Utwórz konto lub Zaloguj się

Słowo kluczowe: duch święty

8 lutego 2023 (środa), 09:11:11

Maszyny są skończone, Bóg wielokrotnie nieskończony, a człowiek to różnie

Zrzut ekranu 2023-02-8 o 09-07-27 Maszyny są skończone (informatyk powinien wiedzieć co to pojęcie oznacza), więc na temat sztucznej inteligencji dyskutować mi się nie chce. Przekonuje mnie św. Tomasz, który uważa, że wszystko co nie jest wieczne jest wiecznie nieaktualne.

A człowiek? Z człowiekiem to tak do końca nie wiadomo. Niby jest istotą duchową umieszczoną w ciele, które ma duszę ale w wyniku zjedzenia pewnego specyficzne jabłka coś się w człowieku popsuło, z tym duchem coś nie tak, i wszyscy umierają przekonując nasz o naszej skończoności - przynajmniej tej cielesnej.

Ale jeżeli w człowieku zamiesza Duch Święty (nie będę się tu popisywał znajomością hebrajskiego, bo nie znam) to taki człowiek już żyje i nawet to psucie się ciała nie przeszkadza w jego wiecznym poznawaniu Boga, który jest nieskończony, a nawet nieskończony bardziej.

Zachęcam to poznawania Boga, tak aby umieszczając w nasz swojego Ducha mógł cieszyć się z nas, jako swoich stworzeń. Zachęcam - ale uwaga, aby Duch święty mógł być w nas umieszczony potrzeba spojrzeć na krzyż, na wydarzenie, w którym syn Boga, Jezus zwany Chrystusem umarł wykonując sprawiedliwość.

A obrazek? A obrazek to kawałek planów, to mapa ze Strefą manewrowa robotów - skończonych naszym sterowanych skończonymi komputerami, które tworzą różni ludzie ku swojej radości, potrzebie tworzenia, z chciwości, lenistwa, albo by zarobić i okazać się być bogatszym niż inni ludzie.

Zdjęcie pochodzi ze ściany.

Kategorie: _blog

Słowa kluczowe: bóg, duch święty, nieskończoność Boga, strefa robotów

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

27 stycznia 2022 (czwartek), 13:51:51

Diament - czyli co robi Duch Święty

Na początek słowo, które wypowiedział do uczniów Pan Jezus a zapisano w J 16:7-15:

BT: Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was.

A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu - bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś - bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony.

Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe.

On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.

UBG: Lecz ja mówię wam prawdę: Pożyteczniej jest dla was, abym odszedł. Jeśli bowiem nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, a jeśli odejdę, poślę go do was.

A gdy on przyjdzie, będzie przekonywał świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. (9) O grzechu, mówię, bo nie uwierzyli we mnie. (10) O sprawiedliwości, bo idę do mego Ojca i już więcej mnie nie zobaczycie. (11) A o sądzie, bo władca tego świata już jest osądzony.

Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. (13) Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.

On mnie uwielbi, bo weźmie z mojego i wam oznajmi. (15) Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że weźmie z mojego i wam oznajmi.

Analiza czynności Ducha Świętego:

Jezusa otoczy chwałą
uczniom wprowadzi w prawdę, przekaże co usłyszy, objawi rzeczy przyszłe
przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie.

Obrazek:

Kategorie: _blog, teologia, lekcja

Słowa kluczowe: duch święty, J16

Komentarze: (1)

wojtek, October 21, 2023 08:40 Skomentuj komentarz

Ludzie się boją przyszłości, powszechna staje się postawa eskapizmu, … Dlaczego? A może to Duch Święty, który będąc na świecie przekonuje ludzi o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie?

Myślę, że tak.

Skomentuj notkę

16 grudnia 2021 (czwartek), 16:14:14

Któż nas odłączy od miłości … (studium Rz8)

Uwaga: Studium Rz8 (powinno zaczynać się od myśli w 7 o tym jak beznadziejny jestem)

Tabelka do analizy treści:

niby beznadzieja, ale przecież tu się nie kończy myśl ale leci dalej w rozdział 8 gdzie jest nie tylko nadzieja, ale i sposób wyjścia z problemu opisanego w 7

