Kategoria: biblia / studia


7 listopada 2022 (poniedziałek), 23:26:26

Studium: Jan Chrzciciel, jesień 2021 na IPP

Jan Chrzciciel, jesień 2021 na IPP

 
O Janie Chrzcicielu - robiony 7 listopada 2021
  • Cwiczenie: Co z prologu do Jana jest o Janu Baptyście
    • J1:6-8 Jan nie jest światłością ale świadkiem
    • 15-16 Jan o Jezusie
  • Łk 1:1 - Uwaga: Łukasz pisze, że po kolei!
  • Łk 1:5-25 - Elżbieta i Zachariasz
    • zmiana kapłańska Abdiasza - kiedy?
      • -> kiedy urodził się Jezus i zmiana Abdiasza
    • .15 Jan będzie wielki, skieruje do Boga, pójdzie w mocy Eliasza…. i wzbudziś gotowość
      • będzie wielki wobec Pana
      • nie będzie pił wina ani mocnego napoju
      • Duch Święty go napełniu już w łonie matki
      • skieruje wielu do Pana i Boga
      • pójdzie przed Nim w duchu i mocą Eliasza
    • .19 Gabriel !!!
    • .20 nie uwierzył !!!
      • -> pieczęć Malachiasza -> kapłan i kapłan!!!
  • 26-38 - wstawka o Marii (Gabriel)
    • .26 znowu Gabriel
    • .28 - jak to się ma do modlitwy
      • .28 BT, x.Wujek - łaski pełna
      • .28 NŚ, BW, oddarzona łaską
      • Żyd - oddarzona łaską
    • .31 - zajdziesz w ciążę ! refelacja u Zaręby
    • .32-33 proroctwo - będzie królował! Kiedy !!!
      • to będzie wypełnione
      • -> uczniowie o to pytają w Dz1:6
  • .39 - Maria i Elżbieta, 
    • .40, .44 - Zareba: płód w łonie - chyba przegiął
    • 48 - pracujemy nad wersetem
      • Zaręba: szczęśliwa, slużeļnica…. - porównać z BT i BW. 
      • -> służeļnica - służąca - może być, bo usuwa archaizm
      • -> błogosławiony a szczęśliwy - nie może być - bo to jednak coś innego
      • NPD: - będą mnie wysławiać. Makabra!!!
  • 58-66 - urodzenie się Jana.
  • .68 - Benedictus….
    • czy to się już wypełniło
  • .78 - znowu o Janie
  • ———> tu kończymy na dziś 7 listopada 2021
    • następnym razem:
      • dokończyć Benecictus
        • o Jezusie -> wybawi nas...
        • o Janie - pójdzie przed Panem
      • dokonczył Łk
      • uzupełnić synoptyków 
      • zrobić Jana o Janie
 
 
  • Łk 7:33 - Jezus o Janie
    • -> Jan miał dziwną dietę, 
  • Łk 9:7 - Herod myśli, że Jan zmartwychwstał
  • Łk 11:1 - ważne o Janie - nauczył swoich uczniówl modlić się
    • to jak to? Żydzi nie umieli z domu, z lekcji religii?
    • jak ich nauczył?
  • Łk 20:6 - Jan prorokiem i to jest argumentem w dyskusji z przełożonymi
    • -> Jan jest prorokiem
  • Mk 1:1-11
    • Anioł -> posłaniec
    • chrzest -> zanurzenie
  • Mt 3:1nn - informacje o Janie, potem o Jezusie - 4:1
    • -> Jan na pustyni - opamiętajcie się, …. !
    • -> Jan i faryzeusze -> wydajcie owoc nawrócenia!
    • -> .4 miód jest dziki a nie leśny….
  • Mt 4:12 - Krótkie info: Jan już uwięziony
    • -> info o uwięzieniu Jana
  • Mt 11 - 
    • :2 - Jan w więzieniu chce wiedzieć coś o Jezusie
    • :11 Jan w królestwie Jezusa
    • :18 - Jezus o Janie, że był prorokiem i czynił znaki prorocze
  • Mt 14:2nn (Mk 6:14nn) - Herod o Janie i przyczynach ścięcia go
    • o wcześniejszym uwięzieniu Jana i Herodiacie i jej córce
  • J1:15-18 - o Janie Chrzcicielu
  • J1:19 - zanurzenie Jezusa przez Jana
  • Jan nie jest Chrystusem
  • Jest Eliaszem? Nie jest
  • jest czccinoą i głosem
  • o Janie Chrzcicielu
    • J 1:19nn - Jan o Jezusie
    • —> https://wojtek.pp.org.pl/33173_urlopowe-studium-jana-1-2-3
    • .35 - pierwsi uczniowie
      • -> .36 o co chodzi z tym barankiem?
  • J 3,22n - 36
    • .27 - człowiek otrzymuje z nieba!
    • .29 - panna młoda
    • .30 jaka jest potrzeba? do zapamiętania - J3:30 On musi wzrastać, ja natomiast stawać się mniejszym.
    • —> https://wojtek.pp.org.pl/33173_urlopowe-studium-jana-1-2-3
    • .32 - świadectwo -> 1:18
    • czytać do J4:3
  • J5:33-36 - Jan jest lampą, ale nie was oświeca tylko świadczy o Jezusie
  • J7:18-30 - co mówią o sobie Jan i Jezus - 
  • J10:40nn - info o tym, ze Jan chrzcił w Jordanie i o tym, że w Jezusa wierzą
 
  • Dz 1:5 - o Janie i o nowym zanurzeniu
  • Dz 13:24-25nn - o Janie w kazaniu …..do żydów w synagodze w Galacji
  • 18:25 - Apollos….. 
    • znał tylko chrzest Jana...
    • Pryska wyłożyli mu dosklanei drogę Bożą….
  • Dz 19:4 - kolejne kazanie
    • .4 byli ochrzenie w wodzie chrztem Janowym
    • .5 potem w imieniu Jezusa
    • .6 a potem Duch Swiętym, który zstąpił
 
 
 

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia


Słowa kluczowe: jan chrzciciel, ipp, ipp-ktw


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
25 stycznia 2022 (wtorek), 15:27:27

Apokalipsa - jak w niebie komentują działania Pana Boga

Czytając Objawienie kilka razy mamy możliwość zobaczenia tego co w niebie jest komentowane w reakcji na działanie Boga. Próbuję zebrać te miejsca i wychwycić na ile układają się one w jakąś chronologię.

          

Objawienie 4:11

… gdyż Ty stworzyłeś wszystkie rzeczy i z Twojej woli trwają i zostały stworzone.

Bóg stworzyciel

Objawienie 5:9

Godny jesteś wziąć zwój i otworzyć jego pieczęć bo byłeś zabity,
i odkupiłeś nas Bogu swoją krwią
z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu,
I uczyniłeś nas królami i kapłanami Bogu naszemu,
i królować będziemy na ziemi.

Bóg odkupiciel

Objawienie 11:17

Dziękujemy Tobie, Panie, Boże Wszechmogący,
który jesteś i byłeś, i który przychodzisz,
że wziąłeś swoją wielką moc
i zacząłeś królować,
a narody uniosły się gniewem,
i nadszedł Twój gniew oraz czas sądzenia umarłych,
aby dać nagrodę Twoim sługom, prorokom i świętym
oraz bojącym się Twojego imienia, małym i wielkim,
i zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię.

Bóg królujący
Objawienie 19:2 
Bo prawdziwe i sprawiedliwe są Jego sądy; 
gdyż osądził wielką nierządnicę, 
która niszczyła ziemię swoim nierządem, 
i pomścił krew swoich sług przelaną z jej ręki.
Bóg osądzając (mściwy)

Objawienie 19:6

Gdyż zakrólował Pan, Bóg Wszechmogący;
Radujmy się i weselmy się, i oddajmy Mu chwałę;
bo nadeszło wesele Baranka,
a małżonka Jego przygotowała się.

Bóg królujący

 

 

 


Kategorie: lekcja, biblia / studia


Słowa kluczowe: apokalipsa


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
5 grudnia 2021 (niedziela), 15:29:29

Struktura ewangelii Jana dla IPP KTW

stan na 5 grudnia 2021

1:1-18 Prolog
1:19-34 Jan Chrziciel i Jezus, Baranek Boży
1:35 Historia o pierwszych uczniach
1:43-51 Kolejni uczniowe
2:1-11 Cud na wesele w Kanie
2:12 w Kafarnau
2:13 W Jerozolimie porządkowanie świątyni
2:23 W Jerozlimie i rozmowa z Nikodemem
3:22-24 W Judei - czy Jezusa tam chrzcił?
3:25-36 O Janie Chrzcieielu i jego wypowiedź o Jezusie
3:36 Poważna wypowiedź o Jezusie i relacji z nim
4:1-4:3 Historia przemiszczania się z Judei do Samarii
4:4-27 Samarytanka
4:27-38 Rozmowa z uczniami o dziele jakie mamy wykonać
4:39-43 Jezus u Samarytan
4:43-45 Do Galilei
4:46-54 Uzdrowienie syna dworzanina w Galilei - Silna wiara dworzania i uzdrowienie dziecka

 

5:1-18 W Jerozolimie - Uzdrowienie chromego przy sadzawce
5:15-47 Jezus i Żydzi i spór o szabat
5:18 Decyzja Żydów o zabiciu Jezusa
5:19-47 Jezus o sobie

 

6:1-47 O jedzeniu Jezusa
6:1-15 Rozmnożenie chleba
6:16-21 Odpływają, a Jezus w nocy chodzi po jeziorze …..
6:22-25 Narracja o pojawieniu się ludzi
6:26 Dlaczego szukają Jezusa - mowa o jedzeniu Jezusa
6:41-42 Żydzi o Jezusie
6:43-59 Mowa o ….
6:60-71 Słuchacze podejmują różne decyzje

7:1 W drodze do Jerozolimy….
7:13-36
7:14 Jezus w Jerozolimie - kim jest Jezus
7:37 Jezus wodą życia, a Duch święty jeszcze nie dany

8:1-11 Niedoszły sąd nad cudzołożnicą
8:12-59 Mowa Jezusa o sobie
8:12 Jezus światrością świata

9:1-41 Uzdrowienie niewidomego od urodzenia

10:1-21 O pasterzach i przywódcach
10:22 Jezus o relacji z Ojcem

10:40-42 Jezus za Jordanem

11:1-44 Historia z Łazarzem
11:45 Narada Żydów
11:54 Jezus poza Jerozolimą

12:1-11 Ucznia w Betani u Łazarza,
12:12-19 Wjazd do Jerozolimy
12:20-50 W Jerozollimie

13:1 Uczta

13-17 Uczta
18
18:12 aresztowań
19
20 po zmartwychwstaniu
20:30-31 - zakończenie

 


Kategorie: _blog, _biblia, biblia / studia


Słowa kluczowe: j, ewangelia jana


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
29 października 2021 (piątek), 13:10:10

Struktura listu do Efezjan wg Wojtka, spisana na szybko 29 października 2021

Główny podział:

  1. Kim jesteśmy? 1:1 - 4:18
  2. Co z tym zrobić? 4:18 - 6:23

A dokładniej:

  1. Krótki wstęp do listu 1:1-1:2
  2. Kim jesteśmy? 1:3-4:16
  3. Zdanie przejściowe 4:16 - 4:24
  4. Co z tym zrobić? 4:18 - 6:17
  5. Zakonczenie listu 6:18 

A jeszcze dokładniej:

  1. Krótki wstęp do listu 1:1-1:2
  2. Kim jesteśmy? 1:3-4:16
    • 1:3-1:14 Kim jesteś, co masz i po co to masz
    • 1:15 Objawienie tajemnicy o ciele Chrystusa
    • 2:1 - 2:10 - o ożywieniu martwego
    • 2:11 - 3:12 - cel ożywienia - złączenie w ciele
    • 3:13 - zachęta do poznawania i modlitwa o zrozumienie
  3. Zdanie przejściowe 4:16 - 4:24
  4. Co z tym zrobić? 4:18 - 6:20
    • 4:25-5:12 Charakter zmienia działania
    • 5:14 - hymn 
    • 5:17 I dlatego rozumiejcie …
      • :19 rozmawiając przez psalmy… śpiewając
      • :20 dziękując
      • :21 ulegając
        • żony 
        • mężowie miłujcie
        • małżenstwo obrazem kościoła
        • 6:1 dzieci - bądźcie posłuszne
        • 6:5 pracownicy - służąc jakby XC
    • 6:10 o rzeczywistości duchowej
      • 6:10 jest wojna
      • 6:11 elementy uzbrojenia
      • 6:18 modląc się w duchu
  5. Zakonczenie listu 6:18?
    • 6:18 Paweł prosi o modlitwę za siebie bo walczy
    • 6:21 Wzmianka o Tychikusie
    • 6:23 Pozdrowienia na koniec

 

Struktura Kolosan wg Krzysia

  • 1:1-2 adresat
  • 1:3-14 dziękczynienie i modlitwa
  • 1:15-1:23 Hymn o Chrystusie
  • 1:24-25 działalnośc ap. Pawła
  • 2:1-23 nauczanie
  • 3:1-4:6 - praktyka życia w ciele Chrystusa
  • 4:7 - konkluzja, końcowy wniosek, morał

 


Kategorie: biblia, studium biblii, biblia / studia, biblia / studium


Słowa kluczowe: ef, kol


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
31 lipca 2021 (sobota), 18:08:08

Chiazm u Izajasza 6:9-10



Iz 6:9-10 UBG
(9) A on powiedział: Idź i powiedz temu ludowi: Słuchajcie uważnie, ale nie rozumiejcie, patrzcie uważnie, ale nie poznawajcie. (10) Zatwardź serce tego ludu, uczyń jego uszy ciężkimi do słuchania i zaślep jego oczy, aby nie widział swoimi oczami, nie słyszał swoimi uszami i nie zrozumiał swoim sercem, aby nie nawrócił się i nie był uzdrowiony.

 

 

 

Muszę to zbadać


Albowiem utuczyło się serce tego ludu,

a uszami z trudem usłyszeli,

a oczy swoje zmrużyli,

żeby czasem oczami nie widzieli,

i uszami nie słyszeli,

i sercem nie zrozumieli,

i nie nawrócili się, a ja żebym ich nie uzdrowił.


Kategorie: biblia, biblia / studia


Słowa kluczowe: iz6, chiazm


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
2 sierpnia 2020 (niedziela), 15:28:28

WIzje (Dan 10, 11, 12)

Uwagi:

  • Czytane na spotkaniu IPP-KTW 2 sierpnia 2020
  • zakończenie Księgi Daniela, choć jeszcze by się przydało podsumowanie.

 

ToDo

  • Dopasować: J 5:26-27 tpnt "(26) Bo jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak i dał Synowi, aby miał życie sam w sobie. (27) I dał Mu władzę i prawo sprawowania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym."

 

Treść  Dn 10-11 bt5 Komentarz 
( Dn 10:1nn bt5) W trzecim roku [panowania] króla perskiego, Cyrusa, Danielowi, któremu nadano imię Belteszassar, zostało objawione słowo, słowo niezawodne: wielka wojna.  
On przeniknął słowo i zrozumiał widzenie.  
(2) W tamtych czasach spędziłem ja, Daniel, całe trzy tygodnie w smutku. (3) Nie jadłem wybornych potraw, nie brałem do ust ani mięsa, ani wina, nie namaszczałem się też aż do końca trzeciego tygodnia. (4) Dnia dwudziestego czwartego, pierwszego miesiąca, gdy znajdowałem się nad brzegiem Wielkiej Rzeki, to jest nad Tygrysem (5) podniosłem oczy i patrzyłem:
  • 3*7 = 21 dni postu
  • 24 pierwszego miesiąca
Oto [stał tam] pewien człowiek ubrany w lniane szaty, a jego biodra były przepasane czystym złotem, (6)ciało zaś jego było podobne do złocistego topazu, jego oblicze do blasku błyskawicy, oczy jego były jak pochodnie ogniste, jego ramiona i nogi jak błysk polerowanej miedzi, a jego głos jak głos tłumu.
  • Człowiek #1, opis:
    • ubrany w lniane szaty
    • jego biodra były przepasane czystym złotem
    • ciało jego było podobne do złocistego topazu
    • oblicze do blasku błyskawicy
    • oczy jego były jak pochodnie ogniste
    • ramiona i nogi jak błysk polerowanej miedzi
    • głos jak głos tłumu.

(7) Ja, Daniel, oglądałem tylko sam widzenie, a ludzie, którzy byli ze mną, nie oglądali widzenia, ogarnęło ich jednak wielkie przerażenie, tak że uciekli, by się ukryć.

 

(8) Tylko ja sam pozostałem, by oglądać to wielkie widzenie, lecz nie miałem siły, zmieniłem się na twarzy, opadłem z sił.

 
(9) Wtedy usłyszałem dźwięk jego słów, i na dźwięk jego słów upadłem oszołomiony twarzą ku ziemi. (10) Ale oto dotknęła mnie ręka i wprawiła w drżenie moje kolana i dłonie moich rąk.
  • Na dziwię słów Człowieka #1 Daniel pada oszołomiony.
  • Ktoś go dotknął ręką.

(11) I rzekł do mnie: Danielu, mężu umiłowany! Uważaj na słowa, które mówię, i wstań, ponieważ teraz wysłano mnie do ciebie. Gdy on mówił do mnie te słowa, drżąc, powstałem.

(12) Powiedział więc do mnie: „Nie bój się, Danielu! Od pierwszego bowiem dnia, kiedy starałeś się usilnie zrozumieć i upokorzyć przed Bogiem, słowa twoje zostały wysłuchane; ja zaś przybyłem z powodu twoich słów.

  • Ktoś (Człowiek #1) rzekł do Daniela:
    • nie bój się
    • to, że starasz się zrozumieć i upokorzyć przed Bogiem ma znaczenie
    • Bóg wysłuchał słów Daniela
    • Człowiek #1 przybył z powodu słów Daniela
(13) Lecz książę królestwa Persów sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia jeden dni. Wtedy przybył mi z pomocą Michał, jeden z pierwszych książąt. Pozostawiłem go tam przy królach Persów. (14) Przyszedłem, by zapewnić ci zrozumienie tego, co spotka twój naród przy końcu dni; bo to widzenie odnosi się do tych dni”.
  • #książę królestwa Persów sprzeciwiał się Człowiekowi #1 - kto to?
  • Michał, jeden z pierwszych książąt
  • Człowiek #1 zostawia Michała przy królach Persów
  • Cel przybycia Człowieka #1 jest zapewnienie zrozumienia tego co spotka naród żydowski przy końcu dni
  • całe to widzenie odnosić się do dni ostatnich.
(15) Gdy on jeszcze mówił do mnie te słowa, padłem twarzą ku ziemi i oniemiałem. (16) A oto jakby postać ludzka dotknęła moich warg. Otworzyłem więc usta i mówiłem do tego, który stał przede mną: Panie mój, od tego widzenia chwyciły mnie boleści i opadłem z sił. (17) Jakże więc może sługa mojego pana mówić tu z panem moim, skoro nie mam teraz siły i brak mi tchu?
  •  #postać ludzka - dotyka warg Daniela
  • Daniel stwierdza, że to widzenie go mocno dotyka.
(18) Powtórnie dotknął mnie ten, który podobny był do człowieka, umacniając mnie. Drugie wsparcie w postaci dotknięcia #postaci ludzkiej
(19) Potem powiedział: Nie lękaj się, mężu umiłowany! Pokój z tobą! Bądź pełen mocy!   
Gdy on jeszcze rozmawiał ze mną, nabrałem sił i powiedziałem: Niech mój pan mówi, bo mnie wzmocniłeś. Wzmocnienie zadziałało, Daniel może i chce słuchać.
 (20) I powiedział: Czy wiesz, dlaczego przyszedłem do ciebie? Teraz muszę znów walczyć z księciem Persów, a gdy skończę, wówczas nadejdzie książę Jawanu
  • #książę Persów, potem książę Jawanu (Grecji)
(21) Jednak oznajmię tobie to, co zostało napisane w Księdze Prawdy.
  • #Księga Prawdy - co to?
Nikt zaś nie może mi skutecznie pomóc przeciw nim z wyjątkiem waszego księcia, Michała,(Dn 11:1nn bt5) [który] od pierwszego roku [panowania] Dariusza Meda stanowi dla mnie umocnienie i obronę.

BT: Michał może skutecznie pomóc #Człowiekowie #1 ale wg tekstu hebrajskiego jest na opak, Człowiek #1 skutecznie pomaga Michałowi. 

Pewnie BT poprawia za LXX

(2) Teraz oznajmię ci prawdę. Powstanie jeszcze trzech królów w Persji, a czwarty zdobędzie większe bogactwa niż wszyscy. A gdy stanie się potężny z powodu swego bogactwa, poderwie wszystkich przeciw królestwu Jawanu.
  • #trzech królów a nawet czterech
  • ten czwarty król Persji wystąpi przeciwko Grekom
 (3) Wtedy wystąpi potężny król i będzie panował nad wielkim królestwem, postępując według swego upodobania.
  • #potężny król - co postępuje wg swojego upodobania
  • Opis:
    • jego państwo upadnie
    • zostanie podzielone na cztery (wiatry?) nie dla potomków
(4) Gdy tylko on wystąpi, jego państwo upadnie i zostanie podzielone na cztery wiatry nieba, jednak nie między jego potomków. Nie będą nim rządzić, tak jak on rządził, ponieważ jego królestwo zostanie zniszczone i przypadnie w udziale nie im, lecz innym.
 
(5) A król południa się wzmocni, lecz jeden z jego książąt przewyższy go siłą i zapanuje nad państwem większym niż jego własne.
  • #król południa
  • Opis
    • jeden z jego książąt przewyższy go siłą i …..
(6) Po kilku latach połączą się oni, i córka króla południa przybędzie do króla północy, by dopełnić ugody. Lecz moc jego ramienia nie będzie trwała, a jego potomstwo nie utrzyma się. Zostaną wydani, ona, ci, którzy ją popierają, jej dziecko i jego opiekun. W owych czasach (7) powstanie na jego miejsce odrośl z jej korzenia i wyruszy przeciw wojsku, wkroczy do twierdzy króla północy, będzie rządził nimi i wzmocni się. (8) Zabierze także do Egiptu ich bogów wraz z ich podobiznami, wraz z ich drogocennymi przedmiotami oraz srebro i złoto. Następnie odstąpi od króla północy na szereg lat. (9) Ten zaś wkroczy do państwa króla południa, lecz wróci do swego kraju. (10)Jego synowie uzbroją się i zgromadzą wielkie mnóstwo wojska. On zaś nadejdzie z siłą, natrze i pójdzie naprzód; powstanie i dotrze aż do jego twierdzy. (11) Król zaś południa zapłonie gniewem i wyruszy, by walczyć z królem północy, który przeciwstawi mu wielkie mnóstwo; jednak mnóstwo to wpadnie w jego ręce. (12) Mnóstwo to zostanie zniszczone, a serce króla pychą się uniesie. Powali dziesiątki tysięcy, lecz nie umocni się. (13) I znów powstanie król północy i wystawi większe mnóstwo niż poprzednio, a po pewnym czasie wyruszy z mocą i wielkim wojskiem oraz taborem.
  • #król północy
(14) W owych czasach wielu wystąpi przeciw królowi południa. Synowie zaś gwałtowników spośród twego ludu powstaną, by dopełnić widzenia, ale upadną. (15) A król północy nadciągnie i usypie wał, i zdobędzie warowne miasto. Siły zaś południa nie wytrzymają, a doborowe wojsko nie będzie miało sił, by stawić opór. (16) Tego, który wyjdzie przeciw niemu, traktować będzie według swej woli, i nikt nie zdoła mu się przeciwstawić; utrzyma się we wspaniałym kraju, a ręka jego [posieje] spustoszenie. (17) I będzie się usilnie starał zdobyć całe jego królestwo; potem zawrze z nim ugodę, dając mu jedną z kobiet, by królestwo zniszczyć. Ale nie dokona tego, nie uda mu się to. (18) Zwróci więc swój wzrok ku wyspom i zdobędzie ich wiele. Ale pewien wódz położy kres wyrządzonej mu zniewadze, tak że tamten nie będzie mógł mu odpowiedzieć zniewagą.  
(19) Potem zwróci wzrok ku twierdzom swego kraju; zachwieje się jednak, upadnie i zniknie bez śladu. (20) Na jego miejsce wystąpi ten, który pośle poborcę daniny do pięknego królestwa, ale po kilku dniach zostanie obalony, choć nie publicznie ani w wyniku wojny. (21) Po nim zaś wystąpi ten, którym wzgardzono i nie dano mu królewskiej godności. Nadejdzie potajemnie i przez intrygi opanuje królestwo. (22) Wojsko poniesie porażkę, a także i wódz przymierza. (23) Od chwili zawarcia przymierza z nim będzie postępował zdradliwie, natrze i z garstką ludzi okaże się mocny. (24) Niespodzianie wkroczy do najbogatszych krain i będzie czynił to, czego nie czynili ani jego ojciec, ani przodkowie. Łupy, zdobycze i mienie rozdzieli między nich. Będzie obmyślał plany przeciw warowniom, ale tylko do czasu. (25) Będzie pobudzał swą siłę i serce przeciw królowi południa z wielką mocą. Król zaś południa będzie się zbroił na wojnę, zbierając wielkie i potężne wojsko, ale nie zazna powodzenia, ponieważ będą knuć złe zamysły przeciw niemu.  
 (26) Ci, którzy jedli z jego stołu, zmiażdżą go, a wojsko jego ulegnie rozproszeniu i wielu padnie zabitych. (27) Obaj zaś królowie, mając serca skłonne do złego, przy jednym stole będą mówić kłamstwo, nie osiągną jednak nic, ponieważ nie nadszedł jeszcze kres ustalonego czasu. (28) Powróci więc on do swego kraju z wielkim łupem, a jego serce będzie przeciwne świętemu przymierzu; będzie działał i wróci do swego kraju.  
(29) Gdy nadejdzie czas, wkroczy znów do kraju południowego, lecz nie powiedzie mu się za drugim razem, tak jak poprzednio.  
 (30) Wystąpią przeciw niemu okręty Kittim; popadnie w rozterkę i zawróci, pełen gniewu przeciw świętemu przymierzu. I znów zwróci uwagę na tych, co opuścili święte przymierze. (31) Wojsko jego wystąpi, by zbezcześcić świątynię-twierdzę, wstrzymają stałą ofiarę i uczynią tam ohydę ziejącą pustką. (32) Tych zaś, co łamią przymierze, nakłoni do przewrotności pochlebstwami; jednak ludzie, którzy znają swego Boga, wytrwają i będą działali.  
(33) Mędrcy spośród ludu pouczą wielu, polegną jednakże od miecza i ognia, w więzieniach i wskutek łupiestwa - ale tylko do czasu. (34) Gdy oni będą upadać, nieliczni pośpieszą im z pomocą, a wielu przyłączy się do nich podstępnie. (35) Spośród mędrców niektórzy upadną, by dokonało się wśród nich oczyszczenie, obmycie i wybielenie na czas ostateczny - potrwa to jeszcze do ustalonego czasu.  
(36) Król będzie działał według swego upodobania; będzie się wynosił i wywyższał ponad wszystkich bogów. Przeciw Bogu będzie mówił rzeczy dziwne i dozna powodzenia, aż się dopełni gniew, to bowiem, co zostało postanowione, dokona się. (37) Nie będzie czcił bogów swoich przodków; ani ulubieńca kobiet, ani żadnego innego boga nie będzie poważał. Ponad wszystkich będzie się wywyższał. (38) Zamiast tego będzie czcił boga twierdz; boga, którego nie znali jego przodkowie, będzie czcił złotem i srebrem, drogimi kamieniami i kosztownościami.  
   
   
   
(39) Wystąpi przeciw warownym zamkom z cudzym bogiem; tych zaś, którzy go uznają, obdarzy zaszczytami, czyniąc ich władcami nad wieloma, a jako zapłatę będzie rozdzielał ziemię. (40) A w czasie ostatnim zetrze się z nim król z południa. Król z północy uderzy na niego rydwanami, jazdą i licznymi okrętami. Wkroczy do krajów, zaleje je i przejdzie. (41) Wkroczy następnie do wspaniałego kraju, a wielu polegnie. Te tylko [kraje] ujdą jego ręki: Edom, Moab i główna część Ammonitów. (42) Wyciągnie rękę po kraje; nie zdoła ujść ziemia egipska. (43) Stanie się panem skarbów złota i srebra oraz wszystkich kosztowności egipskich; Libijczycy i Kuszyci będą szli za nim. (44) Wieści ze wschodu i północy napełnią go przerażeniem; wyprawi się więc z wielkim gniewem, by wielu zgładzić i zgubić. (45) Rozbije namioty swojej kwatery między morzem i górą świętej wspaniałości. Dojdzie do swego końca, ale nikt mu nie przyjdzie z pomocą.  
   
 (Dn 12:1nn bt5) W owym czasie wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu.  
Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej.  
W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze.  
(2) Wielu zaś, co śpi w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.  
 (3) Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy na wieki i na zawsze. ?? pozycja uczniów czyniących uczniów???
   
 (4) Ty jednak, Danielu, ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych. Wielu będzie dociekało, by pomnożyła się wiedza.  
(5) Wtedy ja, Daniel, ujrzałem, jak dwóch innych [ludzi] stało, jeden na brzegu po tej stronie rzeki, drugi na brzegu po tamtej stronie rzeki.  
(6) Powiedziałem do męża ubranego w lniane szaty i znajdującego się nad wodami rzeki: Jak długo jeszcze do końca tych przedziwnych rzeczy?  
 (7) I usłyszałem męża ubranego w lniane szaty i znajdującego się nad wodami rzeki. Podniósł on prawą i lewą rękę do nieba i przysiągł na Tego, który żyje wiecznie: „Do czasu, czasów i połowy [czasu]. To wszystko dokona się, kiedy dobiegnie końca moc niszczyciela świętego narodu”.  
(8) Ja wprawdzie usłyszałem, lecz nie zrozumiałem; powiedziałem więc: Panie, jaki będzie ostateczny koniec tego?  
(9) On zaś odpowiedział: Idź, Danielu, bo słowa zostały ukryte i obłożone pieczęciami aż do końca czasu.  
(10) Wielu zostanie poddanych oczyszczeniu, wybieleniu, wypróbowaniu, ale przewrotni będą postępować przewrotnie i żaden z przewrotnych nie zrozumie tego, lecz roztropni zrozumieją.  
(11) A od czasu, gdy zostanie zniesiona codzienna ofiara i zapanuje ohyda ziejąca pustką, [upłynie] tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt dni.  
 (12) Szczęśliwy ten, który dotrwa i doczeka tysiąca trzystu trzydziestu pięciu dni.  
(13) Ty zaś idź i zażywaj spoczynku, a powstaniesz, by [otrzymać] swój los przy końcu dni.  

 

 

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan10, dan11, dan12


Komentarze: (2)

Mat(W71), August 20, 2020 20:38 Skomentuj komentarz


Komentarz zgodny z tematem (ale treści nie czytałem)

Myśl powstała przed chwilą, jeżeli ma sens, szczególnie w kontekście ostatnich zdarzeń to proszę o komentarz:

Boski promień 3R (D) koleruje, a być może równa się 12 promieniom kosmicznym. W kontekście 7 promieni o których dowiedziałem się przed chwilą. ;D Pozdro

Mat(W71), August 20, 2020 20:52 Skomentuj komentarz


Po przeczytaniu powyższego fragmentu, a w szczególności tej jego części: "On zaś odpowiedział: Idź, Danielu, bo słowa zostały ukryte i obłożone pieczęciami aż do końca czasu. (10) Wielu zostanie poddanych oczyszczeniu, wybieleniu, wypróbowaniu, ale przewrotni będą postępować przewrotnie i żaden z przewrotnych nie zrozumie tego, lecz roztropni zrozumieją", zdarzenia bieżące, liczbę osób komentujących Twoje notki, wykluczam przypadkowość, która mogła mnie tu potencjalnie sprowadzić. Pozdro polecam piosenke https://www.youtube.com/watch?v=QRv-RqwSTbo

Skomentuj notkę
28 czerwca 2020 (niedziela), 21:58:58

Daniel dowiedział się do będzie w przyszłości (Dan 9:24)

Uwagi:

 Treść analizowano zdania:

Dn 9:24 BT5 "Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić Święte świętych."
Dn 9:24 UBG "Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego."

Co się wydarzy w ciągu tych 70 tygodni nad Izraelem i Jerozolimą?

# LXX Reformowani BT UBG Uwagi
1 pełne wygaśnięcie grzechu dopełni się zbrodnia położyć kres nieprawości zakończenie przestępstwa  -> Ap 20:1-3?
2 podstemplowanie grzechów przypieczętowany będzie grzech grzech obłożyć pieczęcią zgładzenie grzechów  
3 całkowite wymazanie nieprawości i zmazana wina,      
4 odpokutowanie przestępstw   odpokutować występek przebłaganie za nieprawość  
5 zaprowadzenie wiecznej sprawiedliwości przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość wprowadzić wieczną sprawiedliwość wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości  -> 2P 3:13-18: "Lecz my, zgodnie z jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się ...
6 podstępowanie widzenia i proroctwa potwierdzi się, widzenie i prorok przypieczętować widzenie i proroka opieczętowanie widzenia i proroctwa  
7 namaszczenie miejsca najświętszego Najświętsze będzie namaszczone namaścić Święte świętych namaszczenie Najświętszego  

 

 

 

 Objawienie, rozdział 20

(1) Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (2) I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (3) I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. (Ap 20:1-3 bt5)


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan9, dan9:24, dn9


Komentarze: (1)

wojtek, June 30, 2023 10:52 Skomentuj komentarz


Wojtek:
Wypisz czynności, które pojawiają się w tym fragmencie:
"Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić Święte świętych."

Chat-GPT:
W fragmencie, który podałeś, można zidentyfikować następujące czynności:

Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem.
Położono kres nieprawości.
Obłożono grzech pieczęcią.
Odpokutowano występek.
Wprowadzono wieczną sprawiedliwość.
Przypieczętowano widzenie i proroka.
Namaszczono Święte świętych.

Pamiętaj, że niektóre z tych czynności są opisowe lub symboliczne, odnoszące się do kontekstu religijnego lub duchowego.

Skomentuj notkę
20 czerwca 2020 (sobota), 19:58:58

Proroctwo o tygodniach (Dan 9b)

Uwagi:

Ogólny zarys wizji

  • 9:24 - co się ma wydarzyć w przyszłości, w ciągu 70 tygodni

  • 9:25 - co się wydarzy w 7 + 62 tygodni: od słowa o odbudowie do Mesjasza

  • 9:26 - co po 69 tygodniach: zabicie Mesjasza, bez świątyni do wojny

  • 9:27 - przymierze, jeden tydzień, w połowie zniesienie ofiar i spustoszenie świątyni, no i kres

Analiza

Treść  Dn 9:1nn bt5 Komenatarz 

(1) W pierwszym roku Dariusza z rodu Medów, syna Artakserksesa, sprawującego władzę nad królestwem chaldejskim, (2) w roku pierwszym jego panowania, 

Kiedy?
ja, Daniel, dociekałem w Pismach liczby lat, które objawił Pan prorokowi Jeremiaszowi, że ma się dopełnić siedemdziesiąt lat spustoszenia Jerozolimy.  
(…)  

Modlitwa Daniela 

 (…)  

 Proroctwo o tygodniach - wstęp

(20) Gdy jeszcze mówiłem i modliłem się, wyznając grzechy swoje, swojego narodu, Izraela, i składając przed Panem, Bogiem moim, błagania za świętą górę mojego Boga, (21) gdy więc jeszcze wymawiałem [słowa] modlitwy, mąż Gabriel, którego spostrzegłem przedtem, przybył do mnie, lecąc pośpiesznie, w porze wieczornej ofiary.
  • LXX: modliłem się głośno
  • maż Gabriel - czy to ten co był u panny Marii?
(22) Przybył, rozmawiał ze mną i powiedział: Danielu, wyszedłem teraz, by ci dać całkowite zrozumienie. (23) Gdy zacząłeś błagalne modlitwy, wypowiedziano słowo, ja zaś przybyłem, by ci je oznajmić. Ty jesteś bowiem [mężem] umiłowanym. 
  • całkowite? zrozumienie?
  • LXX: wyszło słowo - od kogo?
Przeniknij więc słowo i zrozum widzenie:   

  Proroctwo o tygodniach 

(24) Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by ...

 

LXX: Siedemdziesiąt tygodni odkrojono twojemu ludowi i świętemu miastu na ...

 

UBG: Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na ...

Proroctwo

  • Ustalono 70 tygodni
    • nad narodem Izraelem
    • i nad świętym miastem - pewnie Jerozolima
    • pytanie: czy to dotyczy Kościoła?
  • LXX: odkrojono
  • Przypomnieć sobie jak Żydzi liczą lata: np. ile lat trwała niewola egipska? ile jest lat sędziów (wg Gal)? -> To ciekawy zwyczaj nieliczenia lat niewoli.

… (1) położyć kres nieprawości, (2) grzech obłożyć pieczęcią i (4) odpokutować występek, a (5) wprowadzić wieczną sprawiedliwość, (6) przypieczętować widzenie i proroka i (7) namaścić Święte świętych.

 

LXX: … (1) na pełne wygaśnięcie grzechu, (2) na podstemplowanie grzechów, (3) na całkowite wymazanie nieprawości, (4) na odpokutowanie przestępstw, na (5) zaprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na (6) podstępowanie widzenia i proroctwa i na (7) namaszczenie miejsca najświętszego

 

UBG … na (1) zakończenie przestępstwa, na (2) zgładzenie grzechów i (4) na przebłaganie za nieprawość, na (5) wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na (6) opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na (7) namaszczenie Najświętszego.

Wyliczanka. Po co to 70 tygodni?

-> osobna notka: Daniel dowiedział się do będzie w przyszłości (Dan 9:24)

(25) Ty zaś wiedz i rozumiej:   
Od chwili, kiedy wypowiedziano słowo, że nastąpi powrót i zostanie odbudowana Jerozolima, do Władcy-Pomazańca - siedem tygodni;

LXX: Władcy-Pomazańca, który będzie przewodnikiem

UBG: od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni


  • Władca-Pomazaniec
  • wypowiedzenie słowa o powrocie i odbudowie Jerozolimy
  • 7 tygodni

BT: i w ciągu sześćdziesięciu dwu tygodni zostaną odbudowane dziedziniec i wał, jednak w czasach pełnych ucisku.

 

UBG:  i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.

LXX: odbudowany plac i mur i wtedy wyczerpie się czas

 

  • w ciągu tych 62 tygodni zostanie odbudowany dziedziniec i wał
  • ale będzie to w czasach pełnych ucisku

(26) A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie zgładzony i nie będzie dla niego... 

 

LXX: 

 

UBG: A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.

