ci robią coś złego, coś, co inna grupa uważa za niewłaściwe.

Przykłady teorii spiskowych

• Władze ukrywają dowody, że ziemia jest płaska.
• Władza kłamie na temat lotów na księżyc, żeby uzyskać więcej pieniędzy na program kosmiczny.
• FBI dokonało zamachu na Martina Luthera Kinga i wrobiło w to Jamesa Earl Raya.
• CIA zatrudniło Lee Harvey Oswalda do zabicia prezydenta Kennedy’ego

(lub była to Kuba albo Rosjanie).

• Księżna Diana została zamordowana.
• Amerykański obszar wojskowy 51 bada i eksperymentuje nad zjawiskiem UFO

w ich przestrzeni kosmicznej.

• Powinniśmy nosić czapki z aluminium, by ochronić mózg przed elektroniczną kontrolą.
• Republikanie są w zmowie z Rosjanami.
• Demokraci są w zmowie z Rosjanami.
• Szczepienia są niebezpieczne i zostały upowszechnione po to, by przynosić zyski wielkim firmom farmaceutycznym.

• Chińczycy celowo wprowadzili do populacji wirus COVID-19.
• Amerykańscy lekarze zapłacili chińskim naukowcom za wynalezienie i wypuszczenie wirusa COVID-19.

Co wynika z tej definicji

1. Teorie spiskowe zawsze zawierają osąd motywów

O ludziach biznesu mówi się: “Weszli w to dla pieniędzy.”
O politykach mówią: “Próbują dostać więcej władzy.”
O aktorach Hollywood twierdzi się: “Są tam dla rozgłosu, reklamy lub popularności.”
W teoriach spiskowych zawsze obecne są motywy (Prz 16:2; 1 Kor 4:5).
2. Teorie spiskowe są nieuniknione, ponieważ ludzie rozpoznają w innych swoje grzechy Wszyscy jesteśmy grzeszni i jako tacy podejrzewamy innych, że robią coś, do czego my sami jesteśmy kuszeni. Tak jak pani, która powiedziała: „ Ten kościół jest pełen plotek!” Ciekawy jestem skąd wzięła ten pomysł? Jedna partia polityczna często oskarża inną partię, że robi coś, co sama zrobiłaby, gdyby tylko miała możliwość.
Mamy tendencję myśleć, że ludzie popełniają nasze grzechy (Mk 3:2; Łk 23:2).
3. Spiski nie są teoriami a teorie nie są spiskami
Rozwińmy to nieco.

Spiski nie są teoriami

Spisek jest to rzeczywistość historyczna, gdzie tajemny plan, który już nie jest sekretem, został uknuty przez grupę ludzi robiących coś, co inna grupa uznaje za złe, nielegalne lub niszczące. Spiski są zapisem historycznym. To nie teorie. W Biblii są relacje o wielu spiskach. Angielskie słowo oznaczające spisek (conspiracy) zostało użyte w Biblii (NASV) wopisach dziewięciu wydarzeń. Oto dwa przykłady.

• 2 Sm 15:12 W ten sposób spisek zataczał coraz szersze kręgi
i przy Absalomie gromadziło się coraz więcej ludzi..

• Dz 23:12 Z nastaniem dnia Żydzi zawiązali spisek.
Zobowiązali się też, że nie będą jeść ani pić, dopóki nie zabiją Pawła.

Biblia wspomina o innych spiskach jako wydarzeniach historycznych, jakie miały miejsce
w przeszłości. Spiski zdarzają się regularnie podczas wojen, przy transakcjach biznesowych i w polityce. Wszystkie jednak dotyczą przeszłości i nie są już tajemnicą. Teorie spiskowe to pomysły o istnieniu jakichś możliwych tajemnic trzymanych teraz przez określone grupy. Nie ma (jeszcze) wystarczających dowodów na to, że są prawdziwe lub fałszywe.
Nie znajdują się (jeszcze) w obszarze publicznym, gdzie mogą być zbadane
i przedyskutowane.

Teorie nie są spiskami

Istnieją teorie z dowodami:

• Grawitacja: Newton (1687), każda cząsteczka we wszechświecie przyciąga każdą inną cząsteczkę.
• Heliocentryzm: Kopernik (1543), Ziemia kręci się wokół słońca (oraz wszechświat wypełniony jest planetami, które kręcą się wokół słońc).

• Teoria względności: Einstein (1905), przestrzeń, czas, materia i energia łączą się ze sobą
w taki sposób, że prędkość redukuje czas, a energii atomowej można użyć do produkcji bomb. • Płyty tektoniczne: Wegener (1912)/Wilson (lata 60-te), kontynenty ziemskie są poruszającymi się płytami.
• Mechanika kwantowa: charakter obiektów oraz przyczyny i skutki wydarzeń są są pod wpływem obserwacji.

Istnieją teorie bez dowodów:

• Życie spontanicznie powstaje z czegoś bez życia.
• Ołów można zamienić w złoto.
• W celu leczenia chorych można wykorzystać upuszczanie krwi.
• Wszechświat wyewoluował z Wielkiego Wybuchu 13,8 miliardów lat temu.
• Wytworzony przez człowieka dwutlenek węgla jest odpowiedzialny za niebezpieczne globalne ocieplenie.
Teorie nie są spiskami, ponieważ to nie tajemnica. Teorie są własnością publiczną i są otwarte na publiczne zbadanie. Chociaż teoria spiskowa jest specyficzną formą teorii, taką, która jeszcze nie jest własnością publiczną. Jeżeli dochodzi do jej oceny, możemy użyć tych samych kryteriów, którymi sprawdza się każdą inną teorię.

Aby ocenić teorię spiskową, nie możemy opierać się na „nauce”

Wiele z tego, co nazywa się dziś nauką, szczególnie w mediach, jest często propagandą światopoglądu liberalno-postępowego. Prawdziwa nauka stosuje metodę naukową. „Składa się na nią baczna obserwacja, stosowanie rygorystycznego sceptycyzmu odnośnie tego, co się obserwuje ...” [Wikipedia]

Metoda naukowa może być rozumiana jako stosowanie trzech kroków:

(1) Rzeczywiste (systematyczne, otwarte) obserwacje czegoś w realnym świecie (2) Powtarzanie tych obserwacji i sceptyczne ich badanie

prowadzące do sformułowania hipotezy
(3) Modyfikowanie hipotezy podyktowane dalszą obserwacją

Prawdziwa nauka opiera się na faktycznych obserwacjach w realnym świecie, po czym następuje krytyczna analiza oraz zmiana hipotezy, kiedy wymagają tego nowe obserwacje. To, co liberalno-postępowi nazywają „nauką” to okrężne rozumowanie. Bazuje ono na ogłaszaniu, nie na wyjaśnianiu. Niektórzy postępowi profesorowie albo doktorzy (albo może Al Gore z prezentacją slajdów) dokonują spekulacji zgodnej z programem postępowców. Spekulacja ta jest potem cytowana przez innych jako dowód, podczas gdy dowód na coś przeciwnego jest po prostu ignorowany. “Uczone” dzienniki będą publikować tylko takie artykuły, uniwersytety będą zatrudniać tylko profesorów przychylnych programowi progresywnych. Wtedy twierdzi się, że postępowa spekulacja (powiedzmy o zmianie klimatu, życiu na innych planetach, naturze wirusa, biologicznym pochodzeniu homoseksualizmu) wspierana jest przez „konsensus naukowców “a więc „ustaloną naukę.”

• 1 Tm 6:20-21 (eib) Tymoteuszu! Strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, pustej mowy oraz sprzecznych twierdzeń rzekomej nauki, którą niektórzy przyjęli i odeszli od wiary.

Ocena teorii spiskowej

Kiedy słyszysz o teorii spiskowej, powinny ci przyjść na myśl dwa podstawowe pytania:

A. Czy ta teoria spiskowa powinna zostać oceniona?

Pamiętajmy, że Biblia mówi nam prawdę, czyli to, jak rzeczy faktycznie się mają.
Nauka, dobra nauka stosująca metodę naukową, daje nam teorie zmieniające się wraz
z nowymi dowodami. W ocenie teorii i teorii spiskowych powinniśmy – jako chrześcijanie – pytać na początku:

1. Czy jest jakaś biblijna podstawa do założenia, iż ważne jest poświęcić czas i energię na ocenę tego?
Zanim poświęcisz czas na teorię spiskową, upewnij się, że dyskutowana sprawa jest stosowaniem biblijnej zasady. Czy poświęcanie czasu na czytanie czegoś i rozmawianie o tym jest czymś, co robiłby Jezus i apostołowie (Dz 4:18-20)? Czy jest to coś, co polecałoby nam robić ciało Chrystusa? Świat jest pełen kłamstw i głupich pomysłów. Czy jest jakiś powód, bym miał się zajmować tym konkretnym? Osobiście na przykład nie badam, nie komentuję teorii spiskowych o konszachtach z Rosjanami, czy to partii republikanów czy demokratów. Powód mam taki, że nie ma nic w Biblii, co zachęcałoby ludzi wierzących do zaangażowania w sprawy światowej polityki czy kultury. Nikomu w Biblii nie powiedziano, by próbował

naprawiać jakąś kulturę na świecie
• Mk 12:17 Wtedy Jezus oświadczył: Co cesarskie, oddajcie cesarzowi, a co Boże — Bogu. • 2 Tm 2:4 Nikt, kto służy w wojsku, nie wikła się w sprawy tego życia. \

Chce raczej podobać się temu, kto powołał go do wojska.
• Rz 13:1-2 Niech każda osoba podporządkowuje się władzom sprawującym rządy.
Nie ma bowiem władzy, która nie pochodziłaby od Boga. Wszystkie one zostały ustanowione przez Niego. Dlatego kto się opiera władzy, przeciwstawia się Bożemu rozporządzeniu.
Ci natomiast, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie ściągają wyrok.

