Kategoria: historia / izrael


19 listopada 2021 (piątek), 13:56:56

Targumy o Nimrodzie - skany i materiał do opracowania

Zachowuję (wiosna 2021) bo może się przydać do opracowania tematu.


 

A o ziemi Nimroda jest jeszcze tu:

Mic 5:6: "Ci ogołocą ziemię Asyrii mieczem i ziemię Nimroda na jej granicach. W ten sposób wybawi nas od Asyryjczyka, gdy nadciągnie do naszej ziemi i gdy będzie stąpał w naszych granicach."

To znaczy, że za Micheasza, czyli po niewiele babilońskiej oni pamiętali gdzie była ziemia Nimroda.


Kategorie: _blog, historia / izrael, historia


Słowa kluczowe: flawiusz, nimrod, potop, babel, babilon, targum


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
27 stycznia 2021 (środa), 11:31:31

Nie tylko w interesie własnym, lecz całego społeczeństwa.

Zachowam sobie jeden artykuł z niemieckiej gadzinówki dla Polaków. Zachowam, aby móc zastanawiać się czy czasem nie mamy jakiejś powtórki:

– Tyfus plamisty, tę groźną chorobę, pociągającą wielkie ilości ofiar, roznosi wesz odzieżowa, nazwana tak z tego powodu, że gnieżdżą się w zakładkach odzieży, pod kołnierzem, w kieszeniach itd. (…) Jak świat światem żydzi zawsze byli rozsadnikami chorób, czemu też zawdzięczają fakt, że władcy dawnych czasów zamykali ich, podobnie jak dzisiaj, w odrębnych dzielnicach t. zw. „gettach”. (…) Każdego napotkanego na targu polskim żyda oddawajmy bezzwłocznie w ręce policji. Postępujmy tak nie tylko w interesie własnym, lecz całego społeczeństwa. Tak samo nie handlujmy z żydami, bowiem ubijając dobry nawet z nimi interes wiedzmy, że każdej chwili możemy nabyć bezpłatnego lokatora na własnym ubraniu w postaci zarażonej tyfusem wszy. Bądźmy bezkompromisowi w walce z zawszonym żydostwem, ponieważ jedynie w ten sposób możemy uchronić siebie i bliźnich od nieszczęścia choroby.

(„Nowy Kurier Lubelski”, 1941)

Jest tam wyraźna zachęta: "postępujmy tak. Postępujmy tak nie tylko w interesie własnym, lecz całego społeczeństwa. " a przecież dobrzy ludzie dla dobra ludzkości mogą zrobić wiele.


Kategorie: _blog, polityka / obserwator, historia, historia / izrael


Słowa kluczowe: holocaust, getto, epidemia, tyfus


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 sierpnia 2018 (piątek), 09:40:40

Biblia oraz Józef Flawiusz o Nimrodzie

O Nimrodzie:

Rdz 10:8-11

BT: BT(8) Kusz zaś zrodził Nimroda, który był pierwszym mocarzem na ziemi. (9) Był on też najsławniejszym na ziemi myśliwym. Stąd powstało przysłowie: Dzielny jak Nimrod, najsławniejszy na ziemi myśliwy. (10) On to pierwszy panował w Babelu, w Erek, w Akkad i w Kalne, w kraju Szinear. (11) Wyszedłszy z tego kraju do Aszszuru, zbudował Niniwę, Rechobot-Ir, Kalach

EIB: (8) Kuszowi natomiast urodził się Nimrod, który jako pierwszy zaczął sobie odważnie poczynać na ziemi. (9) Był on dzielnym myśliwym przed PANEM. Stąd bierze się powiedzenie: Myśliwy dzielny przed PANEM jak Nimrod. (10) Jego królestwo obejmowało najpierw Babilon, Erek, Akad i Kalne w ziemi Szinear. (11) Potem objął on swym panowaniem Aszur, gdzie zbudował Niniwę, Rechobot-Ir, Kalach

UBG:  (8) Kusz spłodził Nimroda, który zaczął być mocarzem na ziemi. (9) Ten był mocarnym myśliwym przed PANEM. Dlatego mówi się: Tak jak Nimrod, mocarny myśliwy przed PANEM. (10) Początkiem jego królestwa były Babel, Erek, Akkad i Kalne w ziemi Szinear. (11) Z tej ziemi wyszedł Assur i zbudował Niniwę i miasto Rechobot, i Kalach.

