| J 1:1nn tpnt |
Analiza |
Prolog
|
|
|
(1) Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. (2) Ono było na początku u Boga. (3) Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.
(4) W Nim było życie, a życie było światłem ludzi.
(5) A światło świeci w ciemności, a ciemność Nim nie zawładnęła.
(6) Pojawił się człowiek posłany od Boga, na imię mu – Jan. (7) On przyszedł na świadectwo, by zaświadczyć o tym świetle, aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli. (8) Nie był on światłem, ale jedynie miał zaświadczyć o tym świetle.
(9) Było prawdziwe światło, które oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat. (10) Na świecie był i świat przez Niego jest uczyniony; a świat Go nie poznał. (11) Do swojej własności przyszedł, a swoi Go nie przyjęli. (12) Tym jednak, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Boga, to jest wierzącym w Jego imię. (13) Którzy zostali zrodzeni nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. (14) A Słowo pełne łaski i prawdy, stało się ciałem i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę Jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca.
|
#Nowe Narodzenie -> .12 - Kto przyjął Słowo przyjęli ma prawo stać się dzieckiem Boga, wierzącym w Jego imię. (13) który został zrodzony nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. I chodzi o inne narodzenie, nie z ciała.
|
Świadectwo Jana o Jezusie Mesjaszu
|
|
| (15) Jan świadczył o Nim i głośno wołając, oświadczył: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który przychodzi po mnie, istniał przede mną, bo wcześniej był niż ja. (16) A z Jego pełni my wszyscy wzięliśmy, i to łaskę za łaską. |
Jan o Jezusie
- Jezus przychodzi po Janie, ale istniał przed nim (A przecież Jan urodził się wcześniej, i wiemy, że Elżbieta mama Jana wcześniej poczęła niż Marka -> Łk1:26)
- z pełni Jezusa otrzymujemy łaskę za łaską.
|
| (17) O ile bowiem Prawo zostało dane przez Mojżesza, o tyle łaska i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa. |
- Łaska i prawda stała się przez Jezusa
- Łaska bo … ???
- Prawa, bo Jezus będąc Słowem stwarzającym staje się też Słowem opisującym, czyli prawdą.
|
| (18) Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, Ten nam o Nim opowiedział. |
- Jezus jest w łonie Ojca.
- Jezus nam o Ojcu opowiedział.
|
Świadectwo Jana o sobie
|
|
|
(19) A takie jest świadectwo Jana, gdy posłali Żydzi z Jerozolimy kapłanów i lewitów, aby go zapytać:
- Kim ty jesteś?
(20) I wyznał, a nie zaprzeczył, mówiąc:
- Ja nie jestem Mesjaszem.
(21) I pytali go:
- Kim więc? Czy ty jesteś Eliaszem?
A on odpowiedział:
- Nie jestem.
- Czy ty jesteś tym prorokiem?
I odpowiedział:
- Nie.
|
Pytania do Jana:
- czy ty jesteś tym prorokiem? tzn. którym? O co oni pytali?
- czyli Żydzi czekali na jakiegoś proroka, Pwp 18:15-18, Mal 3:23
|
|
(22) Powiedzieli wtedy do niego:
- Kim więc jesteś, żebyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas posłali. Co mówisz o sobie?
(23) Powiedział:
- Ja jestem głosem wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pana, jak powiedział prorok Izajasz.
|
|
|
(24) A ci, którzy zostali wysłani, byli z faryzeuszów. (25) I pytali go, i powiedzieli mu:
- Czemu więc chrzcisz, jeżeli ty nie jesteś Mesjaszem, ani Eliaszem, ani tym prorokiem?
(26) Jan odpowiedział im, mówiąc:
- Ja chrzczę w wodzie; ale pośrodku was stanął Ten, którego wy nie znacie. (27) To jest Ten, który przychodzi po mnie, On istniał przede mną, któremu ja nie jestem godny, by rozwiązać rzemyk u Jego sandała.
|
|
| (28) To działo się w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił. |
|
Jezus u Jana
|
|
|
(29) A nazajutrz, Jan ujrzał idącego do niego Jezusa i powiedział:
- Oto Baranek Boży, który zabiera grzech świata. (30) To jest Ten, o którym ja powiedziałem: Za mną idzie mąż, który istniał przede mną, bo wcześniej był niż ja. (31) A ja Go wcześniej nie znałem. Ja dlatego przyszedłem chrzcząc w wodzie, aby On został ukazany Izraelowi.
|
Jezus -> #Baranek Boży, który zabiera grzech świata.