2. Czy rozważana teoria spiskowa odciąga od skupienia się na budowaniu na Słowie Bożym ludzi godnych zaufania, którzy będą zdolni nauczać innych (2 Tm 2:2)?
Czy to odwraca uwagę ludzi wierzących od służby ewangelii? Osobiście zrobiłem krótkie opracowanie na temat teorii płaskiej ziemi, ponieważ uczyli tak niektórzy wierzący w Polsce i ciągle wnosili to do dyskusji. Wprowadziło to zamęt w służbie, więc trzeba się było z tym rozprawić.

• 2 Tm 2:17-18 Ich nauka będzie szerzyć się jak gangrena. Do nich należą Hymeneusz i Filetos. Rozminęli się oni z prawdą i głoszą, że zmartwychwstanie już się dokonało. W ten sposób podważają wiarę niektórych.

3. Czy ta teoria spiskowa atakuje wiarygodność Biblii? Na przykład „Kod daVinci”Dana Browna z roku 2003 to powieść kryminalna o tym, że kościół katolicki zignorował i ukrył

manuskrypty dowodzące, że Jezus miał dziecko z Marią Magdaleną. Jest to bluźniercze kłamstwo, któremu należy się sprzeciwić, ponieważ w pewnej formie uczą tego postępowcy na wielu uniwersytetach, usiłując tym sposobem zdyskredytować Biblię. Prawdą jest, że po badaniach w ciągu 2000 lat, znaleziono tylko 27 pism chrześcijańskich z I wieku, które (kończąc na Apokalipsie) znajdują się wszystkie w Nowym Testamencie. Znaleziono ponad 25 000 manuskryptów Nowego Testamentu (ponad 5800 w Grece, około 10 000 w łacinie
i 9 300 w innych językach. Wszystkie heretyckie pisma pojawiły się po pierwszym wieku.
• Tt 1:10-11 Wielu bowiem to ludzie niekarni, rozgadani, zwodziciele — zwłaszcza wśród obrzezanych. Takim trzeba zatkać usta, gdyż oni całe domy wywracają...

4. Czy ta teoria spiskowa odwraca nas od bojaźni Bożej?
• Iz 8:12-13 Nie nazywajcie sprzysiężeniem wszystkiego, co ten lud tak nazywa! Niech was nie przejmuje jego lęk ani strach! PANA Zastępów — Jego miejcie za Świętego, niech On przejmuje was lękiem i niech On budzi w was bojaźń!

B. Jeżeli ta teoria musi być zbadana, jak powinieneś to zrobić?

Kiedy już zdecydowałeś, że należy zająć się tą teorią, oto cztery pytania badawcze, które należy wziąć pod uwagę:
1. Czy teoria ta wykorzystuje jakieś dodatkowe autorytatywne źródła do zrozumienia Pisma (Pwt 4:2; Prz 30:6; Ap 22:18)?

2. Czy teoria ta usuwa niektóre jasne nauki biblijne (Ap 22:19; Pwt 12:32 lub 13:1)?
3. Czy teoria ta zaprzecza jakimś bezpośrednim biblijnym stwierdzeniom (2 Tm 3:16-17)? 4. Czy teoria ta zaprzecza albo modyfikuje jasny zamiar autora odnośnie znaczenia danego fragmentu (2 Pt 1:20-21)?

Teraz chciałbym wykorzystać te cztery pytania do oceny teorii „ewolucji teistycznej” pochodzącej z znanej organizacji BioLogos. Oto ich “misja”:
BioLogos przedstawia ewolucję jako Boży środek stworzenia, tak „by kościół mógł świętować a świat mógł widzieć harmonię między nauką a wiarą biblijną” (biologos.org).
1. BioLogos dodaje dodatkowe autorytatywne źródło zrozumienia Pisma – coś, co dzisiaj nazywane jest „nauką.”Twierdzą, że przesłanie chrześcijaństwa musi być rozumiane jako „ harmonia między nauką a biblijną wiarą.” Widać to również w ich uwagach do spisków otaczających wirus COVID-19 . Piszą:

“ Jednak wszechogarniająca pilność obecnego kryzysu daje wyraźne przypomnienie, dlaczego potrzebujemy obu: dobrej nauki i odpowiedzialnej wiary chrześcijańskiej.”
2. Ich misja brzmi: “BioLogos przedstawia ewolucję jako Boży środek stworzenia.”
Jest to kompromis z jasną nauką Biblii na temat stworzenia.

Na przykład: Jeżeli ewolucji Bóg użył do stworzenia, to:
• Zwierzęta nie zawsze mnożą się według swojego rodzaju (Rdz 1:21).
• Stwórcza praca Boga nie została ukończona (Rdz 2:1).
• Nie jest prawdą, że PAN, Bóg, ukształtował z prochu ziemi człowieka (Rdz 2:7).
• Mojżesz mylił się, mówiąc: PAN tworzył niebo i ziemię, i morze, wraz ze wszystkim,
co w nich jest, przez sześć dni (Wj 20:11).
• Jezus się mylił, mówiąc: Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył człowieka jako MĘŻCZYZNĘ I KOBIETĘ ? (Mt 19:4).
3. Wnioski BioLogos o ewolucji teistycznej stoją w sprzeczności z bezpośrednimi stwierdzeniami obecnymi w Biblii. Biblia mówi: przez jednego człowieka wszedł na świat grzech, a jako skutek grzechu śmierć (Rz 5:12; 6:23; 1 Kor 15:21). Według Biblii śmierć podążyła za grzechem, jako przekleństwo dla stworzenia. Jednak według teistycznej ewolucji, śmierć istniała miliony lat zanim wyewoluowali się Adam i Ewa oraz że nie jest skutkiem grzechu.
4. BioLogos zaprzecza świadomemu jasnemu zamiarowi autora odnośnie znaczenia tego fragmentu Biblii. Dlaczego wierzyć w stworzenie w ciągu 6 dni? Może dlatego, że Mojżesz tak wierzył. Oczywiste jest, że Mojżesz świadomie mówił o 24-godzinnym dniu.
Nawet oparł na tym przykazanie o Dniu Sabatu (Wj 20:11). Dlaczego wierzyć w stworzenie w ciągu 6 dni? Może dlatego, że tak wierzył Dawid (Ps 89:48), prorocy (Iz 42:5), Jezus
(Mt 19:4) i apostołowie (1 Kor 11:9).
A może dlatego, że żaden pojedynczy autor Biblii nie zakładał czegoś innego niż to, że Bóg słowem powołał stworzenie do istnienia w ciągu sześciu 24-godzinnych dni.

Wniosek

Spisek to historyczne wydarzenie z przeszłości. Teoria jest niepotwierdzonym założeniem pewnej grupy ludzi. Teoria spiskowa to sugestia (teoria), że jakaś grupa ma ukryty tajemny program, który jest w jakiś sposób zły. Kiedy słyszymy teorię spiskową, musimy zapytać: Czy jest to sprawa, którą napiętnowałby Jezus i apostołowie jako fałszywe nauczaniesprzeciwiające się Słowu Bożemu albo jako niebezpieczne dla Bożych ludzi?

Jeżeli tak, należy pokazać, w czym ta teoria jest sprzeczna z prawdą objawioną w Biblii.

 

Kategorie: _blog, teorie spiskowe

Słowa kluczowe: teorie spiskowe, deWitt

Pliki

Komentarze: (1)

Mat(W71), September 28, 2020 18:31 Skomentuj komentarz

Przepraszam, że nie na temat, ale muszę gdzieś zapisać na szybko z datą. PRAWDA > RZECZYWISTOŚĆ. PRAWDA = P, P jest P wtedy i tylko wtedy, kiedy P ma rzeczywiście miejsce. Ne fizyka, czy matematyka, czy cokolwiek innego jest jedyną rzeczą uniwersalną, a klasyczna definicja prawdy. ZAWSZE I NIEZAWSZE, WSZĘDZIE I NIEWSZĘDZIE. Nie ma żadnej innej uniwersalnej alternatywy w jakimkolwiek czasie i jakiejkolwiek przestrzeni. ŻADNEJ.

Skomentuj notkę
21 lipca 2020 (wtorek), 19:00:00

Urlopowe Studium Jana, rodziały 1-3

W tabelce, jak ostatnio zwykle. Jest tu też nieco o Janie Chrzicielu

 

J 1:1nn tpnt Analiza

Prolog

  

(1) Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. (2) Ono było na początku u Boga. (3) Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.

(4) W Nim było życie, a życie było światłem ludzi.

(5) A światło świeci w ciemności, a ciemność Nim nie zawładnęła.

(6) Pojawił się człowiek posłany od Boga, na imię mu – Jan. (7) On przyszedł na świadectwo, by zaświadczyć o tym świetle, aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli. (8) Nie był on światłem, ale jedynie miał zaświadczyć o tym świetle.

(9) Było prawdziwe światło, które oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat. (10) Na świecie był i świat przez Niego jest uczyniony; a świat Go nie poznał. (11) Do swojej własności przyszedł, a swoi Go nie przyjęli. (12) Tym jednak, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Boga, to jest wierzącym w Jego imię. (13) Którzy zostali zrodzeni nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. (14) A Słowo pełne łaski i prawdy, stało się ciałem i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę Jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca.