O Babel, Gen 11:1nn:

(1) Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa. (2) A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali. (3) I mówili jeden do drugiego: Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu. A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, (4) rzekli: Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób zdobędziemy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi. (5) A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, (6) i rzekł: Są oni jednym ludem i wszyscy mają jedną mowę, i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. (7) Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego! (8) W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. (9) Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.

 

 

Józef Flawiusz o Nimrodzie:

Stopniowo zaprowadził w państwie ustrój despotyczny; sądził bowiem, że jedynym sposobem oderwania ludzi od bojaźni Bożej jest całkowite uzależnienie ich życia i pomyślności od potęgi władcy.

Źródłem tej informacji są "Dawne dzieje Izraela", a dokładnie rozdział IV. Wiem też, że jest to opisane również w Targumach, więc widać, że w czasach Jezusa wiedza ta była znana rabinom.

Od Nimroda władców nazywa się "dobrodziejami", bo to oni - jako władcy udzielali dobra swoim poddanym. Ale czy na pewno? Jezus mówił, że w Królestwie Bożym jest inaczej, i wyraźnie kazał stosować swoim uczniom inny model. Jaki - tu jest to opisane:

(42) Lecz Jezus przywołał ich i powiedział: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za przywódców narodów, podporządkowują je sobie, a ich dostojnicy uciskają je. (43) Nie tak ma być pośród was. Kto między wami chciałby być wielki, niech będzie waszym sługą.
(44) I kto między wami chciałby być pierwszy, niech będzie sługą wszystkich. (45) Gdyż Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie na okup za wielu. (Mk 10:42-45 eib)

A jakie ma to zastosowanie dziś? To proste - władcy odbierają nam wolność pod hasłem dbania o nasze bezpieczeństwo i nasz dobrobyt (jakość życia). Unia Europejska tu przoduje, bo w USA to jeszcze jakieś ideały wolności w konstytucji zostały.

Dla niewtajemniczonych przypomnę: Nimrod to budowniczy wieży Babel (Babilon). Nie przypadkiem budynek Komisji Europejskiej w Brukseli wygląda ja wieża Babel ze słynnego obrazu Brulla.



Kawałek o wieży Babel (Babilon):

Księga Rodzaju 11:1-4 eib
(1) Cała ziemia miała jeden język i używała jednakowych słów.
(2) Podczas swojej wędrówki ze wschodu ludzie dotarli do równiny w kraju Szinear i tam się osiedlili.
(3) Tam też uradzili: Chodźmy, zacznijmy wyrabiać i wypalać cegłę. W ten sposób zaczęli używać cegły zamiast kamienia, a smoły zamiast zaprawy.
(4) Następnie postanowili: Chodźmy, wybudujmy sobie miasto z wieżą, która sięgałaby nieba! Nadajmy sobie jakieś imię, abyśmy nie rozproszyli się po całej ziemi.

A o Nimrodzie jest wcześniej:

Księga Rodzaju 10 eib

(8) Kuszowi natomiast urodził się Nimrod, który jako pierwszy zaczął sobie odważnie poczynać (??) na ziemi. (9) Był on dzielnym myśliwym przed PANEM. Stąd bierze się powiedzenie: Myśliwy dzielny przed PANEM jak Nimrod.
(10) Jego królestwo obejmowało najpierw Babilon, Erek, Akad i Kalne w ziemi Szinear. (11) Potem objął on swym panowaniem Aszur, gdzie zbudował Niniwę, Rechobot-Ir, Kalach (12) i Resen, wielkie miasto pomiędzy Niniwą a Kalach.
(13) Od Misraima z kolei pochodzą Ludyci, Anamici, Lehabici, Naftuchici, (14) Patrusyci i Kasluchici, od których pochodzą Filistyni i Kaftoryci.
(15) Kanaanowi natomiast urodził się Sydon,

 I tu ważna obserwacja. Nimrod był królem i jest to pierwsza wzmianka w historii człowieka, że jest jakiś król i jakieś królestwo. Ale czy czasem Bóg nie stworzył człowieka do wolności? Czy Bóg chciał aby człowiek dominował nad innym człowiekiem? Człowiek ma zarządzać ziemią, ale innymi? Na pewno nie! Jeżeli więc gdzieś jest jakieś królestwo, to nie jest ono zamysłem Boga, bo Bóg chciał aby było tylko jedno królestwo - Królestwo Boże.


