Słowo kluczowe: apostoł paweł


11 lutego 2020 (wtorek), 11:36:36

Pierwsza podróż misyjna apostołów Pawła i Barnaby

sss

 

Problem

aaaa

Tabelka

Treść - Dz 13 - 15 tpnt  Analiza

Wysłanie z Antiochii

(1) A byli w Antiochii, w zborze, który tam był, pewni prorocy i nauczyciele jak:

W zborze (εκκλησιαν ekklēsian - zgromadzeniu (społeczności) wywołanych) byli:

  • prorocy
  • nauczyciele
Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który był też wychowany z Herodem tetrarchą, i Saul.

Imiona i informacje:

  1. Barnaba - lewita z Cypru,
  2. Symeon, zwany Niger - więc pewnie murzyn;
  3. Lucjusz Cyrenejczyk - Cyrena to Libia - może więc Egipcjanin lub też murzyn;
  4. Manaen, który był też wychowany z Herodem tetrarchą - więc facet z wyższych sfer
  5. Saul z Tarsu co zmienia imię na Paweł.
(2) A gdy oni pełnili służbę Panu i pościli, Duch Święty powiedział:  
Odłączcie mi więc Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem.  
(3) Wtedy po zakończeniu postu i modlitwy, włożyli na nich ręce i uwolnili ich do tego dzieła.

Duch Święty powiedział:

  • odłączcie Barnabę i Pawła
  • odłączcie ich do jakiego dzieła
  • istotnie - wiedzieli, że są wysłani przez Ducha poszli.
(4) Oni więc, istotnie będąc wysłani przez Ducha Świętego, przyszli do Seleucji, stamtąd też odpłynęli na Cypr.  

Na Cyprze

  •  * prokonsul
  • czarownik
  • zmiana imienia
 

W Anitochi Pizyjskiej 13:14-49

 

 

W Antiochii Pizyjskiej

 

Zagadka lingwistyczno-geograficzna: Kto to był Antioch i dlaczego mama tak dużo tych Antiochii? A ile mamy Cezarei? A gdzie mamy Zalesie, Zaborze, a dlaczego mamy tylko jeden Zamość?

Stan społeczności uczniów w Antiochii Pityjskiej (13:48-52)

 

(48) A słysząc to poganie, radowali się i oddali chwałę Słowu Pana, i uwierzyli, ilu ich było przeznaczonych do życia wiecznego. (49) A Słowo Pana było roznoszone po całej krainie. (50) A Żydzi podburzyli pobożne i dostojne kobiety oraz znaczących obywateli miasta, i wzbudzili prześladowanie przeciwko Pawłowi i Barnabie, i wyrzucili ich ze swoich granic. (51) Oni natomiast, strząsnęli na nich proch ze swoich stóp i przybyli do Ikonium. (52) A uczniowie byli wypełniani radością i Duchem Świętym.

 

 

 

 

Obserwacja:

  • poganie się radowali i oddawali chwale Słowu Pana,
  • poganie uwierzyli (ci przeznaczeni do życia wiecznego - ale nie gadamy o #predystynacji),
  • Słowo Pana było roznoszone po tej krainie (pewnie całej Galacji),
  • Żydzi podburzyli wpływowych ludzi
  • Widać wpływy wpływowych (pobożnych i dostojnych kobiet) na znaczących obywateli miasta -> rola kobiet,
  • Żydzi doprowadzili do wzbudzenia prześladowań -> rola religijnych Żydów.
  • Wyrzucono Pawła i Barnabę z granic miasta,
  • Paweł i Barnaba poszli do Ikonium
  • Uczniowie byli wypełniani radością i Duchem Świętym

W Ikonium 13: 

Akcja w Ikonium

  • (Dz 14:1) wejście do synagogi
 

W Listrze ()

Akcja w Listrze

  • uzdrowienie kaleki od urodzenia
  • próba złożenia ofiar Pawłowi jako Hermesowi i Barnabie jako Zeusowi
  • kamieniowanie Pawła
  • wejście do miasta i wyjście do kolejnych miast
 

(20) Lecz gdy otoczyli go uczniowie, wstał i wszedł do miasta, a następnego dnia odszedł z Barnabą do Derbe. (21) I po ogłoszeniu dobrej nowiny temu miastu i pozyskaniu znacznego grona uczniów, wrócili do Listry i do Ikonium, i do Antiochii, (22) Utwierdzając dusze uczniów i zachęcając, aby trwali w wierze, mówiąc, że przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Bożego.

