Z czasem to ja próbuję tak:
Czas to miara jakiejś wielkości fizycznej (nie wiem do końca jakiej), która umożliwia nam (nam, tj. ludziom) uszeregowanie obserwowanych zdarzeń.
Ustabilizowanie się stanu zegara też jest zdarzeniem, bo zegary to takie przyrządy, w których łatwo ich stan odczytać jako miarę.
Wiem, że to słabe jest - ale próbowałem.
Doba astronomiczna - okres związany z obrotem ziemi wokół swej osi, wyznaczany na podstawie obserwacji punktu Barana :-) a więc póki co tożsamy z dobą gwiazdową. Doba astronomiczna trwa 23h 56m 4,091s czyli w sekundach to 86164,09
Doba słoneczna - okres pomiędzy dwoma kolejnymi górowaniami słońca, mniej więcej 24 godziny bo praktycznie są tam mikrosekundowe różnice a ponoć też ziemia w swym kręceniu się hamuje.
Doba hotelowa - czas przydziału apartamentu dla klienta, liczony od określonej pory doby cywilnej, wyznaczonej w sposób najwygodniejszy zarówno dla klienta, jak i obsługi hotelu, wynikający z najczęstszych pór wprowadzania się lub wyprowadzania gości z hotelu.
Doba cywilna - okres pomiędzy godziną 00:00 jednego dnia i godziną 00:00 dnia następnego w danej strefie czasowej. Początek doby cywilnej jest w danym miejscu na Ziemi określony przez strefę czasową i często występujący podziału na czas letni i zimowy.
Obliczenia. Moim zdaniem:
Fajnie jest obserwować ludzi, gdy mówi się im, że prędkość światła nie jest stała, zmniejsza się, że światło porusza się coraz wolniej, a w czasach rzymskich to pewnie biegło dwa, albo i cztery razy szybciej.
Obserwowałem to 20 lat temu, obserwowałem 10 lat temu, obserwuję i teraz. Ciekawe będę co będzie za 10 lat, gdy napisze o tym jakaś poważna gazeta, albo telewizja PLANET, a na Discovery pójdą dalej i będą twierdzić, że zawsze tak twierdzili. Pewnie na kanałach ViaSat pojawią się filmy o spisku, który fałszuje badania, bo przecież prędkość światła jest stała :-) podobnie jak dźwięk A miał mieć 435 a nie 440Hz.
A kto wie, że do połowy XIX wieku większość fizyków uważała, że prędkość świata jest nieskończona?
A właściwie to skąd wiemy to co wiemy? A właściwie to dlaczego nie można uczynić Słowa Bożego pełnym autorytetem odnośnie swojego życia? O prędkości światła jest tam niewiele, ale też nie ma ona aż takiego znaczenia dla mojego życia abym tą zmianą, lub jej brakiem miał się przejmować.
W nocy posłuchałem kilka w połowie akademickich, a w połowie popularnych wykładów o kosmologii, fizyce współczesnej, ewolucji gwiazd i innych podobnych rzeczach. Część pochodzi z Uniwersytetu Jagiellońskiego, część z Warszawskiego, a część to jakieś filmy z Planet czy też innych kanałów telewizyjnych.
Zapamiętałem sobie skład wszechświata:
- Materia świecąca: 5% w tym wodór 75% + hel 25%
- Ciemna materia: 25% w tym aksjony i cząstki supersymetryczne
- Ciemna energia: 70% w tym stała kosmologiczna
Stała kosmologiczna jest tu najpiękniejsza, bo jak sama nazwa wskazuje jest ona mocno zmienna, ale to nie ważne, ważne że jest i że się zgadza. Jak widać, nie ma we wszechświecie miejsca dla Pana Boga, Stworzyciela Nieba i Ziemi. Nie ma bo nie może być! Wszak Bóg będąc immanentny i transcendentny jest poza tym wszystkim, On to wszystko stworzył no i fajnie.
Modlitwa: Panie Boże, jak cudownie to wszystko stworzyłeś. Raduję się z tego, szczególnie dziś, gdy jaki kiedyś Hiob patrzę na obłoki, które mogłyby spaść, ale nie spadają tylko wędrują po błękitnym niebie. Alleluja!