 

 

#Nowe Narodzenie -> .12 - Kto przyjął Słowo przyjęli ma prawo stać się dzieckiem Boga, wierzącym w Jego imię. (13) który został zrodzony nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. I chodzi o inne narodzenie, nie z ciała.

Świadectwo Jana o Jezusie Mesjaszu

  
(15) Jan świadczył o Nim i głośno wołając, oświadczył: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który przychodzi po mnie, istniał przede mną, bo wcześniej był niż ja. (16) A z Jego pełni my wszyscy wzięliśmy, i to łaskę za łaską.

 Jan o Jezusie

  • Jezus przychodzi po Janie, ale istniał przed nim (A przecież Jan urodził się wcześniej, i wiemy, że Elżbieta mama Jana wcześniej poczęła niż Marka -> Łk1:26)
  • z pełni Jezusa otrzymujemy łaskę za łaską.
(17) O ile bowiem Prawo zostało dane przez Mojżesza, o tyle łaska i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa.
  • Łaska i prawda stała się przez Jezusa
    • Łaska bo … ???
    • Prawa, bo Jezus będąc Słowem stwarzającym staje się też Słowem opisującym, czyli prawdą. 
(18) Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, Ten nam o Nim opowiedział.
  • Jezus jest w łonie Ojca.
  • Jezus nam o Ojcu opowiedział.

Świadectwo Jana o sobie

  

(19) A takie jest świadectwo Jana, gdy posłali Żydzi z Jerozolimy kapłanów i lewitów, aby go zapytać:

- Kim ty jesteś?

(20) I wyznał, a nie zaprzeczył, mówiąc:

- Ja nie jestem Mesjaszem.

(21) I pytali go:

- Kim więc? Czy ty jesteś Eliaszem?

A on odpowiedział:

- Nie jestem.

- Czy ty jesteś tym prorokiem?

I odpowiedział:

- Nie.

 

 

Pytania do Jana:

- czy ty jesteś tym prorokiem? tzn. którym? O co oni pytali?

- czyli Żydzi czekali na jakiegoś proroka, Pwp 18:15-18, Mal 3:23

 

(22) Powiedzieli wtedy do niego:

- Kim więc jesteś, żebyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas posłali. Co mówisz o sobie?

(23) Powiedział:

- Ja jestem głosem wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pana, jak powiedział prorok Izajasz.

  

(24) A ci, którzy zostali wysłani, byli z faryzeuszów. (25) I pytali go, i powiedzieli mu:

- Czemu więc chrzcisz, jeżeli ty nie jesteś Mesjaszem, ani Eliaszem, ani tym prorokiem?

(26) Jan odpowiedział im, mówiąc:

- Ja chrzczę w wodzie; ale pośrodku was stanął Ten, którego wy nie znacie. (27) To jest Ten, który przychodzi po mnie, On istniał przede mną, któremu ja nie jestem godny, by rozwiązać rzemyk u Jego sandała.

  
(28) To działo się w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.  

Jezus u Jana

  

(29) A nazajutrz, Jan ujrzał idącego do niego Jezusa i powiedział:

- Oto Baranek Boży, który zabiera grzech świata. (30) To jest Ten, o którym ja powiedziałem: Za mną idzie mąż, który istniał przede mną, bo wcześniej był niż ja. (31) A ja Go wcześniej nie znałem. Ja dlatego przyszedłem chrzcząc w wodzie, aby On został ukazany Izraelowi.

Jezus -> #Baranek Boży, który zabiera grzech świata.

 

Znak proroczy - chrzest janowy jest po to aby ukazać Jezusa Izraelowi.

(32) A Jan poświadczył, mówiąc:

- Widziałem Ducha zstępującego jakby gołębica z nieba, i pozostał na Nim. (33) A ja Go nie poznałem; lecz Ten, który mnie posłał, bym chrzcił w wodzie, Ten mi powiedział: Jeśli ujrzysz kogoś, na którego zstępuje i pozostaje na nim Duch, to jest Ten, który chrzci w Duchu Świętym. (34) A ja widziałem i zaświadczyłem, że Ten jest Synem Bożym.

 

- #chrzest w Duchu Świętym

 

O Jezusie:

  1. zstąpił na niego i pozostał na nim Duch
  2. Będzie chrzcił Duchem Świętym
  3. Jest Synem Bożym
  4. ten jest Barankiem Bożym, który gładzi grzech świata

(35) Nazajutrz ponownie stał Jan i dwaj z jego uczniów. (36) A przypatrując się przechodzącemu Jezusowi, powiedział:

- Oto Baranek Boży.

 Kolejny element świadectwa Jana o Jezusie -> #Baranek Boży

Uczniowie Jana podejmują decyzje pójścia za Jezusa

 .35-> #Baranek Boży

 (37) I usłyszeli go ci dwaj (#1, #2) uczniowie, gdy to mówił, i poszli za Jezusem. (38) A Jezus odwrócił się i ujrzał ich idących za sobą, i powiedział do nich:

- Czego szukacie?

A oni powiedzieli do Niego:

- Rabbi! Co znaczy w tłumaczeniu – Nauczycielu – gdzie mieszkasz?

(39) Powiedział im:

- Chodźcie, a zobaczycie.

Przyszli i zobaczyli, gdzie mieszkał, i tego dnia pozostali u Niego; a było około dziesiątej godziny.

  

 (40) Jednym z tych dwóch (#1, #2) , którzy to słyszeli od Jana i którzy podążali za Nim, był Andrzej (#1), brat Szymona Piotra. (41) Ten najpierw odszukał Szymona (#3), swojego brata i powiedział mu:

- Znaleźliśmy Mesjasza, co tłumaczy się – Pomazańca.

(42) I przyprowadził go (#3) do Jezusa. A Jezus przyjrzawszy się mu, powiedział:

- Ty jesteś Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kefas, co tłumaczy się – Piotr (#3).

(43) Nazajutrz chciał Jezus udać się do Galilei i znalazł Filipa (#4), i powiedział mu:

- Pójdź za mną.

(44) A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra. (45) Filip odnalazł Natanaela (#5) i powiedział mu:

- Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, Jezusa, syna Józefa z Nazaretu.

(46) I powiedział mu Natanael:

- Czy z Nazaretu może być coś dobrego?

Filip na to:

- Chodź i zobacz!

(47) Gdy Jezus ujrzał Natanaela idącego do Niego, powiedział o nim:

- Oto prawdziwie Izraelita, w którym nie ma podstępu.

(48) Natanael powiedział do Niego:

- Skąd mnie znasz?

W odpowiedzi, Jezus rzekł mu:

- Zanim zawołał cię Filip, widziałem cię, gdy byłeś pod figowcem.

(49) Wtedy Natanael (#5) powiedział do Niego:

- Rabbi! Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela.

(50) A Jezus powiedział do niego:

- Wierzysz dlatego, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod figowcem. Ujrzysz większe rzeczy niż te.
  1. Andrzej, brat Szymona Piotra
  2. ten drugi uczeń, którego imienia nie znamy, pewnie Jan
  3. Szymon Piotr nazwany Kefasem
  4. Filip
  5. Natanael

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Natanael o Jezusie w .49:

  1. Syn Boży
  2. Król Izraela

(51) I powiedział mu:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię wam (#1, #2, #3, #4, #5): Od teraz ujrzycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.
  • Niebo otwarte
  • Aniołowie wstępujący i zstępujący na Syna Człowieczego.

Wesele w Kanie 

  

 (1) A trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jezusa. (2) Został też zaproszony na wesele Jezus i Jego uczniowie.

(3) A gdy zabrakło wina, powiedziała matka Jezusa do Niego:

- Nie mają wina.

(4) Jezus powiedział jej:

- Co mnie i tobie, kobieto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina.

(5) Matka Jego powiedziała do sług:

- Cokolwiek wam powie, czyńcie.

(6) A było tam sześć stągwi kamiennych, postawionych według żydowskiego zwyczaju oczyszczenia, mieszczących w sobie każda po dwie lub trzy miary. (7) Jezus powiedział im:

- Napełnijcie te stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi. (8) I powiedział im: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście wesela.

I zanieśli. (9) A gdy starosta wesela skosztował tej wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ona jest, lecz słudzy wiedzieli, ci co czerpali wodę – zawołał oblubieńca, (10) I powiedział do niego:

- Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy gorsze; ty zachowałeś dobre wino aż dotąd.

(11) Taki to pierwszy z cudownych znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i tam ukazał swoją chwałę; a Jego uczniowie uwierzyli w Niego.

  

Kafarnaum

  
 (12) Potem zeszli do Kafarnaum, On sam, Jego matka, Jego bracia i Jego uczniowie; tam pozostali kilka dni;  

Jerozolima w czasie Paschy

  

(13) A była blisko Pascha żydowska; i Jezus wstąpił do Jerozolimy. (14) I znalazł w świątyni sprzedających woły, owce, gołębie i zajmujących swoje miejsca bankierów. (15) I uczynił bicz z powrozów, i wypędził wszystkich ze świątyni, także owce i woły, a bankierom porozsypywał monety i powywracał stoły, (16) A tym, co sprzedawali gołębie, powiedział:

- Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu Ojca mojego domem kupieckim.

(17) I przypomnieli sobie Jego uczniowie, że jest napisane: Gorliwość o Twój dom pochłonęła mnie.

(18) Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego, mówiąc:

- Jakim znakiem dowiedziesz, że możesz to czynić?

(19) W odpowiedzi, Jezus rzekł im:

- Zburzcie tę świątynię, a ja wzniosę ją w trzy dni.