Obserwacja:

  • w Derbe głoszono dobrą nowinę
  • w Derbe pozyskano znaczne grono uczniów
  • Paweł z Barnabą wracają do Listy, Ikonium i Antiochii Pizyjskiej
  • Po drodze utwierdzają (co to znaczy?) dusze (co to znaczy?) uczniów.
  • Do czego zachęcali? Do trwania w wierze. Co to znaczy: trwanie w wierze? Czym jest wiara? Co to jest światopogląd?
  • Informacja od apostołów: przez wiele ucisków trzeba przejść wchodząc do Królestwa Bożego (ale to zachęcające).
  • powstały jakieś zbory. Co to są zbory? 

(23) A gdy im w każdym zborze ustanowili starszych w modlitwie z postem, powierzyli ich Panu, w którego uwierzyli.

ustanowili - dosłownie: S5500 χειροτονησαντες cheirotonēsantes - wybrawszy przez wyciągnięcie, nałożenie ręki

 

Wersje tekstowe:

TR, BT: "πρεσβυτερους κατ εκκλησιαν" [presbyterous kat ekklēsian] - starszych w zgromadzeniu;

N/A: "κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους" [kat ekklēsian presbyterous] - w zgromadzeniu starszych;

 

Ustanowili (presbyterous kat ekklēsian) - czy to to samo co nałożenie rąk?

nauka o nakładaniu (επιθεσεως epitheseōs) rąk (χειρων cheirōn) jest jedną z podstawowych nauk chrześcijańskich wg Heb 6:-13

(24) I gdy przeszli Pizydię, przybyli do Pamfilii. (25) A gdy opowiedzieli Słowo w Perge, zeszli do Atalii. (26) I stamtąd odpłynęli do Antiochii, gdzie zostali oddani łasce Bożej ku temu dziełu, które wypełnili.  
   
(27) A gdy tam przybyli i zgromadzili (συναγαγοντες synagagontes) zbór (εκκλησιαν ekklēsian), oznajmili, jak wiele Bóg przez nich uczynił, i że otworzył poganom drzwi wiary. (28) I spędzili tam niemały czas z uczniami.  
   
(15:1) A z Judei przybyli [ do Antiochii ] jacyś ludzie i nauczali braci: Jeśli nie dacie się obrzezać według zwyczaju Mojżesza, nie możecie zostać zbawieni. Antiochia - stolica prowincji, ważne i duże miasto.
(2) Gdy więc powstał zatarg i niemały spór między Pawłem i Barnabą a tamtymi, wyznaczono, aby Paweł i Barnaba, i niektórzy inni poszli z nimi do apostołów i do starszych do Jerozolimy z powodu tego sporu.  
 (3) Ci więc, wyprawieni przez zbór, przechodzili przez Fenicję i przez Samarię, opowiadając szczegółowo o nawróceniu pogan, sprawiając tym wielką radość wszystkim braciom.  
(4) A gdy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez zbór i przez apostołów, i starszych, i opowiedzieli to, co Bóg przez nich uczynił.  
(5) Lecz powstali niektórzy ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, mówiąc: Trzeba ich obrzezywać, a także nakazać, aby zachowywali Prawo Mojżesza. (6) Zgromadzili się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.  
(7) A gdy doszło do długiej dyskusji, powstał Piotr i powiedział do nich:  
Mężowie bracia! Wy wiecie, że od dawnych dni Bóg pośród nas dokonał wyboru, aby przez moje usta poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. (8) A Bóg, który zna serca, wydał im świadectwo, i dał im Ducha Świętego, tak jak i nam; (9) I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, gdy wiarą oczyścił ich serca. (10) Teraz więc, dlaczego wystawiacie Boga na próbę, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego ani nasi ojcowie, ani my nie mieliśmy siły unieść? (11) Ale wierzymy, że przez łaskę Pana Jezusa Chrystusa zostaliśmy zbawieni, i w ten sam sposób i oni.  
   