Znak proroczy - chrzest janowy jest po to aby ukazać Jezusa Izraelowi.
|
|
(32) A Jan poświadczył, mówiąc:
- Widziałem Ducha zstępującego jakby gołębica z nieba, i pozostał na Nim. (33) A ja Go nie poznałem; lecz Ten, który mnie posłał, bym chrzcił w wodzie, Ten mi powiedział: Jeśli ujrzysz kogoś, na którego zstępuje i pozostaje na nim Duch, to jest Ten, który chrzci w Duchu Świętym. (34) A ja widziałem i zaświadczyłem, że Ten jest Synem Bożym.
|
- #chrzest w Duchu Świętym
O Jezusie:
- zstąpił na niego i pozostał na nim Duch
- Będzie chrzcił Duchem Świętym
- Jest Synem Bożym
- ten jest Barankiem Bożym, który gładzi grzech świata
|
|
(35) Nazajutrz ponownie stał Jan i dwaj z jego uczniów. (36) A przypatrując się przechodzącemu Jezusowi, powiedział:
- Oto Baranek Boży.
|
Kolejny element świadectwa Jana o Jezusie -> #Baranek Boży |
Uczniowie Jana podejmują decyzje pójścia za Jezusa
|
.35-> #Baranek Boży |
|
(37) I usłyszeli go ci dwaj (#1, #2) uczniowie, gdy to mówił, i poszli za Jezusem. (38) A Jezus odwrócił się i ujrzał ich idących za sobą, i powiedział do nich:
- Czego szukacie?
A oni powiedzieli do Niego:
- Rabbi! Co znaczy w tłumaczeniu – Nauczycielu – gdzie mieszkasz?
(39) Powiedział im:
- Chodźcie, a zobaczycie.
Przyszli i zobaczyli, gdzie mieszkał, i tego dnia pozostali u Niego; a było około dziesiątej godziny.
|
|
|
(40) Jednym z tych dwóch (#1, #2) , którzy to słyszeli od Jana i którzy podążali za Nim, był Andrzej (#1), brat Szymona Piotra. (41) Ten najpierw odszukał Szymona (#3), swojego brata i powiedział mu:
- Znaleźliśmy Mesjasza, co tłumaczy się – Pomazańca.
(42) I przyprowadził go (#3) do Jezusa. A Jezus przyjrzawszy się mu, powiedział:
- Ty jesteś Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kefas, co tłumaczy się – Piotr (#3).
(43) Nazajutrz chciał Jezus udać się do Galilei i znalazł Filipa (#4), i powiedział mu:
- Pójdź za mną.
(44) A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra. (45) Filip odnalazł Natanaela (#5) i powiedział mu:
- Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, Jezusa, syna Józefa z Nazaretu.
(46) I powiedział mu Natanael:
- Czy z Nazaretu może być coś dobrego?
Filip na to:
- Chodź i zobacz!
(47) Gdy Jezus ujrzał Natanaela idącego do Niego, powiedział o nim:
- Oto prawdziwie Izraelita, w którym nie ma podstępu.
(48) Natanael powiedział do Niego:
- Skąd mnie znasz?
W odpowiedzi, Jezus rzekł mu:
- Zanim zawołał cię Filip, widziałem cię, gdy byłeś pod figowcem.
(49) Wtedy Natanael (#5) powiedział do Niego:
- Rabbi! Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela.
(50) A Jezus powiedział do niego:
- Wierzysz dlatego, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod figowcem. Ujrzysz większe rzeczy niż te.
|
- Andrzej, brat Szymona Piotra
- ten drugi uczeń, którego imienia nie znamy, pewnie Jan
- Szymon Piotr nazwany Kefasem
- Filip
- Natanael
Natanael o Jezusie w .49:
- Syn Boży
- Król Izraela
|
|
(51) I powiedział mu:
- Zaprawdę, zaprawdę mówię wam (#1, #2, #3, #4, #5): Od teraz ujrzycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.
|
- Niebo otwarte
- Aniołowie wstępujący i zstępujący na Syna Człowieczego.
|
Wesele w Kanie
|
|
|
(1) A trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jezusa. (2) Został też zaproszony na wesele Jezus i Jego uczniowie.