(20) Powiedzieli więc Żydzi:

- Tę świątynię budowano czterdzieści sześć lat, a Ty wzniesiesz ją w trzy dni?

(21) Ale On mówił o świątyni swojego ciała. (22) Gdy więc został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to mówił; i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus.

  

Jezus i ludzie w Jerozolimie

  
(23) A gdy był w Jerozolimie w święto Paschy, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc cudowne znaki, które czynił. imię?

Jezus i ludzie

  
 (24) Ale Jezus nie powierzał im samego siebie, dlatego że On znał wszystkich, (25) I dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś zaświadczył Mu o człowieku; albowiem sam wiedział, co jest w człowieku.  
(J 3:1nn tpnt 1:1) A był pewien człowiek wśród faryzeuszy o imieniu Nikodem, przywódca żydowski. (2) Ten przyszedł w nocy do Jezusa i powiedział do Niego:  

- Rabbi! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel bo nikt takich cudownych znaków czynić nie może, które Ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był.

(3) Jezus w odpowiedzi, rzekł mu:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię ci: Jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z góry, nie może zobaczyć Królestwa Bożego.

(4) Nikodem powiedział do Niego:

- Jak może człowiek zostać zrodzonym, będąc starcem? Nie może on powtórnie wejść do łona swojej matki i zostać zrodzonym.

(5) Jezus odpowiedział:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię ci: Jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. (6) Co jest zrodzone z ciała, jest ciałem, a co jest zrodzone z Ducha, jest duchem. (7) Nie dziw się, że ci powiedziałem, że konieczne jest, abyście zostali zrodzeni z góry. (8) Wiatr wieje gdzie chce i szum jego słyszysz, ale nie wiesz skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto jest zrodzony z Ducha.

(9) Nikodem w odpowiedzi, zapytał Go:

- Jak to się może stać?

(10) Jezus w odpowiedzi, rzekł mu:

- Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? (11) Zaprawdę, zaprawdę mówię ci, że co wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym świadczymy, a naszego świadectwa nie przyjmujecie. (12) Jeśli nie wierzycie, gdy wam powiedziałem o sprawach ziemskich, to jak uwierzycie, jeśli mówiłbym wam o sprawach niebiańskich? (13) I nikt nie wstępuje do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie.
(14) I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak właśnie musi zostać wywyższony Syn Człowieczy, (15) Aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie wieczne. (16) W ten właśnie sposób Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie wieczne. (17) Bo nie posłał Bóg swojego Syna na świat, aby sądził świat, lecz by świat został przez Niego zbawiony. (18) Wierzący w Niego, nie podlega osądzeniu; ale kto nie wierzy, już jest osądzony, dlatego że nie wierzy w imię jednorodzonego Syna Bożego. (19) To natomiast jest sąd, że światłość przyszła na świat, a ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światłość; bo ich czyny były złe. (20) Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie przychodzi do światłości, aby czyny jego nie zostały obnażone. (21) Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby czyny jego zostały ujawnione, że są dokonane w Bogu.

 

 

 

 

 

#nowe narodzenie, #narodzenie z góry - J1:12 stali dziećmi Bożymi.

Nikodem -> J7:50 

Jezus w ziemi Judzkiej, info o Janie Chrzicielu

  
(22) Potem przyszedł Jezus i Jego uczniowie do ziemi judzkiej; i tam przebywał z nimi i chrzcił. (23) A chrzcił i Jan w Ainon, blisko Salim, bo było tam wiele wody, i ludzie przychodzili i byli chrzczeni. (24) Bo Jan jeszcze nie był wtrącony do więzienia.

Dwa chrzty:

  • chrzest janowy
  • chrzest uczniów Jezusa

Jan Chrzciciel i Żydzi w dyspucie o pozycji Jezusa

  

(25) Powstał więc spór między uczniami Jana a Żydami o oczyszczenie. (26) I przyszli do Jana, i powiedzieli do niego:

- Rabbi! Ten, który był z tobą za Jordanem, o którym ty zaświadczyłeś, Ten oto chrzci, i wszyscy przychodzą do Niego.

(27) Jan w odpowiedzi, rzekł:

- Nie może człowiek nic wziąć, jeśli nie byłoby mu to dane z nieba. (28) Wy sami mi poświadczacie, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale jestem posłany przed Nim.
(29) Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, ten, który stoi i go słucha, raduje się niezmiernie z powodu głosu oblubieńca.
Dlatego też ta moja radość jest pełna.
(30) On musi wzrastać, ja natomiast stawać się mniejszym.
(31) Ten, który przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi. Kto z ziemi, jest ziemski i po ziemsku mówi; kto z nieba przychodzi, jest ponad wszystkimi. (32) A co widział i słyszał, o tym świadczy, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje.
(33) Ten, kto przyjął Jego świadectwo, przypieczętował tym samym, że Bóg jest prawdomówny. (34) Ten bowiem, którego Bóg posłał, mówi Słowa Boże; gdyż Bóg daje Ducha bez miary. (35) Ojciec miłuje Syna i wszystko powierzył w Jego ręce. (36) Wierzący w Syna, ma życie wieczne; a kto jest nieposłuszny Synowi, nie zobaczy życia, lecz gniew Boży pozostaje na nim.

Jan mówi:

  • nie jest mesjaszem (choć inni to poświadczają)
  • jest posłany przed miesjaszem
  • Oblubieńcem jest ten kto ma Oblubienicę
  • Jan uważa się za przyjaciela Jezusa - Oblubieńca, bo widzi, że Oblubieniec ma Obubienicę
  • Jan o swojej i Jezusa pozycji:
    • Jan musi się umniejszać (stawać mniejszym)
    • Jezus ma być wywyższony (wzrastać)
    • Jezus jest ponad wszystkim
  • .36 Jest też o posłuszeństwie, a właściwie nieposłuszeństwie Jezusowi.
   

 

….

Kategorie: biblia, jan wakacje 2020

Słowa kluczowe: j1, j2, j3, ewangelia jana

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
W:-3
21 lipca 2020 (wtorek), 19:00:00

Urlopowe Studium Jana, rozdziały 4, 5, 6

W tabelce, jak ostatnio zwykle -  ale nie wypełnione.

J 1:1nn tpnt Analiza

 

  

 

  
J 4:1nn tpnt "(1) A gdy Pan dowiedział się, że faryzeusze usłyszeli, że Jezus więcej ludzi czyni uczniami i chrzci niż Jan, (2) Chociaż sam Jezus nie chrzcił, ale Jego uczniowie; (3) Opuścił Judeę i odszedł ponownie do Galilei.  
   