(12) Wtedy umilkło całe to mnóstwo zgromadzonych i słuchali Barnaby i Pawła, opowiadających, jak wielkie znaki i cuda czynił Bóg przez nich między poganami.  
(13) A po nich, gdy umilkli, odpowiedział Jakub, mówiąc:   
Mężowie bracia, posłuchajcie mnie! (14) Szymon opowiedział, jak najpierw Bóg zatroszczył się o to, aby wziąć z pogan lud dla swojego imienia. (15) A z tym współbrzmią słowa Proroków, tak, jak jest napisane: (16) Potem przywrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida, i to, co zniszczone odbuduję i znowu prosto go postawię, (17) Aby w ten sposób pozostali spośród ludzi szukali Pana i wszyscy poganie, wśród których wzywane jest moje imię nad nimi, mówi Pan, który to wszystko czyni. (18) Znane są Bogu od wieków wszystkie Jego dzieła. (19) Dlatego ja sądzę, że nie należy niepokoić tych, którzy nawracają się z pogan do Boga; (20) Ale powiadomić ich listem, aby wstrzymywali się od tego, co skażone przez bożki, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. (21) Albowiem Mojżesz od dawnych pokoleń ma w każdym mieście tych, którzy go głoszą w synagogach, bo czyta się go w każdy sabat.  
   
   
   
   
(22) Wtedy apostołowie i starsi razem z całym zborem uznali za słuszne, aby razem z Pawłem i z Barnabą posłać do Antiochii wybranych spośród siebie mężów, to jest Judę, którego zwano Barsabaszem i Sylasa, mężów przewodzących wśród braci, (23) Po napisaniu swoją ręką tego oto: Apostołowie i starsi, i bracia, braciom z pogan w Antiochii i w Syrii, i w Cylicji, przesyłają pozdrowienie; (24) Ponieważ usłyszeliśmy, że niektórzy, po wyjściu spośród nas, niepokoją was słowami i wprowadzają zamęt w wasze dusze, mówiąc, że musicie się zostać obrzezani i zachowywać Prawo, czego im nie nakazaliśmy, (25) Uznaliśmy za słuszne będąc jednomyślni, posłać do was wybranych mężów, razem z naszymi umiłowanymi Barnabą i Pawłem, (26) Ludźmi, którzy oddają swoje dusze dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa. (27) Dlatego posłaliśmy Judę i Sylasa, którzy wam powiedzą to samo ustnie. (28) Albowiem uznaliśmy za słuszne, Duch Święty i my, aby nie nakładać na was żadnego większego ciężaru, oprócz tych rzeczy koniecznych: (29) Wstrzymywać się od tego, co ofiarowane bożkom i od krwi, i od tego, co uduszone, i od nierządu – trzymając samych siebie z daleka od tego, dobrze uczynicie. Bądźcie zdrowi.  

(30) Więc ci, gdy już zostali odprawieni, zeszli do Antiochii i gdy zgromadzili wielu braci, oddali list. (31) A gdy go przeczytali, radowali się z tej zachęty. (32) A Juda i Sylas, którzy sami byli prorokami, licznymi słowami zachęcili i utwierdzili braci.

 

 (33) A przebywając tam przez pewien czas, zostali odprawieni w pokoju przez braci do apostołów.

 

(34) Sylas jednak uznał za słuszne tam pozostać. (35) Paweł natomiast i Barnaba przebywali w Antiochii, nauczając i głosząc dobrą nowinę – wraz z wieloma innymi – Słowo Pana.

