Kim jestem?

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: kim jestem?, pytania egzystencjalne

Komentarze: (0)

Dlaczego warto żyć?

Dlaczego warto żyć:

#1. Bo póki żyjemy możemy przez wiarę poznać Boga-Stworzyciela.

#2. Bo póki żyjemy możemy pracować nad swoich charakterem, tak aby był bardziej podobny do charakteru Syna Bożego, Pana Jezusa Chrystusa.

#3. Bo możemy poprzez nasze życie i pracę mieć dobry wpływ na innych ludzi, w szczególności możemy im pomóc poznawać Boga i być dla nich w tym poznawaniu zachętą.

A wszystko to, jak to mawiają łacinnicy AMDG (Ad Maiorem Deo Gloria).

****

Ale można też nie poznawać Boga, można go ignorować, albo wręcz zaprzeczać Jego istnieniu wojując z Nim albo z Jego ideą. No i wtedy się nie żyje, albo raczej żyje się krótko.

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: życie, cel życia

Komentarze: (0)

Zasada przyczynowo-skutkowa

Definicja:

Wolność to możliwość podejmowania decyzji

Wolność to możliwość samodzielnego przeżywania konsekwencji własnych decyzji, możliwość zdobywania własnych doświadczeń. A wszystko to namalowałem dlatego, że w Prudniku Wojtek przeczytał 26 rozdział Księgi kapłańskiej.

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: skutek, przyczyna, decyzja, wolność

Pliki

• proba 3-Strona-9-drawio.svg

Komentarze: (0)

Jak rozumiem twierdzenia Goedla (Gödla)

Jak rozumiem twierdzenia Gödla:
każdy system filozoficzny, logiczny, matematyczny czy też światopoglądowy nie jest, bo nie może być pełny; wymaga jakiego twierdzenia zewnętrznego, jakiegoś aksjomatu, albo dogmatu przyjętego jako pewnik poza nim a dając mu możliwość wystartowania, wygenerowania kolejnych zdań i twierdzeń.

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: twierdzenie godla, twierdzenie gödla, Gödl, twierdzenia goedla

Komentarze: (0)

Refleksja po 35 latach myślenia

W trakcie rozmowy z kumplem (GK) przypomniałem dziś sobie, że gdy bylem młody, miałem te 22, 25, a może już nawet swoje 30 lat to bardzo chciałem żyć. Chciałem żyć tworząc, pracując, przemieniając otaczającą mnie rzeczywistość, zarządzając będącą pod moim wpływem ziemię aby wywrzeć pozytywny wpływ na świat i mieszkających na nim ludzi. Chciałem uczynić świat lepszym - bo przecież mając 30 lat człowiek (a zwłaszcza młodzi faceci) wiedzą co będzie lepsze, bo wiedzą co jest dobre i gotowi są wdrażać to nawet używając przemocy względem innych ludzi, którzy przecież nie są tak dobry i nie wiedzą.

Dziś jestem nieco starszy, mam prawie 60, mniej mi się chce żyć (bo coś niecoś boli) ale moja lista powodów aby żyć znacząco się wydłużyła. Dziś widzę aż trzy powody dla których warto żyć, więc żyję. Dziś uważam, że ...

#1. Warto żyć aby poznać Boga, aby sprawdzić jaki On jest, doświadczyć, nauczyć się Jego, albo przynajmniej nauczyć się uczyć.

#2. Warto żyć aby przemienieć swój charakter na taki, który Bóg chciałby aby miał, abym bardziej przypominał Chrystusa. Tak, tak! Swoj charakter można zmienić, "bo nie zmienię świata, nie zmienię ale mogę zmienić się sam” (piosenka z młodości - Sztywny pal Azji).

#3. Warto żyć aby tworząc, pracując, przemieniając otaczającą mnie rzeczywistość, zarządzając będącą pod moim wpływem ziemię wywrzeć pozytywny wpływ na świat i mieszkających na nim ludzi. Nie wiem czy potrafię uczynić świat lepszym ale poznając Boga mogę próbować zrozumieć co to jest „dobro”.

Trzeci punkt jest taki jak ten jedyny w młodości, ale różnica jest taka, że może lepiej wiem czym jest dobro, wszak wg. Pana Jezusa życie wieczne polega na poznawaniu Boga a tak się składa, że gdzieś przed 30 nawróciłem się i otrzymawszy życie wieczne zacząłem poznawać Boga.

A na koniec przypomnę sobie słowa tej ładnej piosenki:

Kategorie: _blog, wiersze, piosenki, filozofia

Słowa kluczowe: sztywny pal azji, cel życia, filozofia

Komentarze: (0)

Dobre - złe, przyjemne - nieprzyjemne

Czynności, w których uczestniczymi zasadniczo można podzielić na takie: przyjemne - nieprzyjemne, dobre i niedobre. A ponieważ kategoria przyjemności jest niezależna od kategorii dobra (pierwsza jest subiektywna, druga jest obiektywna i głupcem jest kto uważa inaczej) więc czynności można klasyfikować w 4 obszarach:

1. dobre i przyjemne
2. złe i przyjemne
3. złe i nieprzyjemne
4. dobre i nieprzyjemne

Dlaczego taka kolejność? A dlaczego nie? Każda może być gdy się dwa stany w dwuwymiarowej przestrzeni próbuje rozpisać liniowo. 

Można też zrobić taką tabelkę:

I teraz, widzą taki obrazek, taką tabelkę można wpisywać tam różne rzeczy. Wpisujmy!

Można też zrobić taką tabelkę:

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: dobro, dobre, złe, zło, przyjemne, nieprzyjemne, hedonizm, etyka, działania, odczucia, uczucia

Komentarze: (0)

Myśl o myśli Hegla

W Rzeczpospolitej wyczytałem, że "Wielki niemiecki filozof i twórca nowoczesnego systemu idealistycznego Georg Wilhelm Friedrich Hegel głosił, że poprzez działania wielkich „światowo-historycznych" indywidualności realizuje się wola Opatrzności i ujawnia „wola ducha świata”. 

Widać z tego, że świat duchowy też jest poznawalny, a bez uznania SuperDucha (Boga, stworzyciela nieba i ziemi) można o tym świecie duchowym dużo wiedzieć, ale nie rozpoznać w nim Dobra.

Przypomnę więc: Dobro to stan rzeczy, w którym Stwórca chce aby się one znajdowały. Jeżeli jednak człowiek nie rozpozna Stwórcy, i nie odda mu czci jako Stwórcy to zgłupieje, bezrozumne stanie się jego serce i będzie czynił to co mu zmysły będą podpowiadać. (Rz 1:18nn)

Kategorie: _blog, polityka, filozofia

Słowa kluczowe: hegel, duch narodu

Komentarze: (0)

Św. Tomasz o godności istot

4 lata temu rozważałem godność bycia przyczyną. Pomagał mi w tym św. Tomasz z Akwinu, którego kawałkami lubię (wszak kawałkami jestem tomistą).

Modlitwa:

Dziękuję Ci Boże, że czyniąc mnie na swoje podobieństwo, sprawiłeś, że mogę podejmować decyzje, że mogę działać nadają rzeczom ruch, że mogę też tworzyć rzeczy nowe, choć wydaje mi się, że tak naprawdę to tylko przetwarzanie.

Pomóż mi być odpowiedzialnym, czyli być gotowym ponosić konsekwencje tych moich działań. I proszę też o mądrość abym potrafił przewidywać efekty uwzględniając wolę i charakter innych istot. I żeby tak jak Ty czynił rzeczy z miłością, czyli tak jak Ty być chciał aby to co nam zostawiłeś w naszych kompetencjach było uczynione.

Kategorie: _blog, filozofia, modlitwy

Słowa kluczowe: św. tomasz, istota, przyczyna

Komentarze: (0)

Zadowolenie, szczęście, błogosławieństwo

Właśnie ćwiczę 3 słowa:
- Zadowolenie - zrealizowanie zamiaru.
- Szczęście - realizacja zamiarów.
- Błogosławieństwo (stare, rzadko używane więc trudne słowo) - realizacja zamiarów gdy uzgodni się je z powołaniem powołującego.

Wie, wiem, wiem - problem jest z tym Powołującym ale jak się na początku przyjmie, że na "początki Pan Bóg stworzył niebo i ziemię" jest łatwiej. Łatwiej, bo z Bogiem można pogadać.

Aki - thx. W koncu to napisałem a czekało 2 tygodnie. Czekało jako fotka w zeszycie.

Dopisek z października 2021:

- Błogosławieństwo to stare, rzadko używane więc trudne słowo. Ja określam je tak:

Błogosławieństwo - stan emocjonalny w którym realizuje się swoje zamiary ale takie zamiary, które wcześniej uzgodniło się z Panem Bogiem, czyli de facto są to Jego plany i zamiary.

Błogosławieństwo jest czymś innym niż szczęście bo szczęście....

Szczęście - stan emocjonalny w którym realizuje się swoje zamiary.

Kategorie: _blog, filozofia, zabawa w słowa, fiki, fikisłowa

Słowa kluczowe: szczeście, błogosławieństwo, zadowolenie

Komentarze: (0)

Pytania egzystencjalne, po raz kolejny

Skąd pochodzisz? Kim jesteś? Dokąd zmierzasz?

Te pytania są ważne, ale już dość nudne jest to, że ciągle je tu zadaję.

Ale dziś zauważylem, że każdy ma mamę, tatę, dziadków więc coś na pierwsze może sobie powiedzieć. Każdy też umrze więc wiedząc choć trochę na 2 z 3 pytań warto się skupić na środkowym: kim jesteś?

Kim jesteś? Wszak twoje dziś determinuje przyszłość. Z tego kim jesteś wynika kim będziesz.

W pakiecie powinno być jeszcze jedno pytanie: czy zadawanie takich pytań ma sens? Wszak dzisiejszy panteizm pozwala żyć bez myślenia bo mądrość nie jest w cenie.

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: kim jesteś, zasadnicze pytania, egzystencjalizm

Komentarze: (0)

Dwa podejścia do umowy społecznej tworzącej państwo

Na ten temat wypowiadało się bardzo wielu filozofów, do Arystotelesa sięgać nie będę ale wskażę, że na dziś skrajnościami są dwa modele, nazwijmy je amerykański i francuski.

John Locke: Państwo powstało w wyniku umowy społecznej po to aby chronić nasze życie, wolności i własnoć. I to wszystko, a cokolwiek co państwo robi ponad to to uzurpacja.

Jan Jakub Rousseau: Państwo powstało w wyniku umowy społecznej do której wchodzimy całym swym życiem, a więc wraz ze całą swoją własnością. Przystępując do państwa godzimy się aby ogół rządził całym mną i moją własnością a moja wolność polega na tym, że jestem częścią ogółu, który rządzi. Państwa rozumianego po francusku nie ograniczają ani prawa Boże ani tradycja.

Dopisek - koncepcja trzecia:

Nimrod (wg Flawiusza) "stopniowo zaprowadził w państwie ustrój despotyczny; sądził bowiem, że jedynym sposobem oderwania ludzi od bojaźni Bożej jest całkowite uzależnienie ich życia i pomyślności od potęgi władcy". Moim zdaniem Nimrod miał ewidentnie motywacje diabelskie - wszak to szatan pierwszy miał pomysł, aby być na szczycie, tam gdzie Stwórca, oraz aby będąc na szczycie zniewalać innych.

Inspiracja:

• Prof. Adam Wielomski: Rewolucja i kontrrewolucja 1789-1815
  https://www.youtube.com/watch?v=hIyWGonYGsE
• Paweł Królak na fejsie coś napisał o "koncepcji egzogenicznej państwa".

Kategorie: _blog, polityka, filozofia

Słowa kluczowe: państwo, jan jakub Rousseau, John Locke, umowa społeczna, rewolucja, rewolucja francuska

Komentarze: (1)

Autorytet (zabawa w słowa)

Kolejne podejście:

Definicja:

Autorytet - osoba, która pomaga nam poznać i opisać rzeczywistość, pomaga budować światopogląd.

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog, fiki

Słowa kluczowe: autorytet, światopogląd, prawda, epistemologia, rzeczywistość

Komentarze: (0)

Model informacyjny człowieka

Narysowałem pewne schematy. 

Człowiek duchowo martwy nie może kontaktować się z Bogiem (no chyba, że na jakiś szczególny przypadek Pan Bóg dozwoli np. posyłając anioła, który zapewnie i tak będzie obserwowany zmysłami). Dlaczego tak? Duch człowieka jest martwy, człowiek nie funkcjonuje w świecie duchowym. Ale może coś tam jednak w człowieku duchowego siedzi? Wszak sumienie, jakaś świadomość świata duchowego, czasem nawet świadomość Boga. Dlatego na tym schemacie duch jest ale nieco obrócony.

Człowiek ożywionych duchem ma do dyspozycji dwa źródła informacji: to co ma ze zmysłów, ale to co mu Duch Święty przez jego duch przekazuje. Słowa inspiracja i objawienie są tu jak najbardziej właściwe.

A ten obrazek to człowiek wg ateistów, którzy w ducha nie wierzą, twierdząc, że dusza rozumiana jako procesy myślowe to wszystko co istnieje w człowieku poza jego materialnym ciałem.

Kategorie: _blog, filozofia, teologia / antropologia

Słowa kluczowe: człowiek, antropologia, zmysły, mięśnie, uczucia, rozum, zamysł

Galeria plików multimedialnych

Pliki

• 2021-04-03 wyciag z fiki.pdf
• 2021-04-03 wyciag z fiki.pptx
• Slajd1.png
• Slajd2.png
• Slajd3.png
• Slajd4.png
• Slajd5.png
• Slajd6.png
• Slajd7.png

Komentarze: (0)

Skąd można wiedzieć coś o Bogu?

Notatki prostofilozoficzne na koniec spaceru, siedząc w nielegalnej kawiarni KAFO.

#1. Bóg? O czym rozmawiamy?

Praprzyczyna? Tak. Stworzyciel? Tak! Istota konieczna? Tak, choć to Arystotelesowskie pojęcie podobnie jak nieruchomy poruszyciel. Dziś powiemy raczej twórca inteligentnego projektu. 

Tak więc określam sobie Boga jako stwórcę, osobowy absolut, istotę konieczną.

#2. Co można wiedzieć o Bogu?

To co On zechce człowiekowi o sobie ujawnić, objawić. Stworzenie nie ma narzędzi aby Boga badać, ale może próbować słuchać tego co Bóg chce przekazać. Ten przekaz nazwę objawieniem.

#3. A gdzie zacząć słuchać?

Ja, na swoje potrzeby Objawienie dzielę sobie na takie publiczne, czyli dostępne dla każdego, które dzielę z innymi ludźmi i w sposób pewny mogę o nim rozmawiać na poziomie faktów pozostawiając interpretacje tychże sferze subiektywnej. Objawienie ogólne jest więc czymś innym niż objawienie szczególne, które Bóg kieruje do mnie a inne osoby wiedzą o nim tyle ile jestem wstanie im powiedzieć.

Tak więc objawienie ogólne to to co każdy może zobaczyć obserwując stworzenie, a objawienie szczególne to to, co Bóg skierował do kogoś (może nawet do mnie).

O objawieniu ogólnym -> Ps 19

#4. O wierze

 Do tego punktu można dość "na logikę", bo wszystko powyżej to definicje, aksjomaty, które można przyjąć aby myślenie było łatwiejsze. Aby zrobić kolejny krok należy uwierzyć, czyli …. bo bez wiary nie można podobać się Bogu.

-> Heb 11:6

#5. Objawienie ogólne a wiara

Gen 1:1 -> "Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. (…) i uczynił człowieka na swoje podobieństwo".

pomyśleć

tylko tyle ile On zechce objawić.

Skąd można wiedzieć coś o Bogu?

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: Bóg, istota konieczna, wiara, KAFO, objawienie

Komentarze: (0)

Zdanie

Zdanie w języku polskim musi mieć orzeczenie, powinno mieć podmiot. Reszta to dopełnienia, których możesz być sporo.

Znalazłem do tego śliczny obrazem, którego sobie tu zachowuję, bo ładny.

Dopisek z kwietnia 2024:

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: zdanie, podmiot, orzeczenie, dopełnienie

Komentarze: (0)

Kolejność działania w pętli życia

Kolejność działania w pętli życia

1. inspiracja
2. zamysł
3. decyzja (akt woli)
4. powzięcie mocy i wykonanie decyzji
5. nowa rzeczywistość
6. konsekwencje (każde - dobre i złe)
7. odpowiedzialność za konsekwencje

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: mądrość, inspiracja, odpowiedzialność, aktywność, działania, konsekwencje

Komentarze: (1)

System i metasystem - krótkie rozważanie o prawdzie.

Niektórzy ludzie wierzą, że "prawdą jest tylko to co naukowo udowodnione". Problem w tym, że nigdy nie udowodnili tego, że "prawdą jest tylko to co naukowo udowodnione".

Za to udowodnione twierdzenia Gödla (o niedowodliwości niesprzeczności) wykazuje, że muszą być przyjęte pewne pozasystemowe założenia, aksjomaty albo dogmaty, że potrzebne jest wyjcie poza system, przejście w sferę metasystemu aby ten system w sposób niesprzeczny opisać.

Myślę, że konsekwencją powszechnej nieznajomości semantycznej teorii prawdy (dzieło prof. Alfreda Tarskiego i Szkoły lwowskiej) oraz twierdzeń Kurta Gödla jest mieszanie przez ludzi wiedzy i wiary, chaos światopoglądowy w głowach i społecznościach, no i wzajemna wrogość ludzi, którzy niby używają tego samego języka ale nie uzgodnili znaczenia pewnych pojęć.

To jak to jest z tą ziemią? Jest płaska czy okrągła? A pod Smoleńskiem to brzoza czy trotyl? Czy Bóg jest czy też Boga nie ma? A maseczki to dobrze czy źle? Jaka jest prawdziwa odpowiedź na te pytania? Jaka jest prawda?

A co to jest prawda?

Moja refleksja:

Ale ja jestem głupi. Tak chciałbym o tym poczytać, pomyśleć, porozmawiać a znowu gonię, znowu zajmuję się czymś o 11.oo a potem o 13:3o znowu czymś innym. Ale ja jestem głupi a chciałbym być mądry. Chciałbym się jeszcze czegoś nauczyć, jeszcze coś zbadać, jeszcze więcej zrozumieć. Ale chwileczkę? Czy czasem nie jest tak, że mądrość nabiera się z Bogiem a nie z czasem?

Modlitwa:

Panie Boże, dziękuję Ci za czas. Mam cały mój czas i tylko proszę Cię - pomóż mi wykorzystywać go po to abym od Ciebie nabywał mądrości.

Inspiracja:

Wylosowana przez YouTube'a popularnonaukowa radiowa wypowiedź prof. Messnera ("Nierozwiązywalny problem fizyki") a właściwie pierwsze jej 10 minut.

