Taki oto tekst przysłała mi Ula od Dawida.
Atrybuty diabła
Dave DeWitt
Mądrzy przywódcy, tacy jak mądrzy generałowie wojskowi, przedsiębiorcy w biznesie i trenerzy nie idą do walki, do biznesu albo na mecz bez pilnego studiowania swoich wrogów, przeciwników czy zawodów. Chcą wiedzieć, jak działają przeciwnicy. Studiują ich cechy, metody, grę i schematy. Aby być efektywnym wobec wroga, muszą go znać, by mogli być przygotowani do odparcia jego ataków. Zdają sobie też sprawę z tego, że wróg rzeczywiście istnieje. To, w co wchodzą, to nie jedzenie lodów na kościelnym trawniku. To rzeczywista walka z rzeczywistym wrogiem. Jeżeli tego nie rozumiemy, przegramy, upadniemy albo zostaniemy pokonani.
Tylko z tego powodu studiowanie o diable jest bardzo ważne. Chrześcijanie muszą być poinformowani. Dla Pawła ważne było, aby nas szatan nie podszedł; jego zamysły bowiem są nam dobrze znane (2 Kor 2:11).
Naszego nadrzędnego wroga będę nazywał „Diabłem”. W języku angielskim jest to pochodna z greckiego słowa diablolos. [W tym opracowaniu będę używał tytułu “Diabeł” jakby to było imię.]. Chciałbym przyjrzeć się Diabłu jako osobie.
Jaki jest? Jaki ma rodzaj osobowości? Czy jest to przerażająca postać z rogami, czy ktoś z kimś chciałbyś wypalić cygaro albo wypić piwo, iść z nim na obiad albo na mecz, na imprezę, wesele, do synagogi albo meczetu? Diabeł jest bogiem tego świata (2 Kor 4:4). Przekonania, zasady moralne i filozofie tego świata są promowane przez Diabła. Jaki więc jest? Wiemy już cokolwiek o atrybutach człowieka i atrybutach Boga. A jakie są atrybuty Diabła?
Diabeł jest aniołem
Musimy zrozumieć, że Diabeł, jako stworzenie, jest aniołem (Ap. 12:7-9). To oznacza, że:
- Nie jest uosobieniem zła, ale złą osobą. Posiada wszystkie trzy aspekty osobowości: rozum (2 Kor 11:3), emocje (Ap 12:17), i wolę (2 Tm 2:26).
- Nie ma ciała fizycznego (z peleryną i rogami), but ale ciało duchowe mogące przybierać różne formy, przemieszczające się między tym światem a niebem i będący w posiadaniu innych (Łk 22:3).
- Nie ma płci, nie jest mężczyzną ani kobietą. [Będę używał zaimka “on” tylko dla wygody.]
- Nie wchodzi w związek małżeński ani nie rozmnaża się.
- Nie został urodzony i nie umrze.
- Nie jest wieczny, ponieważ był czas, kiedy został stworzony, jednak jest bytem wiecznym, bo ma przed sobą wieczną przyszłość (jak ludzie).
- Nie jest wszechmocny, ale ma wielką moc.
- Nie jest wszechwiedzący, ale ma wiele wiedzy.
- Nie jest wszechobecny. Może być tylko w jednym miejscu naraz. Nie jest prawdopodobne, żebym ja lub ty kiedykolwiek go spotkali. Jednak może on poruszać się z miejsca na miejsce z prędkością błyskawicy.
