Takie coś zrobiliśmy razem:
T
Jakich greckich słów używa apostoł Paweł w 1Kor 1, 2 i 3 aby opisać ludzi.
Biblia mówi, że ze względu na relację z Duchem Świętym współczesnych Kościołowi ludzi można podzielić na 3 grupy:
(1Kor 2:10-3:3 tpnt) Nam natomiast objawił to Bóg przez swojego Ducha; Duch bowiem bada wszystko i głębokości Boga. (11) Bo któż z ludzi zna to, co ludzkie, jak tylko duch ludzki w nim? Tak i to, co z Boga, nikt nie zna, jak tylko Duch Boga. (12) Ale my nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy znali to wszystko, co zostało nam darowane przez Boga; (13) O których też mówimy, nie w słowach nauczanych przez ludzką mądrość, lecz w słowach nauczanych przez Ducha Świętego, i to, co duchowe z duchowymi łączymy. (14) Jednak zmysłowy człowiek nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego; albowiem są dla niego głupotą i nie może ich poznać, ponieważ duchowo są rozsądzane. (15) Ale duchowy człowiek wprawdzie rozsądza to wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest rozsądzany. (16) Kto bowiem poznał myśl Pana, kto Go pouczy? Ale my mamy myśl Chrystusa. (1Kor 3:1-3 tpn) A ja, bracia, nie mogłem do was mówić jako do duchowych, ale jako do cielesnych, i jako do niemowląt w Chrystusie. (2) Mleko dałem wam pić, a nie pokarm stały, bo jeszcze nie mogliście go przyjąć; a i teraz jeszcze nie możecie, (3) Jeszcze jesteście cieleśni. Skoro bowiem między wami jest zazdrość i spory, i podziały, to czyż nie jesteście cieleśni i czy nie postępujecie po ludzku?"
(1Kor210) ημιν δε ο θεος απεκαλυψεν δια του πνευματος αυτου το γαρ πνευμα παντα ερευνα και τα βαθη του θεου (11) τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις οιδεν ει μη το πνευμα του θεου (12) ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν (13) α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος αγιου πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντες (14) ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται (15) ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται (16) τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν (1Kor3:1) και εγω αδελφοι ουκ ηδυνηθην υμιν λαλησαι ως πνευματικοις αλλ ως σαρκικοις ως νηπιοις εν χριστω (2) γαλα υμας εποτισα και ου βρωμα ουπω γαρ εδυνασθε αλλ ουτε ετι νυν δυνασθε (3) ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υμιν ζηλος και ερις και διχοστασιαι ουχι σαρκικοι εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε"
1Kor 2:11
duch ludzki
πνευμα του ανθρωπου - pneuma tou anthrōpou
duch Boga
πνευμα του θεου - pneuma tou theou
Duch Święty
πνευματος αγιου - pneumatos hagiou
duch świata
πνευμα του κοσμου - pneuma tou kosmou
1kor2:14 człowiek zmysłowy (BG: cielesny)
ψυχικος δε ανθρωπος - psychikos de anthrōpos
w 1Kor2:15 - [ człowiek ] duchowy
πνευματικοις - pneumatikois
1Kor3:1 i 3:3 - [ człowiek ] cielesny
σαρκικοις - sarkikois
niemowlę
νηπιοις - nēpiois
Teologowie o tym książki napisali, ale jakoś nie chce mi się ich czytać, bo wiem co w nich jest a chyba wolałbym nie wiedzieć. Spróbuję sam poszukać i temat rozgryźć. To, że poszukiwania rozpoczynam na początku Listu do Koryntian jest już dość silną sugestią.
Uwaga: Uwspółcześniona Biblia Gdańska ma tu duży błąd mieszając człowieka cielesnego z naturalnym. Piszę o tym w notce "Błędy Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej (UBG)"
A wiesz, że ja wprowadziłem w swoim myśleniu taki podział ludzi:
#1. Zmysłowi, duchowo martwi, naturalni, a więc mniej lub bardziej zgubieni, mniej lub bardziej w kłamstwach i zwiedzeniach, mniej lub bardziej pod wpływem złych duchów
#2. Ożywieni, wzbudzeni do życia, przebudzeni, zapieczętowani Duchem, a więc odrodzeni, odkupieni czyli też zbawieni lub wybawieni.
Nie lubię w stosunku do nich używać słowa: wierzący, bo każdy człowiek w coś wierzy dopełniając wiedzę w swoim światopoglądzie wiarą w coś tam, co mu jest potrzebne.
Nie lubię też używać słowa chrześcijanin, ponieważ nie jest to chrześcijańskie słowo, i dziś nie wiadomo dokładnie do oznacza.
#3. Człowiek duchowy, ma Ducha Świętego, który nim kieruje, bo człowiek pozwala mu na to. Jest to przeciwieństwo człowieka cielesnego, który też będąc zapieczętowany Duchem nie kieruje się nim, gdyż rządzą nim rządze ciała albo jakieś fałszywe przekonania lub nauki.
W tej grupie wyróżniam też niemowlaki w Chrystusie, które już się duchowo narodziły, ale jeszcze nie dorosły do dojrzałości i są dziećmi mając, jak każde dzieci swoje prawa.
* * * * * * *
Do takich wniosków doszedłem obserwując świat i interpretując go Biblią.