Doczytaj:

• https://pl.wikipedia.org/wiki/Kurt_Gödel 
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Alfred_Tarski 
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Twierdzenie_Gödla 
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Szkoła_lwowsko-warszawska 
• Nierozwiązywalny problem fizyki - prof. Krzysztof Meissner (podcast)

Kategorie: _blog, filozofia, filozofia / epistemologia

Słowa kluczowe: prawda, meta, metasystem, alfred tarski, tarski, Kurt Gödl, Gödl, szkoła lwowska, Goedl, twierdzenie godla, twierdzenie Gödla

Komentarze: (1)

Sofizmaty, argumentacja - logika zwyciężania sporów

Takie coś znalazłem przed wyjazdem do Leszna

Kategorie: filozofia, lekcja, apologetyka

Słowa kluczowe: lekcja, sofizmat, sofizmaty, logika

Komentarze: (0)

Moja pierwotna dogmatyka (credo)

Poprawiam coś co powstało dawno (wiosna 2018) dopisując zdanie #5. Reszta bez zmian, więc muszę popracować nad spójnością.

Rozmowa z ateistami zmusiła mnie do przebadania, po raz kolejny tego w co wierzę. Próbowałem zbadać też to w co oni wierzą (mimo iż próbują tego słowa unikać jak ognia), ale nie udało się za to ja sprawdziłem, że podstawią mojego światopoglądu są takie oto cztery zdania.

Pierwsze to moje rozumienie, moja koncepcja Boga. Mogę powiedzieć, że to moja definicja o ile Boga można zdefiniować.

Zdanie #1:
Przez Boga rozumiem osobowego Stwórcę wszystkiego. Stwórcę oddzielnego od wszechświata na tyle, że wszechświat jest przez Niego stworzony, a przed stworzeniem niczego poza Bogiem nie było, bo jest On wieczny, niezmienny, i ponad wszystkim.

Transcendentna istota konieczna? Pierwszy poruszyciel? JESTEM, który JESTEM? Tak różnie w historii Stwórcę określano i ja czasem  też tych określeń używam, ale dziś nie muszę.

Drugie zdanie to zdanie niezbędne do dalszych rozważań założenie:

Zdanie #2:
Wszechświat, który Stwórca stworzył jest logiczny, co znaczy, że podstawowe prawa logiki, podobnie jak prawa fizyki są przez Niego ustanowione i w stworzonym świecie szanowane.

Uproszczona wersja tego zdania (wszechświat jest logiczny) też może być, myślę, że mniej denerwuje dyskutantów, więc gotów jestem ją przyjąć, za to na tym założeniu wysypują się wszelkiej maści panteiści, NewAgowcy, buddyści, hinduiści a i sporo katolików, którzy od porządnych, tomistycznych podstaw swojego katolicyzmu uciekli w bezmyślność. A wszechświat jest logiczny.

Przy takich dwóch założeniach pojawia się kolejne ważne zdanie, będące alternatywą, logiczną (bo założyłem używanie logiki) konsekwencją. Zdanie to wyrażone jest jako alternatywa:

Zdanie #3:
Tak jak w zdaniu #1 rozumiany Bóg jest, albo takiego Boga go nie ma.

I koniec, bo alternatywa nie ma nic po środku. 

Do tego miejsca wprowadziłem jedno określenie (zdanie #1), zadeklarowałem, że będę się posługiwał logiką (zdanie #2), oraz tej logiki użyłem doprowadzając swoje rozumowanie do alternatywy (zdanie #3). Dopiero teraz czas na moje wyznanie, na moją wiarę, dopiero teraz mogę powiedzieć w co wierzę, aby słuchacz mógł mnie zrozumieć.

Zdanie #4:
Osobiście wierzę, że Bóg określony powyżej (w zdaniu #1) jest. Wierzę w Boga.

Z powyższego wnioskuję, że skoro Bóg celowo stworzył mnie jako osobę, która potrafi uwierzyć w Niego, a przy w jakiś sposób potrafię wchodzić w relacje z innymi osobami to Bóg chce ze mną w jakiejś relacji być, że umożliwia mi poznanie Go, że jest Bogiem ludziom objawiającym się. 

Zdanie #5:
Wierzę w Boga objawiającego się ludziom.

A teraz argumentacja, bo nie jestem fideistą (ktoś dla kogoś samam wiara jest absolutem) i moja wiara nie wynika z samej wiary ale jest efektem pewnego zamysłu. Wierzę tak jak w zdaniu #4 bo argumenty z mojego doświadczania życia ( (Argumenty #1) oraz historyczne doświadczenia innych osób (Argumenty #2) przekonują mnie, że rozsądniej jest wierzyć, że Bóg jest niż wierzyć, że Go nie ma.

Argumenty #1 + Argumenty #2 -> Zdanie #4 === Wierzę, że Bóg-Stwórca jest.

No dobrze. Daleko zaszedłem a jak już tu jestem, jak w Boga-Stwórcę wierzę to teraz próbuję się z nim skontaktować. Bóg wg. Zdania #1 jest osobowy, więc mogę z Nim wejść w osobową relację. Zadaję więc pytania, posyłam je w niebo (albo kosmos) i obserwuję co się dzieje, ale to już jest życie a o życiu dziś mi się pisać nie chce więc póki co nie ciągnę dalej tego tematu.

I nie ma sensu iść dalej, nie ma sensu dyskutować o ewolucji i potopie, o historii, o Biblii, o Mojżeszu i Jezusie, o dziesięcinie. Nie chcę gadać o religii i kościołach jeżeli te powyższe 4 zdania (definicja w Zdaniu #1), założenie (w Zdaniu #2), alternatywa (w Zdaniu #3) i moje wyzwanie wiary (w Zdaniu #4) nie są w jasny i przejrzysty sposób przed mojego rozmówcę rozumiane aby wiedział dlaczego o potopach, Biblii, Mojżeszach, kościołach mam takie a nie inne zdanie.

Oczywiście nie oczekuję, że każdy musi mieć podobne do mojego wyznanie ale zachęcam do przemyślenia swojej podstawy dogmatycznej.

Jako podsumowanie zauważę, że pierwsze słowa Biblii brzmią: Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Kluczowe są dwa słowa: Bóg stworzył. Czy w to wierzysz?

I jeszcze podsumowanie do druknięcia sobie:

Kategorie: _blog, credo, osobiste / credo, filozofia

Słowa kluczowe: wiara, dogmat, podstawa, teizm, światopogląd

Komentarze: (6)

Elementy światopoglądu

Ciekawi mnie dziś jak się mają do siebie 3 elementy ludzkiego światopoglądu:

#1. Wiara w to, że Bóg istnieje.
{ Proste opcje: tak;, nie; nie wiem; nie czuję tego; spadaj; jeszcze jedno piwo proszę }

#2. Obraz, opis Boga w którego istnienie się wierzy.
{ osobowy; wieloosobowy; śpiący; groźny; zazdrosny; wesoły albo nudziarz; tolerancyjny albo nieosobowy czyli nijak nie pogadasz }

#3. Znajomość Boga
{ no i tu mam problem, bo jak znają się dwie osoby? na czym polega znajomość, bliskość, obcowanie, relacja, bycie z sobą? }

* * * * * *

Na koniec dodam tylko, że każdy człowiek światopogląd ma i lepiej dla niego (bo może żyć spójnie) jest jak go sobie uświadamia.

Kategorie: _blog, światopogląd, filozofia, teologia / antropologia

Słowa kluczowe: teizm, deizm, panteizm, światopogląd

Komentarze: (6)

O naturze rzeczy

O naturze rzeczy to pisany wierszem łaciński traktat epikurejski.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: epikur, hedonizm, naturalizm, lukrecjusz, o naturze rzeczy, atom, atomy

Komentarze: (0)

Kopanie bitcoinów w bojlerze a entropia wszechświata

Przed niedzielą muszą wrócić do tych rozważań. Przypomnę: wewnątrz bojlera zamiast grzałki zainstalowano porządny komputer, który równie skutecznie grzeje wodę (sprawność bojlera szacuje na 100%) ale jednoczenie kopiąc bitcoiny zmniejsza entropię na świecie. Zakładam, że wymiana energetyczna w łączu telekomunikacyjnym bilansuje się.

Ale właśnie w tym łączu telekomunikacyjnym przesyłane są istotę informacje. Dostarczane są zadania do przeliczenia, zwracane są przeliczone bloki liczb, które zapisywane w węzłach blockchain-a …. no właśnie? Co?

Entropia na ziemi patrząc po energii wzrosła.
Entropia na ziemi patrząc po informacji zmalała - ale informacja nie jest (chyba) tak związana z materią aby ziemia stawiała dla niej granice. To co?

A może te komputery kwantowe ….

No dobra - pogłówkujcie razem ze mną, bo to ciekawy problem jest.

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: bitcoin, blockchain, entropia, zasada zachowania energii

Komentarze: (0)

Autorytet kościoła rzymskiego i autorytet Pisma

Przydatna notatka, ale są w plikach obrazki, prezentacja i PDF. Zaobserwowane dość dawno, narysowane ponad rok temu, ale jakoś nie opublikowane, więc mi tego brakowało kilka razy. Mocno niedoskonałe ale wrzucam. I jest!

Dopisek z marca 2020:

• Podobna notka to Kwestia autorytetu, czyli dlaczego nie można dogadać się z katolikami z kwietnia 2015 roku 
• Zachowuję sobie list do Piotra B. z Wawy. Są w nim nieco poprawione obrazki, których źródła znajdują się ciągle w prezentacji "Obrazki do WikiSłów" ale może czas je z tego pliku wyodrębnić do osobnego. List Piotra jest w PDF.

Kategorie: _blog, filozofia, moja teologia, biblia / katolicyzm

Słowa kluczowe: krk, urząd nauczycielski, biblia, autorytet, tradycja

Pliki

• 2019-11 auotorytet-kopia.pdf
• 2019-11 auotorytet-kopia.pptx
• 2019-11 kartka z zeszytu.jpg
• 2020-03-12 list do PB - katolicy a Biblia.pdf
• 2024 Autorytet Pisma i KK 1.pdf
• 2024 Autorytet Pisma i KK 1.pptx
• _readme-kopia.txt
• metoda.png
• pismo1.png
• pismo1a.png
• urzad1.png
• urzad1a.png

Komentarze: (2)

Zasada kosmologiczna

Zaglądam do Wikipedię i czytam:

Zasada kosmologiczna – postulat w kosmologii teoretycznej i obserwacyjnej używany w co najmniej dwóch znaczeniach:
- słabszym: prawa fizyki są identyczne w całym Wszechświecie,
- mocniejszym (silniejszym): Wszechświat jest jednorodny i izotropowy w dużych skalach przestrzennych.
Innymi słowy: dla dowolnie położonego obserwatora wygląda podobnie, a uśrednione parametry go charakteryzujące są wszędzie takie same.

(...)

A dlaczego dziś do tego sięgam? Otóż wiem, że każdy człowiek ma światopogląd (światopogląd - względnie stały opis świata) składający się z tego co wierzy i z tego co wie. Niektórzy rozdzielają to na wiarę i naukę starając się ograniczać to w co wierzą do sfery prywatnej na zewnątrz pozostając w tym co naukowe, udowodnione, pewne a co za tym idzie modne, wspólne, bezpieczne.

No i zasada kosmologiczna większość tego co naukowe przenosi w sferę wiary. Dlaczego? Bo sama jest dogmatem wiary a więc wszystko co na niej jest zbudowane też należy jako wiarę traktować.

A ja w zasadę kosmologiczną nie wierzę. W moim światopoglądzie jest Bóg, którzy na "początku stworzył niebo i ziemię".

Kategorie: _blog, filozofia, nauka

Słowa kluczowe: zasada kosmologiczna, nauka, kosmos, ateizm, teizm

Komentarze: (0)

Nauka pobożna i bezbożna

Kategorie: _blog, filozofia / nauka

Słowa kluczowe: nauka, naturalizm, teizm

Komentarze: (2)

Pierwsze zasady albo podstawowe prawa logiki

Jeszcze raz napisałem to sobie tak, bo powtarzam sobie prawa podstawowe, pierwsze zasady logiki.

#1. Prawo tożsamości - każda rzeczy jest tym czym jest.
#2. Prawo niesprzeczności głosi, że z dwóch zdań sprzecznych co najwyżej jedno jest prawdziwe.
#3. Prawo wyłączonego środka mówi, że dla dowolnego zdania albo jest ono prawdziwe, albo prawdziwe jest jego zaprzeczenie i nie ma innej opcji. (Lepiej napisane: z dwóch zdań sprzecznych oba nie mogą być zarazem fałszywe).

Nawet fajnie opisane jest to na Wiki w artykule: Pierwsze zasady

Kategorie: _blog, filozofia, logika, apologetyka, _wiki

Słowa kluczowe: prawo niesprzecznosci, prawo wyłączonego środka, prawo tożsamości, logika, podstawowe zasady

Komentarze: (1)

Czy prawda jest podobna Bogu?

Wracają po raz kolejny (od 2004 roku) do tematu prawdy przypominam, że prawdę określam tak:

Definicja #1:

Prawda to opis rzeczywistości.

oraz

Definicja #2:

Prawda to wynik operacji porównania jakiegoś opisu z rzeczywistością.

A niedawno, w jakimś wykładzie znalazłem taką oto myśl Goethego:

No więc wstawię ją w ramkę, ale raczej jako pytanie niż twierdzenie:

Do przemyślenia.

Do przemyślenia, tym bardziej, że było tu już rozważanie mniej więcej takie:

• Prawda to opis - a więc wypowiedź, jakiś zbiór zdań.
• Pan Jezus znany jest również jako Logos (Słowo), czyli jako słowo stwarzające wypowiedziane przez Boga aby stało się.
• Pan Bóg wypowiedział Słowo i stało się. Co się stało? To co wypowiedział Bóg.
• Więc Pan Jezus słuszne nazywał się Prawdą (Ja jestem drogą, prawdą i życiem - J14:6) gdyż był w chwili stwarzania opisem stwarzanej rzeczywistości.

A jak się dochodzi do prawdy?

• Po pierwsze: (#1) poprzez zmysłową obserwację świata, opisywanie go słowami w formie zdań i kompletowanie tego zbioru w coś co jest światopoglądem.
• Po drugie poprzez ciągłe rozważanie mające na celu (#2) eliminacja sprzeczności z już posiadanego opisu. Po to mamy umysł aby używając go wywalać ze swojej, subiektywnej "prawdy" (ze swojego światopoglądy) zdania sprzeczne. Można wywalać, ale można też kreować hipotezy, teorie, badać je - tu już pojawia się element wiary w to co się wymyśliło (wykreowało).
• Po trzecie poprzez (również zmysłowe) (#3) przyjmowanie informacji od autorytetów (i tu jest kłopot, bo autorytetem mogą być również zwodziciele, głupcy i oszuści). Nazwijmy roboczo ten punkt zawierzeniem komuś.
• W pewnym momencie zapewne pojawia się problem wiary - a więc konieczność posiadania zdania na jakiś temat gdy się do tego zdania nie doszło za pomocą punktu #1 i #2 a więc jest potrzeba podjęcia decyzji i działań bazując na zdaniu pochodzącym od autorytetu (#3).

Ale to chyba temat na osobną notkę, o ile już czegoś takiego wcześniej nie napisałem (nie pamiętam).

Uwaga: gdzieś tu jest błąd!  chyba dobrze byłoby punkt #3 podzielić na #3.1 - krytykę i #3.2 - kreację. ToDo!!!!

Kategorie: zabawa w słowa, _blog, filozofia, _tmp

Słowa kluczowe: prawda, filozofia, goethe, światopogląd

Komentarze: (1)

Zabawa w słowa - blog, warszaty i składnica

W ramach PP '2000

Powstało wiele wersji, ale w dniu 6 sierpnia 2020, jako tekst, na szybko zapisaliśmy….

Zabawa w Słowa - cykl spotkań na ZOOM w trakcie epidemii w '2020

• zaproszenie skierowane jest elektronicznie do wytypowanej grupy znajomych na Fejsie.
• od połowy kwietnia ….
• wspólna tablica w PowerPoincie
• notatki są w PDF

Zabawa w Słowach na jednym z zajęć ARP '19/20

W trakcie jednego spotkań zaimprowizowałem 15 minutowy temat, w trakcie którego udało się na prawdę szybko, przy tablicy określić aż 7 definicji. Notatki z tego zapisałem w PowerPoincie, choć praca wykonana była na papierowej tablicy.

1. Prawo – ogłoszone przez władcę zasady postępowania.

2. Władca – atrybut stanowienia prawa.

3. Sprawiedliwość – konsekwentne stosowania prawa.

4. Moc – możliwość realizacji własnych decyzji i egzekwowania prawa.

5. Wolność i niewola – możliwość (i niemożność) podejmowania decyzji.

6. Odpowiedzialność – gotowość ponoszenia konsekwencji.

7. Przemoc – używanie mocy przeciwko woli innej osoby.

    

8. Osoba – byt o rozumnej naturze świadom swej odrębności, i …

I jest do tego prezentacja w 2020-01-21 Zabaw w Slowa na ARP.pptx i 2020-01-21 Zabaw w Slowa na ARP.pdf.

Apologetyka '2018. 

Tematy, które miały być opanowana przez studentów w ramach kursu

Zabawa w Słowa '2014

• spotkanie pod parasolami (bo lało) w trakcie OdwykCamp w Przygłowie
• oprócz prawdy, miłości zdefiniowano również słowo napój - ciecz spożywcza

Zabawa w Słowa '2003

• pierwotnie ta nazwa używana była dla systemu informacyjnego, w którym robiłem notatki
• system ten przypominał Wiki - a były to czasy, gdy nie było jeszcze Wikipedii i idea Wiki (i Web 2.0) dopiero się krystalizował
• pewnie dlatego nazywało się to FiKi - Filozoficzne Wiki
• kiedy? 2003, 2004 i pewnie gdzieś do 2005 bo potem już przeszło w mojego bloga (Luźne przemyślenia W34)

Kategorie: lekcja, apologetyka, filozofia, zabawa w słowa, _składnica

Słowa kluczowe: zabawa w słowa

Pliki

• 2018 niektore slowa robone na SA1.png
• 2020-01-21 Zabawa w Slowa na ARP.pdf
• 2020-01-21 Zabawa w Slowa na ARP.pptx
• 2022-12-25 Zabawa w Slowa - z Mateuszem.pptx
• 2023-03 NOWE do zabawy.pptx

Komentarze: (0)

Św. Tomasz ładnie o Bogu

Kategorie: tomizm, _blog, teologia / tomizm, filozofia, teizm

Słowa kluczowe: św. Tomasz, tomizm, przyczyna, Bóg

Komentarze: (1)

Klasyfikacja światopoglądów

Światopoglądy są 3. Tylko 3. Jest teizm, ateizm, panteizm. Koniec!

Więcej w prezentacji, którą przygotowałem na spotkanie KFC jesienią 2018

Kilka obrazków:

Dopiski:

• lepsza prezentacja na spotkanie w czerwcu 2019, po wizycie panteisty.
• ToDo: Napisać do Andrzeja H. list - dlaczego Tygodnik Powszechny jest panteistyczny.