(3) A gdy zabrakło wina, powiedziała matka Jezusa do Niego:
- Nie mają wina.
(4) Jezus powiedział jej:
- Co mnie i tobie, kobieto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina.
(5) Matka Jego powiedziała do sług:
- Cokolwiek wam powie, czyńcie.
(6) A było tam sześć stągwi kamiennych, postawionych według żydowskiego zwyczaju oczyszczenia, mieszczących w sobie każda po dwie lub trzy miary. (7) Jezus powiedział im:
- Napełnijcie te stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi. (8) I powiedział im: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście wesela.
I zanieśli. (9) A gdy starosta wesela skosztował tej wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ona jest, lecz słudzy wiedzieli, ci co czerpali wodę – zawołał oblubieńca, (10) I powiedział do niego:
- Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy gorsze; ty zachowałeś dobre wino aż dotąd.
(11) Taki to pierwszy z cudownych znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i tam ukazał swoją chwałę; a Jego uczniowie uwierzyli w Niego.
|
|
Kafarnaum
|
|
| (12) Potem zeszli do Kafarnaum, On sam, Jego matka, Jego bracia i Jego uczniowie; tam pozostali kilka dni; |
|
Jerozolima w czasie Paschy
|
|
|
(13) A była blisko Pascha żydowska; i Jezus wstąpił do Jerozolimy. (14) I znalazł w świątyni sprzedających woły, owce, gołębie i zajmujących swoje miejsca bankierów. (15) I uczynił bicz z powrozów, i wypędził wszystkich ze świątyni, także owce i woły, a bankierom porozsypywał monety i powywracał stoły, (16) A tym, co sprzedawali gołębie, powiedział:
- Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu Ojca mojego domem kupieckim.
(17) I przypomnieli sobie Jego uczniowie, że jest napisane: Gorliwość o Twój dom pochłonęła mnie.
(18) Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego, mówiąc:
- Jakim znakiem dowiedziesz, że możesz to czynić?
(19) W odpowiedzi, Jezus rzekł im:
- Zburzcie tę świątynię, a ja wzniosę ją w trzy dni.
(20) Powiedzieli więc Żydzi:
- Tę świątynię budowano czterdzieści sześć lat, a Ty wzniesiesz ją w trzy dni?
(21) Ale On mówił o świątyni swojego ciała. (22) Gdy więc został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to mówił; i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus.
|
|
Jezus i ludzie w Jerozolimie
|
|
| (23) A gdy był w Jerozolimie w święto Paschy, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc cudowne znaki, które czynił. |
imię? |
Jezus i ludzie
|
|
| (24) Ale Jezus nie powierzał im samego siebie, dlatego że On znał wszystkich, (25) I dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś zaświadczył Mu o człowieku; albowiem sam wiedział, co jest w człowieku. |
|
| (J 3:1nn tpnt 1:1) A był pewien człowiek wśród faryzeuszy o imieniu Nikodem, przywódca żydowski. (2) Ten przyszedł w nocy do Jezusa i powiedział do Niego: |
|
|
- Rabbi! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel bo nikt takich cudownych znaków czynić nie może, które Ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był.
(3) Jezus w odpowiedzi, rzekł mu:
- Zaprawdę, zaprawdę mówię ci: Jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z góry, nie może zobaczyć Królestwa Bożego.
(4) Nikodem powiedział do Niego:
- Jak może człowiek zostać zrodzonym, będąc starcem? Nie może on powtórnie wejść do łona swojej matki i zostać zrodzonym.
(5) Jezus odpowiedział:
- Zaprawdę, zaprawdę mówię ci: Jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. (6) Co jest zrodzone z ciała, jest ciałem, a co jest zrodzone z Ducha, jest duchem. (7) Nie dziw się, że ci powiedziałem, że konieczne jest, abyście zostali zrodzeni z góry. (8) Wiatr wieje gdzie chce i szum jego słyszysz, ale nie wiesz skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto jest zrodzony z Ducha.
