Kategoria: _biblia


20 lutego 2023 (poniedziałek), 17:34:34

1Tes5:1-11

Uwagi:

  • Ten tekst jest klamrą domykającą 1Tes4:13-18 więc nie powinno się tych treści rozdzielać.
    • 1Tes4:13-18 - o zmarłych, i o tym co w niebie
    • 1Tes5:1-11 - o żyjących na ziemi, do póki żyją na ziemi
  • Przekłady praktycznie się nie różnią, nie ma żadnych kontrowersji pomiędzy głównymi.

Tekst:

1Tes 5:1-11 UBG "A o czasach i porach, bracia, nie potrzebujecie, aby wam pisano. (2) Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pana przyjdzie jak złodziej w nocy. (3) Bo gdy będą mówić: Pokój i bezpieczeństwo – wtedy przyjdzie na nich nagła zguba, jak bóle na kobietę brzemienną, i nie ujdą. (4) Lecz wy, bracia, nie jesteście w ciemności, aby ten dzień zaskoczył was jak złodziej. (5) Wy wszyscy jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności. (6) Nie śpijmy więc jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi. (7) Ci bowiem, którzy śpią, w nocy śpią, a ci, którzy się upijają, w nocy się upijają. (8) My zaś, którzy należymy do dnia, bądźmy trzeźwi, przywdziawszy pancerz wiary i miłości oraz hełm nadziei zbawienia. (9) Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz abyśmy otrzymali zbawienie przez naszego Pana Jezusa Chrystusa; (10) Który umarł za nas, abyśmy, czy czuwamy, czy śpimy, razem z nim żyli. (11)Dlatego zachęcajcie jedni drugich i budujcie się wzajemnie, jak to zresztą czynicie."

 

Obrazek z niedzielnej pracy w ramach IPP-KTW

IMG_7366

 


 

Fakty o wspólnocie

Lista faków o zgromadzeniu gromadzącym się aby to przeczytać, o ile potrafi ono utożsamić się ze społecznością w Tesalonice.

  1. …… wypisać to z kartki w ramach ćwicenia

Lekcja

Wypisać fakty o wspólnocie, które pojawiają się w tym tekście

 

 


Kategorie: _blog, _biblia, lekcja


Słowa kluczowe: 1tes5, 1tes5:1


Komentarze: (1)

Marek, February 20, 2023 19:14 Skomentuj komentarz


Trzeźwość umysłu to bardzo ważny element zachowania czujności i czystości duchowej. Pomijając alkohol czy narkotyki można zanieczyszczać umysł innymi środkami uzależniającymi. Biblia wspomina o obżarstwie (Łk 21,34. 1P 4,3) które niesie ze sobą tragiczną w skutkach rozwiązłość. Jedzenie w nadmarze sprzyja również szybkiej otyłości brzucha, która powoduje różne choroby i spowalnia ruchliwość fizyczną i umysłową. Umysł może być mało aktywny lub wcale nieaktywny co czyni go bezużytecznym. Użyteczność objawia się tym, że codziennie myślimy i działamy na rzecz Królestwa Bożego.  Pan Jezus oczekuje od nas pracy i pomnażania Jego majątku i wtedy można powiedzieć, że jesteśmy trzeźwi na umyśle. Będąc rybakiem, jeśli nie łowisz ryb to jak możesz powiedzieć, że jest to twój zawód? 

Skomentuj notkę
20 lutego 2023 (poniedziałek), 16:11:11

O czym są listy do Koryntian?

O czym są listy do Koryntian? Jaki jest główny temat?

Aby wspólnota wierzących, w szczególności zgromadzenie był jednomyślne.

Zapisane to jest w wersecie 10 pierwszego z listów

A wzywam was, bracia, przez imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście wszyscy mówili to samo, żeby nie było między wami rozłamów i abyście byli zespoleni jednym duchem i jedną myślą.
(Przekład toruński -TPNP)

 Bardzo ładnie, po staropolsku oddaje to ks. Wujek:`

Lecz proszę was bracia, przez imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście toż mówili wszyscy, a iżby nie było między wami rozerwania: ale bądzcie doskonali w jednem rozumieniu i w jednej nauce.
(x. Wujek)

A jest to możliwe! Jest to możliwe, wszak wszyscy jesteśmy (albo być możemy) myśli Chrystusowej! 