Treść Rz 7 i 8 TPNT	Analiza
⁽¹⁾Czyż nie wiecie, bracia (bo mówię do znających prawo), że prawo panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje? ⁽²⁾Zamężna kobieta bowiem, dopóki mąż żyje, jest z nim związana prawem, a jeśli mąż umrze, zostaje uwolniona od prawa męża. ⁽³⁾Tak więc, dopóki mąż żyje, będzie nazywana cudzołożnicą, jeśli zostanie żoną innego mężczyzny. Jeśli jednak jej mąż umrze, jest wolna od tego prawa, tak że nie będzie cudzołożnicą, choćby została żoną innego mężczyzny.
⁽⁴⁾Tak i wy, moi bracia, zostaliście uśmierceni dla prawa przez ciało Chrystusa, abyście należeli do innego, to znaczy tego, który został wskrzeszony z martwych, abyśmy przynosili Bogu owoc.
⁽⁵⁾Gdy bowiem byliśmy w ciele, namiętności grzechów, które się wzniecały przez prawo, okazywały swą moc w naszych członkach, aby przynosić śmierci owoc.
⁽⁶⁾Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od prawa, gdy umarliśmy dla tego, w czym byliśmy trzymani, abyśmy służyli Bogu w nowości ducha, a nie w starości litery.
⁽⁷⁾Cóż więc powiemy? Że prawo jest grzechem? Nie daj Boże! Przeciwnie, nie poznałem grzechu jak tylko przez prawo, bo i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby prawo nie mówiło: Nie będziesz pożądał. ⁽⁸⁾Lecz grzech, gdy zyskał okazję przez przykazanie, wzbudził we mnie wszelką pożądliwość. Bez prawa bowiem grzech jest martwy.

⁽⁹⁾I ja żyłem kiedyś bez prawa, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a ja umarłem. ⁽¹⁰⁾I okazało się, że przykazanie, które miało być ku życiu, jest mi ku śmierci. ⁽¹¹⁾Grzech bowiem, gdy zyskał okazję przez przykazanie, zwiódł mnie i przez nie mnie zabił. ⁽¹²⁾A tak prawo jest święte i przykazanie jest święte, sprawiedliwe i dobre. ⁽¹³⁾Czy więc to, co dobre, stało się dla mnie śmiercią? Nie daj Boże! Przeciwnie, grzech, aby okazał się grzechem, sprowadził na mnie śmierć przez to, co dobre, żeby grzech stał się niezmiernie grzesznym przez przykazanie. ⁽¹⁴⁾Gdyż wiemy, że prawo jest duchowe, ale ja jestem cielesny, zaprzedany grzechowi. ⁽¹⁵⁾Tego bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię. ⁽¹⁶⁾A jeśli robię to, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że prawo jest dobre. ⁽¹⁷⁾Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka. ⁽¹⁸⁾Gdyż wiem, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro, bo chęć jest we mnie, ale wykonać tego, co jest dobre, nie potrafię. ⁽¹⁹⁾Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię. ⁽²⁰⁾A jeśli robię to, czego nie chcę, już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka. ⁽²¹⁾Odkrywam więc w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, trzyma się mnie zło. ⁽²²⁾Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka. ⁽²³⁾Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach. ⁽²⁴⁾Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci? ⁽²⁵⁾Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Tak więc ja sam umysłem służę prawu Bożemu, lecz ciałem prawu grzechu."