Kategorie: _blog, światopogląd, apologetyka, filozofia

Słowa kluczowe: teizm, ateim, panteizm, światopogląd, światopoglądy, filozofia

Pliki

• 2018-10 Klasyfikacja-swiatopogladow 1.pdf
• 2018-10 Klasyfikacja-swiatopogladow 1.pptx
• 2019-06 Klasyfikacja-swiatopogladow 2.pdf
• 2019-06 Klasyfikacja-swiatopogladow 2.pptx
• 2019-06 Tozsamosc a dzialania.pptx
• 2020-05 Klasyfikacja-swiatopogladow - skrot.pdf
• 2020-05 Klasyfikacja-swiatopogladow 2a.pptx
• 2020-05 Klasyfikacja-swiatopogladow 2a1.pptx
• 2020-11-11 Klasyfikacja-swiatopogladow 3.pptx
• 2023-01-08 Klasyfikacja-swiatopogladow 4.pptx
• 2023-10-18 Jakub Hołobinka tak to widzi.jpg
• 2023-10-18 Klasyfikacja-swiatopogladow 5.pptx

Komentarze: (0)

Zasadnicze pytania światopoglądu (wg. Sire’a)

Zasadnicze pytania światopoglądu (wg. Sire’a)

Kategorie: _blog, filozofia, apologetyka

Słowa kluczowe: światopogląd, filozofia, kim jestem, skąd jestem, dokąd zmierzam

Komentarze: (0)

Moja dogmatyka druga

Metodologia pracy nad moimi dogmatami

W notce Moja pierwotna dogmatyka wyjaśniłem skąd bierze się moje przekonanie odnośnie istnienia Boga.  Z wiary! Po prostu wierzę. Wierzę, jak każdy człowiek, który w istnienie Boga musi uwierzyć albo musi uwierzyć w jego nieistnienie.

Wykazałem tam logiczność mojej wiary, teraz zapiszę sobie jak podchodzę do budowania kolejnych dogmatów, czyli jak używam filozofii.

#1. Mechanizm tworzenia mojego światopoglądu to filozofia konstruktywna, czyli takie działania:

• opanowanie mechanizmu krytycznego aby krytykować wszystko;
• zbieranie lub generowanie pomysłów w celu poddawania ich permanentnej krytyce;
• ponieważ mechanizmy krytyczne podlegają rozwojowi poddawane krytyce musi być też to co już w światopoglądzie jest a co przeszło przez krytykę, może w światopoglądzie zostać. Do czasu, aż znowu nie zostanie poddane krytyce.

Dogmaty powstają więc w wyniku generowania pomysłów i ich krytykowaniu. Co przejdzie krytykę - zostaje.

#2. Dodatkowo, do generowania pomysłów potrzebne są dane wejściowe. U mnie pochodzą one z dwóch źródeł:

• z mojego życia (nazwę je "z życia wzięte");
• z życia innych ludzi (to się zwie: świadectwa).

#3. I tak w koło: dane wejściowe, przetwarzanie, krytykowanie, obserwacja, słuchanie i czytanie, tworzenie własnych zdań, zapisywanie. I tak w koło... i mam coraz więcej swoich dogmatów, mam coraz to bardziej skomplikowany światopogląd.

Przykłady moich dogmatów

#1. Dogmaty matematyczne:

• Elementy Euklidesa
• 2+2=4 oraz inne takie arytmetyczne, które się z tego na wyprowadzić, z pojęciem Całki Reimanowskiej włącznie.
• .... przy przestrzeniach nieeuklidesowych wymiękam ale na codzień ich nie potrzebuję.
• Wiedza ta sprawdza się gdy kupuję jabłka na targu, gdzie razem ze sprzedawcą pozwalamy sobie na pewne niedokładności zarówno w ważeniu jak w zaokrągleniach cen.
• Odnośnie płaskości czy kulistości ziemi nie ma jeszcze wyrobionego zdania. Poglądy szkolne odrzucam, mimo iż w sypialni ma globus. Jak jadę do Wrocławia to przyjmuję, że ziemia jest płaska, podobna do mapy, której używam. To założenie mi starcza. Samolotem latam rzadko.

#2. Dogmaty odnośnie przeżyć:

• pamiętam, że w lipcu 1983 roku w dziedzinie mojej relacji z Bogiem coś się zmieniło. W czerwcu nie wierzyłem, że Bóg jest, w sierpniu było już zupełnie inaczej, bo gdzieś w okolicach 25 lipca uwierzyłem. Uwierzyłem w Boga. Kiedy uwierzyłem Bogu - nie pamiętam, ale chyba dość szybko po tym pierwszym uwierzeniu.
• ..... dogmat opisujący to co się wydarzyło we mnie jest trudny do opisania. Może zapiszę go w innej notce.

Kategorie: _blog, credo, osobiste / credo, filozofia, _blog, credo, osobiste / credo, filozofia, _robocze

Słowa kluczowe: wiara, dogmat, podstawa, teizm, światopogląd

Komentarze: (0)

Arystoteles i Platon, oraz podejście do nauki w XX wieku.

Zainspirowany obrazkiem Damiana musiałem przemyśleć sobie jak to jest z tym poszukiwaniem prawdy. Inspiracją jest renesansowy fresk Rafaela zwany „Szkołą Ateńską”, będący alegorią dwóch podejść do poszukiwania prawdy.

Podejście #1, (nazwijmy je podejście Arystotelesa, który na fresku wskazuje na ziemię) - badajmy naturę, zastanówmy się nad tym co widać, co da się dotknąć, może wywnioskujemy z tego jakąś idee, zaobserwujemy zależność, ubierzemy to w prawo, które okaże się przydatna do dalszego, praktycznego (i wygodnego) życia.

W starożytności nazywano to filozofią przyrody, a wielkim sukcesem takiego podejścia są wielkie odkrycia późnooświeceniowych naukowców w XIX wieku. To była piękna epoka, epoka stali, kolei i telegrafu. Sukcesy jednak zrodziły pychę, a jej szczytem było dość powszechne twierdzenie naukowców, że jak rozwiążemy jeszcze kilka problemów (pod koniec XIX wieku chyba było ich 17 choć słabo pamiętam), to jako ludzkość będziemy wiedzieć wszystko.

Na początku XX wieku rzucono się więc na te problemy, pewien zgrzyt pojawił się w termodynamice z entropią, kolejny z promieniotwórczością, a ta skierowała naukowców w kierunku jądra atomu otwierając jednocześnie puszkę Pandory. Okazało się, że problemów jest więcej, a odkrycie zasady nieoznaczoności Heisenberga rozwaliło całkowicie dotychczasową filozofię nauki, a i filozofią oświeceniową zachwiało. Tak to jest - pycha chodzi przed upadkiem, choć upadek oświecenia to widać dopiero dziś.

Oczywiście praktyczne, arystotelesowskie podejście dalej działało i pozwalało inżynierom opracować silniki, samochody i czołgi, Nobel stworzył pokojowy dynamit, ktoś inny nowoczesne leki i wygodne trucizny. Opracowano radio, więc od 1925 mamy w Polsce radiofonię, a od lat 70-tych telewizyjną propagandę (bo badania społeczne oddziaływania TV zaczęły się polskim OBOP-em, choć telewizja to lata 50-te). Nawet pierwsza elektrotechnika na silnikach, przekaźnikach a nawet na lampach elektronowych dała się stworzyć praktycznie bazując na Newtonie, bo „dziury”, „tunele” i inne relatywistyczne problemy pojawiły się dopiero w półprzewodnikach, a więc w połowie XX wieku. Pisząc to bardzo się cieszę z posiadania mojej Mackówki bo wiem, że każde kliknięcie w klawisz jest obserwowane przez procesor pracujący z czterogigahercowym taktem. Tak, to działa!

Ta metoda działa, jest skuteczna, inżynierowie cieszą się pracując. Ale moje pytanie jest takie: czy idąc tą drogą można poznać prawdę? Otóż współczesna, XX-wieczna nauka już wie, że nie skoro w kluczowej dziedzinie, tj. w fizyce wróciła do Platona.

Podejście #2 (nazwijmy je umownie Platońskim, wszak Platon wskazuje na niebo) - poszukajmy w świecie idei, wszak z nich wychodzą pewne emanacje, z których jedną jest zapewne nasz świat. Jeżeli zrozumiemy idee to zrozumiemy co się tu dzieje i może nasze życie będzie przez to przyjemniejsze.

Podejście to było uprawiane przez naukowców zawsze, również tych oświeceniowych w XIX wieku. Efekty widać głównie w matematyce, gdzie powstało mnóstwo piękny idei, z których wiele ciągle nie ma zastosowania, choć co jakiś czas jakiś fizyk, albo inżynier krzyknie „kupuję to” i rzeczywiście kupuje. Przez to mamy odtwarzacz mp3 (dziwne transformaty matematyczne), szyfrowanie SSL (zabawy liczbami pierwszymi), diody świecące (inwersje stanów i tunelowanie) i świadomość kolejnych, nierozwiązanych problemów w fizyce. Inne efekty widać w naukach społecznych, które po oświeceniu koncentrują się na krytyce tego co było, aby w przyszłości wytworzyć coś lepszego. No i fajnie, choć do teraz wszystko co wymyślono to silne, modernistyczne idee kreacji „nowego człowieka”, którego jakoś wytworzyć się nie udało, za to setki milionów ludzi ten eksperyment przypłaciło życiem, a miliardy przez to żyją w nędzy. Niestety - eksperyment wciąż trwa, bo neomarksizm ciągle w natarciu, a my (moim zdaniem) tylko chwilowo możemy cieszyć się wolnością, opłaconą pewnie za cenę 50% stawki podatków i faktem, że żyjąc w tym miejscu świata ciągle mamy coś więcej niż inni.

Ale wróćmy do podejścia Platońskiego. Już na początku XX wieku Einstein tak działał - wymyślał idee. Nie eksperymentował, bo jak? na poczcie? Wymyślał, sprawdzał czy do tego jest jakiś piękny model matematyczny, gdy był, przyjmował, że jest to dobre, więc pokazywał innym, którzy jakieś laboratoria mieli i mogli próbować to sprawdzić. Tak w kilka lat powstała Ogólna Teorie Względności, której konsekwencji Einstein nie tylko nie zbadał, ale nawet wielu z nich nie przewidział.

Dziś więc poszukiwania toczą się w świecie idei - szukana jest Wielka Teoria Wszystkiego, ale nie jest szukana w laboratoriach. W laboratoriach zajmują się obiektami praktycznie nieobserwowalnymi albo obserwowalnymi bardzo trudno i bardzo rzadko (a do tego jeszcze bardzo, bardzo drogo: patrz CERN i jego Wielki Wyciekacz Helu). Współczesna fizyka (filozofia przyrody?) zajmuje się więc ideami - wymyśla idee, i tylko niektóre z nich próbuje zbadać badaniami, w których niewiele osób rozumie o co chodzi, mimo iż na popularyzowanie i edukację idzie wielka kasa.

A więc fizyka zajmuje się ideami? A jak to robi? Nie wiem, bo za głupi jestem aby ich rozważania zrozumieć. Bazuję tylko na tym co oni o swojej pracy mówią, a mówią tak, że mało kto ich rozumie. Ale jest coś co z ich wypowiedzi rozumiem - rozumiem, że wielu z nich, w swych poszukiwaniach przyjęło (nawet niekoniecznie świadomie - wszak tak byli w modernizmie wychowani) oświeceniowe założenie, że jedyne co istnieje to materia. No i mimo, że w świecie idei szukają to jedynie w materii próbują szukać potwierdzenia.

Ale miało być o poszukiwaniu prawdy więc wracam do tematu. Mamy więc dwa podejścia:

• Patrzymy na naturę i wnioskujmy idee, stawiamy hipotezę, teorię, sprawdzamy, budujemy prawo. Często działa choć fizyka Newtona do leczenia schizofrenii nie jest przydatna.
• Ale może inaczej - szukajmy idei i potwierdzajmy, że działa? Czasem działa, czasem nie - troszkę to przypomina średniowiecznych alchemików (w tym ostatniego, Newtona) ale szukajmy.

Tak swoją drogą dziś okryłem, że jedno z tych podejść jest wewnętrznie sprzeczne, ale dziś nie chcę mi się już tych rozważań kontynuować. 

Dodatki zapisane tu przy okacji

O Hawkingu i jego Krótkiej Historii Czasu

A teraz moja bardzo subiektywna obserwacja: Książka "Krótka Historia Czasu" funkcjonuje w Polsce od lat 80-tych. Wielu znajomych ją kupiło, wielu nawet przeczytało, ale póki co nie spotkałem żadnego, który ją zrozumiał na tyle, aby mi ją wytłumaczyć. Przypuszczam, że nie zrozumiał, choć nie każdy chce się do tego przyznać. Hawking pisał tą książkę dla normalnych ludzi, więc widać, że ja sam będąc przygłupem funkcjonuję w środowisku przygłupów. Takie życie.

Daty do zapamiętania:

• Sokrates (Σωκράτης) - 470-399 p.n.e. a więc wiek V
• Platon (Πλάτων, Plátōn) - 427-347 p.n.e.
• Arystoteles ( Ἀριστοτέλης, Aristotelēs) - 384-322 p.n.e. a więc to jest wiek IV przez Panem Jezusem

Obraz Rafaela

Ten obraz to fragment fresku Rafaela "Szkoła Ateńska" przedstawiający Euklidesa. Za chwile przyjdą tu: Gauss, Riemann i Mińkowski i mu pogną tą tabliczkę i zabiorą cyrkiel.

Aksjomaty przestrzeni Euklidesowej:

#1. Dowolne dwa punkty można połączyć odcinkiem.
#2. Dowolny odcinek można przedłużyć nieograniczenie (uzyskując prostą).
#3. Dla danego odcinka można zaznaczyć okrąg o środku w jednym z jego końcowych punktów i promieniu równym jego długości.
#4. Wszystkie kąty proste są przystające.
#5. Dwie proste, które przecinają trzecią w taki sposób, że suma kątów wewnętrznych po jednej stronie jest mniejsza od dwóch kątów prostych, przetną się z tej właśnie strony. 

O płaskoziemcach

Mam pewne przypuszczenia, że osoby wierzące w Ogólną Teorię Względności nie mają moralnego prawa potępiać płaskoziemców, gdyż same odrzucając nie tylko Kartezjańską, ale i Euklidesową geometrię i wprowadzając w to miejsce nieeuklidesowe rozmajtości riemannowskie mają problem z pojęciem "płaskości". 

Tajny język naukowców

Kategorie: _blog, filozofia / nauka, nauka

Słowa kluczowe: platon, arystoteles, nauka, oświecenie, fizyka, fizyka współczesna

Pliki

• Euklides-w-szkole-atenskiej.jpg
• Platonyaris.jpg
• School_of_Athens_by_Raffaello.jpg
• metoda naukowa.jpg
• ogólna teoria wzglednosci.png
• ogólna teoria wzglednosci2.png
• plato-and-aristotle-coloring-page.jpg
• platon-i-arystoteles.jpg
• tajny-jezyk-naukowcow.jpg

Komentarze: (2)

Czy ateizm jest wiarą?

Uwielbiam zabawę w słowa. Zabawa w słowa to podstawa filozofii. Słownik (np. nasz PWN) jest niezbędny aby uprawiać filozofię. Badam dziś zdanie, że światopogląd ateistyczny jest (nie jest) wiarą.

Sprawdzam więc w słowniku. Co my tu mamy?

 I teraz niech ktoś powie, że ateizm (niewiara w Boga) nie jest wiarą.

Myślę, że skoro teizm jest światopoglądem wymagającym wiary (jak każdy światopogląd) to jego zaprzeczenie, czyli ateizm też takim światopoglądem też musi być i też wiary wymaga. Fakt wymagania wiary w ateizm łatwiej się ateistą ukrywa gdy mówią o materializmie.

Dopisek:

Dwa dogmaty ateisty:

1. Nie ma Boga
2. Nienawidzę go.

Kategorie: filozofia, ateizm, _blog, zabawa w słowa

Słowa kluczowe: ateizm, pogląd, osąd, wiara, światopogląd

Komentarze: (4)

Po co Bóg stworzył świat?

Niektórzy mając chwilę wolnego czasu stawiają pasjansa, a ja postawiłem sobie wczoraj taką zasłyszaną przy kolacji tezę.

Teza:

Bóg stworzył świat z miłości i do miłości.

Niezbędne definicje:

• Bóg to osobowy absolut, istota konieczna.
• Miłość to relacja między osobami, zakładająca czynienie drugiej osobie dobra. (czasami miłość wymaga ofiary).
• Dobro - stan rzeczy, w których Bóg chce aby się one znajdowały.
• Świat (w powyższym zdaniu) wszystko co stworzone, wszędzie i zawsze.

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: bóg, miłość, dobro

Komentarze: (0)

Filozoficzny mikrotraktat o liczbach i relacjach (1, 2, 3)

Filozoficzny mikrotraktat o liczbach i relacjach:

1 (jedynka) to pojedynczość;
2 (dwójka) oznacza relacje i intymność; dwójka to 1+1;
3 (trójka) to wspólnota i współuczestnictwo; trójka to 1+1+1 choć rozumiejąc już dwójkę można to zapisać 2+1;
4 czwórka nie wnosi już nic nowego.

I pewnie dlatego, wszystko powyżej trójki jest już nudne.

* * * * *

Przy okazji definicja liczby naturalnej:

1 jest liczbą naturalną
n+1 jest liczbą naturalną

* * * * *

I jeszcze przy okazji. Od kiery to 0 (zero) jest liczbą naturalną? Wikipedia tak podaje, a przekonany jestem, że w szkole mnie inaczej uczono, tylko nie nie mam zeszytu z klasy IV aby sprawdzić.

* * * * * (10m2018)

WA> Przyjaźń jest relacją dwuosobową. Braterstwo trzy.

MM> cztery to już partia polityczna ;)

WA> Wbiłeś mi tym klina, bo wierzę, że 1, 2 i 3 wystarczą do opisu wszystkiego i 4 już niczego nie wnosi.
WA> I rzeczywiście tak jest, bo zobacz, że 3 wystarczy do partii. Wystarczy jak dwóch się umówi, że wykorzystają tego trzeciego.

Kategorie: _blog, filozofia

Słowa kluczowe: liczby naturalne, relacje, jedność, jedynka, dwójka, trójka, trójca, zbiór liczba naturalnych, relacja

Komentarze: (0)

Rupert Sheldrake - Naukowe dogmaty i pytania

Trochę to panteistyczne, ale czymś ten ateizm należy rozwalić i pewne panteistyczne rozważania mogą się przydać. Tak czy inaczej zachowuję 10 zidentyfikowanych dogmatów dzisiejszej nauki, bo przekonują mnie one, że jest Stwórca i jest stworzenie.

