Uwaga. Chaos w notatkach!!!
Wydarzenia, w których będę uczestniczyć w przyszłości
#1. Raczej umrę a więc śmierć
#Wersety: Heb 9:27, Gen3:19, Łk 16:19, Hi 17:11-19, 1Tes4:15, Dn12:2
Opis
- Czy to planuję? Nie, ale jestem realistą i raczej umrę, bo póki co wszyscy umierają. Nie wiem kiedy to będzie, i ZUS też nie wie, choć coś tam w związku z czasem wypłacana mojej emerytury sobie policzył (facet, na Śląsku, pracoholik, nadciśnienie, ...).
- Ale załóżmy, że przejechał mnie tramwaj. Śmierć ciała i co dalej:
- Pogrzeb. Ciało idzie do ziemi, bo jak powiedział Bóg Adamowi "prochem jestem więc w proch się obrócę" (Gen 3:19).
- W pogrzebie raczej nie uczestniczę, bo to inni chowają moje ciało a mnie raczej tam nie ma. Myślę, że nie będę tego oglądał, więc wyobrażanie sobie czy też wizualizacja tego wydarzenia też wydaje się być stratą czasu.
- To gdzie ja będę po śmierci to kraina umarłych, po hebrajsku szeol, albo po grecku hades - ale o tym poniżej (--> #1.4 i #1.5).
- Napisałem "raczej umrę" bo jest pewna nadzieja, że nie umrę, o czym napiszę w punkcie poniżej --> #1.7.
#1.1 Troistość człowieka
Punkt wyjścia do rozważań o przyszłości to troistość człowieka, bo to co w człowieku jako widzialnie umiera to ciało. A przecież człowiek ma jeszcze ... - wyliczmy to:
- człowiek ma ciało:
- zrobione z ziemi, prochu, z materii (Gen 2:7 - ukształtował człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, i człowiek stał się żywą duszą (BW, BT: istotą)) więc do ziemi (prochu) powraca (Gen 3:19b - wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo jesteś prochem i w proch się obrócisz);
- poprzez ciało człowiek działa na materię: przenosi, podnosi, przekształca i .... tą materię "przemienia" (piękny, choć lekko śmierdzący eufemizm mi wyszedł) :-)
- odruchy człowieka to działania autonomiczne ciała, bez udziału duszy;
- instynkty chyba też, ale nie jestem tego już pewien;
- człowiek ma duszę (?) choć może lepiej, że człowiek jest duszą (istotą) żyjącą, a więc ma:
- charakter,
- umysł,
- emocje (czyli chwilowy stan umysłu),
- wolę, czyli zdolność podejmowania decyzji.
- Więcej o tym w notkach o z kluczem: trójjedyność
- człowiek ma ducha, a więc ma:
- świadomość własnego istnienia ("myślę więc jestem" choć ponoć koty też to mają, ale jakoś nie zastanawiają się nad tym);
- sumienie - czyli naturalna, wbudowana świadomość tego, co jest dobre a co złe - np. nie zabijaj, nie cudzołóż są bardzo głęboko zaprogramowane w człowieku;
- system wartości wynikający poza duszebnym systemem wartości (gotowy do rozróżnia np. piękna);
- duch to interfejs człowieka do świata duchowego (przypominam: Bóg jest duchem), niestety, w wyniku pierwszego grzechu interfejs ten jest zepsuty, mówi się o tym, że jesteśmy duchowo martwi i dopiero działanie Boga może to zmienić i nas duchowo ożywić (Ef 2:1-4).
- O troistości człowieka jest w: 1Tes 5:23 (aby duch i dusza, i ciało oby zostały zachowane na przyjście Pana); Heb 4:12 (Słowo rozdziela dusze i ducha), pewnie w innych miejscach też.
- Ale są też inne koncepcje, w szczególnie ciekawa jest taka, że "człowiek jest duszą żyjącą" co ma ciało i ducha ożywającego od Boga. Do popracowania, ale nie w tej notce.
- W tej notce ważne jest to, że ciało umiera, ale nie ja. Ja jestem przeznaczony przez Boga do wieczności.
- Moje notki na temat troistości człowieka:
#1.2 Przeznaczenie do wieczności z Bogiem
- Życie wieczne połączone jest z relacją, a nawet ze znajomością Boga: (J3:15, 36; 5:24, 39; 17:3 - życie wieczne polega na znajomości Boga). Nie wierzę w platoński, tak obecny w katolicyzmie dogmat o nieśmiertelności duszy samej z siebie.
- Jezus o Bogu przypomina, iż przedstawia się On: "Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba? Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych" (Mt22:32). Abraham, Izaak i Jakub żyją!
- O tym, że powołani jesteśmy przeznaczeni do wieczności przekonuję się z wypowiedzi Koheleta Koh3:10-11. Tu przytaczam różne przekłady, bo różnie jest to w Polsce pamiętane:
Koh3:10-11
EIB: Znam to zadanie, z którego Bóg zrobił ludziom zajęcie. Wszystko uczynił pięknym w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ludzkie serca, tak jednak, aby człowiek nie mógł w pełni pojąć dzieła, za którego dokonaniem stoi Bóg.
BT5: Przyjrzałem się pracy, jaką Bóg obarczył ludzi, by się nią trudzili. Uczynił wszystko pięknie w swoim czasie, dał im nawet wyobrażenie o dziejach świata, tak jednak, że nie pojmie człowiek dzieł, jakich Bóg dokonuje od początku aż do końca.
BW: Widziałem żmudne zadania, które Bóg zadał ludziom, aby się nimi trudzili. Wszystko pięknie uczynił w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ich serca; a jednak człowiek nie może pojąć dzieła, którego dokonał Bóg od początku do końca.
UBG: Widziałem pracę, którą Bóg dał synom ludzkim, aby się nią trudzili. Wszystko dobrze uczynił w swoim czasie. Włożył także świat w ich serca, mimo że człowiek nie zdoła pojąć dzieła, którego Bóg dokonuje od początku do końca.
#1.3 Minimum soteriologii (nauki o zbawieniu)
- w momencie uwierzenia Bóg pieczętuje człowieka swoim Duchem i duch człowieka z martwego ożywa (Ef 1:13; 2:1-4) więc człowiek może o sobie mówić, iż jest zbawiony (Ef 2:8) Bóg ma moc uchronić go, bo we wszechświecie nie ma niczego, co może go odłączyć od Boga (Rz 8:31 - nic nie odłączy od miłości, 2Tm1:12 - wiem komu zaufałem, ma On moc zachować).