⁽¹⁾Dlatego teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, którzy chodzą, nie według ciała, ale według Ducha. ⁽²⁾Albowiem prawo Ducha, życiem w Chrystusie Jezusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci. ⁽³⁾Bo niemoc, na którą niedomagało Prawo z powodu ciała, Bóg przezwyciężył, posyłając swojego Syna w podobieństwie grzesznego ciała, jako ofiarę za grzech, potępił grzech w ciele, ⁽⁴⁾Aby sprawiedliwa norma Prawa została wypełniona w nas, którzy chodzimy, nie według ciała, ale według Ducha.
⁽⁵⁾Albowiem ci, którzy są według ciała, myślą o tym, co cielesne; ale ci, którzy są według Ducha, myślą o tym, co duchowe.
⁽⁶⁾Gdyż zamysł ciała to śmierć; ale zamysł Ducha to życie i pokój, ⁽⁷⁾Dlatego że zamysł ciała jest wrogi Bogu, gdyż nie jest poddany Prawu Bożemu, bo i nie może.
⁽⁸⁾Ci bowiem, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą. ⁽⁹⁾Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, skoro Duch Boży mieszka w was; a jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten nie jest Jego.	Jestem w duchu, bo Duch Boży mieszka we mnie. A skąd wiem, że mieszka? Bo przyjąłem Jezusa, przez wiarę, regulując swoją relacje z Nim.
⁽¹⁰⁾A jeśli Chrystus jest w was, wtedy ciało istotnie jest martwe z powodu grzechu, ale Duch jest życiem z powodu sprawiedliwości. ⁽¹¹⁾Jeśli natomiast Duch Tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, to Ten, który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez swojego Ducha, który w was mieszka.
⁽¹²⁾A tak, bracia, nie jesteśmy dłużnikami ciała, abyśmy żyli według ciała. ⁽¹³⁾Jeśli bowiem żyjecie według ciała, macie umierać; natomiast jeśli Duchem doprowadzacie do śmierci działania ciała, będziecie żyć.	Ciału już nic nie jestem winien...
⁽¹⁴⁾Bo ci, którzy dają się prowadzić przez Ducha Bożego, ci są synami Boga.
⁽¹⁵⁾Bo nie wzięliście ducha niewoli, by znowu żyć w zastraszeniu, ale wzięliście ducha usynowienia, przez którego wykrzykujemy: Abba, Tato! ⁽¹⁶⁾Ten do Duch współświadczy z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga. ⁽¹⁷⁾A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro współcierpimy, byśmy też wspólnie zostali wprowadzeni do chwały.
⁽¹⁸⁾Sądzę bowiem, że utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne porównania z tą chwałą, która ma się w nas objawić.	Parafraza: utrapienia tego świata (czasu) nie są godne aby porównywać się z chwalą, która ma się niedługo objawić.
⁽¹⁹⁾Bo stworzenie żarliwie oczekuje objawienia synów Boga. ⁽²⁰⁾Gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu Tego, który je poddał, w nadziei, ⁽²¹⁾Że i samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia do wolności chwały dzieci Boga.
⁽²²⁾Bo wiemy, że całe stworzenie współwzdycha i współcierpi w bólach porodowych aż do teraz. ⁽²³⁾A nie tylko ono, ale i my sami, którzy mamy pierwocinę Ducha, i my sami w sobie wzdychamy oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.
⁽²⁴⁾Albowiem w tej nadziei zostaliśmy zbawieni. A nadzieja widzialna nie jest nadzieją; bo ktoś, kto widzi, po co ma mieć nadzieję? ⁽²⁵⁾Ale jeśli mamy nadzieję na to, czego nie widzimy, to oczekujemy tego z wytrwałością.

⁽²⁶⁾A tak samo i Duch wspomaga nas w naszych słabościach. Nie wiemy bowiem, o co mielibyśmy się modlić, tak jak należy; ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. ⁽²⁷⁾A Ten, który bada serca wie, jaki jest zamysł Ducha, ponieważ zgodnie z wolą Boga wstawia się za świętymi.

⁽²⁸⁾A wiemy, że z tymi, którzy miłują Boga, wszystko współpracuje ku dobremu, to jest z tymi, którzy według Jego postanowienia są powołani.
⁽²⁹⁾Bo tych, których wcześniej znał, tych też przeznaczył, aby byli ukształtowani na obraz Jego Syna, aby On był pierworodnym wśród wielu braci. ⁽³⁰⁾A których przeznaczył, tych i powołał; a których powołał, tych i uznał za sprawiedliwych; a których uznał za sprawiedliwych, tych i wprowadził do chwały.
⁽³¹⁾Cóż więc na to powiemy? Jeśli Bóg za nami, kto jest przeciwko nam? ⁽³²⁾On, który nie oszczędził nawet własnego Syna, ale Go za nas wszystkich wydał, jakżeby wraz z Nim nie darował nam wszystkiego?
⁽³³⁾Kto będzie wnosił oskarżenie przeciwko wybranym Boga? Bóg, który usprawiedliwia?
⁽³⁴⁾Kto potępia? Chrystus, który umarł, więcej, który został wskrzeszony, który jest po prawicy Boga? On wstawia się za nami. ⁽³⁵⁾Kto nas odłączy od miłości Chrystusa? Czy utrapienie? Czy ucisk? Czy prześladowanie? Czy głód? Czy nagość? Czy niebezpieczeństwo? Czy miecz?
⁽³⁶⁾Tak, jak jest napisane: Z powodu Ciebie cały dzień jesteśmy uśmiercani, zostaliśmy policzeni jak owce na rzeź.