Autor: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rupert_Sheldrake

Kategorie: filozofia, nauka, _blog

Słowa kluczowe: filozofia, nauka, filozofia nauki, Rupert Sheldrake, dogmaty

Komentarze: (1)

Wielkie herezje drugiej połowy XIX wieku, czyli bezbożność atakująca

Tu wypisuję sobie główne idee, które pojawiając się pod koniec XIX wieku troszkę w świecie namieszały:

• 1848 - Karola Marksa i Fryderyka Engelsa wydają w Londynie "Manifest partii komunistycznej" (niem. Manifest der Kommunistischen Partei). Od tego momentu "Widmo komunizmu krąży po Europie".
• 1859 - Charlesa Darwina wydaje po raz pierwszy "O powstawaniu gatunków" (ang. On the Origin of Species) a więc jak się później, po ujawnieniu prywatnych notatek i korespondencji Darwina okazuje atak na koncepcje Boga Stwórcy a niekoniecznie rzetelne badania naukowe.
• 1870 - dogmat o nieomylności ogłoszony Papieża
• 1881 - Brooke Westcott i Fenton Hort wydają "The New Testament in the Original Greek” - lekko politycznie poprawiony grecki tekst Nowego Testamentu, bo przecież Textus Receptus zbyt dosłownie pewne rzeczy stawia, za mało błędów ma, zbyt czytelny jest - trudno z nim walczyć, a tak zmieniając tekst grecki wprowadzamy nieco min.
• 1900 - Sigmund Freud wydaje "Objaśnianie marzeń sennych” (Die Traumdeutung) oraz wiele innych prac.
• ?.... Nitrze - moralność baz Boga zmarł 1900
• 1910 - Jeszcze dodam "Przysięgę antymodernistyczną".

Kategorie: notatka historyczna, _blog, filozofia / notatka, historia / notatka, notatka

Słowa kluczowe: darwin, marks, engels, modernizm, biblia, textus receptus, herezje, ewolucja, ewolucjonizm, naturalizm, Westcott i Hort

Pliki

• O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego.pdf
• marks-engels-manifest-komunistyczny.pdf

Komentarze: (0)

Poznawanie Boga

Od niedzieli rozważam taki fajny dogmat:

Rozważania:

#1. Definicja z wiki: Badania – prace podejmowane przez badaczy nad badanym przedmiotem w celu osiągnięcia większej wiedzy, ustalenia twierdzeń, poznania tez, aksjomatów, uogólnień i definicji.

#2. Co łatwo badać: materię, kosmos i kota - a więc przedmioty. Nawet kot jak się go bada (byłem kilka razy u weterynarza) to nie ma wiele do gadania. Ma pazury i zęby ale weterynarz jest silniejszy i badanie kota przeprowadzi. Z Panem Bogiem - Stworzycielem wszechświata takie numery nie przejdą. Zawsze jest silniejszy od nas, ważniejszy, i to zawsze On określa co możemy z Nim zrobić, a wbrew Jego woli nie możemy nic. Może co najwyżej się do Niego zwracać.

#3. Za to można badać Boże stworzenie - czyli materię i kosmos. Można to badać, bo Bóg dał nam to wszystko po to abyśmy nad tym właśnie panowali, badali, nauczyli się tym rządzić, używali. Mamy sobie czynić ziemię poddaną - więc wypada ją najpierw zbadać.

#4. Poznawanie to odkrywanie wiedzy w sposób bardziej pasywny, bardziej analiza informacji niż ingerencja w celu jej zdobywa.

#5. Poznać Boga można, ale jak?
- rozumem i logiką - bez tego nie da się nic wymyślić, ani nawet opracować wyników obserwacji, więc to jest podstawa;
- przez obserwację stworzenia - w stworzeniu widać niewidzialną moc Boga, jego potęgę (bo to wielkie jest) i bóstwo (oddzielenie);
- przez objawienie - bo Bóg chce ludziom coś powiedzieć, mówi, mówił więc warto poszukać śladów tych przemów;
- przez Ducha Świętego - bo Duch jest nam dany abyśmy więcej wiedzieli.

Kategorie: filozofia, nauka, _blog, filozofia/epistemologia

Słowa kluczowe: Bóg, stworzenie, poznanie, badania

Komentarze: (0)

O miłości przy obiedzie

Zacznę od definicji:

No i oczywiście powstaje trudne pytanie: co to jest to dobro, jak je rozumieć, czym jest i kto ma określić co dla kochanej osoby jest dobre. Jest pytanie więc pobawmy się w analizę i szukanie odpowiedzi:

#1. A gdyby tak kochana osoba miała prawo określić co jest dla niej dobre? Na pewno było by miło, ale czy dobrze? Widać to dobrze w przypadku dzieci, bo dzieci ciągle chcą lody, ciastka i dobrą zabawę a rzeczy te, mimo iż dobre w nadmiarze dobre wcale już nie są i dopiero umysł (wiedza, doświadczenie, mądrość) rodzica dawkując je w procesie wychowawczymwytwarza dobro w postaci środowiska, w którym dziecko dobrze wzrasta. A więc podejście pierwsze dobre nie jest - tworzy hedonizm -"kochasz mnie, więc zrób mi dobrze”.

Może więc należy szukać dalej?

#2. A gdyby tak osoba kochająca uznała co jest dobre dla kochanej i to realizowała? Takie coś mamy ewidentnie w macierzyństwie - dzieciaki nie wiedzą, bo nie jest ich zadaniem wiedzieć, ich zadaniem jest rosnąć :-) ale z czasem dzieciak zaczyna mieć własne zdanie i dość trudno uchwycić ten moment, ale na pewno z czasem staje się dorosłym człowiekiem zasługującym na pełną wolność ze strony rodziców i wtedy podejście „miłość to czynienie drugiej osobie dobra określonego przez czyniącego” przestaje działać.

A więc dalsze poszukiwania:

#3. A może uzgodnić widzenie dobra tych dwóch osób, ponegocjować, ustalić rezygnując z subiektywnego „ja” aby poprzez „my" przejść na poziom obiektywny? Umowa społeczna, kontraktualizm, Jan Jakub Rousseau? O nie! Praktyka od czasów rewolucji francuskiej udowadnia, że to nie zadziała, że ludzie uzgodnić wspólnego dobra nie są wstanie bo "moje jest mojsze” i popsuta grzechem natura zawsze wyciągnie na wierzch nasz egoizm.

Co więc robić?

#4. Można dalej kierując się ku obiektywności zapytać Pana Boga? Tak! I to jest rozwiązanie. To jest rozwiązanie

Miłość to czynienie innemu dobra, a co to jest dobro? Potrzebuję więc na szybko kolejnej definicji:

Bóg jest Stwórcą - On jedynie wie po co to wszystko jest i jak to wszystko ma działać, i On chce aby każdy z nas go szukał, zarówno indywidualnie jak i społecznie.

I tu się kończą moje rozważania, bo zupa (krem z pomidowów) zjedzona, rachunek już zapłacony i mogę dalej iść zwiedzać Chropaczów. Fajne miejsce!

Kategorie: filozofia

Słowa kluczowe: miłość, chropaczów, dobro, filozofia

Komentarze: (0)

Chronos czy kairos?

Jak się ma chronos a kairos. Na dziś wydaje mi się, że chronos to bardziej odcinki czasu, części czasu, okresy, zaś kairos to właściwy moment. Ale mogę się mylić i myślę, że muszę nad tym popracować.

Co to znaczy "odkupić czas" użyte w Ef 5:16? BG mówi o odkupieniu, ale nowsze przekłady sugerują, że mamy dobrze wykorzystywać.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: czas, kairos, chronos, życie, ef 5:16

Komentarze: (0)

współżycie fizyczne mężczyzny z kobietą

C.S.Lewis, Listy starego diabła do młodego, List 18

Kategorie: filozofia, etyka, _blog

Słowa kluczowe: lewis, c.s.lewis

Komentarze: (0)

Autorytet (zabawa w słowa)

W lewackiej Wikipedii słowo autorytet ma 5 określeń, a co jedno to dziwniejsze - zmuszony więc jestem stworzyć dziś własne, na potrzeby dyskusji Sola Scriptura - która to zasada uznaje Pismo Święte za najwyższy autorytet. Autorytet czyli co?

Autorytet - osoba (?), która pomaga nam poznać i opisać świat oraz wszechświat, pomaga stworzyć własny światopogląd.

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: autorytet, światopogląd, prawda, epistemologia

Komentarze: (1)

Oświecenie albo zaciemnienie w nauce

Z ciekawego wykładu wynotowuję:

inspiracja - prof. Krzysztof Meissner

Dopisek z dyskusji po analizie hasła "Kreacjonizm" na Wikipedii:

Lewactwo zawsze stosuje dwie miary, mentalność Kalego. Lewactwo uważa, że ich wiara to jeszcze nie do końca udowodnione fakty a wiara innych to mimo dowodów i przesłanek zabobon.

Wikipedia jest Oświeceniowa, dlatego wszystko gdzie pojawi się osobowy Bóg jest czymś co należy odrzucić i wyśmiać. 

W załączniku film z wykładem "Znaczenie tajemnicy w fizyce - prof. dr hab. Krzysztof Meissner"

Kategorie: obserwator, oświecenie, filozofia, _blog, filozofia / nauka

Słowa kluczowe: oświecenie, nauka, wiara, filozofia, filozofia nauki

Pliki audio

Pliki

• Znaczenie tajemnicy w fizyce - prof. dr hab. Krzysztof Meissner.mp4

Komentarze: (0)

Postmodernizm po raz kolejny, i kolejny, i kolej....

Ładne określenie: Postmodernizm to niedowierzanie metanarracjom.

Ładne i celne bo pochodzi od Jean Francois Lyotarda, który powiedział „w największym uproszczeniu zdefiniowałbym postmodernizm jako to niedowierzanie metanarracjom".

A metanarracja?

Metanarracja jest wszelkiego rodzaju „wielką opowieścią”, która wydaje się udzielać wszechogarniającego wyjaśnienia wszystkiego; szczególnie jest nią całościowa opowieść o historii i życiu, będąca próbą zalegalizowania jakiejś wersji prawdy.

Nie lubię postmodernizmu, ale mam wrażenie, że już odchodzi. Zanim dobrze się wykształcić, zanim na dobre zaistniał odchodzi. Nie lubię postmodernizmu, ale togo co nadchodzi w jego miejsce nie lubię bardziej - nadchodzi postprawda.

Ciesze się, że jestem częścią jedne metanarracji, dokładnie tej, którą w rozmowie z Nikodemem Pan Jezus wypowiedział tak: Bóg umiłował świat, i dał swojego syna, aby każdy kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne.

Kategorie: postmodernizm, filozofia, postprawda, _blog

Słowa kluczowe: postmodernizm, metanarracja, Jean Francois Lyotard, Lyotard, postprawda

Komentarze: (0)

Quinque viae - tomizm miniaturyzowany

#1. jeśli istnieje ruch, to istnieje Bóg - pierwszy poruszyciel.

#2. jeśli każda rzecz ma swą przyczynę, istnieje Stwórca - pierwsza przyczyna sprawcza.

#3. jeśli byty przygodne nie istnieją w sposób konieczny (pojawiają się na świecie i przemijają), musi istnieć Bóg - byt konieczny.

#4. jeśli rzeczy wykazują różną doskonałość, to istnieje byt najdoskonalszy – Bóg.

#5. jeśli celowe działanie jest oznaką rozumności, to ład i porządek w działaniu bytów nieożywionych, lub pozbawionych poznania, świadczą o istnieniu Boga, kierującego światem nieożywionym.

I niech to będzie mój wkład w tomizm miniaturyzowany.

Kategorie: teologia, filozofia, tomizm, _blog

Słowa kluczowe: tomizm, Bóg, Stwórca, przyczyna, ruch, św. Tomasz

Komentarze: (0)

Uczynek (zabawa w słowa)

Co to jest uczynek? Spróbuję sobie zdefiniować.

Uczynek to wywołana decyzją człowieka (aktem woli) jego aktywność, która coś zmienia w rzeczywistości.

Hmmmm...... Nie jest źle. Chyba musi zostać, bo bardziej nie chce mi się dziś myśleć.

A muszę to zrobić, bo w Ef 2:8-10 mowa jest o tym, że Bóg zbawił nas z łaski, przez wiarę, nie z uczynków; stworzył nas w Chrystusie abyśmy pełnili dobre uczynki, które wcześniej dla nas do wykonania przeznaczył. A więc aby wiedzieć co to są dobre uczynki muszę wiedzieć co to są uczynki.

A teraz dobre uczynki. Spróbujmy. Dobro definiuję sobie tak:

Dobro to stan rzeczy w których Bóg chce aby się one znajdowały.

a więc dobre uczynki to:

Dobre uczynki to wywołane decyzjami człowieka (jego aktem woli) aktywności, które zmieniają jakąś część rzeczywistości na taką, jaką Bóg chce widzieć.

Co my tu więc mamy? Mamy swoją wolę, którą podejmujemy decyzję, że chcemy coś zrobić. Mamy potrzebę mocy, aby potem swoją wolę zrealizować. No i mamy wolę Boga, bo mamy robić coś takiego, co Bóg by chciał. Na rozpoznanie woli Boga jest stosowna recepta, zapisana w Rz 12:1-2 więc do roboty!

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: uczynek, filozofia, wola, moc

Komentarze: (0)

Przyszłość (zabawa w słowa)

Przyszłość to ta część rzeczywistości, która zawiera zdarzenia mające nastąpić.

Kategorie: fiki, zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: przyszłość, rzeczywistość

Komentarze: (0)

Wiedza i wiara

Robocze zabawy słowami:

• Wiara (światopogląd) - dopełnienie swojego światopoglądu o to co jest w nim niezbędne a nie jest wiedzą.
• Wiara (ufność) - zaufanie innej osobie, że ma ona moc (możliwość) lepszego wpływania na nasze życie niż jesteśmy wstanie zrobić to sami.

Problemy w tej mikrodyskusji:

• Światopogląd - ???
• Wiedza - ???

Kategorie: filozofia, zabawa w słowa, _blog, fiki, fikisłowa, fikipedia

Słowa kluczowe: wiara, wiedza, światopogląd, ufność, zaufanie

Komentarze: (0)

Mój pierwszy mem - o życiu wiecznym

A ja też sobie zrobiłem mema. Pierwszego. W Wordzie, bo nie ma innego narzędzia do robienia grafiki i memów. W końcu każdy może teraz memy robić. Trochę nie najlepiej wyszedł, ale napisałem w nim, że ....

Takie przemyślenie pojawiło się w trakcie spaceru po starówce, w szczególności gdy mijałem największy w naszym mieście Zakład Pogrzebowy. Wszyscy umrzemy, ale czy wszyscy żyć będziemy?

Kategorie: filozofia, życie, _blog

Słowa kluczowe: śmierć, życie wieczne, wieczność

Pliki

• mem-1.doc
• mem-1.png

Komentarze: (0)

Tożsamość człowieka

I teraz będzie dobre miejsce na ważną myśl, którą w poniedziałek wypowiedział mój kumpel Olek na naszym spotkaniu porannym. Napisałem to w formie listu do pewnego małolata:

Kategorie: filozofia, życie, obserwator, _blog

Słowa kluczowe: tożsamość, rewolucja 68

Komentarze: (0)

Sakrament (zabawa w słowa)

Nie dawno definiowałem tu magię a dziś coś podobnego, sakrament.

Definicja:

Sakrament to obrzęd religijny (wykonanie jakiejś uzgodnionej co do sposobu wykonywania czynności) będący widzialnym znakiem przekazania łaski Bożej.

A teraz rozważanie bo muszę tu postawić pytanie: co na to Pan Bóg?

W Kościele Rzymskim, po Trydencie dogmatycznie ustalono, że sakrament działa (tzn. przekazuje łaskę) niezależnie od kondycji udzielającego (przeważnie kapłana) i kondycji tego, któremu łaska ma być udzielana. Do tego określono jeszcze, że działa jeżeli tylko formalnie został dobrze wykonany (ex opere operato) i takie myślenie tym bardziej rodzi pytanie: co na ten temat Pan Bóg?

Jeżeli magię rozumiem jako czynność religijną (obrzęd) mającą wpływać na rzeczywistość duchową to sakrament jeszcze szczególnym przypadkiem magii. Magicy zwą to białą magią :-) ale to magia.

Ja już wiem, że na Bogu NICZEGO wymusić nie można, ale wiem, że jak się go prosi o to wysłuchuje, i daje nam wszystko co jest nam potrzebne do życia i pobożności. Daje, bo nas kocha. Daje, bo jest miłością. Obrzędem, zaklęciem, magią czy sakramentem nie przymuszę go do niczego, ale jeżeli coś nawet zadziała to niekoniecznie jest to efekt działania Boga. Wszak takie podejście do niego umniejsza moją wiarę w relacje z Nim, a zwiększa ufność w technikę, religię, obrzęd i sakrament, gdzie nie ma miejsca na jego suwerenną wolę.

I dlatego pytania o sakramenty są ważne, bo sakramenty bez wiary są magią, a sakramenty z wiarą z Boga nie są potrzebne, bo Bóg daje więcej niż jesteśmy wstanie sobie wyobrazić i nawet prosić o to.

Kategorie: filozofia, zabawa w słowa, _blog

Słowa kluczowe: magia, katolicyzm, ex opere operate, sakrament

Komentarze: (0)

Anuszkowa filozofia z kuchni

Anuszka w kuchni:

I to jest wielka tajemnica wiary.

Kategorie: filozofia, teologia, hasła na murach, _blog

Słowa kluczowe: chrześcijaństwo, kuchnia, filozofia, bóg codzienny

Komentarze: (0)

Dwie drogi

Można, będą już całkiem fajnym człowiekiem, stać się jeszcze fajniejszym, lepszym, wspanialszym, bardziej spełnionym, szczęśliwszym. Ponieważ jest to dość trudne można do tego zaprząc Jakiegoś Pana Boga, wszak, na przykład niejakiego Jezusa. Wszak Jezus był świetnym coachem, nauczycielem, motywatorem, mentorem, trenerem, znał różne techniki, nawet takie techniki powiązane z mocą, i to z duchową mocą. Chodził po wodzie, uzdrawiał, jak była potrzeba to załatwił żarcie na imprę albo uciszał burzę. Ponoć też zmartwychwstał, więc nie zaszkodzi poprosić go aby wykonał coś również dla nas, aby nas udoskonalił, wzmocnił, zainspirował, napełnił, i nam coś dał. W końcu dla niego nie może być to problem. Poprosimy - pewnie da, bo mówią o nim (słyszałem na ulicy) nas, że nas kocha.

Ale można też - będąc złym człowiekiem i mając świadomość tego faktu przyjść do Pana Boga i przeprosić. Ot, tak po prostu. Przeprosić i oddać się mu, aby zaradził temu, aby coś ze mną zrobił. Można spróbować zrezygnować z własnego życia i stać się takim jakim Bóg by chciał abym był. Można. Można ale dobrze jest przyjść oddając mu resztę swego życia. Dobrze jest umrzeć dla siebie i zacząć żyć dla Niego.

Bóg chce ofiarować nam wieczność ale potrzeba do Niego przyjść. Można przyjść jako dobrowolny niewolnik - dostaje się za to usynowienie. Można przyjść jako człowiek uwięziony w swej grzesznej naturze - otrzymuje się za to wyzwolenie ku wieczności.