- ciało zmartwychwstanie i będzie tu o tym osobny punkt (ale tak by co to 1Tes4:13nn, 1Kor15:51nn)
- dusza człowieka przechodzi proces zbawiania, bo w momencie gdy duch staje się żywy (nazywam to Nowym narodzeniem) człowiek może się przemieniać w swym myśleniu (Rz 12:1-2) wydając (albo nie) owoc Ducha, którym jest przemieniony charakter (Gal 5:22).
#1.4 Kraina umarłych czyli grecki szeol i hebrajski hades
Co o szeolu i hadesie znajduję w Piśmie. Np to, że Hiob, gdy jest mu źle mówi o tym miejscu tak:
Hi 10:20-22 ubg (20) Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy; (21) Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci; (22) do krainy mroków śmiertelnych, skąd zionie rozkładem i gdzie panuje mrok.
A tego wywnioskować można, że będzie tam jakie życie: w mrokach, cieniach, w nieprzyjemnych zapachach, ale będzie to życie.
A w poemacie Hioba uzupełnia wizję swojego domu, gdzie będzie sobie spał:
Hi 17:11-19 ubg (11) Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca. (12) Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności. (13) Gdybym czegoś oczekiwał, grób będzie moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (14) Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro. (15) Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję? (16) Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu.
Jest jeszcze więcej, ale muszę poszukać i opracować. (na pewno coś w Psalmach).
Ale do Szeolu można mieć dwa podejścia. Analizujmy:
Ps 115:17-18 ubg (17) Umarli nie będą chwalili PANA ani nikt z tych, którzy zstępują do miejsca milczenia. (18) Ale my będziemy błogosławili PANA, odtąd aż na wieki. Alleluja.
Obserwacja:
- Umarli - nie będą chwalić Pana bo zstępują do miejsca milczenia.
- Ale my ... - czyli kto? Ufający Panu! - My będziemy błogosławić Pana na wieki!
Kolejny psalm:
Ps 6:4-12 ubg
(4) Zawróć, PANIE, ocal moją duszę;
wybaw mnie ze względu na twe miłosierdzie.
(5) W śmierci bowiem nie ma pamięci o tobie,
a w grobie któż cię będzie wysławiać?
(6) Zmęczyłem się moim wzdychaniem,
co noc zalewam łzami moje posłanie,
moje łoże jest mokre od płaczu.
(7) Moje oko zaćmiło się od smutku,
zestarzało się z powodu wszystkich moich wrogów. (
8) Odstąpcie ode mnie, wszyscy czyniący nieprawość,
bo PAN usłyszał głos mego płaczu.
(9) Usłyszał PAN moją prośbę,
PAN przyjął moją modlitwę.
Tu widać Pana Boga zbawiającego tych, którzy się do niego zwracają. Bo (.5) w śmierci nie pamięci o Bogu, w grobie (szeolu) nikt Boga nie będzie wysławiał.
Ps 30:9-13 ubg
(9) Jaki pożytek z mojej krwi, gdybym zstąpił do dołu?
Czy proch będzie cię chwalić? Czy będzie głosić twoją prawdę?
(10) Usłysz, PANIE, i zmiłuj się nade mną; PANIE, bądź moim pomocnikiem.
(11) Mój płacz zmieniłeś w taniec, zdjąłeś ze mnie wór pokutny, a przepasałeś mnie radością;
(12) Aby moja chwała śpiewała ci i nie milkła; PANIE, mój Boże, będę cię wysławiać na wieki.
Obserwacja:
- nie ma pożytku ze śmierci, z wchodzenia do szeolu
- można się zwracaj do Boga o pomoc
- bo pragnieniem jest radość, śpiewanie, wysławienie Boga na wieki.
No i jeszcze prorok Izajasz:
Iz 38:16-19 bw (16) Panie! Ciebie wyczekuje moje serce, pokrzep mojego ducha i uzdrów mnie, ożyw mnie!
(17) Zaprawdę, zbawienna była dla mnie gorycz, lecz Ty zachowałeś duszę moją od dołu zagłady (szeolu), gdyż poza siebie rzuciłeś wszystkie moje grzechy.
(18) Nie w krainie umarłych bowiem cię wysławiają, nie chwali ciebie śmierć, nie oczekują twojej wierności ci, którzy zstępują do grobu.
(19) Żywy, tylko żywy wysławia ciebie, jak ja dzisiaj, ojciec dzieciom ogłasza twoją wierność.
coś z tłumaczeniem.....
Iz 38:16-19 ubg (16) Panie, przez te rzeczy ludzie żyją i w nich wszystkich jest życie mego ducha. Przecież przywróciłeś mi zdrowie i zachowałeś mnie przy życiu.
(17) Oto w czasie pokoju zaznałem ciężkiej goryczy, ale z miłości do mojej duszy wyrwałeś ją z dołu zniszczenia, gdyż rzuciłeś za siebie wszystkie moje grzechy.
(18) Grób bowiem nie wysławia cię ani śmierć cię nie chwali. Ci, którzy w dół zstępują, nie oczekują twojej prawdy.
(19) Żywy, żywy będzie cię wysławiać jak ja dzisiaj. Ojciec oznajmi dzieciom twoją prawdę."
Obserwacja:
I znowu podział na tych co do góry i tych co na dół
Ps 103:13-19 ubg
(13) Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
(14) On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
(15) Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
(16) Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
(17) Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
(18) Nad tymi, którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
(19) PAN na niebiosach ustanowił swój tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi."
Wnioski: kluczowy jest duch. Ktoś kto nie ma ducha - w dół, ale kto ma ducha duchem woła do Boga, który jest duchem i Duch Boga może zareagować, pociągnąć, ożywić i zbawić.
#1.5 Szeol w proroctwie Daniela
Kontekst .....
Dn 12:2 ubg (2) A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzi się, jedni do życia wiecznego, a drudzy ku hańbie i wiecznej pogardzie.
Pięknie napisane: śpią w prochu ziemi.
#1.6 Dwie części krainy umarłych i wstępny podział
Wygląda na to, że kraina umarłych ma dwie części i po śmierci następuje wstępne sortowanie. Można to wywnioskować z opowieść (a nie przypowieści) Jezusa o Łazarzu i bogaczu, w której pojawia się też pojęcie "łono Abrahama".