Imiona Diabła
W Biblii istnieje 14 imion albo tytułów nadanych Diabłu:
- Diabeł (Mt 4:1,5,9; Ef 4:27; Ap 12:9; 20:2)
- Szatan (Job 1:6-9; Mt 4:10)
- Wąż (Ap 12:9)
- Lucyfer, Gwiazda Jutrzenki (Iz 14:12)
- Smok (Ap 12:7)
- Książę albo władca (J 12:31)
- Bóg tego świata albo wieku (2 Kor 4:4)
- Książę mocy w powietrzu (Ef 2:2a)
- Duch działający w synach nieposłuszeństwa (Ef 2:2b)
- Oskarżyciel braci (Ap 12:10)
- Kusiciel (Mt 4:3; 1 Tes 3:5)
- Belial (2 Kor 6:15)
- Beelzebub (Mt 12:24; Mk 3:22)
- Abaddon/Apollyon (Ap 9:11)
Tylko na podstawie imion możemy mieć wiedzę o tym, że Diabeł jest potężnym kusicielem, władcą (albo bogiem) tego wieku (w okresie historycznym między upadkiem a czasem, kiedy Bóg wrzuci go do jeziora ognia – Mt 25:41; Ap 20:10). Działa on również w synach nieposłuszeństwa. Oznacza to, że są otaczający nas codziennie ludzie, którzy reprezentują diabelski system światowy. Jak to rozpoznać? Kim oni są? O co będą nas pytać? Jak właściwie wygląda praca Diabła?
W Biblii znajdują się trzy miejsca, w których napotykamy Diabła rozmawiającego twarzą w twarz: z Ewą w Ogrodzie Eden, potem jest on przed Bogiem w sprawie Hioba i pojawia się, kusząc Chrystusa. Przyjrzyjmy się tym trzem przypadkom i zobaczmy, czy wyciągniemy z nich jakieś zastosowania będące odpowiedzią na nasze pytania.
Diabeł w Ogrodzie Eden
Rdz 3:1-6
1 A wąż był chytrzejszy niż wszystkie dzikie zwierzęta, które uczynił Pan Bóg. I rzekł do kobiety: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie ze wszystkich drzew ogrodu wolno wam jeść?
2 A kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew ogrodu,
3 tylko o owocu drzewa, które jest w środku ogrodu, rzekł Bóg: Nie wolno wam z niego jeść ani się go dotykać, abyście nie umarli.
4 Na to rzekł wąż do kobiety: Na pewno nie umrzecie,
5 lecz Bóg wie, że gdy tylko zjecie z niego, otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg, znający dobro i zło.
6 A gdy kobieta zobaczyła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia i że były miłe dla oczu, i godne pożądania dla zdobycia mądrości, zerwała z niego owoc i jadła. Dała też mężowi swemu, który był z nią, i on też jadł..
Biblia nie mówi nam, że Diabeł był wężem - aż do Objawienia św. Jana 12, chociaż większość ludzi prawdopodobnie wierzy w to z charakteru dyskusji zapisanej w Rdz 3. Wydaje się, że mamy tu Diabła, który wszedł w węża. W tym czasie wąż, najwidoczniej wielkie, ładnie wyglądające zwierzę, które potrafiło utrzymać się w pozycji pionowej, nie wystraszyło Ewy. Była ona najwidoczniej nieświadoma faktu, że zwierzęta nie potrafią mówić, a także tego, że rozmawiała z Diabłem. Mogła nawet nie wiedzieć o jego istnieniu. Oto kilka rzeczy, których możemy się nauczyć na temat Diabła:
- Był przyjazny, pomocny, troszczył się o Ewę i jej sytuację.
- Podstawą jego ataku była dyskusja poddająca w wątpliwość Boże przykazania. „Bóg powiedział” stanęło pod znakiem zapytania: „Czy Bóg powiedział?”
- Jego oszustwo zawierało zarówno prawdę jak i błąd. Bóg zabronił jedzenia z drzewa, ale nie z jakiegokolwiek drzewa w ogrodzie.
- Kiedy Ewa wyjaśniła przykazanie o jedzeniu owocu, Diabeł z częściowej prawdy przeszedł do zaprzeczenia. Nazwał Boga kłamcą twierdząc: Na pewno nie umrzecie. Jedynym jednak sposobem, by Ewa mogła się dowiedzieć, że wąż się myli, było dosłowne zrozumienie Słowa Bożego. Diabeł nie ignorował Słowa Bożego. Wręcz przeciwinie, przywołał je, przekręcił i zaprzeczył jego dosłownej prawdzie.
- Potem – Diabeł oskarżył Boga o to, że nie daje Ewie osiągnąć pełnego potencjału. Twierdził, że Bóg trzyma ją z dala od tego, kim mogłaby być, że mogłaby być jak Bóg. Ogólnie, mogłaby być swoim własnym bogiem. Jego oskarżenie polegało na tym, że Bóg jest zły, ponieważ nie chciał, by Ewa była jak Bóg znający dobro i zło.