My jesteśmy myśli Chrystusowej!
(2Kor 2:16b)


Kategorie: _blog, _biblia


Słowa kluczowe: 1Kor, 2Kor, kor, listy do koryntian, jedność wierzących


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 grudnia 2022 (sobota), 18:07:07

Kto z nami czy przeciwko nam? Łk 11:23, Łk 9:49-50

Temat do przestudiowania, a właściwie do przeczytania.

Łk 11:23

Jezu mówi, że (…) "Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza".

Wnioski:

  • Jak nie jesteś z Jezusem jesteś przeciwko Jezusowi.
  • Jeżeli nie zbierasz z Jezusem rozpraszasz.

Łk 9:49-50

Jan rzekł: "Mistrzu! Widzieliśmy kogoś, kto w Twoim imieniu wygania demony i zabroniliśmy mu, dlatego że nie chodzi z nami". I powiedział do niego Jezus: "Nie zabraniajcie mu; bo kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami".

Wnioski:

  • Jeżeli nie jesteś przeciwko Jezusowi i chodzącymi z nim apostołami to jesteś z nimi.

Łk 11:23, Łk 9:49-50

W pewnych warunkach można to wykorzystać jako test, w ramach lekcji czytania ze zrozumieniem.


Kategorie: _blog, _biblia, lekcja


Słowa kluczowe: Łk9, Łk11, lekcja


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
30 października 2022 (niedziela), 09:24:24

Studium 3J dla IPP-KTW, na koniec października '2022

Studium osob i relacji 

Tekst: 3J wg przekładu toruńskiego (TPNT)

(1) Starszy, do umiłowanego Gajusa, którego miłuję w prawdzie. 

(2) Umiłowany! Przede wszystkim modlę się, aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrów, tak jak dobrze powodzi się twojej duszy. 

(3) Raduję się bowiem bardzo, gdy przychodzą bracia i gdy świadczą o twojej prawdzie, tak jak ty w prawdzie chodzisz. (4) Nie mam większej radości nad tę, gdy słyszę, że dzieciątka moje chodzą w prawdzie. 

(5) Umiłowany! Wiernie postępujesz, jeśli trudzisz się dla braci i dla obcych, (6) którzy wydali świadectwo o twojej miłości przed zborem; a dobrze uczynisz, wysyłając ich w sposób godny Boga. (7) Wyszli bowiem dla Jego imienia, nic nie biorąc od pogan. (8) My więc powinniśmy takich przyjmować, aby stawać się współpracownikami prawdy. 

(9) Pisałem do zboru, ale Diotrefes, który kocha być pierwszym z nich, nie przyjmuje nas. (10) Dlatego, jeśli przyjdę, przypomnę jego dzieła, które czyni, obmawiając nas złymi słowami, i nie zadowalając się tym, sam braci nie przyjmuje, a tym, co chcieliby przyjąć, zabrania i ze zboru ich wyrzuca. 

(11) Umiłowany! Nie naśladuj złego, lecz dobrego. Kto dobro czyni, jest z Boga; ale kto zło czyni, nie widział Boga. 

(12) Demetriuszowi dane jest świadectwo przez wszystkich i przez samą prawdę; i my także świadczymy, a wiesz, że świadectwo nasze jest prawdziwe.

(13) Wiele miałem ci napisać, ale nie chcę pisać atramentem i piórem. (14) A mam nadzieję bezzwłocznie cię ujrzeć, a wtedy osobiście ze sobą pomówimy.

(15) Pokój tobie. Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów przyjaciół imiennie.

Osoby i co o każdej z osób można wyczytać:

  1. Autor
    1. określa się jako Starszy
    2. miłuje Gajusa, do którego pisze list
    3. Modli się o gajusza niego bo się niepokoi, że z ciałem coś nie tak
    4. ma dzieci, a na pewno takimi nazywa Gajusza i braci co przychodzą
    5. raduje się gdy słyszy, że jego dzieci chodzą prawdzie
    6. świadectwo Jana jest prawdziwe .12
    7. Wiele mial do napisania ale nie napisał.
    8. oszczędza atrament
    9. na nadzieję gdzieś pojechać i spotkać Gajusza osobiście
  2. Gajusz
    1. jest miłowany przez Jana
    2. O zdrowiu….
    3. chodzi w prawdzie, o czym świadczą bracia, którzy przyszli do Jana
    4. wiernie postępuje, gdy trudzi się dla braci i obcych
    5. braci wysyła w sposób godny Boga
    6. wie, że świadectwo Jana jest prawdziwe
  3. Bracia, którzy przychodzą
    1. przychodzą - pewnie do Jana
    2. świadczą o prawdzie Gajusza 
    3. dają dobre świadectwo o Gajuszu przed zborem
    4. są wysłani przez Gajusza w sposób godny
    5. wyszli gdzieś dla imienia Boga
    6. idąc nic nie biorą od pogan
  4. My (Jan starszy i Gajusz, ale może i cały zbór)
    1. powinniśmy przyjmować braci
    2. gdy przyjmujemy braci to stajemy się współpracownikami prawdy
  5. Diotrenes
    1. kocha być pierwszym ze zboru
    2. nie przyjmuje Jana (starszego) i kogoś od Jana
    3. Jak Jan przyjdzie to przypomni mu jego dzieła
    4. obmawia Jana złymi słowami
    5. braci sam nie przyjmuje 
    6. zabrania innym przyjmować braci
    7. wyrzuca ze zboru rtakich co braci przyjmują.
  6. Demetriusz
    1. ma świadecwo dane przez wszystkich (pewnie zborowników) i przez pradę
    2. Jan też dobrze świadczy o nim

Kategorie: _biblia, _blog, biblia, lekcja


Słowa kluczowe: 3J, trzeci list jana, demetriusz, Diotrenes


Komentarze: (1)

wojtek, May 21, 2023 15:12 Skomentuj komentarz


Gdyby morze zamieniło się w inkaust, a największe drzewo w pióro to i tanie nie dało by się zapisać wszystkich rzeczy, którymi obdarzył nas Wielki Wódz, Kim Ir Sen.

Skomentuj notkę
8 października 2022 (sobota), 10:31:31

Studiowanie tożsamości na podstawie Listu do Efezjan

Wiele razy z wieloma osobami studiowałem już początek (tożsamość) na podstawie tego list. Tym razem spróbuję zrobić to bardziej formalnie i zapisać sobie aby następnym razem było łatwiej.

* Grażyna Kozłowska - z fejsa

Uwagi

  1. Ponoć w języku greckim od 3 do 14 to jedno zdanie. Po polsku takich drugich zdań się nie buduje dlatego tłumaczeni męczą się i kombinują jak to przełożyć na polski aby było czytelne. Ciekawostka: policz ile zdań (kropek na końcu) jest w przekładzie BT a ile w BW….
  2. W tym materie na będę bazował na przekładzie dosłownym toruńskim.

 

problem:

Treść Analiza
 

(1) Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, do świętych, którzy są w Efezie i wiernych w Chrystusie Jezusie.

 

Czy List do Efezjan jest listem do Ciebie? Określ dokładnie adresatów, bo cudzych listów nie wypada czytać.

(2) Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.

Co to jest łaska?

Co to jest pokój?

 

Sprawdzić w przekładzie Świadków Jehowy.
Sprawdzić u von Clauzewitza

(3) Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ten, który nas pobłogosławił wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios w Chrystusie.

 

(4) Tak jak i wybrał nas dla siebie w Nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed Nim w miłości, (5) przeznaczył nas dla siebie do usynowienia przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli, (6) ku chwale sławy swojej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.

Kiedy?

(7) W Nim mamy odkupienie przez Jego krew, odpuszczenie upadków według bogactwa Jego łaski,

(8) Którą hojnie nas obdarzył we wszelkiej mądrości i roztropności.
(9) Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli według swego upodobania, które powziął w Nim,
(10) Aby w akcie zarządzenia pełni czasów, w Chrystusie jako głowie, w jedno zgromadzić wszystko, zarówno to co w niebiosach, jak i na ziemi, w Nim,
(11) W którym też jesteśmy wybrani do dziedzictwa, my, którzy zostaliśmy przeznaczeni według postanowienia Tego, który sprawia wszystko według decyzji swojej woli,
(12) Abyśmy istnieli ku chwale sławy Jego, my, którzy już wcześniej położyliśmy swoją nadzieję w Chrystusie.
(13) W Nim i wy usłyszeliście słowo prawdy, Ewangelię o zbawieniu waszym, w Nim też uwierzyliście i zostaliście zapieczętowani Duchem obietnicy – Świętym,
(14) Który jest poręką naszego dziedzictwa dla odkupienia nabytej własności, dla chwały sławy Jego.
 