 

(36) A po pewnym czasie powiedział Paweł do Barnaby: Wróćmy i przyjrzyjmy się, jak się mają nasi bracia w każdym mieście, w którym głosiliśmy Słowo Pana. (37) A Barnaba postanowił zabrać ze sobą Jana, zwanego Markiem. (38) Lecz Paweł uznał za właściwe nie brać ze sobą tego, który odstąpił od nich w Pamfilii i nie poszedł razem z nimi do tej pracy. (39) Powstało ostre nieporozumienie, tak że oni zostali oddzieleni od siebie; Barnaba wziął ze sobą Marka i popłynął na Cypr, (40) Paweł natomiast wybrał Sylasa i wyszedł, powierzony łasce Bożej przez braci. (41) I przechodził Syrię i Cylicję, utwierdzając zbory.

 

 

 

Wnioski

  • aaaa
  • bbbb

Dopiski

aaaaa

 


Kategorie: _robocza, biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: Dz13, dz14, dz15, apostoł paweł, ikonium, antiochia, galacja


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
30 czerwca 2019 (niedziela), 10:05:05

Co jest pożyteczne? (Dz 20:18nn)

Inspiracja pochodzi od PP, który rano, w SMS-ie napisał, że "znalazł fragment mówiący wprost o tym co jest pożyteczne". A fragment pochodzi z rozmowy apostoła Pawła ze starszyzny kościoła w Efezie. Paweł już wie, że płynie do Jerozolimy, gdzie go zamkną - próbuje więc zachęcając innych samemu się rozliczyć ze swojej służby dając w ten sposób dobry przykład innym.

Czytamy:

Dz 20:17-21 tpnt
(17) A z Miletu posłał do Efezu i przywołał do siebie starszych zboru. (18) A gdy przyszli do niego, powiedział im: Wy od pierwszego dnia, gdy przyszedłem do Azji wiecie, jak z wami cały ten czas byłem, (19) służąc Panu z całą pokorą wśród wielu łez i prób, które na mnie przychodziły z powodu spisków żydowskich, (20) jak nie powstrzymałem się, aby (#1) oznajmiać wam i (#2) nauczyć was, zarówno (#1) publicznie jak i po (#2) domach tego, co pożyteczne, (21) wydając świadectwo (#1) Żydom i (#2) Grekom o (#1) upamiętaniu wobec Boga i o (#2) wierze w Pana naszego, Jezusa Mesjasza.

Dz 20:18-21 ubg
(18) (...) Wy wiecie, jaki byłem przez cały czas wśród was od pierwszego dnia, kiedy przybyłem do Azji, (19) jak służyłem Panu z całą pokorą wśród wielu łez i doświadczeń, które mnie spotykały z powodu zasadzek Żydów, (20) jak nie uchylałem się od niczego, co pożyteczne, od (#1) przemawiania i (#2) nauczania was (#1) publicznie i (#2) po domach (21) oświadczając zarówno (#1) Żydom, jak i (#2) Grekom o (#1) pokucie wobec Boga i o (#2) wierze w naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Dz 20:18-21 bt5
(18) (...) Wy wiecie, jaki byłem z wami przez cały czas od pierwszej chwili, kiedy stanąłem w Azji. (19) Jak służyłem Panu z całą pokorą wśród łez i doświadczeń, które mnie spotkały z powodu zasadzek Żydów. (20) Jak nie uchylałem się tchórzliwie od niczego, co pożyteczne, tak że (#1) przemawiałem i (#2) nauczałem was (#1) publicznie i (#2) po domach, (21) nawołując zarówno (#1) Żydów, jak i (#2) Greków do (#1) nawrócenia się do Boga i do (#2) uwierzenia w Pana naszego, Jezusa.

Mamy tu, w wypowiedzi Pawła śliczne pary:

  • Paweł (#1) oznajmiał i (#2) nauczał,
  • zarówno (#1) publicznie jak i po (#2) domach
  • dając świadectwo (#1) Żydom i (#2) Grekom
  • o (#1) upamiętaniu się wobec Boga i o (#2) wierze w Pana naszego, Jezusa Mesjasza.