 

A tu większy kawałek z Flawiusza:

Juliusz Flawiusz, DAWNE DZIEJE IZRAELA

WWW.ZRODLA.HISTORYCZNE.PRV.PL

(...)

Rozdział IV. 

1. Trzej synowie Noego, Sem, Jafet i Cham, urodzeni na sto lat przed potopem, pierwsi zeszli z gór w doliny i osiedlili się tam, a innych, którzy wystraszeni potopem, bali się zstąpić z wyżyn, także zdołali wreszcie nakłonić, by nabrali otuchy i poszli w ich ślady. Owa dolina, na której najpierw się osiedlili, zwie się Senaar /Sennaar/. Gdy zaś rozmnożyli się, Bóg polecił im, by wysłali osadników do innych krain, co pozwoliłoby im uniknąć przeludnienia powodującego spory, a uprawiając wielkie połacie ziemi mieliby obfitość wszelkich płodów. Ale oni, głupcy, nie usłuchali Boga i dopiero wtedy, gdy zaznali nieszczęsnych skutków tego nieposłuszeństwa, zrozumieli swój błąd. Kiedy bowiem zaroiła się u nich żwawa młodzież, Bóg znowu poradził im, by wyprawili osadników. Oni jednak, mniemając, że źródłem ich pomyślności jest nie łaskawość Boga, lecz ich ludzka moc, nie przyjęli tej rady. A do nieposłuszeństwa wobec woli Bożej dodali jeszcze podejrzenie, że Bóg po to nagli ich do koloni- zacji, by na rozproszonych łatwiej mógł napaść.

2. To pyszne lekceważenie Boga rozjudził w nich Nabrod /Nemrod/, wnuk Chama, syna Noego, zuchwały mąż o krzepkich rękach. On właśnie przekonywał ich, by szczęście, którego zażywają, uważali nie za dar Boga, ale za zdobycz swojej własnej dzielności i stopniowo zaprowadził w państwie ustrój despotyczny; sądził bowiem, że jedynym sposobem oderwania ludzi od bojaźni Bożej jest całkowite uzależnienie ich życia i pomyślności od potęgi władcy. A groził również, że gdyby Bóg chciał jeszcze raz zalać ziemię, potrafi on już sobie przeciw Niemu poradzić: zbuduje wieżę wyższą, niż zdoła dosięgnąć woda, i pomści nawet zagładę przodków.

3. Pospólstwo ochoczo poddało się nakazom Nabroda /Nemroda/, uległość wobec Boga uważając za niewolę. Zaczęli budować wieżę i pracowali z niezmordowanym zapałem. Dzięki mnogości rąk wieża dźwigała się w górę nadspodziewanie szybko. Ale była ona zarazem tak ogromnie szeroka, że patrzącym wydawała się niższa, niż była w rzeczywistości. Budowano ją z wypalonych cegieł, spajając je smołą, by nie mogła zmyć ich woda. — Widząc to szaleństwo, Bóg nie skazał ich na zupełną za- gładę, przekonał się bowiem, że zagłada ich przodków i tak nie nauczyła ludzi rozsądku. Ale wzniecił wśród nich niezgodę, poróżniwszy ich języki, tak że wskutek odmienności mowy jedni drugich nie mogli rozumieć. Miejsce, w którym zbudował wieżę, zwane jest teraz Babilon z powodu owego pomieszania mowy niegdyś zrozumiałej dla wszystkich; po hebrajsku bowiem babel znaczy „pomieszanie". O tej wieży i o poróżnieniu mowy ludzkiej wspomina również Sybilla, tak powiadając: „Gdy jeszcze wszyscy mówili jednym językiem, jacyś ludzie zbudowali wieżę niezmiernie wysoką, zamierzając wedrzeć się po niej do nieba. Ale bogowie nasłali wichry, które zwaliły ich wieżę, i każdemu dali osobny język. Stąd właśnie pochodzi nazwa miasta Babilonu." A o dolinie w kraju babilońskim, zwanej Senaar /Sennaar/, tak pisze Hestiajos: „Ci spośród kapłanów, którzy ocaleli, wzięli święte naczynia Zeusa Enyaliosa /Zwycięzcy/ i przybyli z nimi do Senaaru /Sennaaru/ w Babilonii".
(...)