   
   
   
   

Wnioski:

  • aaaaa

 

 

 


Kategorie: biblia / studium, _biblia, lekcja


Słowa kluczowe: ef1, tożsamość


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
4 kwietnia 2022 (poniedziałek), 16:13:13

Pszenica i kąkol

Na początek zostawienie symboli zebrane w wyjaśnieniu przypowieści zapisanej poniżej jej treści:

  • siewca - Syn Człowieczy
  • polem - świat (κοσμος - wiek, świat)
  • dobre ziarno - synowie królestwa
  • kąkol - synowie złego
  • nieprzyjaciel - diabeł (διαβολος)
  • żniwem jest koniec świata (συντελεια του αιωνος - spełnienie wieku, koniec czasu)
  • żniwiarze - aniołowie (αγγελοι)

Przypowieść (Mt 13:24nn UBG)

 (24) Podał im też inną przypowieść:

Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który zasiał dobre ziarno na swoim polu. (25) Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał kąkolu między pszenicę i odszedł. (26) A gdy zboże urosło i wydało plon, wtedy ukazał się też kąkol. (27) Wówczas słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś na swoim polu dobrego ziarna? Skąd więc ten kąkol? (28) A on im odpowiedział: Nieprzyjaciel to zrobił. I zapytali go słudzy: Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go? (29) Lecz on odpowiedział: Nie, żebyście przypadkiem, zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy. (30) Pozwólcie obydwu razem rosnąć aż do żniwa, a w czasie żniwa powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw kąkol i zwiążcie go w snopki na spalenie, pszenicę zaś zgromadźcie w moim spichlerzu. 

Wyjaśnienie Jezusa skierowane do uczniów (Mt 13:36nn):

(36) Jezus przyszedł do domu, podeszli do niego jego uczniowie i mówili:

Wyjaśnij nam przypowieść o kąkolu na polu.
(37) A on odpowiedział im:
Tym, który sieje dobre ziarno, jest Syn Człowieczy. (38) Polem jest świat, dobrym ziarnem są synowie królestwa, kąkolem zaś są synowie złego. (39) Nieprzyjacielem, który go posiał, jest diabeł, żniwem jest koniec świata, a żniwiarzami są aniołowie. (40) Jak więc zbiera się kąkol i spala w ogniu, tak będzie przy końcu tego świata. (41) Syn Człowieczy pośle swoich aniołów, a oni zbiorą z jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy popełniają nieprawość; (42) I wrzucą ich do pieca ognistego. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. (43) Wtedy sprawiedliwi będą jaśnieć jak słońce w królestwie swego Ojca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.

Wypełnienie opisano w Ap14:14nn

 

(14) I zobaczyłem, a oto biały obłok, a na obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego, który miał na głowie złotą koronę, a w ręku ostry sierp. (15) A inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając donośnym głosem do tego, który siedział na obłoku:

Zapuść swój sierp i żnij, gdyż nadeszła dla ciebie pora, abyś żął, bo dojrzało żniwo ziemi.

(16) Wtedy rzucił ten, który siedział na obłoku, swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. (17) I inny anioł wyszedł ze świątyni, która jest w niebie, mając także ostry sierp. (18) Potem od ołtarza wyszedł inny anioł, który miał władzę nad ogniem i zawołał donośnym głosem do tego, który miał ostry sierp:

Zapuść swój ostry sierp i zbierz grona winorośli ziemi, bo dojrzały jej winne grona.

(19) I rzucił anioł swój ostry sierp na ziemię, i zebrał grona winorośli ziemi, i wrzucił je do wielkiej tłoczni gniewu Boga. (20) I udeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni wypłynęła krew aż po wędzidła koni, na tysiąc sześćset stadiów."