Mamy więc odpowiedzi na takie pytania:

  • Co robi? (#1) oznajmiał i (#2) nauczał
  • Gdzie to robił? (#1) publicznie jak i po (#2) domach
  • Komu mówił? (#1) Żydom i (#2) Grekom
  • Co robił? dawał świadectwo (UBG: oświadczał, BT: nawoływał, BW: wzywał))
  • Do czego? (#1) do upamiętaniu się wobec Boga i (#2) do wiary w Pana naszego, Jezusa Mesjasza.

 A teraz analiza poprzez wyjaśnienie niektórych pojęć

Paweł mówił (wydawał świadectwo) zarówno Żydom (dziś można napisać: ludziom religijnym, katolikom) i Grekom (dziś można powiedzieć: niewierzącym, niereligijnym, liberałom) o upamiętaniu ((UBG: pokucie, BT: nawróceniu się) wobec Boga (bo wobec Boga się grzeszy) i o  wierze (chodzeniu w wierze) w Pana naszego (bo Jezus jest Panem) w Jezusa Mesjasza (BT: Chrystusa). 

I na koniec jedno zdanie do zapamiętania, bo Paweł pod koniec życia (choć jeszcze kilka lat pożył) wiedział, co jet pożyteczne:

Pożytecznym jest przemawiać i nauczać, zarówno publicznie jak i po domach, mówiąc ludziom religijnym oraz niewierzącym o odwróceniu się od grzechu wobec Boga i o wierze w Pana Jezusa.

 I to należy (#1) wsadzić w ramkę, oraz (#2) nauczyć się na pamięć:

Pożytecznym jest przemawiać i nauczać, zarówno publicznie jak i po domach, mówiąc ludziom religijnym oraz niewierzącym o odwróceniu się od grzechu wobec Boga i o wierze w Pana Jezusa. (Dz 20:20)

Fajnie by było, za 30 lat móc przed kimś, jak Paweł powiedzieć:

Nie zważając na trudy i przeciwności nie uchylałem się
od wszystkiego co było dla Was pożyteczne.
A pożytecznym było przemawiać i nauczać,
zarówno publicznie jak i po domach,
mówiąc Wam o odwróceniu się od grzechu wobec Boga
i o wierze w Pana Jezusa.

Kategorie: _blog, lekcja, uczniostwo


Słowa kluczowe: apostoł Paweł, efez, uczniostwo, dz20


Komentarze: (4)

., March 19, 2020 14:08 Skomentuj komentarz


Wczoraj pospacerowaliśmy sobie z Damianem po Katowicach bo kawiarnie zamknięte a chcieliśmy pogadać. Jednym z tematów było "robienie tego co pożyteczne". Ale co jest pożyteczne? Co znaczy to słowo?

Pamiętam, że prawie rok temu Piotr P. zwrócił mi uwagę na Dz 20:20 (oczywiście w kontekście) - na to jak Paweł mówił, że "nie uchylał się od robienie tego wszystkiego co pożyteczne". Ta wypowiedź była pierwszym Pawłowym rozliczaniem się z życiem, bo z proroctwe wiedział, że jadąc do Jerozolimy będzie tam aresztowany. No i pewnie dlatego mówi: nie uchylałem się i dalej się nie będę uchylał.... bo ważne jest robić to co pożyteczne.

No więc teraz zachęcam Was do sprawdzenia o czym mówił Paweł. Zobaczcie w ten tekst (to bardzo dojrzała wypowiedź), przeczytajcie, a przeanalizujcie dokładnie sam wers 20-21. Zwróćcie uwagę na rytmikę tego tekstu. Za pomocą słówka „i" (greckie και) Paweł tworzy tam cztery pary, niby przeciwności bo robił "to" i "tamto". Wypiszcie te 4 part i sprawdźmy wszyscy co z tego co pożyteczne ja mogę zrobić dziś, co mogę zrobić jutro. Sprawdźmy, bo może też niedługo przyjdzie czas naszego rozliczania się z życiem i chciałbym móc tak jak Paweł powiedzieć „nie uchylałem się od robienia tego co pożyteczne”.