Cytuję:
Łk 16:19-31 tpnt (19) A był pewien bogaty człowiek, który ubierał się w purpurę i w delikatny len (inni: bisior), i co dzień wspaniale się bawił. (20) Był też pewien żebrak o imieniu Łazarz, który został porzucony przy jego bramie, cały owrzodziały, (21) I pragnął nasycić się z okruszyn, które spadały ze stołu bogacza; a psy przychodziły i lizały jego wrzody.
(22) I stało się, że umarł ów żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama (EIB: bok Abrahama); umarł też i bogacz, i został pogrzebany. (23) A gdy w Hadesie (hebr: szeol, BW: krainie umarłych, BT: Odchłani, UBG: piekle) cierpiał męki i podniósł swoje oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.
(24) I on zawołał, mówiąc: Ojcze Abrahamie! Zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec swojego palca w wodzie i ochłodził mój język, bo doznaję bólu w tym płomieniu.
(25) A Abraham powiedział: Dziecko! Wspomnij, że ty otrzymałeś swoje dobro za swojego życia, podobnie jak Łazarz zło; a on tutaj jest pocieszany, a ty doznajesz bólu. (26) I nad to wszystko, między nami a wami znajduje się wielka przepaść, aby ci, którzy chcą stąd przejść do was, nie mogli, ani też stamtąd do nas nie mogli się przeprawić.
(27)Wtedy powiedział: Proszę cię więc, Ojcze! Abyś go posłał do domu mojego ojca, (28) Albowiem mam pięciu braci; niech zaświadczy im, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męczarni. (29) Abraham powiedział mu: Mają Mojżesza i Proroków; niech ich słuchają. (30) A on powiedział: Nie, Ojcze Abrahamie! Lecz jeśli ktoś z umarłych do nich pójdzie, upamiętają się (EIB, BW: upamiętają się; BT: nawrócą się; UBG: będą pokutować). (31) Powiedział mu więc: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby też ktoś powstał z martwych, nie dadzą się przekonać.
Obserwacje:
- W krainie umarłych jest jakieś życie skoro bogacz cierpi, widzi Abrahama, zwraca się do niego i nawet prowadzi jakiś dialog.
- Łazarz jest tam pocieszany.
- Miejsce gdzie jest bogacz BG tłumaczy na piekło, inni inaczej: szeol, kraina umarłych, ale BT Odchłań.
- Miejsce gdzie jest Łazarz to łono albo bok Abrahama, co sugeruje, że Łazarz był potomkiem Abrahama (z jego lędźwi). Łazarza tam zanieśli aniołowie.
- Między tymi dwoma miejscami jest przepaść wielka.
Kraina umarłych ma więc swoją część górną (łono Abrahama) i dolną, gdzie się zstępuje.
#1.7 Śmierć ciała to śmierć pierwsza
Żeby nie było wątpliwości, mówimy o pierwszej śmierci bo jeszcze jest śmierć druga (Ap 20:6, 14, 21:8, 2:11) mająca coś wspólnego z jeziorem ognistym --> #d3.
#1.8 Pochwycenie kościoła
Żyję w czasach, które wyglądają jak "dni Henocha" a może i nawet "dni Noego" więc mam nadzieję na pochwycenie. Osobny artykuł, bardzo stary ale na ten temat jest tu:
Wersety do nauki o pochwyceniu:
- 1Tes4:15, 17 - pozostawieni do przyjścia Pana (...), razem ze zmartwychwstałymi zostaniemy porwani w obłokach, w powietrze, na spotkanie Pana, i zawsze z Nim pozostaniemy.
- J 14:1-3 - Jezus uczniom obiecał, że pójdzie, przygotuję miejsce, przyjdę znowu i wezmę ich do siebie, żebyście, gdzie ja jestem, i wy byli.
- .....
#2. Ciała zmartwychwstanie
#Wersety: 1Tes4:13, 1Kor15:51, Fil 3:20
Po śmieci i pobycie na łonie Abrahama planuję brać udział w zmartwychwstaniu tych, którzy "umarli w Chrystusie" a które w Biblii określanym jako "pierwsze".
#2.1 Punkt wyjścia - co (albo kto, ale jak kto) może być w niebie?
- Ciekawostki
- Tylko chrześcijanie mają twardą koncepcje zmartwychwstania ciał (a i tak współczesny Kościół ją zmiękcza).
- Chrześcijanie mają też przykład: Jezus zmartwychwstał, zmartwychwstał w ciele!
- Jakie ciało miał Pan Jezus po zmartwychwstaniu?
- Daje możliwość rozpoznawania się, ale też szybkie przemieszczanie się pomiędzy Emaus a Jerozolimą (ten sam wieczór -> Łk 24:13nn - uczniowie idący do Emaus, J20:19nn - spotkanie z "zaryglowanymi" uczniami).
- I jeszcze coś z dotykaniem? Jezus po zmartwychwstaniu powiedział (J20:17) "Nie zatrzymuj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do mojego Ojca" i jest z tym jakiś problem, bo BW tłumaczy to "nie dotykaj mnie" (EIB: "nie trzymaj mnie") i jakaś taka koncepcja się zrodziła, jakoby był niedotykalski, ale ja myślę, że to błąd tłumaczenia.
- Jest możliwe jedzenie - Pan Jezus jadł rybę z uczniami - opisane co najmniej dwa razy (Łk 24:43; J21:13).
- Fil 3:20 - opis ciał przed i po przemianie:
- Jak Paweł opisuje nasze ciało? (5014, ταπεινωσεως, tapeinōseōs) Brzeska: nikczemne, BG, Wujek, UBG: podłe, BWP: przemijające, BW: znikome, BT: poniżone.
- A jak ciało Chrystusa: podobne do (4832, συμμορφον, symmorfon) ciało (4983, σωματι, sōmati) chwały (1391, δοξης, doksēs), Brzeska, BG, BT, UBG: chwalebne; Wujek: ciało jasności; BW: uwielbione.
- Fil 3:20 - Kto i co tu robi? To Pan Jezus dokona (3345, μετασχηματισει, metaschēmatisei) przemiany, przekształcenia, dosłownie: zmienienia postaci. Pan Jezus zrobi to tą mocą, którą wszystko podporządkować sobie może.
- 1Kor15 - o rodzajach ciał
- !!! opracować !!!!???