Acha - ta pierwsza droga mi nie wyszła. Próbuję więc tej drugiej.

Po rozmowie o współczesnych kierunkach chrześcijaństwa, z TK w kawiarni.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: dwie drogi, nawrócenie, życie wieczne

Komentarze: (1)

Magia

Kategorie: filozofia, zabawa w słowa, _blog, fikipedia

Słowa kluczowe: magia, katolicyzm, ex opere operate, wyszyński

Komentarze: (0)

Tolerancja (zabawa w słowa)

Tolerancja to maksymalne, dopuszczalne odstępstwo od normy aby system dalej pracował poprawnie.

Ciekawe jak to się stało że znaczenie tego słowa obróciło się praktycznie o 180 stopni.

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: tolerancja, zabawa w słowa, filozofia

Komentarze: (0)

Poczucie bezpieczeństwa

Związek frazeologiczny „poczucie bezpieczeństwa” sprawia, że bezpieczeństwo staje się coraz bardziej osobnym bytem, czymś, nie tylko subiektywnym odczuciem, ale jakąś wielkością, którą można odczuwać, poczuwać, a więc i mierzyć a skoro mierzyć to pewnie można nią też handlować o ile wcześniej się ją wytworzy. Tak więc tworzymy bezpieczeństwo! Ale co tak naprawdę robimy? Czy likwidujemy ryzyko wydarzenia się czegoś, czego nie nie chcesz a przewidujesz czy też tylko zmieniamy Twoje odczucia?

Przy okazji definicje, jakie dziś układałem:

Bezpieczeństwo - stan w którym wydaje się nam, że może się wydarzyć tylko to co przewidujemy, a nawet tylko to co akceptujemy, że się wydarzy.

Bezpieczeństwo to stan, który daje poczucie pewności istnienia i gwarancje jego zachowania oraz szanse na doskonalenie.
(…)
Bezpieczeństwo jest naczelną potrzebą człowieka i grup społecznych, jest także podstawową potrzebą państw i systemów międzynarodowych; jego brak wywołuje niepokój i poczucie zagrożenia. ...

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: bezpieczeństwo, uczucia

Komentarze: (0)

cierpliwość i wytrwałość

Zabawa w słowa na dziś:

Cierpliwość to znoszenie trudnych ludzi.

i jeszcze:

Wytrwałość to znoszenie trudnych sytuacji.

Usłyszane w https://www.youtube.com/watch?v=eulILcjVF3I 

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: cierpliwość, wytrwałość

Komentarze: (0)

Prawo (zabawa w słowa)

Dziś, na fejsie pojawił się chyba oksymoron - "prawo miłości". Czy jest coś takiego? Nie wiem, ale poszukajmy.

Prawo - ogłoszone przez władce zasady postępowania obowiązujące na terytorium, gdzie władca włada, które to zasady podlegać będą przez tego władcę sprawiedliwej ocenie.

Przy okazji było też prawo mojżeszowe.

Prawo Mojżeszowe - nadane przez Boga, a ogłoszone przez Mojżesza prawo obowiązujące naród przez Boga wybrany.

No i mołość:

Miłość - relacja zakładająca czynienie drugiej osobie dobra.

Na koniec jeszcze jedna defnicja:

Prawo - ogłoszone przez władcę zasady postępowania osób na terytorium, którym władca jest hegemonem (oj, popsułem coś, bo pojawiło się trudne słowo hegemon) i gdzie stosuje on sprawiedliwość z prawa wynikającą (oj, jeszcze bardziej popsułem….. na poczatku chyba była najlepsza….).

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: prawo, miłość, prawo mojżeszowe, prawo miłości, fiki

Komentarze: (0)

Bez pieniędzy też się umrze

W kuchni powiedziało się takie coś:

I jest to fajne.

Kategorie: filozofia, teologia, hasła na murach, _blog

Słowa kluczowe: chrześcijaństwo, kuchnia, filozofia, śmierć, pieniądze, cel życia

Komentarze: (0)

Kłamstwo wiele razy

Kłamstwo wielokrotnie powtarzane nie staje się prawdą a jedynie sprawia, że wiecej ludzi w nie wierzy.

Dziś o teorii ewolucji a miało być o politykach.

Kategorie: filozofia, media, _blog

Słowa kluczowe: kłamstwo, prawda, ewolucjonizm, polityka

Komentarze: (0)

Psalm 19 i Rz 1:18

Psalm 19, pierwsze wersety:

Niebiosa opowiadają chwałę Boga,
A firmament głosi dzieło rąk jego.
Dzień dniowi przekazuje wieść,
A noc nocy podaje wiadomość.
Nie jest to mowa, nie są to słowa,
Nie słychać ich głosu...
A jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwięk
I do krańców świata dochodzą ich słowa…

List do Rzymian, rozdział 1, werset 18 (albo kawałek dalej), czyli wypowiedź odnośnie ludzi naturalnych, pogan

(…) To bowiem, co o Bogu można poznać, jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił. Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga oraz bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła.

Dziś jednak obowiązującym światopoglądem jest ateizm (w najlepszym przypadku religijny deizm) czego efektem jest powszechne ogłupienie opisane przez Pawła tak:

(…) znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. Podając się za mądrych stali się głupimi. I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy [ stworzenia ] (…) stworzeniu oddają więc cześć, i stworzeniu służą.

Ale ponieważ do edytora dorobiłem sobie możliwość kolorowania to przypatrzę się temu psalmowi bardziej:

Niebiosa opowiadają chwałę Boga,
A firmament głosi dzieło rąk jego.
Dzień dniowi przekazuje wieść,
A noc nocy podaje wiadomość.
Nie jest to mowa, nie są to słowa,
Nie słychać ich głosu...
A jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwięk
I do krańców świata dochodzą ich słowa…

Podmioty mówiące:

1. niebiosa
2. firnament
3. dni
4. noce

Podmioty słuchające:

1. dnie
2. noce
3. cała ziemia
4. krańce świata

Czynności:

1. opowiadają
2. głoszą
3. przekazują wieść
4. podają wiadomość

Treść przekazu:

1. chwała Boga
2. opis dzieła Jego rąk
3. wieść - ale nie za bardzo wiadomo o czym, więc tylko to wzmacnia kontekst
4. wiadomość - więc jak wyżej

Wnioski: w fakcie stworzenia widać dzieło Boga, i jest to wystarczający dowód na jego istnienie. Twierdzenie, że go nie ma jest trwaniem w kłamstwie.

Kategorie: filozofia, biblia, _blog

Słowa kluczowe: rz 1:18, psalm 19, biblia, ewangelia, filozofia

Komentarze: (1)

dwa założenia

Dwa, przyjęte dziś do dalszych rozważań założenia:
#1. Pan Bóg (Stworzyciel) jest. Osobowość, transcendencja, ale też i miłość mamy więc też w pakiecie razem z Jego istnieniem.
#2. Pan Bóg jest zainteresowany aby się stworzeniu pokazać, więc się jakoś pokazuje. Jest więc też objawienie.

Przedtem też takie założenia przyjmowałem, ale czasem warto sobie powtórzyć, przypomnieć, wiedzieć na czym się buduje. A ponieważ w modelu Canvas zaraz będę projektował pewien nowy biznes to takie założenie, choć dla niektórych niezrozumiałe dla mnie jest ważne. A poranne słuchanie jednego z wykładów Projektu Prawda tylko mi to przypomniało, więc sobie tu to napiszę póki wolno.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: teizm, filozofia, bóg, stworzenie, model canvas

Komentarze: (0)

Patriotyzm i nacjonalizm

W poniższym rozważaniu wyprowadzam sobie ze znanych mi i zdefiniowanych pojęć miłość i nienawiść dwa nowe pojęcia: patriotyzm i nacjonalizm. Robię to w 3 krokach.


Krok 1 - obserwowany opis uczuć i postaw, które funkcjonują w otoczeniu

Uczucie #1.
Czuję, że określonym ludziom chcę zrobić coś złego i jak będę miał możliwość to wykonam jakąś aktywność aby im było gorzej.

Uczucie #2.
Czuję, że chcę dobrze dla określonych ludzi i jak będzie ku temu okazja to podejmę w tej dziedzinie jakiś wysiłek.


Krok 2 - przypomnienie znanych mi definicji

Miłość to relacja między osobowa zakładająca czynienie drugiej osobie dobra.

Nienawiść to relacja międzyosobowa mająca na celu doprowadzenie do ograniczania a nawet nieistnienia drugiej osoby.


Krok 3 - konfrontacja definicji z obserwacją i nazwanie obserwowanych zjawisk

Uczucie #1 jest pochodną nienawiści, w szczególności skrajna nienawiść (rzadko spotykana w praktyce) zakłada doprowadzenie do nieistnienia znienawidzonych osób.

Uczucie #2 jest pochodną miłości, bo miłość jest relacją pragnącą dobra drugiej osoby.

Jeżeli teraz podział na ludzi przebiega po linii narodowej (a narody to jednak jest spotykana w świecie rzeczywistość) to mamy już łatwy podział.

Uczucie #1 zwie się nacjonalizmem, bo
Czuję, że Niemcom (którzy nie są jak ja Polakiem) chcę zrobić coś złego dlatego, że nie są Polakami.

Uczucie #2 zwie się patriotyzmem, bo
Czuję, że Polakom (którzy są jak ja Polakami) chcę zrobić coś dobrego dlatego, że są Polakami.


Krok 4 - przykład zastosowania definicji

Przykład od prof. Bocheńskiego:

Jestem na łódce, ratuję rozbitków, mam jedno miejsce, w wodze jest dwóch chętnych do uratowania, Polak i Niemiec. Muszę podjąć decyzje, którą z tych osób wciągam na pokład i szybko odpływam aby uratować siebie i wszystkich innych w łódce. Jedynym kryterium jakie mam do podjęcia decyzji jest kryterium narodowe (czyli nie rozważam: młody brzydki Polak, stara ale ładna Niemka, bo ma młodych i ładnych, Niemca i Polaka).

Decyzja o wciągnięciu na pokład Polaka jest przejawem patriotyzmu, miłością do swojego narodu. Nie ma w tym nic z nacjonalizmu, bo przecież Niemcowi, nie ratując go nie wyrządziłem żadnej krzywdy, po prostu nie miałem możliwości nic z nim zrobić. Do opisu tego przypadku słowa nacjonalizm nie wolno używać.


Przykład 2:

Podbicie terytorium innego narodu jest jednocześnie przejawem nacjonalizmu (dążę do ograniczenia, w szczególności zniszczenia innego narodu), jak i patriotyzmu (bo chcę dla mojego narodu więcej przestrzeni życiowej, i więcej dóbr należących do innych). Ale czy na pewno to patriotyzm? Czy rabunek, nawet który wzbogaca jest dobry? W kategoriach ludzkich tak, ale w ostatecznych kategoriach Bożych nie, i na pewno będzie osądzony, więc podbicie terytorium innego narodu nie może być nazwane patriotyzmem, choć często nazywane tak jest.


Przykład 3:

Kibicowanie na meczu to ewidentny patriotyzm. Cieszę się jak moja drużyna wygrywa w zawodach, bo po to trenowali by wygrać i się cieszyć. Razem możemy się wspierać aby potem razem się cieszyć (lub płakać). Może to wydawać się głupie ale płacz przegranych nie sprawia mi osobiście radości, więc nacjonalizmu w tym nie mam.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: nacjonalizm, miłość, nienawiść, patriotyzm

Komentarze: (0)

Mieczysław Albert Krąpiec

Przeczytałem książkę:

Książka o Polsce, o Lublinie, o KUL, o kościele R-K, o polityce, komunizmie, SB, agentach, IPN i o filozofii też. A właściwie to ta filozofia jest w tle. Chrześcijaństwa nie ma tam wcale. Ot, taka kolejna, dobra książka o Polsce. Warto było ją przeczytać.

Kluczowe osoby w prezentacji tej historii:

• Mieczysław Krąpiec
• Janusz Krupski
• Edward Kotowski

Wydawnictwo dodało, że książka obowiązkowa dla idealistów i frajerów, że jest okrutna (bo jest), i że jest o tym jak się robiło kariery. I jak się robi też, bo patrząc na wpisy w Wikipedii nie wiele się od czasów Gierka zmieniło.

Ciekawostka - chyba pierwszy raz w polskiej literaturze jak jawnie cytowane są całe listy elektroniczne, w delikatnym podkreśleniem ich elektroniczności. Mowa jest też o fejsie. Ale do pana Kotowskiego się nie podłącze, bo to nie mój znajomy.

Kategorie: obserwator, filozofia, polityka, _blog

Słowa kluczowe: polska, kul, krąpiec, ipn

Komentarze: (0)

Propaganda ewolucjonizmu

Zobaczyłem sobie serwis https://www.bighistoryproject.com/bhplive oraz przemówienie autora projektu na TED. Załamka. Świetnie zrobione, ale tak wielka propaganda kłamstw. Gość nawet nie specjalnie ukrywa, że robi słuchaczom wodę z mózgu. Na początku mówi, że zasada wzrostu entropii jest ważną zasadą, a potem, że 20 minut całkowice ją lekceważy.

No dobra - ale wynotowałem sobie historę wszechświata wg. ewolucjonistów, aby wiedzieć na czym polegają te kłamstwa.

• 300 tys. lat po Wielkim Wybuchu powstają atomy wodoru i helu 
• 200mln lat po WW powstają gwiazdy
• 4,5mld lat temu powstaje Układ Słoneczny
• jesteśmy zestawem związków chemicznych - czy na pewno?
• DNA czyli pomysł aby nie stabilizować egzemplarza ale wzorzec organizmu
• przez niedoskonałość DNA (błędy) uczymy się, bo powstają nowe - teoria o potworkach rokujących nadzieję
• 600-800 mln lat temu pojawiają się wielokomórkowce
• 65 mln lat temu asteroida, potop, giną dinozaury ale dla ssaków to szansa
• 200 tys. lat temu pojawiają się ludzie
• mózgi dużo szybciej gromadzą informacje niż DNA ale tylko ludzie mają język i zapisują informację dla potomnych
• To uczenie się się to dar.…. ale mamy „dar” - nie powiedział tylko od kogo. Kto nas obdarował?
• 10 tys lat temu człowiek nauczył się uprawiać rolę - a to wielkie źródło energii
• a 500 lat temu zaczęły się nowe połączenia dzięki odkryciom, podróżom, 
• 200 lat temu - zastosowanie paliw kopalnych jako źródła energii
• pytanie: czy my ludzie panujemy nad kolektywną wiedzą?
• kto to jest Wielka Historia? - jak sobie nie radzimy w filozofią to tworzymy nibyBoga

Jeszcze raz uwagi o całości:

• propagowanie ateizmu i ewolucjonizmu
• propaganda - bo używane są tu prawdy, półprawdy i kłamstwa (np. neardendalczyk)
• propaganda - bo nauka jest używana instrumentalnie - np. co z tym prawem wzrostu entropii? co z ingerencjami Boga w historię (wg. niego zrobiło się - np. DNA)

Kategorie: obserwator, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: ewolucjonizm, powstanie świata, ted

Komentarze: (0)

Zabawa w słowa, c.d.

Znowu muszę sobie przypomnieć proste definicje. Ale dokładam tu też coś nowego:

• Wiedza to znajomość prawdy.
• Prawda to opis rzeczywistości.
• Rzeczywistość to wszystko i wszędzie.
• Wiara to .... - jeszcze nie wiem. Pracuję nad definicją tego słowa, więc myli mi się ono z wiedzą.
  
• Opis to przekaz słowny (abstrahujmy od języka) mający w umyśle odbiorcy wytworzyć obraz opisywanej rzeczywistości.

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: wiara, wiedza, prawda, rzeczywistość, opis, zabawa w słowa, filozofia

Komentarze: (0)

Trzy światopoglądy i świadectwo

Niewysłany list do Mariusza:

Ale modlitwa była wysłana. Można by ją dopracować aby bardziej poetycka była. Ale po co dopracowyać skoro to modlitwa. Pan wie.

Kategorie: filozofia, teologia, apologetyka, _blog

Słowa kluczowe: agnostycyzm, teizm, deizm, wybór, ateizm

Komentarze: (0)

Filozofia na autostradzie A4

Małe rozważanie o czterowymiarowym widzeniu świata.

Codzienne podróżowanie A4 ma swoją małą zaletę. Można wyłączyć radio, jechać wolniej i rozważać. Problemem jest notowanie, ale może za sprawą dyktafonu może jakoś złapię ulotność myśli.

#1. Przedmioty nie są ani dobre, ani złe. Wydaje się, że przedmioty nie podlegają ocenie moralnej.

#2. Dobre czy złe mogą być relacje pomiędzy Rzeczami.

#3. Jako Rzeczy rozumiem w powyższym podmioty (osoby) i przedmioty, a więc nie wszystkie byty. Relacje np. już nie. Przepraszam osoby, że jest do Rzeczy klasyfikuje. Ale w poniedziałki na autostradzie tak można :-) Aby było grzeczniej zapisuję te Rzeczy przez duże R.

#4. Aby móc określić, które relacje są dobre a które złe potrzebny jest wzorzec dobra. Może nawet dało by się to jakoś wyskalować? Może odpowiedź nie musi być zero-jedynkowa? Ale to pytania, a nie proste tezy, którymi się dziś bawię.

#5. Za układanie relacji pomiędzy rzeczami odpowiadają osoby, które poprzez akty swojej woli, a potem idące za wolą działania kształtują świat. Osoby mogą kawałkami kształtować świat zgodnie ze swoją wolą albo, jeżeli nie dysponują odpowiednią mocą (ot, choćby po to aby przełamać wolę i działania innych osób) może im nie wyjść i wtedy ukształtuje się coś innego.

Pewnie do tego miejsca ta moja pisanina nie budzi kontrowersji. Ot, jakieś tam sobie filozofowanie bazujące na prostych (a może i prostackich) definicjach z których wyprowadzone są proste tezy. Każdy tak może o ile ma nieco czasu, albo nieco kilometrów na autostradzie. Ale dość określeń - teraz będzie osobiście.

#6. Osobiście jako wzorzec dobra przyjmuję wolę Boga względem Rzeczy przez niego utworzonych. Wiem, że niektórzy ludzie szukają innych wzorców dobra, wszak są one do życia, o ile nie niezbędne to przynajmniej wysoce przydatne. Osobiście działam tak wierząc też, że Bóg tworząc (wszak to Stwórca) wszystko co stworzył stworzył dobrze. Nie, nie - tu nie ma tautologii, ale to temat na zupełnie inne rozważania.

#7. Osoby (podmioty) podlegają ocenie moralnej gdyż ocenie podlegają ich działania tworzące relacje, a te mogą być dobre i złe.

#8. Widzenie w czterech wymiarach jest możliwe, jeżeli jako czwarty wymiar przyjmiemy wielkość mierzącą (a co to jest miara w tej przestrzeni - do przemyślenia) zgodność relacji pomiędzy rzeczami z wzorcem jaki dla tych Rzeczy przewidział Stwórca. 