(4) A musiał przechodzić przez Samarię. (5) Przyszedł więc do miasta Samarii o nazwie Sychar, blisko pola, które dał Jakub Józefowi, swojemu synowi. (6) A była tam studnia Jakuba. Jezus więc, będąc strudzony podróżą, usiadł tak przy studni; a było około szóstej godziny. (7) Z Samarii przyszła kobieta zaczerpnąć wodę. Jezus powiedział jej: Daj mi pić! (8) Uczniowie Jego bowiem odeszli do miasta, aby kupić żywności. (9)Kobieta z Samarii powiedziała więc do Niego: Jak Ty, będąc Żydem, prosisz mnie kobietę, Samarytankę, bym dała Ci pić? Bo Żydzi nie utrzymują stosunków z Samarytanami. (10) Jezus w odpowiedzi, rzekł jej: Gdybyś znała dar Boga i kim jest Ten, który mówi do ciebie: Daj mi pić, to byś Go prosiła, a dałby ci wody żywej. (11)Kobieta powiedziała do Niego: Panie! Nie masz nawet czerpaka, a studnia jest głęboka, skąd więc masz tę wodę żywą? (12) Czy Ty jesteś większy od naszego ojca Jakuba, który dał nam tę studnię i sam z niej pił, i jego synowie, i jego trzody? (13) Jezus w odpowiedzi, rzekł jej: Każdy, kto pije tę wodę, ponownie będzie pragnął; (14) Lecz kto będzie pił wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki; ale woda, którą mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu. (15) Kobieta powiedziała do Niego: Panie! Daj mi tej wody, abym nie pragnęła i nie przychodziła tutaj czerpać. (16) Jezus powiedział jej: Idź, zawołaj swojego męża, i przyjdź tutaj. (17) Kobieta w odpowiedzi, rzekła: Nie mam męża. Jezus powiedział jej: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża. (18) Albowiem miałaś pięciu mężów, a ten, którego teraz masz, nie jest twoim mężem. Powiedziałaś prawdę. (19) Kobieta powiedziała Mu: Panie! Widzę, że jesteś prorokiem. (20)Ojcowie nasi oddawali cześć na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie trzeba oddawać cześć. (21) Jezus powiedział jej: Kobieto! Wierz mi, że przychodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie oddawali czci Ojcu. (22) Wy czcicie to, czego nie znacie; my czcimy to, co znamy; bo zbawienie jest od Żydów. (23) Ale przyjdzie godzina, i teraz już jest, kiedy prawdziwi czciciele będą cześć oddawać Ojcu w duchu i w prawdzie. Bo i Ojciec szuka takich, którzy tak Go czczą. (24) Bóg jest duchem, a ci, którzy Go czczą, winni Go czcić w duchu i w prawdzie. (25) Kobieta powiedziała do Niego: Wiem, że nadchodzi Mesjasz, nazywany Chrystusem; Ten, gdy przyjdzie, wszystko nam oznajmi. (26) Jezus powiedział jej: Ja Nim jestem, który z tobą rozmawiam. (27) Wtedy przyszli Jego uczniowie i dziwili się, że rozmawiał z kobietą, jednak nikt nie powiedział: O co pytasz? lub: Dlaczego z nią rozmawiasz? (28) Zostawiła więc kobieta swój dzban i poszła do miasta, i powiedziała ludziom: (29) Chodźcie, zobaczcie człowieka, który powiedział mi wszystko, cokolwiek uczyniłam, czy to nie jest Mesjasz? (30) Wyszli więc z miasta i przyszli do Niego. (31)A w tym czasie prosili Go uczniowie, mówiąc: Rabbi! Jedz. (32) A On powiedział im: Ja mam pokarm do jedzenia, którego wy nie znacie. (33) Mówili więc uczniowie do siebie nawzajem: Czy ktoś przyniósł Mu jeść? (34) Jezus powiedział im: Moim pokarmem jest czynić wolę Tego, który mnie posłał i wypełnić Jego dzieło. (35)Czy nie wy mówicie: Jeszcze cztery miesiące, a nadejdzie żniwo? Otóż, mówię wam, podnieście swoje oczy i przypatrzcie się polom, że już są białe, gotowe do żniwa. (36) A żniwiarz, odbiera zapłatę i zbiera plon do życia wiecznego, aby i ten, który sieje, radował się razem z tym, który żnie. (37) Albowiem prawdziwe jest to słowo, że kto inny sieje, a kto inny żnie. (38) Ja was posłałem żąć to, nad czym wy się nie trudziliście; inni się trudzili, a wy korzystacie z ich trudu. (39) A wielu Samarytan z tego miasta uwierzyło w Niego dzięki słowu kobiety, która świadczyła: Powiedział mi wszystko, cokolwiek uczyniłam. (40) Gdy więc przyszli do Niego Samarytanie, prosili Go, aby u nich pozostał; i pozostał tam dwa dni. (41) I wielu więcej z nich uwierzyło dzięki Jego słowu; (42) Lecz także tej kobiecie mówili: Już nie dzięki twojemu opowiadaniu wierzymy; sami bowiem słyszeliśmy i wiemy, że Ten jest prawdziwie Zbawicielem świata – Mesjasz. (43) A po dwóch dniach wyszedł stamtąd i odszedł do Galilei. (44) Bowiem sam Jezus zaświadczył, że prorok we własnej ojczyźnie nie ma poważania. (45) Gdy więc przyszedł do Galilei, przyjęli Go Galilejczycy, widząc wszystko, co czynił w czasie święta w Jerozolimie; i oni bowiem przybyli na święto. (46) Przyszedł więc Jezus ponownie do Kany Galilejskiej, gdzie uczynił z wody wino. A był w Kafarnaum pewien dworzanin królewski, którego syn chorował. (47) Ten, gdy usłyszał, że Jezus przybywa z Judei do Galilei, poszedł do Niego i prosił Go, aby zszedł i uzdrowił jego syna; bo bliski był śmierci. (48) I Jezus powiedział do niego: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów – nie uwierzycie. (49) Dworzanin królewski powiedział do Niego: Panie! Zejdź, zanim umrze moje dzieciątko. (50) Jezus powiedział mu: Idź, syn twój żyje. I uwierzył ów człowiek słowu, które mu powiedział Jezus, i poszedł. (51) A gdy już schodził, spotkali go jego słudzy i oznajmili, mówiąc: Chłopiec twój żyje. (52)Wtedy zapytał ich o godzinę, w której poczuł się lepiej, i powiedzieli mu: Wczoraj o godzinie siódmej opuściła go gorączka. (53) Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której mu Jezus powiedział: Syn twój żyje. I uwierzył on i cały jego dom. (54) To kolejny, drugi cudowny znak, który Jezus uczynił, gdy przyszedł z ziemi judzkiej do Galilei."  
   
J 5:1nn tpnt "(1) Po tych dniach było święto żydowskie; i wstąpił Jezus do Jerozolimy. (2) A jest w Jerozolimie przy Owczej bramie sadzawka, zwana po hebrajsku Betezda, mająca pięć portyków. (3) W nich leżała wielka rzesza chorych, ślepych, chromych i sparaliżowanych, którzy oczekiwali na poruszenie wody. (4) Albowiem anioł o pewnym czasie zstępował do sadzawki i poruszał wodę; pierwszy więc, kto wstąpił po poruszeniu wody, stawał się zdrowy, jakąkolwiek chorobą był złożony. (5) A był tam pewien człowiek, chorujący od trzydziestu ośmiu lat. (6) I gdy Jezus ujrzał go leżącego, i poznał, że już przez długi czas czeka, powiedział do niego: Czy chcesz stać się zdrowy? (7) Chory odpowiedział Mu: Panie! Nie ma człowieka, który wrzuciłby mnie do sadzawki, gdy woda zostanie poruszona; a gdy ja idę, inny przede mną wstępuje. (8) Jezus powiedział mu: Wstań, weź swoje posłanie i chodź. (9) I natychmiast stał się zdrowy ten człowiek, i wziął swoje posłanie, i chodził. A tego dnia był sabat, (10) Więc mówili Żydzi do uzdrowionego: Jest sabat, nie wolno ci nosić posłania. (11) Odpowiedział im: Ten, który uczynił mnie zdrowym, powiedział mi: Weź swoje posłanie i chodź. (12) I pytali go: Kim jest człowiek, który ci powiedział: Weź swoje posłanie i chodź? (13) A ten, który został uzdrowiony, nie wiedział, kto to jest; gdyż Jezus oddalił się od tłumu będącego na tym miejscu. (14) Po tym znalazł go Jezus w świątyni i powiedział do niego: Oto stałeś się zdrowy; już więcej nie grzesz, aby nie stało ci się coś gorszego. (15) Odszedł ów człowiek i oznajmił Żydom, że to był Jezus, który uczynił go zdrowym. (16) I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, i dążyli do tego, aby Go zabić, bo to uczynił w sabat. (17) A Jezus im odpowiedział: Ojciec mój aż dotąd działa, i ja działam. (18) Dlatego tym bardziej Żydzi dążyli do tego, aby Go zabić, bo nie tylko rozluźniał rygor sabatu, ale i powiedział, że Bóg jest Jego Ojcem, i tym samym siebie czynił Bogiem. (19) W odpowiedzi więc, Jezus rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Nie może Syn sam od siebie nic uczynić, tylko to, co widzi, że czyni Ojciec; cokolwiek bowiem On czyni, to i Syn czyni to samo. (20) Bo Ojciec miłuje Syna i ukazuje Mu wszystko, co sam czyni; i pokaże Mu większe dzieła niż te, abyście je podziwiali. (21) Bo tak, jak Ojciec wzbudza umarłych i przywraca życie, tak i Syn, przywraca życie tym, którym chce. (22) Bo Ojciec w ogóle nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd przekazał Synowi, (23) Aby wszyscy czcili Syna, tak jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci Ojca, który Go posłał. (24)Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto słucha mojego słowa i wierzy Temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, ale przeszedł ze śmierci do życia. (25) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Przyjdzie godzina, i teraz już jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, będą żyć. (26) Bo jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak i dał Synowi, aby miał życie sam w sobie. (27) I dał Mu władzę i prawo sprawowania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. (28) Nie dziwcie się temu, bo nadchodzi godzina, w której wszyscy, którzy są w grobach, usłyszą Jego głos; (29) I wyjdą ci, którzy dobrze czynili, by powstać do życia; a ci, którzy źle czynili, by powstać na sąd. (30) Ja nie mogę sam od siebie nic czynić. Tak, jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli Tego, który mnie posłał. (31) Jeśli ja sam o sobie świadczę, moje świadectwo nie jest prawdziwe. (32) Jest ktoś inny, który świadczy o mnie, i wiem, że świadectwo, które o mnie wydaje, jest prawdziwe. (33) Wy posłaliście do Jana, a on zaświadczył o prawdzie. (34) Ja natomiast nie przyjmuję świadectwa od człowieka, ale to mówię, abyście wy zostali zbawieni. (35) On to był lampą, która płonie i świeci, a wy chcieliście do pewnego czasu radować się w jego świetle. (36) A ja mam świadectwo większe niż Jana; gdyż dzieła, które mi dał Ojciec, bym je wykonał, te dzieła, które właśnie czynię, świadczą o mnie, że to Ojciec mnie wysyła. (37) A Ten, który mnie posłał, Ojciec, sam świadczył o mnie. Ani głosu Jego nigdy nie słyszeliście, ani postaci Jego nie widzieliście, (38) I nie macie Jego Słowa w was mieszkającego; stąd też nie wierzycie Temu, którego On posłał. (39) Badacie Pisma, bo wydaje się wam, że macie w nich życie wieczne; a one składają świadectwo o mnie. (40) I nie chcecie przyjść do mnie, abyście mieli życie. (41) Nie przyjmuję chwały od ludzi, (42) Ale wiem o was, że nie macie miłości Bożej w sobie. (43) Ja przyszedłem w imieniu mojego Ojca, a nie przyjmujecie mnie; jeśli ktoś inny przyszedłby we własnym imieniu, tego przyjmiecie. (44) Jak możecie wierzyć wy, którzy chwałę jedni od drugich przyjmujecie, a chwały samego Boga nie szukacie? (45) Niech nie wydaje się wam, że ja was będę oskarżał przed Ojcem; oskarża was Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. (46) Jeśli bowiem uwierzyliście Mojżeszowi, uwierzyliście i mnie, gdyż on napisał o mnie. (47) Jeśli jednak pismom jego nie wierzycie, jak uwierzycie moim słowom?"  
   