- Diabeł chciał, żeby Ewa widziała siebie jako niezależną od Boga (to definicja pychy), by nie polegała na Bogu (definicja pokory).
- Diabeł doprowadził Ewę do wniosku, że owoc był (a) dobry do jedzenia, (b) rozkoszą dla oczu, i (c) godne pożądania dla zdobycia mądrości. Co więc w tym złego? Tylko jedna rzecz. Ta naruszyła Słowo Boże.
- Wynik wpływu Diabła był taki, że Ewa wpłynęła na Adama, by przejął mentalność Diabła.
Kilka zastosowań
- Ktoś reprezentujący diabelski system światowy może być przyjazny, pomocny i troskliwy. szatan przybiera postać anioła światłości. (2 Kor 11:14). Lekcja z tego taka, iż – jeżeli ktoś jest przyjazny, pomocny i troskliwy, to są to cnoty tylko wtedy, kiedy szlachetny (prawy) jest cel. Biblijne chrześcijaństwo nigdy nie pokazuje tych rzeczy jako prawych samych w sobie. Diabeł to robi. [Sekty zwykle przyciągają naśladowców poprzez przyjazność, pomocność i troskę.]
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy będzie mieszał w sprawie niezależności. Biblia mówi, że dobra jest niezależność od świata, ale niezależność od Boga uważa za złą. Diabeł odwraca to tak, byśmy myśleli, że to niezależność od Boga (pycha) jest dobra, a niezależność od jego systemu światowego – zła. [Znaczy to, że chce, byśmy byli zależni od jego światowego systemu, takiego, jaki istnieje np. w socjalizmie].
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy może poddawać Słowo Boże pod „dyskusję” kwestionującą Boże przykazania. Prawidłowe pytania szukają informacji. Pytania oszukańcze (jakich użył tu Diabeł) są próbą namieszania w temacie, by zająć jakieś stanowisko. [Ruch Emergent Church bazuje na tego rodzaju “dyskusji”.]
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, może przekręcić Boże przykazanie tak, by zboczyć z posłuszeństwa Bogu, rozwijając swój własny potencjał. [Robi to większość ze światowych systemów “sukcesu” oraz książek typu “Jak odnieść sukces.]
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, będzie zachęcał cię, abyś był swoim własnym bogiem panującym nad twoim życiem [jest to cel współczesnej liberalnej edukacji].
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy będzie promował dumę jako cnotę. [Ciągle to słyszycie, np. we wszystkich sportach dziecięcych.]
Diabeł i Bóg dyskutują o Hiobie
Hi 1:6-12
Otóż zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem, a wśród nich przybył też i szatan.
7 I rzekł Pan do szatana: Skąd przybywasz? A szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Wędrowałem po ziemi i przeszedłem ją wzdłuż i wszerz.
8 Rzekł Pan do szatana: Czy zwróciłeś uwagę na mojego sługę, Joba? Bo nie ma mu równego na ziemi. Mąż to nienaganny i prawy, bogobojny i stroniący od złego.
9 Na to szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Czy za darmo jest Job tak bogobojny?
10 Czy Ty nie otoczyłeś go zewsząd opieką wraz z jego domem i wszystkim, co ma? Błogosławiłeś sprawie jego rąk i jego dobytek rozmnożył się w kraju.
11 Lecz wyciągnij tylko rękę i dotknij tego, co ma; czy nie będzie ci w oczy złorzeczył?
12 Na to rzekł Pan do szatana: Oto wszystko, co ma, jest w twojej mocy, tylko jego nie dotykaj! I odszedł szatan sprzed oblicza Pana.
Hi 2:1-7
I zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem; wśród nich przybył też i szatan, aby się stawić przed Panem.
2 I rzekł Pan do szatana: Skąd przybywasz? A szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Wędrowałem po ziemi i przeszedłem ją wzdłuż i wszerz.