Co pożytecznego mogę zrobić teraz?

wojtek, March 19, 2020 14:51 Skomentuj komentarz


1/ przemawiał i nauczał 2/ publicznie i po domach 3/ oświadczał Żydom i Grekom 4/ o pokucie i o wierze w Jezusa Chrystusa

wojtek, September 9, 2022 11:01 Skomentuj komentarz


SMS do Bartka i Aniu z września 2022

A pamiętacie jeszzcze Dz 20:18n?

Pamiętacie, bo są tam takie śliczne pary:

Paweł (#1) oznajmiał i (#2) nauczał.

Robił to (#1) publicznie jak i po (#2) domach.

Dawał świadectwo (#1) Żydom i (#2) Grekom.

Mówiąc o (#1) upamiętaniu się wobec Boga i o (#2) wierze w Pana naszego, Jezusa Mesjasza.


Jak zapamiętacie to zapamiętacie odpowiedzi na takie pytania o Pawła:Co robił? (#1) oznajmiał i (#2) nauczałGdzie to robił? (#1) publicznie jak i po (#2) domachKomu mówił? (#1) Żydom i (#2) GrekomCo robił? dawał świadectwo (UBG: oświadczał, BT: nawoływał, BW: wzywał))Do czego? (#1) do upamiętaniu się wobec Boga i (#2) do wiary w Pana naszego, Jezusa Mesjasza.

wojtek, December 5, 2023 17:24 Skomentuj komentarz


Tomku - minęło nieco czasu więc pozwolę sobie sprawdzić jak pamiętasz werset Dz20:20 bo zależy mi abyś wiedząc o tym co jest pożyteczne realizował to w swoim życiu.

Co więc wg. Dz 20:20 jest pożyteczne? 4 pary przeciwieństw tam są zapisane po to aby łatwiej było to zapamiętać.

Skomentuj notkę
30 marca 2018 (piątek), 15:04:04

Apologetyka u św. Pawła

Tu będę zbierał przypadki uprawiania przez apostoła Pawła apologetyki

  1. Paweł w Tesalonikach Dz 17:1-6
  2. Ateny
  3. Korynt
  4. Koryny w liście

 

 

Paweł w Tesalonikach Dz 17:1-6

(Dz 17:1 eib) Po przejściu przez Amfipolis i Apolonię, przybyli do Tesalonik. Mieściła się tu synagoga Żydów. (2) Paweł, zgodnie ze zwyczajem, odwiedził ich i przez trzy szabaty rozprawiał (διελεγετο [dielegeto]) z nimi. Powoływał się na Pisma, (3) wyjaśniał (διανοιγων [dianoigōn]) i dowodził (παρατιθεμενος [paratithemenos]), że Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać. Oznajmił im też, że tym Chrystusem jest Jezus, którego on im głosi. (4) Niektórzy dali się przekonać (επεισθησαν [epeisthēsan]) i dołączyli (προσεκληρωθησαν [proseklērōthēsan]) do Pawła i Sylasa. Przyłączyła się do nich również wielka liczba pobożnych Greków oraz niemało wybitnych kobiet.

(5) To wywołało zazdrość u Żydów. Dobrali więc sobie paru niegodziwców spośród próżnujących na rynku mężczyzn, wywołali zbiegowisko, podburzyli miasto, naszli dom Jazona i próbowali wyprowadzić ich przed lud. (6) Gdy ich jednak nie znaleźli, zawlekli Jazona i niektórych braci do przedstawicieli władz miejskich. Ci ludzie — krzyczeli — szerzą zamęt po całym zamieszkałym świecie! Przybyli i tutaj!

 

(Dz 17:1ubg) A gdy przeszli Amfipolis i Apolonię, przybyli do Tesaloniki, gdzie była synagoga żydowska. (2) Wtedy Paweł według swego zwyczaju wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał (διελεγετο [dielegeto]) z nimi na podstawie Pisma; (3) Wyjaśniając (διανοιγων [dianoigōn]) i nauczając (παρατιθεμενος [paratithemenos]), że Chrystus musiał cierpieć i powstać z martwych oraz: Ten Jezus, którego wam głoszę, jest Chrystusem. (4) I niektórzy z nich uwierzyli (επεισθησαν [epeisthēsan]) i przyłączyli (προσεκληρωθησαν [proseklērōthēsan]) się do Pawła i Sylasa, również mnóstwo pobożnych Greków i niemało znamienitych kobiet.