  • po 62 tygodniach
  • Mesjasz zostanie zgładzony
  • i nie będzie dla niego ... problem z tekstem, ale wg Teodocjona: "i nie ma w nim winy". 
  • (26) A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie.
Miasto zaś i świątynia zginą wraz z wodzem, który nadejdzie.
  • Miasto i świątynia zginą wraz z wodzem, który nadejdzie
  • Wodzem? eib, bg, bw: księciem

26b:

  • EIB:  a miasto i świątynię splądruje lud przychodzącego księcia, jego zaś kresem powódź — i do końca wojna, postanowione spustoszenia.
  • UBG: A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.
  • BW: lud księcia, który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, potem nadejdzie jego koniec w powodzi i aż do końca będzie wojna i postanowione spustoszenie.
Koniec jego nastąpi wśród powodzi, i do końca wojny potrwają zamierzone spustoszenia.
  • koniec miasta wśród powodzi
  • do końca wojny będą spustoszenia
(27)  Utrwali on przymierze dla wielu w ciągu jednego tygodnia. A około połowy tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara pokarmowa. 
  •  On? Kto?
    • ten wódź co nadejdzie (.26)
    • Pomazaniec (.25b)
    • Władca-Pomazaniec (.25a)
  • Utrwali on przymierze w ciągu tygodnia
  • około połowy tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara pokarmowa
Na skrzydle zaś świątyni będzie ohyda ziejąca pustką i przetrwa aż do końca, do czasu ustalonego na spustoszenie.
  • Na skrzydle świątyni będzie ohyda
  • przetrwa do końca czasu przeznaczonego na spustoszenie

 

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan9


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
20 czerwca 2020 (sobota), 19:58:58

Modlitwa Daniela (Dan 9a)

Uwagi:

  • W ramach spotkania IPP-KTW 21 czerwca 2020 roku przeczytaliśmy Modlitwę Daniela.
  • Reszta (proroctwo) na inne spotkanie.
Treść  Dn 9:1nn bt5 Komenatarz 

(1) W pierwszym roku Dariusza z rodu Medów, syna Artakserksesa, sprawującego władzę nad królestwem chaldejskim, (2) w roku pierwszym jego panowania, 

Kiedy?
ja, Daniel, dociekałem w Pismach liczby lat, które objawił Pan prorokowi Jeremiaszowi, że ma się dopełnić siedemdziesiąt lat spustoszenia Jerozolimy.
  • Kiedy żył Jeremiasz?
  • Co o tym mówił Jeremiasz? Jr 25:1-11-13
    • Jr 25,11 - Cały ten kraj zostanie spustoszony i opuszczony, a narody będą służyć królowi babilońskiemu przez siedemdziesiąt lat. (12) A po upływie siedemdziesięciu lat ukarzę króla Babilonu i ten naród ...
    • Jr 29,10 - To jednak mówi Pan: Gdy dla Babilonu upłynie siedemdziesiąt lat, nawiedzę was i wypełnię na was swoją pomyślną zapowiedź, by was znów przyprowadzić na to miejsce. (11) Jestem bowiem świadomy zamiarów, jakie zamyślam co do was - wyrocznia Pana - zamiarów pełnych pokoju, a nie zguby, by zapewnić wam przyszłość, jakiej oczekujecie. (12) Będziecie Mnie wzywać, zanosząc do Mnie swe modlitwy, a Ja was wysłucham. (13) Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, albowiem będziecie Mnie szukać z całego serca. 
(3) Zwróciłem więc swe oblicze do Pana Boga, oddając się modlitwie i błaganiu w postach, pokucie i popiele.  

Modlitwa Daniela 

(4) I modliłem się do Pana, Boga mojego, wyznawałem i mówiłem:  
O Panie, Boże mój, wielki i straszliwy, który dochowujesz wiernie przymierza tym, co Ciebie kochają i przestrzegają Twoich przykazań.

O Bogu, adresacie modlitw:

  • wielki
  • straszny? - inne słowa???
  • dochowuje wiernie przymierza ?
  • jest wierny względem tych co go kochają? Co to znaczy kochają?
  • przestrzegają przykazań
(5) Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od Twoich przykazań. (6) Nie byliśmy posłuszni Twoim sługom, prorokom, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, do naszych przywódców, do naszych przodków i do całej ludności kraju.

O ludziach, których reprezentuje Daniel:

 

(7) U Ciebie, Panie, sprawiedliwość, a u nas wstyd na twarzach, jak to jest dziś u nas - mieszkańców Judy i Jerozolimy, i całego Izraela, u bliskich i dalekich, we wszystkich krajach, dokąd ich wypędziłeś z powodu niewierności, jaką Ci okazali.

Wstyd!

  • wstyd - co to?
  • Juda i Jerozolima i cały Izrael, i bliscy i dalecy ….
  • … i wer wszystkich krajach ….
  • … - jaki jest stan Izraela wtedy?
  • wypędziłeś - to zrobił Bóg!
 (8) Panie! Wstyd na naszych twarzach, naszych królów, naszych przywódców i naszych ojców, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
  • wstyd - co to?
  • królowie, przywódcy, ojcowie - co to za kategoria?

(9) Ale Pan, Bóg nasz, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu (10) i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować według wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków. (11) Cały Izrael przekroczył Twoje Prawo i pobłądził, nie słuchając Twego głosu. Spadło na nas przekleństwo [poparte] przysięgą, które zostało zapisane w Prawie Mojżesza, sługi Bożego; zgrzeszyliśmy bowiem przeciw Niemu.

  • Prawo Mojżesza -> Piąta Księga Mojżeszowa 28.58-68 -> na końcu
  • Mają Mojżesz i proroków -> Łk 16:b (Łazarz i bogacz)
(12) Spełnił więc słowo, jakie wypowiedział przeciw nam i naszym władcom, którzy panowali nad nami, że sprowadzi na nas wielkie nieszczęście, jakiego nie było pod całym niebem, a jakie spadło na Jerozolimę. (13) Tak jak zostało napisane w Prawie Mojżesza, przyszło na nas całe to nieszczęście; nie przebłagaliśmy Pana, Boga naszego, odwracając się od naszych występków i nabywając znajomości Twej prawdy.

Wypełnienie zapowiedzi.

  • Prawo Mojżesza -> Piąta Księga Mojżeszowa 28.58-68 -> na końcu

(14) Czuwał więc Pan nad nieszczęściem i sprowadził je na nas, bo Pan, Bóg nasz, jest sprawiedliwy we wszystkich swych poczynaniach, my zaś nie usłuchaliśmy Jego głosu.

 

(15) A teraz, Panie, Boże nasz, który wyprowadziłeś swój naród z ziemi egipskiej mocną ręką, zyskując sobie imię, jakie trwa do dziś: zgrzeszyliśmy i popełniliśmy nieprawość.

 

(16) Panie, według Twojego miłosierdzia, niech ustanie Twój zapalczywy gniew nad Twoim miastem, Jerozolimą, nad Twoją świętą górą. Bo z powodu naszych grzechów i przewinień naszych przodków stała się Jerozolima i lud Twój przedmiotem szyderstwa u wszystkich wokół nas.

Prośba

(17) Teraz zaś, Boże nasz, wysłuchaj modlitwy Twojego sługi i jego błagań i rozjaśnij swe oblicze nad świątynią, która leży zniszczona - ze względu na Ciebie, Panie! (18) Nakłoń, mój Boże, swego ucha i wysłuchaj! Otwórz swe oczy i zobacz nasze spustoszenie i miasto, nad którym wzywano Twego imienia.

 

 Albowiem zanosimy modlitwy do Ciebie, opierając się nie na naszej sprawiedliwości, ale ufni w Twoje wielkie miłosierdzie.

 
(19) Usłysz, Panie! Odpuść, Panie! Panie, zwróć uwagę i działaj niezwłocznie, przez wzgląd na siebie samego, mój Boże!

Usłysz, Panie! Odpuść, Panie!

Panie, zwróć uwagę i działaj niezwłocznie.

Bo Twojego imienia wzywano nad Twym miastem i nad Twym narodem.

 

 

 
   

 Proroctwo o tygodniach - wstęp

(20) Gdy jeszcze mówiłem i modliłem się, wyznając grzechy swoje, swojego narodu, Izraela, i składając przed Panem, Bogiem moim, błagania za świętą górę mojego Boga, (21) gdy więc jeszcze wymawiałem [słowa] modlitwy, mąż Gabriel, którego spostrzegłem przedtem, przybył do mnie, lecąc pośpiesznie, w porze wieczornej ofiary.
  • LXX: modliłem się głośno
  • maż Gabriel - czy to ten co był u panny Marii?
(22) Przybył, rozmawiał ze mną i powiedział: Danielu, wyszedłem teraz, by ci dać całkowite zrozumienie. (23) Gdy zacząłeś błagalne modlitwy, wypowiedziano słowo, ja zaś przybyłem, by ci je oznajmić. Ty jesteś bowiem [mężem] umiłowanym. 
  •  całkowite? zrozumienie?
  • LXX: wyszło słowo - od kogo?
Przeniknij więc słowo i zrozum widzenie:   

  Proroctwo o tygodniach 

(24) Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić Święte świętych.

 

 

UBG: Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.

 

(25) Ty zaś wiedz i rozumiej:   
Od chwili, kiedy wypowiedziano słowo, że nastąpi powrót i zostanie odbudowana Jerozolima, do Władcy-Pomazańca - siedem tygodni;

LXX: Władcy-Pomazańca, który będzie przewodnikiem

UBG: od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni


 

BT: i w ciągu sześćdziesięciu dwu tygodni zostaną odbudowane dziedziniec i wał, jednak w czasach pełnych ucisku.

 

UBG:  i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.

LXX: odbudowany plac i mur i wtedy wyczerpie się czas

 

 

(26) A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie zgładzony i nie będzie dla niego... 

 

LXX: 

 

UBG: A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.

 
Miasto zaś i świątynia zginą wraz z wodzem, który nadejdzie.  
Koniec jego nastąpi wśród powodzi, i do końca wojny potrwają zamierzone spustoszenia.  
(27)  Utrwali on przymierze dla wielu w ciągu jednego tygodnia. A około połowy tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara pokarmowa.   
Na skrzydle zaś świątyni będzie ohyda ziejąca pustką i przetrwa aż do końca, do czasu ustalonego na spustoszenie.  

 

 

Piąta Księga Mojżeszowa 28.58-68

(58) Jeśli nie będziesz wypełniał wszystkich słów tego Prawa, zapisanych w tej księdze, bojąc się chwalebnego i straszliwego tego Imienia: Pana, Boga swego, (59) Pan nadzwyczajnymi plagami dotknie ciebie i twoje potomstwo, plagami ogromnymi i nieustępliwymi: ciężkimi i długotrwałymi chorobami. (60) Sprawi, że przylgną do ciebie wszystkie zarazy Egiptu: drżałeś przed nimi, a one spadną na ciebie. (61) Także wszystkie choroby i plagi, nie zapisane w księdze tego Prawa, ześle Pan na ciebie, aż cię wytępi. (62) Mała tylko liczba ludzi pozostanie z was, którzy liczni jesteście jak gwiazdy na niebie, za to, że nie słuchaliście głosu Pana, Boga swego.

(63) Jak podobało się Panu dobrze czynić wam, rozmnażając was, tak będzie się Panu podobało zniszczyć i wytępić was, i usunąć z powierzchni ziemi, którą idziecie posiąść. (64) Pan cię rozproszy pomiędzy wszystkie narody, od krańca do krańca ziemi, tam będziesz służył cudzym bogom z drewna i kamienia, których nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie.

(65) Nie zaznasz pokoju u tych narodów ani stopa twej nogi tam nie odpocznie. Da ci tam Pan serce drżące ze strachu, oczy wypłakane z tęsknoty i duszę utrapioną. (66) Życie twe będzie u ciebie jakby w zawieszeniu: będziesz drżał dniem i nocą ze strachu, nie będziesz pewny życia. (67) Rano powiesz: Któż sprawi, by nadszedł wieczór, a wieczorem: Któż sprawi, by nadszedł poranek - a to ze strachu, który twe serce będzie odczuwać na widok, jaki stanie przed twymi oczami.

(68) Pan cię odprowadzi okrętami i drogą do Egiptu, o którym ci powiedziałem: Nie będziesz go już oglądać. A kiedy zostaniesz sprzedany twoim wrogom jako niewolnik i niewolnica, nikt cię nie wykupi. (Pwt 28:58-68 bt5)

 Objawienie, rozdział 20

(1) Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (2) I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (3) I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. (Ap 20:1-3 bt5)


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan9, modlitwa daniela


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
14 czerwca 2020 (niedziela), 11:33:33

Wizja barana i kozła (Dan 8)

Uwagi:

  • Czytane na spotkaniu IPP-KTW ?????? 2020

 

Treść  Dn 8:1nn bt5 Komentarz 
 Dn 8:1nn bt5 "(1) W trzecim roku panowania króla Baltazara miałem widzenie, ja, Daniel, po tym, co ujrzałem poprzednio.  
(2) Gdy patrzyłem podczas widzenia, zobaczyłem siebie w Suzie, w warowni, która leży w kraju Elam. Patrzyłem w widzeniu i znalazłem się nad rzeką Ulaj.  
(3) Podniosłem oczy i spojrzałem, a oto jeden baran stał nad rzeką; miał on dwa rogi, obydwa wysokie, jeden wyższy niż drugi, a wyższy wyrósł później. (4) Ujrzałem barana bodącego [rogami] ku zachodowi, północy i południu. Żadne ze zwierząt nie mogło mu sprostać ani nikt nie mógł uwolnić się z jego mocy. On zaś czynił, co chciał, i stawał się wielki.
  • baran
  • on dwa rogi,
  • obydwa wysokie,
  • jeden wyższy niż drugi,
  • wyższy wyrósł później.
  • barana bódł
  • ku zachodowi,
  • północy
  • i południu.
  • ale nie ma nic o wschodzie !!!!
5) A ja patrzyłem uważnie i oto od zachodu szedł kozioł po całej powierzchni ziemi, nie dotykając jej. Kozioł ten miał okazały róg między oczami. Kozioł z zachodu….
( (6) Podszedł on do barana o dwóch rogach, którego widziałem, stojąc nad rzeką, i rzucił się na niego z całą złością.  
(7) Zobaczyłem, jak on, przybliżywszy się do barana, rozzłościł się na niego, i uderzył barana, i złamał oba jego rogi.  
Baran nie miał siły, by mu stawić czoło. On więc powalił go na ziemię i podeptał nogami, a nie było nikogo, kto by wyrwał barana z jego mocy.  
(8) Kozioł urósł niezmiernie, ale gdy był w pełni sił, wielki róg uległ złamaniu, a na jego miejscu wyrosły cztery inne - ku czterem stronom świata. cztery rogi
 (9) Z jednego z nich wyrósł inny, mały róg, i wzrastał nadmiernie ku południowi, ku wschodowi i ku wspaniałemu krajowi. (

mały róg

LXX: ku mocy (a nie wspaniałemu krajowi)

(10) Wzniósł się on aż do wojska niebieskiego i strącił na ziemię część wojska oraz gwiazd, i podeptał je. Zaczyna być duchowo
(11) Wielkością dosięgał on niemal Władcy wojska, odjął Mu wieczną ofiarę i zniszczył doszczętnie miejsce Jego przybytku (12) i Jego wojsko. Jako codzienną ofiarę składał występek i prawdę rzucił na ziemię; działał zaś skutecznie. LXX: zupełnie inaczej!!!!
  (13) I usłyszałem, że jeden ze Świętych mówił, a drugi Święty zapytał tego, który mówił: Jak długo [potrwa] widzenie: wieczna ofiara, zgubna nieprawość, przybytek i podeptane wojsko? (14)On zaś powiedział do niego: Jeszcze przez dwa tysiące trzysta wieczorów i poranków, następnie świątynia odzyska swoje prawa. 2300 dni.
   
 (15) Gdy ja, Daniel, oglądałem widzenie i roztrząsałem jego znaczenie, oto stanął przede mną ktoś o wyglądzie mężczyzny, (16) i usłyszałem głos ludzki nad [rzeką] Ulaj, który wołał tymi słowami: Gabrielu, wyjaśnij mu widzenie!

 

 

Gabriel

 (17) Podszedł więc on do miejsca, gdzie stałem, a gdy przybył, przeraziłem się i padłem na twarz. I powiedział do mnie: Wiedz, synu człowieczy, że widzenie odnosi się do czasów ostatecznych.  
 (18) Gdy on ze mną rozmawiał, padłem oszołomiony twarzą ku ziemi; wtedy dotknął mnie, postawił mnie na nogi (19) i powiedział: Oto oznajmię ci, co ma nastąpić przy końcu gniewu, bo widzenie dotyczy końca czasów.  
(20) Baran, którego widziałeś z dwoma rogami, [oznacza] królów Medów i Persów.  
(21) Kozioł zaś - króla Jawanu, a wielki róg między jego oczami - pierwszego króla. LXX: król Hellenów
(22) Róg zaś, który uległ złamaniu, i cztery rogi, co wyrosły na jego miejsce, to cztery królestwa, które powstaną z jego narodu, będą jednak pozbawione jego mocy.  
(23) A przy końcu ich panowania, gdy występni dopełnią swej miary, powstanie król o okrutnym obliczu, zdolny rozumieć rzeczy tajemne. (24) Jego moc będzie potężna, ale nie dzięki własnej sile. Będzie podejmował rzeczy dziwne i dozna powodzenia w swych poczynaniach; obróci wniwecz potężnych i naród świętych. (25) Przy jego przebiegłości... nawet knowanie będzie skuteczne w jego ręku. Stanie się on wyniosły w sercu i niespodziewanie zgotuje zagładę wielu. 

LXX: coś o grzechach

 

Powstanie przeciw Najwyższemu Przywódcy, lecz bez udziału ręki ludzkiej zostanie skruszony.  
 (26) Widzenie zaś o wieczorach i rankach, jakie opowiedziano tobie, jest prawdziwe. Ty jednak widzenie okryj milczeniem, bo dotyczy ono dni odległych.  
(27) Wtedy mnie, Daniela, ogarnęła niemoc i chorowałem przez [wiele] dni. Następnie wstałem i załatwiałem sprawy królewskie; byłem jednak poruszony widzeniem, gdyż nie mogłem go zrozumieć.  
   

 

 

 Jakieś znalezione obrazki:

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan8


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 czerwca 2020 (niedziela), 19:45:45

Daniel o Synu Człowieczym (Dan 7)

ToDo:

Zrobić analizę pojęcia Syn Człowieczy, głownie w NT. Koniecznie.

Kontekst, który warto uwzględnić czytając ten kawałek:

  1. Sen Nabuchodonozora o posągu - Dan2
  2. Ap 19, 20, 21:2 - a więc wydarzenia ostatnie
  3. Coś o  antychryście - np. 2Tes 2:7
  4. Najlepiej całe studium z apostoła Paweł o przyszłości -> http://wojtek.pp.org.pl/30268_blog%202004-03-22%2014-58-40

Uwagi:

  • Było to czytane na spotkaniu IPP-KTW w dniu 14 czerwca 2020 roku
  • nie zrobiłem z IPP-KTW analizy pojęcia Syn człowieczy - ToDo!
Treść  Dn 7:1nn bt5 Komentarz 
(1) W pierwszym roku [panowania] króla babilońskiego, Baltazara, miał Daniel sen i zaniepokoiły go widziadła [powstałe w] jego głowie na jego łożu. Następnie spisał on ten sen. (2) Daniel więc opowiedział: Ale Baltazar to chyba nie rządził długo.
Ujrzałem w swoich wizjach nocnych. Oto cztery wichry z nieba wzburzyły wielkie morze. (3) Cztery ogromne bestie wyszły z morza, a jedna różniła się od drugiej.   Cztery różne bestie wychodzą z morza
(4) Pierwsza podobna była do lwa i miała skrzydła orle. Patrzyłem, a oto wyrwano jej skrzydła, ją zaś samą uniesiono w górę i postawiono jak człowieka na dwu nogach, dając jej ludzkie serce.
  • Bestia #1 - Lew ze skrzydłami
  • Czy chodzi o Babilon, którego ostatnim królem był Baltazar? Lew ze skrzydłami był ich symbolem.
(5) I oto druga bestia, zupełnie inna, podobna do niedźwiedzia, z jednej strony podparta, a trzy żebra miała w paszczy między zębami. Mówiono do niej: Podnieś się! Pożeraj wiele mięsa!
  • Bestia #2 - Niedźwiedź.
  • Czy chodzi o Medów? Persów? Chalcedończyków? Nie wiem.
(6) Potem patrzyłem, a oto inna [bestia] podobna do pantery, mająca na grzbiecie cztery ptasie skrzydła. Bestia ta miała cztery głowy; jej to powierzono władzę.
  • Bestia #3 - Pantera z czterema skrzydłami ptasimi
  • i z czterema głowami.
  • Czy może chodzić o Greków? Macedończyków? Ich państwo rozpadło się potem na 4 państwa greckie i tak to przetrwało do czasów Rzymskich (bitwy 
(7) Dalej ujrzałem w moich nocnych wizjach: Oto czwarta bestia, okropna i przerażająca, o nadzwyczajnej sile. Miała wielkie zęby z żelaza i miedziane pazury; pożerała i kruszyła, depcząc nogami to, co pozostawało. Różniła się od wszystkich poprzednich bestii i miała dziesięć rogów.
  • Bestia #4 - okropna, z zębami i pazurami i 10 rogami
  • Może chodzić o Rzym.
  • Ap 13:1nn tpnt
    (1) (…) zobaczyłem dzikie zwierzę występujące z morza, mające siedem głów i dziesięć rogów; a na jego rogach było dziesięć diademów, a na jego głowach bluźniercze imię. (2) A dzikie zwierzę, które widziałem, było podobne do pantery, a stopy jego jak niedźwiedzia, a paszcza jego jak paszcza lwa; i dał mu smok swoją moc i swój tron, i wielką władzę.
    (3) I widziałem jedną z jego głów jakby zabitą na śmierć; ale jego śmiertelna rana została uleczona.
(8) Gdy przypatrywałem się rogom, oto inny mały róg wyrósł między nimi i trzy spośród pierwszych rogów zostały przed nim wyrwane. Mały róg rośnie i wyrywa 3 inne rogi
Miał on oczy podobne do ludzkich oczu i usta, które mówiły wielkie rzeczy. Mały róg jest gadatliwy!
(9) Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce.

Przedwieczny się objawia a więc ….

  • Ap 20:11 albo - wielki biały tron i ...
  • Ap 20:4 - 
Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy na Jego głowie jakby z czystej wełny.

Wygląd Przedwiecznego:

  • biała szata
  • włosy jakby z czytaj wełny
  • Ap 1:13n
Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła z płonącego ognia. (10) Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego.

Tron Przedwiecznego:

  • z ognistych płomieni
  • koła (?) z płonącego ognia
  • strumień ognia się rozlewa
Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim.
  • 1mln służyło Przedwiecznemu
  • 100 mln stało przed Nim
  • Ap 5:11 tpnt (11) I widziałem, i słyszałem głos wielu aniołów wokoło tronu i stworzeń, i starszych; a ich liczba była miriady miriad i tysiące tysięcy,
Sąd zasiadł i otwarto księgi. Ap 20:11nn - tam też otwiera się księgi.
(11) Z powodu hałasu wielkich słów, jakie wypowiadał róg, patrzyłem, ten mały róg hałasuje tymi słowami co je wypowiada w .8b
aż oto zabito bestię; ciało jej uległo zniszczeniu i wydano je na spalenie.

ta Bestia #4 zostaje zabita

->Ap17:16nn

(Ap 17:16) A dziesięć rogów, które widziałeś na bestii – oni znienawidzą nierządnicę i sprawią, że będzie spustoszona i naga i będą jeść jej ciało, i spalą ją w ogniu. (17) Bóg bowiem włożył im do serc, aby wykonali jego wolę, i to jednomyślnie, i oddali swoje królestwo bestii, aż wypełnią się słowa Boga. (18) A kobieta, którą zobaczyłeś, to wielkie miasto, które króluje nad królami ziemi.

(12) Także innym bestiom odebrano władzę, ale ustalono okres trwania ich życia do czasu oznaczonego. ale Bestie od #1 do #3 jeszcze mogą pożyć ale już bez władzy.
   
 (13) Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Pojawia się Syn Człowieczy
Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Syn Człowieczy podchodzi do Przedwiecznego
(14) Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki.
  • Panowanie…. chwała, władza królewska
  • służą mu wszystkie narody, ludy i języki
  • ->Ap....???
Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.  

(15) Ja, Daniel, popadłem z tego powodu w niepokój ducha, a widzenia [powstałe] w mojej głowie przeraziły mnie.

 

(16) Przybliżyłem się do jednego ze stojących i zapytałem o właściwe znaczenie tego wszystkiego. On zaś odpowiedział i wyjaśnił znaczenie rzeczy.

 

Wyjaśnienie

(17) Te wielkie bestie w liczbie czterech - to czterej królowie, którzy powstaną z ziemi.

LXX: Cztery królestwa (a nie królowie).

LXX: Te królestwa ulegną zagładzie.

(18) Królestwo jednak otrzymają święci Najwyższego, i będą posiadać królestwo na zawsze i na wieki wieków.  
   
(19)  Potem chciałem się upewnić co do czwartej bestii, odmiennej od pozostałych i nader strasznej, która miała zęby z żelaza i miedziane pazury, a pożerała, kruszyła i deptała nogami resztę; (20) oraz co do dziesięciu rogów na jej głowie, i co do innego, przed którym, gdy wyrósł, upadły trzy tamte. Skupienie na Bestii #4 i jej małym rogu
Róg ten miał oczy i usta, wypowiadające wielkie rzeczy, i wydawał się większy od swoich towarzyszy.  
(21) Patrzyłem, a róg ten rozpoczął wojnę ze świętymi, i zwyciężał ich, (22) aż przybył Przedwieczny i sąd zasiadł, a władzę dano świętym Najwyższego, i aż nadszedł czas, by święci otrzymali królestwo.

Ap 20:11nn tpnt

(11) I widziałem wielki biały tron, i siedzącego na nim, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, i nie znalazło się miejsce dla nich. (12) I widziałem umarłych, małych i wielkich, stojących przed Bogiem; i zostały otwarte zwoje i inny zwój został otwarty, to jest zwój życia; i umarli z tych, którzy są zapisani w zwojach, zostali osądzeni według swoich czynów.

(23) Powiedział tak: Czwarta bestia - to czwarte królestwo, które będzie na ziemi, różne od wszystkich królestw; pochłonie ono całą ziemię, podepcze ją i na proch zetrze.  
(24) Dziesięć zaś rogów - z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, po nich zaś inny powstanie, różny od poprzednich, i obali trzech królów.

Znowu ten Mały Róg

xx patrz LXX.

xx patrz Ap

   
(25) Będzie wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu i gnębił świętych Najwyższego, postanowi zmienić czasy i Prawo, a [święci] będą wydani w jego ręce aż do czasu, czasów i połowy czasu.

Mały Róg będzie

  • wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu
  • gnębił świętych Najwyższego
  • postanowi zmienić czasy
  • … i Prawo
  • a święci będą wydani w jego ręce aż do czasu, czasów i połowy czasu -? 3½ roku! 
 (26) Wtedy odbędzie się sąd i odbiorą mu władzę, by go zniszczyć i zniweczyć doszczętnie.

Przypomina Ap 17

LXX: Usuną samowładztwo

(27) A panowanie i władzę, i wielkość królestw pod całym niebem otrzyma lud święty Najwyższego. Ap 20:4, 6
Królestwo Jego będzie wiecznym królestwem; będą Mu służyły wszystkie moce i będą Mu uległe.  
(28) Dotąd opis zdarzenia.   
Moje myśli bardzo przeraziły mnie, Daniela; zmieniłem się na twarzy, lecz zachowałem wydarzenie w sercu.  
   

 

 

 

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan7


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
31 maja 2020 (niedziela), 15:33:33

Nabuchodonozor i Baltazar względem Boga (Dan 4 i Dan5)

Uwagi:

  •  Materiał czytany w ramach spotkania IPP-KTW 7 czerwca 2020 roku
  • Badamy dwóch królów i ich dwie postawy względem Boga, Stworzyciela:
Treść  Dn 4:1nn bt5 Komenatrz 

(1) Ja, Nabuchodonozor, zażywałem spokoju w swoim domu i radości w swoim pałacu.

(2) Miałem widzenie we śnie, które mnie przeraziło. Zaniepokoiły mnie myśli na moim łożu i widziadła [powstałe] w mojej głowie. (3) Toteż wydałem polecenie, by sprowadzono do mnie wszystkich mędrców babilońskich, żeby mi dali wyjaśnienie snu.

Ciekawostka: narracja w pierwszej osobie. 

(4) Zjawili się więc tłumaczący sny, wróżbici, Chaldejczycy i astrologowie. Opowiedziałem im sen, ale nie mogli mi podać jego wyjaśnienia.

 
(5) W końcu przybył do mnie Daniel, któremu na imię według imienia mojego boga Belteszassar, a w którym mieszka duch świętych bogów. Opowiedziałem mu sen:  
(6) Belteszassarze, przełożony tłumaczących sny! Wiem, że w tobie mieszka duch świętych bogów i że żadna tajemnica nie stanowi dla ciebie trudności. Oto mój sen, który widziałem; wyjaśnij mi go!  

 (7)W mojej głowie, na moim łożu, widziałem takie obrazy: Patrzyłem, a oto - drzewo w środku ziemi, a jego wysokość ogromna. (8) Drzewo wzrastało potężnie, wysokością swą sięgało nieba, widać je było aż po krańce ziemi. (9) Liście jego były piękne, a owoce obfite, dawało ono pożywienie wszystkim. Pod nim szukały cienia dzikie zwierzęta, na jego gałęziach mieszkały ptaki podniebne, nim się żywiło wszelkie ciało. (10) Patrzyłem, w moim łożu, na obrazy w moim umyśle, a oto Czuwający i Święty zstępował z nieba. (11) Wołał on głośno i tak mówił: Wyrąbcie drzewo i obetnijcie gałęzie, otrząśnijcie liście i odrzućcie owoce! Zwierzęta niech uciekają spod niego, a ptaki z jego gałęzi! (12) Lecz pień jego korzeni pozostawcie w ziemi, i to w okowach z żelaza i brązu, wśród polnej zieleni. Niech zwilża go rosa z nieba, a trawę polną niechaj dzieli ze zwierzętami! (13) Jego ludzkie serce niech ulegnie odmianie, a niech otrzyma serce zwierzęce; siedem okresów niech nad nim przeminie! (14)  Według postanowienia Czuwających [taki jest] dekret, sprawa rozstrzygnięta przez Świętych, aby wszyscy żyjący wiedzieli, że Najwyższy jest władcą nad królestwem ludzkim. Może je dać, komu zechce, może ustanowić nad nimi najniższego z ludzi.

  •  Czuwający i Święty - ciekawie opisane imię Boga.
(15) Taki jest sen, jaki widziałem, ja, król Nabuchodonozor. Teraz zaś, Belteszassarze, podaj mi jego znaczenie, bo wszyscy mędrcy z mojego kraju nie potrafili go wyjaśnić, ty zaś możesz, bo posiadasz ducha świętych bogów.  

 (16) Wówczas Daniel, który nosił imię Belteszassar, popadł na chwilę w stan oszołomienia, a jego myśli zaniepokoiły go. Król zaś odezwał się i rzekł: Niech sen i jego wykład nie wprawiają ciebie w niepokój, Belteszassarze!

Belteszassar odpowiedział: Panie mój, oby sen [odnosił się] do twoich wrogów, a jego wyjaśnienie do twoich przeciwników!

(17) Drzewem, które ujrzałeś, jak rosło i stało się potężne, tak że swą wysokością sięgało nieba i było widoczne na całej ziemi, (18) którego liście były piękne, a owoce obfite, na którym było pożywienie dla wszystkich, pod którym przebywały dzikie zwierzęta i na którego gałęziach gnieździły się ptaki podniebne - (19) jesteś ty, o królu. Wzrosłeś i stałeś się potężny, a wielkość twoja wzrastała i sięgała aż do nieba, panowanie zaś twoje aż po krańce świata.

(20) To natomiast, że król widział Czuwającego i Świętego zstępującego z nieba i mówiącego: Wyrąbcie drzewo i zniszczcie je, tylko pień jego korzeni pozostawcie w ziemi, i to w żelaznych i brązowych okowach, wśród polnej zieleni; niech go zwilża rosa z nieba, niech dzieli los ze zwierzętami polnymi, aż upłynie nad nim siedem okresów - (21) to jest wyjaśnienie, królu, i postanowienie Najwyższego, które dopełni się na królu, moim panu.

(22) Wypędzą cię spośród ludzi i będziesz przebywał wśród dzikich zwierząt. Tak jak wołom będą ci dawać trawę do jedzenia, a rosa z nieba będzie cię zwilżać. Siedem okresów upłynie nad tobą, aż uznasz, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim i powierza je, komu zechce.

(23) To zaś, że wydano polecenie, by zostawić pień i korzenie, [oznacza, iż] pozostawią ci królestwo, gdy uznasz, że Niebo sprawuje władzę.

(24) Dlatego, królu, przyjmij moją radę i okup swe grzechy uczynkami sprawiedliwymi, a swoje nieprawości miłosierdziem nad ubogimi; wtedy może twa pomyślność okaże się trwała.

 

(25) Wszystko to spełniło się na królu Nabuchodonozorze. (26) Po upływie dwunastu miesięcy, gdy przechadzał się na tarasie królewskiego pałacu w Babilonie, (27) król odezwał się i powiedział: Czy nie jest to wielki Babilon, który ja zbudowałem jako królewską siedzibę siłą mojej potęgi i chwałą mojego majestatu?

(28) Nim król wypowiedział swoje słowo, padł głos z nieba: Otrzymujesz zapowiedź, królu Nabuchodonozorze! Panowanie cię odstąpiło; (29) zostaniesz wypędzony spośród ludzi. Będziesz mieszkał wśród dzikich zwierząt i będą ci dawać jak wołom trawę na pokarm. Siedem okresów upłynie nad tobą, aż uznasz, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim.

(30)Natychmiast wypełniła się zapowiedź na Nabuchodonozorze. Wypędzono go spośród ludzi, żywił się trawą jak woły, a rosa z nieba obmywała go. Włosy jego urosły niby [pióra] orła, paznokcie zaś jego jak [pazury] ptaka.

 
(31) Gdy zaś upłynęły oznaczone dni, ja, Nabuchodonozor, podniosłem oczy ku niebu. Wtedy powrócił mi rozum i wysławiałem Najwyższego, wielbiłem i chwaliłem Żyjącego na wieki, bo Jego władza jest władzą wieczną, panowanie Jego z pokolenia na pokolenie. (32) Wszyscy mieszkańcy ziemi nic nie znaczą; według swojej woli postępuje On z niebieskimi zastępami. Nie ma nikogo, kto by mógł powstrzymać Jego ramię i kto by Mu powiedział: Co czynisz? (33) W tej samej chwili powrócił mi rozum i na chwałę Jego panowania powrócił mój majestat i blask. Doradcy moi i możnowładcy odszukali mnie i przywrócili mi władzę królewską, i dano mi jeszcze większy zakres władzy. (34) Ja, Nabuchodonozor, wychwalam teraz, wywyższam i wysławiam Króla nieba. Bo wszystkie Jego dzieła są prawdą, a drogi Jego - sprawiedliwością, tych zaś, co postępują pysznie, może On poniżyć. Myśl: Bóg tych zaś, co postępują pysznie, może poniżyć. 
Dn 5:1nn bt5  

(1) Król Baltazar urządził dla swych możnowładców w liczbie tysiąca wielką ucztę i pił wino wobec tysiąca [osób]. (2) Gdy zasmakował w winie, rozkazał Baltazar przynieść srebrne i złote naczynia, które jego ojciec, Nabuchodonozor, zabrał ze świątyni w Jerozolimie, aby mogli z nich pić król oraz jego możnowładcy, jego żony i nałożnice. (3) Przyniesiono więc złote i srebrne naczynia zabrane ze świątyni w Jerozolimie; pili z nich król, jego możnowładcy, jego żony i jego nałożnice.

(4) Pijąc wino, wychwalali bożków złotych i srebrnych, miedzianych i żelaznych, drewnianych i kamiennych.

 
   
(5) W tej chwili ukazały się palce ręki ludzkiej i p isały za świecznikiem na wapnie ściany królewskiego pałacu. Król zaś widział piszącą rękę. (6) Twarz króla zmieniła się, myśli jego napełniły się przerażeniem, jego stawy biodrowe uległy rozluźnieniu, a kolana jego uderzały jedno o drugie. (7) Zakrzyknął król, by wprowadzono wróżbitów, Chaldejczyków i astrologów. Zwrócił się król do mędrców babilońskich i rzekł: Każdy, kto przeczyta to pismo i wyjaśni mi je, ma być odziany w purpurę i złoty łańcuch na szyję i ma panować w moim kraju jako trzeci. (8) Przystąpili więc wszyscy mędrcy królewscy, ale nie mogli odczytać pisma ani podać wyjaśnienia królowi.  
(9) Wtedy Baltazar przeraził się bardzo i zmienił się na twarzy, a jego możnowładców ogarnęło zmieszanie. (10) Królowa, na słowa króla i możnowładców, weszła do sali biesiadnej. Odezwała się królowa i rzekła: Królu, żyj wiecznie! Nie lękaj się swoich myśli i nie mień się na twarzy! (11) Jest w twoim królestwie mąż, który ma w sobie ducha świętych bogów; w czasach twego ojca znaleziono w nim światło rozumu i mądrość podobną do mądrości bogów. Ojciec twój, król Nabuchodonozor, ustanowił go zwierzchnikiem tłumaczących sny, wróżbitów, Chaldejczyków i astrologów, (12) ponieważ stwierdzono u Daniela, któremu król nadał imię Belteszassar, nadzwyczajnego ducha, wiedzę i rozwagę, umiejętność tłumaczenia snów, wyjaśniania rzeczy zagadkowych i rozwiązywania zawiłych. Każ więc zawołać Daniela, a on ci wskaże znaczenie. Ciekawe czy to była królowa-żona, czy królowa-matka.
 (13) Wtedy przyprowadzono Daniela przed króla. Król odezwał się do Daniela: Czy to ty jesteś Daniel, jeden z uprowadzonych z Judy, których sprowadził z Judy król, mój ojciec? (14) Słyszałem o tobie, że posiadasz boskiego ducha i że stwierdzono u ciebie światło, rozwagę i nadzwyczajną mądrość. (15)Przyprowadzono do mnie mędrców i wróżbitów, by odczytali to pismo i podali jego znaczenie. Oni jednak nie potrafili podać znaczenia sprawy. (16) Słyszałem zaś o tobie, że umiesz dawać wyjaśnienia i rozwiązywać zawiłości. Jeśli więc potrafisz odczytać pismo i wyjaśnić jego znaczenie, zostaniesz odziany w purpurę i złoty łańcuch na szyję i będziesz panował jako trzeci w królestwie. (17) Wtedy odezwał się Daniel i rzekł wobec króla:  
   
Dary swoje zatrzymaj, a podarunki daj innym! Jednakże odczytam królowi pismo i wyjaśnię jego znaczenie. (18) Królu, Najwyższy Bóg dał twemu ojcu, Nabuchodonozorowi, królestwo, wielkość, chwałę i majestat. (19) Z powodu udzielonej mu wielkości wszystkie ludy, narody i języki odczuwały lęk i drżały przed nim. Zabijał, kogo chciał, i pozostawiał przy życiu, kogo chciał; kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał. (20) Gdy jednak jego serce uniosło się [pychą], a jego duch stał się zatwardziały w hardości, złożono go z królewskiego tronu i odebrano mu chwałę. (21) Wypędzono go spośród ludzi, jego serce upodobniło się do serca zwierząt, i przebywał z onagrami. Żywiono go jak woły trawą, jego ciało zaś obmywała rosa z nieba, aż uznał, że Najwyższy Bóg panuje nad królestwem ludzi i że kogo chce, ustanawia nad nimi.
  • Atrybut króla - prawo berła. Zabijał, kogo chciał, i pozostawiał przy życiu, kogo chciał; kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał.
(22) Ty zaś, jego syn, Baltazar, nie uniżyłeś swego serca, mimo że wiedziałeś o tym wszystkim, (23) lecz uniosłeś się przeciw Panu nieba. Przyniesiono do ciebie naczynia z Jego domu, ty zaś, twoi możnowładcy, twoje żony i twoje nałożnice piliście z nich wino. Wychwalałeś bogów srebrnych i złotych, miedzianych, żelaznych, drewnianych i kamiennych, którzy nie widzą, nie słyszą i nie rozumieją. Bogu zaś, w którego mocy jest twój oddech i wszystkie twoje drogi, czci nie oddałeś. (24) Dlatego posłał On tę rękę, która nakreśliła to pismo. (25) A oto nakreślone pismo: Mene, mene, tekel ufarsin. (26) Takie zaś jest znaczenie wyrazów: Mene - Bóg obliczył twoje panowanie i ustalił jego kres. (27) Tekel - zważono cię na wadze i okazałeś się zbyt lekki. (28) Peres - twoje królestwo uległo podziałowi, oddano je Medom i Persom.  
(29) Wtedy na rozkaz Baltazara odziano Daniela w purpurę, nałożono mu na szyję złoty łańcuch i ogłoszono, że ma rządzić jako trzeci w państwie.  
(30) Tej samej nocy król chaldejski, Baltazar, został zabity.  