Kategorie: _blog, historia / izrael, historia


Słowa kluczowe: flawiusz, nimrod, potop, babel, babilon


Komentarze: (1)

wojtek, September 17, 2021 15:45 Skomentuj komentarz


O Nimrodzie w Targumach
Gen 10:8 wg Parder Lauderheb - pierwszym mocarzem na świecie - aramejskie - Spowodował, że cały świat zbuntował się przeciw Bogu, budując wieżę Babel (Raszi). Aż do czasu pojawienia się Nimroda nie było wojen ani monarchów. Nimrod uciskał Babilończyków tak długo aż go ukoronowali, po czym wyruszył do Asyrii i wybudował wielkie miasta (Raszi, Ramban).

Kusz zrodził Nimroda.

Gen 10:9Targim Neofit - to co Biblia Hebrajska, a za nią polskie tłumaczenia oddają to jako „był on (Nimrod) potężnym myśliwym” oddaje jako  „mocarzem w grzechu”. Przypisz w polskim wydaniu Targumu dodaje, że podobnie oddaje to midrasz Genessis Rabba.Parder Lauder - w teksie hebrajskim ma "silny myśliwy” ale w aramejskim „Będzie usidlał umysły ludzi słowami swoich ust i sprowadzał z właściwej drogi, aby buntować ich przeciw Bogu (Raszi)

Skomentuj notkę
28 grudnia 2017 (czwartek), 22:47:47

Próby odbudowy świątyni - wg. ks. Chrostowskiego

Wykład dostępny jest tu:

Notatki z wykładu:

132 za Bar Korby - wznowiono kult, ale na odbudowę sił nie było.

 
Za rządów cesarza Hadriana, jak Jerozolima była miastem rzymskim zwanym Elia Capitolina, po zaoraniu terenu świątyni, w latach 132-135 wybuchło powstanie Bar-Korby. Bar-Korba gdy zdobył Jerozolimę to zamówił dostawy (zachowały się rachunki) niezbędne do sprawowania kultu. Powstańcy wybili też monetę z obrazem frontu świątyni.
 
po 365 roku, za rządów cesarza Juliana Apostaty 
 
Żydowscy nauczyciele przekonali go, że chrześcijaństwo to zepsuty judaizm i że może pogański władca (jak Cyrus) zrobić coś w myśl Boga. Julia więc dał zgodę na odbudowę.  
Żydzi widzieli w tym spełnienie proroctwa Izajasza o wznowieniu kultu. Chrześcijanie widzieli w tym Dan 11:34 - proroctwo było czytane jako początek końca judaizmu. 20 maja 362 roku trzęsienie ziemi uniemożliwiło prace budowlane, a miesiąc później Julian Apostata zmarł, więc uznano, że Pan Bóg nie chce odbudowy świątyni.
 
614 za Persów, którzy zdobyli tereny Bizancjum
 
Jerozolimscy Żydzi zawarli z Persami lokalny sojusz przeciwko chrześcijanom. Persowie obiecali Żydom odbudowę, po zajęciu terenu, ponoć w latach 614-617 nawet wznowiono kult, ale zaraz potem wygoniono Persów.
 
691 przyszli już Arabowie i od tego czasu jest tam meczet zbudowany przez Omara (meczet Al-Aksa (Najdalszy) oraz Kopuła Skały). Te budowle istnieją od tego czasu do dziś, co może przeszkadzać w budowie świątyni (choć nie wiadomo gdzie dokładnie stała).
 
1798-1799 - w trakcie kampanii Napoleona na Bliski Wschód
 
Napoleon chcąc pozyskać pieniądze na wojnę, pokonać Turków, więc obiecywał odbudowanie świątynię. Ale była to tylko propaganda. 
 
