Bunt Lutra

Bunt?

Tylko ludzie akceptujący zniewolenie przez papiestwo mogą patrzeć na dzieło Lutra jako na bunt. Pokazują w ten sposób, że sami są niewolnikami tego diabelskiego systemu. Napisałem diabelskiego, bo Bóg dał ludziom wolność, a mimo iż grzechem dali się ponownie związać to dzieło Jezusa po to jest aby tą wolność przywrócić.

Luter to odkrył. Sam głosił, a tłumacząc na niemiecki Pismo Święte dał też innym możliwość aby to odkryli samodzielnie czytając i poznając plan Boga. Przecież sam Pan Jezus powiedział, że "Jeśli wytrwacie w moim Słowie, to istotnie jesteście moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli", i co ważne - powiedział to do tych, którzy wcześniej uwierzyli mu.

Tak więc radzę - nie słuchajmy niewolników. Słuchajmy Jezusa. Mamy Pismo, mamy je po polsku - czytajmy zwracając się wprost do Boga. Nie potrzeba nam pośredników w Watykanie (Ojców Świętych), którzy - jak to widać w tym przykładzie zamiast głosić ewangelię wolności sami zniewalają.

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

17 czerwca 2015 (środa), 13:41:41

Pozycja papieża

Zachowuję sobie od kogoś z fejsa, bo fajne

(…)

Co Kościół Katolicki naucza o pozycji papieża?:

"Wyjaśniamy, twierdzimy, postanawiamy i oznajmiamy, że dla wszystkich ludzi bezwarunkowo konieczne do zbawienia jest podporządkowanie się rzymskiemu papieżowi."
(Bulla papieża Bonifacego VIII, 1302)

"Postanawiamy, że Święta Stolica Apostolska oraz biskup rzymski wykonują swoją władzę nad całą kulą ziemską, dalej, iż tenże biskup rzymski jest następcą Świętego Piotra, księcia Apostołów, prawdziwym zastępcą Chrystusa, głową całego kościoła oraz Ojcem i Nauczycielem wszystkich chrześcijan."
(Sobór we Florencji, 1438-1445)

Kategorie: katolicyzm, apologetyka, _blog

Słowa kluczowe: pozycja papieża, papież, papiestwo, posłuszeństwo, rzym, watykan

Komentarze: (1)

wojtek, October 6, 2018 10:18 Skomentuj komentarz

Herman Bavinck w swoim opus magnum „Reformed Dogmatics” odnośnie monarchicznego episkopatu w Rzymie pisze:

Zgodnie z tymi danymi, najstarsza tradycja konsekwentnie wspomina Piotra i Pawła na jednym wdechu i mówi nam, że nie tylko Piotr, ale i Piotr, i Paweł wspólnie założyli kościół w Rzymie. Te historie nie wspominają o wieloletnim pobycie i biskupstwie Piotra w Rzymie. Wręcz przeciwnie, według 1 Klemensa (datowany na 93 – 95), Pasterza Hermasa (skomponowany w Rzymie około 100 lub 135-145) i Listu Ignacego do Rzymian, w tym czasie w Rzymie monarchiczny episkopat jeszcze nie istniał (to znaczy, w każdym razie pod koniec pierwszego wieku) a kościół prowadzony był przez kolegium prezbiterów lub biskupów. Z listy biskupów Hegezypa, Ireneusza, Kanonu Muratoriego, Hipolita, Tertuliana i Epifaniusza wynika, że pod koniec drugiego wieku, a nawet na początku trzeciego, Piotr nie był jeszcze uważany za biskupa Rzymu.

(Reformed Dogmatics, Volume 4, Part II: The Spirit Creates New Community, 6 The Church’s Spiritual Government, Herman Bavinck)