- - o tym, że nasze dzisiejsze ciało jest tylko nasionkiem, zarodkiem tego nowego ciała, co je mamy mieć
- - chwila rozważań o tym jakie Adam miał ciało przed upadkiem
- Treść i krytyka herezji dogmatu o wniebowzięciu Maryi:
Cytat z ogłoszenia dogmatu:
(...) Ogłaszamy, wyjaśniamy i określamy, jako dogmat przez Boga objawiony, że Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja, po zakończeniu biegu życia ziemskiego, została z ciałem i duszą wzięta do niebieskiej chwały.
Dlatego też, gdyby ktoś, nie daj Boże, dobrowolnie odważył się temu cośmy określili przeczyć, lub o tym powątpiewać, niech wie, że odstąpił zupełnie od wiary Boskiej i katolickiej. (...) (1950, PIUS PP. XII)
Biblia na ten temat:
1Kor 15:50 tpnt To natomiast mówię, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego, ani to, co zniszczalne nie może odziedziczyć niezniszczalności.
#2.2 Analiza 1Tes4:13nn - fakty o zmartwychwstaniu
- kiedy? Święto trąb w układzie świąt Kpł23 -> Święta Pana - próba studium (Kpł23)
#2.3 Analiza 1Kor15
tu jest sporo o zmartwychwstaniu ciał - dorobić ????!!!!
- 1Kor15:51-53 - trąba, przemienienie, zmartwychwstanie, nowe ciała
- Fil 3:20 - przemienienie ciał na nowe, inne -> Fiipian 3:20n - analiza mojego ulubionego kawałka (XI 2014)
#2.4 jeszcze o ciał zmartwychwstaniu
- ?????? uzupełnić !!! bo na pewno jest więcej wersetów o tym
#2.5 Zawsze razem z Panem - wynotować fragmenty
- - tam gdzie ja jestem tam i wy byli - chyba mowa Pana w trakcie ostatniej wieczerzy u Jana zapisana???
J 14:3 ubg (3) A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, żebyście, gdzie ja jestem, i wy byli.
- zjednoczenie wg Ef - Tajemny plan Boga objawiony Pawłowi a zapisany w Ef to zjednoczenie -> notka: Tajemny plan objawiony w Liście do Efezjan (Ef) (2019)
- Ocena sług w Mt (talenty). Nie zajmuje się tu oceną (jest powyżej w #3) ale tyko aspektem bycia razem z Jezusem:
Mt 25:21-23 tpnt (21) A pan jego powiedział mu: Dobrze, sługo dobry i wierny! W małych byłeś wierny, ustanowię cię nad wieloma; wejdź do radości swojego pana. (22) Przystąpił także i ten, który wziął dwa talenty, i powiedział: Panie! Powierzyłeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem nimi. (23) Powiedział mu pan jego: Dobrze, sługo dobry i wierny! W małych byłeś wierny, ustanowię cię nad wieloma; wejdź do radości swojego pana."
- i na zawsze będziemy z Panem - w 1Tes4:13nn to jest
1Tes 4:17 tpnt (17) Potem my, pozostający przy życiu, równocześnie z nimi zostaniemy porwani w obłokach na spotkanie Pana, w powietrze; i tak zawsze będziemy z Panem.
#3. Rozliczenie sług - Trybunał Chrystusowy (sąd bema)
#Wersety: Rz 14:10, Łk 19:11, Mt 25:14, 2Kor5:10, 1Kor3:8, Dn 1:3
#3.1 Trybunał Chrystusowy (bema)
Po śmierci, przypuszczam nawet że po zmartwychwstaniu w nowym ciele będę proszony przez mojego Pana o rozliczenie się z zadań, które miałem wykonać. Przekonują mnie o tym takie nauczania, skierowane do ludzi wierzących, do uczniów Jezusa, do członków kościołów:
#3.2 Przypowieści Jezusa
O rozliczeniu sług nauczał też Pan Jezus w dwóch swoich przypowieściach:
- Łk 19:11-28 - o minach (grzywnach - jednostka monetarna) - zapłata: zarządzanie miastami w miejscu radości swojego Pana.
- Mt 25:14-30 - przypowieść o talentach (jednostka wagi) - nagroda: ustanowienie nad wieloma rzeczami.
- Studium porównawcze jest tu: --> Porównanie przypowieści o minach i talentach (Łk19, Mt25) (luty 2019)
- Warto zwrócić uwagę, że w przypowieści u Łukasza, oprócz słuch (nagradzani ich lub nie) są jeszcze jacy "poddani", którzy nie chcieli by Pan królował nad nimi i wysyłali w tej sprawie poselstwo. Gdy Pan wrócił kazał ich pozabijać (Łk 19:14, 27).
- Przypowieści o sługach jest dużo więcej ..... sprawdzić, które mnie dotyczyą !!!???
#3.3 Analiza 1Kor3:8-15 - zapłata za zbudowane dzieło
Apostoł Paweł nauczał tak:
1Kor 3:10-15 ubg (10) Według łaski Boga, która została mi dana, jak mądry budowniczy położyłem fundament, a inny na nim buduje. Jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje. (11) Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.
(12) A czy ktoś na tym fundamencie buduje ze złota, srebra, z drogich kamieni, drewna, siana czy ze słomy; (13) Dzieło każdego będzie jawne. Dzień ten bowiem to pokaże, gdyż przez ogień zostanie objawione i ogień wypróbuje, jakie jest dzieło każdego. (14) Jeśli czyjeś dzieło budowane na tym fundamencie przetrwa, ten otrzyma zapłatę. (15) Jeśli zaś czyjeś dzieło spłonie, ten poniesie szkodę. Lecz on sam będzie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień.
Obserwacja:
- kontekst: fragment pochodzi z 1 listu do Koryntian, z listu do wierzących, a dokładnie do ludzi, którzy mając Ducha Świętego (wykład o 3 rodzajach ludzi jest w rozdziale 2 tego listu -> O 3 rodzajach ludzi: zmysłowy, cielesny, duchowy (2018). Paweł zachęca aby będąc duchowymi czynili rzeczy, które Duch Święty w nich chce czynić (--> Morfologia - Człowiek duchowy) ale wierzący w Koryncie robią rzeczy cielesne (--> Morfologia - Człowiek cielesny).
- fundament na którym każdy niech buduje jest jeden - Jezus Chrystus
- budować można ze (1) złota, (2) srebra, z (3) drogich kamieni, (4) drewna, (5) siana czy ze (6) słomy.