 

 

 

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan4, dan5, nabuchodonozor, baltazar


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
24 maja 2020 (niedziela), 15:33:33

Sen Nabuchodonozora (Dan2)

W ramach IPP-KTW skończyliśmy Objawienie Janowie, i zachciało nam się przeczytać razem księgę Daniela. Tu studium rozdziału 2. Kiedyś (sierpień 2005) też się tym zajmowałem o czym pisze w notce: "Kolos na glinianych nogach"

 Uwaga:

  • czytaliśmy na to spotkaniu IPP-KTW 31 maja 2020

 

Treść Dn 2:1nn bt5 Komentarz i notatki
Zawiązanie akcji
(Dn 2:1nn bt5) W drugim roku swego panowania Nabuchodonozor miał sny;  
ducha jego ogarnął niepokój i nie mógł spać. (2) Rozkazał więc przywołać tłumaczących sny, wróżbitów, czarnoksiężników i Chaldejczyków, by powiedzieli królowi, jakie miał sny; BT przekłada Chaldejczyków z wielkiej litery sugerując, że jest to narodowość a nie zawód, ale ciekawe jest umieszczenie ich pomiędzy zawodami.
ci zaś przyszli i stanęli przed królem. (3)Król powiedział do nich: Miałem sen i ducha mojego ogarnął niepokój; chciałem ten sen zrozumieć.  
(4) Odrzekli zaś Chaldejczycy: Królu, żyj wiecznie! Opowiedz sługom swoim sen, a podamy ci jego znaczenie. (5) Odpowiedział król Chaldejczykom:  
Wiedzcie o moim postanowieniu: jeśli nie przedstawicie mi snu i jego znaczenia, zostaniecie rozerwani na kawałki, a wasze domy zostaną obrócone w gruzy. (6) Jeżeli zaś przedstawicie mi sen i jego znaczenie, otrzymacie ode mnie dary i nagrody oraz wielkie zaszczyty. Toteż powiedzcie mi sen i jego znaczenie! (7)   
Odpowiedzieli powtórnie: Niech król opowie sen swoim sługom, my zaś oznajmimy mu jego znaczenie.  
(8) Król zaś odrzekł: Teraz rozumiem dobrze, że chcecie zyskać na czasie, ponieważ wiecie o niezmiennym moim postanowieniu, (9) mianowicie, że jeśli nie przedstawicie mi snu, jeden może was tylko spotkać wyrok. Zmówiliście się, aby opowiadać mi kłamstwa i oszustwa, dopóki się czasy nie zmienią. Dlatego przedstawcie mi sen, bym się przekonał, iż możecie wyjaśnić mi jego znaczenie.  
(10) Chaldejczycy zaś odpowiedzieli królowi: Nie ma nikogo na ziemi, kto by mógł oznajmić to, czego domaga się król. Dlatego żaden z królów, choćby wielkich i potężnych, nie wymaga podobnej rzeczy od tłumaczącego sny, od wróżbity lub Chaldejczyka. (11) Pytanie, jakie król stawia, jest trudne, i nikt nie potrafi na nie odpowiedzieć królowi z wyjątkiem bogów, którzy nie przebywają między ludźmi. (12) Wtedy ogarnął króla wielki gniew i oburzenie i rozkazał zabić wszystkich mędrców babilońskich.  
(13) Gdy wyszedł rozkaz, by wytracić mędrców, miał także ponieść śmierć Daniel ze swymi towarzyszami. (14) Daniel zwrócił się więc z pełną rozwagi przezornością do Arioka, dowódcy gwardii królewskiej, który poszedł wytracić mędrców babilońskich. (15) Powiedział do Arioka, królewskiego dowódcy: Dlaczego rozkaz królewski jest aż tak surowy? Ariok przedstawił Danielowi sprawę. (16) Daniel udał się do króla, prosząc, by mu dał czas na oznajmienie znaczenia [snu]. (17) Następnie udał się Daniel do domu i opowiedział sprawę swym towarzyszom: Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi, (18) aby prosili Boga nieba o miłosierdzie w tej tajemniczej sprawie, ażeby Daniel ze swymi towarzyszami nie uległ zagładzie wraz z pozostałymi mędrcami babilońskimi.  

(19) Wtedy Daniel otrzymał objawienie tajemnicy w nocnym widzeniu. Wielbił więc Boga nieba.

(20) Daniel mówił tymi słowami:

 
Niech będzie błogosławione imię Boga po wszystkie wieki! Bo mądrość i moc należą do Niego. (21) On to zmienia okresy i czasy, usuwa królów i ustanawia królów, udziela mędrcom mądrości, a wiedzy rozumnym. (22) On odsłania to, co niezgłębione i ukryte, i zna to, co spowite mrokiem, a światłość mieszka u Niego.

Coś o Bogu można się dowiedzieć:

  • Mądrość i moc należą do Boga;
  • Bóg zmienia okresy i czasy,
  • Bóg usuwa królów i ustanawia królów,
  • Bóg udziela mędrcom mądrości, a wiedzy rozumnym (zadanie: co to mądrość, co to wiedza, co to rozum)
  • Bóg odsłania to, co niezgłębione i ukryte, i zna to, co spowite mrokiem;
  • światłość mieszka u Boga (zadanie -> co to jest światłość?)
(23) Ciebie, Boże moich przodków, wielbię i sławię. Bo udzieliłeś mi mądrości i mocy, wyjawiłeś mi to, o co Cię błagaliśmy, sprawę królewską poznać nam dałeś.  
Wyjaśnienie królowi snu
(24) Następnie Daniel udał się do Arioka, któremu król wydał polecenie, by pozabijał mędrców babilońskich, i tak powiedział do niego: Nie zabijaj mędrców babilońskich! Wprowadź mnie przed króla, a podam królowi znaczenie [snu]. (25) Ariok zaprowadził szybko Daniela do króla i tak powiedział do niego: Znalazłem męża spośród uprowadzonych z Judy, który oznajmi królowi znaczenie [snu].  
(26) Król zwrócił się i powiedział do Daniela, który nosił imię Belteszassar: Czy możesz rzeczywiście przedstawić mi sen, jaki miałem, i jego znaczenie? (27) Daniel odpowiedział królowi: Tajemnicy, o którą król pyta, nie zdołają wyjawić ani mędrcy, ani tłumaczący sny, ani wróżbici, ani astrologowie. (28) Jest jednak Bóg w niebie, który odsłania tajemnice, i On oznajmia królowi Nabuchodonozorowi, co nastąpi przy końcu dni. Twój sen i widzenia, jakie miałeś na swym łożu, są następujące: (29) Ciebie, królu, na twym łożu ogarnęły myśli o tym, co ma później nastąpić. Ten zaś, który odsłania tajemnice, wyjawił ci, co się stanie.

Co Danie przekazuje Nabuchodonozorowi:

Jest Bóg w niebie, który odsłania tajemnice!

 (30) Co do mnie zaś, tajemnica ta stała mi się wiadoma nie dlatego, jakobym był mędrszy od wszystkich ludzi, lecz aby udzielić wyjaśnienia królowi i żebyś rozumiał myśli swego serca.

Daniel nie uważa się za szczególnie mądrego, ale

  • widzi, że Bóg chce aby Nabuchodonozor wiedział co ma wiedzieć;
  • to jest potrzebne królowi, aby zrozumiał myśli swojego serca. I to jest cel calej tej akcji.
(31) Ty, królu, przyglądałeś się: Oto posąg bardzo wielki, o nadzwyczajnym blasku, stał przed tobą, a widok jego był straszny.  
(32) Głowa tego posągu była z czystego złota, pierś jego i ramiona ze srebra, brzuch i biodra z miedzi, (33) golenie z żelaza, stopy zaś jego częściowo z żelaza, częściowo z gliny.
  • głowa tego posągu była z czystego złota,
  • pierś jego i ramiona ze srebra,
  • brzuch i biodra z miedzi,
  • golenie z żelaza,
  • stopy zaś jego częściowo z żelaza, częściowo z gliny
-> obrazki w załącznikach.
(34) Patrzyłeś, a oto odłączył się kamień, mimo że nie dotknęła go ręka ludzka, i ugodził posąg w stopy z żelaza i gliny, i połamał je. (35) Wtedy natychmiast uległy skruszeniu żelazo i glina, miedź, srebro i złoto - i stały się jak plewy na klepisku w lecie; uniósł je wiatr, tak że nawet ślad nie pozostał po nich. Kamień zaś, który uderzył w posąg, rozrósł się w wielką górę i wypełnił całą ziemię.  
(36) Taki jest sen, a jego znaczenie przedstawimy królowi. (37) Ty, królu, królu królów, któremu Bóg nieba oddał panowanie, siłę, moc i chwałę, (38) w którego ręce oddał w całym zamieszkanym świecie ludzi, zwierzęta polne i ptaki podniebne i którego uczynił władcą nad nimi wszystkimi - ty jesteś głową ze złota. (39) Po tobie jednak powstanie inne królestwo, mniejsze niż twoje, i nastąpi trzecie królestwo - miedziane, które będzie panowało nad całą ziemią. (40) Czwarte zaś królestwo będzie trwałe jak żelazo. Tak jak żelazo wszystko kruszy i rozrywa, skruszy ono i w proch zetrze wszystko razem. (41) To, że widziałeś stopy i palce częściowo z gliny, częściowo zaś z żelaza, [oznacza, że] królestwo ulegnie podziałowi; będzie miało coś z trwałości żelaza. To zaś, że widziałeś żelazo zmieszane z mulistą gliną, (42) a palce u nóg częściowo z żelaza, częściowo zaś z gliny, [oznacza, że] królestwo będzie częściowo trwałe, częściowo zaś kruche. (43) To, że widziałeś żelazo zmieszane z mulistą gliną, [oznacza, że] zmieszają się oni przez ludzkie nasienie, ale nie będą się odznaczać spoistością, podobnie jak żelazo nie da się pomieszać z gliną. (44)W czasach tych królów Bóg nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu, a którego władza królewska nie będzie oddana żadnemu innemu narodowi. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na wieki, (45) jak to widziałeś, gdy kamień oderwał się od góry, mimo że nie dotknęła go ludzka ręka, i starł w proch żelazo, miedź, glinę, srebro i złoto.

 Po kolei:

  • głowa ze złota - królestwo Nabuchodonozora a więc Babilon
  • drugie - srebro, więc może Medopersja? mniejsze niż Babilon.
  • trzecie - miedź albo brąz - pewnie Grecja lub Macerowania Aleksandra Wielkiego bo będzie panowało nad całą ziemią;
  • czwarte - żelazo, czyli Rzym - będzie trwałe jak żelazo, wszystko kruszy i rozrywa, skruszy ono i w proch zetrze wszystko razem
  • ale stopy i palce częściowo z gliny, częściowo zaś z żelaza - dziwne?? królestwo ulegnie podziałowi; ….
  • … no i kolejne….
Wielki Bóg wyjawił królowi, co nastąpi później; prawdziwy jest sen, a wyjaśnienie jego pewne. (46) Wtedy Nabuchodonozor upadł na twarz i oddał pokłon Danielowi, rozkazując złożyć mu dary i wonne kadzidła. (47) Następnie król zwrócił się do Daniela i powiedział: Wasz Bóg jest naprawdę Bogiem nad bogami, Panem królów, który wyjawia tajemnice, ponieważ zdołałeś wyjawić tę tajemnicę.  
 (48) Potem wywyższył król Daniela, dał mu wiele bogatych darów i uczynił go zarządcą całej prowincji babilońskiej i zwierzchnikiem nad wszystkimi mędrcami Babilonu.  
(49) Daniel prosił króla, by powierzył administrację prowincji babilońskiej Szadrakowi, Meszakowi i Abed-Negowi; Daniel natomiast pozostał na dworze królewskim."  
   

 

 

 

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, Dan2, nabuhodonozor, posąg


Galeria plików multimedialnych


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 maja 2020 (niedziela), 15:33:33

Struktura Księgi Daniela i notatki do studiowania w 2020

Uwagi na wstępie:

  • Notki do studium Księgi Daniela '2000 robionego z grupką IPP-KTW wiosną 2020 roku, w czasie pandemii.
  • Pierwsze spotkanie służyło omówieniu struktury, języka, wyliczeniu królów. Cchyba było to 10, 17 i 24 maja 2020. Potem były kolejne spotkania, niekoniecznie po kolei.

Motto:

Gdy więc zobaczycie w miejscu świętym obrzydliwość spustoszenia, zapowiedzianą przez proroka Daniela — kto czyta, niech zwróci na to uwagę (Mt 24:15)

Gdy więc ujrzycie obrzydliwość spustoszenia, o której zostało powiedziane przez proroka Daniela, stojącą na miejscu świętym – kto czyta, niech rozumie(Mt 24:15, tpnt)

Wnioski z tego motto:

  • Pan Jezus mówił, że dobrze jest czytać księgę proroka Daniela, 
  • ale lepiej czytać zwracając uwagę, czyli rozumnie to czytać.
  • Wers z Mt 24:15 jest paralela do  Mk 13:14 ale tylko w wersji TR, bo z wersji NA wycięto tego Daniela, choć w Kodeksie Aleksandryjskim jest.

ToDo:

Zrobić analizę pojęcia Syn Człowieczy, głownie w NT. Koniecznie.

Ciekawostki:

  • Gabriel pojawia się w 8:17 i 9:21 - jest też u Łukasza 1:9 gdy przyszedł do panny Marii (do Józefa przyszedł anioł bezimienny, ale może to ten sam?). 
  • Michał pojawia się w 10:3 i 12:1 - a potem w Jud 1:9 gdy dowiadujemy się, że coś miał z ciałem Mojżesza i w Ap 12:7 gdy mowa jest o jego bitwie ze smokiem.

Królowie:

  • Nabuchodonozor - 
  • Baltazar, syn Nabuchodonozora ? - następcę tronu.
  • Dariusz Med
  • Cyrus,

 Imiona w różnych wersjach polskich:

  BT EIB UBG  
  Nabuchodonozor Nebukadnesara   BT: 605(604)-562
  Baltazar Belszasar Belszazar  
  Dariusz Dariusz Med   BT: 521-485 Dariusz I 
  Artakserkses - ojciec Dariusza Ahaszwerosz - ojciec Dariusza    
  Cyrus - król perski Cyrus   BT: 559-529

 

Daty wg BT:

  • 605/604 pierwsza wyprawa Nabuchodonozora na Izrael
  • 598/597 Jojakin (Jechoniasz-Koniasz) – 3 miesiące pierwsze przesiedlenie do Babilonu
  • 587/586 zdobycie Jerozolimy drugie przesiedlenie mieszkańców Judy
  • 582/581 trzecie przesiedlenie
  • 536-515 odbudowa Świątyni
  • 458 kolejny powrót Żydów pod wodzą Ezdrasza
  • 445 Nehemiasz namiestnikiem króla perskiego, odbudowa murów Jerozolimy
  • 424-404 Dariusz II
  • 360-336 Filip Macedoński
  • 358-338 Artakserkses III
  • 336-331 Dariusz III Kodoman
  • 336-323 Aleksander Wielki
  • ok 301 podział państwa Aleksandra W. i powstanie trzech państw: Lagidów (Ptolomeuszy), Seleucydów i Antygonidów
  • 45- 44 Cezar jedynowładcą Rzymu
  • 37-4 Herod Wielki
  • 30 przed-14 po Chr. Oktawian August, ok 10 Kwiryniusz legatem Syrii po raz pierwszy
  • 14-37 Tyberiusz
  • 37-41 Kaligula
  • 41-54 Klaudiusz
  • 49/50 wygnanie Żydów z Rzymu
  • 64 pożar Rzymu, prześladowanie chrześcijan
  • 54-68 Neron

Układ księgi (wg Wikipedii 2q2020) i moje notatki

Opowiadania

1,1–21

hebrajski

Opowiadanie o Danielu i 3 młodzieńcach na dworze królewskim – Daniel i jego towarzysze przygotowują się do służby. Odmawiają spożywania potraw i wina królewskiego, żywiąc się jedynie jarzynami, a Bóg sprawia, że wyglądają lepiej niż inni młodzieńcy.
  • W trzecim roku panowania króla judzkiego, Jojakima, przybył król babiloński, Nabuchodonozor pod Jerozolimę
  • BT: 597 r. - czyli wg Wiki pierwszy raz Nabuhodonozor pod Jerozolimą, i deportuje Daniela
  • Wiki: 587 r. - drugi raz Nabohodonozor pod Jerozolimą, zniszczenie świątyni.

2,1–49

aramejski, początkowe 4 wiersze hebrajskie

Sen Nabuchodonozora o posągu – Daniel opowiada Nabuchodonozorowi jego sen, w którym posąg zbudowany z różnych materiałów zostaje roztrzaskany przez kamień oderwany od góry. Podaje też wytłumaczenie: różne, coraz gorsze, materiały, z których zbudowany jest posąg, oznaczają kolejne królestwa. Kamień, roztrzaskujący na końcu posąg, to wieczne królestwo Boga, które nadejdzie na końcu czasów.
W drugim roku panowania
Nabuchodonozora, władcy przyśnił się ważny sen

3,1–30

aramejski, fragment grecki 3,24–90
Trzej młodzieńcy w piecu ognistym – Nabuchodonozor buduje posąg i nakazuje oddać mu hołd. Za odmowę trzej młodzieńcy zostają wrzuceni do rozpalonego pieca. W piecu śpiewają pieśń na chwałę Boga. Ogień nie robi im krzywdy.
Król Nabuchodonozor sporządził złoty posąg

3,31(98)–4,34

aramejski

Sen Nabuchodonozora o drzewie – Nabuchodonozor ma sen o drzewie, które się rozwija, a następnie zostaje zniszczone. Daniel wyjaśnia sen królowi. Jeżeli nie ukorzy się i nie uzna, że Bóg jest Panem wszystkich królestw, panowanie będzie mu odebrane do czasu nawrócenia. Sen spełnia się.
Król Nabuchodonozor do wszystkich ludów, narodów i języków, które zamieszkują całą ziemię: Uznałem za właściwe oznajmić wam o ...
4:1 Ja, Nabuchodonozor, zażywałem spokoju w swoim domu i radości w swoim pałacu. Miałem widzenie we śnie, które mnie przeraziło.

5,1–6,1

aramejski

Uczta Baltazara – W czasie uczty król Baltazar nakazuje wznieść toast naczyniami zabranymi ze świątyni jerozolimskiej. Na ścianie pojawia się tajemniczy napis. Daniel wyjaśnia, że wskutek pychy króla Bóg wyznaczył kres jego panowaniu. Tej samej nocy król Baltazar zostaje zabity.
Król Baltazar urządził dla swych możnowładców w liczbie tysiąca wielką ucztę i pił wino wobec tysiąca osób (…)
(5:30) Tej samej nocy król chaldejski, Baltazar, został zabity.
(6:1) A Dariusz Med, liczący sześćdziesiąt dwa lata, otrzymał królestwo.

6,2–29

aramejski

Daniel w jaskini lwów – Oskarżony wobec króla Daniel zostaje wtrącony do jaskini lwów i cudownie ocalony.
(6:2) Spodobało się Dariuszowi ustanowić nad państwem 120 satrapów, którzy mieli przebywać w całym królestwie, (3) nad nimi zaś trzech zwierzchników - jednym z nich był Daniel
Wizje

7,1–28

aramejski

Wizja 4 bestii i jakby Syna Człowieczego – Cztery bestie wychodzą z morza. Postać jakby Syna Człowieczego przybywa z obłokami, odbywa sąd i niszczy bestie, a Bóg oddaje jej władzę nad światem.
W pierwszym roku panowania króla babilońskiego, Baltazara, miał Daniel sen i zaniepokoiły go widziadła powstałe w jego głowie na jego łożu. Następnie spisał on ten sen.

8,1–27

hebrajski

Wizja barana i kozła – Dzieje imperium perskiego, Aleksandra Macedońskiego i jego następców. Występuje Antioch IV Epifanes, bezcześci świątynię i prześladuje wiernych Bogu.
W trzecim roku panowania króla Baltazara miałem widzenie, ja, Daniel, po tym, co ujrzałem poprzednio. Gdy patrzyłem podczas widzenia, zobaczyłem siebie w Suzie,

9,1–27

hebrajski

Proroctwo o 70 tygodniach – Interpretacja proroctwa Jeremiasza o 70 tygodniach (jako 70 latach) spustoszenia Jerozolimy. Zapowiedź zniszczenia zła i nadejścia wieku sprawiedliwości.
W pierwszym roku panowania Dariusza, syna Ahaszwerosza z rodu medyjskiego, który został uczyniony królem państwa chaldejskiego, (2) w pierwszym roku jego panowania, ja, Daniel, zwróciłem uwagę, że w księgach podana jest liczba lat,

10,1–12,13

hebrajski

Wizja dotycząca historii i wydarzeń końca dni – Objawienie anioła: przegląd historii od imperium medyjskiego po Antiocha IV Epifanesa. Zapowiedź zmartwychwstania i powszechnego zbawienia.
W trzecim roku panowania Cyrusa, króla perskiego
Dodatki deuterokanoniczne (nieuznawane przez Żydów i protestantów)
13,1–64 Opowiadanie o ocaleniu Zuzanny – Zuzanna, żona Joakima zostaje fałszywie oskarżona przez dwóch starców i ocalona przez Daniela.
grecki
14,1–42 Opowiadanie o Belu i wężu – Daniel demaskuje kapłanów bożka Bela i zabija węża czczonego przez Babilończyków.
grecki

 

 

 

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela


Galeria plików multimedialnych


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
27 listopada 2019 (środa), 14:17:17

Apokalipsa, rozdział 13 - studium tekstu

Patrz też: -> Apokalipsa - słowniczek - studium tekstu

Obrazek Julii z IPP-KTW

2022-06-20 Bestia z Ap13 wg Julii

 

W tym rozdziale ciekawe rzeczy się dzieją.

Treść Ap 13:1nn tpnt Analiza

Pojawienie się Bestii

(1) I zostałem postawiony na piasku z morza, i zobaczyłem dzikie zwierzę występujące z morza, mające siedem głów i dziesięć rogów; a na jego rogach było dziesięć diademów, a na jego głowach bluźniercze imię.

Pojawia się dzikie zwierzę:

  • BT: Bestia, BW zwierzę, EIB, UBG: bestia

Obserwacja:

  • Jan jest na ziemi, na piasku z morza - widok z ziemi
  • Bestia ma siedem głów
  • Bestia ma dziesięć rogów
  • na dziesięciu rogach jest dziesięć diademów
  • na głowach bluźniercze imię
(2) A dzikie zwierzę, które widziałem, było podobne do pantery, a stopy jego jak niedźwiedzia, a paszcza jego jak paszcza lwa; i dał mu smok swoją moc i swój tron, i wielką władzę.
  • podobne do pantery
  • stopy jego jak u niedźwiedzia
  • paszcza jak u lwa
  • Smok (diabel?) daje zwierzęciu swoją
    • moc - możliwość realizacji swoich decyzji
    • swój tron - tzn. zarządzanie królestwem szatana
    • wielką władzę - możliwość stanowienia zasad na podległym terenie
(3) I widziałem jedną z jego głów jakby zabitą na śmierć; ale jego śmiertelna rana została uleczona. ? - może coś z Daniela??? nie wiem
I zdziwiła się cała ziemia idąc za dzikim zwierzęciem.
  • Ziemia (pewnie ludzie na ziemi) idzie za Bestią!
  • Ludzie widząc to coś z tą głową dziwią się. Pewnie ich to zaskakuje, nie tego się spodziewali.
(4) I pokłonili się smokowi, który dał władzę dzikiemu zwierzęciu, i pokłonili się dzikiemu zwierzęciu, mówiąc: Kto jest podobny do dzikiego zwierzęcia? Kto może z nim walczyć?
  • Ludzie pokłonili się Szatanowi (smokowi) i Bestii
  • Ludzie uważają, że Bestia jest czymś super i naj... na ziemi
(5) I dano mu usta mówiące wyniosłe i bluźniercze słowa; i dano mu władzę działania przez czterdzieści dwa miesiące.

Dano mu - kto mu dał? Dlaczego tu jest forma bezosobowa?

3½ roku = 42 miesiące = 1260 dni

(6) I otworzyło swoje usta, by bluźnić przeciwko Bogu, aby bluźnić Jego imieniu i Jego przybytkowi, i tym, którzy mieszkają w niebie.

 Bestia bluźni:

  • przeciwko Bogu
  • imieniu Boga
  • przybytkowi Boga
  • i tym, którzy (kto to?) mieszkają w niebie.
(7) Dano mu też podjąć walkę ze świętymi i ich zwyciężać.

 Bestia walczy:

  • ze świętymi - i nawet zwycięża ich!
I dano mu władzę nad wszelkim pokoleniem i językiem, i narodem.

Bestia ma władzę nad ...

  • wszelkim pokoleniem - φυλην
  • wszelkim językiem - γλωσσαν
  • wszelkim narodem - εθνος
(8) I oddadzą mu pokłon wszyscy mieszkańcy ziemi, których imiona nie są napisane w zwoju życia Baranka zabitego od założenia świata.

#zwój życia Baranka

Co znaczy "zabitego od założenia świata"?

Ostrzeżenie!  

(9) Jeśli ktoś ma ucho, niech usłyszy! Ostrzeżenie!
(10) Jeśli ktoś bierze do niewoli, idzie do niewoli; jeśli ktoś zabija mieczem, musi i on zostać zabity mieczem. Tu zaznacza się wytrwałość i wiara świętych. Czas próby świętych! 

Wizja drugiego zwięrzęcia  

(11) I widziałem inne dzikie zwierzę wychodzące z ziemi, i miało dwa rogi podobne do rogów Baranka, a mówiło jak smok.
  • wychodzi z ziemi - co to znaczy?
  • ma dwa rogi podobne do rogów Baranka
  • mówi jak smok (Szatan)
(12) I sprawuje przed nim całą władzę pierwszego dzikiego zwierzęcia, i czyni, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszemu dzikiemu zwierzęciu, którego śmiertelna rana została uleczona;
  • sprawuje władzę Bestii
  • czyni, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon Bestii
(13) I czyni wielkie znaki, tak że i ogień sprowadza na ziemię z nieba przed ludźmi; (14) I zwodzi mieszkańców ziemi przez znaki, które mu dano czynić przed obliczem dzikiego zwierzęcia, mówiąc mieszkańcom ziemi, aby uczynili obraz dzikiego zwierzęcia, które ma ranę od miecza, a ożyło.
  • czyni wielkie znaki - nawet ogień z nieba...
  • zwodzi mieszkańców ziemi przez te znaki
  • mówi ludziom aby uczynili obraz Bestii

 

#obraz dzikiego zwierzęcia, #Obraz Bestii

(15) I pozwolono mu dać ducha owemu obrazowi dzikiego zwierzęcia, aby obraz zwierzęcia przemówił, i uczynił on, by ktokolwiek, kto nie pokłoni się obrazowi zwierzęcia, został zabity.

obraz Bestii dostał ducha

obraz Bestii przemówił

"on" - o kogo chodzi? drugie zwierze czy Obraz?

Obraz wymaga kłaniania się. Kto się nie pokłoni - zostaje zabity.

(16) I sprawia, że wszyscy, mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy, dostali znamię na swoją prawą rękę lub na swe czoła, (17) I aby nie mógł kupować ani sprzedawać, ktoś nie mający znamienia lub imienia dzikiego zwierzęcia, lub liczby jego imienia.

Kogo to dotyczy?

  • wszystkich, ale mimo to wyszczególniamy, że ..
  • małych i wielkich - μικρους, μεγαλους
  • bogatych i ubogich - πλουσιους, πτωχους
  • wolnych i niewolników - ελευθερους, δουλους
(18) Tu jest potrzebna mądrość. mądrość - σοφια
Kto ma rozum, niech obliczy liczbę dzikiego zwierzęcia; bo jest to liczba człowieka.  liczba - αριθμον
A liczba jego jest sześćset sześćdziesiąt sześć. 666 - εξακοσιοι εξηκοντα εξ

Dalej -> Apokalipsa, rozdział 14 - studium tekstu

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: apokalipsa, ap13, 666


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
27 listopada 2019 (środa), 14:17:17

Apokalipsa, rozdział 1 i koniec od 22:6 - studium tekstu

Patrz też:

W tym rozdziale ciekawe rzeczy się dzieją.

Treść Ap 1:1nn tpnt Analiza

Wstęp

(1) Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby pokazał swoim sługom (δούλοις) to, co musi się stać wkrótce; a co zaznaczył przez posłanie swojego anioła słudze (δούλῳ) swojemu Janowi,

Ἀποκάλυψις - objawienie, ujawnienie, okazanie. Kiedyś nie było widoczne, a teraz będzie widoczne.
Na zachętę: przeczytaj bo nie widzisz a zobaczysz!


Kolejność przekazania informacji:

  • Bóg dał objawienie Jezusowi Chrystusowi
  • Jezus ma pokazać swoim słlugom to co musi się stać wkrótce.
  • Jezus posłał swojego anioła Janowi.
  • .2 Jan poświadcza Słowo Boga i świadectwo IC, i to co widział
  • .4 Jan pisze list do kościołów

Obserwacja:

  • Jan ma postawę sługi! (δούλος)
  • Celem tego objaiwenia jest aby Jezus pokazał swoim sługom co musi się wkrótce stać.

Wniosek:

  • Objawienie jest dostępne dla sług Jezusa. Nie masz takiej postawy - nie czytaj, bo bez sensu jest to czytać nie będąc sługom Jezusa.
(2) Który poświadczył Słowo Boga i świadectwo Jezusa Chrystusa, a także cokolwiek zobaczył. Świadectwo Jana na temat tego co napisał.
(3) Błogosławiony ten, który czyta i ci, którzy słuchają słów tego proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane; albowiem czas jest bliski. 

Błogosławieństwo dla ...

  • czytelnika (lektora)
  • słuchaczy

(4) Jan do siedmiu zborów, które są w Azji. Łaska wam i pokój od Tego, który jest i był, i który przychodzi; i od siedmiu duchów, które są przed Jego tronem;

 

 

Obserwacje:

  • Apokalipsa jest listem. Jest dziełem napisanym przez kogoś, do kogoś, w określonym celu. To jest list!
  • Od kogo?
    • od Tego (??? kogo?) - sprawdzić. Może od Jezusa też? A może od Boga (który jest i był)
  • Do kogo?
    • do siedmiu zborów, które są w Azji.
    • Czy tylko do nich? na ile wolno nam to czytać dziś.
  • Po co?
    • 1:1 Bóg dał Jezusowi objawienie aby pokazał swoim sługom to, co musi się stać wkrótce;

(5) I od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą królów ziemi; który nas

Kim jest Jezus? .9

  • Świadkiem...
  • Pierworodnym z umarłych
  • wladccą królów ziemi

umiłował i obmył nas z naszych grzechów w swojej krwi, (6) I uczynił nas królami i kapłanami Boga i Ojca swojego;

  • tym, który nas umiłował, obmył własna krwią
  • uczynił królami i kapłanami Boga....
    • Ap 20:6 - będziemy kapłanami i będziemy współkrólować

Jemu chwała i moc na wieki wieków.

Amen.

 Doksologia:
  • Jemu (komu?) chwała i moc na wieki wieków. Amen!
  • Komu - kontekst wskazuje na Boga, jako całość bo temu który przy???????

Ważna informacja o Bogu (1:7-8)

(7) Oto przychodzi z obłokami i ujrzy Go każde oko i ci, którzy Go przebili, i uderzą się w piersi przez wzgląd na Niego wszystkie pokolenia ziemi. Tak!

Amen.

  • Bóg przychodzi
  • Bóg przychodzi z obłokami (patrz Dz1:9)
  • Przychodzącego Boga ujrzy każde oko
  • Szczególnie ujrzą go ci co go przebili - i będą pokutować
  • ? ale czy wszystkie pokolenia ziemi będą pokutować? 
(8) Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec, mówi Pan, który jest i był, i który przychodzi, Wszechmogący.  Α ι Ω

Jan pisze o okolicznościach napisania Objawienia (9-20), w środku informacja o Jezusie (11. 13-15, 18b)

(9) Ja, Jan i wasz brat i współuczestnik w ucisku i w Królestwie, i w wytrwałości w Jezusie Chrystusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu Słowa Bożego i z powodu świadectwa Jezusa Chrystusa.  
(10) Byłem w Duchu w dniu Pańskim i usłyszałem za sobą potężny głos jakby trąby, mówiący:

Dzień (ημεραν) Pański (κυριου) - co to znaczy?

 

AO: wskazuje na Dzieje 2:20; I Kor. 5:5; I Tes 5:2; II Tes 2:2 i 2 Piotr. 3:10 - wersety te ukazują chwilę, moment działania Boga.

 

(11) Ja jestem Alfa i Omega, pierwszy i ostatni;

Jezus o sobie:

  • jest Α i Ω
  • pierwszy i ostatni, ale można to przetłumaczyć przyczyną i skutkiem
  • ktoś podobny do Syna Człowieczego (.13)
  • ubrany w szatę do stów
  • przepasany na piersiach złotym pasem
  • Jego głowa i włosy białe, jak biała wełna i śnieg
  • .......

a to, co widzisz, napisz w zwoju i poślij do siedmiu zborów,

Polecenie dla Jana: co widzisz opisz i wyślij do kościołów.

które są w Azji: do Efezu, do Smyrny, do Pergamonu, do Tiatyry, do Sardes, do Filadelfii i do Laodycei.

(12) I obróciłem się, aby zobaczyć, co to za głos, który mówił ze mną; a gdy obróciłem się, ujrzałem siedem złotych świeczników,

  1. Efez
  2. Smyrna
  3. Pergamon
  4. Tiatyra
  5. Sardes
  6. Filadelfia
  7. Laodycea
(13) A pośrodku siedmiu świeczników kogoś podobnego świeczniki to zbory (.20) gwiazdy to aniołowie zborów.
do Syna Człowieczego, który jest obleczony w szatę sięgającą stóp, i który jest przepasany na piersiach złotym pasem; (14) A głowa Jego i włosy białe jak biała wełna i jak śnieg, a oczy Jego jak płomień ognia; (15) I stopy Jego podobne do roztopionego drogocennego metalu, jakby rozpalone w piecu, a głos Jego jak głos wielu wód. (16) I miał w swojej prawej dłoni siedem gwiazd, a z Jego ust wychodził ostry obosieczny miecz, a Jego oblicze było jak słońce, gdy świeci w swojej mocy.

Opis Syna Człowieczego:

  1. ubrany w długą szatę,
  2. przepasany na piersiach złotym pasem,
  3. głowa Jego i włosy są białe jak biała wełna i jak śnieg,
  4. oczy Jego jak płomień ognia,
  5. stopy Jego podobne do roztopionego drogocennego metalu, jakby rozpalone w piecu,
  6. głos Jego jak głos wielu wód,
  7. miał w swojej prawej dłoni siedem gwiazd,
  8. z Jego ust wychodził ostry obosieczny miecz,
  9. Jego oblicze było jak słońce, gdy świeci w swojej mocy.
 (17) A gdy Go ujrzałem, upadłem do Jego stóp jak martwy; i położył swoją prawą rękę na mnie, mówiąc do mnie:  Ta wizja powaliła Jana a przecież Jan znał Jezusa.

Nie bój się! Ja jestem pierwszy i ostatni, (18) I żyjący; a byłem martwy, a oto jestem żywy na wieki wieków.

Amen.

 

I mam klucze Hadesu i śmierci.

Jezus ma klucze krainy umarłych. #hades

(19) Napisz to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co zaraz ma się stać po tych wydarzeniach.

 

(20) Oto tajemnica siedmiu gwiazd, które widziałeś w mojej prawej dłoni i siedmiu złotych świeczników: siedem gwiazd, to są aniołowie siedmiu zborów, a siedem świeczników, które widziałeś, to jest siedem zborów.

Ujawnienie tajemnicy:

  • gwiazdy to aniołowie zborów
  • świeczniki to zbory - świecą

Tu jest całość Objawienia, więc skaczemy na koniec

(...)

Zakończenie objawienia

(22:6) I powiedział mi [anioł z 21:9] : Te słowa są godne zaufania i prawdziwe, a Pan, Bóg świętych proroków, posłał swojego anioła, aby pokazać swoim sługom to, co koniecznie musi stać się szybko.

 

musi stać się szybko to nawiązanie do 1:1 - musi się stać wkrótce.

(7) Oto przychodzę śpiesznie. Błogosławiony ten, kto zachowuje słowa proroctwa tego zwoju.

Info: Bóg przyjcie spiesznie.

#błogosławieństwo: dla zachowujących słowa proroctwa Apokalipsy.

(8) A ja, Jan, patrząc i słuchając, gdy to usłyszałem i zobaczyłem, upadłem, aby oddać pokłon przed stopami anioła, który mi to ukazywał. (9) I mówi mi:

Uważaj – nie rób tego; bo jestem współsługą twoim i twoich braci proroków, i tych, którzy zachowują słowa tego zwoju; Bogu oddaj pokłon.

drugi raz taka sama akcja - parz 19:10

(10) I powiedział mi:

Nie pieczętuj słów proroctwa tego zwoju gdyż czas jest bliski.

A Daniel zapieczętował:
  • Dn 8:26 bt - Widzenie zaś o wieczorach i rankach, jakie opowiedziano tobie [ Danielu ], jest prawdziwe. Ty jednak widzenie okryj milczeniem, bo dotyczy ono dni odległych.
  • Dn 12:4 bt5 "Ty jednak, Danielu, ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych. Wielu będzie dociekało, by pomnożyła się wiedza".
  • Jan ma nie pieczętować.
 (11) Kto czyni niesprawiedliwość niech nadal czyni niesprawiedliwość, brudny niech nadal się brudzi; sprawiedliwy niech nadal czyni sprawiedliwość, a kto święty niech nadal daje się uświęcać.  
(12) I oto przychodzę śpiesznie, a zapłata moja jest ze mną, aby oddać każdemu zgodnie z tym jakie będzie jego dzieło.

Info:

  • przychodzę śpiesznie
  • zapłata Pana jest z Nim - odda każdemu zgodnie z tym jakie będzie jego dzieło
(13) Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec, pierwszy i ostatni.