(5) Ale ci Żydzi, którzy nie uwierzyli, zdjęci zazdrością, dobrali sobie niektórych niegodziwych próżniaków, a kiedy zebrali dużą grupę, podburzyli miasto. Naszli dom Jazona i szukali ich, aby wyprowadzić ich przed lud. (6) Gdy jednak ich nie znaleźli, zaciągnęli Jazona i niektórych braci przed przełożonych miasta, krzycząc: Oto ci, którzy cały świat wzburzyli, przyszli też tutaj; (7) A Jazon ich przyjął. Oni wszyscy postępują wbrew dekretom cesarza, mówiąc, że jest inny król, Jezus.

 

 Słowa:

  • διελεγετο [dielegeto] - rozmawiał, wykładał -> rozprawiał
  • διανοιγων [dianoigōn] - otwierając -> wyjaśniając
  • παρατιθεμενος [paratithemenos] - podając -> nauczając
  • επεισθησαν [epeisthēsan] - zostali przekonani -> uwierzyli
  • προσεκληρωθησαν [proseklērōthēsan] - zostali przydzieleni, przyłączeni do

Wnioski:

  • aaaaa

Kategorie: notatka, teologia / notatka, zabawa w greckie słowa, _tmp


Słowa kluczowe: paweł, apostoł paweł, Dz, Dz17


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
28 stycznia 2016 (czwartek), 16:49:49

Ewangelia na szybko

A taka jest ewangelia zapisana w 1Kor 15:1-4 gdzie apostoł Paweł ją przypomina:

#1. Chrystus umarł za nasze grzechy - zgodnie z Pismem.
#2. Został pogrzebany.
#3. Trzeciego dnia zmartwychwstał - zgodnie z Pismem!

Przez nią dostępujemy zbawienia, jeżeli tylko postępujemy tak jak apostołowie nam przekazali.


1Kor 15:1-5 ubg
(1) A oznajmiam wam, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie; (2) Przez którą też dostępujecie zbawienia, jeśli pamiętacie to, co wam głosiłem, chyba że uwierzyliście na próżno. (3) Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem; (4) Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem.


Kategorie: ewangelia, _blog


Słowa kluczowe: ewangelia, apostoł paweł, 1kor15:1nn


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
22 marca 2004 (poniedziałek), 14:58:58

Paweł o czasach jemu przyszłych.

Wynotowuje takie 4 kawałki, które będę musiał dokładniej przeczytać. Wielu już to zrobiło ale ja, jakoś nie.

A o czasach i porach, bracia, nie ma potrzeby do was pisać. Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy przyjdzie na nich nagła zagłada, jak bóle na kobietę brzemienną, i nie umkną.

Wy zaś, bracia, nie jesteście w ciemności, aby was dzień ten jak złodziej zaskoczył. Wy wszyscy bowiem synami światłości jesteście i synami dnia. Nie należymy do nocy ani do ciemności. Przeto nie śpijmy jak inni, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi. Albowiem ci, którzy śpią, w nocy śpią, a ci, którzy się upijają, w nocy się upijają. My zaś, którzy należymy do dnia, bądźmy trzeźwi, przywdziawszy pancerz wiary i miłości oraz przyłbicę nadziei zbawienia, gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, który umarł za nas, abyśmy, czy czuwamy, czy śpimy, razem z nim żyli.

Dlatego napominajcie się nawzajem i budujcie jeden drugiego, co też czynicie.
Pierwszy list apostoła Pawła do Tesaloniczan, rodział 5, wersety od 1 do 11

 

Pytanie, które kiedyś zadała A: Czy kobieta w ciąży jest zaskoczona tym, że przychodzi czas rodzenia? W pewnym sensie tak, bo przecież mogło być już 2 tygodnie wcześniej a może to być dopiero za 2 tygodnie i też jest wszystko w porządku. Do tego halny, pełnia księżyca... Ale czy przez te 9 miesięcy ciąży nie myślała o tym dniu? Czy nie planowała? Nie przygotowywała wyprawki, nie zastanawiała się który lekarz, jaki szpital? Czy na pewno dla kobiety w ciąży jest to zaskoczenie?