(9) Nikodem w odpowiedzi, zapytał Go:
- Jak to się może stać?
(10) Jezus w odpowiedzi, rzekł mu:
- Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? (11) Zaprawdę, zaprawdę mówię ci, że co wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym świadczymy, a naszego świadectwa nie przyjmujecie. (12) Jeśli nie wierzycie, gdy wam powiedziałem o sprawach ziemskich, to jak uwierzycie, jeśli mówiłbym wam o sprawach niebiańskich? (13) I nikt nie wstępuje do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie.
(14) I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak właśnie musi zostać wywyższony Syn Człowieczy, (15) Aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie wieczne. (16) W ten właśnie sposób Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie wieczne. (17) Bo nie posłał Bóg swojego Syna na świat, aby sądził świat, lecz by świat został przez Niego zbawiony. (18) Wierzący w Niego, nie podlega osądzeniu; ale kto nie wierzy, już jest osądzony, dlatego że nie wierzy w imię jednorodzonego Syna Bożego. (19) To natomiast jest sąd, że światłość przyszła na świat, a ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światłość; bo ich czyny były złe. (20) Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie przychodzi do światłości, aby czyny jego nie zostały obnażone. (21) Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby czyny jego zostały ujawnione, że są dokonane w Bogu.
|
#nowe narodzenie, #narodzenie z góry - J1:12 stali dziećmi Bożymi.
Nikodem -> J7:50
|
Jezus w ziemi Judzkiej, info o Janie Chrzicielu
|
|
| (22) Potem przyszedł Jezus i Jego uczniowie do ziemi judzkiej; i tam przebywał z nimi i chrzcił. (23) A chrzcił i Jan w Ainon, blisko Salim, bo było tam wiele wody, i ludzie przychodzili i byli chrzczeni. (24) Bo Jan jeszcze nie był wtrącony do więzienia. |
Dwa chrzty:
- chrzest janowy
- chrzest uczniów Jezusa
|
Jan Chrzciciel i Żydzi w dyspucie o pozycji Jezusa
|
|
|
(25) Powstał więc spór między uczniami Jana a Żydami o oczyszczenie. (26) I przyszli do Jana, i powiedzieli do niego:
- Rabbi! Ten, który był z tobą za Jordanem, o którym ty zaświadczyłeś, Ten oto chrzci, i wszyscy przychodzą do Niego.
(27) Jan w odpowiedzi, rzekł:
- Nie może człowiek nic wziąć, jeśli nie byłoby mu to dane z nieba. (28) Wy sami mi poświadczacie, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale jestem posłany przed Nim.
(29) Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, ten, który stoi i go słucha, raduje się niezmiernie z powodu głosu oblubieńca.
Dlatego też ta moja radość jest pełna.
(30) On musi wzrastać, ja natomiast stawać się mniejszym.
(31) Ten, który przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi. Kto z ziemi, jest ziemski i po ziemsku mówi; kto z nieba przychodzi, jest ponad wszystkimi. (32) A co widział i słyszał, o tym świadczy, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje.
(33) Ten, kto przyjął Jego świadectwo, przypieczętował tym samym, że Bóg jest prawdomówny. (34) Ten bowiem, którego Bóg posłał, mówi Słowa Boże; gdyż Bóg daje Ducha bez miary. (35) Ojciec miłuje Syna i wszystko powierzył w Jego ręce. (36) Wierzący w Syna, ma życie wieczne; a kto jest nieposłuszny Synowi, nie zobaczy życia, lecz gniew Boży pozostaje na nim.
|
Jan mówi:
- nie jest mesjaszem (choć inni to poświadczają)
- jest posłany przed miesjaszem
- Oblubieńcem jest ten kto ma Oblubienicę
- Jan uważa się za przyjaciela Jezusa - Oblubieńca, bo widzi, że Oblubieniec ma Obubienicę
- Jan o swojej i Jezusa pozycji:
- Jan musi się umniejszać (stawać mniejszym)
- Jezus ma być wywyższony (wzrastać)
- Jezus jest ponad wszystkim
- .36 Jest też o posłuszeństwie, a właściwie nieposłuszeństwie Jezusowi.
|
| |
|