3 Rzekł Pan do szatana: Czy zwróciłeś uwagę na mojego sługę Joba? Bo nie ma mu równego na ziemi. Mąż to nienaganny i prawy, bogobojny i stroniący od złego, trwa jeszcze w swej pobożności, chociaż ty mnie podburzyłeś, abym go bez przyczyny zgubił.
4 Na to szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Skóra za skórę! Wszystko, co posiada człowiek, odda za swoje życie.
5 Lecz wyciągnij tylko rękę i dotknij jego kości i jego ciała, a na pewno będzie ci złorzeczył w oczy.
6 Na to rzekł Pan do szatana: Oto jest w twojej mocy, tylko jego życie zachowaj.
7 I odszedł szatan sprzed oblicza Pana, i dotknął Joba złośliwymi wrzodami od stóp aż do głowy.
Oto jeszcze kilka rzeczy, jakich możemy nauczyć się na temat Diabła:
- Diabeł przychodzi do Boga w miarę regularnie i dyskutują o różnych sprawach.
- Jako że Diabeł spędza czas wędrując po ziemi, wydaje się, że zna bogobojnych wierzących. [Ciekawe, że to Bóg wspomniał Diabłu o Hiobie, tak, jakby tamten dobrze go znał. ]
- Diabeł może zadać dotkliwy ból i szkodzić na ziemi wszystkim istotom żyjącym.
- Diabel koncentruje swoje ataki na ludziach, którzy są nienaganni, prawi, bojący się Boga i unikający zła.
- Diabeł oskarża wierzących przed Bogiem o to, że nie są szczerzy w swojej wierze oraz chce, by Bóg pozwolił na udowodnienie tego.
- Diabeł wierzy, że jedyny powód tego, że ludzie służą Bogu, to ten sam powód, dla którego ludzie służą bożkom, tak, by dostać coś od Boga dla własnej (niezależnej od Boga) korzyści.
Kilka zastosowań
Diabeł jest częścią Bożego planu. Istnienie Diabła stwarza dramat z surowymi konsekwencjami. Dlatego celem nigdy nie powinno być pozbycie się go albo jego porządku światowego (Mt 13:30). To zależy od Boga. Naszym zadaniem jest nauczyć się, jak żyć w tym świecie, ale nie być z tego świata. Jezus modlił się:
Nie proszę, abyś ich wziął ze świata, lecz abyś ich zachował od złego. (J 17:15).
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, może być dobrze poinformowany o tym, co dzieje się na świecie [jak liberalni profesorowie i politycy].
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, może fizycznie uszkodzić ziemię albo jakieś istoty żyjące [jak samobójcy z bombami].
- Możemy cierpieć z powodu konfliktu między Bogiem a Diabłem [dlatego nie możemy znać przyczyny jakiegokolwiek zdarzenia, które nie jest szczegółowo przepowiedziane w Bibli.]
- Im bardziej stajesz się nienaganny, prawy, bojący się Boga i unikający zła, tym bardziej prawdopodobne jest, że będziesz cierpieć przez ataki Diabła, bo Bóg może wskazać na ciebie jako na przeciwnego jego filozofii dumy (niezależności od Boga).
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, może włożyć chrześcijaństwo pomiędzy wszystkie światowe, służące sobie samym religie [takie jak pokazane na filmach i w programach TV].
Szatan kuszący Chrystusa
Kuszenie #1 — Mt 4:1-4
Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł.
2 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, wówczas łaknął.
3 I przystąpił do niego kusiciel, i rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.
4 A On odpowiadając, rzekł: Napisano: NIE SAMYM CHLEBEM ŻYJE CZŁOWIEK, ALE KAŻDYM SŁOWEM, KTÓRE POCHODZI Z UST BOŻYCH.
Kuszenie #2 — Mt 4:5-7
Wtedy wziął go diabeł do miasta świętego i postawił go na szczycie świątyni.
6 I rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisano bowiem: ANIOŁOM SWOIM PRZYKAŻE O TOBIE, ABYŚ NIE ZRANIŁ O KAMIEŃ NOGI SWOJEJ.
7 Jezus mu rzekł: Napisane jest również: NIE BĘDZIESZ KUSIŁ PANA, BOGA SWEGO.
Kuszenie #3 — Mt 4:8-11
Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich.
