| Łk 19:11-28 ubg |
Mt 25:14-30 ubg |
Analiza |
| (11) A gdy oni tego słuchali, opowiedział im dodatkowo przypowieść, dlatego że był blisko Jerozolimy, a oni myśleli, że wnet ma się objawić królestwo Boże. (12) Mówił więc: |
(14) Królestwo niebieskie bowiem podobne jest do |
Kontekst
- Łk: przypowieść pojawia się, gdy zmierzają do Jerozolimy i Jezus nauczał o Królestwie;
- Mt: przypowieść zapisana razem z zebranymi naukami o Królestwie, w ostatnich dniach nauczania Jezusa.
|
|
Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do dalekiego kraju, aby objąć królestwo, a potem wrócić.
|
człowieka, który odjeżdżając, |
Kim jest Pan
- Łk:
- człowiek szlachetnego rodu,
- udawał się do dalekiego kraju,
- udawał się tam po godność królewską,
- aby wrócić jako król.
- Mt:
- wiemy tylko, że gdzieś odjeżdża, więc przypowieść skupia się na słuchach a nie na Panu.
|
|
(13) A przywoławszy dziesięciu swoich sług,
|
zwołał swoje sługi |
O sługach
- Łk: 10 sług
- Mt: nie wiemy ilu
|
|
dał im dziesięć grzywien i powiedział do nich: Obracajcie nimi, aż wrócę.
|
i powierzył im swoje dobra. (15) Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, a trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i zaraz odjechał. |
Zadanie dla sług
- Łk: obracać 10 grzywnymi (bt, bw: minami); mieli handlować (.15)
- Mt: zarządzać powierzonymi dobrami
|
|
(14) Lecz jego poddani nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo ze słowami: Nie chcemy, aby ten człowiek królował nad nami.
|
|
Informacja o poddanych - tylko Łk
- poddani (ale to chyba nie słudzy) nienawidzili Pana;
- wysłali poselstwo do Rzymu (albo Brukseli), że nie chcą aby on królował.
|
| |
(16) A ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, obracał nimi i zyskał drugie pięć talentów. (17) Tak samo i ten, który otrzymał dwa, zyskał drugie dwa. (18) Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł, wykopał dół w ziemi i ukrył pieniądze swego pana. |
Narracja o sługach (tylko Mt)
- 5 -> obracał -> 5+5
- 2 -> obracał -> 2+2
- 1 -> zakopał -> 1
|
| (15) A gdy wrócił po objęciu królestwa, rozkazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał, handlując. |
(19) A po dłuższym czasie przybył pan tych sług i zaczął się z nimi rozliczać. |
Powrót
- Łk: po objęciu królestwa;
- Mt: po dłuższym czasie.
|
| (16) Wtedy przyszedł pierwszy i powiedział: Panie, twoja grzywna zyskała dziesięć grzywien. (17) I powiedział do niego: Dobrze, sługo dobry, ponieważ byłeś wierny w małym, sprawuj władzę nad dziesięcioma miastami. |
(20) Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów i powiedział: Panie, powierzyłeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem. (21) I powiedział mu jego pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! W niewielu rzeczach byłeś wierny, nad wieloma cię ustanowię. Wejdź do radości swego pana. |
Rozliczenie pierwszego
- Łk:
- 1 -> 10
- sprawuj władzę nad 10 miastami
- Mt:
- 5 -> 5+5
- ustanowienie na wieloma rzeczami
- wejście do radości Pana.
|
| (18) Przyszedł też drugi i powiedział: Panie, twoja grzywna zyskała pięć grzywien. (19) Również temu powiedział: I ty władaj pięcioma miastami. |
(22) Przyszedł i ten, który otrzymał dwa talenty i powiedział: Panie, powierzyłeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem. (23) Powiedział mu jego pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! Ponieważ byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię ustanowię. Wejdź do radości swego pana. |
Rozliczenie drugiego
- Łk:
- 1 -> 5
- sprawuj władzę nad 5 miastami
- Mt:
- 2 -> 2+2
- ustanowienie na wieloma rzeczami
- wejście do radości Pana.
|
| (20) A inny przyszedł i powiedział: Panie, oto twoja grzywna, którą miałem schowaną w chustce. |
(24) Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent i powiedział: |
Postawa trzeciego sługi
|
| (21) Bałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: bierzesz, czego nie położyłeś, i żniesz, czego nie posiałeś. |
Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem surowym: żniesz, gdzie nie posiałeś i zbierasz, gdzie nie rozsypałeś. |
Opinia sług o Panu:
Łk:
- człowiek surowy,
- bierze, czego nie położył,
- żnie, czego nie posiał.
Mt:
- człowiek surowy,
- żnie, gdzie nie posiał,
- zbiera, gdzie nie rozsypał.
|
| |
(25) Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz, co twoje. |
Usprawiedliwianie się sługi (tylko Mt) |
| (22) Wtedy mu odpowiedział: Na podstawie twoich słów osądzę cię, zły sługo. Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym, który bierze, czego nie położył, i żnie, czego nie posiał. (23) Dlaczego więc nie dałeś moich pieniędzy do banku, abym po powrocie odebrał je z zyskiem? |
(26) A jego pan mu odpowiedział: Sługo zły i leniwy! Wiedziałeś, że żnę, gdzie nie posiałem i zbieram, gdzie nie rozsypałem. (27) Powinieneś więc był dać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie odebrałbym to, co moje, z zyskiem. |
Sąd Pana nad sługą i opinia o bankach |
|
(24) Do tych zaś, którzy stali obok, powiedział: Odbierzcie mu grzywnę i dajcie temu, który ma dziesięć grzywien. (25) Odpowiedzieli mu: Panie, ma już dziesięć grzywien.
|
(28) Dlatego odbierzcie mu ten talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów. |
Wykonanie wyroku na trzecim
W obu przypadkach: 1 -> 1 -> 0
|
|
(26) Zaprawdę powiadam wam, że każdemu, kto ma, będzie dodane, a temu, kto nie ma, zostanie zabrane nawet to, co ma.
|
(29) Każdemu bowiem, kto ma, będzie dane i będzie miał w obfitości. Temu zaś, kto nie ma, zostanie zabrane nawet to, co ma. |
Zasada o wspieraniu aktywnych i odbieraniu pasywnym |
| |
(30) A nieużytecznego sługę wrzućcie w ciemności zewnętrzne. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. |
Nauka o nieużytecznych sługach (Mt)
- Nieużytecznego sługę wrzuca się w ciemności zewnętrzne.
- W tym ciemnościach będzie płacz i zgrzytanie zębów.
|
|
(27) Lecz tych moich nieprzyjaciół, którzy nie chcieli, abym nad nimi panował, przyprowadźcie tu i zabijcie na moich oczach.
|
|
Nauka o nieprzyjaciołach (Łk)
Mają być zabici na oczach Pana.
|
|
(28) A powiedziawszy to, ruszył przodem, zmierzając do Jerozolimy.
|
(31) Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swojej chwale i wszyscy święci aniołowie z nim, wtedy ... |
Kontekst, co dalej w narracji |