Α ι Ω

(14) Błogosławieni, którzy zachowują Jego przykazania, aby do nich należało prawo do drzewa życia, i by weszli bramami do miasta. (15) Na zewnątrz natomiast są psy i czarownicy, i nierządnicy, i mordercy, i bałwochwalcy, i każdy, kto miłuje kłamstwo i dopuszcza się go.

#błogosławieństwo:

  • ci którzy zachowują przykazania Jezusa będą mieli prawo do drzewa życia
  • będą mogli wejść bramami do miasta

Info:

Na zewnątrz miasta będą:

  1. psy
  2. czarownicy
  3. nierządnicy
  4. mordercy
  5. bałwochwalcy
  6. każdy, kto miłuje kłamstwo i dopuszcza się go.

Świadectwo Jezusa o tej księdze (22:16-19)

(16) Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, aby wam świadczył o tych wydarzeniach w zborach.  
Ja jestem korzeń i ród Dawida, gwiazda jasna i poranna.  
 (17) A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź!  
A kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A kto pragnie, niech przyjdzie; a kto chce, niech weźmie wodę życia darmo.  

Ostrzeżenie przed dodawaniem i odejmowaniem (22:18n)

(18) Współświadczę bowiem każdemu słuchającemu słów proroctwa tego zwoju: Jeśli ktoś doda coś do tego zwoju, doda mu też Bóg plag opisanych w tym zwoju. (19) A jeśli ktoś odejmie ze słów proroctwa tego zwoju, Bóg odejmie dział jego ze zwoju życia i z miasta świętego, które są opisane w tym zwoju.

 Ostrzeżenie:

  • Jeśli ktoś doda coś do tego zwoju, doda mu też Bóg plag opisanych w tym zwoju.
  • A jeśli ktoś odejmie ze słów proroctwa tego zwoju, Bóg odejmie
    • dział jego ze zwoju życia i
    • z miasta świętego, które są opisane w tym zwoju.

Ostatnie zapewnienie, odpowiedź kościoła i koniec (22:20-21)

 (20) Mówi Ten, który świadczy o tym: Tak, przychodzę śpiesznie.

Amen.

Zapewnienie Pana 
Tak, przyjdź Panie Jezu! Odpowiedź kościoła na Objawienie 

(21) Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa z wami wszystkimi.

Amen.

 Zakończenie

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: apokalipsa, ap1, ap22


Komentarze: (1)

andyggg, December 29, 2019 11:46 Skomentuj komentarz


3 grosze odnosnie slow Jezusa : Ja jestem Alfa i Omega ....

temat dosyc obszernie poruszony przez Pawla na kanale youtube: Prawda ma znaczenie -JA JESTEM ALFA I OMEGA, PIERWSZY I OSTATNI

Nowy Testament zostal napisany po grecku wiec jest: Alfa i Omega ( pierwsza litera alfabetu  i ostatnia litera alfabetu ) i wystepuje w Nowy Testamecie tylko 4 razy ( tylko w objawieniu jana ) , natomiast w starym testamencie (fonetycznie) alef i taf ( pierwsza i ostatnia litera alfabetu hebrajskiego ) wystepuje ponad 7000 razy i nie jest tlumaczona w przekladach na inne jezyki - reszta w opracowaniu na ww. kanale , mam nadzieje ze sie przyda

pozdrawiam Andrzej

Skomentuj notkę
27 listopada 2019 (środa), 14:17:17

Apokalipsa - słowniczek - studium tekstu

Tu definiuję sobie osoby, pojęcia, to co się pojawia.

O Panu Jezusie Chrystusie

  • w Listach Apokalipsy jest wiele
    • ...
    • ....
  • Ap 46 - Baranek co wygląda jakby zabity, mający siedem rogów i siedem oczu, które są siedmioma duchami Boga, posłanymi na całą ziemię.

Dzikie zwierzę (θηριον)

  • Jak oddają to tłumacze: BG, EIB: bestia, BW: zwierzę, BT: Bestia
  • Pojawia się w Ap13.1
  • Obserwacja z rozdziału 13:

    • Bestia ma siedem głów.
    • Bestia ma dziesięć rogów.
    • Na dziesięciu rogach jest dziesięć diademów.
    • Na głowach bluźniercze imię.
    • Podobne do pantery.
    • Stopy jego jak u niedźwiedzia.
    • Paszcza jak u lwa.
  • Inne obserwacje
    • 13:12 - Jego śmiertelna rana została uleczona.
    • 13:14 - Ma ranę od miecza, a ożyło.
  • Władza? - Smok (diabel?) daje zwierzęciu swoją
    • moc - możliwość realizacji swoich decyzji
    • swój tron - tzn. zarządzanie królestwem szatana
    • wielką władzę - możliwość stanowienia zasad na podległym terenie
  • Relacja z ludźmi:
    • Anioł w 14:9 ostrzega: "Jeśli ktoś odda pokłon dzikiemu zwierzęciu i jego obrazowi, i jeśli weźmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, (10) To i on napije się wina Bożego wzburzenia..."
    • Ao 15:2 - ktoś walczy z Bestia, z jej Obrazem i ? jej znanieniem, z liczbą jego imienia
    • Ap 16:2 - Anioł #1/7 wylał czaszę gniewu i załatwił, że "złośliwy i ropiejący wrzód na ludziach, którzy mieli znamię dzikiego zwierzęcia, i którzy oddawali pokłon jego obrazowi".
    • Anioł #5/7 "wylał swoją czaszę na tron dzikiego zwierzęcia; i w jego królestwie stała się ciemność".

Obraz Bestii (εικονα τω θηριω), Zwierzę mówiące (θηριου λεγων)

  • Najpierw jest to inne zwierzę, a potem obraz zwięrzęcia.
  • Zaczyna się od pojawienia się innego zwierzęcia (αλλο θηριον) w 13:11
  • Obserwacja 13:11 - to inne zwierzę ...
    • Wychodzi z ziemi - co to znaczy?
    • Ma dwa rogi podobne do rogów Baranka - podobny do Mesjasza? Antychryst?
    • Mówi jak smok (Szatan) - przekręca i podważa Slowo Boże?
    • Sprawuję władzę Bestii.
    • Czyni, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon Bestii.
    • Czyni wielkie znaki - nawet ogień z nieba sprowadza przed ludźmi.
    • Zwodzi mieszkańców ziemi przez te znaki.
    • Mówi ludziom aby uczynili obraz Bestii.
  • Obserwacja z 13:14
    • Obraz Bestii dostał ducha.
    • Obraz Bestii przemówił.
    • "on" - o kogo chodzi? drugie zwierze czy Obraz?
    • Obraz wymaga kłaniania się. Kto się nie pokłoni - zostaje zabity.
  • Obserwacja z 11:7
    • Gdy dwaj świadkowie będą składać swoje świadectwo w Jerozolimie dzikie zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bitwę, zwycięży ich i ich zabije.

Smok (δρακων), diabeł, wąż starodawny

  1. Ap 13:2 - Smok dał swoją moc i swój tron, i wielką władzę Bestii.

#Kamyki:

  • Opis tego co się dzieje w niebie - Ap 4:3 -  (Ap 4:3) A Ten, który siedzi, podobny był z wyglądu do kamienia jaspisu i sardynu; a wokoło tronu była tęcza podobna z wyglądu do szmaragdu. 
    • jaspis
    • sardyn
    • szmaragd

 


Kategorie: biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019, _robocze


Słowa kluczowe: apokalipsa


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
26 listopada 2019 (wtorek), 19:47:47

Apokalipsa, rozdział 16 - studium tekstu

Czas się zabrać za kolejny rozdział. Pod koniec porównanie do plag egipskich.

Rozdział 16

Treść Ap 16:1nn tpnt Analiza
Wizja aniołów z siedmioma plagami
(1) I słyszałem potężny głos ze świątyni, mówiący do siedmiu aniołów: Idźcie i wylejcie czasze gniewu Bożego na ziemię.  
(2) I wyszedł pierwszy, i wylał swoją czaszę na ziemię; i pojawił się złośliwy i ropiejący wrzód na ludziach, którzy mieli znamię dzikiego zwierzęcia, i którzy oddawali pokłon jego obrazowi.

Anioł #1/7 - złośliwy i ropiejący wrzód

Komu?

  • jak ktoś miał znamię Bestii
  • ktoś oddawał pokłon obrazowi bestii (Fałszywy Prorok)
(3) I drugi anioł wylał swoją czaszę na morze; i stało się ono jakby krwią martwego, i wszelka istota żywa w morzu umarła.

Anioł #2/7 - morze zamienia się w krew

  • umierają wszelkie istoty w morzu

(4) I trzeci anioł wylał swoją czaszę na rzeki i na źródła wód; i pojawiła się krew.

(5) I słyszałem anioła wód, mówiącego: Sprawiedliwy jesteś Panie, Ty który jesteś i byłeś i będziesz święty, bo tak osądziłeś. (6) Ponieważ wylali krew świętych i proroków, dałeś im też pić krew; bo są tego warci. (7) I słyszałem inny głos z ołtarza, mówiący: Tak, Panie, Boże Wszechmogący! Prawdziwe i sprawiedliwe są Twoje sądy.

Anioł #3/7 - rzeki zamieniają się w krew

Obserwacje:

  • jakiś inny anioł coś mówi do Boga o Bogu
  • podaje tez winę: wylali kreś więtych i proroków
  • są też inne głosy o Bogu.
(8) I czwarty anioł wylał swoją czaszę na słońce; i zostało mu dane spiec ludzi ogniem. (9) I byli popaleni ludzie wielkim żarem, i bluźnili imieniu Boga, który ma władzę nad tymi plagami; a nie upamiętali się, aby oddać Mu chwałę.

Anioł #4/7 - palące słońce

Obserwacja:

  • ludzie dalej bluźnią imieniu Boga
  • ludzie dalej nie opamiętali się.
(10) I piąty anioł wylał swoją czaszę na tron dzikiego zwierzęcia; i w jego królestwie stała się ciemność, i gryźli swoje języki z bólu, (11) I bluźnili Bogu nieba za swój ból i za swoje wrzody; i nie upamiętali się ze swoich czynów.

Anioł #5/7 - ciemności w królestwie Bestii

Obserwacja:

  • ból i wrzodu
  • u ludzi postawa bez zmian.
(12) I szósty anioł wylał swoją czaszę na wielką rzekę Eufrat; i wyschła jej woda, aby została przygotowana droga dla królów ze wschodu słońca. Anioł #6/7 - rzeka Eufrat wysycha
 (13) I widziałem z ust smoka i z ust dzikiego zwierzęcia, i z ust fałszywego proroka wychodzące trzy nieczyste duchy, podobne do żab. (14) To bowiem są czyniące cudowne znaki duchy demonów, które wychodzą do królów ziemi i do całego zamieszkałego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego.

 Obserwacja:

  • smok (Diabeł) i dzikie zwierze (Bestia) i Fałszywy Prorok wypuszczają z ust trzy nieczyste duchy podobne do żab.
  • to są duchy demonów, które wchodzą do królów i do świata (? ludzi?)
  • królowie i świat gromadzą się na wojnę
  • jest tu określenie -> Dzień Boga Wszechmogącego
(15) Oto przychodzę jak złodziej; błogosławiony, który czuwa i strzeże swoich szat, aby nie chodził nago i nie widziano jego hańby. Czuwajcie! - Wtrącenie poza narracją.
(16) I zgromadził ich w miejscu, zwanym po hebrajsku Armagedon. 
  • królowie i ludzie na świecie, pod wpływem tych żab-duchów zgromadzili się pod Armagedonem.
(17) I siódmy anioł wylał swoją czaszę w powietrze; i wyszedł potężny głos ze świątyni nieba od tronu, mówiący: Stało się. (18) I nastały głosy i gromy, i błyskawice, i nastało wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nigdy nie było, odkąd ludzie pojawili się na ziemi, tak ogromne trzęsienie ziemi, tak wielkie. (19) I stało się, że miasto wielkie rozpadło się na trzy części, i upadły miasta pogan; i został wspomniany przed Bogiem Wielki Babilon, aby dać mu kielich wina zapalczywości Jego gniewu. (20) I każda wyspa uciekła i góry nie zostały znalezione. (21) I wielki grad, o wadze jakby talentu, spadł z nieba na ludzi; i bluźnili ludzie Bogu z powodu plagi gradu, gdyż plaga jego była bardzo wielka.

 Anioł #7/7 - atak na powietrze

Obserwacja:

  • głosy, gromy, błyskawice, trzęsienie ziemi
  • miasto wielkie rozpadło się na trzy części
  • upadły miasta pogan
  • przypominają Bogu o Wielkim Babilonie
  • dla Wielkiego Babilono będzi ekielich wina zapalczywości gniewu Boga
  • wysĻy uciekły
  • góry nie zostały znalezione -> Iz 1
  • spadł na ludzi wielki grad

Ale u ludzi bez zmian - dalej bluźnią.

Dalej -> Sąd na wielką nierządnicą - Apokalipsa, rozdział 17 (inne studium) 

   

Plagi egipskie

Charakter poszczególnych plag oraz ich następstwo według Biblii:

Plagi egipskie

Plagi w Apokalipsie

(Wj 7,14–25) przemiana wód Nilu w krew (דָם 'dam')

Anioł #2/7 - morze zamienia się w krew

Anioł #3/7 - rzeki zamieniają się w krew

(Wj 7,26–8.11) żaby (צְּפַרְדֵּעַ 'cfardea')  
(Wj 8,12–15) komary (כִּנִּים 'kinim')  
(Wj 8,16–28) muchy (עָרוֹב 'arow')  
(Wj 9,1–7) pomór bydła (דֶּבֶר 'dewer')  
(Wj 9,8–12) wrzody (שְׁחִין 'szchin') Anioł #5/7 - ciemności w królestwie Bestii, a u ludzi ból i wrzody
(Wj 9,13–35) grad (בָּרָד 'barad')  
(Wj 10,1–20) szarańcza (אַרְבֶּה 'arbe')  
(Wj 10,21–29) ciemność (חוֹשֶך 'choszech') Anioł #5/7 - ciemności
(Wj 11,1–12.36) śmierć pierworodnych (מַכַּת בְּכוֹרוֹת 'makat bechorot')  

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: apokalipsa, ap16, plagi egipskie


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
26 listopada 2019 (wtorek), 11:51:51

Apokalipsa, rozdział 15 - studium tekstu

No to 

no to rozdział 15


Rozdział 15

Treść Ap 15:1nn tpnt Analiza

Znak na niebie - 7 aniołów i jacyś ludzie

(1) I zobaczyłem inny znak na niebie, wielki i dziwny: siedmiu aniołów, którzy mają siedem ostatnich plag, gdyż po nich zakończy się gniew Boga.

Obserwacja:

  • Jan widzi znak na niebie.
  • Znak ten jest (1) wielki i (2) dziwny - plagi!
  • Dobra wiadomość: po plagach zakończy się gniew Boga.
  • Pytanie: kiedy zaczął się gniew Boga? Może w Gen3?
(2) I widziałem jakby szklane morze, zmieszane z ogniem, i zwyciężających z dzikim zwierzęciem i z jego obrazem, i z jego znamieniem, i z liczbą jego imienia, stojących na szklanym morzu, mających harfy Boga.  (3) I śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Boga, i pieśń Baranka, mówiąc: 

Co widzi Jan?

  • jakby szklane morze
  • to szklane morze jest zmieszane z ogniem
  • zwyciężających (pewnie ludzi) z ... (wyliczanka)
    • dzikim zwierzęciem - pewnie z Bestią
    • obrazem dzikiego zwierzęcia, Bestii - to pewnie ten Fałszywy Prorok
    • ze znamieniem Bestii? - to nie jest osoba!
    • z liczbą imienia Bestii
  • ci zwyciężający stoją na tym szklanym morzu.
  • i śpiewają!

Wielkie i dziwne są Twoje dzieła,
Panie, Boże Wszechmogący!
Sprawiedliwe i prawdziwe są Twoje drogi,
o Królu świętych!

(4) Kto by się Ciebie nie bał, Panie?!
I nie oddał chwały Twojemu imieniu?
Bo Ty jedynie jesteś święty,
gdyż wszystkie narody przyjdą
i oddadzą pokłon przed Tobą,
bo zostały ujawnione Twoje sprawiedliwe dzieła.

Porównaj psalm Mojżesz w Ex15 (warto przeczytać)

Przekład BT:

Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu,
Panie, Boże wszechwładny!
Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi,
o Królu narodów!
Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił?
Bo Ty sam jesteś Święty,
bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą,
bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki.

Otwarcie świątyni w niebie

(5) I po tym zobaczyłem, a oto została otwarta świątynia namiotu świadectwa w niebie, (6) I wyszło ze świątyni siedmiu aniołów, mających siedem plag, którzy są przyodziani w czysty i lśniący len oraz przepasani na piersiach złotymi pasami.

Widzenie Jana, cd:

  • Świątynia namiotu świadectwa w niebie -> świątynia w niebie.
  • 7 aniołów ma 7 plag
  • aniołowie są ubrani w lśniący len (bisior> i przepasani na piersiach złotymi pasami - ładne.
(7) I jedno z czterech stworzeń dało siedmiu aniołom siedem złotych czasz, które są pełne gniewu Boga, żyjącego na wieki wieków. (8) I napełniona została świątynia dymem chwały Boga i od Jego mocy, i nikt nie mógł wejść do świątyni, póki nie skończy się siedem plag siedmiu aniołów.
  • czasze są wypełnione plagami
  • O Bogu: Bóg żyje na wieki wieków.
Dalej -> Apokalipsa, rozdział 16 - studium tekstu

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: apokalipsa, ap15


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
25 listopada 2019 (poniedziałek), 14:33:33

Apokalipsa, rozdział 14 - studium tekstu

Wstęp

Rok temu walczyłem z końcówką dziejów świata opisaną w 18, 19 i 20 rozdziale, teraz muszę iść do przodu, albo do tyłu i zaczynam od rozdziału 14 bo jakoś mi to harmonizuje z pochwyceniem kościoła.


Rozdział 14

Treść Ap 14:1nn tpnt Analiza

Wizja Baranka na górze Syjon

(1) I zobaczyłem, a oto Baranek stał na górze Syjon,   
a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące mających Jego imię i imię Jego Ojca napisane na swoich czołach.  
(2) I słyszałem głos z nieba jak głos wielu wód, i jak głos potężnego gromu, i usłyszałem głos harfiarzy grających na swoich harfach. (3) I śpiewają jakby nową pieśń przed tronem i przed czterema stworzeniami, i przed starcami, i nikt nie mógł nauczyć się tej pieśni, jak tylko sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy są wykupieni z ziemi.

 Co słychać?

  • głos potężnego gromu
  • głos harfiarzy grających na harfach
  • śpiewają nową pieśń

 

Nowa pieśń:

  • nikt nie mógł się jej nauczyć
  • tylko te 144 tys wykupionych z ziemi

 

A gdzie się to dzieje?

  • przed tronem
  • przed czterema stworzeniami
  • przed starcami
(4) To są ci, którzy nie skalali się z kobietami, bo są dziewiczy (παρθενοι). To są ci, którzy podążają za Barankiem, gdziekolwiek by poszedł. Ci zostali wykupieni z ludzi, jako pierwocina Bogu i Barankowi. (5) A w ustach ich nie znaleziono podstępu; są bowiem bez skazy przed tronem Bożym. 

 Co wiemy o tych 144 tysiącach

  • czy oni są tymi harfiarzami?
  • śpiewają jakby nową pieść, której nikt inny nie móg się nauczyć
  • zostali wykupieni z ziemi
  • nie skalali się z kobietami - są dziewiczy (παρθενοι)
  • podążają za Barankiem, gdziekolwiek by poszedł - wniosek: oni żyją, i chyba im dobrze
  • zostali oni wykupieni z ludzi
  • zostali wykupieni jako pierwocina Bogu i Barankowi
  • moralnie są dobry skoro nie znaleziono podstępu w ich ustach;
  • są bez skazy przed tronem

Trzej aniołowie przekazują ważne informacje

(6) I zobaczyłem innego anioła lecącego środkiem nieba, który miał wieczną Ewangelię, aby ją głosić mieszkającym na ziemi i wszelkiemu narodowi, i plemieniu, i językowi, i ludowi, (7) Mówiąc potężnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę, gdyż nadeszła godzina Jego sądu i oddajcie pokłon Temu, który uczynił niebo i ziemię, morze i źródła wód.

Inny anioł? Wychodzi na to, że w tej scenie jest pierwszym aniołem, skoro trzeci w .9 jest trzecim

Anioł ma dobrą nowinę aby ją głosił mieszkającym na ziemi wszystkim ludziom.

Ta dobra nowina jest raczej (#1) zachętą do oddania chwały Bogu-Stworzycielowi.

 (8) A po nich szedł inny anioł, mówiąc: Upadł, upadł Babilon, miasto wielkie, gdyż winem szału swojego nierządu napoił wszystkie narody.

Drugi anioł przekazuje (#2) informację, że upadł Babilon.

 

Powtarza się informacja, która była przy nierządnicy w Ap15 - Babilon winem szału swojego nierządu napoił ludzi.

(9) I szedł za nim trzeci anioł, mówiąc potężnym głosem:

Jeśli ktoś odda pokłon dzikiemu zwierzęciu i jego obrazowi, i jeśli weźmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, (10) To i on napije się wina Bożego wzburzenia, które jest zmieszane i nierozcieńczone w kielichu Jego gniewu, i będzie męczony w ogniu i siarce przed świętymi aniołami i przed Barankiem.

(11) A dym ich męki unosi się na wieki wieków, i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, ci, którzy oddają pokłon dzikiemu zwierzęciu i jego obrazowi, i jeśli ktoś przyjmuje znamię jego imienia.

Trzeci anioł mówi (#3) ostrzeżenie:

kto będzie blisko ze zwierzęciem (bestią) lub jego obrazem (prorokiem) ma przechlapane.

Przyjęcie znamienia nawiązuje do Ap 13:17 i tego 666

 

 

w Łk, przypowieść o talentach jest. że przez Jezusem zabijają jego wrogów.

 

(12) Oto tu jest wytrwałość świętych, tu są ci, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa.

 Dwie ważne rzeczy wyróżniają wytrwałość świętych:

  • strzegący przykazań Boga
  • i strzegący wiary Jezusa
(13) I usłyszałem głos z nieba, mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są umarli, którzy odtąd umierają w Panu. Tak mówi Duch, aby odpoczywali od swoich trudów, a czyny ich idą za nimi.

Pocieszający komentarz z nieba.

 

Umarli w Chrystusie - por. Ap 20:6, 1Tes 4:13n

#1 - Żniwo Jezusa Ap14-S1

(14) I zobaczyłem, a oto biały obłok; a na obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego, mający na swojej głowie złoty wieniec, a w swojej ręce ostry sierp.

Ktoś podobny do Syna Człowieczego 

-> jest notka o Jezusie na Obłoku

(15) I inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając potężnym głosem do tego, który siedział na obłoku:

rozkaz pochodzi ze świątyni 

Poślij twój sierp i żnij, gdyż nadeszła twoja godzina, by żąć, ponieważ dojrzało żniwo ziemi.

Najpierw żniwo ziemi.

(16) I rzucił ten, który siedział na obłoku, swój sierp na ziemię, i zżętą została ziemia.

Jezus zżyna ziemię - zbiera swoje żniwo z ziemi.

 

Pytanie do interpretacji: czy to się da zsynchronizować z pochwyceniem kościoła, które dzieje się razem ze zmartwychwstaniem zmarłych w Chrystusie.

 

Obserwacje:

  • Jezus sieci na białym obłoku.
  • Jezus ma złoty wieniec na głowie, ma też ostry sierp
  • Jezus działa na sygnał anioła, który wyszedł ze świątyni
  • Sygnał: nadeszła godzina Jezusa, aby żąć ponieważ dojrzało żniwo.
  • Jezus zżął i zżęta została ziemia (η γη - he ge).

 

Podobieństwo do pochwycenia:

  • Jezus na obłokach 1Tes 4:13n.
  • Jezus działa na sygnał anioła, który wyszedł ze świątyni
    • Tylko Ojciec wie, kiedy (Mk 13:32)
    • 1Tes 4:15 - Jezus działa na rozkaz Boga, przy głosie archanioła.
  • Zebranie żniwa Jezusa jest przed zebraniem winorośli, która trafi do tłoczni Bożego gniewu.

 

#2 - Żniwo Gniewu Boga 

(17) A inny anioł wyszedł ze świątyni w niebie, i on miał ostry sierp.

Inny anioł jest wykonawcą drugiego zbioru.

(18) I jeszcze inny anioł wyszedł od ołtarza, miał on władzę nad ogniem i zawołał, krzycząc potężnym głosem do tego, który miał ostry sierp, mówiąc:

I jeszcze kolejny anioł posłaniec, tak jak poprzedni posłaniec przyszedł do Jezusa przychodzi.

Anioł ma władzę nad ogniem - nad wodą już nie musi, bo Pan Bóg nie zaleje już ziemi - tak obiecał Noemu i dlatego jest tęcza.

Poślij swój ostry sierp i zbierz kiście winorośli ziemi, gdyż jej winne grona już dojrzały.

Żniwo do tłoczni Bożego gniewu.

Te owoce były karmione przez ziemię, ziemia jako żywicielka.

(19) I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i zerwał grona winorośli ziemi, i wrzucił je do wielkiej tłoczni Bożego gniewu. (20) I deptano tłocznię poza miastem, i wyszła krew z tłoczni sięgająca aż do końskich wędzideł na tysiąc sześćset stadiów.

Przerąbane - bo deptano tłocznię Bożego gniewu.

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: apokalipsa, ap14


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
8 listopada 2019 (piątek), 19:08:08

Prorok Izajasz, rozdział 3, 4, 5

Znowu śniadanie z Krzysiem - ale materiał do opracowania. 

Treść wg BT5 Analiza
   
(1) Zaiste, oto Pan, Pan Zastępów, odejmie Jerozolimie i Judzie wszelką podporę - cały zapas chleba i cały zapas wody - (2)mocarza i wojownika, sędziego i proroka, wieszczka i starszego, (3) pięćdziesiątnika i dygnitarza, radnego i biegłego w magii, i znającego czary.
  •  Znowu, podobnie jak w rozdziale 2 dotyczy to Judy i Jerozolimy.
  • Bóg zabierze podporę ludu, tj:
    • zapas chleba i zapas wody
    • mocarza i wojownika (UBG: męża walecznego)
    • sędziego i proroka,
    • wieszczka i starszego (UBG: mędrca i starca)
    • pięćdziesiątnika i dygnitarza (UBG: dostojnika)
    • radnego i biegłego w magii i znającego czary (UBG: doradcę, wybitnego rzemieślnika i krasomówcę; BW: przemyślnego zamawiacza i czarownika; EIB: znachora, i wprawnych zaklinaczy) - dziwne to tłumaczenie.
(4) Książętami ustanowię im chłopców, młokosy będą panować nad nimi. (5) Ludzie gnębić będą jeden drugiego i przyjaciel przyjaciela. Wyrostek sponiewiera starca, i prostak dostojnika. Rządy dzieci to Pajdokracja (gr. país, paidós - dziecko oraz kratós – siła, władza) - ostatnio modna.
 (6) Toteż uchwyci się jeden swego brata w ojcowskim domu: Ty masz płaszcz, bądź naszym wodzem; weź w ręce tę ruinę! (7) Ten zaś się podniesie owego dnia, mówiąc: Nie jestem lekarzem. W mym domu nie ma chleba ni szaty. Nie czyńcie mnie przywódcą ludu!  
 (8) Zaiste, Jeruzalem upada i Juda się wali, bo ich słowa i czyny sprzeciwiają się Panu, obrażając Jego majestat. (9) Stronniczość ich świadczy przeciw nim, jak Sodoma rozgłaszają swój grzech, nie ukrywają [go]. Biada im, bo sami sobie gotują nieszczęście.
  • nie ukrywają grzechów!
  • a nawet jak Sodoma - rozgłaszają swój grzech.
 (10) Szczęśliwy sprawiedliwy, bo pozyska dobro; zażywać będzie owocu swych czynów.  a sprawiedliwy?
 (11) Biada złemu, bo zło [go spotka], i według czynów jego rąk mu odpłacą.  
 (12) Ach, mój lud! Młokos go ciemięży i kobiety nim rządzą. Ludu mój! Przywódcy twoi cię zwodzą i burzą drogę, którą kroczysz.  
 (13) Pan powstał, by wszcząć rozprawę, stoi, by toczyć spór ze swoim ludem.  
 (14) Pan wchodzi na rozprawę ze starszymi swego ludu i z jego książętami: To wy spustoszyliście winnicę, co biednemu zrabowaliście, jest w waszych domach. (15) Jakim prawem uciskacie mój lud i przygnębiacie oblicza ubogich? Wyrocznia Pana, Boga Zastępów. Oskarżenie Boga i przyczynę zrujnowania winnicy skierowane jest do starszych.
 (16) Pan powiedział: Ponieważ się wbiły w pychę córki syjońskie, ponieważ chodzą z wyciągniętą szyją, rzucając spojrzenia, ponieważ idą drobnymi kroczkami i dzwonią brzękadełkami u swych nóg, (17) przeto Pan sprawi, że wyłysieją czaszki córek syjońskich, Pan obnaży ich skronie. (18) W owym dniu Pan usunie ozdobę brzękadeł u trzewików, słoneczka i półksiężyce, (19) kolczyki, bransolety i welony, (20) diademy, łańcuszki u nóg i wstążki, flaszeczki na wonności i amulety, (21) pierścionki i kółka u nozdrzy, (22)drogie suknie, narzutki i szale, torebki (23) i zwierciadełka, cienką bieliznę, zawoje i letnie sukienki.  
(24) I będzie: zamiast wonności - zaduch, zamiast paska - powróz, zamiast uczesanych kędziorów - ogolona głowa, zamiast wykwintnej szaty - ciasny wór, zamiast krasy - wypalone piętno.  
(25) Twoi najwaleczniejsi polegną od miecza i twoi wojownicy na wojnie. (26) Jękną jej bramy i okryją się żałobą, a spustoszona na ziemi usiądzie."  
   

(4:1) Siedem niewiast uchwyci się jednego mężczyzny w ów dzień, mówiąc: Swój chleb będziemy jadły i we własną odzież się ubierały. 

 

Dozwól nam tylko nosić twoje imię. Zdejmij z nas hańbę.

 

(2) W owym dniu Odrośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi przepychem i krasą dla ocalałych z Izraela.

 Co to jest Odrośl Pana? Ważne, bo ona się stanie ozdobą i chwałą.
(3) I będzie tak: Ktokolwiek pozostał żywy na Syjonie i kto się ostał w Jeruzalem, każdy będzie nazwany świętym i wpisany do [Księgi] Życia w Jeruzalem. Ważne: kto się ostanie na Syjonie będzie nazwany świętym i będzie wpisany do Księgi Życia (UBG, EIB - bez słowa księga).
(4) Gdy Pan obmyje brud Córy Syjońskiej i krew rozlaną w Jeruzalem oczyści powiewem sądu i podmuchem pożogi, (5) wtedy Pan przyjdzie [spocząć] na całej przestrzeni góry Syjon i na tych, którzy się tam zgromadzą, we dnie jako obłok z dymu, w nocy jako olśniewający płomień ognia. Albowiem nad wszystkim chwała [Pańska] będzie osłoną (6) i namiotem, by za dnia dać cień przed skwarem, ucieczkę zaś i schronienie przed nawałnicą i ulewą. 
  • Tu jest opisany jakiś proces oczyszczenia, może i odkupienia - ale widać, że będzie sąd oczyszczający, podmuch, ogień i pożoga.
  • I wtedy Pan przyjdzie! 
  • Jest tu aluzja do objawiania się Boga na pustyni.
   
 (5:1) Chcę zaśpiewać memu Przyjacielowi pieśń o Jego miłości ku swojej winnicy!  

Przyjaciel mój miał winnicę na żyznym pagórku. (2) Otóż okopał ją i oczyścił z kamieni, i zasadził w niej szlachetną winorośl; pośrodku niej zbudował wieżę, także i tłocznię w niej wykuł.

 

I spodziewał się, że wyda winogrona, lecz ona cierpkie wydała jagody.

 
(3) Teraz więc, o mieszkańcy Jeruzalem i mężowie z Judy, rozsądźcie, proszę, między Mną a winnicą moją.  
 (4) Co jeszcze miałem uczynić winnicy mojej, a nie uczyniłem w niej? Czemu, gdy czekałem, by winogrona wydała, ona cierpkie dała jagody?  
(5) Więc dobrze! Pokażę wam, co uczynię winnicy mojej: rozbiorę jej żywopłot, by ją rozgrabiono, rozwalę jej ogrodzenie, by ją stratowano. (6) Zamienię ją w pustynię, nie będzie przycinana ni plewiona, tak iż wzejdą osty i ciernie. Chmurom zakażę spuszczać na nią deszcz.  
   
(7) Otóż winnicą Pana Zastępów jest dom Izraela, a ludzie z Judy szczepem Jego wybranym.
  • Uwaga: teraz jest tu Izrael i Juda, a więc szerszy obraz, niż powyżej, tylko Juda i Jerozolima.

Oczekiwał On tam sprawiedliwości, a oto rozlew krwi, i prawowierności, a oto krzyk grozy. (8) Biada tym, którzy dodają dom do domu, przyłączają rolę do roli, tak iż nie ma wolnego miejsca, a wy sami mieszkacie w środku kraju. (9) Do moich uszu dotarł głos Pana Zastępów: Na pewno wiele domów popadnie w ruinę, wspaniałe i wygodne - będą bez mieszkańców! (10) Bo dziesięć morgów winnicy da jeden bat, a chomer ziarna wyda jedną efę. (11) Biada tym, którzy rychło wstając rano, szukają sycery, zostają do późna w noc, [bo] wino ich rozgrzewa. (12) Nic, tylko harfy i cytry, bębny i flety, i wino na ich ucztach. O dzieło Pana nie dbają ani nie baczą na czyny rąk Jego. (13) Przeto lud mój pójdzie w niewolę przez brak rozumu; jego dostojnicy pomrą z głodu, a jego pospólstwo wyschnie z pragnienia. (14) Tak, Szeol rozszerzył swą gardziel, rozwarł swą paszczę nadmiernie; wpada doń tłum miasta wspaniały i wyjący z uciechy. (15) Poniżony będzie śmiertelnik, upokorzony człowiek, a oczy dumnych będą spuszczone.

 

(16) Pan Zastępów przez sąd się wywyższy, Bóg Święty przez sprawiedliwość okaże swą świętość. (17) Baranki paść się będą jak na swym pastwisku, i tłuste koziołki paszę znajdą w ruinach.

 
   

(18) Biada tym, którzy na postronkach dla wołu ciągną nieprawości i na powrozach uprzęży swe grzechy! (19)Tym, którzy mówią: Prędzej! Niech przyśpieszy On swe dzieło, byśmy zobaczyli, niech się zbliżą i urzeczywistnią zamiary Świętego Izraela, abyśmy je poznali!

(20) Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy uznają ciemności za światło, a światło za ciemności, którzy uznają gorycz za słodycz, a słodycz za gorycz!

(21) Biada tym, którzy się uważają za mądrych i są sprytni we własnym mniemaniu!

(22) Biada tym, którzy są bohaterami w piciu wina i śmiałkami w mieszaniu sycery. (23) Tym, którzy za podarek uniewinniają winnego, a sprawiedliwemu odmawiają praw. (24) Przeto jak słomę pożera język ognisty, a siano znika w płomieniu, tak korzeń ich będzie zgnilizną, a kiełek ich jak pył się uniesie, bo odrzucili Prawo Pana Zastępów i wzgardzili tym, co mówił Święty Izraela. (25) Dlatego się rozpalił gniew Pana przeciw Jego ludowi; wyciągnął na niego rękę, by wymierzyć cios, aż góry zadrżały. Ich trupy jak gnój zaległy środek ulic. Mimo wszystko gniew Jego się nie uśmierzył, i ręka Jego jest dalej wyciągnięta. (26) On zatknie chorągiew dla dalekiego narodu i gwizdem wezwie go z krańców ziemi - i oto on przyjdzie rączy i lekki. (27) Nie ma w nim nikogo słabego ani zmęczonego, nikt nie drzemie ani nie śpi, nikt nie odpina pasa ze swych bioder ani nie ma rozerwanego rzemyka u trzewików. (28) Strzały jego ostre i każdy łuk napięty; kopyta jego koni są jak krzemień, koła jego rydwanów pędzą jak huragan. (29) Jego ryk jest jak [ryk] lwicy; on ryczy jak lwiątka. Wydaje pomruk, porywa swą zdobycz i umyka, a nikt mu jej nie wyrwie. (30) Szum przeciw niemu powstanie w ów dzień, jakby szum morza. Wtedy spojrzymy na ziemię, a oto przerażające ciemności, światłość się od chmur przyćmiła.

   
   
 

 

 

 

   
   

ToDo:

  • Odrośl Pana - co to jest

 


Kategorie: _blog, biblia / studia, teologia / eschatologia


Słowa kluczowe: izajasz, królestwo, czasy ostateczne, tysiącletnie królestwo, królestwo mesjańskie, iz3, iz4, iz5, izajasz '2019


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
6 listopada 2019 (środa), 10:52:52

Prorok Izajasz, rozdział 2, wersy 2-4

Na drugi dzień, po pracy nad rozdziałem dopracowuję 2 wersety.  To jest wizja przyszłości, przyszłości przy końcu czasu. Zobaczmy co tam mamy?

Iz 2:2-4 ubg

(2) Stanie się w dniach ostatecznych, że góra domu PANA będzie utwierdzona na szczycie gór i wywyższona ponad pagórki; i wszystkie narody popłyną do niej. (3) I pójdzie wiele ludów, i powie: Chodźcie, wstąpmy na górę PANA, do domu Boga Jakuba; on będzie nas uczył swoich dróg, a my będziemy kroczyli jego ścieżkami.

Z Syjonu bowiem wyjdzie prawo, a słowo PANA z Jerozolimy. (4) On będzie sądził wśród narodów i karcił wielu ludzi.

I przekują swe miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie już miecza i nie będą się już ćwiczyć do wojny.

 
Wnioski:

  • Przed końcem czasów nastąpią jakieś poważne zmiany tektoniczne. Nie wiem co Alpy, Kaukaz, Andy i Himalaje ale najwyższą górą będzie wzgórze świątynne w Jerozolimie.
  • Ludzie na ziemi rozpoznają, że tam jest centrum, tam jest stolica, że tam się ustanawia prawo i tam się rozstrzyga sprawy. I będą tam przychodzić a nawet przypływać.
  • I pod tymi rządami nastanie na świecie pokój i to taki, że nie będzie potrzeby zbroić się.
  • Ten pomnik przekuwacza miecza w lemiesz, co stoi przed siedzibą ONZ w Nowym Jorku to komunistyczna ściema.
  • Lemiesz - ta część pługa co pracuje pod ziemią, wywija i odwraca skibę.
  • Widać, że w tym przyszłym królestwie dalej będzie uprawiać się ziemię.