   
J 6:1nn tpnt "(1) Potem oddalił się Jezus na drugi brzeg Morza Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. (2) A podążał za Nim wielki tłum, bo widzieli Jego cudowne znaki, które czynił na chorych. (3) I Jezus wszedł na górę, i siedział tam ze swoimi uczniami; (4) A była blisko Pascha, święto żydowskie. (5) Wtedy Jezus podniósł oczy i ujrzał, że wielki tłum idzie do Niego, i powiedział do Filipa: Gdzie kupimy chleba, aby oni mogli się najeść? (6) A mówił to, aby go poddać próbie; bo sam wiedział, co miał czynić. (7) Filip odpowiedział Mu: Chleba za dwieście denarów nie wystarczy dla nich, aby każdy z nich otrzymał choć trochę. (8) Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, powiedział do Niego: (9) Jest tu jeden chłopczyk, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby; ale cóż to jest na tak wielu? (10) A Jezus powiedział: Każcie, by ludzie spoczęli. A było w tym miejscu dużo trawy, i spoczęli mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy. (11) Wziął więc Jezus chleby, podziękował i rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, ile tylko chcieli. (12) A gdy byli nasyceni, powiedział swoim uczniom: Zbierzcie pozostałe kawałki, aby nic nie przepadło. (13) Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałków z tych pięciu jęczmiennych chlebów, które pozostały po jedzących. (14) Gdy więc ludzie ujrzeli cudowny znak, który uczynił Jezus, mówili: Ten prawdziwie jest prorokiem, który przychodzi na świat. (15) Gdy więc Jezus poznał, że zamierzają przyjść i Go porwać, aby uczynić Go królem, sam jeden oddalił się ponownie na górę. (16) A gdy nastał wieczór, zeszli Jego uczniowie nad morze. (17) I gdy wstąpili do łodzi, wyruszyli na drugą stronę morza do Kafarnaum. I nastała ciemność, a Jezus jeszcze nie przybył do nich. (18) Morze natomiast burzyło się, bo wiał silny wiatr. (19) Gdy więc przepłynęli około dwadzieścia pięć albo trzydzieści stadiów, ujrzeli Jezusa idącego po morzu i zbliżającego się do łodzi; i zlękli się. (20) A On im powiedział: Ja jestem, nie bójcie się. (21) I chcieli Go wziąć do łodzi, a łódź od razu znalazła się przy lądzie, do którego zmierzali. (22) Nazajutrz tłum, stojący na drugim brzegu morza, zauważył, że tam nie było innej łódki, tylko ta jedna, do której wstąpili Jego uczniowie, i że Jezus nie wstąpił do łodzi razem ze swoimi uczniami, ale uczniowie Jego odeszli sami; (23) A przypłynęły i inne łodzie z Tyberiady, blisko miejsca, gdzie jedli chleb, nad którym Pan uczynił dziękczynienie. (24) Gdy więc lud zobaczył, że nie ma tam Jezusa, ani Jego uczniów, i oni wstąpili do łódek i przybyli do Kafarnaum, szukając Jezusa. (25) I gdy znaleźli Go na drugim brzegu morza, powiedzieli do Niego: Rabbi! Kiedy tu się zjawiłeś? (26) Jezus w odpowiedzi, rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cudowne znaki, ale że jedliście chleb i zostaliście nasyceni. (27) Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy; na Nim bowiem Bóg Ojciec położył pieczęć. (28) Powiedzieli więc do Niego: Co mamy czynić, by trudzić się dziełami Boga? (29)Jezus w odpowiedzi, rzekł im: To jest dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał. (30) W związku z tym, powiedzieli do Niego: Jaki więc cudowny znak uczynisz, byśmy widzieli i wierzyli Tobie? Co zrobisz? (31) Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Dał im chleb z nieba, aby jedli. (32) Jezus więc powiedział im: Zaprawdę mówię wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. (33) Bo chlebem Bożym jest Ten, który zstępuje z nieba i daje życie światu. (34)Powiedzieli więc do Niego: Panie! Daj nam zawsze tego chleba. (35) I Jezus powiedział im: Ja jestem chlebem życia; kto do mnie przychodzi, nigdy nie zazna głodu, a wierzący we mnie, nigdy nie zazna pragnienia. (36)Lecz powiedziałem wam, że już widzieliście mnie, i nie wierzycie. (37) Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie; a tego który przychodzi do mnie, nie wyrzucę precz; (38) Bo zstąpiłem z nieba, nie żebym czynił swoją wolę, ale wolę Tego, który mnie posłał. (39) A taka jest wola Tego, który mnie posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wzbudził to w dniu ostatecznym. (40) A taka jest wola Tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne; a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (41) Szemrali więc Żydzi przeciw Niemu, bo powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. (42) I mówili: Czy to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy; jak więc mówi On teraz: Zstąpiłem z nieba? (43) Jezus więc w odpowiedzi, rzekł im: Nie szemrajcie między sobą; (44) Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie Ojciec mój, który mnie posłał; a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (45) W Prorokach jest napisane: I będą wszyscy wyuczeni przez Boga. Każdy więc, kto słyszał od Ojca i przyjął pouczenie, przychodzi do mnie. (46) Nie, żeby ktoś widział Ojca, jak tylko Ten, który jest od Boga; Ten widział Ojca. (47) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto wierzy we mnie, ma życie wieczne. (48) Ja jestem chlebem życia. (49) Ojcowie wasi zjedli mannę na pustyni i pomarli. (50) A to jest chleb, który z nieba zstępuje, aby ktoś, kto z Niego spożył, nie umarł. (51) Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba; jeśli ktoś będzie jeść z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, to moje ciało, które ja dam za życie świata. (52) Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: Jak On może dać nam do jedzenia swoje ciało? (53) Jezus więc powiedział im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli nie spożyjecie ciała Syna Człowieczego, i nie wypijecie krwi Jego, nie macie życia w sobie. (54) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (55) Gdyż moje ciało prawdziwie jest pokarmem, a moja krew prawdziwie jest napojem. (56) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, we mnie mieszka, a ja w nim. (57) Jak mnie posłał Ojciec, który żyje, i ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze mnie. (58) To jest chleb, który z nieba zstąpił; nie tak, jak ojcowie wasi zjedli mannę i umarli; kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki. (59) To powiedział w synagodze, ucząc w Kafarnaum. (60) Wtedy wielu z Jego uczniów, po usłyszeniu tych słów, powiedziało: Twarde jest to słowo, któż je może słuchać? (61)Ale Jezus, świadom w swym wnętrzu, że Jego uczniowie z tego powodu szemrzą, powiedział do nich: To was gorszy? (62) Co więc, gdy ujrzycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był wcześniej? (63) Duch jest tym, który ożywia; ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, są duchem i są życiem. (64) Ale są pośród was tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem wiedział od początku, kim są ci, co nie wierzą, i kim jest ten, co Go wyda; (65) I mówił: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może przyjść do mnie, jeśli nie jest mu to dane od mojego Ojca. (66) Od tego czasu wielu Jego uczniów zawróciło i więcej z Nim nie chodziło. (67)Jezus powiedział wtedy do dwunastu: Czy może i wy chcecie odejść? (68) I odpowiedział Mu Szymon Piotr: Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego, (69) A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Mesjasz – Syn Boga żywego. (70) Jezus odpowiedział im: Czy nie ja wybrałem was dwunastu? A jeden z was jest diabłem. (71) A to mówił o Judaszu, synu Szymona Iskarioty; bo ten miał zamiar Go wydać, będąc jednym z dwunastu.  
   
   

 

….aaaaa

Kategorie: biblia, jan wakacje 2020

Słowa kluczowe: ewangelia jana, j4, j5, j6

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
21 lipca 2020 (wtorek), 19:00:00

Urlopowe Studium Jana, rozdziały 7, 8, 9

W tabelce, jak ostatnio zwykle

J 7-9 Analiza

 

  

 

  
(1) I potem chodził Jezus po Galilei; bo nie chciał chodzić po Judei, dlatego że Żydzi usiłowali Go zabić. (2) A było blisko święto żydowskie – Święto Namiotów.   
(3) Powiedzieli więc do Niego Jego bracia: Odejdź stąd i idź do Judei, żeby i Twoi uczniowie zobaczyli dzieła, które Ty czynisz. (4) Nikt bowiem nie czyni nic w ukryciu, lecz sam stara się być publicznie znany. Jeśli takie rzeczy czynisz, pokaż się światu. (5) Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego.
 nawet jego bracia nie wierzyli w niego
(6) Jezus więc powiedział im:
- Mój czas jeszcze nie nadszedł; ale wasz czas zawsze jest odpowiedni. (7) Świat nie może was nienawidzić, ale mnie nienawidzi, ponieważ ja świadczę o nim, że jego dzieła są złe. (8) Wy idźcie na to święto, ja jeszcze nie idę na to święto, gdyż mój czas jeszcze się nie wypełnił.
 Jezus świadczy o tym, że uczynki świata są złe.
 (9) A gdy to im powiedział, sam pozostał w Galilei. (10) A gdy poszli bracia Jego, wtedy i On poszedł na święto, nie jawnie, ale jakby w ukryciu.
  
 (11) Żydzi tymczasem szukali Go w czasie święta i mówili:
- Gdzie On jest?
(12) I wiele szeptano o Nim wśród tłumów. Jedni wprawdzie mówili, że jest dobry; inni natomiast mówili: Nie, bo zwodzi tłum. (13) Nikt jednak otwarcie o Nim nie mówił, z obawy przed Żydami.
  