Druga prędkość kosmiczna to w przeciwieństwie do pierwszej prędkość, którą nadaje się nie poziomo ale pionowo. Pionowo, bo celem nie jest zakręcenie się wokoło czegoś ale od tego czegoś ucieczka.
Ją wyliczyć należy zastanowić się ile energii kinetycznej należy mieć aby zamieniając ją na potencjalną (czyli uciekając w polu grawitacyjnym ziemi) uciec do nieskończoności. Nieskończoności? Czyli dokąd, skoro takiego miejsca nie ma? Patrz psalm 139 ale nie tylko bo analizując właśnie tą energię potencjalną widzę, że ona stale rośnie aby (!) w nieskończoności osiągnąć zero. Tak! Zero, bo skoro nie będzie już żadnego wpływu ziemi na uciekający obiekt to energia ta jakby zginęła. I jeszcze jedna ciekawostka - zamiast zastanawiać się, jaką prędkość nadać czemuś na ziemi aby w nieskończoności dopiero wyhamowało łatwiej zastanowić się nad tym jaką prędkość będzie maiło coś, co spada z nieskończoności na ziemię, przyciągane siłą grawitacji tejże.... oj, chyba bez całkowania się tu nie obejdzie, bo przecież wraz z odległością siła ta rośnie.... ale jeżeli porównać energie a nie analizować prędkość? Tak - wtedy się to uprości bardzo.
Ale dość o energii - mimo tych dziwnych założeń policzmy:
Energia kinetyczna przy ziemi, jak już spadnie to po prostu m*v*v/2
Energia potencjalna w nieskończoności to zero, bo odległość w mianowniku nam ją wyzeruje.
A energia potencjalna przy ziemi to -G*M*m/r czyli coś względem tej nieskończoności ujemne.
A więc m*v*v/2 = G*M*m/r
czyli
v = pierwiastek (2*G*M/r)
A skoro wszystko mam to znowu idę do Exela.
M=5,97E+24 masa ziemi
r=6,37E+06 promień ziemi
G=6,67E-11 stała grawitacyjna
V=1,12E+04 druga prędkość kosmiczna dla ziemi
A więc 11 tys. m/s czyli nieco szybciej niż pierwsza prędkość kosmiczna.
Pierwsza prędkość kosmiczna to prędkość do której należy coś rozpędzić poziomo, aby to coś zaczęło latać wokoło ziemi w kółko, po orbicie najniższej z możliwych.
Jak tą prędkość wyprowadzić?
To proste. Siła odśrodkowa musi być równa sile grawitacji. Napisałem "siła odśrodkowa"? Tak! Widać, że byłem uczony fizyki na Gierka na stalinowskich podręcznikach. Wtedy to obowiązywało myślenie, że dzieci należy uczyć siły odśrodkowej, bo taką siłę widać na karuzeli, w samochodzie i tramwaju, jest to siła ewidentnie empiryczna, do wyczucia. A powinno być "dośrodkowa" bo siła grawitacji zakrzywia ruch tego co lata tak aby latało po okręgu a nie poleciało prosto.
Tak więc jak wyprowadza się tą prędkość ze zrównania siły dośrodkowej z siłą grawitacji.
Siła dośrodkowa to o ile pamiętam F=m*V*V/r
A siła grawitacji? F=G*M*m/r/r a to G to stała grawitacyjna.
Z tak prostymi przekształceniami to jeszcze sobie poradzę, więc prędkość to:
V = sqr (G*M/r)
Nie mam żadnego programu matematycznego, więc użyję sobie Exela:
M = 5,97E+24 masa ziemi
r = 6,37E+06 promień ziemi
G = 6,67E-11 stała grawitacyjna
V = 7,91E+03 pierwsza prędkość kosmiczna dla ziemi
No i wyszło. Muszę się rozpędzić do 7km/s.... o kurcze. Tyle moją Mazdą na autostradzie A4 nie dam rady. Potrafię przejechać 3km w minutę (180km/h) ale 7 na sekundę to jakieś 120 razy szybciej! Nie dam rady!
A ile to dokładnie jest? 28 tys. km/h. Tyle to nawet odrzutowce nie latają, one mają maks 5 maha czyli coś koło 7 tys km/h
Szkoda. A tak fajnie się ten dzień zaczął.