No dobrze - Ale jaki jest wzorzec Boga? Co on by chciał? Na świecie wiele jest ludzi, którzy w imieniu Boga przemiawia i jednocześnie wmiawia ludziom to i owo. A skąd ja mam wiedzieć? No i w tym momencie nasuwa mi się kluczowy werset z Listu do Rzymian, czyli Rz 12.1-2. No tak!

List do Rzymian, rozdział 12, początek:

A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.

O czym tu pisze?
- przemieniajcie się (jako osoby).... - to zalecenie,
- w jaki sposób? poprzez odnawianie umysłu,
- po co? abyście umieli coś rozpoznać... ale co rozpoznać?
- jaka jest wola Boża, co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.

Jak nic tylko widzenie w czwartym wymiarze! Możemy wiedzieć jaka jest wola Boga, możemy wiedzieć co jest dobre, co Bogu przyjemne a co doskonałe. Tak tu pisze? Tak, ale jest wcześniej warunek wstępny.

Warunek wstępny widzenia w czterech wymiarach, zapisany w wersecie wcześniej.
- oddać swoje ciało (komu?) Bogu. Ciekawe jak.
- na na ofiarę (co?) (jaką?) żywą - a więc nikt nie mówi o zabijaniu, wręcz przeciwnie!
- (jaką?) świętą. A więc oddzieloną od spraw zwykłych.
- Bogu przyjemną? A więc jaką? Należy zbadać charakter Boga aby wiedzieć, co dla niego przyjemne.
- Jako wyraz mojej rozumnej służby Bogu - a więc świadoma decyzja!

Muszę też pamiętać, że rozdział 12 znajduje się już w drugiej połowie Listu do Rzymian. A co jest w pierwszej? No właśnie.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: a4, dobro, Bóg

Komentarze: (0)

Szczęście i błogosławieństwo (zabawa w słowa)

Szczęście i błogosławieństwo - takie dwa pojęcia, które już wiele razy próbowałem zdefiniować ale jakoś słabo mi wychodziło. Próbowałem, coś tam zapisywałem ale nie nadawało się to do publikacji. Mimo to używałem tych określeń aż dziś powiedziałem dość - należy to wrzucić i używać jakie jak jest, bo może kiedyś uda się ulepszyć a może nie.

Co więc mam? Coś takiego:

Szczęście to stan, w którym człowek się realizuje - tak jak chce się realizować.

A teraz to drugie słowo:

Błogosławieństwo to stan w którym człowiek się realizuje w dobrym planie jaki Bóg dle niego zaplanował.

Inspiracją jest kolega Grzegorz, który błogosławieństwo rozumiał jako tytuł, stopień w KRK przyznawany niektórym po śmierci. No cóż - można i tak, ale przecież to pojęcie (słowo) jest starsze niż KRK.

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: błogosławieństwo, szczęście

Komentarze: (0)

Istnienie Boga - argument ontologiczny

Zachowuję od Jarka z jego fejsa, bo fejs jest bardzo nietrwały

Kategorie: filozofia, teologia, apologetyka, _blog

Słowa kluczowe: argument ontologiczny, bóg, filozofia

Komentarze: (0)

Marzenia i wspomnienia

Próba pierwsza:

Marzenia to są takie wspomnienia ale w drugą stronę.

Druga próba, zero romantyzmu, szkiełko i oko:

#1. Marzenia to indywidualne rozważania odnośnie przyszłości, mające emocjonalnie pozytywny wydźwięk.

#2. Wspomnienia to osobiste rozważania odnośnie przeżyć przeszłych.

Proszę zwrócić uwagę na brak symetrii w obu określeniach. A więc nie ma, że "w drugą stronę".

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: marzenia, wspomnienia

Komentarze: (0)

Krótko o miłości

Krótkie rozważania o Miłości, bo Mikołaj poprosił więc biorę to co jest aktualnie na tapecie:

• Jezus powiedział: "abyście się wzajemnie miłowali". I to jest ważne.
• Dwie definicje miłości:
  • Definicja #1: Miłość to stan emocji, w której osobie jest dobrze z inną osobą.
  • Definicja #2: Miłość to decyzja osoby, że będzie drugiej osobie czynić dobrze.
  • Czy mogą być dwie, tak różne definicje jednego pojęcia? Nie! To skupmy się na tej drugiej, bo pierwszą lansuje świat.
• Definicja dobra:
  • Definicja: Dobro to stan rzeczy, w których Bóg chciałby aby się znajnowały.
  • A kto zna wolę Boga?
• Problemy z realizacją miłości:
  • To nie uczucie ale decyzja. Należy ją podjąć a nie czekać aż będzie miło.
  • Mamy problem poznania czym jest dobro - bo mamy problem poznania woli Boga, bo mamy problem poznania Boga. Ale Bóg chce nam pomóc te problemy rozwiązać!
  • Problem mocy do wykonania decyzji, do przezwyciężania samego siebie. Oj, jest problem, choć Bóg może dać moc. Prosić?
• Modlitwa:
  • Panie Boże ...
    • spraw w nas chcenie (o podejmowaniu decyzji)
    • daj poznanie i mądrość aby wiedzieć co dobre (to o wiedzeniu co jest dobrem)
    • daj moc (to o możliwości wykonania).
  • Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.

Temat ciągle aktualny.

Kategorie: modlitwy, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: miłość, moc, poznanie, dobro

Komentarze: (0)

Pycha

Tak jadę sobie autkiem i zastanawiam się czym jest pycha. Pierwsza definicja niech będzie taka:

Definicja:

Pycha to postawa osoby w której chce ona zająć nienależne jej miejsce.

W swej pysze Diabeł chciał zająć miejsce Boga. Czytamy o tym u proroka Izajasza. Podpuszczeni przez szatana w swej pysze ludzie też stają na miejscu Boga. Niektórzy twierdzą że Go nie ma, inni dają sobie prawo określania co jest dobre a co złe kwestionując dekalog. Pycha bardzo przeszkadza w lekturze Księgi Rodzaju. Wyjaśnię. Odczytując ją nie zadają pytania: kim jest Ten który wszystko stworzył? Czego oczekuje ode mnie? Jak mogę Go lepiej poznać? Zamiast tego ludzie (głównie naukowcy) zadają pytania jak, kiedy, w jaki sposób, tak aby ocenić działania Boga i móc je skrytykować, bo przecież sami mają pomysł jak ten świat stworzyć lepiej.

W swej pyszne również ja, zamiast zastanawiać sie czego Bóg oczekuje ode mnie zaczynam kombinować i robić to, co uważam za dobre, przy czym dobre bardzo szybko okazuje sie dobrym dla mnie kosztem innych.

Modlitwa:
Panie Jezus. Ucz mnie pokory. Chce zawsze być na właściwym miejscu, tzn. na taki, jakim Ty chcialbyś abym był. Wszak to Ty jesteś Panem. Amen.

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, modlitwy, _blog, fikipedia

Słowa kluczowe: pycha, diabel, szatan

Komentarze: (0)

Wilgotność i jej miara

W związku z propozycją wysłania swojego serwera na wakacje do DataCenter, gdzie temperatura waha się w granicach 22 +/- 3 stopnie Celsjusza a wilgotność powietrza na utrzymuje na poziomie 30 – 70% musiałem sobie przypomnieć co to jest wilgotność i jak się ją mierzy.

Wiem, że jest wilgotność bezwzględna, wyrażana albo w gramach albo w litrach i ona jest łatwa do zrozumienia. Taka wilgotność oznacza ile wody jest w powietrzu i koniec, nic więcej.

Jest też ta trudniejsza - wilgotność względna. Ta względna wyrażana jest w procentach mówiąca ile wody jest w powietrzu w stosunku do tego ile wody maksymalnie, w tej temperaturze i przy tym ciśnieniu wepchać w powietrze można aby ta woda z tego powietrza sama nie wypadła spadając na ziemię jako rosa (no i bęc!). Tak - to skomplikowana definicja.

Obie definicje pamiętam chyba z VII albo VIII klasy szkoły podstawowej, w której uczony byłem fizyki przez panią magister Górną (stara panna, lekko wredna, ale jako nauczyciel super skoro po tylu latach to pamiętam i mogę rozważać czy od 15% do 85% to dobrze czy źle).

I jeszcze coś - przy okazji muszę sobie przypomnieć definicję miary, a to już nie szkoła podstawowa tylko pierwszy rok studiów, prof. Walichiewicz i ważna informacja, że miara to coś (ale chyba nie funkcja? nie pamiętam) co sprowadza jakąś rzeczywistość do liczb rzeczywistych. Profesor Walichiewicz też był wybitnym wykładowcą ale ja byłem w tym czasie kiepskim studentem skoro tego nie pamiętam. Ale sobie przypomnę, bo pojęcie miary ciekawe jest.

* * * * * *

No to idę na lewacką Wikipedie poczytać o mierze i wilgotności.

Z lewackiej Wikipedii:

Miara to funkcja służąca określeniu wielkości zbiorów poprzez przypisanie im pewnej nieujemnej liczby.

Mój komentarz: zbiory (a nie zbiór) to coś co opisuje rzeczywistość? W tej definicji tak. Nieujemność oznacza, że chodzi o zbiór licz rzeczywistych dodatnich, czyli na pewno nie żadne wektory, czy też liczby zespolone, ale tylko dodatnie, choć jednak rzeczywiste, czyli te niewymierne też. To ostatnie jest o tyle ważne, że pamiętam iż była w matematyce dyskusja, czy liczby niewymierne mogą oddawać miarę czegoś rzeczywistego, czy też mogą to robić tylko liczby wymierne.

Wilgotność bezwzględna - zawartość pary wodnej w powietrzu, w jednostce objętości równej 1m³, wyrażona w gramach [g/m³]. Wilgotność bezwzględna pary wodnej nazywana jest także gęstością bezwzględną pary wodnej.

Wilgotność względna – stosunek ciśnienia cząstkowego pary wodnej zawartej w powietrzu do ciśnienia nasycenia, określającego maksymalne ciśnienie cząstkowe pary wodnej w danej temperaturze.

Oj, jakie to skomplikowane!

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: wilgotność, miara, prof. Walichiewicz

Komentarze: (0)

Informacja, informatyka i przemyślenia o prawdzie

Przypuszczam, że da się tworzyć systemy informatyczne bez redundancji danych. Tak przypuszczam, choć nie pamiętam formalnego dowodu na to. Przypuszczam tak, ponieważ jeżeli w świecie każdy byt jest jeden to redundancja potrzebna nie jest. Ale dość tej filozofii – przejdźmy do informatyki. Pod koniec lat 70-tych IBM zaproponował system zapisu informacji na dyskietkach i dyskach a zawierający bardzo ważną tablice FAT. Dla bezpieczeństwa tablice te były dwie, ułożone na pierwszych sektorach dyskietki, z prostym algorytmem – po zapisie pierwszej, zapisuję drugą, jak odczytuję to odczytuję pierwszą, a jak się nie da odczytać to krzyczę głośno, aby ktoś sobie mógł specjalnym programem, za pomocą tej drugiej tablicy dane z dyskietki uratować. Redundancja – zdublowanie danych miało podnieść bezpieczeństwo bo awarie nośnika zdarzają się często, a utrata tablicy FAT to praktycznie utrata wszystkich danych.

Ciekawe jest jednak to, że system operacyjny nie odczytywał za każdym razem dwóch tablic FAT i nie porównywał ich. Do drugiej odwoływał się tylko wtedy, gdy pierwsza była nie od odczytania. Twórcy DOS-a chyba poszli tu na łatwiznę, bo ten system nie był przewidziany na tak skomplikowane zdarzenia jak to, w którym w dwóch poprawnie odczytanych tablicach FAT będą inne dane. Sytuacja możliwa a co wtedy zrobić? Ja nie wiem, a oni nie chcieli się nad tym zastanawiać (postmoderniści?).

Ta czy inaczej w systemach informacyjnych jest redundancja – wsadza się ją tam czy to ze względu na bezpieczeństwo (tak jak przypadku opisanego FAT), bądź też z uwagi na szybkość przetwarzania danych – wszak w wierszu tabeli czasem warto mieć gdzieś zapisaną liczbę dzieci niż za każdym razem je liczyć przeglądając inną tabele. Ważne jest tylko aby koniecznie przy urodzeniu kolejnego inkrementować gdzieś zapisaną ich liczbę.

Fajna jest więc redundancja, ale pociągnijmy wątek niespójności danych – pociągnijmy, bo przecież stwierdzenie braku spójności to sygnał, że jednak coś poszło nie tak, że nie jest dobrze, że system informatyczny zawodzi. Taki sygnał nie powinien być ignorowany. Powinno się natychmiast zaprzestać przetwarzania danych, ich analizy, wnioskowanie z nich, bo błędy będą powielane, będę generować kolejne błędy i całe przetwarzanie może zakończyć się katastrofą. I tak najczęściej są (a może były) pisane programy a jak to się ma do życia? Jak zastosować to w polityce? Czy ma to coś wspólnego z moją osobą?

Na co dzień otrzymujemy całe mnóstwo informacji i wykrywamy niespójności w nich zawarte a mimo to nie zatrzymujemy się, tylko żyjemy dalej. Aby w tej niespójności dało się żyć wytwarzamy pewne mechanizmy obronne – odcinamy wszystkie źródła („ja się nie interesuje polityką”) albo tylko niektóre („Gazeta Wyborcza kłamie – czytaj Uwarzam Rze”); szukamy autorytetów („a ojciec dyrektor mówił, że …”) albo próbujemy sami grzebać się w źródłach co przy skomplikowaniu współczesnego świata mimo Internetu łatwe nie jest.

A wszystko to piszę, ponieważ dziś rano, czytając Hymn o miłości Świętego Pawła zauważyłem, że jest tam werset na ten temat:

Dziś widzimy niejasno, jak zwierciadle – kiedyś poznamy tak, jak zostaliśmy poznani.

Piękne, bo wskazujące na przyszłość. Kiedyś poznamy!

Kategorie: filozofia, informatyka, _blog

Słowa kluczowe: prawda, fat, redundancja danych, polityka, sprzeczność

Komentarze: (0)

Umarła we śnie

Umarła we śnie? Tak, i jest to prezentowane jako wartość bo co by nie mówić nasza kultura boi się śmierci. Lepiej o niej nie mówić, lepiej żyć dzisiaj a jutro? Jutro też pewnie będzie dzień, no chyba, że ktoś umrze we śnie, a więc tak bez niepotrzebnych komplikacji.

Nie tak dawno ktoś inny, równie znany też tak umarł i też było to przedstawiane jako wartość. Ale przecież nie zawsze tak było. Kiedyś ludzie bali się śmierci w nocy, w chwili gdy są samotni, w czasie, w którym nie tego się spodziewamy. "od nagłej i niespodziewanej śmierci uchowaj nas Panie" to stara modlitwa a jak do tego tematu podchodzi się dziś?

Ja mamy z tym problem. Z wiekiem coraz większy, bo wiem, że będąc dalej jestem coraz bliżej. Ale też wiem, że nie muszę się obawiać, bo skoro błogosławił do teraz, to dlaczego nie miałby błogosławić mi w tej ostatniej chwili. Skoro zabezpieczał, dawał moc, możliwości - i najważniejsze, skoro wszystko co dla mnie robi jest dla mnie dobrze, bo ON mnie kocha to w tym ostatnim moim ziemskim akcie też to dobro musi się jakoś wyrazić.

Mimo iż mam z tym problem luzuję się. Również moją modlitwą jest modlitwa Tomka Żółtki z przed lat, którą tu na nowo zacytuje. A wiersz inspiratorki tego rozważania o kocie też zacytuje, choć więcej on mówi o kotach i ludziach co pozostają niż o umierającym.

Kategorie: obserwator, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: szymborska, psalm, żółtko, umieranie

Komentarze: (0)

Celowanie i trafianie

Paczka złotych myśli biznesowych z zeszytów, z którymi nie wiem co zrobić więc je sobie wypisuje.

Ble, ble, ble, ble.....

To gdzie jesteś jest zdeterminowane twoimi decyzjami z przez 5, 10 czy 15 lat. To gdzie będziesz za 5, 10 czy 15 lat jest determinowane twoimi decyzjami dziś.
(Charles Moor)

Ble, ble, ble, ble.....

Kiciu z Cheshire - zagadnęła go - Czy nie zechciałbyś mi powiedzieć, którędy mam teraz iść? To zależy w dużym stopniu od tego, gdzie chcesz dojść - odpowiedział kot.
(Lewis Carroll)

Ble, ble, ble, ble.....

Wizja (przedsięwzięcia) dostarcza wskazówek niezbędnych w codziennym podejmowaniu decyzji tak, by pracownicy dążyli w tym samym kierunku i nie przeszkadzali sobie nawzajem.
(Ken Blanchard)

Ble, ble, ble, ble.....

Najlepszym sposobem na przewidywanie przyszłości jest jej kreowanie.
(Peter Drucker)

Ble, ble, ble, ble.....

Jeżeli nigdzie nie celujesz to tam trawisz.
(W34)

Kategorie: filozofia, biznes, _blog

Słowa kluczowe: cel, celowanie, osiąganie celów, planowanie, zarządzanie

Komentarze: (0)

Mądrzy, głupi, źli.

Wczoraj takie oto zdanie usłyszałem i muszę je sobie odnotować do przemyślenia:

"W pewnych dziedzinach ludzi można podzielić na mądrych, głupich i złych". Ciekawe!

Mądrych, głupich i złych? Ciekawy podział!

Oprócz zdania usłyszałem pewien komentarz do niego. Brzmiał mniej więcej tak:
- Ludzie mądrzy, gdy spotykają się z prawdą są zaciekawieni. Słuchają, uczą się, konfrontują swoje przekonania, rozwijają swoje poglądy, uzupełniają braki. Obcowanie z prawdą dodaje mądrym mądrości.
- Ludzie głupi słuchają prawdy ale ją negują, wybierają postawę w której wiedzą lepiej. Oczywiście konfrontacja jest potrzebna, bo nie zawsze prawda jest prawdą ale człowiek głupi do tej konfrontacji podchodzi z przekonaniem, że wie lepiej a jeżeli konfrontacja wychodzi na jego niekorzyść to ucieka przed prawdą w sofizmaty, błędy logiczne, albo manipulacje emocjonalne.
- Ludzi źli nie spotykają się z prawdą. Zło nazywają dobrem, dobro złem, a relatywizm ma tylko jeden wyjątek - u złego człowieka "ja" musi być bezwzględne, musi być absolutem.

Ciekawe i wymagające przemyślenia. Szczególnie w kontekście Rz 1.18nn który to kawałek traktuje o tym samym.

Tam pisze mnie więcej tak:
- są tacy, co widząc stworzenie nie chcą widzieć Stwórcy. - nie chcą widzieć, ponieważ nie chcą oddać mu czci jako Stwórcy.
- w efekcie im umysłu zaczynają działać inaczej.
- i czynią rzeczy, które są niegodne (niewłaściwe dla ludzi)
- w efekcie czego nazywają dobrem zło.