- Dzieło (budowla) będzie wypróbowana przez ogień.
- Nie jest to nauka o zbawieniu tylko o tym co zbawiony będzie miał po tym sądzie, co weźmie ze świata.
- Jedynymi rzeczami, które z tej ziemi będą w Tysiącletnim Królestwie to (1) ludzie, którzy są zbawieni i (2) nasze relacje z nimi.
Mój wniosek:
- moje bogactwo w Królestwie Niebieskim to relacje z ludźmi, którym pomogłem się tam znaleźć. Nic innego nie przetrwa.
#3.4 W proroctwie Daniela
Dn 12:3 ubg "(3) Ci, którzy są mądrzy, będą świecić jak blask firmamentu, a ci, którzy przyprowadziliwielu do sprawiedliwości – jak gwiazdy na wieki wieków."
Ważny jest kontekst (cytowany w całości gdzieś tu --> ??? ) ale jest tu wyraźnie wyróżnienie mądrych i tych, którzy przyprowadzili do sprawiedliwości.
#4. Wesele Baranka
#Wersety: Ap19:1, 7, 9 (wesele), 21:2, 9, Mt 25:1-3, J14:1-3 (mieszkań wiele)
#4.1 Gdzie pojawia się to pojęcie?
Ap 19:ubg (1) Potem usłyszałem donośny głos wielkiego tłumu ludzi w niebie, który mówił:
Alleluja! Zbawienie i chwała, i cześć, i moc Panu, naszemu Bogu.
(2) Bo jego wyroki są prawdziwe i sprawiedliwe,
gdyż osądził wielką nierządnicę,
która skaziła ziemię swoim nierządem,
i pomścił krew swoich sług z jej ręki.
(3) I powtórnie powiedzieli:
Alleluja! A jej dym wznosi się na wieki wieków.
(4) I upadło dwudziestu czterech starszych i cztery stworzenia, i oddali pokłon Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc: Amen! Alleluja! (5) A od tronu rozległ się głos, który mówił:
Chwalcie naszego Boga wszyscy jego słudzy
i ci, którzy się go boicie, i mali, i wielcy.
(6) I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos wielu wód, i jakby głos potężnych gromów mówiących:
Alleluja, bo objął królestwo Pan Bóg Wszechmogący.
(7) Cieszmy się i radujmy,
i oddajmy mu chwałę,
bo nadeszło wesele Baranka,
a jego małżonka się przygotowała.
(8) I dano jej ubrać się w bisior czysty i lśniący, bo bisior to sprawiedliwość świętych. (9) I powiedział mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę weselną Baranka. I powiedział mi: To są prawdziwe słowa Boga. (10) I upadłem mu do nóg, aby oddać mu pokłon, lecz powiedział mi: Nie rób tego, bo jestem sługą razem z tobą i twoimi braćmi, którzy mają świadectwo Jezusa. Bogu oddaj pokłon, bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa. (11) Potem zobaczyłem niebo otwarte, a oto koń biały, a ten, który na nim siedział, nazywa się Wiernym i Prawdziwym i w sprawiedliwości sądzi i walczy. (12) Jego oczy były jak płomień ognia, a na jego głowie było wiele koron. I miał wypisane imię, którego nikt nie zna, tylko on sam. (13) Ubrany był w szatę zmoczoną we krwi, a jego imię brzmi: Słowo Boże. (14) A wojska w niebie podążały za nim na białych koniach, ubrane w bisior biały i czysty. (15) A z jego ust wychodził ostry miecz, aby nim pobił narody. On bowiem będzie rządził nimi laską żelazną i on wyciska w tłoczni wino zapalczywości i gniewu Boga Wszechmogącego. (16) A na szacie i na biodrze ma wypisane imię: Król królów i Pan panów. (17) I zobaczyłem jednego anioła stojącego w słońcu. I zawołał donośnym głosem do wszystkich ptaków latających środkiem nieba: Chodźcie, zgromadźcie się na ucztę wielkiego Boga; (18) Aby jeść ciała królów, ciała wodzów i ciała mocarzy, ciała koni i ich jeźdźców, i ciała wszystkich: wolnych i niewolników, małych i wielkich. (19) I zobaczyłem bestię i królów ziemi, i ich wojska zgromadzone, by stoczyć bitwę z tym, który siedzi na koniu, i z jego wojskiem. (20) I schwytana została bestia, a z nią fałszywy prorok, który czynił przed nią cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię bestii i oddawali pokłon jej wizerunkowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do jeziora ognia, płonącego siarką. (21) Pozostali zaś zostali zabici mieczem wychodzącym z ust tego, który siedział na koniu. I wszystkie ptaki najadły się ich ciałami.
Obserwacja:
- w niebie jest wielki tłum ludzi - kim są? skąd się tam wzięli? Moja teza: zmartwychwstali i pochwyceni (a więc w nowych ciałach) wierzący.
#4.2 Oblubieniec i oblubienica? gdzie jeszcze?
- Jak Chrzciciel gdy zobaczył Jezusa rozradował się widząc w nim Oblubieńca dla ludu Bożego.
J 3:29 ubg "Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem, a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, raduje się niezmiernie z powodu głosu oblubieńca. Dlatego ta moja radość stała się pełna."
- ToDo: jakieś Wesele (uczta) jest w ewangeliach - sprawdzić
- ToDo: - Wesele Baranka ale nie wszyscy na nie wchodzą.
- Przypowieść o dziesięciu pannach - niektóre panny nie wchodzą - (Mt 25:1-13) - jakiś podział.
- Przydział przygotowanego przez Pana Jezusa mieszkania (J14:1-3) - sposób zwierania małżeństw w Izraelu.
J 14:1-3 ubg - (1) Niech się nie trwoży wasze serce. Wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie. (2) W domu mego Ojca jest wiele mieszkań. Gdyby tak nie było, powiedziałbym wam. Idę, aby wam przygotować miejsce. (3) A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, żebyście, gdzie ja jestem, i wy byli.
- Ef5:24nn szczególnie .32 - relacja Jezusa z Kościołem jest zobrazowana relacją małżeńską (Ef 5:32).
- Pan Jezus nazywa się Oblubieńcem i wie, że jest z Oblubienicą w trakcie zawierania przymierza, ale przed weselem.
Mk 2:19-20 ubg - (19) I odpowiedział im Jezus: Czy przyjaciele oblubieńca mogą pościć, gdy jest z nimi oblubieniec? Dopóki mają ze sobą oblubieńca, nie mogą pościć. (20) Lecz przyjdą dni, gdy oblubieniec zostanie od nich zabrany, a wtedy, w tych dniach, będą pościć.