Kategorie: _blog, biblia / studia, teologia / eschatologia


Słowa kluczowe: iz2, izajasz, królestwo, czasy ostateczne, tysiącletnie królestwo, królestwo mesjańskie, miecze na lemiesze, onz, izajasz '2019


Komentarze: (2)

hammoleket, November 10, 2019 18:29 Skomentuj komentarz


Kiedy nastana rzady Pana Jezusa w czasie trwania Tysiacletniego Krolestwa bedzie czas pokoju i Bozej sprawiedliwosci. Taki blogoslawiony czas  radosci.Wydawac by sie moglo ze ludzie zyjacy w tym czasie beda w pelni oddani Panu Jezusowi. jak to mozliwe ze kiedy tylko szatan zostanie uwolniony  bez wysilku uda mu sie namowic ludzi do buntu. Narody w czasie tego tysiaclecia beda pielgrzymowaly zeby oddac Panu Jezusowi hold  oddac Mu czesc. Nie bedzie to szczere. Jak to mozliwe.  Szatan wyjdzie by zwiesc narody ..i zgromadzi je do boju a liczba ich jak piasek morski. Jak to mozliwe... 

Adam M, November 19, 2019 18:48 Skomentuj komentarz


Ja to widzę tak:

ludzie którym się poprawiło będą wdzięczni za to, że mają lepiej bo przeżyli trudne chwile. Przez 1000 lat urodzi się bardzo dużo ludzi, którzy nigdy nie mieli źle. Ci ludzie będą chcieli mieć jeszcze lepiej. Do czasu aż diabeł będzie w więzieniu nikt im nie będzie głupot gadał do ucha. Jak diabeł będzie wypuszczony będzie mieszał. Ludzie niezmartwychwstali będą widzieli różnice między sobą a tymi co maja nowe ciała. Przyjdzie diabeł który też będzie miał pewną moc. Powtórzy zagrywkę z edenu powie zwykłym ludziom ze oni tez mogą być takimi xmenami a nawet silniejsi, wzbudzi w nich zazdrość, ludzie zaczną się buntować przeciw Bogu. Za karę przestanie im się powodzić zaczną mieć gorzej niż mieli. Diabeł to wykorzysta będzie ich wodzem. Ogłosi się przywódcą rewolucji, który został wypuszczony z więzienia ma u nich autorytet bo jest mądrzejszy i ma moce których oni nie mają. Pewnie da ich trochę ludziom i pójdą za min. Ludzie są roszczeniowi i czasem chcą więcej jak im się należy.

Skomentuj notkę
5 listopada 2019 (wtorek), 10:27:27

Prorok Izajasz, rozdział 2

Po śniadaniu z Krzysiem, po pysznych jajkach u Turka czytamy 2 rozdział Izajasza, z którego wynotowuję takie rzeczy: 

Treść wg BT5 Analiza
(Iz 2:1 bt) Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy.

Pytanie pomocnicze:

  • kto to Juda, w tym kontekście?
  • a kto to Jerozolima.

Odpowiedź jest w historii o podziale królestwa Dawida na Judę i Izrael, czyli w analizie działań króla Reboam i króla Jeroboama. I jeszcze kluczowe zdanie: kto oprócz pokolenia Judy mieszkał w Judzie? (2Krn 11:13-14 i .16, oraz kontekst)

 

Kogo dotyczy widzenie: Ludu Bożego, który się za Bogiem opowiedział (bo nie ma tu pokoleń Izraela, które poszły za Jeroboamem) oraz wybranego miasta, w którym była Świątynia Pańska.

(2) Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki.

Proroctwo dotyczy przyszłości. Skoro na początku Bóg stworzył to na końcu jest na drugim biegunie.

Tłumaczenia:

  • BT: na końcu czasów,
  • BW, UBG: w dniach ostatecznych,
  • EIB: gdy nadejdą dni ostateczne.

 

Wygląda na to, że będą jakieś poważne zmiany tektoniczne, skoro Jerozolima, a wzgórze świątynne będzie najwyższą górą na ziemi. A Tatry? A Alpy? Kaukaz, Himalaje, Andy? Pewnie zostaną poniżone bo najwyższą z gór będzie góra świątyni Pańskiej i będzie to w Jerozolimie.

 

ToDo: przy okazji można by rozpoznać w końcu te góry w Jerozolimie:

  • Moria - wzgórze, gdzie ponoć Abraham składał w ofierze Izaaka, a potem jedni mówią, że to wzgórze świątynne (muzułmanie tak mówią), a inni, że to jest Golgota, na której Bóg i Syn Boży, Pan Jezus złożył ofiarę.
  • Syjon - na ten górze mieszkał Dawid. Dziś jest tam dziura z odkopywanym miastem Dawida.
  • Syjon źle oznaczony - w południowej części starej Jerozolimy jest takie wzgórze, które nazywa się Syjonem i jest tam trochę różnych sanktuariów (grób Dawida, Wieczernik), ale wszystko to średniowieczne pomysły, pewnie źle oznaczone.
Wszystkie narody do niej popłyną, (3) mnogie ludy pójdą i rzekną: Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami.
  • Popłyną? (z wyjątkiem BW: będą zdążali) - czy czasem wokoło nie będzie wody? Ale na pewno będą płynąć z daleka, z krańców ziemi.
  • Narody rozpoznają, że ta świątynia jest Pana Boga - odwołują się do Jakuba, syna Abrahama.
  • Narody chcą tam przychodzić aby ich uczył żyć.
Bo Prawo pochodzi z Syjonu i słowo Pańskie - z Jeruzalem. Narody uznają, że Prawo pochodzi z Syjonu. Uwaga: nie z Synaju, a więc nie chodzi o Prawo Mojżeszowe dane Żydom. Z Syjony - więc jest to wskazanie na Dawida i jego potomka, Jezusa Mesjasza. 
(4) On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i sędzią dla licznych narodów.

On - ? Pan! Wskazanie zarówno na Boga (Pańska świątynia) jak i na Mesjasza, potomka Dawida (bo Syjon).

Mesjasz będzie rozjemcą i sędzią dla narodów. 

Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny.

Narody uznają jego sądy!

Dobrze ilustruje to sytuacja na Rusi Zakarpackiej (kiedyś Słowacja, roszczenia Węgier, dostała to Ukraina, a żyją tam Romowie, kilka Arbitraży Wiedeńskich nie rozwiązało problemu.... ale jak przyjdzie Mesjasz problem rozwiąże. 

Podobnie z Serbią, Chorwacją, Bośnią i republiką Serbską w Bośni. miszmasz ... ale jak przyjdzie Mesjasz!

Mesjasz rozsądzi i nastanie pokój!

 

Uwaga: przed ONZ umieścili rzeźbę gościa, co przekuwa miecz na lemiesz sugerując, że ONZ to zrobi, ale ja wątpię, bo ONZ to więcej problemów tworzy niż rozwiązuje.

(5) Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!  Wezwanie do domu Jakuba.
   
(6) Zaiste, odrzuciłeś Twój lud,  ?
dom Jakuba, bo pełen jest wróżbitów i wieszczków, jak Filistyni; na zgodę uderza w ręce cudzoziemców.  Opis stanu ludów (może tylko Izraela? pisze: dom Jakuba)
(7) Kraj jego pełen jest srebra i złota, a skarby jego są niezliczone. Kraj jego pełen jest koni, a wozy jego nieprzeliczone. (8) Kraj jego pełen jest bożków. [Oni] wielbią rąk swoich dzieło, które wykonały ich palce.  
(9) Poniżył się człowiek, upodlił śmiertelny;  
  nie przebaczaj im!  ?
(10) Wejdź między skały, ukryj się w prochu ze strachu przed Panem, przed blaskiem Jego majestatu.

 Do rozpoznania:

  • współczesna moda na długie tunele: np. Tunel bazowy Świętego Gotarda; te setki kilometrów w Chinach.
  • w Ap są stwierdzenie, że ludzie się będą chowali pod ziemią.
 (11) Wyniosłe oczy człowieka się ukorzą i duma ludzka będzie poniżona. Sam tylko Pan się wywyższy dnia owego. (12) Albowiem dzień Pana Zastępów nadejdzie przeciw wszystkim pysznym i nadętym i przeciw wszystkim hardym, by się ukorzyli, (13)przeciw wszystkim cedrom Libanu, wysoko się wzbijającym, i przeciw wszystkim dębom Baszanu, (14) przeciw wszystkim górom niebotycznym i przeciw wszystkim pagórkom wyniosłym, (15) przeciw każdej wieży strzelistej i przeciw wszystkim murom obronnym, (16)przeciw wszystkim okrętom Tarszisz i przeciw wszystkim statkom zbytkownym. (17) Wtedy pycha człowieka będzie poniżona i upokorzona ludzka wyniosłość.

 Ciekawe symbole:

  • cedr Libanu - jest ich godłem
  • dąb Baszanu - ?
  • góry niebotyczne
  • pagórki wyniosłe
  • wieża strzelista (al kalifa?)
  • okręty Tarszisz
  • statki zbytkowne.
 Sam tylko Pan się wywyższy dnia owego, (18) posągi zaś bożków całkowicie znikną.  
(19) Wtedy wejdą do jaskiń skalnych i do jam podziemnych ze strachu przed Panem, przed blaskiem Jego majestatu, kiedy powstanie, by przerazić ziemię.  Drugi raz myśl o podziemiach a może i tunelach?
(20) Owego dnia człowiek wyrzuci kretom i nietoperzom bożki swe srebrne i bałwany złote, zrobione po to, by im cześć oddawał, (21) gdy wejdzie między rozpadliny skalne i w szczeliny opoki ze strachu przed Panem i przed blaskiem Jego majestatu, kiedy powstanie, by przerazić ziemię.

 Krety i nietoperze!

Rozpadliny skalne - 3 raz coś pod ziemią.

 

Pan powstanie by przerazić ziemię.

(22) Zaniechajcie człowieka, który ledwie dech ma w nozdrzach. Bo ile on wart?"  
   

ToDo:

  • przebadać te tunele, rozpadliny skalne, to wchodzenie i chowanie się pod ziemią.
  • Wyjaśnić pojęcia: cedry Libanu,  dęby Baszanu, okręty Tarszisz.

 


Kategorie: _blog, biblia / studia, teologia / eschatologia


Słowa kluczowe: iz2, izajasz, królestwo, czasy ostateczne, tysiącletnie królestwo, królestwo mesjańskie, izajasz '2019


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
15 października 2019 (wtorek), 03:34:34

Pierwsze konsekwencje niewłaściwego wyboru (Gen 3)

Przeanalizuję sobie dziś pierwsze (bo są jeszcze drugie - przekleństwa) konsekwencje pewnej decyzji opisanej w kluczowym miejscu Biblii, w 3 rozdziale Księgi Rodzaju. W tłumaczeni Biblii Tysiąclecia opisano to tak:

(6) Wtedy niewiasta (...) zerwała (...) owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią, a on zjadł(7) A wtedy (#1a) otworzyły się im obojgu oczy i (#1b) poznali, że są nadzy; (#3) spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.
(8) Gdy zaś mężczyzna i jego żona (#3a) usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w porze powiewu wiatru, (#3b) skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.
(9) Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś?
(10) On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się.
(11) Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?
(12) Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, (...) dała mi owoc (...) i zjadłem.

Co zrobili (opis narratora w.6):

  • niewiasta zerwała owoc,
  • niewiasta skosztowała,
  • niewiasta dała swemu mężowi, który był z nią,
  • mężczyzna zjadł.

To samo, czyli co zrobili, wg Adama - w. 12:

  • niewiasta dała mi owoc,
  • zjadłem.

Pierwsze konsekwencje:

  • otworzyły się im obojgu oczy,
  • poznali, że są nadzy,
  • spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski,
  • gdy usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w porze powiewu wiatru, skryli się wśród drzew ogrodu.

A dlaczego się tym zajmuję? Przez frazę: "usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w porze powiewu wiatru" z której wnioskuję, że wtedy (w ogrodzie Eden):

  • jak Pan Bóg spacerował to było słychać jego kroki,
  • Pan Bóg przechadzał się po ogrodzie o określonej porze dnia.

Może ludzie i Pan Bóg mieli już jakiś swój zwyczaj, że o jakiejś porze Bóg się przechadzał i spotykał ich - tym razem jednak było inaczej skoro skryli się i Pan Bóg nie spotkawszy ich musiał zawołać mężczyznę.


Aby nie musieć gdzieś szukam zachowuję tu ten tak ważny rozdział w trzech dobrych tłumaczeniach, to trzecie to żydowski przekład Cylkowa.

Tekst biblijny w Biblii Tysiąclecia:

Rdz 3:1nn bt5

(1) A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu? (2) Niewiasta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, (3) tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli. (4) Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! (5) Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło. (6) Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią, a on zjadł. (7) A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. (8) Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w porze powiewu wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu. (9) Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś? (10) On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się. (11) Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść? (12) Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem. (13) Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: Dlaczego to uczyniłaś? Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam. (14) Wtedy Pan Bóg rzekł do węża:Ponieważ to uczyniłeś,bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i dzikich;na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. (15) Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę,pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono ugodzi cię w głowę, a ty ugodzisz je w piętę. (16) Do niewiasty powiedział: Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą. (17) Do mężczyzny zaś [Bóg] rzekł: Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jeść - przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał z niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia. (18) Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli. (19)W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz! (20) Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących. (21) Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i przyodział ich. (22) Po czym Pan Bóg rzekł: Oto człowiek stał się jak jeden z Nas: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia, zjeść go i żyć na wieki. (23) Dlatego Pan Bóg wydalił go z ogrodu Eden, aby uprawiał tę ziemię, z której został wzięty. (24) Wygnawszy zaś człowieka, Bóg umieścił na wschód od ogrodu Eden cherubów i miecz z połyskującym ostrzem, aby strzec drogi do drzewa życia.

Tekst wg tłumaczenia Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej:

Rdz 3:1nn ubg
(1) A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta polne, które PAN Bóg uczynił. Powiedział on do kobiety: Czy Bóg rzeczywiście powiedział: Nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew tego ogrodu? (2) I kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew tego ogrodu; (3) Ale o owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli. (4) I wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie; (5) Ale Bóg wie, że tego dnia, gdy z niego zjecie, otworzą się wasze oczy i będziecie jak bogowie znający dobro i zło. (6) A gdy kobieta spostrzegła, że owoc drzewa był dobry do jedzenia i miły dla oka, a drzewo godne pożądania dla zdobycia wiedzy, wzięła z niego owoc i zjadła; dała też swemu mężowi, który był z nią; i on zjadł. (7) I otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy. Spletli więc liście figowe i zrobili sobie przepaski. (8) Wtedy usłyszeli głos PANA Boga chodzącego po ogrodzie w powiewie dziennym. I Adam, i jego żona ukryli się przed obliczem PANA Boga wśród drzew ogrodu. (9) I PAN Bóg zawołał na Adama, i zapytał go: Gdzie jesteś? (10) On odpowiedział: Usłyszałem twój głos w ogrodzie i zląkłem się, gdyż jestem nagi, i ukryłem się. (11) Bóg zapytał: Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czy zjadłeś z drzewa, z którego zakazałem ci jeść? (12) Adam odpowiedział: Kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną, ona dała mi z tego drzewa i zjadłem. (13) PAN Bóg zapytał kobietę: Co zrobiłaś? I odpowiedziała kobieta: Wąż mnie zwiódł i zjadłam. (14) Wtedy PAN Bóg powiedział do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz przeklęty wśród wszelkiego bydła i wśród wszelkich zwierząt polnych. Na brzuchu będziesz się czołgać i proch będziesz jeść po wszystkie dni swego życia. (15) I wprowadzę nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę. (16) A do kobiety powiedział: Wielce pomnożę twoje cierpienia i twoje poczęcia, w bólu będziesz rodzić dzieci. Twoje pragnienie będzie ku twemu mężowi, a on będzie nad tobą panować. (17) Do Adama zaś powiedział: Ponieważ usłuchałeś głosu swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci przykazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jadł – przeklęta będzie ziemia z twego powodu, w trudzie będziesz z niej spożywać po wszystkie dni twego życia. (18) Ona będzie ci rodzić ciernie i oset i będziesz spożywał rośliny polne. (19) W pocie czoła będziesz spożywał chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo jesteś prochem i w proch się obrócisz. (20) I Adam nadał swojej żonie imię Ewa, bo ona była matką wszystkich żyjących. (21) I PAN Bóg sporządził dla Adama i jego żony odzienie ze skór i przyodział ich. (22)Wtedy PAN Bóg powiedział: Oto człowiek stał się jak jeden z nas, znający dobro i zło. Wygnajmy go więc, aby nie wyciągnął swej ręki i nie wziął z drzewa życia, by jeść i żyć na wieki. (23) PAN Bóg wydalił go więc z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty. (24)Tak wygnał człowieka i postawił na wschód od ogrodu Eden cherubinów i płomienisty miecz obracający się we wszystkie strony, aby strzegły drogi do drzewa życia.

Przekład żydowski Cylkowa:

Rdz 3:1nn cyl

(1) A wąż był chytry, bardziej niż wszelki zwierz dziki, który był uczynił Wiekuisty Bóg; i rzekł do niewiasty: „Alboż powiedział także Bóg: Nie pożywać wam z żadnego drzewa ogrodu?” (2) I rzekła niewiasta do węża: Z owocu drzew ogrodu pożywać możemy. (3) Tylko z owocu drzewa, co w pośrodku ogrodu, rzekł Bóg: „nie pożywajcie z niego i nie dotykajcie się go, - abyście nie umarli”. (4) I rzekł wąż do niewiasty: „Umrzeć nie umrzecie”. (5) Ale wie Bóg, iż dnia, którego pożywać zeń będziecie, otworzą się oczy wasze i staniecie się jako Bóg, poznawającymi dobre i złe”. (6) I widząc niewiasta, że smacznem jest drzewo ku spożyciu, że rozkoszą jest dla oczu, a uroczem drzewo do oglądania, wzięła z owocu jego i jadła, i dała też mężowi swojemu przy sobie i jadł. (7) I otworzyły się oczy obojga, i poznali, że są nagimi! I spletli liście figowe, i poczynili sobie przepaski. (8) I usłyszeli głos Wiekuistego Boga, rozlegający się po ogrodzie, z powiewem dziennym; i skrył się człowiek i żona jego przed obliczem Wiekuistego Boga, między drzewa ogrodu. (9) I zawołał Wiekuisty, Bóg, człowieka, i rzekł do niego: „Gdzie jesteś?” (10) I rzekł: „Głos Twój słyszałem w ogrodzie, i uląkłem się, bo nagi jestem, i skryłem się”. (11) I rzekł: „Któż powiedział ci, że nagi jesteś? Czyż z drzewa, o którem ci przykazałem nie jeść z niego, jadłeś?” (12) I rzekł człowiek: „Niewiasta, którą umieściłeś przy mnie, ona to dała mi z drzewa, i jadłem”. (13) I rzekł Wiekuisty, Bóg, do niewiasty: „Cóżeś ty uczyniła!” I rzekła niewiasta: „wąż skusił mnie i jadłam”. (14) I rzekł Wiekuisty, Bóg, do węża: „Żeś uczynił to, przeklętym bądź z pomiędzy wszelkiego bydła i wszelkiego zwierza dzikiego; na brzuchu twoim czołgać się będziesz, i prochem się żywić, po wszystkie dni życia twojego. (15) A nienawiść wzniecę między tobą, a niewiastą, i między nasieniem twojem, a nasieniem jej; ono porazi ci głowę, a ty mu porazisz piętę!” (16) Do niewiasty rzekł: „Wielce, wielce pomnożę męki brzemienności twojej; w bólach rodzić będziesz dzieci; a do męża twego żądza twoja, a on panować będzie nad tobą.” (17) A do Adama rzekł: „Żeś usłuchał głosu żony twojej, a jadł z drzewa, o którem ci przykazałem mówiąc: nie będziesz jadł z niego; przeklętą niech będzie ziemia gwoli tobie, w utrapieniu żywić ci się z niej, po wszystkie dni żywota twojego. (18) A cierń i oset rodzić ci będzie, a żywić ci się zielem polnem. (19) W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleb, aż powrócisz do ziemi, bo z niej wziętym jesteś; bo prochem ty, i w proch się obrócisz!” (20) I nazwał Adam imię żony swojej: Chawa, gdyż ona stała się matką wszystkich żyjących. (21) I sprawił Wiekuisty, Bóg, Adamowi i żonie jego szaty skórzane, i przyodział ich. (22) I rzekł Wiekuisty, Bóg: „Oto człowiek stał się jako jeden z Nas, co do wiedzy dobrego i złego. A teraz może sięgnie ręką swoją i weźmie także z drzewa życia i spożyje, aby żył na wieki..!” (23) I wydalił go Wiekuisty, Bóg, z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemię, z której wzięty. (24) I tak wygnał człowieka; i usadowił na wschód od ogrodu Eden Cherubów, i płomienny miecz, wirujący, dla strzeżenia drogi do drzewa życia.


Kategorie: _blog, biblia / studia


Słowa kluczowe: owoc, raj, eden, ewa, adam, upadek, grzech, gen3


Komentarze: (1)

wojtek, January 13, 2020 12:31 Skomentuj komentarz


I znowu mam pytanie: z którego drzewa Ewa zjadła, bo wychodzi jednak, że z drzewa życia (choć przekonana była, że z drzewa poznania). Tak więc nie w owocu jest problem, ale w posłuszeństwie.

Skomentuj notkę
27 lipca 2019 (sobota), 13:52:52

Sekcje Amnoniusza, w Kanonach Euzebiusza


Dziś jest dzień, w którym nauczyłem się używać Kanonów Euzebiusza, które są systemem powiązań dla Sekcji Amnoniusza. Ładnie się to nazywa :-)

Wyjaśniam:

  • Sekcje Amnoniusza - podział czterech Ewangelii numerowane na marginesach manuskryptów części.
  • Kanony Euzebiusza - system odniesień pomiędzy częściami czterech Ewangelii, opracowany w pierwszej połowie IV wieku przez Euzebiusza z Cezarei.
  • Manuskrypty - księgi pisane ręcznie, a więc stare. Mi tu chodzi o teksty pisane pomiędzy I a IV wiekiem.
  • Więcek - kliknij na Wikipedie, tam też są fotki.

Cieszę się bardzo, choć nie wiem czy umiejętność ta będzie mi przydatna. Wiem, że poza głupią satysfakcją daje mi pojęcie o wielkiej pracy, którą wykonali wierzący w pierwszych wiekach kościoła (pierwszych dwóch, maks trzech) przepisując, kompletując, numerując i zachowując Pisma.

A potem nastały wieki ciemne i to w tej mojej dzisiejszej analizie też widzę. Był przebłysk światła w czasach Gutenberga, Erazma, Stefanusa i Bezy (no i Wilclifa, Lutra, Kalwina też) ale potem zaraz przyszły takie Wescooty i Horny aby niszczyć, zamieszać, popsuć, zaciemnić.

A dziś mamy piękne czasy - dziś Vocatio wydaje interlinie a tłumaczeń na polski mamy 43.

Miłej lektury Listu Ezebiusza do Karpiana Wam życzę, choć skan wyszedł mi kiepski. 

A tu wstawiam PDF z kiepskim skanem (bo robiłem to iPhonem) Listu Euzebiusza do Karpiana, który wyjaśnia jak z tego korzystać. Polski przekład wraz z tabelkami znalazłem w polskim wydaniu Greckiego  Nowego Testamentu Nestle i Alanda, które razem z tekstem Tysiąclatki w wydaniu 5 wydało Pallotinum.


Dopisek 2020:

Marcin przysłał mi harmonie ewangelii w PDF więc sobie zachowuję tu, bo warto. 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia


Słowa kluczowe: Sekcje Amnoniusza, Kanony Euzebiusza, Euzebiusz, pallotinum, na28, na27, harmonia ewangelii, harmonia


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 czerwca 2019 (piątek), 19:08:08

Księga Rut - studium

Blog

  • materiał przygotowany na "KFC na wynos", wyjazd do domku Kuby w Łanach Świednich, 8 i 9 czerwca 2019 roku.
  • Wcześniejsze inspiracje:

Uwagi:

  • Rut - mężczyzna wychodzi z Betlejem w Sdz 19 jeden mężdzycna przychodzi do Betlejem i jest rzeźnia
  • Betlejem znaczy dom chleba. W domu chleba zabrakło chleba. To musi coś znaczyć a "w tym czasie nie było jeszcze króla w Izraelu; każdy robił, co mu się podobało".
  • Figury:
    • Rut - obraz kościoła
    • Boaz - Pan Jezus, krewny wykupiciel (hebr: goel) - załatwia sprawę do końca (3...
    • Noemi - znaczy "sama słodycz".
    • drugi krewny - Izrael - interezuje się tylko ziemią, garba (żona, poganka) to już nie chce brać na siebie
  • Środek to 2:20 - i tam jest słowa hebrajskie goel - wykupiciel  i heset - miłosierdzie
  • ...

Wg Fabiana kluczowe dwa słowa:

  • חֶסֶד - checed - miłość miłosierna, gr. agape - h2617
  • גָּאַל - ga'al - krewny wykupiciel - h1350

Kluczowy werset:

 


Niech będzie błogosławiony przez PANA Boaz, nasz krewny, wykupiciel (goel), który nie zaniechał swego miłosierdzia (hebr. chased - miłość miłosierna) dla żywych i umarłych.

Do zapamiętania:


Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg, nasz wykupiciel,
który okazał miłosierdzie żywym i umarłym.
(Rut 2:20 paraf.)

Załączniki:

  • przekład Cylkowa - skan
  • PDF - wydruk UBG do A3

Kalkulator

No może to nie jest kalkulator, ale są tu obliczenia niezbędne do dobrego studiowania tej księgi:

obliczenia%20w%20zeszycie%20na%20pikniku%20w%202018

Studium w tabelce

Tresc  Komentarz 

(1:1) Zdarzyło się, że w czasach, kiedy rządzili sędziowie, nastał głód na ziemi. I pewien człowiek z Betlejem judzkiego wyruszył wraz ze swoją żoną i dwoma synami, aby zamieszkać w ziemi Moabu.

(1:2) Ten człowiek miał na imię Elimelech, jego żona – Noemi, a jego dwaj synowie – Machlon i Kilion. Byli oni Efratejczykami z Betlejem judzkiego. Przybyli do ziemi Moabu i tam zamieszkali.

(1:3) Potem umarł Elimelech, mąż Noemi, a ona pozostała sama z dwoma synami.

Betlejem - dosłownie znaczy "dom chleba". W domu chleba zabrakło chleba? Tak, ale dlaczego? Potrzebna dygresja do Księgi Sędziów.

 

Sdz 19:1 - (1) W tych czasach — a nie było jeszcze króla w Izraelu — na skraju pogórza Efraima mieszkał jako obcy przybysz pewien człowiek, Lewita, który pojął sobie za nałożnicę kobietę z Judy, z Betlejem. (2) Nałożnica ta rozgniewała się na niego i odeszła do domu swojego ojca, do Betlejem w Judzie, gdzie przebywała przez cztery miesiące. (3) Jej mąż udał się za nią, aby jej przemówić do serca i sprowadzić ją z powrotem. Udał się w drogę z młodym sługą oraz z parą osłów. Po przybyciu na miejsce, dziewczyna zaprosiła go do domu swojego ojca, a jej ojciec — kiedy go zobaczył — ucieszył się ze spotkania.

(1:4) Ci pojęli sobie za żony Moabitki: jedna miała na imię Orfa, a druga – Rut.

Moabici? Kim są? Co myśli o nich Pan Bóg?

I mieszkali tam około dziesięciu lat.

(1:5) Potem obaj, Machlon i Kilion, również umarli; i tak kobieta ta pozostała sama bez swoich dwóch synów i bez męża.

(1:6) Wtedy powstała wraz ze swoimi synowymi, aby wrócić z ziemi Moabu, gdyż usłyszała w ziemi Moabu, że PAN nawiedził swój lud i dał mu chleb.

(1:7) Wyszła więc z miejsca, w którym była, a wraz z nią jej dwie synowe i udały się w drogę powrotną do ziemi Judy.

(1:8) I powiedziała Noemi do swych dwóch synowych: Idźcie, niech każda z was powróci do domu swojej matki. Niech PAN okaże wam miłosierdzie (hebr. heset - miłosierdzie), tak jak okazałyście je zmarłym i mnie.

(1:9) Niech PAN sprawi, aby każda z was znalazła pokój w domu swego męża. I pocałowała je, a one podniosły głosy i zapłakały.

(1:10) I mówiły do niej: Wrócimy raczej z tobą do twego ludu.

(1:11) Lecz Noemi odpowiedziała: Zawróćcie, moje córki. Czemu chcecie iść ze mną? Czy mam jeszcze w swoim łonie synów, którzy zostaliby waszymi mężami?

(1:12) Zawróćcie, moje córki, idźcie, bo jestem zbyt stara, aby wyjść za mąż. A nawet gdybym powiedziała: mam jeszcze nadzieję, to choćbym tej nocy wyszła za mąż i również urodziła synów;

(1:13) Czy czekałybyście na nich, aż dorosną? Czy ze względu na nich pozostałybyście bez męża? Nie, moje córki. Odczuwam bowiem wielką gorycz ze względu na was, gdyż ręka PANA obróciła się przeciwko mnie.

(1:14) A one znowu podniosły głosy i zaczęły płakać. I Orfa pocałowała swoją teściową, ale Rut pozostała przy niej.

(1:15) Wtedy Noemi powiedziała do niej: Oto twoja szwagierka wróciła do swego ludu i do swoich bogów. Wróć także ty za swoją szwagierką.

 

(1:16) Rut jednak odpowiedziała: Nie nalegaj na mnie, abym cię opuściła i odeszła od ciebie. Gdziekolwiek bowiem pójdziesz i ja pójdę, a gdziekolwiek zamieszkasz i ja zamieszkam. Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg będzie moim Bogiem.

(1:17) Gdzie ty umrzesz, tam i ja umrę, i tam będę pogrzebana. Niech mi to PAN uczyni i niech do tego dorzuci, jeśli coś innego niż śmierć oddzieli mnie od ciebie.

Piękne wyznanie - ale czy należy je używać w stosunku do małżeństw jako piękną sentencję ślubną?

(1:18) A gdy Noemi widziała, że uparła się, aby z nią iść, przestała jej odradzać.

(1:19) I szły obie razem, aż przyszły do Betlejem. A gdy przybyły do Betlejem, całe miasto ogarnęło poruszenie z ich powodu i mówiono: Czy to jest Noemi?

(1:20) Lecz ona powiedziała do nich: Nie nazywajcie mnie Noemi, lecz nazywajcie mnie Mara, ponieważ Wszechmogący napełnił mnie wielką goryczą.

(1:21) Wyszłam stąd pełna, a PAN sprowadził mnie pustą. Czemu nazywacie mnie Noemi, skoro PAN wystąpił przeciwko mnie i Wszechmogący sprowadził na mnie nieszczęście?

(1:22) Wróciła więc Noemi, a z nią Rut Moabitka, jej synowa, która wróciła z krainy Moabu. A przyszły do Betlejem na początku żniw jęczmienia.

 
(2:1) A Noemi miała krewnego (hebr. goel - wykupiciel) ze strony męża, człowieka bardzo zamożnego z domu Elimelecha. Miał on na imię Boaz.

(2:2) I Rut Moabitka powiedziała do Noemi: Pozwól mi pójść na pole zbierać kłosy za tym, w którego oczach znajdę łaskę. A ona odpowiedziała: Idź, moja córko.

(2:3) Poszła więc, a gdy przybyła, zbierała na polu za żniwiarzami. I zdarzyło się przypadkiem, że trafiła na część pola Boaza, który był z rodziny Elimelecha.

(2:4) A oto Boaz przybył z Betlejem i powiedział do żniwiarzy: PAN z wami. A oni mu odpowiedzieli: Niech ci PAN błogosławi.

(2:5) Wtedy Boaz zapytał swego sługę postawionego nad żniwiarzami: Czyja to dziewczyna?

(2:6) I sługa postawiony nad żniwiarzami odpowiedział mu: To jest ta młoda Moabitka, która przyszła z Noemi z ziemi Moabu.

(2:7) Powiedziała: Pozwól mi, proszę, zbierać i gromadzić kłosy między snopami za żniwiarzami. Przyszła więc i pozostała od rana aż dotąd, a w domu krótko odpoczywała.

(2:8) Wtedy Boaz powiedział do Rut: Słuchaj mnie, moja córko! Nie chodź zbierać kłosów na inne pole i nie odchodź stąd, ale pozostań tu z moimi służącymi.

(2:9) Spójrz na pole, na którym będą żąć, i chodź za nimi, ponieważ nakazałem swoim sługom, żeby cię nie tykali. A jeśli będziesz spragniona, idź do naczyń i napij się z tego, co czerpią moi słudzy.

(2:10) Wtedy upadła na twarz i pokłoniła się aż do ziemi, i powiedziała do niego: Dlaczego znalazłam łaskę w twoich oczach, że zwracasz na mnie uwagę, choć jestem cudzoziemką?

 

(2:11) Boaz odpowiedział jej: Dokładnie opowiedziano mi o wszystkim, co uczyniłaś dla swojej teściowej po śmierci swego męża, i to, jak opuściłaś swego ojca i swą matkę oraz ziemię, w której się urodziłaś, i przyszłaś do ludu, którego przedtem nie znałaś.

(2:12) Niech PAN wynagrodzi twój uczynek i niech będzie pełna twoja zapłata od PANA, Boga Izraela, pod którego skrzydła przyszłaś się schronić.

 Odpowiedź Boaza na wyznanie Rut z 1:16
(2:13) A ona odpowiedziała: Znalazłam łaskę w twoich oczach, mój panie. Pocieszyłeś mnie bowiem i mówiłeś do serca swej służącej, chociaż nie jestem równa żadnej z twoich służących.

(2:14) I Boaz jej powiedział: Gdy będzie czas posiłku, przychodź tu i jedz chleb, i maczaj swój kawałek w occie. I usiadła przy żniwiarzach, on zaś podał jej prażone ziarno, które jadła aż do syta, i jeszcze jej zostało.

(2:15) A gdy wstała, aby zbierać kłosy, Boaz nakazał swoim sługom: Pozwólcie jej zbierać nawet między snopami i nie zawstydzajcie jej.

(2:16) Co więcej, umyślnie upuszczajcie dla niej kłosy i zostawiajcie je, aby mogła je zbierać, i nie gańcie jej.

(2:17) Tak zbierała na tym polu aż do wieczora, potem wymłóciła to, co zebrała. Było tego około efy jęczmienia.

(2:18) Następnie wzięła to i poszła do miasta, i jej teściowa zobaczyła to, co nazbierała. Wyjęła też i dała jej to, co pozostało jej z posiłku.

(2:19) I teściowa zapytała ją: Gdzie zbierałaś dziś kłosy i gdzie pracowałaś? Niech będzie błogosławiony ten, który zwrócił na ciebie uwagę. I opowiedziała swej teściowej, u kogo pracowała: Człowiek, u którego dziś pracowałam, ma na imię Boaz.

 

(2:20) Potem Noemi odezwała się do swojej synowej: Niech będzie błogosławiony przez PANA, który nie zaniechał swego miłosierdzia (hebr. chased - miłość miłosierna) dla żywych i umarłych. Ponadto Noemi powiedziała: Ten człowiek jest naszym krewnym (hebr. goel - wykupiciel), jednym spośród blisko z nami spokrewnionych.

środkowy werset księgi i dlatego tu są dwa kluczowe słowa

(2:21) Wtedy Rut Moabitka powiedziała: Ten człowiek powiedział jeszcze do mnie: Pozostań z moimi sługami, póki nie skończą całego mojego żniwa.

(2:22) Noemi powiedziała do Rut, swej synowej: To dobrze, moja córko, że będziesz chodziła z jego służącymi, aby cię nie spotkali na innym polu.

(2:23) Pozostała więc ze służącymi Boaza i zbierała kłosy, dopóki nie skończyły się żniwa jęczmienia i pszenicy, a mieszkała ze swoją teściową.

 

(3:1) Potem Noemi, jej teściowa, powiedziała do niej: Moja córko, czy nie powinnam ci szukać odpoczynku, abyś się dobrze miała?

(3:2) I czyż Boaz nie jest naszym krewnym, z którego służącymi byłaś? Oto dziś w nocy będzie on przewiewał jęczmień na klepisku.

(3:3) Umyj się więc i namaść, nałóż na siebie swoje szaty i zejdź na klepisko, lecz nie daj się poznać temu człowiekowi, dopóki nie skończy jeść i pić.

(3:4) A gdy położy się spać, upatrz miejsce, na którym się położy, podejdź, odkryj jego nogi i połóż się, a on ci powie, co masz czynić.

(3:5) I Rut powiedziała do niej: Uczynię wszystko, co mi każesz.

(3:6) Zeszła więc na klepisko i uczyniła to, co jej nakazała teściowa.

(3:7) A gdy Boaz najadł się i napił, i jego serce się rozweseliło, poszedł położyć się przy stosie zboża. Wtedy ona przyszła po cichu, odkryła jego nogi i położyła się.

(3:8) O północy mężczyzna zląkł się, obrócił, a oto kobieta leżała u jego stóp.

 
(3:9) I powiedział: Kto ty jesteś? Odpowiedziała: Jestem Rut, twoja służąca. Rozciągnij swój płaszcz nad swoją służącą, bo jesteś ze mną blisko spokrewniony. Rut miała prawo prosić o wykupienie.
(3:10) A on odpowiedział: Błogosławiona jesteś przez PANA, moja córko. Większą miłość (hebr. heset - miłość) okazałaś teraz niż na początku, gdyż nie poszłaś za młodzieńcami, czy to ubogimi, czy bogatymi. Boaz stwierdza, że Rut zrobiło to co należało zrobić.
(3:11) Teraz więc, moja córko, nie bój się. Uczynię wszystko, co powiedziałaś, gdyż całe miasto mego ludu wie, że jesteś cnotliwą kobietą.

(3:12) A chociaż to prawda, że jestem z tobą blisko spokrewniony, to jednak bliżej jest z tobą spokrewniony inny ode mnie.

(3:13) Zostań tu przez noc, a rankiem, jeśli zechce cię on wykupić, dobrze, niech wykupi. Lecz jeśli nie zechce cię wykupić, ja cię wykupię, jak żyje PAN! Śpij tu aż do rana.

(3:14) Spała więc u jego stóp aż do rana. Wstała jednak w porze, gdy człowiek nie jest w stanie rozpoznać drugiego. Mówił bowiem Boaz: Niech nikt się nie dowie, że kobieta przyszła na klepisko.

(3:15) I dodał: Daj okrycie, które masz na sobie, i trzymaj je. A gdy trzymała je, odmierzył jej sześć miar jęczmienia i włożył to na nią. Potem poszła do miasta.

(3:16) A gdy przyszła do teściowej, ta zapytała ją: Kto ty jesteś, moja córko? I opowiedziała jej wszystko, co ten człowiek uczynił dla niej.

(3:17) I dodała: Oto dał mi sześć miar jęczmienia. Powiedział bowiem do mnie: Nie możesz wrócić z pustymi rękami do swojej teściowej.

(3:18) Wtedy Noemi powiedziała: Bądź spokojna, moja córko, aż się dowiesz, jak potoczą się rzeczy, gdyż ten człowiek nie spocznie, dopóki nie zakończy dzisiaj tej sprawy.

 

(4:1) Potem Boaz udał się do bramy i tam usiadł. A oto przechodził spokrewniony, o którym mówił Boaz. I powiedział do niego: Człowieku! Podejdź i usiądź tutaj. Tamten więc przyszedł i usiadł.

(4:2) Wtedy Boaz wziął dziesięciu starszych tego miasta i mówił do nich: Usiądźcie tutaj. I usiedli.

(4:3) I przemówił do tamtego spokrewnionego: Noemi, która wróciła z ziemi Moabu, sprzedaje kawałek ziemi, która należała do naszego brata Elimelecha.