 


Kategorie: _biblia, lekcja, _blog


Słowa kluczowe: mt13, ap14, pszenica, kąkol, żniwo, koniec czasów


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
5 grudnia 2021 (niedziela), 15:29:29

Struktura ewangelii Jana dla IPP KTW

stan na 5 grudnia 2021

1:1-18 Prolog
1:19-34 Jan Chrziciel i Jezus, Baranek Boży
1:35 Historia o pierwszych uczniach
1:43-51 Kolejni uczniowe
2:1-11 Cud na wesele w Kanie
2:12 w Kafarnau
2:13 W Jerozolimie porządkowanie świątyni
2:23 W Jerozlimie i rozmowa z Nikodemem
3:22-24 W Judei - czy Jezusa tam chrzcił?
3:25-36 O Janie Chrzcieielu i jego wypowiedź o Jezusie
3:36 Poważna wypowiedź o Jezusie i relacji z nim
4:1-4:3 Historia przemiszczania się z Judei do Samarii
4:4-27 Samarytanka
4:27-38 Rozmowa z uczniami o dziele jakie mamy wykonać
4:39-43 Jezus u Samarytan
4:43-45 Do Galilei
4:46-54 Uzdrowienie syna dworzanina w Galilei - Silna wiara dworzania i uzdrowienie dziecka

 

5:1-18 W Jerozolimie - Uzdrowienie chromego przy sadzawce
5:15-47 Jezus i Żydzi i spór o szabat
5:18 Decyzja Żydów o zabiciu Jezusa
5:19-47 Jezus o sobie

 

6:1-47 O jedzeniu Jezusa
6:1-15 Rozmnożenie chleba
6:16-21 Odpływają, a Jezus w nocy chodzi po jeziorze …..
6:22-25 Narracja o pojawieniu się ludzi
6:26 Dlaczego szukają Jezusa - mowa o jedzeniu Jezusa
6:41-42 Żydzi o Jezusie
6:43-59 Mowa o ….
6:60-71 Słuchacze podejmują różne decyzje

7:1 W drodze do Jerozolimy….
7:13-36
7:14 Jezus w Jerozolimie - kim jest Jezus
7:37 Jezus wodą życia, a Duch święty jeszcze nie dany

8:1-11 Niedoszły sąd nad cudzołożnicą
8:12-59 Mowa Jezusa o sobie
8:12 Jezus światrością świata

9:1-41 Uzdrowienie niewidomego od urodzenia

10:1-21 O pasterzach i przywódcach
10:22 Jezus o relacji z Ojcem

10:40-42 Jezus za Jordanem

11:1-44 Historia z Łazarzem
11:45 Narada Żydów
11:54 Jezus poza Jerozolimą

12:1-11 Ucznia w Betani u Łazarza,
12:12-19 Wjazd do Jerozolimy
12:20-50 W Jerozollimie

13:1 Uczta

13-17 Uczta
18
18:12 aresztowań
19
20 po zmartwychwstaniu
20:30-31 - zakończenie

 


Kategorie: _blog, _biblia, biblia / studia


Słowa kluczowe: j, ewangelia jana


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
18 października 2017 (środa), 22:48:48

Gdzie w Biblii o łamaniu chleba - praca nad Eucharystią

Praca nad Euchrystią, albo chleba łamanie
 
*** 2020 ************************
 
1Kor 10:16-17: "Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą ciała Chrystusa? My bowiem, choć liczni, jesteśmy jednym chlebem i jednym ciałem, bo wszyscy jesteśmy uczestnikami jednego chleba."
 
1Kor 10:16n
W trakcie wieczerzy pańskiej kielich błogosławieństwa jest wspólnotą we krwi Pana Jezusa. A chleb, którym się łamiemy jest wspólnotą w Jego ciele. My bowiem choć liczni, jesteśmy jednym chlebem i jednym ciałem, bo wszyscy jesteśmy uczestnikami jednego chleba, który łamiemy.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
*** 2019 *********************
 
z FB (29 wreśnia 2018, wykorzystanie 17 kwietnia 2019 do Andy)
Nie mam problemu z wiarą, że Pan Jezus jest chlebem życia (J6:48). Nie mam problemu ze spożywaniem Go (J6:53, 1Kor11:24), z właściwym rozpoznaniem mojego Pana (1Kor11:27), ani z rozpoznaniem Jego Ciała w którym trwam (Ef1:22).
 