- Końcówka Apokalipsy, czyli Nowe Niebo i Nowa Ziemia
Ap 21:1-11 ubg - (1) Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza. (2) A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża. (3) I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem.
(4) I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.
(5) A zasiadający na tronie powiedział: Oto wszystko czynię nowe. I powiedział do mnie: Napisz, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe. (6) I powiedział do mnie: Stało się. Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec. Ja spragnionemu dam darmo ze źródła wody życia.
(7) Kto zwycięży, odziedziczy wszystko i będę dla niego Bogiem, a on będzie dla mnie synem.
(8) (...) (9) I przyszedł do mnie jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz napełnionych siedmioma ostatecznymi plagami, i odezwał się do mnie, mówiąc: Chodź tutaj, pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka. (10) I przeniósł mnie w duchu na górę wielką i wysoką, i pokazał mi wielkie miasto, święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga; (11) Mające chwałę Boga. Jego blask podobny był do drogocennego kamienia, jakby jaspisu, przezroczystego jak kryształ.
#5. Powrót z Jezusem na ziemię
#Wersety: Jud 14, Ap19:1, 7-8, 14 (zastępy w białych szatach),
#5.1 Kiedy i jak?
Wersety do analizy:
- 2Tes 2:7-8 ubg (7) Tajemnica nieprawości bowiem już działa. Tylko że ten, który teraz przeszkadza, będzie przeszkadzał, aż zostanie usunięty z drogi. (8) Wówczas pojawi się ów niegodziwiec, którego Pan zabije duchem swoich ust i zniszczy blaskiem swego przyjścia.
- 2Tes 2:7-8 tpnt (7) Bo tajemnica bezprawia już działa; dopóki ten jedyny, który teraz powstrzymuje, nie zaistniałby ze środka. (8) A wtedy zostanie objawiony ów nieprawy, którego Pan zabije tchnieniem swoich ust i zniszczy manifestacją swojego przyjścia;
- Kościół z Duchem Świętym przeszkadza objawieniu się Antychrysta, ale jak Kościół zostanie zabrany pojawi się Antychryst, którego potem Pan zabije tchnieniem swoich ust i blaskiem swego przyjścia. Porównaj Ap 19.11-21 akcentem na .15 i "Z Jego ust wychodził ostry miecz. To nim podbije narody"! i na .21 "polegli od miecza wychodzącego z ust Jeźdźca na koniu".
- Zapowiedź:
Dz 1:11 ubg (11) I powiedzieli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie, wpatrując się w niebo? Ten Jezus, który został od was wzięty w górę do nieba, przyjdzie tak samo, jak go widzieliście wstępującego do nieba."
Jud 1:14-15 tpnt "(14) Prorokował też o nich Henoch, siódmy w linii od Adama, mówiąc: Oto przyszedł Pan wśród miriad (miriada - 10 tysięcy) swoich świętych, (15) By dokonać sądu nad wszystkimi i ujawnić wszystkie ich bezbożności, za wszystkie bezbożne czyny, którymi wyrażali swą bezbożność, i za wszystkie harde słowa, które mówili przeciwko Niemu bezbożni grzesznicy."
#5.2 Bitwa
Drugi raz cytuję Ap19 - ale wycinam inne kawałki, bo nie prezentuję Wesela Baranka, tylko bitwę
Ap 19:ubg (1) Potem usłyszałem donośny głos wielkiego tłumu ludzi w niebie, (...) (6) I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos wielu wód (...)
(11) Potem zobaczyłem niebo otwarte, a oto koń biały, a ten, który na nim siedział, nazywa się Wiernym i Prawdziwym i w sprawiedliwości sądzi i walczy. (12) Jego oczy były jak płomień ognia, a na jego głowie było wiele koron. I miał wypisane imię, którego nikt nie zna, tylko on sam. (13) Ubrany był w szatę zmoczoną we krwi, a jego imię brzmi: Słowo Boże. (14) A wojska w niebie podążały za nim na białych koniach, ubrane w bisior biały i czysty.
(15) A z jego ust wychodził ostry miecz, aby nim pobił narody. On bowiem będzie rządził nimi laską żelazną i on wyciska w tłoczni wino zapalczywości i gniewu Boga Wszechmogącego. (16) A na szacie i na biodrze ma wypisane imię: Król królów i Pan panów.
(17) I zobaczyłem jednego anioła stojącego w słońcu. I zawołał donośnym głosem do wszystkich ptaków latających środkiem nieba: Chodźcie, zgromadźcie się na ucztę wielkiego Boga; (18) Aby jeść ciała królów, ciała wodzów i ciała mocarzy, ciała koni i ich jeźdźców, i ciała wszystkich: wolnych i niewolników, małych i wielkich.
(19) I zobaczyłem bestię i królów ziemi, i ich wojska zgromadzone, by stoczyć bitwę z tym, który siedzi na koniu, i z jego wojskiem. (20) I schwytana została bestia, a z nią fałszywy prorok, który czynił przed nią cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię bestii i oddawali pokłon jej wizerunkowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do jeziora ognia, płonącego siarką.
(21) Pozostali zaś zostali zabici mieczem wychodzącym z ust tego, który siedział na koniu. I wszystkie ptaki najadły się ich ciałami."
Obserwacja:
#5.2 Wnioski:
- Jezus przychodzi a święci z nim (Ap 19??)
- Armagedon ? (Ap 19 ale i wcześniej to gdzieś jest)
#6. Tysiącletnie Królestwo i królowanie z Nim w nim
#Wersety: Ap20:6, Łk19:11-28 (przypowieść o minach)
#6.1 Nagroda za skuteczne służenie za pomocą powierzonego kapitału
Przypowieść i Łukasza:
Łk 19:11-28 ubg
(11) A gdy oni tego słuchali, opowiedział im dodatkowo przypowieść, dlatego że był blisko Jerozolimy, a oni myśleli, że wnet ma się objawić królestwo Boże.
(12) Mówił więc: Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do dalekiego kraju, aby objąć królestwo, a potem wrócić.
(13) A przywoławszy dziesięciu swoich sług, dał im dziesięć grzywien i powiedział do nich: Obracajcie nimi, aż wrócę.
(14) Lecz jego poddani nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo ze słowami: Nie chcemy, aby ten człowiek królował nad nami.