 

(4:4) I pomyślałem sobie, że należy cię o tym powiadomić tymi słowy: Kup go w obecności siedzących tutaj i starszych mego ludu. Jeśli chcesz go wykupić, wykup. Lecz jeśli nie chcesz go wykupić, powiedz mi, abym wiedział. Nikt bowiem nie ma prawa wykupu przed tobą, ja zaś jestem po tobie. Wtedy on odpowiedział: Ja wykupię.

Bliższy krewny: to Izrael wg. prawa.
(4:5) Boaz jeszcze dodał: W dniu, kiedy wykupisz pole z rąk Noemi, kupisz je również od Rut Moabitki, żony zmarłego, aby wzbudzić imię zmarłego na jego dziedzictwie.  
(4:6) Spokrewniony odpowiedział: Nie mogę go wykupić, żebym czasem nie poniósł szkody na własnym dziedzictwie. Ty wykup dla siebie moje prawo wykupu, gdyż ja nie mogę go wykupić.

(4:7) A taki był dawniej zwyczaj w Izraelu co do prawa wykupu i co do zamiany dla zatwierdzenia każdej sprawy: człowiek zdejmował swój but i dawał goswojemu bliźniemu. Było to poświadczeniem w Izraelu.

(4:8) Wtedy ów spokrewniony powiedział do Boaza: Wykup je sobie. I zdjął swój but.

sandał - 5M25:7n - jeżeli nie będzie chciał to bratowa może iść do bramy miasta i zrobić awanturę.

(4:9) Potem Boaz przemówił do starszych i całego ludu: Dziś jesteście świadkami, że nabyłem z ręki Noemi wszystko, co należało do Elimelecha, oraz wszystko, co należało do Kiliona i Machlona.

(4:10) Także Rut Moabitkę, żonę Machlona, nabyłem sobie za żonę, aby wzbudzić imię zmarłego na jego dziedzictwie, aby nie zginęło imię zmarłego wśród jego braci ani z bramy jego miejsca. Wy jesteście dziś tego świadkami.

 

 

(4:11) I cały lud, który był w bramie miasta, oraz starsi powiedzieli: Jesteśmy świadkami. Niech PAN sprawi, aby kobieta, która wchodzi do twojego domu, była jak Rachel i jak Lea, które zbudowały dom Izraela. Postępuj godnie w Efrata i zdobądź sobie imię w Betlejem.

Pan Jezus będzie jednoczył. Nie dzielił jak Rachela i Lea ale łączył.

(4:12) Niech twój dom – przez potomstwo, które PAN da ci z tej młodej kobiety – będzie jak dom Faresa, którego Tamar urodziła Judzie.

Tamar i Fares

(4:13) Boaz wziął więc sobie Rut i stała się jego żoną. A gdy z nią obcował, PAN sprawił, że poczęła i urodziła syna.

(4:14) Wtedy kobiety powiedziały do Noemi: Błogosławiony PAN, który nie zostawił cię dziś bez spokrewnionego, aby jego imię było znane w Izraelu.

(4:15) On będzie pociechą dla twojej duszy i żywicielem w twojej starości. Urodziła go bowiem twoja synowa, która cię miłuje i która jest dla ciebie lepsza niż siedmiu synów.

(4:16) Wzięła więc Noemi dziecko, położyła je na swym łonie i była dla niego piastunką.

(4:17) I sąsiadki nadały mu imię. Mówiły bowiem: Narodził się syn Noemi. I nadały mu imię Obed. On to jest ojcem Jessego, ojca Dawida.

 

(4:18) A oto potomkowie Peresa: Peres spłodził Chesrona;

(4:19) A Chesron spłodził Rama, a Ram spłodził Amminadaba;

(4:20) A Amminadab spłodził Nachszona, a Nachszon spłodził Salmona;

(4:21) A Salmon spłodził Boaza, a Boaz spłodził Obeda;

(4:22) A Obed spłodził Jessego, a Jesse spłodził Dawida.

Rodowód Dawida, a więc i Jezusa

Poniżej tekst w html - na przyszłość

 Księga Rut w przekładzie UBG

(1:1) Zdarzyło się, że w czasach, kiedy rządzili sędziowie, nastał głód na ziemi. I pewien człowiek z Betlejem judzkiego wyruszył wraz ze swoją żoną i dwoma synami, aby zamieszkać w ziemi Moabu.

(1:2) Ten człowiek miał na imię Elimelech, jego żona – Noemi, a jego dwaj synowie – Machlon i Kilion. Byli oni Efratejczykami z Betlejem judzkiego. Przybyli do ziemi Moabu i tam zamieszkali.

(1:3) Potem umarł Elimelech, mąż Noemi, a ona pozostała sama z dwoma synami.

(1:4) Ci pojęli sobie za żony Moabitki: jedna miała na imię Orfa, a druga – Rut. I mieszkali tam około dziesięciu lat.

(1:5) Potem obaj, Machlon i Kilion, również umarli; i tak kobieta ta pozostała sama bez swoich dwóch synów i bez męża.

(1:6) Wtedy powstała wraz ze swoimi synowymi, aby wrócić z ziemi Moabu, gdyż usłyszała w ziemi Moabu, że PAN nawiedził swój lud i dał mu chleb.

(1:7) Wyszła więc z miejsca, w którym była, a wraz z nią jej dwie synowe i udały się w drogę powrotną do ziemi Judy.

(1:8) I powiedziała Noemi do swych dwóch synowych: Idźcie, niech każda z was powróci do domu swojej matki. Niech PAN okaże wam miłosierdzie, tak jak okazałyście je zmarłym i mnie.

(1:9) Niech PAN sprawi, aby każda z was znalazła pokój w domu swego męża. I pocałowała je, a one podniosły głosy i zapłakały.

(1:10) I mówiły do niej: Wrócimy raczej z tobą do twego ludu.

(1:11) Lecz Noemi odpowiedziała: Zawróćcie, moje córki. Czemu chcecie iść ze mną? Czy mam jeszcze w swoim łonie synów, którzy zostaliby waszymi mężami?

(1:12) Zawróćcie, moje córki, idźcie, bo jestem zbyt stara, aby wyjść za mąż. A nawet gdybym powiedziała: mam jeszcze nadzieję, to choćbym tej nocy wyszła za mąż i również urodziła synów;

(1:13) Czy czekałybyście na nich, aż dorosną? Czy ze względu na nich pozostałybyście bez męża? Nie, moje córki. Odczuwam bowiem wielką gorycz ze względu na was, gdyż ręka PANA obróciła się przeciwko mnie.

(1:14) A one znowu podniosły głosy i zaczęły płakać. I Orfa pocałowała swoją teściową, ale Rut pozostała przy niej.

(1:15) Wtedy Noemi powiedziała do niej: Oto twoja szwagierka wróciła do swego ludu i do swoich bogów. Wróć także ty za swoją szwagierką.

(1:16) Rut jednak odpowiedziała: Nie nalegaj na mnie, abym cię opuściła i odeszła od ciebie. Gdziekolwiek bowiem pójdziesz i ja pójdę, a gdziekolwiek zamieszkasz i ja zamieszkam. Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg będzie moim Bogiem.

(1:17) Gdzie ty umrzesz, tam i ja umrę, i tam będę pogrzebana. Niech mi to PAN uczyni i niech do tego dorzuci, jeśli coś innego niż śmierć oddzieli mnie od ciebie.

(1:18) A gdy Noemi widziała, że uparła się, aby z nią iść, przestała jej odradzać.

(1:19) I szły obie razem, aż przyszły do Betlejem. A gdy przybyły do Betlejem, całe miasto ogarnęło poruszenie z ich powodu i mówiono: Czy to jest Noemi?

(1:20) Lecz ona powiedziała do nich: Nie nazywajcie mnie Noemi, lecz nazywajcie mnie Mara, ponieważ Wszechmogący napełnił mnie wielką goryczą.

(1:21) Wyszłam stąd pełna, a PAN sprowadził mnie pustą. Czemu nazywacie mnie Noemi, skoro PAN wystąpił przeciwko mnie i Wszechmogący sprowadził na mnie nieszczęście?

(1:22) Wróciła więc Noemi, a z nią Rut Moabitka, jej synowa, która wróciła z krainy Moabu. A przyszły do Betlejem na początku żniw jęczmienia.

(2:1) A Noemi miała krewnego ze strony męża, człowieka bardzo zamożnego z domu Elimelecha. Miał on na imię Boaz.

(2:2) I Rut Moabitka powiedziała do Noemi: Pozwól mi pójść na pole zbierać kłosy za tym, w którego oczach znajdę łaskę. A ona odpowiedziała: Idź, moja córko.

(2:3) Poszła więc, a gdy przybyła, zbierała na polu za żniwiarzami. I zdarzyło się przypadkiem, że trafiła na część pola Boaza, który był z rodziny Elimelecha.

(2:4) A oto Boaz przybył z Betlejem i powiedział do żniwiarzy: PAN z wami. A oni mu odpowiedzieli: Niech ci PAN błogosławi.

(2:5) Wtedy Boaz zapytał swego sługę postawionego nad żniwiarzami: Czyja to dziewczyna?

(2:6) I sługa postawiony nad żniwiarzami odpowiedział mu: To jest ta młoda Moabitka, która przyszła z Noemi z ziemi Moabu.

(2:7) Powiedziała: Pozwól mi, proszę, zbierać i gromadzić kłosy między snopami za żniwiarzami. Przyszła więc i pozostała od rana aż dotąd, a w domu krótko odpoczywała.

(2:8) Wtedy Boaz powiedział do Rut: Słuchaj mnie, moja córko! Nie chodź zbierać kłosów na inne pole i nie odchodź stąd, ale pozostań tu z moimi służącymi.

(2:9) Spójrz na pole, na którym będą żąć, i chodź za nimi, ponieważ nakazałem swoim sługom, żeby cię nie tykali. A jeśli będziesz spragniona, idź do naczyń i napij się z tego, co czerpią moi słudzy.

(2:10) Wtedy upadła na twarz i pokłoniła się aż do ziemi, i powiedziała do niego: Dlaczego znalazłam łaskę w twoich oczach, że zwracasz na mnie uwagę, choć jestem cudzoziemką?

(2:11) Boaz odpowiedział jej: Dokładnie opowiedziano mi o wszystkim, co uczyniłaś dla swojej teściowej po śmierci swego męża, i to, jak opuściłaś swego ojca i swą matkę oraz ziemię, w której się urodziłaś, i przyszłaś do ludu, którego przedtem nie znałaś.

(2:12) Niech PAN wynagrodzi twój uczynek i niech będzie pełna twoja zapłata od PANA, Boga Izraela, pod którego skrzydła przyszłaś się schronić.

(2:13) A ona odpowiedziała: Znalazłam łaskę w twoich oczach, mój panie. Pocieszyłeś mnie bowiem i mówiłeś do serca swej służącej, chociaż nie jestem równa żadnej z twoich służących.

(2:14) I Boaz jej powiedział: Gdy będzie czas posiłku, przychodź tu i jedz chleb, i maczaj swój kawałek w occie. I usiadła przy żniwiarzach, on zaś podał jej prażone ziarno, które jadła aż do syta, i jeszcze jej zostało.

(2:15) A gdy wstała, aby zbierać kłosy, Boaz nakazał swoim sługom: Pozwólcie jej zbierać nawet między snopami i nie zawstydzajcie jej.

(2:16) Co więcej, umyślnie upuszczajcie dla niej kłosy i zostawiajcie je, aby mogła je zbierać, i nie gańcie jej.

(2:17) Tak zbierała na tym polu aż do wieczora, potem wymłóciła to, co zebrała. Było tego około efy jęczmienia.

(2:18) Następnie wzięła to i poszła do miasta, i jej teściowa zobaczyła to, co nazbierała. Wyjęła też i dała jej to, co pozostało jej z posiłku.

(2:19) I teściowa zapytała ją: Gdzie zbierałaś dziś kłosy i gdzie pracowałaś? Niech będzie błogosławiony ten, który zwrócił na ciebie uwagę. I opowiedziała swej teściowej, u kogo pracowała: Człowiek, u którego dziś pracowałam, ma na imię Boaz.

(2:20) Potem Noemi odezwała się do swojej synowej: Niech będzie błogosławiony przez PANA, który nie zaniechał swego miłosierdzia dla żywych i umarłych. Ponadto Noemi powiedziała: Ten człowiek jest naszym krewnym, jednym spośród blisko z nami spokrewnionych.

(2:21) Wtedy Rut Moabitka powiedziała: Ten człowiek powiedział jeszcze do mnie: Pozostań z moimi sługami, póki nie skończą całego mojego żniwa.

(2:22) Noemi powiedziała do Rut, swej synowej: To dobrze, moja córko, że będziesz chodziła z jego służącymi, aby cię nie spotkali na innym polu.

(2:23) Pozostała więc ze służącymi Boaza i zbierała kłosy, dopóki nie skończyły się żniwa jęczmienia i pszenicy, a mieszkała ze swoją teściową.

(3:1) Potem Noemi, jej teściowa, powiedziała do niej: Moja córko, czy nie powinnam ci szukać odpoczynku, abyś się dobrze miała?

(3:2) I czyż Boaz nie jest naszym krewnym, z którego służącymi byłaś? Oto dziś w nocy będzie on przewiewał jęczmień na klepisku.

(3:3) Umyj się więc i namaść, nałóż na siebie swoje szaty i zejdź na klepisko, lecz nie daj się poznać temu człowiekowi, dopóki nie skończy jeść i pić.

(3:4) A gdy położy się spać, upatrz miejsce, na którym się położy, podejdź, odkryj jego nogi i połóż się, a on ci powie, co masz czynić.

(3:5) I Rut powiedziała do niej: Uczynię wszystko, co mi każesz.

(3:6) Zeszła więc na klepisko i uczyniła to, co jej nakazała teściowa.

(3:7) A gdy Boaz najadł się i napił, i jego serce się rozweseliło, poszedł położyć się przy stosie zboża. Wtedy ona przyszła po cichu, odkryła jego nogi i położyła się.

(3:8) O północy mężczyzna zląkł się, obrócił, a oto kobieta leżała u jego stóp.

(3:9) I powiedział: Kto ty jesteś? Odpowiedziała: Jestem Rut, twoja służąca. Rozciągnij swój płaszcz nad swoją służącą, bo jesteś ze mną blisko spokrewniony.

(3:10) A on odpowiedział: Błogosławiona jesteś przez PANA, moja córko. Większą miłość okazałaś teraz niż na początku, gdyż nie poszłaś za młodzieńcami, czy to ubogimi, czy bogatymi.

(3:11) Teraz więc, moja córko, nie bój się. Uczynię wszystko, co powiedziałaś, gdyż całe miasto mego ludu wie, że jesteś cnotliwą kobietą.

(3:12) A chociaż to prawda, że jestem z tobą blisko spokrewniony, to jednak bliżej jest z tobą spokrewniony inny ode mnie.

(3:13) Zostań tu przez noc, a rankiem, jeśli zechce cię on wykupić, dobrze, niech wykupi. Lecz jeśli nie zechce cię wykupić, ja cię wykupię, jak żyje PAN! Śpij tu aż do rana.

(3:14) Spała więc u jego stóp aż do rana. Wstała jednak w porze, gdy człowiek nie jest w stanie rozpoznać drugiego. Mówił bowiem Boaz: Niech nikt się nie dowie, że kobieta przyszła na klepisko.

(3:15) I dodał: Daj okrycie, które masz na sobie, i trzymaj je. A gdy trzymała je, odmierzył jej sześć miar jęczmienia i włożył to na nią. Potem poszła do miasta.

(3:16) A gdy przyszła do teściowej, ta zapytała ją: Kto ty jesteś, moja córko? I opowiedziała jej wszystko, co ten człowiek uczynił dla niej.

(3:17) I dodała: Oto dał mi sześć miar jęczmienia. Powiedział bowiem do mnie: Nie możesz wrócić z pustymi rękami do swojej teściowej.

(3:18) Wtedy Noemi powiedziała: Bądź spokojna, moja córko, aż się dowiesz, jak potoczą się rzeczy, gdyż ten człowiek nie spocznie, dopóki nie zakończy dzisiaj tej sprawy.

(4:1) Potem Boaz udał się do bramy i tam usiadł. A oto przechodził spokrewniony, o którym mówił Boaz. I powiedział do niego: Człowieku! Podejdź i usiądź tutaj. Tamten więc przyszedł i usiadł.

(4:2) Wtedy Boaz wziął dziesięciu starszych tego miasta i mówił do nich: Usiądźcie tutaj. I usiedli.

(4:3) I przemówił do tamtego spokrewnionego: Noemi, która wróciła z ziemi Moabu, sprzedaje kawałek ziemi, która należała do naszego brata Elimelecha.

(4:4) I pomyślałem sobie, że należy cię o tym powiadomić tymi słowy: Kup go w obecności siedzących tutaj i starszych mego ludu. Jeśli chcesz go wykupić, wykup. Lecz jeśli nie chcesz go wykupić, powiedz mi, abym wiedział. Nikt bowiem nie ma prawa wykupu przed tobą, ja zaś jestem po tobie. Wtedy on odpowiedział: Ja wykupię.

(4:5) Boaz jeszcze dodał: W dniu, kiedy wykupisz pole z rąk Noemi, kupisz je również od Rut Moabitki, żony zmarłego, aby wzbudzić imię zmarłego na jego dziedzictwie.

(4:6) Spokrewniony odpowiedział: Nie mogę go wykupić, żebym czasem nie poniósł szkody na własnym dziedzictwie. Ty wykup dla siebie moje prawo wykupu, gdyż ja nie mogę go wykupić.

(4:7) A taki był dawniej zwyczaj w Izraelu co do prawa wykupu i co do zamiany dla zatwierdzenia każdej sprawy: człowiek zdejmował swój but i dawał goswojemu bliźniemu. Było to poświadczeniem w Izraelu.

(4:8) Wtedy ów spokrewniony powiedział do Boaza: Wykup je sobie. I zdjął swój but.

(4:9) Potem Boaz przemówił do starszych i całego ludu: Dziś jesteście świadkami, że nabyłem z ręki Noemi wszystko, co należało do Elimelecha, oraz wszystko, co należało do Kiliona i Machlona.

(4:10) Także Rut Moabitkę, żonę Machlona, nabyłem sobie za żonę, aby wzbudzić imię zmarłego na jego dziedzictwie, aby nie zginęło imię zmarłego wśród jego braci ani z bramy jego miejsca. Wy jesteście dziś tego świadkami.

(4:11) I cały lud, który był w bramie miasta, oraz starsi powiedzieli: Jesteśmy świadkami. Niech PAN sprawi, aby kobieta, która wchodzi do twojego domu, była jak Rachel i jak Lea, które zbudowały dom Izraela. Postępuj godnie w Efrata i zdobądź sobie imię w Betlejem.

(4:12) Niech twój dom – przez potomstwo, które PAN da ci z tej młodej kobiety – będzie jak dom Faresa, którego Tamar urodziła Judzie.

(4:13) Boaz wziął więc sobie Rut i stała się jego żoną. A gdy z nią obcował, PAN sprawił, że poczęła i urodziła syna.

(4:14) Wtedy kobiety powiedziały do Noemi: Błogosławiony PAN, który nie zostawił cię dziś bez spokrewnionego, aby jego imię było znane w Izraelu.

(4:15) On będzie pociechą dla twojej duszy i żywicielem w twojej starości. Urodziła go bowiem twoja synowa, która cię miłuje i która jest dla ciebie lepsza niż siedmiu synów.

(4:16) Wzięła więc Noemi dziecko, położyła je na swym łonie i była dla niego piastunką.

(4:17) I sąsiadki nadały mu imię. Mówiły bowiem: Narodził się syn Noemi. I nadały mu imię Obed. On to jest ojcem Jessego, ojca Dawida.

(4:18) A oto potomkowie Peresa: Peres spłodził Chesrona;

(4:19) A Chesron spłodził Rama, a Ram spłodził Amminadaba;

(4:20) A Amminadab spłodził Nachszona, a Nachszon spłodził Salmona;

(4:21) A Salmon spłodził Boaza, a Boaz spłodził Obeda;

(4:22) A Obed spłodził Jessego, a Jesse spłodził Dawida.


Kategorie: _wiki, biblia / studia


Słowa kluczowe: rut, czasy sędziów, biblia, dawid, boaz, noemi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 stycznia 2019 (poniedziałek), 21:30:30

Księga Życia - zbieram notatki

1:32:25 Wj 32:31-33

31 Wrócił tedy Mojżesz do Pana i rzekł: Oto lud ten popełnił ciężki grzech, bo uczynili sobie bogów ze złota. 32 Teraz, racz odpuścić ich grzech, lecz jeżeli nie, to wymaż mnie ze swojej księgi, którą napisałeś. 33 I rzekł Pan do Mojżesza: Tego, kto zgrzeszył przeciwko mnie, wymażę z księgi mojej.

1:35:21 Ps 69:28-29

28 Przydaj winy do winy ich, Niech nie dostąpią sprawiedliwości twojej! 29 Niech będą wymazani z księgi życia, A ze sprawiedliwymi niech nie będą zapisani!


Kategorie: _robocze, biblia / studia


Słowa kluczowe: księga życia


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 października 2018 (niedziela), 00:11:11

Apokalipsa, rozdział 18 - studium tekstu

Wstęp

Zainteresował mnie finał, więc w sposób jednolity zrobiłem taki kawałek Pisma. Było to w okolicach 4, 5 i 7 października 2018, ale potem jeszcze kilka razy poprawiałem ten tekst:


Rozdział 18

Treść Ap 17:15nn, 18:1-21 tpnt Analiza

Finał sądu nad Wielką Nierządnicą. Wykonanie wyroku

(15) I mówi do mnie: Wody, które widziałeś, gdzie siedzi nierządnica, to są ludy i tłumy, i narody, i języki. (16) A dziesięć rogów, które widziałeś na dzikim zwierzęciu, to ci, którzy znienawidzą nierządnicę, i uczynią ją spustoszoną i nagą, a jej ciało zjedzą, i ją spalą w ogniu. (17) Bóg bowiem wlał do ich serc, aby uczynili Jego zamysł, i uczynili to jednomyślnie, by oddali swoje królowanie dzikiemu zwierzęciu, aż dokonają się Słowa Boże. (18) A kobieta, którą widziałeś, jest wielkim miastem, mającym władzę królewską nad królami ziemi.

Bóg wlał w serca tych dziesięciu rogów (co są na zwierzęciu, więc pewnie chodzi o jakiś królów, bo potem oddają królowanie bestii) swój zamysł: Jednomyślną nienawiść do nierządnicy.

I uczynią ją spustoszoną i nagą, a jej ciało zjedzą, i ją spalą w ogniu.

 

Potem rogi oddadzą królowanie dzikiemu zwierzęciu.

Ogłoszenie upadku Wielkiego Babilonu

(1) A po tych wydarzeniach widziałem anioła zstępującego z nieba, mającego wielką władzę; a od jego chwały ziemia została rozświetlona. (2) I zawołał w mocy swojego potężnego głosu, mówiąc:

Upadł, upadł Wielki Babilon
i stał się mieszkaniem demonów
i więzieniem wszelkiego nieczystego ducha,
i więzieniem wszelkiego nieczystego i wstrętnego ptactwa,
(3) gdyż z wina zapalczywości jego nierządu piły wszystkie narody,
a królowie ziemi oddali się z nim nierządowi,
i kupcy ziemscy wzbogacili się na mocy jego przepychu.

Po jakiś wydarzeniach? 17 rozdział to sąd nad wielką nierządnicą.

 

Anioł oglasza upadek Wielkiego Babilonu 

   

(4) I słyszałem inny głos, mówiący z nieba:

Wyjdźcie z niego, mój ludu, abyście nie byli współuczestnikami jego grzechów, i abyście nie otrzymali z jego plag. (5) Albowiem jego grzechy sięgnęły aż do nieba, i wspomniał Bóg na jego niesprawiedliwe czyny.

(6) Oddajcie mu, jak i on wam oddawał, dwa razy tyle, oddajcie mu podwójnie według jego czynów; w kielichu, w którym nalewał, nalejcie mu podwójnie. (7) Ile oddawał sobie chwały i żył w przepychu, tak wiele dajcie mu męczarni i smutku; bo mówi w swoim sercu:

Siedzę jak królowa,
i nie jestem wdową,
a smutku z pewnością nie zobaczę.

Głos z nieba mówi: 
Wyjdźcie z niego, mój ludu, abyście nie byli współuczestnikami jego grzechów, i abyście nie otrzymali z jego plag.

 

 

Z czego to jest cytat o tej królowej, nie wdowie? --> Iz 47:7-8

(8) Dlatego w jednym dniu nadejdą jego plagi, śmierć i smutek, i głód, i zostanie spalony w ogniu; bo mocny jest Pan Bóg, który go osądza.  

 (9) I zapłaczą nad nim, i uderzą się w pierś nad nim, gdy ujrzą dym jego pożaru, królowie ziemi, którzy z nim oddawali się nierządowi i żyli w przepychu, (10) Stojąc z daleka z powodu strachu przed jego męką i mówiąc:

Biada, biada, Babilonie, miasto wielkie, miasto mocne, gdyż w jednej godzinie nadszedł twój sąd!

królowie ziemi, którzy oddawali się nierządowi i żyli w przepychu.

Ale stać będą daleko z powodu strachu!

(11) A kupcy ziemscy będą płakać i smucić się nad nim, bo towaru ich nikt już nie kupuje, (12) Towaru ze złota i srebra, i drogiego kamienia, i pereł, i cienkiego lnu, i purpury, i jedwabiu, i szkarłatu, i z wszelkiego drzewa tujowego, i wszelkiego naczynia z kości słoniowej, i z wszelkiego najdroższego drzewa, i miedzi, i żelaza, i marmuru, (13) I cynamonu, i wonności, i mirry, i kadzidła, i wina, i oliwy, i czystej mąki pszennej, i pszenicy, i bydła, i owiec, i koni, i wozów, i ciał, i dusz ludzi.

 Uwaga - oprócz innych towarów są to dwa dziwne:

  • ciała
  • dusze ludzkie

(14) A dojrzały owoc pożądliwości twojej duszy odszedł od ciebie i odeszły od ciebie wszystkie rzeczy wystawne i wspaniałe, których już więcej nie znajdziesz. (15) Kupcy tych towarów, ci którzy wzbogacili się na nim, staną z daleka z powodu strachu przed jego męką, płacząc i smucąc się, (16) I mówiąc: Biada, biada, ci miasto wielkie, które jesteś okryte w cienki len i purpurę, i szkarłat, i przyozdobione złotem i drogimi kamieniami, i perłami, gdyż w jednej godzinie po tak wielkim bogactwie została pustka.

 
(17) I każdy sternik, i całe rzesze pływających na okrętach, i żeglarze, i ci, co na morzu pracują, stanęli z daleka, (18) I zawołali, widząc dym jego pożaru, mówiąc: Które miasto jest podobne do tego wielkiego miasta!  

 (19) I rzucali proch na swoje głowy, i wołali, płacząc i smucąc się, mówiąc: Biada, biada, ci miasto wielkie, w którym wzbogacili się wszyscy z jego dostatku, mający okręty na morzu, gdyż w jednej godzinie zostało spustoszone.

 
(20) Rozraduj się nad nim, niebo i święci apostołowie, i prorocy, ponieważ Bóg zasądził wasz wyrok nad nim. Radujmy się, bo sprawiedliwy wyrok będzie wydany.

 (21) I jeden mocarny anioł podniósł jakby wielki młyński kamień i rzucił go w morze, mówiąc:

Z takim rozmachem zostanie wrzucony Babilon, miasto wielkie, i już nigdy nie zostanie znaleziony.

Obraz wykonania wyroku.
 (22) I głos cytrzystów i śpiewaków, i flecistów, i trębaczy nie będzie już w tobie słyszany, i żaden rzemieślnik jakiegokolwiek rzemiosła więcej nie znajdzie się w tobie, i odgłos tarcia kamienia młyńskiego już w tobie nigdy nie będzie słyszany,  
(23) I światło lampy nie będzie już w tobie widoczne, i głos oblubieńca i oblubienicy nie zostanie już w tobie usłyszany; gdyż kupcy twoi byli możnowładcami ziemi, gdyż twoimi czarami zwiedzione zostały wszystkie narody.  
(24) I w nim została znaleziona krew proroków, świętych i wszystkich pomordowanych na ziemi.

W Babilonie została znaleziona krew 3 rodzajów ludzi:

  • proroków,
  • świętych,
  • wszystkich pomordowanych na ziemi.

Czy z tego można wnioskować, że wszystkie morderstwa mają jakieś religijne, babilońskie podłoże, np. kult mamony? kult wygodnego życia?

--> Apokalipsa, rozdział 19 - studium tekstu

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: apokalipsa, tysiącletnie królestwo, ap18, wielki babilon, ap19, ap20


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 października 2018 (niedziela), 00:11:11

Apokalipsa, rozdział 19 - studium tekstu

Wstęp

Zainteresował mnie finał, więc w sposób jednolity zrobiłem taki kawałek Pisma. Było to w okolicach 4, 5 i 7 października 2018, ale potem jeszcze kilka razy poprawiałem ten tekst:


Rozdział 19

Treść Ap 19:1-21 tpnt Analiza
--> Apokalipsa, rozdział 18 - studium tekstu - czyli o upadku Wielkiego Babilonu

Akcja przenosi się do nieba

Tłum w niebie śpiewa hymny

(1) I po tych wydarzeniach usłyszałem potężny głos licznego tłumu w niebie, mówiącego: 

Obserwacje:

  • w niebie jest liczny tłum UBG: tłum ludzi (ὄχλος ochlos) więc widać, że w niebie są ludzie.
  • Jakie ciała mają ci ludzie, skoro mogą być w niebie?
    • --> Fil 3:20
    • --> 1Kor15.... 55555
  • Skąd tam są ludzie? Zmartwychwstanie i pochwycenie!
    • --> 1Tes3:14-18
    • -->>> 1Kor 15???? coś innego niż wyżej
  • ten tłum wydaje potężny głos: Alleluja! (...)
Alleluja!
Zbawienie, chwała, cześć i moc Panu, Bogu naszemu.
(2) Bo prawdziwe i sprawiedliwe są Jego sądy;
gdyż osądził wielką nierządnicę,
która niszczyła ziemię swoim nierządem,
i pomścił krew swoich sług przelaną z jej ręki.

 Wykonane już:

  • osądzenie wielkiej nierządnicy, która niszczyła ziemią swoim nierządem
  • pomszczenie krwi swoich słuch zabitych przez wielką nierządnicę
(3) I powiedzieli powtórnie:  

Alleluja!
I dym jej wznosi się na wieki wieków.

 
(4) I upadło dwudziestu czterech starszych i cztery stworzenia, i oddali pokłon Bogu, siedzącemu na tronie, mówiąc: gdzie było 24 starszych? rozdział 5???
Amen, Alleluja!  
(5) I wyszedł głos od tronu, mówiący:  
Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy
i ci, którzy się Go boją, mali i wielcy.
 
(6) I słyszałem jakby głos wielkiego tłumu, i jakby głos wielu wód, i jakby głos potężnych grzmotów, mówiących:

Obserwacja:

  • wielki tłum
  • wielki tłum wydaje jakby głos i jakby głos wód, grzmotów

Wesele Baranka

Alleluja! 
Gdyż zakrólował Pan, Bóg Wszechmogący;
(7) Radujmy się i weselmy się, i oddajmy Mu chwałę;
bo nadeszło wesele Baranka,
a małżonka Jego przygotowała się.

(8) I zostało jej dane, aby przywdziała cienki len, czysty i lśniący;

Obserwacja:

  • nadeszło wesele Baranka
  • małżonka Baranka przygotowaa się
  • ubrała się w cienki len, czysty i lśniący (bisior?)
  • ten czysty len to  sprawiedliwe czyny świętych

albowiem cienki len, są to sprawiedliwe czyny świętych.

Nagroda dla sług? Szata obrazuje pozycję człowieka.

(9) A do mnie mówi: Napisz:

Błogosławieni ci, którzy są wezwani na wieczerzę weselną Baranka. 

I mówi mi:

To są prawdziwe Słowa Boże. 

wezwani na wesele Baranka są błogosławieni - i takie są Słowa Boże.
(10) I upadłem przed jego stopami, aby mu oddać pokłon; i mówi mi: Uważaj, abyś tego nie czynił; ja jestem współsługą twoim i twoich braci, którzy mają świadectwo Jezusa. Bogu oddaj pokłon; bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.  Pierwszy raz taka akcja, drugi w 22:8.

Kolejna wizja - przygotowanie do bitwy i bitwa

(11) I widziałem otwarte niebo, a oto biały koń; a Ten, który na nim siedzi, nazywa się Wierny i Prawdziwy, i w sprawiedliwości sądzi i walczy.

 O Jezusie:

  • siedzi na białym koniu
  • nazywa się Wierny i Prawdziwy
  • w sprawiedliwości sądzi i walczy
(12) A oczy Jego jak płomień ognia, i na głowie Jego wiele koron; i miał napisane imię, którego nikt nie zna, tylko On sam. (13) I odziany był w szatę zanurzoną we krwi, a imię, którym Go zwą – Słowo Boże.
  •  ocy ma jak płomień ognia
  • na głowie ma wiele koron
  • ma napisane imię, którego nikt nie zna, tylko On sam -> Listy Apokalipsy - coś o imieniu!!!!
  • odziany w szatę zanurzoną we krwi
  • imię, którym go nazywają to Słowo Boże
(14) I wojska w niebie podążały za Nim na białych koniach, obleczone w cienki len, biały i czysty. 

Za Jezusem idą wojska ubrane w cienki len, biały i czysty (-> 22:8b)

(15) A z Jego ust wychodzi ostry miecz, aby nim wymierzyć cios narodom; i sam będzie je pasł laską żelazną, i sam depcze tłocznię wina zapalczywości i gniewu Boga Wszechmogącego. (16) I ma na szacie i na swoim biodrze wypisane imię: Król królów i Pan panów.

O Jezusie:

  • z Jego ust wychodzi ostry miecz,
  • ten miecz jest aby nim wymierzyć cios narodom,
  • będzie pasł narody laską żelazną,
  • depcze tłocznię wina zapalczywości i gniewu Boga Wszechmogącego.
  • na szacie i na swoim biodrze wypisane imię: Król królów i Pan panów.

Zaproszenie ptaków na ucztę

(17) I zobaczyłem jednego anioła stojącego w słońcu, i zawołał potężnym głosem, mówiąc wszystkim ptakom latającym środkiem nieba:

Obserwacja:

  • anioł stoi na słońcu
  • anioł woła do ptaków latających środkiem nieba
  • to poniżej wygląda na zaproszenie na ucztę dla ptaków
Przyjdźcie i zgromadźcie się na wieczerzę wielkiego Boga. (18) Abyście jedli ciała królów i ciała wodzów, i ciała mocarzy, i ciała koni, i tych, którzy siedzą na nich, i ciała wszystkich wolnych, a także i niewolników, małych i wielkich.

Kogo ciała będą jeść:

  • ciała królów, ciała wodzów, ciała mocarzy,
  • ciała koni, i tych, którzy siedzą na nich,
  • ciała wszystkich wolnych, a także i niewolników,
  • małych i wielkich.

Bitwa

(19) I zobaczyłem dzikie zwierzę i królów ziemi, i wojska ich zebrane, aby stoczyć bitwę z siedzącym na koniu i z Jego wojskiem.

Przed bitwą zwierają się strony, aby tą bitwę stoczyć. Kto tu stoi:

  1. dzikie zwierzę
  2. królowie ziemi
  3. wojska królów ziemi przez nich zebrane

Po drugiej stronie:

  1. Jezus na koniu,
  2. Jego wojsko.

Efekt bitwy w w.21

(20) I pojmane zostało dzikie zwierzę i z nim fałszywy prorok, który przed nim czynił cudowne znaki, którymi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię dzikiego zwierzęcia i oddawali pokłon jego obrazowi. Obaj żywcem zostali wrzuceni do jeziora ognia, płonącego siarką.

Pewnie w tej bandzie były też kluczowe osoby:

  • dzikie zwierzę (bestia),
  • fałszywy prorok.

 

Obserwacja: (gdzieś to już było) fałszywy prorok, który przed zwierzęciem czynił cudowne znaki, zwiódł tych, którzy przyjęli znamię dzikiego zwierzęcia i oddawali pokłon jego obrazowi.

(21) A pozostali zostali pobici przez siedzącego na koniu, mieczem wychodzącym z Jego ust, i wszystkie ptaki nasyciły się ich ciałami.

Obserwacja:

  • Jezus pobo mieczem (wychodzącym z ust)
  • ptaki nasyciły się ciałami
--> Apokalipsa, rozdział 20 - studium tekstu

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: apokalipsa, tysiącletnie królestwo, ap19, ap18, ap20


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
6 października 2018 (sobota), 13:38:38

Studium 1Kor15

Historia prac

  • 6 października 2018 - podział i wstępny komentarz

Tabelka z analizą

Treść 1Kor 15:1-66 tpnt
Analiza
 

O ewangelii głoszonej przez Pawła

(1) A daję wam dogłębnie poznać, bracia, Ewangelię, którą wam ogłosiłem, którą też przyjęliście i w której stoicie, (2) Przez którą też jesteście zbawiani, jeśli trzymacie się jej w tym Słowie, które wam ogłosiłem jako dobrą nowinę, chyba że na próżno uwierzyliście. (3) Albowiem na początku przekazałem wam to, co sam przejąłem,

O Ewangelii

  • Paweł przekazuje co sam przejął (w.3),
  • Paweł ogłosił to Koryntianom jako dobrą nowinę,
  • Koryntianie to przyjęli,
  • Koryntianie w tym stoją,
  • Koryntianie przez to są zbawiani (jeśli trzymają się jej w tym Słowie).
że Chrystus umarł za nasze grzechy według Pism, (4) I że został pogrzebany, i że został wzbudzony trzeciego dnia według Pism, (5) I że został ukazany Kefasowi, a potem dwunastu. (6) Potem został ukazany więcej niż pięciuset braciom naraz, z których większość pozostaje przy życiu, a niektórzy zasnęli. (7) Potem ukazał się Jakubowi, potem wszystkim apostołom. (8)A na końcu po wszystkich, ukazał się i mnie,  Ewangelia, którą głowił Paweł:
  1. Chrystus umarł za nasze grzechy według Pism,
  2. Chrystus został pogrzebany,
  3. Chrystus został wzbudzony trzeciego dnia według Pism.

 

Świadectwo zmartwychwstania:

  • został ukazany Kefasowi,
  • potem dwunastu,
  • potem więcej niż pięciuset braciom naraz, z których większość pozostaje przy życiu, a niektórzy zasnęli,
  • potem ukazał się Jakubowi,
  • potem wszystkim apostołom,
  • a na końcu ukazał się Pawłowo.
jakby poronionemu płodowi. (9) Ja bowiem jestem najmniejszy z apostołów i nie jestem godny, aby być nazywanym apostołem, ponieważ prześladowałem Kościół Boga.  Paweł mówi o sobie trudne słowa.
(10) Lecz z łaski Boga jestem tym, kim jestem, a łaska Jego wobec mnie nie stała się daremna; lecz bardziej niż oni wszyscy trudziłem się, jednak nie ja, lecz łaska Boga, która jest ze mną.  
(11) Dlatego czy to ja, czy tamci, w ten sposób głosimy i tak uwierzyliście.  Klamra zamykająca problem treści ewangelii.
   O zmartwychwstaniu

(12) A jeżeli o Chrystusie głosi się, że jest wzbudzony z martwych, jakże więc mówią niektórzy między wami, że nie ma zmartwychwstania?