 

Co się zaś tyczy przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i spotkania naszego z nim, prosimy was, bracia, Abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć, czy to przez jakieś wyrocznie, czy przez mowę, czy przez list, rzekomo przez nas pisany, jakoby już nastał dzień Pański. Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości, syn zatracenia, przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co się zwie Bogiem lub jest przedmiotem boskiej czci, a nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga.

Czy nie pamiętacie, że jeszcze będąc u was, o tym wam mówiłem? A wiecie, co go teraz powstrzymuje, tak iż się objawi dopiero we właściwym czasie. Albowiem tajemna moc nieprawości już działa, tajemna dopóty, dopóki ten, który teraz powstrzymuje, nie zejdzie z pola. A wtedy objawi się ów niegodziwiec, którego Pan Jezus zabije tchnieniem ust swoich i zniweczy blaskiem przyjścia swego. A ów niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana z wszelką mocą, wśród znaków i rzekomych cudów, I wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić.

I dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu, Aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w nieprawości. My jednak powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was, bracia, umiłowani przez Pana, że Bóg wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę. Do tego też powołał was przez ewangelię, którą głosimy, abyście dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Przeto, bracia, trwajcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanej nauki, której nauczyliście się czy to przez mowę, czy przez list nasz. A sam Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pocieszenie wieczne, i dobrą nadzieję z łaski, niech pocieszy serca wasze i utwierdzi was we wszelkim dobrym uczynku i w dobrym słowie,
Drugi list apostoła Pawła do Tesaloniczan, rozdział 2

 

A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich, uwiedzeni obłudą kłamców, naznaczonych w sumieniu piętnem występku, którzy zabraniają zawierania związków małżeńskich, przyjmowania pokarmów, które stworzył Bóg, aby wierzący oraz ci, którzy poznali prawdę, pożywali je z dziękczynieniem. Bo wszystko, co stworzył Bóg, jest dobre, i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem; albowiem zostają one poświęcone przez Słowo Boże i modlitwę.

Gdy tego będziesz braci nauczał, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wykarmionym na słowach wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś. A pospolitych i babskich baśni unikaj, ćwicz się natomiast w pobożności. Albowiem ćwiczenie cielesne przynosi niewielki pożytek, pobożność natomiast do wszystkiego jest przydatna, ponieważ ma obietnicę żywota teraźniejszego i przyszłego.
Pierwszy list apostoła Pawła do Tymoteusza, rozdział 4, wersety od 1 do 8

 

A to wiedz, że w dniach ostatecznych nastaną trudne czasy: Ludzie bowiem będą samolubni, chciwi, chełpliwi, pyszni, bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni, bez serca, nieprzejednani, przewrotni, niepowściągliwi, okrutni, nie miłujący tego, co dobre, zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga, którzy przybierają pozór pobożności, podczas gdy życie ich jest zaprzeczeniem jej mocy; również tych się wystrzegaj. 

Albowiem z nich wywodzą się ci, którzy wdzierają się do domów i usidlają kobiety opanowane przez różne pożądliwości, które zawsze się uczą, a nigdy do poznania prawdy dojść nie mogą. Podobnie jak Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi, tak samo ci przeciwstawiają się prawdzie, ludzie spaczonego umysłu, nie wytrzymujący próby wiary. Ale daleko nie zajdą, albowiem ich głupota uwidoczni się wobec wszystkich, jak to się i z tamtymi stało.
Drugi list apostoła Pawła do Tymoteusza, rozdział 3, wersety od 1 do 9


Kategorie: eschatologia, biblia, _blog


Słowa kluczowe: Biblia, święty Paweł, apostoł Paweł, Eschatologia, antychryst, czasy ostateczne


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.