Przypominam to sobie z pamięci, ale chyba muszę na nowo zrobić sobie studium biblijne tego fragmentu skoro uważam, że jest on taki ważny.

Syntetyczny fragment: "nakładają prawdzie pęta (...) przez co podając się za mądrych stali się głupi".

* * * * * * *

Jakże chciałbym być mądrym!

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: mądrość, głupota, zło, prawda

Komentarze: (0)

Kłamstwo i zło

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: kłamstwo, zło

Komentarze: (0)

Życie wieczne

Usłyszałem, że "tak Bóg umiłował świat, że syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne". Tak gdzieś zapisano i teraz można się zastanawiać co znaczy, "jednorodzony", o co chodzi w "wierzy", czym jest "życie wieczne" a tak w ogóle o takim Bogu mówimy, bo ponoć to kosmici... Niektóre pytania będą stawiać teologowie (jak to możliwe, że Bóg ma syna?), inne agnostycy (skąd mamy wiedzieć, że Bóg tak powiedział?) większość jednak zastosuje filozofię f**k it i pójdzie dalej.

Ale jeżeli to zdanie przeczytać tak prosto to chyba jest to dobra wiadomość. Ktoś mnie kocha! Ktoś kocha mnie bardzo bardzo, a do tego mogę mieć przed sobą perspektywę życia wiecznego, cokolwiek to znaczy. O! jest warunek! muszę uwierzyć! Ciekawe w czym więc jest problem.

Kategorie: filozofia, ewangelia, _blog

Słowa kluczowe: ewangelia, życie wieczne

Komentarze: (0)

Przebaczanie

Wygrzebane na starym trwartym dysku:

"Przebaczenie jest aktem pogwałcenia sprawiedliwości (oko za oko) przez przyjecie bolesnych konsekwencji czyjegoś działania.

Jeśli szukamy sprawiedliwości, odwetu, chowamy gorycz, lub podtrzymujemy nienawiść - znaczy, ze nie przebaczyliśmy".

To proste.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: przebaczanie

Komentarze: (0)

Wolność po raz kolejny

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: wolność, radio maryja

Komentarze: (0)

O prawdzie się dziś napisało takie coś...

#1. Żyjąc człowiek poznaje ten świat (i wszechświat), a poznając stawia sobie różne hipotezy, tworzy fajne teorie, tak jakoś buduje swój światopogląd. Jednocześnie poprzez dyskusje i analizę sprzeczności, które się pojawiają (a w dyskusjach z innymi są akcentowane) człowiek nie posuwa się w odkrywaniu prawdy, ale na pewno eliminujemy błędne hipotezy, teorie, założenia i lematy, które pojawiają się w procesie poznawczym i ogólnym magazynie myśli nazwanym "mój światopogląd" mniej lub bardziej bezkrytycznie lądują.

I myślę, że dlatego warto dyskutować. Warto bo potrzebna jest krytyczna eliminacja tego co złe, co nieprawdziwe bo nie spójne, bo sprzeczne, bo nielogiczne.

I dlatego dyskusja to metoda poznawcza.

#2. O prawdzie (tej absolutnej, tej przez duże P) dużo może powiedzieć Stwórca tego całego wszechświata. On wie, bo stworzył, bo zna to na wylot, bo to sobie wymyślił, zaprojektował, wykonał i to go cieszy, bo to co zrobił jest (albo było) dobre. Ale aby Stwórca mógł człowiekowi cokolwiek powiedzieć, to człowiek musi chcieć choć trochę go wysłuchać. Musi też być choć cień wiary, że taki Stwórca istnieje - wszak nie można się dowiedzieć niczego od kogoś, kogo się ignoruje.

I może stąd właśnie taka piękna modlitwa: "Fajnie to panie Boże wszystko zrobiłeś, powiedz mi coś o tym coś więcej bo chcę coś więcej wiedzieć".

W tej modlitwie są dwa elementy. (#1) Uznanie Stwórcy za Stwórce i siebie za stworzenie co od razy stawia te dwie osoby we właściwej relacji - relacji partnerstwa ale nie równości. (#2) chcęć słuchania, gotowość przyjęcia wiedzy o tym świecie a może nawet i wszechświecie.

#3. O powyższym znajduję dwa piękne fragmenty w Biblii. Pierwszy, pozytywny pochodzi z jednego psalmu i mówi, że początkiem mądrości jest bojaźń pańska. Bojaźń nie ma nić wspólnego ze strachem - po prostu chodzi o poważne traktowanie - to Bóg jest stwórca, ja stworzeniem i właściwie, z bojaźnią mogę go traktować.

Drugi to druga część pierwszego rozdziału Listu do Rzymian. Tek kawałek tłumaczy, co się dzieje z umysłami ludzi, którzy nie mając właściwej relacji do Stwórcy po prostu głupieją. Dokładnie "mając się za mądrych stają się głupcami, gdyż nierozumne jest ich serce". Potem jest o konsekwencjach tego, którymi są tak widoczne w dzisiejszym świecie grzechy (albo tylko świeckie "problemy" i "słabości").

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: prawda, poznanie, epostemologia

Komentarze: (0)

Świąteczna rozprawa o UFOkach

#1. Wstęp - nie znam się na futurologii (czytam właśnie "Kongres futurologiczny" Lema), nie znam się na kosmologii - ale jeszcze żyjemy w wolnym kraju i mogę sobie napisać co myślę o UFO. W gazetach o tym piszą, więc tym bardziej mogę.

#2. Poszukiwania UFO w kosmosie.

Najbliższa planeta, na której mogło by być życie w jakiś sposób podobne do naszego, a więc białkowe choć wiem, że białko źle funkcjonuje poniżej -50 i ścina się powyżej 50 albo 60 stopni Celsiusza. Oczywiście zamiast białkowego może być życie krzemowe, węglowe a nawet takie niematerialne, ale dyskutując o UFOkach przylatujących na statkach kosmicznych muszę założyć materialne ich istnienie, choć w jakiś stopniu podobne do naszego. Może więc jednak białkowe?

A więc najbliższa planeta na której mogło by być życie w jakimś stopniu podobne do naszego może się znajdować w pobliżu najbliższej do nas gwiazdy. Patrzę w niebo, patrzę w Wikipedią i już mam - Proxima Centauri - to najbliższa nam gwiazda, a ponieważ jest to jakieś 40 bilionów km od Gliwic to te UFOki, żyjąc podobnie do nas raczej to nie dolecą. Śmiała teza? Tak - bo nawet jeżeli mają dobre anteny i obserwując nasze nadajniki nadające TVN24 wiedząc już o naszym istnieniu (Fakty oraz komentarze Szkła Kontaktowego poznają z opóźnieniem 4 lata!) to o ile nie przełamali ograniczeń znanej nam fizyki i wystartowali w czasach Marconiego to jeszcze by nie dolecieli. Nie jest łatwo podróżować z szybkością 15 tys. km/s bo wtedy człowiek (a pewnie i UFOludek) bardzo się kurczy choć nieco wolniej się starzeje.

Napisałem 15 tys. czyli 1/20 prędkości świata gdyż zakładam, że wylecieli jak tylko nadajniki wysłały w eter jakiś sensowny sygnał przez nich odebrany. Ale jeżeli pojawiali się na ziemi już w latach zimnej wojny to znaczy tylko, że musieli by latać kilka razy szybciej!

A może oni obserwują nas przez lornetki i widząc budowę Muru Chińskiego i piramid od razu wystartowali? A może to kosmiczni turyści, latający na wakacjach gdziekolwiek w ramach włóczenia się po naszej galaktyce tak jak ja włóczę się po Polsce? Ale jeżeli tak to dlaczego mieli by przylecieć tu skoro gwiazd widocznych są tysiące, widocznych przez teleskopy grube miliony a może i miliard. Na pewno tu nie przylecą!

#3. Głupie są te moje rozważania - co wypisane tu zdanie to przyjmuję 16 założeń, które przyjmuję jakieś, a mogą przyjąć zupełnie inne. Ale tak jak zaznaczyłem - nie znam się na futurologii. Ale na kosmologii?

#4. Przestrzeń filozoficzna

Wymyśliłem sobie, że kosmologię i futurologię łatwiej niż w przestrzeni fizycznej uprawiać w przestrzeni filozoficznej. Zdefiniowałem ją jako przestrzeń relacji wszystkich bytów, lub inaczej iloczyn kartezjańskich zbiorów wszystkich naszych pojęć. W przestrzeni fizycznej mam dość dużo ograniczeń. A to statek kosmiczny nie chce lecieć szybciej niż to Einstein wymyślił. A to gwiazdy są za daleko, białko w cieple się ścina a prądowi w zimnie płynie się trudniej.

Trudno - zmieniam przestrzeń na filozoficzną. Myślę, że jej moc jest podobna do kosmosu, bo mogę ją szacować na 100mln*100mln * 4mld czyli gdzieś 10e22. Do szacowania przyjmuję. że to 100mln to liczba pojęć opisanych ww wszystkich Wikipediach a 4 mld to liczba ludzi na ziemi, a na ile się znam na ludziach to każdy na temat każdego bytu połączonego w drugim ma na pewno coś do powiedzenia. Sporo? Niekoniecznie - atomów we wszechświecie szacują na większą liczbę więc moja przestrzeń filozoficzna jest już na wstępnie mocno ograniczona, gdyż zajmuje się bytami i osobami a nie atomami. Ale może się mylę?

W każdym razie w przestrzeni filozoficznej rozważa się niewątpliwie łatwiej, co odkrył Lem i bracia Strugaccy. Łatwiej się w niej też podróżuje bo myśląc o obiedzie (a wiec będąc w przestrzeni gdzieś w okolicach galaktyki z literą "O") bardzo szybko mogę się przenieść w hiperprzestrzeń "przemocy wobec zwierząt" - rozważając to co na ten obiad będzie podane. Myśl jest szybka - co więcej, może szybko moją przestrzeń powiększać wymyślająć nowe pojęcia (np. grzemoszki) lub modyfikując stare (czwarta noga wajskopka).

#5. Poszukiwanie UFO w innej przestrzeni

Mimo iż nie wierzę w wizytę UFOków przyjmuję, że wszechświecie nie jesteśmy sami. Oprócz Pana Boga, który całe to wszystko stworzył (niektórzy wiedzą, że nazywa się Jahwe, a niektórzy wierzą że jest inaczej) są przecież jeszcze stworzone przez niego anioły. Myślę, że anioły podróżując po przestrzeni filozoficznej nie mają ograniczeń fizycznych ale jeżeli tylko przestrzeń fizyczna, zwana kosmosem jest podzbiorem przestrzeni filozoficznej to pewnie pojawianie się na świecie aniołów, ich ingerencja w nasze życie, grzebanie się w rzeczywistości jest wysoce prawdopodobne.

No dobrze, są więc anioły - inteligentne, osobowe istoty, funkcjonujące poza znają nam fizyką. Pewnie mogą podróżować po galaktykach z prędkościami większymi niż światło, pewnie mogą mieć statki kosmiczne w kształcie katowickiego spodka, cygara albo nawet takie będące wierną kopią Enterprice. Zapewne mogą przybierać postacie cielesne wypełnione krwią podobną do naszej lub zieloną, lub jak nasz prezydent nieco bardziej błękitną. Mogą objawiać swoją obecność to tu, to tam, na Syberii również bo o UFOkach Syberii donosiła ostatnio bulwarowa prasa i pewnie to stało się inspiracją do mojej pisaniny.

UFOki? Anioły? A co za różnica? Zawsze sprowadza się to do osobników nie z nasze ziemi, choć te pierwsze są takie nowoczesne, akceptowalne a te drugie z lekka średniowieczne, nie modne, zużyte, klasyfikujące osobę w nie wierzącą do ciemnogrodu.

W anioły już wierzę. Wierzę, że mogą się tu pojawić i tylko nie wiem na ile ich działania są dla mnie (i dla nas, bio nagle utożsamię się z ludzkością) dobre.

#6. Nie znam się na futurologii - ale już wiem, że zamiast podniecać się dowodem na istnienie UFO (albo aniołów), zamiast szukać kontaktu z nieznajomymi stworzeniami wiem, że lepiej poszukać kontaktu ze Stwórcą tego wszystkiego, Stwórcą, który zapewnia, że szukającemu da się znaleźć a spotkanie z nim, będzie dużo bardziej zabawne niż najciekawsze wizje Spielberga, Lema czy braci Strugackich.

Są święta - idę szukać!

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: ufo, anioły, kosmologia, lem, futurologia, kosmos, gwiazdy

Komentarze: (0)

Nitzsche o mediach

Kategorie: Katastrofa smoleńska, filozofia, media, _blog

Słowa kluczowe: Nietzche, prawda, dowody, manipulacja

Komentarze: (1)

Kot, gil i przemyślenia o życiu

#1. Życie jest czymś szczególnym. Jeszcze nie wiem do końca czym jest, ale jest czymś szczególnym, czymś innym, czymś co z racji swojego oddzielenia od nieżycia (atomy i materia niepoukładana) dotyczy świętości. A świętość to kolejne trudne słowo, ale wiem już, że świętość oznacza właśnie oddzielenie, świętość to coś innego niż normalność. I dlatego życie to świętość, to nienormalność w wielkim, martwym wszechświecie.

#2. Kiedyś już wymyśliłem, że dla kota życie jest najwyższą wartością. Wymyśliłem to będąc u weterynarza. Kot walcząc o życie będzie uciekał, drapał, wył - byle życie zachować, byle dale żyć.
Z ludźmi jest nieco inaczej - człowiek potrafi ofiarować życie i przekonany jestem, że bierze się to z tego iż dla ludzi najwyższą wbudowaną w nich wartością jest nie samo życie ale życie w bliskości z Bogiem. Niestety, nie wszyscy w to wierzą i skupiają się - zupełnie jak mój kot - na życiu teraz, na życiu tak po prostu. Na przyjemnym łapaniu ptaków i myszy, na wylegiwaniu się przy kominku i troszczeniu się o swoje futro. I swoje życie, życie tu i teraz, bo jest ono najważniejsze więc musi trwać.

#3. A. opowiadała mi niedawno o rytuałach biblijnego judaizmu wskazujących na świętość życia. Powiedziała, że ofiara za oczyszczenie w połogu to nie coś, co ma wskazywać na nieczystość fizyczna (a tak się niestety w naszej kulturze błędnie utarło) ale coś, co wskazuje na pewien problem związany z życiem, z tym, że we wnętrzu kobiety było życie, a po porodzie już go tam nie ma, po porodzie jest na zewnątrz. Podwójna ofiara po urodzeniu dziewczynki wskazuje na potencjał życia w jej życiu, urodzenie dziewczynki to jakby podwójny brak życia w jej matce. Coś pięknego!
Bóg jako dawca życia pouczał Żydów (a oni powinni pouczać innych) o świętości i ważności życia. Bo życie to świętość.

#4. Dziś pewien śliczny gil stracił życie. Jesień idzie, przyleciał już do Polski z daleka (kto wie gdzie żyją gile?) i niestety, natrafił w ogrodzie na mojego kota a kot jak kot, lubi łapać ptaki, w tym również lubi łapać gile. Teraz ta naruszona świętość leży na podłodze w kuchni a ja muszę posprzątać pióra obserwując zadowolenie kota. I obserwując nieżycie gila.

#5. Życie jest czymś szczególnym. Jeszcze nie wiem do końca czym ale dziękuję Bogu za moje życie i za to, że jest ono całkowicie w jego rękach, niezależne od kotów i ludzi-kotów. Nawet jeżeli skończy się ono tu, wiem, że będzie trwało tam, tam z Nim.

#6. O życiu kota, a właściwie o nie-życiu kota musiałem kiedyś napisać tu: http://www.pp.org.pl/wojtek/index.php?id=31151 i smutny to był zapisek.

Kategorie: obserwator, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: kot, gil, życie, ofiara oczyszczenia

Komentarze: (1)

Pokój, cześć i dwa pokoje

Przy okazji słuchania nekrologów po panu prezydencie zauważyłem, że ...

Kategorie: obserwator, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: po śmierci, śmierć

Komentarze: (0)

Radość z życia, radość świata i style w html-u

Sprawdzam, na ile rozumiem style w html-u i używanie ich do malowania ramek w tabelkach.

A teraz o radości życia.

Perspektywa krótka:

• Radość z wiosny, bliskości kogoś bliskiego, odnoszenie sukcesów zawodowych, smaczne jedzenie, muzyka full wypas, szaleństwo wesołego miasteczka, miła impra.
• Starzenie się czyli smutek przemijania, perspektywa starości i śmierci, niepewności planowania w długiej perspektywie (bo to zawodzą miłości i fundusze emerytalne).

Perspektywa długa:

• Prawda o grzeszności (niedoskonałości) własnej i innych, trudności w obcowaniu bez jamochłonowania.
• Radość z pojednania się z Bogiem, nadzieja na życie w nowym ciele w Nowej Jerozolimie, przyszłe odnowienie ciała, ziemi, relacji między osobami.

Ale co do powyższych rozważań mają style w html-u? Nie wiem. Pewnie nic, tylko myśląc o jednym pomyślałem tez o drugim i dlatego takie dziwne połączenie dwóch tematów w jednej notce.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: wiara, style, html, css

Komentarze: (0)

Obszerność prawdy

Taki oto list napisałem. Ciekawie wyszedł, więc mogę go sobie upublicznić po 3 latach:

Kategorie: listy, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: prawda

Komentarze: (0)

Gwałt na bliskim

Czasami osobę bliską traktujemy tak blisko, że uważamy iż jest ona elementem naszego jestestwa, częścią własnego ja. Przez to nie zauważamy, że myśli ona inaczej, że jest autonomiczna i wolna. Podejmuje więc swoje decyzje i uważając, że osoba bliska to cześć mnie nie zawracamy sobie głowy takimi drobiazgami jak przekonanie jej, spytanie o jej zdanie, poinformowanie - po prostu robimy swoje i oczekujemy (a nawet więcej niż oczekujemy - żądamy) aby ta bliska osoba nie tylko się z naszym działaniem zgadzała i je akceptowała ale również całą swoją osobą, zupełnie tak jak własna, nasza osoba w to działanie się angażowała.

Jakież dziwienie jest gdy okazuje się, że bliska osoba myśli na ten temat inaczej, ma inne zdanie, inne poglądy i na pewni nie chce popierać naszej decyzji. Jakież zdziwienie jest gdy dowiadujemy się iż dokonaliśmy właśnie gwałtu na najbliższej osobie, kochanej, dla której (przynajmniej w deklaracjach) robimy wszystko.

Ludzi z zewnątrz przekonujemy, przygotowujemy na nasze decyzje, działania, jesteśmy dla nich mili, dobrze się sprzedajemy, prezentujemy - dla najbliższych jesteśmy w stary laciach, byle jacy - bo im nie musimy się sprzedawać a więc de facto możemy traktować ich byle jak. Miłość osoby bliskiej jest bardzo trudna.

Tak chyba najłatwiej kochać ludzi tych z ulicy, z daleka.... najlepiej kochać wszystkich ludzi na świecie, na świecie, który jest na zewnątrz, daleko.