(14) A gdy już minęła połowa święta, wstąpił Jezus do świątyni i nauczał. (15) I dziwili się Żydzi, mówiąc:
- Skąd On zna Pisma, skoro się nie uczył?
(16) Jezus w odpowiedzi, rzekł im:
- Nauka moja nie jest moja, ale Tego, który mnie posłał. (17) A jeśli ktoś chce czynić Jego wolę, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy ja sam od siebie mówię. (18) Kto sam od siebie mówi, szuka własnej chwały; ale kto szuka chwały Tego, który go posłał, ten jest szczery i nie ma w nim niesprawiedliwości. (19) Czy nie Mojżesz dał wam Prawo? A nikt z was nie czyni Prawa. Dlaczego usiłujecie mnie zabić?
  
(20) W odpowiedzi, tłum rzekł:
- Masz demona; kto usiłuje Cię zabić?
  
(21) Jezus w odpowiedzi, rzekł im: Jednego dzieła dokonałem i wszyscy się temu dziwicie! (22) Oto Mojżesz dał wam obrzezanie – chociaż nie było ono od Mojżesza, ale od ojców – i w sabat obrzezujecie człowieka. (23) Jeżeli człowiek przyjmuje obrzezanie w sabat, aby nie było naruszone Prawo Mojżesza, dlaczego złościcie się na mnie, że całego człowieka uczyniłem zdrowym w sabat? (24) Nie sądźcie po pozorach, ale sprawiedliwym sądem osądźcie.
  

(25) Mówili więc niektórzy z mieszkańców Jerozolimy:

- Czy to nie jest Ten, którego usiłują zabić? (26) A oto On mówi otwarcie i nic Mu nie mówią. Czyżby rzeczywiście przywódcy poznali, że Ten jest prawdziwie Mesjaszem? (27) Ale o Nim wiemy, skąd jest; natomiast gdy przyjdzie Mesjasz, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.

  
(28) Jezus więc wołał w świątyni, nauczając i głosząc:
- I mnie znacie, i wiecie, skąd jestem, a nie przyszedłem posłany przez samego siebie; lecz prawdziwy jest Ten, który mnie posłał, którego wy nie znacie! (29) A ja znam Go; ponieważ jestem od Niego i On mnie posłał.
  
(30) Usiłowali więc Go pojmać; lecz nikt nie podniósł na Niego ręki, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina.  
 (31) A wielu z ludzi uwierzyło w Niego i mówiło:
- Gdyby przyszedł Mesjasz, czy uczyniłby więcej cudownych znaków od tych, które Ten uczynił?
  
(32) A gdy usłyszeli faryzeusze, że tłum tak o Nim szemrze, posłali faryzeusze i arcykapłani podwładnych, aby Go pojmać. (33) Jezus więc powiedział im:
- Jeszcze na krótki czas jestem z wami, a potem odchodzę do Tego, który mnie posłał. (34) Szukać mnie będziecie, a nie znajdziecie; a gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie.
  
35) Powiedzieli więc Żydzi do siebie:
- Dokąd On zamierza iść, że my Go nie znajdziemy? Czy zamierza iść do greckiej diaspory i nauczać Greków? (36) Co to za słowa, które wypowiedział: Szukać mnie będziecie, a nie znajdziecie; i gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie?
  
   
(37) A Jezus, w ostatnim wielkim dniu święta, stanął i głośno zawołał, głosząc:
- Jeśli ktoś pragnie, niech przychodzi do mnie i pije! (38) Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza.
 - to co było z Samarytanką w J4:15 i ona tego doświadczyła
(39) A to powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy wierzą w Niego; bo Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie został jeszcze otoczony chwałą.  
 (40) Wtedy wielu spośród tłumu, słysząc to słowo, mówiło:
- On jest naprawdę tym Prorokiem.
(41) A inni mówili:
- To jest Mesjasz.
Natomiast jeszcze inni mówili:
- Czy z Galilei przyjdzie Mesjasz? (42) Czy Pismo nie powiedziało, że z potomstwa Dawida i z Betlejem, miasteczka, gdzie był Dawid, przyjdzie Mesjasz?
  
(43) Stał się więc rozłam między ludem z powodu Niego. (44) A niektórzy z nich chcieli Go pojmać; ale nikt nie podniósł na Niego ręki. (45) Przyszli więc podwładni do arcykapłanów i do faryzeuszów, a oni im powiedzieli:
- Dlaczego nie przyprowadziliście Go tutaj?
(46) Odpowiedzieli podwładni:
- Żaden człowiek, nigdy tak nie przemawiał, jak Ten człowiek.
(47) I odpowiedzieli więc im faryzeusze:
- Czy i wy jesteście zwiedzeni? (48) Czy uwierzył w Niego ktoś z przywódców lub z faryzeuszów? (49) Tylko ten tłum (pospólstwo), nieznający Prawa, jest przeklęty.
  
 
(50) I powiedział do nich Nikodem, ten który przyszedł do Niego w nocy, a był jednym z nich:
- (51)Czy nasze Prawo sądzi człowieka, jeżeli wcześniej nie usłyszy od niego wyjaśnień i nie pozna, co czyni?
(52) W odpowiedzi, rzekli mu:
- Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj (rozważ, poszukaj) to, a zobaczysz, że żaden prorok nie powstał z Galilei.
 Fałszują Pisma - a przecież był prorok a z Galilei, Jonasz.
(53) I poszedł każdy do swojego domu.  
   

J 8:1nn tpnt 

  
(1) A Jezus poszedł na Górę Oliwną. (2) Wczesnym rankiem natomiast ponownie przyszedł do świątyni, a cały lud zszedł się do Niego; a gdy On usiadł, nauczał ich.   
(3) I przyprowadzili do Niego uczeni w Piśmie i faryzeusze kobietę schwytaną na cudzołóstwie, i postawili ją na środku, (4) Mówiąc do Niego:

- Nauczycielu! Tę kobietę pojmano w chwili, gdy cudzołożyła; (5) A w Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować; a Ty co mówisz?

(6) A to mówili, aby wystawić Go na próbę, aby mogli Go oskarżyć.

A Jezus, schylił się i pisał palcem po ziemi, nie zwracając na nich uwagi. (7) A gdy tak nalegali pytając Go, wyprostował się i powiedział do nich:

- Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.

(8) I znowu schylił się i pisał po ziemi.

(9) A oni, gdy to usłyszeli, będąc przekonani przez sumienie, jeden po drugim wychodzili, poczynając od starszych aż do ostatnich, i został tylko sam Jezus i kobieta stojąca na środku.

(10) A Jezus wyprostował się, i nikogo nie widząc, tylko tę kobietę, powiedział jej:

- Kobieto! Gdzie są twoi oskarżyciele? Nikt cię nie potępił?

(11) A ona powiedziała:

- Nikt, Panie!

A Jezus powiedział jej:

- I ja cię nie potępiam; idź i więcej już nie grzesz.

  

 

(12) Wtedy ponownie Jezus powiedział im, mówiąc:

- Ja jestem światłem świata; kto za mną idzie, na pewno nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światło życia.

(13)  Powiedzieli więc do Niego faryzeusze:

- Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo Twoje nie jest prawdziwe.

(14) Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

- Nawet jeśli ja świadczę sam o sobie, to moje świadectwo jest prawdziwe, gdyż wiem, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę; lecz wy nie wiecie, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. (15) Wy sądzicie według ciała, ja nikogo nie sądzę. (16) A nawet jeśli ja sądzę, sąd mój jest prawdziwy; gdyż nie jestem sam, ale jestem ja i Ten, który mnie posłał, Ojciec. (17) A w Prawie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe. (18) Ja jestem tym, który sam świadczy o sobie i świadczy o mnie Ten, który mnie posłał, Ojciec.

(19) Wtedy powiedzieli do Niego:

- Gdzie jest twój ojciec?

Jezus odpowiedział:

- Ani mnie nie znacie, ani mojego Ojca; gdybyście mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca.

(20) Te słowa wypowiedział Jezus w skarbcu, ucząc w świątyni; i nikt Go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina.

 

(21) Jezus powiedział im więc ponownie:

- Ja odchodzę i będziecie mnie szukać, i umrzecie w swoim grzechu; dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie.

 

(22) Mówili więc Żydzi:

- Czy sam siebie zabije, że mówi: Dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie?

(23) I powiedział do nich:

- Wy jesteście z niskości, ja z wysokości; wy jesteście z tego świata, ja nie jestem z tego świata. (24) Dlatego powiedziałem wam, że umrzecie w swoich grzechach; bo jeśli nie wierzycie, że ja jestem, umrzecie w swoich grzechach.

(25) Powiedzieli więc do Niego:

- Kim ty jesteś?

I Jezus powiedział im:

- Tym, kim na początku wam powiedziałem. (26) Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia; ale Ten, który mnie posłał, jest prawdziwy, a ja, co usłyszałem od Niego, to mówię do świata.

 

(27)Ale nie zrozumieli, że im mówił o Ojcu. (28) Jezus wtedy powiedział im:

- Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że ja jestem, a nic sam z siebie nie czynię, ale jak nauczył mnie mój Ojciec, tak mówię. (29) A Ten, który mnie posłał, jest ze mną; Ojciec nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co Jemu się podoba.

 

(30) A gdy On o tym mówił, wielu uwierzyło w Niego. (31) Mówił więc Jezus do tych Żydów, którzy Mu uwierzyli:

- Jeśli wytrwacie w moim słowie, prawdziwie jesteście moimi uczniami; (32) I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. (33)

 

Odpowiedzieli Mu:

- My jesteśmy z potomstwa Abrahama i nigdy nie byliśmy niczyimi niewolnikami; jak Ty możesz mówić: Staniecie się wolni?