9 I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon.
10 Wtedy rzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisano: PANU BOGU SWEMU POKŁON ODDAWAĆ I TYLKO JEMU SŁUŻYĆ BĘDZIESZ.
11 Wtedy opuścił go diabeł, a aniołowie przystąpili i służyli mu..
Oto kilka nowych rzeczy, których możemy się nauczyć na temat Diabła:
- Diabeł rzuca wyzwanie boskości Chrystusa. Dwie z trzech pokus zaczynają się od „Jeślijesteś Synem Bożym”.
- Diabeł może atakować nas w czasie największej słabości, proponować sposób zaspokojenia naszych potrzeb. Jego rozwiązanie będzie czymś spoza posłuszeństwa Bożemu Słowu. …wówczas łaknął… Jeżeli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.
- Diabeł wierzy, że Słowo Boże nie wystarcza. Kuszenie Chrystusa przez niego polega na proszeniu Go, by żył dzięki czemuś innemu albo czymś jako dodatkiem do każdego słowa, które pochodzi z ust Bożych.
- Diabeł wierzył, że może rozkazać Jezusowi, by dokonał cudów.
- Dawid wierzy, że naszym ostatecznym pragnieniem jest ziemska władza. Założył, że Jezus pragnie wszystkich królestw świata oraz ich chwały.
- Diabeł pragnie, by on był czczony – ponad Jezusem.
Kilka zastosowań
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, prawdopodobnie rzuci wyzwanie boskości Chrystusa; np. w postaci sekty albo liberalnej edukacji.
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, może aprobować zaspokajanie fizycznych potrzeb w taki sposób, który zaprzecza wystarczalności każdego słowa, które pochodzi z ust Bożych. To może objąć nasz popęd seksualny (albo orientację seksualną), naszą potrzebę jedzenia, ubrania, domu i pokoju umysłu [to zwykle znajduje się w świeckim doradztwie.]
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy może wierzyć, że da się rozkazać Jezusowi, by dokonał cudów.
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, będzie zakładał, że nasze cele mają dotyczyć posiadania ziemskiej fizycznej, finansowej albo politycznej władzy [to może obejmować takie rzeczy, jak sukces w biznesie, sprzedaż wielkiej ilości książek albo pełny kościół w każdą niedzielę.]
- Ktoś, kto reprezentuje szatański system światowy, zawsze skończy na wywyższaniu czegoś ponad czczeniem Jezusa Chrystusa.
Stworzenie i upadek Diabła – Iz 14 i Ez 28
Ez 28:11-15
I doszło mnie słowo Pana tej treści:
12 Synu człowieczy, zanuć pieśń żałobną na królem Tyru i powiedz mu: Tak mówi Wszechmocny Pan:Ty, który byłeś odbiciem doskonałości, pełnym mądrości i skończonego piękna,
13 Byłeś w Edenie, ogrodzie Bożym; okryciem twoim były wszelakie drogie kamienie: karneol, topaz i jaspis, chryzolit, beryl i onyks, szafir, rubin i szmaragd; ze złota zrobione były twoje bębenki, a twoje ozdoby zrobiono w dniu, gdy zostałeś stworzony.
14 Obok cheruba, który bronił wstępu, postawiłem cię; byłeś na świętej górze Bożej, przechadzałeś się pośród kamieni ognistych.
15 Nienagannym byłeś w postępowaniu swoim od dnia, gdy zostałeś stworzony, aż dotąd, gdy odkryto u ciebie niegodziwość.
Iz 14:12-15
O, jakże spadłeś z nieba, ty, gwiazdo jasna, synu jutrzenki! Powalony jesteś na ziemię, pogromco narodów!
13 A przecież to ty mawiałeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, swój tron wyniosę ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze narad, na najdalszej północy.
14 Wstąpię na szczyty obłoków, zrównam się z Najwyższym.
15 A oto strącony jesteś do krainy umarłych, na samo dno przepaści.
Wielu wierzy, że fragment te odnoszą się tylko do królów Tyru i Babilonu. Jeżeli nie odnoszą się one do Diabła, wtedy nie mamy żadnej informacji na temat jego pochodzenia i jego pierworodnego grzechu. Te fragmenty z pewnością mówią o królach Tyru i Babilonu, jednak słownictwo w tych tekstach wykracza poza wszystko, co opisuje istotę ludzką.