1896-1897 Kongres Syjonistyczny w Bazylei
 
Teodor Herz napisał książkę programową: Państwo Żydowskie. Nie było jeszcze mowy o tym, że na terenie Izraelu, nie pisał też o Świątyni i Jerozolimie, ale żydzi religijni o tym dyskutowali.
 
1948 - istnieje państwo Izrael, ale nie ma kontroli nad starą Jerozolimą i terenem świątyni.
 
1967 - w trakcie Wojny 6-dniowej
 
Nad kopułą Skały wisiała przez chwila flaga Izraelska. Jeden z ważnych rabinów (Szlomo Goren) nie mówił o budowie, ale mówił o burzeniu meczetu. Po 1967 roku teren Żydzi przekazali teren świątyni pod opiekę instytucji charytatywnej króla Jordanii. Przypuszczalnie zawarzyła realizm polityczny lewicowych Syjonistów, którzy rządzili wtedy Izraelem, ale ważnym argumentem był też zakaz rabinów wchodzenia Żydom na ten teren, aby przypadkiem nie weszli na teren miejsca świętego.
 
Od lat 80-tych istnieją co najmniej 3 instytucje dążące od odbudowy:
- Usza Horim (?)
- Wierni Wzgórza Świątynnego
- Instytut Świątyni
 
Przykład działania: 1980, sierpień - próbują wejść
luty 1982 - robią specjalną wystawę pokazującą sprzęty
1987 - Wierni Wzgórzu Świątynnemu (Salomon Gershon)

Dodatki:


Kategorie: eschatologia, izrael, historia / izrael, _blog


Słowa kluczowe: świątynia jerozolimska, napoleon, bar-korba, julian apostata, jerozolima, proroctwa


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
9 listopada 2017 (czwartek), 23:27:27

Polityka realna Watykanu

Nie wiedziałem, ze papież Paweł VI spotykał się w Tel Megiddo (Armagedon) z szefami Izraela w 1964 roku. Państwo Izrael nie miało wtedy nawiązanych stosunków dyplomatycznych a relacje można było opisać raczej jako wrogie. Papież przyjechał do Jordanii, odwiedził starą Jerozolimę (będącą w jordańskim zarządzie) bo tam znajdowały się święte miejsca katolicyzmu (Bazylika Grobu Pańskiego, Getsemani, Góra Oliwna itp) a potem jakoś przejechał na północ, do Tel Megiddo i tam spotkał się z prezydentem Izraela. Ciekawe.

A dowiedziałem się tego zwiedzając wykopaliska w Megiddo. W muzeum wisiało zdjęcie z tego wydarzenia.


Kategorie: izrael, polityka, polityka/historia, historia/izrael, katolicyzm


Słowa kluczowe: Paulus VI, Izrael, Tel Megiddo, Paweł VI, Watykan


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
9 listopada 2017 (czwartek), 17:48:48

Wojny bliskowschodnie - przypomnienie sobie

Siedząc na balkonie, w Jerozolimie przypominam sobie:

  • 1948 - Wojna o niepodległość.
  • 1957 - Kampania Synajska, czyli Izrael bierze udział w awanturze Anglików i Francuzów.
  • 1967 - Wojtna 6-dniowa, wytrzymali, zajęli, zwyciężyli.
  • 1973 - Wojna Jom-Kimppur, czyli Anuar Sadat przegrywa wojnę ale wygrywa pokój, bo tak zaplanował.
  • 1982 - Libańskie grzęzawisko czyli kłopoty Arika.
  • 1985 (?) - Intifada #1 a potem 1992 (?) ta druga Intifada - ale już słabo pamiętam.
  • 1997 (?) - Wojna z terrorem, czyli ostro z Arafatem, nawet go oblegali w jednym budynku.

Oj, słabo pamiętam! Ale z drugiej strony po co mam to pamiętać - wszak mój filosemityzm już mi przeszedł.


Kategorie: historia / izrael, historia, polityka, izrael, _blog


Słowa kluczowe: izrael, wojna sześciodniowa, wojna jom kippur, syjonizm, palestyna


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.