(15) A gdy wrócił po objęciu królestwa, rozkazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał, handlując.
(16) Wtedy przyszedł pierwszy i powiedział: Panie, twoja grzywna zyskała dziesięć grzywien.
(17) I powiedział do niego: Dobrze, sługo dobry, ponieważ byłeś wierny w małym, sprawuj władzę nad dziesięcioma miastami.
(18) Przyszedł też drugi i powiedział: Panie, twoja grzywna zyskała pięć grzywien.
(19) Również temu powiedział: I ty władaj pięcioma miastami.
(20) A inny przyszedł i powiedział: Panie, oto twoja grzywna, którą miałem schowaną w chustce.
(21) Bałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: bierzesz, czego nie położyłeś, i żniesz, czego nie posiałeś.
(22) Wtedy mu odpowiedział: Na podstawie twoich słów osądzę cię, zły sługo. Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym, który bierze, czego nie położył, i żnie, czego nie posiał.
(23) Dlaczego więc nie dałeś moich pieniędzy do banku, abym po powrocie odebrał je z zyskiem?
(24) Do tych zaś, którzy stali obok, powiedział: Odbierzcie mu grzywnę i dajcie temu, który ma dziesięć grzywien.
(25) Odpowiedzieli mu: Panie, ma już dziesięć grzywien.
(26) Zaprawdę powiadam wam, że każdemu, kto ma, będzie dodane, a temu, kto nie ma, zostanie zabrane nawet to, co ma.
(27) Lecz tych moich nieprzyjaciół, którzy nie chcieli, abym nad nimi panował, przyprowadźcie tu i zabijcie na moich oczach.
(28) A powiedziawszy to, ruszył przodem, zmierzając do Jerozolimy.
Obserwacje:
- w przypowieści są dwa rodzaje ludzi: (1) poddani i (2) słudzy.
- nagrodą dla sług jest sprawowanie władzy nad miastami.
- przy okazji dowiadujemy się, że zbuntowani poddani będą wycięci w publicznej egzekucji.
- Mt 5:5 ubg - (5) Błogosławieni cisi, ponieważ oni odziedziczą ziemię.
#6.2 Królowanie i kapłanienie
Kapłan to ktoś, kto (1) mówi Bogu o ludziach i (2) mówi ludziom o Bogu. Składanie ofiar w imieniu ludu jest czynnością pomocniczą.
Ap 20:6 ubg (6) Błogosławiony i święty ten, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu. Nad nimi druga śmierć nie ma władzy, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z nim królować tysiąc lat.
#6.3 Będą inne warunku życia bo nie ma kuszenia przez szatana
????? uwięzienie Szatana
#7. Koniec tej ziemi i Nowa ziemia
#Wersety: Ap20:7, 11, Ap21:1-5
#7.1 Nieprzyjemne wydarzenia, które pewnie zaobserwuję
Po tysiącletnim królestwie ...
Ap 20:7-9 tpnt (7) A gdy dopełni się tysiąc lat, uwolniony zostanie szatan ze swojego więzienia, (8) I wyjdzie zwieść narody, które są na czterech krańcach ziemi, Goga i Magoga, aby je zgromadzić na bitwę; a liczba ich jak piasek morza. (9) I wstąpili na szerokość ziemi, i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane. I zstąpił ogień z nieba od Boga i pochłonął ich."
Obserwacja:
- diabel uwolniony
- diabeł będzie zwodził narody
- będzie bitwa
No i zaczyna się Sąd, zwany ostatecznym -> #d2. i ma miejsce usunięcie ziemi i nieba:
Ap 20:11-15 tpnt (11) I widziałem wielki biały tron, i siedzącego na nim, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, i nie znalazło się miejsce dla nich.
U apostoła Piotra też jest taka kosmiczna zmiana, ale trudno określić czy przed czy po Tysiącletnim Królestwie.
2P 3:10 tpnt (10) A dzień Pana przyjdzie jak złodziej w nocy; w którym to niebiosa z trzaskiem przeminą, a podstawy tego świata, które teraz są zapalane, zostaną stopione, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną.
Obserwacja:
- niebiosa z trzaskiem przeminą - pewnie mowa tu o jakiś przestrzeniach stworzonych przez Boga na początku (Gen1:1),
- podstawy tego świata zostaną stopione - ogień, dużo ognia, ale jeszcze coś trwa,
- dzieła ludzkie spłoną - może nawiązanie do 1Kor3:10
#7.2 Nowa ziemia i nowe niebo
Czytam:
Ap 21:1 ubg (1) Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza.
Ale nie jestem pewien kiedy to wydarzenie ustawić
#7.3 Nowa Jerozolima - ale czy czasem nie pojawia się wcześniej
Co o tym czytam:
Ap 21:2-5 ubg (2) A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża. (3) I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem. (4) I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. (5) A zasiadający na tronie powiedział: Oto wszystko czynię nowe. I powiedział do mnie: Napisz, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe.
Ale czy czasem ta Nowa Jerozolima nie pojawia się wcześniej? Oj, tu jakieś załamanie czasu jest.
#7.4 Nowa Jerozolima - opis
Opis:
Ap 21:9-27 tpnt (9) I przyszedł do mnie jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz napełnionych siedmioma ostatecznymi plagami, a rozmawiając ze mną, powiedział: Chodź, pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka.
(10) I przeniósł mnie w duchu na wielką, wysoką górę, i pokazał mi wielkie miasto, święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, (11) Mające chwałę Boga; a światło jego podobne do najdroższego kamienia, jakby kamienia jaspisu, który jest jasny jak kryształ; (12) Miało ono także wielki i wysoki mur, mający dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wyryte imiona dwunastu pokoleń synów Izraela. (13) Od wschodu trzy bramy, od północy trzy bramy, od południa trzy bramy, od zachodu trzy bramy. (14) A mur miasta miał dwanaście fundamentów, a na nich imiona dwunastu apostołów Baranka.