 

(34) Jezus odpowiedział im:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. (35) A niewolnik nie zostaje w domu na wieki; Syn zostaje na wieki. (36) Dlatego, jeśli Syn was wyzwoli, naprawdę będziecie wolni. (37) Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama; lecz dążycie do tego, aby mnie zabić, gdyż nie ma w was miejsca na moje słowo. (38) Ja, co widziałem u mojego Ojca, to mówię; a wy czynicie to, co widzieliście u waszego ojca.

 

(39) W odpowiedzi, rzekli Mu:

- Ojcem naszym jest Abraham.

 

Jezus powiedział im:

- Gdybyście byli synami Abrahama, czynilibyście dzieła Abrahama. (40) Ale teraz dążycie do tego, aby mnie zabić, człowieka, który wam mówi prawdę, którą usłyszałem od Boga; tego Abraham nie czynił. (41) Wy czynicie dzieła waszego ojca.

 

Powiedzieli do Niego wtedy:

- My nie jesteśmy zrodzeni z nierządu; mamy jednego Ojca, Boga.

(42) Jezus wtedy powiedział im:

- Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to byście mnie miłowali, ja bowiem wyszedłem od Boga i oto przybywam, bo nie przyszedłem od siebie samego, lecz On mnie posłał. (43) Dlaczego mowy mojej nie rozumiecie? Dlatego, że nie możecie słuchać mojego słowa. (44) Wy jesteście z waszego ojca – diabła, i pożądliwości ojca waszego chcecie czynić. On był mordercą od początku i nie pozostał w prawdzie, gdyż w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, od siebie mówi, dlatego że jest kłamcą i jego ojcem. (45) A ponieważ ja mówię prawdę, nie wierzycie mi. (46) Kto z was skarci mnie za grzech? Natomiast, jeśli ja mówię prawdę, dlaczego wy mi nie wierzycie? (47) Kto jest z Boga, słów Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo nie jesteście z Boga.

 

(48) Wtedy w odpowiedzi Żydzi, rzekli do Niego:

- Czy nie słusznie mówimy, że Ty jesteś Samarytaninem i że masz demona?

(49) Jezus odpowiedział:

- Ja nie mam demona, ale czczę mojego Ojca; a wy mnie znieważacie. (50) A ja nie szukam swojej chwały; jest ten, który jej szuka i sądzi. (51) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli ktoś zachowa moje Słowo, nie będzie oglądać śmierci na wieki.

 

 

 

  O diable -> dopisać do notki
   
(52) Wtedy Żydzi powiedzieli do Niego:

- Teraz poznaliśmy, że masz demona. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: Jeśli ktoś zachowa moje słowo, nie skosztuje śmierci na wieki. (53) Czy Ty jesteś większy od naszego ojca Abrahama, który umarł? I prorocy umarli. Za kogo Ty się uważasz?

(54) Jezus odpowiedział:

- Jeśli ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Tym, który mnie otacza chwałą jest mój Ojciec, o którym wy mówicie, że jest waszym Bogiem. (55) I nie znacie Go, ja natomiast znam Go; i jeślibym powiedział, że nie znam Go, byłbym podobnym do was, kłamcą; ale znam Go i słowo Jego zachowuję. (56) Abraham, wasz ojciec, ogromnie się radował, że zobaczy mój dzień; i zobaczył go, i ucieszył się.

  

(57) Żydzi powiedzieli więc do Niego:

- Nie masz jeszcze pięćdziesięciu lat, a widziałeś Abrahama?

(58) Jezus powiedział im:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Zanim był Abraham, ja jestem. 

  
(59) Wtedy podnieśli kamienie, aby rzucić w Niego; lecz Jezus ukrył się i wyszedł ze świątyni, przechodząc między nimi. I tak odszedł.  
   

 J 9:1nn tpnt 

  
(1) A przechodząc, zobaczył człowieka ślepego od urodzenia. (2) I zapytali Go uczniowie Jego, mówiąc: Rabbi! Kto zgrzeszył? On czy jego rodzice, że urodził się ślepy? (3) Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice; lecz aby na nim okazały się dzieła Boże.  
(4) Ja, dopóki jest dzień, muszę wykonywać dzieła Tego, który mnie posłał; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać. (5) Jak długo jestem na świecie, jestem światłem świata.  
 (6) A gdy to powiedział, splunął na ziemię i uczynił błoto ze śliny, i nałożył to błoto na oczy ślepego. (7) I powiedział mu: Idź, obmyj się w sadzawce Syloe – co się tłumaczy: Posłany. Odszedł więc i obmył się, a gdy wrócił, widział.  
(8) Sąsiedzi więc i ci, którzy go wcześniej widywali, że był ślepy, mówili: Czyż to nie jest ten, który tu siada i żebrze? (9) Jedni mówili, że to jest on, a inni, że jest podobny do niego. On natomiast mówił: To jestem ja.  
 (10) Powiedzieli więc do niego: Jak to się stało, że twoje oczy zostały otworzone? (11) A on w odpowiedzi, rzekł: Człowiek, którego nazywają Jezusem, uczynił błoto i pomazał moje oczy, i powiedział mi: Idź do sadzawki Syloe i obmyj się; a gdy odszedłem i obmyłem się, przejrzałem.  
 (12) Wtedy powiedzieli mu: Gdzie On jest? Powiedział: Nie wiem.  
(13) Przyprowadzili więc tego, który kiedyś był ślepy do faryzeuszów. (14) A tego dnia był sabat, gdy Jezus uczynił błoto i otworzył jego oczy. (15) Wtedy ponownie zapytali go faryzeusze, w jaki sposób przejrzał? A on powiedział im: Nałożył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę. (16) Mówili więc niektórzy z faryzeuszów: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje sabatu. Inni mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cudowne znaki? I powstał rozłam wśród nich.  
   
   
   
   

(17) Powiedzieli ponownie ślepemu: Co ty powiesz o Nim, skoro otworzył twoje oczy? A on powiedział:

- Jest prorokiem.

(18) Nie wierzyli Żydzi, że był on ślepy, i że ponownie zaczął widzieć, aż zawołali rodziców tego, który przejrzał, (19) I pytali ich, mówiąc: Czy to jest wasz syn, o którym wy mówicie, że urodził się ślepy? Jak więc to się stało, że teraz widzi? (20) W odpowiedzi rodzice jego, odparli im:

- Wiemy, że to jest nasz syn, i że urodził się ślepy; (21) A jak się to stało, że teraz widzi, tego nie wiemy, ani też nie wiemy, kto otworzył jego oczy; ma swoje lata, zapytajcie go, niech sam o sobie powie.

 

(22) Tak mówili jego rodzice, bo bali się Żydów; albowiem już wtedy Żydzi postanowili, że jeśli ktoś wyzna, że On jest Mesjaszem, zostanie wyłączony z synagogi.

 

(23) Dlatego powiedzieli jego rodzice: Ma swoje lata, zapytajcie jego.

 

 

(24) Powtórnie więc zawołali człowieka, który był ślepy, i powiedzieli mu: Oddaj chwałę Bogu; my wiemy, że człowiek ten jest grzeszny.

(25) A on w odpowiedzi, rzekł im:

- Czy jest grzeszny – nie wiem; wiem tylko jedno, że byłem ślepy, a teraz widzę.

 

(26) Powiedzieli więc do niego ponownie:

- Co ci uczynił? Jak otworzył twoje oczy?

(27) Odpowiedział im:

- Już wam powiedziałem, a nie słuchaliście. Dlaczego jeszcze raz chcecie to słyszeć? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?

 

(28) Wtedy go znieważyli i powiedzieli:

- Ty jesteś Jego uczniem; my natomiast jesteśmy uczniami Mojżesza. (29) My wiemy, że Bóg mówił do Mojżesza; lecz Ten, nie wiemy skąd jest.

 

(30) Człowiek ten w odpowiedzi, rzekł im:

- W tym wszystkim dziwne jest, że wy nie wiecie, skąd On jest, a On otworzył moje oczy. (31) Wiemy przecież, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników; ale kto jest bogobojny i czyni Jego wolę, tego wysłuchuje. (32) Od wieku nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy ślepemu od urodzenia. (33) Gdyby On nie był z Boga, nie mógłby nic czynić.

 

(34) W odpowiedzi, rzekli mu:

- Ty cały zostałeś urodzony w grzechach, i ty nas nauczasz?

 

I wyrzucili go na zewnątrz.

 

(35) A Jezus usłyszał, że go wyrzucili na zewnątrz, a gdy go znalazł, powiedział mu:

- Czy ty wierzysz w Syna Bożego?

(36) A on w odpowiedzi, rzekł:

- Kto to jest, Panie, abym uwierzył w Niego?

(37) I Jezus powiedział do niego:

- Widziałeś Go, jest nim Ten, który rozmawia z tobą

. (38) A on powiedział:

- Wierzę, Panie! I złożył Mu pokłon.

(39) A Jezus powiedział:

- Ja przyszedłem na ten świat na sąd, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby stali się ślepi.

 

 

  
   
   
   
 

(40) I usłyszeli to niektórzy z faryzeuszów obecni przy Nim, i powiedzieli do Niego:

- Czy i my jesteśmy ślepi?

(41) Jezus powiedział im:

- Gdybyście byli ślepi, nie mielibyście grzechu; teraz jednak mówicie, że widzicie, dlatego grzech wasz trwa.

  

 

….aaaaa

Kategorie: biblia, jan wakacje 2020

Słowa kluczowe: ewangelia jana, j7, j8, j9

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.