Kategorie: osobiste, filozofia / relacje, _blog

Słowa kluczowe: relacje, gwałt, miłość, bliski, bliźni

Komentarze: (0)

Miłość, nienawiść, odległość

1. Miłość i nienawiść mają coś wspólnego z odległością. Miłość jako relacja czyniąca drugiej osobie dobro zakłada bliskość a przynajmniej wolę zbliżenia się do siebie miłujących (strona czynna) osób. Ale uwaga: relacja miłości nie jest z natury swej symetryczna i wola zbliżenia osoby miłującej raczej nie może być zrealizowane wbrew woli osoby miłowanej.
2. Z nienawiścią jest tak samo tylko na odwrót - nienawiść oddala. Nie chcemy kogoś widzieć, spotykać nie mówiąc już o intymności w rozmowie czy czułości w dotyku. Nienawiść oczekuje aby nienawidzony ktoś zniknął, co najmniej w otoczenia a najlepiej w ogóle. Sztytem nienawiści jest oczekiwanie nieistnienia nienawidząnej osoby, co może sprowadzać się do oddalenie jej o odległość nieskończoną.
3. Dwie osoby mogą się od siebie oddalać coraz bardziej i bardziej, odległość ta może dążyć do nieskończoności ale jeżeli te osoby istnieją w realnym, trzy wymiarowym świecie, to będzie to realna, wyrażona w metrach odległość.
4. Pan Bóg nie ma problemu nieskończoności, więc pewnie sprawienie nieistnienia kogoś nie jest dla niego problemem.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: miłość, nienawiść, odległość

Komentarze: (5)

Zgodność, Ortogonalność, Sprzeczność

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: Zgodność, Ortogonalność, Sprzeczność

Komentarze: (0)

Metakosmologia i Modele Boga

Trudne to dzieło, ale warto się z nim zmierzyć. Warto, choć głowa paruje.

 Drugie, też ciekawe:

 Załączniki w PDF.

Kategorie: filozofia, światopogląd, _blog, teologia

Słowa kluczowe: filozofia, światopogląd, metakosmologia, Jacyna-Onyszkiewicz, teizm, metafizyka, modele boga

Pliki

• Modele Boga.pdf
• Zbigniew Jacyna-Onyszkiewicz Metakosmologia.pdf
• metakosmologia.mht

Komentarze: (1)

Podróże z filozofią w tle

Książka pożyczona od J. - warto było przeczytać:

Naukowcy mają pewien problem. Dość dobrze opowiedział o nim Robert Jastrow w słowach:
"Z trudem włazimy na szczyt, a gdy wreszcie się nam to udaje, ze zdziwnieniem stwiedzamy, że od dawna już na nim siedzą teologowie."

Kategorie: to czytam, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: filozofia nauki, filozofia, Heller

Komentarze: (0)

Czy Bóg może czynić zło?

Nie może! Dziś, pisząc list na pl.soc.religia po raz kolejny musiałem sobie przeprowadzić taki dowód, oczywiście działający tylko w światopoglądzie teistycznym.

Definicja 1:

Dobro to to co czyni Stwórca. (dokładnie: Dobro to stan rzeczy w którym Bóg chce aby się one znajdowały).

Definicja 2:

Zło to stan rzeczy przeciwny woli i charakterowi Stwórcy.

Twierdzenie:

Stwórca nie może czynić zła.

Dowód:

Stwórca nie może swoją wolą czynić niczego przeciw swojej woli, cnw.

Dopiski:

1. w oparciu o swiatopoląd teistyczny łatwo przeprowadza się takie dowody.
2. w panteiźmie nie przeprowadza się żadnych dowodów bo po co.
3. ateizm nie wprowadza pojęcia Bóg więc nie da się rozważać problemu dobra i zła, a przynajmniej nie w odniesieniu do Boga.
4. dyskusje z agnostykami to strata czasu.
5. w innych środowiskach światopoglądowych tego typu rozważań prowadzic nie warto ponieważ wszystkie światopoglądy można sprowadzić do tych powyższych.
6. ważnym wnioskiem z przedstawionego stwierzenia jest to, że jeżeli ktoś mówi o Bogu iż ten jest zły, niesprawiedliwy, nieuczciwy to (1) nie zna charakteru Boga, (2) sam stawia sie na wysokiej pozycji sugerując, że ma lepszą (silniejszą) etykę, zdolną oceniach osobę Stwórcy.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: filozofia, teologia, Bóg, dobro, Stwórca

Komentarze: (3)

o zlu (zabaw w slowa ciag dalszy)

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: zło, dobro, filozofia

Komentarze: (1)

Suweren (z cyklu: zabawa w słowa)

1. Suweren

Suweren to panujący, monarcha, władca; ktoś w danym miejscu niezależny, sprawujący władzę i tworzący prawo.

2. Suweren (za wikipedią)

Suweren - w systemie feudalnym, pan swoich wasali, jednocześnie suweren może być wasalem suwerena seniora, osoby stojącej wyżej w drabinie zależności. Suweren zapewniał swoim wasalom ochronę w zamian za hołd i służbę wojskową. Wasale dostawali w użytkowanie lenno (feudum), które z kolei przekazywali swoim wasalom.

3. Suweren (za słownikiem wyrazów obcych)

Suweren (francuskie souverain, ze średniowiecznej łaciny superanus ‘najwyższy’, od łacińskiego superus) w średniowieczu władca niezależny od niczyjej zwierzchności; obecnie także, czasami, określenie władcy niezależnego.

4. Dogmat

Bóg jest suwerenem.

I koniec, i już, choć jak zwykle w takich sytuacjach chce mi się dodać: jedynym, pełnym, najwyższym ale po co to dodawać! W końcu słowo suweren jest absolutem i jak każdy absolut samo w sobie wystarcza. Należy jednak pamiętać, że w średniowiecznej, feudalnej koncepcji świata każdy suweren miał swoich lenników (wasali), którzy z kolei byli suwerenami w swoich lennach i zapewne też mieli swoich wasali.

Saddam Husajn chciał być suwerenem w Iraku ale Bush miał inne zdanie na ten temat i jego suwerenność naruszył. Bush ma koncepcje, że Stany Zjednoczone mają być suwerenne czyli ich władca (kto tam u nich rządzi? prezydent, senat, demokracja) mają być suwerenem. Ale czy czasem nie są oni tylko lennikami na ziemi? Skoro tak łatwo przekonać Husajna, że suwerenem nie jest to z Bushem i Putinem musi być trudniej, ale zapewne się to da i to zarówno w wymiarze ziemskim jak i wiecznym. Na pewno jednak żaden człowiek w wymiarze wieczności suwerenem się czuć nie może - wszak jego życie jest tylko lennem z którego wcześniej czy później będzie się musiał rozliczyć, bo przecież...

Bóg jest suwerenem!

5. Ciekawostki

• W języku hebrajskim słowo suweren wygląda tak: ריבון
• Władza (z cyklu: zabawa w słowa) notka z 29 lipca 2003 r.
• Władza #2 (z cyklu: zabawa w słowa) 9 kwietnia 2004
• Prawo (za FIKI)
• Sprawiedliwość (zabawa w słowa) 16 lipca 2003

Kategorie: apologetyka, dogmatyka, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: Suweren, władca, najwyższy, Bóg, filozofia

Komentarze: (2)

Złota myśl filozoficzno-korporacyjna

Każdy szczur z wyścigu chce być bogiem.
(Źródło: neno)

Kategorie: zarządzanie, filozofia, etyka, _blog

Słowa kluczowe: Bóg, szczur, filozofia, korporacja

Komentarze: (4)

Hedonizm

Definicja:

Hedonizm to system etyczny, według którego przyjemność jest dla człowieka najwyższą wartością, celem życia i motywem działania.

Luźne myśli:

• W oparciu o hedonistyczny światopogląd nie da się zbudować społeczeństwa innego niż hierarchiczne (a może bardziej niewolnicze, przy czym niewolnictwo było by warstwowe - ważniejszy niewolnik jest posiadaczem mniej ważnego).

  Osoba znajdująca się na szczycie takie piramidy realizowała by w pełni swój hedonizm, wszyscy poniżej troszkę mniej, ktoś kto jest na dole albo będzie w 100% w niewoli albo musi przestać być hedonistą i mieć nieco inną filozofię.

  Dlaczego tak uważam? Ano na podstawie obserwacji wnioskuję, że do realizacji wielu przyjemności człowiek potrzebuje drugiego człowieka, przy czym temu drugiemu wcale nie muszi sprawiać przyjemności to, co chce z nim zrobić ten pierwszy.

• Hedonizm bierze swą nazwę od greckiego słowa hedone oznaczającego rozkosz.
• Czasami listy, które przychodzą na moje konto z nikąd tez mogą być źródłem ciekawych inspiracji. Zupełnie nie wiem dlaczego ktoś zeskanował kilka kartek z zeszytu i przysłał te potężne pliki prawie do mnie. Przeczytałem więc 3 lekcje nie wiem jakiego przedmiotu - może wiedza o społeczeństwie, bo religia to raczej nie była. Sądząc po piśmie - gdzieś 1 klasa gimnazjum.
• Niemożliwość zbudowania społeczeństwa hedonistycznego, czyli de facto sprzeczność tego systemu etycznego w wymiarze socjologicznym nie powoduje jeszcze jego odrzucenie; wręcz przeciwnie - wiele jednostek przyjmuje go jako swój światopogląd. Niektóre się hamują, niektóre dobrze maskują, a niektóre w końcu popadają w konflikt z resztą społeczności (czyli w prawem) i kończą w niewoli, gdzie pewnie też hedonizm da się praktokować tylko trochę trudniej.
• Ale mi się dziś ciężko myśli.

Kategorie: etyka, światopogląd, filozofia, _blog, fikisłowa, fikipedia, fiki

Słowa kluczowe: hedonizm, światopogląd, etyka, filozofia

Komentarze: (3)

Dramat o prawdzie (było: Prawda #2)

W nawiązaniu do notki "Prawda" mój teatrzyk przedstawia dramat w jednym akcie pt. "Słynne dialog wielkich filozofów".

Kategorie: apologetyka, filozofia, _blog

Słowa kluczowe: prawda, Tomasz z Akwinu, prawda obiektywna, św. tomasz

Komentarze: (0)

Cel zycia

1. Celem zycia nie jest, i chyba nie moze byc szczescie.

2. Dazenie do szczescia w zyciu jest niebezpieczne - latwo pokaleczyc siebie i innych.

3. Celem zycia jest, i powinno byc posluszenstwo Stworcy.

4. Szczescie moze byc efektem posluszenstwa Stworcy.

5. Szczescie, ktorego zrodlem jest Stworca okresla sie nie uzywanym juz slowem: "blogoslawienstwo".

6. Termin "blogoslawienstwo" wyszedl z uzycia (jest niepraktyczny) bo malo kto w tej chwili nie dazy do szczescia. Jest wrecz przeciwnie, wszystko zacheca nas do tego aby do szczescia dazyc. Wszystko tez na okolo zacheca nas do tego, aby Stworcy nie byc posluszny.

7. iPAQ nie ma polskich literek dlatego dziwnie sie to pisze i glupio czyta. Zupelnie jak na PDP-11.

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: cel życia, szczęście, Bóg, Stwórca

Komentarze: (10)

Sprawiedliwość

Definicja:

Sprawiedliwość to cecha działania osoby polegająca na konsekwentnym stosowaniu obowiązującego prawa.

Myśli nieuczesane:

1. W przypadku osób posiadających władzę (rząd, władca, król, Bóg, itp) cecha ta dodatkowo polega na zgodnej z prawem ocenie postępowania osób podlegających władzy, w szczególności nagradzania za postępowania za które należy się nagroda i bezwzględnego karania za postępowanie przewidziane karą.
2. Patrz: władza, miłosierdzie, usprawiedliwienie.
3. Usłyszane w radiu:
   Sprawiedliwość to mocna, stała wola oddawania każdemu tego, co mu się należy.
   (Święty Tomasz z Akwinu).

Kategorie: zabawa w słowa, filozofia, _blog, fiki, fikisłowa, fikipedia

Słowa kluczowe: Sprawiedliwość, Tomasz z Akwinu, filozofia, prawo, władza, systemy filozoficzne

Komentarze: (4)

Świąteczna refleksja

1. Święta. Dużo czasu. Można podsumować obserwacje ostatniego tygodnia, można pokusić się o małą synteze.

2. Wydaje mi się, że w życiu powinno być tak: tożsamość osoby powinna objawiać się poprzez jej styl życia, a więc w przypadku świąt powinna zachodzić taka relacja:

Jestem katolikiem a więc obchodzę święta Bożego Narodzenia.

Wierzę (...) w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który (...) dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba; i za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy, i stał się człowiekiem.

I dlatego co roku, w dniach od 24 do 26 grudnia, raduję się i świętuje a spotykając się z innymi, którzy w to również wierzą jem smaczne potrawy, śpiewam kolędy i obdarowuję ich sprawiającymi radość prezentami.

I tak oto świadomość będzie kształtować byt, wbrew marksistowskim teoriom, które (jak mi się wydawało) próby czasu nie wytrzymały. Czy jednak to co myślę ma zastosowanie w świecie?

3. Wydaje mi się, że częściej obserwuje taką zależność:

Obchodzę święta Bożego Narodzenia a więc jestem katolikiem.

Śpiewam kolędy, przygotowuje wigilie z wieloma tradycyjnymi potrawami, chodzę na pasterkę a potem, w pierwszy dzień świąt idę na uroczystą sumę.

Mam też w domu choinkę, ale to prawie robią nie tylko katolicy, bo komuniści też mają, tyle tylko, że stawiają ją dopiero po świętach a przed nowym rokiem. Ja postawiłem przed świętami a więc jestem wierzący.

Czyżby klasyczny marksizm był jednak prawdą? Nie, to nie jest możliwe. Pewnie oczy mnie okłamują i na pewno jest inaczej. Zwłaszcza przykład z choinką, przecież nawet komuniści w Polsce, od czasów tow. Gierka stawiają choinkę przed świętami. Musi być inne rozwiązanie.

4. A może po prostu postmodernizm zaszedł już tak daleko. że konflikt idei przestał istnieć? Może to co obserwuje wygląda tak:

Żyję jak żyję i proszę mi nie zadawać głupich pytań.

Czego się czepiasz, przecież to moje życie. Jest takie przyjemnie, miłe a ty wymyślasz, kombinujesz. Psujesz atmosferę. Idziemy zaraz na imprezę do Władka a jak ci się nie podoba to odwal się! Wynocha z mojego życia!

No i koniec. Dialog się urwał. Tożsamość jest zdeptana przez codzienne życie, przez przyjemności, sukcesy, afirmacje, przeżycia, seks. Życie jest tak pełne, że nie ma czasu na myślenie, na zadawanie sobie pytań typu: kim jestem? dokąd zmierzam? po co żyje? Życie jest po to by żyć!

Ciekawostką jednak jest, że tak wielki wpływ na styl życia ludzi ma marketing firm odzieżowych, telewizja, gwiazdy muzyki głośnej, gazety - zwłaszcza te kolorowe. Ciekawostka.

5. Bożonarodzeniowe czytanie z 3 rozdziału ewangelii Jana:

Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.

Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki.

Kategorie: filozofia, światopogląd, apologetyka, _blog

Słowa kluczowe: tożsamość, styl życia, katolicyzm, moralność, wiara, ateizm, teizm, katolicyzm, Boże Narodzenie

Komentarze: (0)

Moja ornitologia :-)

W ramach małych ornitologiczno-ontologicznych rozważań wymyśliłem kiedyś, że:

Bycie bytem nie przesądza jeszcze o istnieniu.

Przykładami zastosowania powyższej obserwacji są:

• ateistyczne rozważania nad bogiem;
• zabawy z wajskopkami, żyjącymi (ponoć) w Bieruniu Nowym. (Wyjaśnienie: Wajskopek ma trzy nogi i płetwe, a żyje w wycieraczkach przed drzwiami, o ile w wycieraczkach tych gromadzi się woda. (pamięci Roberta P.))
• stosowanie "czasu przyszłego dokonanego" a dokładnie użycie w negocjacjach biznesowych twardego stwierdzenia "my to już mamy" w chwili, gdy chce się to mieć ale nie ma się na to ani czasu, ani budżetu, ani też sił i środków aby to coś osiągnąć (inspiracja: Play5).

Kategorie: filozofia, _blog

Słowa kluczowe: ornitologia, ontologia, filozofia, byt, ateizm, teizm, wajskopek, wajskopki, bieruń nowy

Komentarze: (3)

Jak działają ludzie?

Po lekturze kilku listów, oraz kilku naprawdę interesujących rozmowach jakie miałem przyjemność przeprowadzić przez ostatnie kilka dni wpadłem na pomysł aby to po prostu narysować.

Rysunek pierwszy przedstawia obraz idealny. Wydaje mi się, że tak powinno to być, ale czy dobrze mi się wydaje? Może wyjaśnię. Wydaje mi się, że człowiek mądry stara się rozpoznać i poznać otaczającą go rzeczywistość (rzeczywistość rozumiem jako wszystko zawsze i wszędzie, choć widziałem już lepsze definicje). Na podstawie tego rozpoznania mądry człowiek kształtuje swój światopogląd, z którego już bezpośrednio wypływa jego styl życia.

Kolejność wpływania jednego na drugie przedstawiam na rysunku, który wydaje się być naprawdę prosty.

Ale czy rzeczywiście tak jest? Przecież ludzie których spotykam działają zupełnie inaczej. Najczęściej styl ich życia determinuje to w co wierzą, choćby z takiego powodu, że tak im jest wygodniej. Najczęściej światopogląd nijak się ma do rzeczywistości, choć co światlejsi są wstanie uwierzyć, że to ich myślenie kreuje tą rzeczywistość. Częściowo mają racje - wszak człowiek może kawałkami kształtować otaczający go świat, problem jednak jest w tym, że tylko kawałkami. Na pewno człowiek nie wierzący w Boga (lub swobodne elektrony) swoją niewiarą nie jest wstanie spowodować, że Bóg zniknie (lub prąd przestanie płynąć) jeżeli przypadkiem do tego czasu jeszcze istniał (lub płynął).

Drugi obrazek przedstawia więc tą kłopotliwą relacje: Człowiek głupi chce zmienić rzeczywistość poprzez swoje wierzenia - niestety, ta ostatnia wpływa na niego pomimo jego starań obrazując ograniczoną moc człowieka.

Oczywiście jest też grupa osób, która ignoruje pojawiające się sprzeczności pomiędzy światopoglądem a rzeczywistością twierdząc, że jeżeli fakty się nie zgadzają to tym gorzej dla faktów, ale czy taka postawa jest mądra? Nie - dlatego nazywam tych ludzi głupcami i ich konflikt z rzeczywistością przedstawiam na rysunku poniżej.

Kategorie: filozofia, apologetyka, _blog

Słowa kluczowe: rzeczywistość, światopogląd, styl życia, Bóg, prawda, mądrość

Komentarze: (6)