(15) A ten, który rozmawiał ze mną, miał złotą trzcinę, aby zmierzyć miasto i jego bramy, i jego mury. (16) A miasto położone jest jako czworokąt i długość jego jest tak wielka, jak i szerokość. I zmierzył miasto trzciną na dwanaście tysięcy stadiów; i długość, i szerokość, i wysokość jego jest równa. (17) I zmierzył jego mur – sto czterdzieści cztery łokcie według miary człowieka, która jest miarą anioła. (18) I budulcem jego muru był jaspis; a samo miasto z czystego złota, podobne do czystego szkła. (19) A fundamenty muru miasta ozdobione były wszelkimi drogimi kamieniami. Pierwszy fundament jaspis, drugi szafir, trzeci chalcedon, czwarty szmaragd, (20) Piąty sardoniks, szósty karneol, siódmy chryzolit, ósmy beryl, dziewiąty topaz, dziesiąty chryzopraz, jedenasty hiacynt, dwunasty ametyst. (21) A dwanaście bram, to dwanaście pojedynczych pereł, każda brama była z jednej perły; a ulica miasta to czyste złoto, przezroczyste jak szkło.
(22) I nie widziałem w nim świątyni; albowiem Pan, Bóg Wszechmogący jest jego świątynią, i Baranek. (23) A miasto nie potrzebuje słońca ani księżyca aby w nim świeciły, oświeca je bowiem chwała Boga, a lampą jego jest Baranek.
(24) I narody, które są zbawiane będą chodzić w jego świetle, a królowie ziemi niosą do niego swoją chwałę i cześć. (25) A bramy jego nie będą nigdy zamykane we dnie; nocy tam bowiem nie będzie. (26) I zaniosą do niego chwałę i cześć narodów. (27) I nie wejdzie do niego nic nieczystego, ani nikt, kto popełnia obrzydliwość i kłamstwo, tylko ci, którzy są zapisani w zwoju życia Baranka."
Z tego opisu należy zrobić osobny artykuł !!!!!
- zstępuje z nieba
- 12 bram
- 4 wymiarowa: 3 wymiary mają 12 tys. stadiów, a mur ma 44 łokcie
Wydarzenia w których nie planuję (nie będę) uczestniczyć
#d1. Ucisk Jakuba (albo Wielki Ucisk)
#Wersety: ???
- ale jakieś (większe, mniejsze, lokalne ale może i globalne) prześladowania Kościoła mogą być
- od dnia sądu (?) gniewu Dnia Pańskiego (?) kościół ma być uchroniony (??)
wygląda na to, że po ucisku Jakuba albo (1) wchodzi się do Królestwa, albo (2) się ginie by czekać w Krainie Umarłych.
#d2. Sąd przed białym tronem (Ap 20:11-15)
#Wersety: Ap 20:11
Treść:
(Ap 20:5) Natomiast pozostali z umarłych (nie) ożyli, jak (aż) dopełni(ło) się tysiąc lat. (...)
Ap 20:11-15 tpnt (11) I widziałem wielki biały tron, i siedzącego na nim, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, i nie znalazło się miejsce dla nich.
(12) I widziałem umarłych, małych i wielkich, stojących przed Bogiem; i zostały otwarte zwoje i inny zwój został otwarty, to jest zwój życia; i umarli z tych, którzy są zapisani w zwojach, zostali osądzeni według swoich czynów. (13) I morze wydało umarłych, którzy w nim byli, i Śmierć, i Hades wydały umarłych, którzy w nich byli; i zostali osądzeni, każdy według swoich czynów.
(14) I Śmierć, i Hades zostały wrzucone w jezioro ognia. To jest śmierć druga.
(15) A jeśli ktoś nie został znaleziony jako zapisany w zwoju życia, został wrzucony do jeziora ognia.
- Wypisuję wszystkie rzeczowniki:
- (.11) wielki biały tron - co to? lepsze krzesło, wskazującego na władcę, sędziego, króla
- Bóg siedzący na tronie - ktoś, kto ma prawo na tronie zasiąść, widać dalej, że to Bóg
- ziemia i niebo - to coś, co Bóg stworzył na początku (Gen 1:1)
- (.12) - umarli, mali i wielcy, stojący przez Bogiem
- otwarte zwoje, księgi (liczba mnoga)
- otwarty inny zwój, to jest zwój życia (księga życia)
- (.13) morze (θαλασσα, thalassa), Śmierć (θανατος, thanatos) i Hades (αδης, hadēs) (UBG: piekło)
- (.14) jezioro ognia (λιμνην πυρος, limnēn pyros)
- Wypisujemy czasowniki, czynności:
- Bóg siedzi - znaczy sądzi.
- ziemia i niebo uciekają
- umarli stoją przez Bogiem
- Otwiera się księgi
- Otwiera się też księgę życia
- (.12) Osądza się umarły wg. zapisu w księgach (.13) każdy według swoich czynów.
- (.13) Morzem, śmierć i hades wydają umarłych i są osądzeni
- Wrzucenie śmierci i hadesu do jeziora ognia - to jest śmierć druga.
- Wrzucenie do jeziora ognia nie zapisanych w księdze życia.
- Kto wpadnie do jeiora ognia:
- Śmierć, i Hades zostały wrzucone w jezioro ognia.
- Ktoś kto nie został znaleziony jako zapisany w księdze życia.
- Kto jest zapisany w księdze życia?
- To osobny problem, który należy w całej Biblii przebadać. !!!
- KK mówi, że nie będzie tam parakletosa (obrońcy). Nie będzie też Jezusa.
Wydarzenia końca z proroctwie Daniela
Daniel
Dn 12:1-4 ubg (1) W tym czasie powstanie Michał, wielki książę, który wstawia się za synami twego ludu. Nastanie czas ucisku, jakiego nie było, odkąd narody zaczęły istnieć aż do tego czasu. W tym czasie twój lud zostanie wybawiony, każdy, kto znajdzie się zapisany w księdze. (2) A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzi się, jedni do życia wiecznego, a drudzy ku hańbie i wiecznej pogardzie. (3)Ci, którzy są mądrzy, będą świecić jak blask firmamentu, a ci, którzy przyprowadzili wielu do sprawiedliwości – jak gwiazdy na wieki wieków. (4) Ale ty Danielu zamknij te słowa i zapieczętuj tę księgę aż do czasu ostatecznego. Wielu będzie przebiegać, a pomnoży się wiedza.
Ważne informacje:
- o śnie umarłych -> #...szeol
- o zmartwychwstaniu ?
- o zapisaniu w księdze.
- o wyróżnieniu mądrych i tych, którzy przyprowadzili do sprawiedliwości
#d3. Wrzucanie do jeziora ognia, czyli śmierć druga
#d4. Przemijanie nieba i ziemi (przenieść tu)
#d5. Wyrzucanie na zewnątrz ????