(13) Jeśli natomiast nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie jest wzbudzony. (14)A jeśli Chrystus nie jest wzbudzony, wtedy i próżne jest nasze głoszenie, próżna też jest nasza wiara, (15) I jesteśmy też uznani za fałszywych świadków Boga, bo świadczyliśmy o Bogu, że wzbudził Chrystusa, którego nie wzbudził, skoro umarli nie są wzbudzani.

(16) Jeśli bowiem umarli nie są wzbudzani, to i Chrystus nie jest wzbudzony. (17) A jeśli Chrystus nie jest wzbudzony, próżna jest wasza wiara; jeszcze jesteście w waszych grzechach; (18) Zatem i ci, którzy zasnęli w Chrystusie, zginęli. (19) Jeśli tylko w tym życiu mamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni.

 
(20) Ale teraz Chrystus jest wzbudzony z martwych i stał się pierwociną tych, którzy zasnęli;  nawiązanie do święta pierwocin w Kpł 23:9
 (21) Skoro bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też przyjdzie powstanie z martwych. (22) Tak jak w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. -> por. w Rz około 5 albo 6 też jest o tym
(23) Każdy natomiast we własnym szyku: Jako pierwocina Chrystus, a potem ci, którzy są Chrystusa w czasie Jego przyjścia; (24) Potem nastanie koniec, gdy przekaże Królestwo Bogu i Ojcu, gdy zniszczy wszelką zwierzchność i wszelką władzę, i moc. (25) Bo trzeba, aby On królował, dopóki nie położy wszystkich wrogów pod Jego stopy. (26) A jako ostatni wróg zostanie zniszczona śmierć.

Kolejność dziania się spraw:

  1. jako pierwocina zmartwychwstał Chrystus,
  2. potem ci, którzy są Chrystusa w czasie Jego przyjścia,
  3. potem nastanie koniec, gdy przekaże Królestwo Bogu i Ojcu.

 

Chrystus będzie królował, dopóki nie położy wszystkich wrogów pod stopy Boga Ojca: Chrystus zniszczy więc:

  1. wszelką zwierzchność,
  2. wszelką władzę,
  3. moc,
  4. śmierć (jako ostatni wróg).
(27) Wszystko bowiem poddał pod Jego stopy. A gdy mówi, że wszystko jest poddane, to oczywistym jest, że oprócz Tego, który Mu wszystko poddał.  Relacja Mesjasza z Ojcem.
(28) A gdy wszystko zostanie Mu poddane, wtedy też i sam Syn zostanie poddany Temu, który Mu wszystko poddał, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.  

(29) Bo co uczynią ci, którzy są chrzczeni za umarłych? Jeśli umarli w ogóle nie są wzbudzani, to dlaczego są chrzczeni za umarłych?

 

(30) Dlaczego i my narażamy się na niebezpieczeństwa każdej godziny? (31) Codziennie umieram na waszą chlubę, którą mam w Jezusie Chrystusie, Panu naszym. (32) Jeśli ja na sposób ludzki walczyłem w Efezie z dzikimi zwierzętami, jaką mam z tego korzyść, jeśli umarli nie są wzbudzani? Jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy.

 

(33) Nie dawajcie się wprowadzać w błąd; złe rozmowy niszczą dobre obyczaje. (34) Ocknijcie się dla sprawiedliwości i nie grzeszcie; niektórzy bowiem nie mają poznania Boga; mówię to dla waszego zawstydzenia.

 
   

(35) Ale powie ktoś: A jak wzbudzani są umarli i w jakim ciele przychodzą? (36) O nierozumny! To, co ty siejesz, nie jest ożywiane, jeśli nie obumrze. (37) A co siejesz, nie jest przecież tym ciałem, które ma wyrosnąć, ale siejesz nagie ziarno, trafi się pszeniczne lub jakieś z pozostałych;

 
(38) A Bóg daje mu ciało, takie jak chce, a każdemu z nasion – ciało jemu właściwe. (39) Nie każde ciało jest tym samym ciałem; ale istotnie inne jest ciało ludzi, a inne ciało zwierząt, jeszcze inne ryb, a inne ptaków. (40) I są ciała niebiańskie i ciała ziemskie; lecz istotnie inna jest chwała niebiańskich, a inna ziemskich; (41) Inna chwała słońca, a inna chwała księżyca, i inna chwała gwiazd; bo gwiazda od gwiazdy różni się w chwale.  
(42) Tak jest i ze wzbudzeniem umarłych. Siane jest ciało w zniszczalności, wzbudzane jest w niezniszczalności; (43) Siane jest w zniewadze, wzbudzane jest w chwale; siane jest w słabości, wzbudzane jest w mocy; (44) Siane jest ciało duszą żyjące, wzbudzane jest ciało duchowe.  
Jeżeli jest ciało duszą żyjące, jest też ciało duchowe. (45) Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek Adam duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym. (46) Jednak nie to, co duchowe jest pierwsze, lecz to, co duszą żyjące; potem to, co duchowe. (47) Pierwszy człowiek z ziemi jest ziemski; drugi człowiek – Pan z nieba. (48) Jaki ten ziemski, tacy i ziemscy ludzie; a jaki Ten niebiański, tacy i niebiańscy. (49) A tak jak nosiliśmy obraz tego ziemskiego człowieka, tak też będziemy nosić obraz Tego niebiańskiego.  
(50) To natomiast mówię, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego, ani to, co zniszczalne nie może odziedziczyć niezniszczalności.  
   O nowym ciele dla nowego stworzenia
(51) Oto oznajmiam wam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy zostaniemy przemienieni, (52) W jednej chwili, w mgnieniu oka, podczas ostatniej trąby; bowiem zatrąbi trąba, a umarli zostaną wzbudzeni jako niezniszczalni, a my zostaniemy przemienieni. (53) Trzeba bowiem, aby to, co zniszczalne, przyoblekło niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblekło nieśmiertelność.

por 1Tes4:13nn

 

Podczas ostatniej trąby (bowiem zatrąbi trąba), w jednej chwili, w mgnieniu oka:

  • nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy zostaniemy przemienieni,
  • umarli zostaną wzbudzeni jako niezniszczalni,
  • my (żywi) zostaniemy przemienieni.
 (54) A gdy to, co zniszczalne, przyoblecze niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblecze nieśmiertelność, wtedy wypełni się słowo, które jest zapisane: Pochłonięta została śmierć w zwycięstwie. (55) Gdzie jest, o śmierci, twoje żądło? Gdzie, o Hadesie, twoje zwycięstwo?  
(56) Lecz żądłem śmierci jest grzech, a mocą grzechu jest Prawo.  
(57) Ale Bogu niech będzie wdzięczność, który daje nam zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.  

(58) A tak, bracia moi umiłowani, stawajcie się stali, niewzruszeni, zawsze obfitujący w dziele Pana, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu.

 

 Wnioski:

  • to jest dość istotny fragment NT, bardzo gęsty (dużo tu treści), bardzo dogmatyczny.

Kategorie: _blog, studium biblii, biblia / studia, biblia


Słowa kluczowe: 1Kor15, pochwycenie, ewangelia, wieczerza pańska


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
4 października 2018 (czwartek), 13:51:51

Apokalipsa, rozdział 20 - studium tekstu

Wstęp

Zainteresował mnie finał, więc w sposób jednolity zrobiłem taki kawałek Pisma. Było to w okolicach 4, 5 i 7 października 2018, ale potem jeszcze kilka razy poprawiałem ten tekst:


Rozdział 20

Treść wg Ap 20:1-22 tpnt Analiza

--> Apokalipsa, rozdział 19 - studium tekstu - wesele baranka, bitwa

Związanie diabła na 1000 lat
(1) I widziałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz do otchłani i wielki łańcuch w swojej ręce. (2) I pochwycił smoka, węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat; (3) I wrzucił go do otchłani, i zamknął go, i położył nad nim pieczęć, aby już nie zwodził więcej narodów, aż się wypełni tysiąc lat; a po tych wydarzeniach trzeba, by został rozwiązany na krótki czas.

Związanie smoka na 1000 lat.

  • Tożsamość: smoka, wąż starodawny, diabeł i szatan.
    -> Biblia o Szatanie
  • Pierwszy raz wyrażenie tysiąc lat, które pojawi się 3 razy.
  • Cel związania: aby nie zwodził więcej narodów. Wniosek: będą jakieś narody.
  • Po tem zostnie rozwiązany na krótki czas.
Początek królestwa
(4) I widziałem trony; i zasiedli na nich, i dany był im sąd; nie do końca jest tu jasne, kto na tych tronach zasiada - ci co zmartwychwstaną z ucisku (patrz niżej)

zobaczyłem dusze tych, którzy zostali ścięci toporem z powodu świadectwa Jezusa i z powodu Słowa Bożego, i tych, którzy nie oddali pokłonu dzikiemu zwierzęciu, ani jego obrazowi, i nie przyjęli jego znamienia na swoje czoło i na swoją rękę;

Pierwsze zmartwychwstanie.

Pojawiają się dusze:

  • ścięci toporem z powodu świadectwa Jezusa i z powodu Słowa Bożego.
  • tacy, którzy nie oddali pokłonu dzikiemu zwierzęciu, ani jego obrazowi,
  • tacy, którzy nie przyjęli znamienia (zwierzęcia) na swoje czoło i na swoją rękę;

ci ożyli i zaczęli królować z Chrystusem tysiąc lat.

Ożyli i królują, więc może i oni zasiadają na tych tronach.

(5) Natomiast pozostali z umarłych nie ożyli, aż dopełni się tysiąc lat.

Dogmat: różni ludzie w różnych momentach zmartwychwstają. Nie ma jednego zmartwychwstania umarłych. 

To jest pierwsze powstanie z martwych. (6) Błogosławiony i święty ten, który ma udział w pierwszym powstaniu z martwych; nad tymi druga śmierć nie ma władzy, ale będą kapłanami Boga i Chrystusa, i będą z Nim królować tysiąc lat.

 Pierwsze zmartwychwstanie.

Kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu:

  • druga śmierć (cokolwiek to jest -> dalej) go nie rusza,
  • będzie kapłanem Boga i Chrystusa,
  • będzie z Chrystusem królować 1000 lat,
Po 1000 latach królestwa - jeszcze jedna bitwa, bo są jakieś zwiedzone narody

(7) A gdy dopełni się tysiąc lat, uwolniony zostanie szatan ze swojego więzienia,

 uwolnienie szatana po 1000 lat

(8) I wyjdzie zwieść narody, które są na czterech krańcach ziemi, Goga i Magoga, aby je zgromadzić na bitwę; a liczba ich jak piasek morza. (9) I wstąpili na szerokość ziemi, i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane.

Po tysiącletnim królestwie szatan będzie zwodził narody.

Będzie jakiś:

  • obóz świętych
  • miasto umiłowane

I zstąpił ogień z nieba od Boga i pochłonął ich.

Szybka piłka - zstąpi ogień z nieba
(10) A diabeł, który ich zwodził, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie dzikie zwierzę i fałszywy prorok; i będą męczeni dniem i nocą na wieki wieków.

Pojęcia:

  • jezioro ognia i siarki
  • dzikie zwierzę
  • fałszywy prorok

Będzie męczenie dniem i nocą na wieki wieków.

Sąd umarłych

(11) I widziałem wielki biały tron, i siedzącego na nim, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, i nie znalazło się miejsce dla nich.

Wielki biały tron i siedzący na nim.

Ziemia i niebo uciekły, nie ma miejsca dla nich. 

(12) I widziałem umarłych, małych i wielkich, stojących przed Bogiem; Przed Bogiem stoją umarli. 

i zostały otwarte zwoje i inny zwój został otwarty, to jest zwój życia; i umarli z tych, którzy są zapisani w zwojach, zostali osądzeni według swoich czynów. (13) I morze wydało umarłych, którzy w nim byli, i Śmierć, i Hades wydały umarłych, którzy w nich byli; i zostali osądzeni, każdy według swoich czynów. (14) I Śmierć, i Hades zostały wrzucone w jezioro ognia.

 Są tu (1) zwoje i jest (2) inny zwój - to jest księga życia.

 

Umarli, którzy są zapisani w zwoja zostali osądzeni według swoich czynów.

 

Morze wydało umarłych, śmierć i Hades też. I zostali osądzeni według swoich czynów.

 

Śmierć (thanatos) i Hades zostali wrzuceni do jeziora ognia.

To jest śmierć druga. 

Definicja śmierci drugiej.

(15) A jeśli ktoś nie został znaleziony jako zapisany w zwoju życia, został wrzucony do jeziora ognia. 

Ta akcja wrzucania do jeziora ognia śmierci, Hadesu i ludzi niezapisanych w księdze życia zwana jest śmiercią drugą.
--> rozdział 21++ - pojawia się Nowa Jerozolima

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, biblia / apokalipsa, apokalipsa '2019


Słowa kluczowe: ap20, apokalipsa, tysiącletnie królestwo, ap19, ap18


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
29 sierpnia 2018 (środa), 13:04:04

Jezus - Baranek Boży (studium Biblii)

Obraz: Chrystus Ukrzyżowany, Cranach MłodszyMoje studium Biblijne o Baranku Bożym, bo w końcu kiedyś należy to zrobić.

Mocna inspiracja

Była potrzeba, bo jedna z sióstr na spotkaniu zadała pytanie "o baranka" i odpowiedź była łatwa, ale nie biblijna, bo nie pamiętałem wersetów a szukanie mi słabo wychodzi. Ale po ostanim wykładzie Fbx na temat Ewangelii Jana (TP S05E12  - od 1h48 do  2h16) biorę się za temat, bo wypada to znać.

Tak - Ewangelia Jana dużo mówi o Baranku, i Apokalipsa... a więc też dzieło Jana.

Co jest obok:

Obraz "Chrystus Ukrzyżowany" namalowany przez Cranacha Młodszego a wiszący w kościele Piotra i Pawła w Waimarze. Na obrazie centralną akcją jest śmierć na krzyżu, ale obok widać, że w ten sposób Chrystus zabija śmierć i zwycięża diabła, co głoszącym ewangelię (św. Paweł, ktoś z brodą, kogo nie poznaję, no i Marcin Luter) referuje Baranek Boży, aby potem ogłaszali to światu. W tyle obóz Izraelitów na pustyni, i w nim wąż zawieszony przez Mojżesza na krzyżu, jako zapowiedź ukrzyżowania Mesjasza.

Po niemiecku ten obraz to: Altar Der Peter- Und Paulkirche in Weimar. Mitteltafel: Christus Am Kreuz.

Co jest poniżej

Materiał na studium biblijne w trakcie godzinnego spotkania. Pierwsze użycie planuję na IPP-KTW 2 września 2018, ale pewnie potem będzie poprawianie i użycia kolejne.

Streszczenie

Streszczenie:

#1. Wstęp: grzech a nie grzechy. Głaskanie łapką grzechów przez Baranka.

#2. Jan Chrzciciel rozpoznaje w Jezusie Baranka Bożego: J1:29, 36 (19-37)

#3. Abraham, Izaak, baranek i dialog ojca z synem: Gen 22:7-8 (1-8), Mat 39b, 42 26:36-45), Łk 22:42 (40-46)

#4. Prawo paschalne: Wj12:3-7. 12-14, 21-28, 46 (3-46),

- w tym wybór baranka 10 nissan i zabicie 14 nissan: J 12:1, 2, 12-13, badanie czy nie trefny Mt 26:59

- nie łamanie kości baranka: J 19:36 (31-36)

- ????? jeszcze o ofiarach za grzech !!!!!! ToDo - dorobić! 

#5. Izajasz i Mesjasz cierpiący: Iz 53:2-10 (!!! ToDo - sprawdzić kontekst w 52), głoszenie bazujące na tym tekście Dz 8:32-33 (26-35)

#6. Apostołowie i baranek: 1Kor5:7, 1P1:19

#7. Baranek w Apokalipsie: Lew i Baranek Ap 5:4-6, 5:12-13, gniew Baranka 6:16, krew Baranka 7:13-17, bitwa 17:14, wesele 19:7-9

Materiał do studiowania

Materiał do studiowania

#1. Motto: czy baranki łapką gładzą gdzieżby?

  • Humor zeszytów: Mamo, mamo. A ten Baranek Boży to czym on gładzi te grzechy? Łapką gładzi?
  • Grzech a nie grzechy. Grzech świata to jeden grzech, a nie poszczególne grzechy ludzi.

#2. Jan Chrzciciel rozpoznaje w Jezusie nie tylko Mesjasza ale również Baranka Bożego J1:19nn.

Kontekst: J 1:19-37 ubg

(19) A takie jest świadectwo Jana, gdy Żydzi posłali z Jerozolimy kapłanów i lewitów, aby go zapytali: Kim ty jesteś? (20) I wyznał, a nie zaprzeczył, ale wyznał: Ja nie jestem Chrystusem.

(21) I pytali go: Kim więc jesteś? Jesteś Eliaszem? A on powiedział: Nie jestem. A oni: Jesteś tym prorokiem? I odpowiedział: Nie jestem. (22) Wtedy go zapytali: Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas posłali? Co mówisz sam o sobie? (23) Odpowiedział: Ja jestem głosem wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pana, jak powiedział prorok Izajasz.

(24) A ci, którzy byli posłani, byli z faryzeuszy. (25) I zapytali go: Czemu więc chrzcisz, jeśli nie jesteś Chrystusem ani Eliaszem, ani tym prorokiem? (26)Odpowiedział im Jan: Ja chrzczę wodą, ale pośród was stoi ten, którego wy nie znacie. (27) To jest ten, który przyszedłszy po mnie, uprzedził mnie, któremu ja nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego obuwia. (28) Działo się to w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.

(29) A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. (30) To jest ten, o którym mówiłem, że idzie za mną człowiek, który mnie uprzedził, bo wcześniej był niż ja. (31) Ja go nie znałem, ale przyszedłem, chrzcząc wodą, po to, aby został objawiony Izraelowi.

(32) I świadczył Jan: Widziałem Ducha zstępującego jak gołębica z nieba i spoczął na nim. (33) A ja go nie znałem, ale ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: Na kogo ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na nim, to jest ten, który chrzci Duchem Świętym. (34) Ja to widziałem i świadczyłem, że on jest Synem Bożym.

(35) Nazajutrz znowu stał tam Jan i dwóch z jego uczniów. (36) A gdy zobaczył Jezusa przechodzącego, powiedział: Oto Baranek Boży. (37) I słyszeli ci dwaj uczniowie, jak mówił, i poszli za Jezusem."

Obserwacje:
  • May świadectwo Jana Chrzciciela - jasne dwie wypowiedzi określające Jezusa jako Baranka Bożego.
  • Jedna wypowiedź wyjaśnia funkcję jaką ten Baranek Boży spełnia - gładzi grzech świata.
    Co znaczy "gładzi"?
    • TPNP - Oto Baranek Boży, który zabiera grzech świata. - dosłownie. Ale może być: ponosi, bierze, usuwa.
    • EIB - Oto Baranek Boży, który bierze na siebie grzech świata. - też ładnie.
    • PNS, Słowo Życia, Stern - Oto Baranek Boży, który usuwa grzech świata! - prosto, bo to prosty przekład.
  • Słowo grzech a nie grzechy - liczba pojedyncza wskazuje na problem świata a nie pojedyncze grzechy pojedynczych ludzi.
Wnioski:
  • 2Kor 5:21 ubg
    (21) On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
  • Jezus jest Barankiem Bożym, który bierze (usuwa, gładzi, zabiera) grzech świata.
  • Problem: słabo rozumiemy idee baranka.

#3. Abraham, ofiara z syna i baranek upatrzony przez Boga, Rodz 22:7n

Rdz 22:7-8 ubg
(7) I Izaak powiedział do swego ojca Abrahama: Mój ojcze! A on odpowiedział: Oto jestem, mój synu. I Izaak zapytał: Oto ogień i drwa, a gdzie jest baranek na ofiarę całopalną? (8) Abraham odpowiedział: Bóg sobie upatrzy baranka na ofiarę całopalną, mój synu.

Szerszy kontekst:

Rdz 22:1-18 ubg
(1) Po tych wydarzeniach Bóg wystawił Abrahama na próbę i powiedział do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem. (2) I Bóg powiedział: Weź teraz swego syna, twego jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do ziemi Moria i tam złóż go na ofiarę całopalną na jednej górze, o której ci powiem. (3) Abraham wstał więc wcześnie rano, osiodłał swego osła i wziął ze sobą dwóch służących i swego syna Izaaka, narąbał drew na ofiarę całopalną, wstał i poszedł na miejsce, o którym mu Bóg powiedział. (4) A trzeciego dnia Abraham podniósł swe oczy i zobaczył z daleka to miejsce. (5) Wtedy Abraham powiedział do swoich służących: Zostańcie tu z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam, oddamy cześć Bogu i wrócimy do was. (6) Wziął więc Abraham drwa na ofiarę całopalną i włożył je na swego syna Izaaka, a sam wziął do ręki ogień i nóż i poszli obaj razem.

(7) I Izaak powiedział do swego ojca Abrahama: Mój ojcze! A on odpowiedział: Oto jestem, mój synu. I Izaak zapytał: Oto ogień i drwa, a gdzie jest baranek na ofiarę całopalną? (8) Abraham odpowiedział: Bóg sobie upatrzy baranka na ofiarę całopalną, mój synu. I szli obaj razem.

(9) A gdy przyszli na miejsce, o którym mu Bóg powiedział, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa, związał swego syna Izaaka i położył go na ołtarzu na drwach. (10) Potem Abraham wyciągnął rękę i wziął nóż, aby zabić swego syna. (11) Lecz Anioł PANA zawołał do niego z nieba: Abrahamie, Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem. (12) Anioł powiedział: Nie podnoś ręki na chłopca i nic mu nie czyń, bo teraz wiem, że boisz się Boga i nie odmówiłeś mi swego jedynego syna. (13) A Abraham podniósł swe oczy i spojrzał, a oto za nim baran zaplątał się rogami w zaroślach. Abraham poszedł więc i wziął barana, i złożył go na ofiarę całopalną zamiast swego syna. (14) I Abraham nadał temu miejscu nazwę: PAN upatrzy. Dlatego po dziś dzień mówią: Na górze PANA będzie upatrzony.

(15) Wtedy Anioł PANA ponownie zawołał z nieba na Abrahama: (16) Przysiągłem na siebie samego, mówi PAN: Ponieważ to uczyniłeś i nie odmówiłeś mi swego syna, twego jedynego; (17) Błogosławiąc, będę ci błogosławić, a rozmnażając, rozmnożę twoje potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza; a twoje potomstwo odziedziczy bramy swoich nieprzyjaciół. (18) I w twoim potomstwie będą błogosławione wszystkie narody ziemi, dlatego że posłuchałeś mojego głosu.

Komentarz:
  • Góra Moria na której się to dzieje to prawdopodobnie to samo wzgórze co Golgota. (skąd to wiadomo? wielu tak mówi, ale dlaczego?). Jeżeli tak jest to ...
  • Dwa ważne dialogi, które odbyły się prawdopodobnie na tym samym miejscu:
    • Abraham i Izaak:
      • Izaak: Mój ojcze!
        Abraham: Oto jestem, mój synu.
        Izaak zapytał: Oto ogień i drwa, a gdzie jest baranek na ofiarę całopalną?
        Abraham: Bóg sobie upatrzy baranka na ofiarę całopalną, mój synu
    • Jezus i jego modlitwa do Ojca:
      • Mat 26:36-45 ubg
        (36) Wtedy Jezus przyszedł z nimi na miejsce zwane Getsemani i powiedział do uczniów: Siądźcie tu, a ja tymczasem odejdę tam i będę się modlił. (37) A wziąwszy ze sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, zaczął się smucić i odczuwać udrękę. (38) Wtedy Jezus powiedział do nich: Smutna jest moja dusza aż do śmierci. Zostańcie tu i czuwajcie ze mną. (39) A odszedłszy trochę dalej, upadł na twarz i modlił się, mówiąc: Mój Ojcze, jeśli to możliwe, niech mnie ominie ten kielich. Jednak niech się stanie nie jak ja chcę, ale jak ty. (40) Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących, i powiedział do Piotra: Czy nie mogliście przez jedną godzinę czuwać ze mną? (41) Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. Duch wprawdzie jest ochoczy, ale ciało słabe. (42) Znowu, po raz drugi odszedł i modlił się, mówiąc: Mój Ojcze, jeśli ten kielich nie może mnie minąć, tylko abym go wypił, niech się stanie twoja wola. (43) A gdy przyszedł, znowu zastał ich śpiących, bo oczy same im się zamykały. (44) I zostawiwszy ich, odszedł znowu i modlił się po raz trzeci tymi samymi słowami. (45)Potem przyszedł do swoich uczniów i powiedział do nich: Śpijcie jeszcze i odpoczywajcie. Oto nadchodzi godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.
      • (Łk 22:40-46 ubg):
        (40) Kiedy przyszedł na miejsce, powiedział do nich: Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. (41) A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się: (42) Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich. Jednak nie moja wola, lecz twoja niech się stanie. (43) Wtedy ukazał mu się anioł z nieba i umacniał go. (44) I w śmiertelnym zmaganiu jeszcze gorliwiej się modlił, a jego pot był jak krople krwi spadające na ziemię. (45) A gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. (46) I powiedział do nich: Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie.
Wnioski:
  • Za Abrahama pojawia się pierwszy raz szczególna ofiara z baranka, a może ofiara z syna?

#4. Prawo dotyczące paschy

Po wyprowadzeniu z Egiptu Żydzi dostają polecenie obchodzenia pamiątki tego wyjścia.

Wybierzcie sobie baranka Ex 12:3nn

Wj 12:3-7 ubg
(3) Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela: Dziesiątego dnia tego miesiąca każdy weźmie sobie baranka dla rodziny, jednego baranka dla domu. (4) A jeśli rodzina jest zbyt mała, aby zjeść baranka, niech dobierze go razem z sąsiadem, który jest najbliższy jej domu, według liczby dusz, naliczywszy tyle osób, ile mogłoby zjeść baranka.

(5) Wasz baranek ma być bez skazy, jednoroczny samiec. Weźmiecie go spośród owiec albo kóz. (6) Będziecie go strzegli aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy całe zgromadzenie Izraela zabije go pod wieczór. (7) Potem wezmą z jego krwi i pokropią oba węgary i nadproże domu, w którym będą go spożywać.

Obserwacje:
  • Baranek ma być bez skazy.  - albo inne słowa: bez zmazy (Wuj)
  • Wyboru dokonuje się 10 dnia pierwszego miesiąca. Co Jezus zrobił tego dnia?
  • J 12:1, 2, 12-13 ubg
    (1) Na sześć dni przed Paschą Jezus przyszedł do Betanii (...) (2) tam przygotowali mu wieczerzę, (...) (12) Nazajutrz mnóstwo ludzi, którzy przyszli na święto, usłyszawszy, że Jezus idzie do Jerozolimy; (13) Nabrało gałązek palmowych, wyszło mu naprzeciw i wołało: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana, król Izraela!
  • Baranka obserwuje się przez 4 dni (od 10 do 14 dnia miesiąca) aby sprawdzić czy nie trefny.
    • Mt 21:1 - przybycie Jezusa do Jerozolimy, a więc 10 dzień, Niedziela Palmowa
    • Jezus codziennie naucza w świątyni.
    • Mt 26:59 ubg
      (59) Tymczasem naczelni kapłani, starsi i cała Rada szukali fałszywego świadectwa przeciwko Jezusowi, aby go skazać na śmierć;
  • 14 dnia jest pamiątka wyjścia z Egiptu - zabija się baranka
 Jeszcze o święcie Paschy:

Wj 12:11-14 ubg
(11) Tak oto będziecie go spożywać: Wasze biodra będą przepasane, obuwie na waszych nogach i laska w waszym ręku. Będziecie go jeść pośpiesznie. To Pascha PANA. (12) Gdyż tej nocy przejdę przez ziemię Egiptu i zabiję wszystko, co pierworodne w ziemi Egiptu, od człowieka aż do zwierzęcia, a nad wszystkimi bogami Egiptu dokonam sądu, ja, PAN. (13) A ta krew będzie dla was znakiem na domach, w których będziecie. Gdy bowiem ujrzę krew, ominę was i nie dotknie was plaga zniszczenia, gdy będę zabijał w ziemi Egiptu. (14) Ten dzień będzie dla was pamiątką i będziecie go obchodzić jako święto dla PANA po wszystkie pokolenia. Będziecie go obchodzić jako ustawę wieczną.

Obserwacja:
  • sąd nad Egiptu -> dokonuje się sąd nad władną tego świata - a co się dokonało na krzyżu? Jaki sąd? (ToDo!!!)
  • Czym jest krew zabitego baranka? -> Ap (ToDo!!!)
Jeszcze o święcie Paschy:

Wj 12:21-28 ubg
(21) Wtedy Mojżesz wezwał wszystkich starszych Izraela i powiedział im: Wybierzcie i weźcie sobie baranka dla swych rodzin i zabijcie go jako paschę. (22) Weźmiecie też wiązkę hizopu i zanurzycie we krwi, która jest w misie, i pokropicie nadproże i oba węgary tą krwią, która jest w misie. Niech nikt z was nie wychodzi za drzwi swego domu aż do rana. (23) PAN bowiem przejdzie, aby zabijać Egipcjan, a gdy ujrzy krew na nadprożu i na obu węgarach, PAN ominie drzwi i nie pozwoli niszczycielowi wejść do waszych domów, aby was zabić. (24) Będziecie przestrzegać tego jako ustawy dla ciebie i twoich synów aż na wieki. (25) Kiedy wejdziecie do ziemi, którą da wam PAN, jak to obiecał, będziecie przestrzegać tego obrzędu. (26) A gdy wasi synowie zapytają was: Co oznacza ten wasz obrzęd? (27) Wtedy odpowiecie: To ofiara paschy PANA, który ominął domy synów Izraela w Egipcie, gdy zabijał Egipcjan, a nasze domy ocalił. Potem lud schylił się i oddał pokłon. (28) I synowie Izraela odeszli, i uczynili, jak PAN rozkazał Mojżeszowi i Aaronowi, tak właśnie zrobili.

Wj 12:46 ubg
(46) W jednym domu będzie spożywany baranek. Nie wyniesiesz z domu nic z jego mięsa i nie złamiecie jego kości.

 Obserwacje:
  • zz -> dosłuchać bo Fbx miał tu coś ciekawego
  • Rz 3 - Jezus jest przebłaganiem przez Jego krew
    • Rz3:25 Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów;
  • Jezus - ciało, krew -> pamiątka!
  • Nie połamali jego kości. Dziwne to jest, ale widać, że było to proroctwem bo u Jana napisano:
    • J 19:31-36 ubg "(31) Wtedy Żydzi, aby ciała nie zostały na krzyżu na szabat, ponieważ był dzień przygotowania (bo ten dzień szabatu był wielkim dniem), prosili Piłata, aby połamano im golenie i zdjęto ich. (32) Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu, który z nim był ukrzyżowany. (33) Ale gdy przyszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali mu goleni; (34) Lecz jeden z żołnierzy przebił włócznią jego bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. (35) A ten, który to widział [ czyli Ewangelista Jan bo tak pisał o sobie ] , świadczył o tym, a jego świadectwo jest prawdziwe i on wie, że mówi prawdę, abyście wy wierzyli. (36) Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Żadna jego kość nie będzie złamana.
    •  Więc połączenie: J19:33, 36 <=> Wj 12:46; Ps 22:14 34:20-21
      • Wj 12:46 ubg - W jednym domu będzie spożywany baranek. Nie wyniesiesz z domu nic z jego mięsa i nie złamiecie jego kości.
      • Ps 22:14 ubg - Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
      • Ps 34:20-21 ubg - On strzeże wszystkich jego kości; ani jedna z nich nie będzie złamana. (21) Zło zabija niegodziwego i ci, którzy nienawidzą sprawiedliwego, będą zniszczeni;
  •  
Wnioski:
  • Prawo paschalne jest proroctwem.
  • Święto Paschy jest obrazem tego, co ma się wydarzyć na krzyżu.
  • Ciekawostka, z którą nie wiem co zrobić. W Księdze Powtórzonego Prawa nie ma nic o barankach na ofiarę, o składaniu paschy.

#5. Izajasz widzi Mesjasza cierpiącego Iz 53

Treść Iz 53:2-10 ubg

(2) Wyrósł bowiem przed nim jak latorośl i jak korzeń z suchej ziemi. Nie miał kształtu ani urody; i gdy widzieliśmy go, nie było wyglądu, który by się nam podobał. (3) Wzgardzony i odrzucony przez ludzi; mąż boleści i doświadczony cierpieniem. I przed nim ukrywaliśmy jakby swoją twarz; wzgardzony tak, że mieliśmy go za nic. (4) Zaprawdę on wziął na siebie nasze cierpienia i nosił naszą boleść. A my uważaliśmy, że jest zraniony, uderzony przez Boga i utrapiony. (5) Lecz on był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na nim, a jego ranami zostaliśmy uzdrowieni. (6) Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas zboczył na swą drogę, a PAN włożył na niego nieprawość nas wszystkich. (7) Uciśniony i gnębiony, ale nie otworzył swoich ust. Jak baranek na rzeź prowadzony i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust. (8) Został zabrany z więzienia i z sądu. Kto wypowie jego pokolenie? Został bowiem wyrwany z ziemi żyjących i zraniony za przestępstwo mojego ludu. (9) I wyznaczono mu grób z niegodziwcami, a z bogaczami była jego śmierć, choć nieprawości nie uczynił ani nie znaleziono fałszu w jego ustach. (10)Lecz spodobało się PANU zetrzeć go i zgnębić. A po złożeniu swojej duszy na ofiarę za grzech, ujrzy swoje potomstwo, przedłuży swoje dni i to, co się podoba PANU, przez jego rękę szczęśliwie się spełni.

 Uwagi:
  • lepiej to czytać od 52:13, bo podział rozdziały jest tu mylący
  • ponoć tu jest chiazm - próbuję go wykryć w osobnej notce -> W34 o Iz53
  • pierwszy raz pojawia się idea, że ktoś cierpiąc za kogoś (Mesiasz) może uwolnić kogoś innego od kary za grzechy.
  • jest tu też baranek, ale są też owce

Poganin czytający proroctwo Izajasza Dz8:26nn

Kontekst - Filip posłany do Etiopa:

Dz 8:26-35 ubg
(26) Lecz anioł Pana powiedział do Filipa: Wstań i idź na południe, na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy. Jest to droga pustynna. (27) Wstał więc i poszedł. A oto przyjechał do Jerozolimy oddać cześć Bogu Etiopczyk, eunuch, dostojnik królowej etiopskiej Kandaki, który zarządzał jej wszystkimi skarbami; (28) I wracał, a siedząc na swoim wozie, czytał proroka Izajasza. (29) A Duch powiedział do Filipa: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. (30) Kiedy Filip podbiegł, usłyszał, jak tamten czyta proroka Izajasza, i zapytał: Rozumiesz, co czytasz? (31) A on odpowiedział: Jak mogę rozumieć, jeśli mi nikt nie wyjaśni? I zaprosił Filipa, aby wszedł i przy nim usiadł. (32) A czytał ten fragment Pisma:
Jak owca na rzeź był prowadzony i jak baranek milczący wobec tego, który go strzyże, tak on nie otworzył swoich ust. (33) W jego poniżeniu pozbawiono go sądu, a któż wypowie jego ród? Jego życie bowiem zostało zabrane z ziemi.
(34) I zapytał eunuch Filipa: Proszę cię, o kim to prorok mówi? Sam o sobie czy o kimś innym? (35) Wtedy Filip otworzył swe usta i zaczynając od tego fragmentu Pisma, głosił mu Jezusa."

Jak to jest dziwnie cytowane:

  • Izajasz wg UBG
    (7b) Jak baranek na rzeź prowadzony i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust. (...)  (8) Został zabrany z więzienia i z sądu. Kto wypowie jego pokolenie? Został bowiem wyrwany z ziemi żyjących i zraniony za przestępstwo mojego ludu. (9) I wyznaczono mu grób z niegodziwcami, ...
  • Dz 8:32 wg UBG
    Jak owca na rzeź był prowadzony i jak baranek milczący wobec tego, który go strzyże, tak on nie otworzył swoich ust. (33) W jego poniżeniu pozbawiono go sądu, a któż wypowie jego ród? Jego życie bowiem zostało zabrane z ziemi.
  • ToDo -> Sprawdzić jak to jest w Septuagincie!

#6. Krew Baranka u apostołów

U św. Pawła, 1Kor 5:1-8 ubg

(1) Słyszy się powszechnie o nierządzie wśród was, i to takim nierządzie, o jakim nie wspomina się nawet wśród pogan (...) (4) W imieniu naszego Pana Jezusa Chrystusa, gdy się zgromadzicie, (...) (5) wydajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, żeby duch był zbawiony w dniu Pana Jezusa. (6) Wasze chlubienie się nie jest dobre. Czyż nie wiecie, że trochę zakwasu całe ciasto zakwasza? (7) Usuńcie więc stary zakwas, abyście byli nowym ciastem, jako że jesteście przaśni. Chrystus bowiem, nasza Pascha, został ofiarowany za nas. (8) Obchodźmy zatem święto nie ze starym zakwasem ani z zakwasem złośliwości i przewrotności, ale w przaśnikach szczerości i prawdy.

Komentarz:
  • Greckie "πασχα pascha" UBG przekłada jako "nasza Pascha" ale EIB "Chrystus — nasz Baranek paschalny — został już złożony w ofierze" i podobnie BG, BW wyjaśniają, że pascha to baranek bo dosłownie pisze, że "pascha (εθυθη ethythē) została zabita w ofierze".
    • Uwaga: Pasha - ofiara z baranka, Przaśniki - chleb niekwaszony jedzony przez Święto Przaśników (8 dni)
  • O co tu chodzi? Grzesznik wywalony ze wspólnoty może być zbawiony, bo zbawienie zależy od tego czy się upamiętał i uwierzył pokładając nadzieję w Jezusie. W wywalaniu chodzi o to aby nie popsuł obyczajów wspólnoty. 

O św. Piotra w 1P 1:17-21 ubg

(17) A jeżeli Ojcem nazywacie tego, który bez względu na osobę sądzi każdego według uczynków, spędzajcie czas waszego pielgrzymowania w bojaźni; (18) Wiedząc, że nie tym, cozniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców; (19) Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego (20) przeznaczonego do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was. (21) Wy przez niego uwierzyliście w Boga, który go wskrzesił z martwych i dał mu chwałę, aby wasza wiara i nadzieja były w Bogu.

Obserwacja:
  • fraza "przed założeniem świata" to ciekawa fraza - pojawia się też w Ef1:4 w odniesieniu do wierzących.
  • Aby zrozumieć ten fragment u Piotra jest potrzebna Ewangelia Jana i jego rozważania o Baranku Bożym.
  • Piotr dodaje informacje o baranku: "niewinnego i nieskalanego", inne przekłady: "bez plamy, skazy i zmazy", PSZ: "bezgrzesznego i czystego".
  • definicja czasów ostatecznych - to te, w których objawiony został Chrystus.

#7. Objawienie to księga o Baranku

Cała księga jest o Baranku.