Jak rozumiem 1Kor11:23-29
To proste. Wiem, że Pan Jezus wziął kielich po wieczerzy i rzekł: "Ten kielich jest Nowym Przymierzem we krwi mojej: to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na moją pamiątkę”. I tak staram się czynić bo ilekroć spożywamy ten chleb i pijemy z tego kielicha, śmierć Pańską zwiastujemy, dopóki nie przyjdzie, więc pewnie niedługo. Bo kto spożywa ten chleb lub pije kielich Pański niegodnie, zaciąga winę wobec ciała i krwi Pańskiej więc staramy się (bo to jest wydarzenie społeczne) to robić godnie. Dobrze aby każdy z nas badał samego siebie i niech tak spożywa z chleba tego i pije z tego kielicha bo kto bowiem spożywa i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pańskiego, ten je i pije dla siebie wyrok potępiający.
 
Co robię:
Ilekroć spożywam ten chleb i piję z tego kielicha, śmierć Pańską zwiastuję, dopóki nie przyjdzie. Staram się to czynić godnie bo kto spożywa i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pańskiego, ten je i pije dla siebie wyrok potępiający. 
 
****************************************************
 
 
Ustanowienie Eucharystii
Cztery fragmenty Nowego Testamentu mówią o ustanowieniu Eucharystii. Ze względu na podobieństwa i różnice egzegeci uznają, że są zapisem różnych tradycji liturgicznych sprawowania Eucharystii w lokalnych wspólnotach. Wyróżnia się dwie tradycje: antiocheńską i palestyńską[14][15].
 
Tradycja antiocheńska: Łukasz i Paweł
 
W tradycji liturgicznej pochodzącej przypuszczalnie ze wspólnot z Antiochii oraz Azji Mniejszej napisany został tekst z 
 
Ewangelii św. Łukasza 22, 14–20
 
 1 Listu do Koryntian 11,23nn:
”Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb (24) i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: To jest Ciało moje które za was będzie [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę! (25) Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę! (26) Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie. (27) Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. (28) Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. (29) Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije. (30) Dlatego to właśnie wielu wśród was słabych i chorych i wielu też umarło. (31)„ ( Cały fragment: 1 Kor 11, 20-34).
 
Tradycja palestyńska: Marek i Mateusz[edytuj | edytuj kod]
Przypuszcza się, ze względu na styl wykazujący podobieństwa z aramejskim, że opis z Ewangelii Marka oraz Mateusza, powstał zgodnie z liturgiczną tradycją pochodzącej z Palestyny :
 
Ewangelia Marka 14, 22–26: 
„A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: Bierzcie, to jest Ciało moje. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę nowy w królestwie Bożym.” (Przekład BT).
 
Ewangelia Mateusza Mt 26, 26–30: 
„A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje. Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego.” (Przekład BT).
 
Tradycja Janowa
„Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.” (J 6, 55–58), 
por. opis Ostatniej wieczerzy rozdz. 13–17.
 
 
****************************************************************************************************
 
Pytania, na które katolik powinien potrafić odpowiedzieć:
 
#1. Czy to co robisz jest formalnie opisanym obrzędem, w którym dla ważności należy wypowiedzieć takie a nie inne słowa, wykonać takie a nie inne gesty oraz użyć określonych przedmiotów?
 
#2. Czy to co robisz zmienia duchową rzeczywistość, w szczególności wymusza na innych osobach (tym duchowych) określone zachowanie?
 
#3. Czy to co robisz zmienia duchową rzeczywistość niezależnie od wiary i kondycji moralnej sprawujących obrzęd?
 
#4. Czy jesteś w jakiś sposób zobowiązany ten obrzęd wykonywać?
 
****************************************************************************************************
 
 
rzymskie….
W sakramencie Eucharystii zawarta jest cała tajemnica naszego włączenia się w życie mistyczne Chrystusa. Chrystus bowiem jest nie tylko pośrednikiem naszym u Boga, ale chce być towarzyszem naszego życia. Każda Komunia i Msza św. jest wznowieniem ofiary krzyżowej (I Kor 11, 26), ale jest ona także wzmocnieniem osobistych więzów łączących nas z Tym, który nam coś udziela z nadobfitości swojej łaski.

 


Kategorie: _blog, _biblia


Słowa kluczowe: łamanie chleba, wieczerza pańska, eucharystia


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.