Istnieją cztery podstawowe interpretacje:
1. Jest to opis mitycznej istoty z mitologii fenickiej.
2. Jest to jakiś byt pierwotny (realny albo nierealny), który mieszkał w Ogrodzie Eden.
3. Jest to metaforyczny opis grzechów tych królów.
4. Jest to Szatan albo Antychryst.
Odnośnie #1. Nie ma powodu, by wciskać tu w tekst koncepcję o jakiejś mitycznej osobie.
#2 jest to możliwe, ale nigdzie indziej nie wspomina się o takiej osobie. #2 ma ten sam problem co #3. Nie jest prawdopodobne, by tak ekstremalny opis tak złowieszczej osoby mógłby zostać przypisany człowiekowi albo że człowiek na starcie był istotą tak doskonałą. Nawet jeśli jest to metaforyczny opis tych królów, to mówi nam skąd bierze się grzech. Niektóre jednak wersety (jak Ez 28:14-15) trudno zastosować do ziemskiego króla. Wydaje się więc, że najlepsza interpretacja jest taka, iż jest to opis złych ziemskich królów, którzy znajdowali się w posiadaniu Diabła (albo co najmniej byli pod jego kontrolą), co rozciąga się na opis tego, skąd wziął się upadek samego Diabła.
Mając to w umyśle, uczymy się trzech rzeczy o pochodzeniu Diabła:
1. Został stworzony jako doskonały (nienaganny w twoich drogach), mądry i piękny. [Stąd pochodzi imię “Lucyfer”. Hebrajskie słowo helel znaczy gwiazda poranna albo
świecący.]
2. Mieszkał w Edenie, ogrodzie Bożym, który został przygotowany dla niego, zanim został stworzony. Był to prawdopodobnie niebiański Eden (na świętej górze Bożej), jako że jego opis nie wygląda jak ten z Księgi Rodzaju].
3. Był on namaszczonym cherubem, który był okryty chwałą; najprawdopodobniej znaczy to, że był wiodącym aniołem w grupie cherubów
Oto trzy rzeczy, których możemy się nauczyć z upadku Diabła:
- O pochodzeniu grzechu mówi zdanie: gdy odkryto u ciebie niegodziwość [BT nieprawość – przyp. tłum.]. (Ez 28:15). Bóg stworzył doskonałego anioła i ten stworzył grzech. Była to myśl, nie czyn.
- Początkową karą za upadek Diabła było strącenie go na ziemię, a jego końcową karą będzie wrzucenie do Szeolu, do głębin otchłani. Jezus nazwał ją wiecznym ogniem przygotowanym Diabłu i jego aniołom (Mt 25:41). [Jeżeli chodzi o pozycję, Diabeł został pokonany na krzyżu (J 12:31), jednak jak skazany morderca stojący w kolejce po śmierć, żyje jeszcze i to dobrze.
- Cel Diabła to: Zrównam się z Najwyższym.
Kilka zastosowań
Właściwie zastosowania z tego fragment nie zmienią wiele, jeżeli po prostu opisały doskonałych, mądrych, bogatych, pięknych ziemskich królów Tyru i Babilonu.
- Moralna czystość, mądrość umysłu i piękno fizyczne nie zapobiegają grzechowi. • Bogactwo nie zapobiega grzechowi.
- Bycie przywódcą albo pierwszym w grupie nie zapobiega grzechowi.
- Grzech powstaje w kimś, kto grzeszy, nie poza grzesznikiem.
- Na początku jest tak, że grzesznik staje się częścią systemów światowych. Ostatecznie znaczy to wrzucenie do jeziora ognia.
- Końcowym celem grzechu jest uczynienie siebie własnym bogiem (duma). 1 Kor 10:12 mówi: A tak, kto mniema, że stoi, niech baczy, aby nie upadł.
Diabeł jest ojcem kłamstwa
J 8:44
Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
2 Kor 11:3-4
obawiam się jednak, ażeby, jak wąż chytrością swoją zwiódł Ewę, tak i myśli wasze nie zostały skażone i nie odwróciły się od szczerego oddania się Chrystusowi.