Baranek, który jest lwem Ap 5:4-6 ubg

(4) I bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny, aby otworzyć i czytać księgę, i do niej zajrzeć. (5) Wtedy jeden ze starszych powiedział do mnie: Nie płacz! Oto zwyciężył lew z pokolenia Judy, korzeń Dawida, aby otworzyć księgę i złamać siedem jej pieczęci. (6) I zobaczyłem, a oto między tronem i czterema stworzeniami, i między starszymi stał Baranek jakby zabity, który miał siedem rogów i siedmioro oczu, które są siedmioma Duchami Boga posłanymi na całą ziemię.

Obserwacja:
  • Jezus w przyszłości będzie Barankiem. Lwem i Barankiem? Tak.

Baranek bierze wszystko, Ap 5:12

Ap 5:12-13 ubg "(12) Mówiących donośnym głosem: Godzien jest Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. (13) A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem, jak mówiło: Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków."

Obserwacja:
  • Jezus w przyszłości będzie Barankiem. Lwem i Barankiem? Tak.
  • Jezus jest też kapłanem i ofiarą, bo jako kapłan składa ofiarę z siebie.

Baranek się gniewa, Ap 6:16

Ap 6:16 ubg "(16) I mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka;

Obserwacja: Jak nie chcesz łagodności baranka spotkasz się z gniewem lwa.

Krew Baranka wybiera szaty, Ap 7:13

Ap 7:13-17 eib
(13) Jeden ze starszych zadał mi pytanie: Kim są ci ludzie ubrani w białe szaty? Skąd przychodzą? (14) Ty wiesz, mój Panie — odpowiedziałem. A on do mnie: To są ci, którzy przeszli wielki ucisk. Wyprali oni swoje szaty, wybielili je we krwi Baranka. (15) Dlatego właśnie są przed tronem Boga. Służą Mu w Jego przybytku dniami i nocami. A Ten, który siedzi na tronie, rozciągnie nad nimi namiot. (16) Nie będą już głodni. Nie dokuczy im pragnienie. Nie spiecze ich słońce. Nie wycieńczy upał. (17) Bo Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł. On ich poprowadzi do źródeł żywych wód, a Bóg otrze wszelką łzę z ich oczu.

Wniosek:
  • Krew Baranka wybiela szaty

Przez krew Baranka się zwycięża Ap 12:10-12

Ap 12:10-12 tpnt  -(10) I usłyszałem potężny głos, mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie i moc, i Królestwo Boga naszego, i władza Jego Mesjasza, ponieważ zrzucony został oskarżyciel naszych braci, który ich oskarżał przed Bogiem naszym dniem i nocą. (11) A oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo swojego świadectwa, i nie umiłowali swojej duszy aż do śmierci. (12) Dlatego rozweselcie się niebiosa i wy, w nich zamieszkujący! Biada zamieszkującym ziemię i morza, bo zstąpił do was diabeł z wielkim gniewem, wiedząc, że ma mało czasu.

Obserwacje:

  • bracia zwyciężają przez 3 rzeczy
    • przez krew Baranka
    • przed słowo swojego świadectwa
    • i przez to, że nie umiłowali swojej duszy (BG: swojego życia) aż do śmierci.
  • Którego miejsca w historii to dotyczy?

Niektórzy odważą się walczyć z Barankiem, Ap 17:14n

Ap 17:14 ubg "(14) Oni będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo jest Panem panów i Królem królów, a ci, którzy są z nim, są powołani, wybrani i wierni."

Baranek jest oblubieńcem na swoim weselu, Ap 19

Ap 19:7 ubg
(7) Cieszmy się i radujmy, i oddajmy mu chwałę, bo nadeszło wesele Baranka, a jego małżonka się przygotowała.

Ap 19:9 ubg
(9) I powiedział mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę weselną Baranka. I powiedział mi: To są prawdziwe słowa Boga.

Inne miejsce w Objawieniu o Baranku:

  • A w Nowej Jerozlimie nie będzie świątyni, bo Ojciec i Baranek będą świątynią. -> Sprawdzić. ToDo!!!
  • o kapłanie i arcykapłanie, który składa ofiary, jest ofiarą, zna się na ludziach i załatwia ludziom sprawy z Bogiem (Heb 4, 5 ale i dalej)
  • o tym jak kapłani składali ofiary za grzech - to musi gdzieś pisać
  • Ciekawostka: nie ma o Baranku Paschalnym nic poza Exodus, tj. nic w Kpł, Ptp.... dziwne.


ToDo:

  • dokończyć 

 


Kategorie: _blog, biblia / studia, _robocze


Słowa kluczowe: baranek boży, izajasz, ukrzyżowanie, pesach, pascha


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
17 sierpnia 2018 (piątek), 14:27:27

Słabości tłumaczeń NT na przykładzie 1P1:13

Wczoraj z Klaudią studiowałem 1P szukając w nim poleceń. Wiedziałem już, że coś nie pasuje w 1:13 ale po dokładnej analizie wyszło

Przekład UBG

Pastor Zaręba
Dlatego uporządkujcie swe myśli! Jako ludzie trzeźwi całą swą nadzieję ulokujcie w łasce, której czas nastał dla was wraz z objawieniem się Jezusa Chrystusa.
Tysiąclatka
Dlatego przepasawszy biodra waszego umysłu, [bądźcie] trzeźwi, pokładajcie całą nadzieję w łasce, która wam przypadnie przy objawieniu Jezusa Chrystusa.
Warszawska
Dlatego okiełzajcie umysły wasze i trzeźwymi będąc, połóżcie całkowicie nadzieję waszą w łasce, która wam jest dana w objawieniu się Jezusa Chrystusa.
Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Dlatego przepaszcie biodra waszego umysłu i bądźcie trzeźwi, pokładając doskonałą nadzieję w łasce, która będzie wam dana przy objawieniu Jezusa Chrystusa.
Przekład Toruński (dosłowny)
Dlatego gdy przepasaliście sobie biodra waszego umysłu, trzeźwymi będąc, całkowicie złóżcie nadzieję w łasce, która jest wam niesiona w objawieniu Jezusa Chrystusa.
Przekład dosłowny (oblubienica.eu 2006)
Dlatego przepaszcie biodra waszego umysłu i jako trzeźwi całkowicie złóżcie waszą nadzieję w łasce niesionej wam w objawieniu Jezusa Chrystusa.

A więc jak to jest? Jakie jest polecenie? Jakie jest polecenie a jaki opis jak należy to polecenie wykonać?

  • Czy mamy zapanować nad umysłem składając nadzieję w łasce?
  • a może mamy zapanowawszy nad umysłem składać nadzieję w łasce?

Przekłady dosłowne wyjaśniają, a kontekst nie pozostawia wątpliwości. Z przekładu dosłownego zacytuję więc kontekst dokonując na nim redukcji poprzez wywalenie teologii i skupienie się na poleceniach.

Cały kawałek:

(3) Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według swojego wielkiego miłosierdzia, odrodził nas ku nadziei żywej przez wzbudzenie Jezusa Chrystusa z martwych, (4) Do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane w niebiosach dla was, (5) Którzy w mocy Bożej strzeżeni jesteście przez wiarę ku zbawieniu, gotowemu by zostać objawionym w ostatecznym czasie. (6)Weselicie się z tego, mimo że teraz jesteście na krótko zasmuceni, jeśli potrzeba, rozmaitymi próbami, (7) Aby doświadczenie waszej wiary, o wiele cenniejsze od zniszczalnego złota, a które przez ogień jest próbowane, zostało znalezione dla uznania, czci i chwały w objawieniu Jezusa Chrystusa, (8) Którego, choć nie widzieliście, miłujecie; w którego, teraz nie widząc, wierzycie; i cieszycie się radością niewysłowioną i pełną chwały. (9) Przyjmując cel wiary waszej, zbawienie dusz. (10) Tego to zbawienia poszukiwali i pilnie badali je prorocy, którzy prorokowali o niesionej dla was łasce. (11) Wypatrując, na jaki lub na jakiego rodzaju czas wskazywał będący w nich Duch Chrystusa, zapowiadający nadchodzące na Chrystusa cierpienia i następującą po nich chwałę; (12) Którym zostało objawione, że nie im samym, ale nam służyły te sprawy, które teraz zostały wam oznajmione przez tych, którzy wam głosili dobrą nowinę w Duchu Świętym, który został wysłany z nieba – sprawy, w które pragną wejrzeć aniołowie. (13) Dlatego gdy przepasaliście sobie biodra waszego umysłu, trzeźwymi będąc, całkowicie złóżcie nadzieję w łasce, która jest wam niesiona w objawieniu Jezusa Chrystusa. (14) Jako posłuszne dzieci, nie dostosowujcie się do wcześniejszych pożądliwości z czasów waszej niewiedzy, (15) Ale z powodu Świętego, który was powołał, stańcie się sami święci we wszelkim postępowaniu waszym;

Pierwsza redukcja:

(3) ... Bóg ... odrodził nas ku nadziei żywej ..., (4) do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane w niebiosach dla was, (5) Którzy w mocy Bożej strzeżeni jesteście przez wiarę ku zbawieniu, gotowemu by zostać objawionym w ostatecznym czasie. (6) Weselicie się z tego, mimo że teraz jesteście na krótko zasmuceni, jeśli potrzeba, rozmaitymi próbami, (7) aby doświadczenie waszej wiary, ... zostało znalezione dla uznania, czci i chwały w objawieniu Jezusa Chrystusa, (8) ... i cieszycie się radością niewysłowioną i pełną chwały. (9) Przyjmując cel wiary waszej, zbawienie dusz.
(10) Tego to zbawienia poszukiwali i pilnie badali je prorocy, .... (11) Wypatrując, na jaki lub na jakiego rodzaju czas wskazywał będący w nich Duch Chrystusa, ... (12) Którym zostało objawione, że nie im samym, ale nam służyły te sprawy, które teraz zostały wam oznajmione ...
(13) Dlatego gdy przepasaliście sobie biodra waszego umysłu, trzeźwymi będąc, całkowicie złóżcie nadzieję w łasce, która jest wam niesiona w objawieniu Jezusa Chrystusa.
(14) Jako posłuszne dzieci, nie dostosowujcie się do wcześniejszych pożądliwości ... (15) ale z powodu Świętego, który was powołał, stańcie się sami święci we wszelkim postępowaniu waszym;

Druga redukcja - już tylko analizowane polecenie:

(3) ... Bóg ... odrodził nas ku nadziei żywej ..., (4) do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane w niebiosach dla was, ...
(13) Dlatego gdy przepasaliście sobie biodra waszego umysłu, trzeźwymi będąc, całkowicie złóżcie nadzieję w łasce, która jest wam niesiona w objawieniu Jezusa Chrystusa.
(14) Jako posłuszne dzieci, nie dostosowujcie się do wcześniejszych pożądliwości ... (15) ale z powodu Świętego, który was powołał, stańcie się sami święci we wszelkim postępowaniu waszym;

 

Wnioski:

  • Pan Bóg wiele nam objawił.
  • Łaska objawia się przez to, że to objawienie, nieczytelne dla aniołów, ale widoczne przez proroków jako przyszłe i ich nie dotyczące jest dla nas dostępne.
  • z tego objawienia się radujemy, cieszymy i w łasce tego objawienia połóżmy nadzieję.

Kategorie: _blog, biblia / studia


Słowa kluczowe: 1P, łaska, objawienie, zbawienie, nadzieja


Komentarze: (1)

kk, August 21, 2018 22:04 Skomentuj komentarz


Po analizie Hioba do podobnych wniosków doszedłem :)

Pozdr.

Skomentuj notkę
11 lipca 2018 (środa), 22:22:22

Czego Jezus nie zacytował z synagodze w Kafarnaum

Zainspirowany nauczaniem Fabiana samemu sprawdzam jak Jezus, nauczając w synagodze w Kafarnaum czytał fragment z księgi proroka Izajasza, który mu w zwoju, przełożeni synagogi na ten dzień do czytania podali.

To wielce ciekawe jest.

Jak Pan Jezus czytał Biblię w synagodze?

Przeczytajmy aby sprawdzić.

(16) Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. (17) Podano Mu księgę proroka Izajasza.

Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: (18) Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, (19) abym obwoływał rok łaski Pana.

(20) Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. (21) Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli".

Tak tą historię przekazuje nam ewangelista Łukasz, a jak zapisane jest to u Izajasza:

(1) Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim, bym opatrywał rany serc złamanych, żebym zapowiadał wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; (2) abym obwieszczał rok łaski Pańskiej i dzień pomsty naszego Boga; abym pocieszał wszystkich zasmuconych, (3) bym rozweselił płaczących na Syjonie, abym im wieniec dał zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty smutku, pieśń chwały zamiast przygnębienia na duchu. (…)

Na postawione pytanie: jak czytał? można odpowiedzieć, że dziwnie. Dziwnie bo przerwał w połowie zdania i nie doczytał drugiej części tego proroctwa.

Wyliczmy wszystkie sceny u Izajasza

  1. głoszenie dobrej nowiny
  2. opatrywanie złamanych serc
  3. zapowiedź wyzwolenia
  4. przejrzenie niewidomych
  5. rok łaski od Boga
  6. dzień pomsty Boga
  7. pocieszenie zasmuconych
  8. wesele na Syjonie
  9. wieniec, olejek
  10. pieśń chwały

Na czym Jezus przerwał? Na dniu pomsty! Wniosek: Jezus przyszedł na ziemię ale nie było to przyjście na dzień pomsty Boga tylko aby ogłosić 


... i dzień pomsty od Boga, ...

Pewnie przyjdzie jeszcze raz - tym razem nie tylko na dzień pomsty, ale też aby dopełnić historię tego świata.


Harmonizacja w tabelce, przekład Biblii Tysiąclecia

Łk 4:18-19

Iz 61:1-3a

(18) Duch Pański spoczywa na Mnie,
ponieważ Mnie namaścił
i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,

(1) Duch Pana Boga nade mną,
bo Pan mnie namaścił.
Posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim,
bym opatrywał rany serc złamanych,
żebym zapowiadał wyzwolenie jeńcom

więźniom głosił wolność, 
a niewidomym przejrzenie;
abym uciśnionych odsyłał wolnymi,
i więźniom swobodę;
(19) abym obwoływał rok łaski Pana. (2) abym obwieszczał rok łaski Pańskiej
  i dzień pomsty naszego Boga;
  abym pocieszał wszystkich zasmuconych,
(3) bym rozweselił płaczących na Syjonie,
abym im wieniec dał zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty smutku, pieśń chwały zamiast przygnębienia na duchu.

 

TODO Lk 21:20 bo tam jest koniec…..

 

Po pierwsze zapis Łukasza pewnie bazuje na greckim przekładzie Septuaginty, bo poszczególne frazy nie do końca pasują. Ale da się to zharmonizować (patrz tabelka poniżej) i nie to jest tu ważne - ważne jest gdzie przerwał i dlaczego przerwał czytanie właśnie w tym miejscu.

W tabelce próbuję sharmonizować ten tekst w dwóch polskich przekładach, ale jak by nie patrzeć widać, że Pan Jezus przerwał w chwili, aby nie przeczytać słów "... i dzień pomsty od Boga

Tak. Na dzień pomsty jest jeszcze czas. Póki co trwa łaska!

Tekst w uwspółcześnionym przekładzie Biblii Gdańskiej

Przyszedł też do Nazaretu, gdzie się wychował. Według swego zwyczaju wszedł w dzień szabatu do synagogi i wstał, aby czytać. (17) I podano mu księgę proroka Izajasza. Gdy otworzył księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane:

Duch Pana nade mną,
ponieważ namaścił mnie, abym głosił ewangelię ubogim,
posłał mnie, abym uzdrawiał skruszonych w sercu,
abym uwięzionym zwiastował wyzwolenie, a ślepym przejrzenie,
abym uciśnionych wypuścił na wolność,
abym głosił miłościwy rok Pana.

Potem zamknął księgę, oddał ją słudze i usiadł, a oczy wszystkich w synagodze były w nim utkwione. (21) I zaczął do nich mówić: Dziś wypełniły się te słowa Pisma w waszych uszach.
(Łk 4:16-21 ubg)

Ta sama harmonizacja w uwspółcześnionym przekładzie Biblii Gdańskiej

Łk 4:18-19

Iz 61:1-3a

(18) Duch Pana nade mną,
ponieważ namaścił mnie,
abym głosił ewangelię ubogim,
posłał mnie, abym uzdrawiał skruszonych w sercu,
abym uwięzionym zwiastował wyzwolenie,

a ślepym przejrzenie,
abym uciśnionych wypuścił na wolność;
(19) Abym głosił miłościwy rok Pana.

(1) Duch Pana BOGA jest nade mną,
bo PAN mnie namaścił,
abym głosił dobrą nowinę cichym,
posłał mnie, abym opatrzył rany skruszonym w sercu,
abym zwiastował uwięzionym wyzwolenie,
a związanym otworzenie więzienia;


(2) Abym ogłosił miłościwy rok PANA
i dzień pomsty naszego Boga;
abym pocieszył wszystkich płaczących;
(3)Abym sprawił radość płaczącym w Syjonie
i dał im ozdobę zamiast popiołu,
olejek radości zamiast smutku,
szatę chwały zamiast ducha przygnębienia;
i będą nazwani drzewami sprawiedliwości,
szczepem PANA, aby był uwielbiony.


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia, lekcja


Słowa kluczowe: jezus, kafarnaum, synagoga, izajasz, dzień pomsty, Perspektywa prorocza, Iz61, Łk4


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
21 maja 2018 (poniedziałek), 20:35:35

O tym jak działa Kościół

Dziś rano, ze świętymi braciszkami czytaliśmy List do Efezjan zastanawiając się jak działa Kościół Pana Jezusa, analizowaliśmy spore kawałki z 4 rozdziału skupiając się głównie na wersach od 11 do 16.  Wygląda na to, że wersety 1 i 18 tworzą klamry chiazmu (proszę abyście postępowaliabyście już więcej nie postępowali).

Treść Ef 4:1-18 ubg Analiza

(1) Proszę więc was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani; (2) Z całą pokorą, łagodnością i z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości; (3) Starając się zachować jedność Ducha w więzi pokoju.

Paweł pisząc ten list siedział w więzieniu, pewnie w Rzymie.

Jesteśmy wezwanie zachowania godnego powołania:

  • z pokorą, łagodnością i cierpliwością znosić jedni drugich.
  • znosić jedni drugich w miłości
  • starać się zachować jedność Ducha
  • starać się zachować jedność Ducha w pokoju

 

Jedność Ducha jest - my mamy się tylko starać ją zachować.

(4) Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania. (5) Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; (6) Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich.

 Wyznaczniki tej jedności:

  1. ciało [ Chrystusa ]
  2. Duch
  3. nadzieja
  4. Pan
  5. wiara
  6. chrzest
  7. Bóg Ojciec (wyróżniony tu przez wskazanie, że jest ponad)
(7) A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa. Zapewnienie: każdemu z nas została dana łaska, wg miary daru Chrystusa. Mocne.
(8) Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary.
(9) Lecz to, że wstąpił, cóż oznacza, jeśli nie to, że najpierw zstąpił do niższych regionów ziemi?
(10) Ten, który zstąpił, jest i tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko.
Tu jest jakiś ślad tego, co Jezus robił przez 3 dni pomiędzy ukrzyżowaniem a zmartwychwstaniem. Pisze też o tym gdzieś apostoł Piotr (gdzie?)
(11) I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;

 Wyliczanka funkcji w kościele:

  1. apostoł - nie wiem po co transliteruje się to słowo? może lepiej po prostu je przetłumaczyć, wszak apostoł to posłaniec, a więc chodzi o braci posłanych gdzieś w jakimś celu;
  2. prorok - ktoś, kto będąc posłuszny Bogu mówi ważne słowa, jakby słowa od Boga;
  3. ewangelista - ktoś, kto specjalizuje się w głoszeniu dobrej nowiny, pewnie na każdy poziomi (zarówno dobrej nowiny o zbawieniu, jak i dobrej nowiny o królestwie), i zapewnie też wzywający do odpowiedzi na tą nowinę;
  4. pasterz - (EIB: duszpasterz) czyli dbający aby dusze (tchnienia? ą może umysły?) miały dobre pożywienie, pokarm, nie chorowały, były bezpiecznie; wiele osób tu widzi pastorów;
  5. nauczyciel - przekazujący wiedzę i uczący jej.
 (12) Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa;

A jaki jest cel ustanowienia tych 5 funkcji? przysposobienie (EIB: wyposażenie). Przysposobienie to przygotowanie do działania (takie było przysposobienie obronne w szkole) a wyposażenie? To coś co się posiada idąc na robotę (hudraulik, elektryk mają swoje druciki, rurki, kleje, narzędzia, przybory - aby dobrze wykonać swoją pracę). Wiąże się z posagiem a posag, to coś co panna młoda dostaje od rodziny, w szczególności od swojej mamy, a więc garnki, talerze, pościel, ręcznik - bo wesele się kończy a młodzi muszą gdzieś mieszkać, gdzieś spać i muszą obiad w czymś ugotować. Posag ma im w tym normalnym życiu pomóc.

Świętych - czyli kogo? Każdą osobę w Kościele!

Dzieło posługiwania - zadanie świętych - wykonać pracę w celu.... o właśnie....

budowania ciała Chrystusa - a więc praca misyjna, ewangelizacja, nauczanie, duszpasterzenie, czynienie uczniów.... i tu jest zatętlenie.

(13) Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa;

Cel działania tak zjednoczonego (wszyscy) Kościoła:

  • jedność wiary
  • poznanie Syna Bożego
  • doskonałość w człowieczeństwie
  • miara (?) dojrzałości pełni Chrystusa (BT:  do miary wielkości według Pełni Chrystusa)
(14) Abyśmy już nie byli dziećmi miotanymi i unoszonymi każdym powiewem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp prowadzący na manowce błędu. (15) Lecz będąc szczerymi w miłości, wzrastajmy we wszystkim w tego, który jest głową – w Chrystusa.

Niewłaściwe w Kościele jest:

  • bycie dzieckiem miotanym i unoszonym każdym powiewiem nauki, przez oszustwo ludzkie i podstęp

Właściwym jest:

  • będąc szczerym w miłości wzrastanie w Chrystusa

(16) Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości.

 I teraz jeszcze nauka o Chrystusie i Jego ciele, Kościele:

  • ciało Chrystusa jest harmonijnie złożone - czyli ma właściwe proporcje;
  • zespolone - czyli właściwe członki są we właściwych połączeniach (stawach)
  • to ciało rośnie, i ...
  • ... i rośnie w miłości.

Uwaga: to jest opis tego co jest a nie celu!

(17) To więc mówię i zaświadczam w Panu, abyście już więcej nie postępowali tak, jak postępują inni poganie w próżności ich umysłu; (18) Mając przyćmiony rozum, obcy dla życia Bożego z powodu niewiedzy, która w nich jest, z powodu zatwardziałości ich serca. 

 To chyba jest klamra do wersetu 4:1 - Proszę więc abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani.

Jesteśmy wezwani a więc nie mamy przyćmionych rozumów.

Inne uwagi

  • Każdy z nas miał inny przekład, więc czytaliśmy równocześnie UBG, EIB i Tysiąclatkę. Zafascynowany byłem jak zgodne są te przekłady, treściowo dokładnie to samo, czasem tylko pewne subtelności typu: przysposobić to w innym przekładzie wyposażyć.

Kategorie: biblia / studia, teologia / biblia, _blog, teologia / kościół


Słowa kluczowe: ef, biblia, kościół, apostoł, prorok, pastor, pasterz, nauczyciel


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 kwietnia 2018 (wtorek), 15:40:40

List do Rzymian - jak studiować? (v. '2018)

Jak studiować List do Rzymian (v. '2018)

Zadanie do wykonania:

  • Jak chcesz studiować to musisz zacząć studiować :-) Zaczynaj! Zachęcam bo warto. Poniżej pokazuję mój przepis, który wyprobowany jest już na kilku osobach, które przez to przeszły.
  • Krok #1 - Osłuchanie się,  oczytanie tekstu. Najlepiej zacząć od prawie jednoczesnego zrobienia takich rzeczy:
    • Przeczytania gołego tekstu, jeżeli możesz to bez podziałów na wersy, bez rozdziałów, bez numerków. Musisz sobie taki tekst przekład przygotować. Polecam UBG albo jeszcze lepiej TPNP bo te przekłady bazują na lepszym tekście grecki (Textus Receptus) a w Liście do Rzymian szczególnie widać nożyczki oświeceniowych naukowców.
      Napisałem o przeczytaniu? Tak, ale powinienem napisać o kilkukrotnym przeczytaniu.
    • Kilkukrotnego przesłuchania, najlepiej nie w jednym, a kilku tłumaczeniach. Zrobi się w głowie miszmasz? Nic to, nie przejmuj się. Osłuchasz się a studiując opanujesz całą strukturę Listu.
      Dostępne są takie audiobooki:
      • EIB pastora Zaręby - 1h1m - dobrze się tego słucha
      • BT (DeoRec '1995 - 1h17m) - dobre, na ile dobra jest BT
      • BT dla niewidomych - ???
      • UBG - 57m (wydaje mi się, że już ('2020) są dwa nagrania)
      • BT w Superprodukcji 1h21m - nie polecam (!), bo aktorzy dodają za dużo swojej interpretacji a Ty masz sobie poszukać własnej.
      • PNŚ - jest dostępny na ich serwisie łącznie z audio.
      • BW jest dostępne na YT ale nie zachęcam, bo przekład ten powinien już powoli być odkładany na półkę.
    • Pomaga czytanie na głos, a już bardzo pomaga czytanie społeczne, wspólne,  z kimś, w dwie, trzy osoby, w małej grupce, w domu, w biurze a nawet w kawiarni przy stoliku. Zachęcam do wspólnego, głośnego czytania bo wiem, jak zwiększa to percepcje pism.
    • Link do zachowanych plików mp3 jest tu:
      https://drive.google.com/drive/folders/1cq2gavfWpZrJ15v6ICKZ79iyjQBxx0Ei?usp=sharing 
      i można słuchać wprost z tego dysku sieciowego.
  • Krok #2 - Analiza. Potem polecam taki goły tekst samemu podzielić na części. Najpierw na akapity. A potem na swoje sekcje, swoje  rozdziały, może części - ale ma to być podział własny. Jak to zrobić?
    • Technicznie to kto potrafi elektronicznie, w edytorze tekstu - zachęcam. Po to mamy te komputery. Kto nie, niech sobie wydrukuje na kartach zostawiając marginesu, albo maluje po swojej Biblii.
    • Ta praca jest ważna i trudna, bo nasz, zachodni sposób dzielenia działa jest podręcznikowy (rozdziały, podrozdziały) a w Liście do Rzymian mamy doczynienia z traktatem filozoficznym napisanym przez rabina (poniżej obrazki, na których próbowałem zobrazować różnicę w strukturze). Do tego jeszcze są tam chiazmy... ale nie od razu. Najpierw podział.
    • W tej pracy nie należy sugerować się tradycyjnym podziałem na 16 rozdziałów, ani nawet stworzonym przez Stephanusa w 1555 roku podziałem na wersy - należy zrobić swój podział, a jeżeli ja chcę podzieli w połowie wersu, albo mam ochotę połączyć dwa rozdziały w jeden to tak mam to zrobić, bo to jest mój podział a nie Stephanusa.
    • Ale jak to zrobić?
      • Krok #2.1 - Podział na akapity. Czytaj uważnie tekst i dziel na akapity wstawiając Enter (Nowa linia) jak tylko czujesz, że jakiś temat się kończy a pojawia się inny. Moim zdaniem tekst można podzielić na od 20 do 120 akapitów, czyli czytając 20-120 razy nacisnąć Enter.
      • Kroki #2.2 - podział na sekcje. Jak zakończysz punkt #2.1 (moim zdaniem zajmuje to kilka dni) to kolejne czytanie i teraz jest trudniej, bo należy podzielić na sekcje (cokolwiek to znaczy) w miejsce Nowie Linii wstawiając dwie Nowe Linie (Enter, Enter). Ile takich sekcji będzie? Nie wiem. Znam takich co mieli tylko 8, ale niektórzy potrzebowali aż 35. Każde rozwiązanie jest dobre bo jest Twoje.
      • Krok #2.3 (opcjonalny) - podział na supersekcje, albo nad rozdziały - jeżeli potrafisz i chcesz to podziel to na 3 poziomie w miejsce Enter-Enter wstawiając kolejną Nową Linię (czyli Enter-Enter-Enter). Na 3 poziomie może być 12 super rozdziałów, ale może tylko 4. Gdyby jednak wyszło Ci więcej niż 20 to przemyśl to, bo dziwnie to dużo.
    • Odpocznij. Odpocznij od tego tekstu, przeczytać sobie ostatnie 3 rozdziały Objawienia, albo 3 pierwsze rozdziały Jana. Ale od Listu do Rzymian odpocznij.
  • Krok #3 - Synteza.
    • Krok #3.1 - Spróbuj każdy akapit nazwać, albo streścić w kilku słowach. Albo złapiesz główną myśl i ją wykorzystasz zapisując, albo wykorzystasz słowa kluczowego wersetu.
    • Krok #3.2 - Spróbuj każdy super akapit nazwać albo streścić ale nie patrząc na tekst tylko na to co stworzyłeś w kroku #3.1 czyli na streszczenia, opisy akapitów.
    • Krok #3.3 - jeżeli musisz zrób to też na poziomie trzecim nadając tytuły częścią listu. W szczególności można wydzielić 3 części: wstęp, treść, i zakończenie; ale nie będę sugerował.
    • Na każdym z tych poziomów wolno Ci się cofnąć do Kroku #2 czyli analizy i coś poprawić, coś zmienić.
  • Krok #4 -  Stwórz swój spis treści gromadząc w jednym miejscu swoją syntezę. Przy każdym kawałku zaznacz numery wersetów wg powszechnie przyjętej numeracji, bo zakładam, że zgodnie z moim zaleceniem na tekście na którym pracujesz nie masz numeracji wersów i podziału na rozdziały.
  • Krok #5 - A na koniec syntezę części odpowiadając krótko na pytanie: o czym jest List do Rzymian. Zastanów się, który werset najlepiej ten list streszcza.

Dodatkowe uwagi:

  1. Skoro o robisz to chyba nie muszę Cię ani zachęć, ani dopingować. Albo zrobię to - zachęcam! List do Rzymian jest wg. mnie najważniejszym traktatem filozoficznym jaki ma ludzkość. Napisałem, że to traktat - nie zapominaj o tym.
  2. A skoro traktat to ważne jest rozwijanie się myśli. I tu uważaj, bo tworząc podziały musisz pamiętać, że ten List nie jest zapisany jak podręczniki, z których się uczymy, i do czytania których jesteśmy przyzwyczajeni. Nasza kultura, szczególnie ta po oświeceniu nauczyła nas, że książka ma mieć wstęp, potem są kolejne rozdziały zawierające dużo treści, a na koniec jest jakieś podsumowanie, czy też czas na wnioski.
  3. List do Rzymian to dzieło rabiniczne - to pewne rozważanie, w którym nie znajdziesz odpowiedzi na zadane pytanie szukając rozdziału w spisie treści. Odpowiedź znajdziesz, gdy przejdziesz całą ścieżkę zgodnie z tym jak Cię rabi Saul z Tarsu - Twój nauczyciel przeprowadzi. A więc
    - czytamy (albo przynajmniej patrzymy) na całość od początku do końca,
    - szczególnie zwracając uwagę na słowa typu: dlatego, ponieważ, cóż więc powiemy, czy nie wiecie, że ..., więc, gdyż, wiemy bowiem, uważam, że .....
    - zwracamy uwagę na wnioskowania: AAA a więc BBBB
    - nie dajemy się zwieść, gdy pojawiają się rzeczy sprowadzające nas do bezsensu (AAA więc BBB; a jednocześnie wiemy, że BBB jest fałszywe. Dziwne? A może w ten sposób wykazana jest fałszywość albo nawet głupota AAA?)
    - pamiętamy, że oni byli do traktatów tak przyzwyczajeni, że wnioskowania nie są jedne po drugich, ale czasem są powtarzane, czasem są równoległe, czasem się przenikają (machnąłem do tego rysunek).
     
  4. Nie patrz na podział na rozdziały, bo ten podział może Cię zwieść. Nawet podział na wersety może Cię zwodzić dlatego, jeżeli notujesz sobie odniesienia używaj, gdy jest potrzeba odniesień do zdań w wersecie - np. 8:28b to zdanie "„to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga” (nawiasem mówiąc, z tego 8:28b można wyciągnąć ciekawy wniosek, ze powołani miłują Boga. A może się mylę?)

Kategorie: biblia / studia, biblia


Słowa kluczowe: list do rzymian, biblia


Galeria plików multimedialnych


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
8 grudnia 2017 (piątek), 18:36:36

Proces zbawienia opisany w Ef 2:1-10

Tekst do analizy pochodzi z początku 2 rozdziału Listu do Efezjan, który wg. przekładu EIB brzmi tak:

(1) Wy bowiem byliście martwi z powodu waszych upadków i grzechów. (2) Żyliście w nie uwikłani, jak inni w obecnym wieku tego świata. Służyliście władcy sfer powietrznych, który rządzi duchem działającym w nieposłusznych ludziach. (3) Do takich ludzi zresztą my wszyscy niegdyś należeliśmy. Targały nami żądze ciała, jego pragnienia i pomysły — byliśmy z natury warci gniewu, zupełnie tak, jak pozostali.
(4) Jednak Bóg, hojny w swym miłosierdziu, kierując się swą wielką miłością do nas, (5) i to martwych z powodu upadków, ożywił nas z Chrystusem. Bo z łaski jesteście zbawieni.
(6) On nas wraz z Chrystusem przywrócił do życia i wraz z Nim umieścił na wysokościach nieba. Uczynił to w Chrystusie Jezusie, (7) aby ukazać w nadchodzących wiekach nadzwyczajne bogactwo swojej łaski w dobroci względem nas, właśnie w Chrystusie Jezusie.
(8) Gdyż z łaski jesteście zbawieni, przez wiarę. Nie jest to waszym osiągnięciem, ale darem Boga. (9) Nie stało się to dzięki uczynkom, aby się ktoś nie chlubił. (10) Jesteśmy Jego dziełem. Zostaliśmy stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów. Bóg przygotował je już wcześniej, by były treścią naszego życia. 

Analiza tego co tu zapisano:

  • Co wiemy o Efezjanach:
    1. Byli martwi z powodu upadków i grzechów.
    2. Żyli uwikłani w upadki i grzechy.
    3. Służyli władcy sfer powietrznych.
    4. Targały nimi żądze ciała, jego pragnienia i pomysły.
  • Paweł też utożsamiał się ze stanem Efezjan.
  • Prawda o wszystkich ludziach:
    1. Inni ludzie na świecie dalej żyją uwikłani w upadki i grzechy.
    2. Efezjanie, jak i inni ludzie tak żyjący są z natury warci gniewu.
    3. Uratowanie się (zbawienie) nie jest uczynkiem ludzkim.
  • Co wiadomo o Bogu:
    1. Bóg jest hojny w miłosierdzie.
    2. Bóg kieruje się wielką miłością do nas.
    3. Bóg kieruje się wielką miłością do nas mimo iż jesteśmy martwi z powodu upadków.
    4. Ratuje, wybawia ludzi (zbawia) z łaski.
    5. Chce w nadchodzących wiekach objawił bogactwo łaski względem nas.
  • Co zrobił Bóg?
    1. Ożywił (przywrócił do życia) nas z Chrystusem.
    2. Umieścił nas z Chrystusem na wysokościach nieba.
    3. Z łaski wybawił (zbawił).
  • Władca sfer powietrznych rządzi duchem działającym w nieposłusznych ludziach. 

Obrazek do zapamiętania procesu

background Layer 1 upadków i grzechów Efezjanie i uratowani Efezjanie Posadził na wyżynach Ożywił z powodu Co zrobił Bóg Uratował martwi żywi

Kategorie: teologia/biblia, studium biblii, _blog, zbawienie, ewangelia, teologia/ewangelia, biblia/studia, lekcje


Słowa kluczowe: zbawienie, ef2:1-10, łaska, lekcja


Komentarze: (1)

wojtek, March 12, 2018 22:17 Skomentuj komentarz


Podobne zapisane jest tu:

Tit 3:3-9 ubg
(3) Niegdyś bowiem i my byliśmy głupi, oporni, błądzący, służący rozmaitym pożądliwościom i rozkoszom, żyjący w złośliwości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący jedni drugich. (4) Lecz gdy się objawiła dobroć i miłość Boga, naszego Zbawiciela, względem ludzi; (5) Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego; (6) Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela; (7) Abyśmy, usprawiedliwieni jego łaską, stali się dziedzicami zgodnie z nadzieją życia wiecznego. (8) Wiarygodne to słowo i chcę, abyś o tym zapewniał, żeby ci, którzy uwierzyli Bogu, zabiegali o celowanie w dobrych uczynkach. Jest to dobre i pożyteczne dla ludzi. (9) Unikaj zaś głupich dociekań, rodowodów, sporów i kłótni o prawo; są bowiem nieużyteczne i próżne.

Skomentuj notkę
30 listopada 2003 (niedziela), 17:58:58

Chiazm w ewangelii Mateusza 7:6 (Mt7:8)

Wg tłumaczenia Biblii Tysiąclecia:

A:   Nie dawajcie psom tego, co święte,
B:     i nie rzucajcie swych pereł przed świnie,
B:     by ich nie podeptały nogami,
A:   i obróciwszy się, was nie poszarpały.

 

Wg tłumaczenia Biblii Gdańska:

A:   Nie dawajcie świętego psom,
B:     ani miećcie pereł waszych przed świnie,
B:     by ich snać nie podeptały nogami swemi,
A:   i obróciwszy się nie rozszarpały was.

Nota dla niewtajemniczonych:

Chiazm to forma literacka używana w starożytnej poezji, głównie semickiej, polegającej na przestawieniu szyku myśli wg schematu A, B, B, A lub ogólniej A, B, C, D, .... D, C, B, A.


Kategorie: biblia, _blog, biblia / studia


Słowa kluczowe: chiazm, biblia, Mt7:8


Komentarze: (5)

krisper, December 2, 2003 14:44 Skomentuj komentarz


to ja proszę coś więcej na temat rymowania mysli

w34 -> eKaśka, December 1, 2003 08:48 Skomentuj komentarz


Biblia Gdańska to (chyba) 1630 rok, więc nie można się dziwić, że język jest nieco inny.

Biblia Tysiąclecia to lata 70-te, więc język prawie współczesny, choć widać w nim tradycje.

w34 -> krisper, December 1, 2003 08:44 Skomentuj komentarz


1) W poezji semickiej jeżeli coś się rymuje, to właśnie myśli a nie jak w naszej słowa.

2) A tu rymuje się wyraźnie: psy szarpią, świnie deptają. Jeżeli odczyta się to liniowo to psy będą deptały nogami a świnie szarpały, co niekoniecznie pasuje.

eutanazja-kaska, December 1, 2003 04:17 Skomentuj komentarz


Niebardzo rozumiem o co chodzi w tym porównaniu.. To jest to SAMO, tylko napisane innaczej.. Osobiście bardziej podoba mi się ta druga wersja, tyle ze w Biblii Tysiąclecia jest to napisane tak, by każdy mógł to zrozumieć, jest poprostu inna formna gramtyczna..

krisper, November 30, 2003 22:46 Skomentuj komentarz


Z całym szacunkiem, ale jeśli definicja jest właściwie przytoczona to ja osobiście nic takiego nie widzę w tym fragmencie. Chyba, że zbieżność myśli A1 i A2 oraz myśli B1 i B2 jest tak głęboka, że aż jej nie widać.:-)
Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.