4 Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością.
1 Tm 4:1-2
A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich,
2 uwiedzeni obłudą kłamców, naznaczonych w sumieniu piętnem występku,.
Prawda to sposób istnienia rzeczy.
Czego dokładnie możemy się spodziewać od Diabła jako ojca kłamstwa?
- Prawdy w nim nie ma. Diabeł nigdy nie ma takiego wpływu na ludzi, by widzieli rzeczy tak, jak się właściwie mają.
- Mówi z siebie (ze swojej natury), bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa. Jest to atrybut pochodzący z jego natury: mówienie kłamstw. Diabeł wierzy, że kłamstwo jest dobre. Wydaje się, iż przyczyna tego jest taka, że prawda jest atrybutem Boga.
- Wąż oszukał Ewę przez swój spryt. Słowo panourgia znaczy bystrość, umiejętność albo oszustwo. Oszustwo to zamierzone zwiedzenie kogoś. Jednak inteligentny, zdolny trik posługuje się częściowymi prawdami, za którymi stoi zwodnicze i nielogiczne myślenie.
- Kłamstwa Diabła mogą być rozpoznane, ponieważ gmatwają oddanie Chrystusowi z innym Jezusem, innym duchem, inną Ewangelią.
- W miarę jak zbliżamy się do czasów ostatnich, kłamstwa Diabła i jego demonów znajdą miejsce w prorokujących wierzących, którzy odpadną od wiary.
- Diabeł, jego demony i ludzie będący pod ich wpływem, są kłamcami skażonymi w swoim własnym sumieniu. Innym słowy nie czują się winni tych kłamstw oraz nie widzą kłamania jako coś złego.
Kilka zastosowań
- Nigdy nie powinniśmy iść na kompromis z patrzeniem na rzeczy tak, jak się naprawdę mają. Może nie zawsze właściwe będzie informowanie kogoś o czymś, ale tylko wtedy, kiedy cisza nie jest oszukańcza.
- Nigdy nie powinniśmy myśleć, że kłamstwo jest dobre w danej sytuacji.
- Kłamstwo zaczyna się od prawdy, którą potem wypacza. Bez tego kłamstwo nie potrafi istnieć. Kłamstwem zawsze jest , inny Jezus, inny duch albo inna ewangelia. Prawda wymaga istnienia prawdziwego Jezusa, ducha prawdy i właściwej Ewangelii.
- Kłamstwu zwykle towarzyszą wszystkie inne grzechy. Dlatego kłamstwo jest dobrą „czerwoną flagą” wskazującą na nie.
- W miarę, jak zbliżamy się do czasów ostatnich przed Wielkim Uciskiem poprzedzającym Drugie Przyjście Chrystusa, kłamstwo będzie powszechne między “chrześcijanami”.
- Kłamcy naznaczeni w sumieniu piętnem występku, wierzą w swoje własne kłamstwa. Kłamstwo to więc oszustwo, nawet jeżeli nie jest zamierzone. [Np.członkowie sekt wierzą w swoje własne kłamstwa.]
Atrybuty Diabła
1. Jest aniołem. Dlatego nie ma płci, nie wchodzi w ziązek małżeński , nie rozmnaża się. Może jednak przemieszczać się z realnego fizycznego świata (wymiaru) do świata niebiańskiego.
2. Posiada ciało, w formach różnorakie, które jednak umiejscawia go w jednym czasie w jednym miejscu.
3. Ma duszę, co znaczy, że jest osobą z rozumem, emocjami i wolą.
4. Posiada ducha, z myślami o moralności, celu i przeznaczeniu, potrafi działać w twórczy sposób.
- Podstawą jego moralności jest duma, widzenie siebie jako kogoś mającego wartość niezależnie od Boga.
- Ma na celu być bogiem i jest w tym zdeterminowany.
- Swoich zdolności twórczych używa podstępnie, będąc ojcem kłamstwa.
Kłamstwo jest oszustwem, fałszującym to, jak naprawdę się rzeczy mają. Końcowy efekt komunikacji to zwiedzenie.