⁽³⁷⁾Lecz w tym wszystkim odnosimy całkowite zwycięstwo przez Tego, który nas umiłował. ⁽³⁸⁾Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani władcy, ani moce, ani to, co nastało, ani to, co ma nastąpić, ⁽³⁹⁾Ani wysokość, ani głębokość, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie będzie mogło odłączyć nas od miłości Boga, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.	"ani"…. wyliczanka bezsilnych stworzeń (bytów), które nie mogą: że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani władcy, ani moce, ani to, co nastało, ani to, co ma nastąpić, ani wysokość, ani głębokość, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie będzie mogło odłączyć nas od miłości Boga, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Wnioski:

aaaaa

Kategorie: _blog, biblia, biblia / studium

Słowa kluczowe: rz8, chodzenie w duchu, duch święty

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

W:1

2 listopada 2020 (poniedziałek), 10:04:04

Robota Ducha Świętego

Na podstawie fragmentu ewangelii Jana można przeanalizować co Duch Święty robi w świecie, co w kościele, a co w niebie.

J 16:7-15 TPNT

^(J16:7) Lecz ja wam mówię prawdę: Pożyteczniej jest dla was, abym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Opiekun nie przyjdzie do was; ale jeśli odejdę, poślę Go do was.⁽⁸⁾A On, gdy przyjdzie, wykaże, że świat jest w błędzie odnośnie grzechu i odnośnie sprawiedliwości, i odnośnie sądu;⁽⁹⁾Odnośnie grzechu, gdyż prawdziwie nie uwierzyli we mnie;⁽¹⁰⁾Odnośnie sprawiedliwości także, gdyż idę do Ojca mojego i już mnie nie ujrzycie;⁽¹¹⁾Odnośnie sądu natomiast, bo przywódca tego świata jest osądzony.⁽¹²⁾Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść.⁽¹³⁾Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie i oznajmi wam o tym, co ma nadejść.⁽¹⁴⁾On mnie otoczy chwałą, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi.⁽¹⁵⁾Wszystko, to co ma Ojciec, jest moje; dlatego powiedziałem, że z mego weźmie, i wam oznajmi."

W Świecie Duch Święty wykaże, że świat jest w błędzie:
1. odnośnie grzechu,
2. odnośnie sprawiedliwości,
3. odnośnie sądu/
Uczniów wprowadzi we wszelką prawdę,
Uczniom mówić będzie co usłyszy,
Uczniom oznajmi nam co ma nadejść.
Wszędzie otoczy Jezusa chwalą.

UBG

^{(J 16:7-15)} Lecz ja mówię wam prawdę: Pożyteczniej jest dla was, abym odszedł. Jeśli bowiem nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, a jeśli odejdę, poślę go do was.⁽⁸⁾A gdy on przyjdzie, będzie przekonywał świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie.⁽⁹⁾O grzechu, mówię, bo nie uwierzyli we mnie.⁽¹⁰⁾O sprawiedliwości, bo idę do mego Ojca i już więcej mnie nie zobaczycie.⁽¹¹⁾A o sądzie, bo władca tego świata już jest osądzony.⁽¹²⁾Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść.⁽¹³⁾Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.⁽¹⁴⁾On mnie uwielbi, bo weźmie z mojego i wam oznajmi.⁽¹⁵⁾Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że weźmie z mojego i wam oznajmi.

^{(J 16:7-15 BT5)} Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was.⁽⁸⁾On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie.⁽⁹⁾O grzechu - bo nie wierzą we Mnie;⁽¹⁰⁾o sprawiedliwości zaś - bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie;⁽¹¹⁾wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony.⁽¹²⁾Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie.⁽¹³⁾Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe.⁽¹⁴⁾On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.⁽¹⁵⁾Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi."

Kategorie: _blog, biblia, teologia, lekcja

Słowa kluczowe: duch święty, objawienie, sąd, sprawiedliwość, grzech

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

12 maja 2019 (niedziela), 14:56:56

Duch Święty, pneumatyka i hydraulika z Nim związana

W tym tekście wykorzystuję obrazki, które powstały w moim zeszycie na Kozińcach, 11 listopada 2018 roku. Potem (wiosna '2019) były przydatne do pracy nad Dziejami Apostolskimi z grupką IPP-KTW.

Definicje

Na początek definicje ściągnięte z Wiki:

Hydraulika (od gr. ὑδραυλικός (hydraulikos) - pojęcie, które jest połączeniem słów ὕδρω (woda) i αὐλός (rura) - nauka o praktycznych zastosowaniach cieczy a w szczególności wykorzystywaniu ich ruchu (przepływu). Jest powiązana z mechaniką płynów, która stanowi jej teoretyczną podbudowę.

Hydraulika zajmuje się m.in. przepływem płynów w rurach, rzekach i kanałach oraz ograniczeniem ich ruchu za pomocą takich urządzeń jak tamy czy zbiorniki. (...)

Pneumatyka – nauka, będąca działem inżynierii mechanicznej, zajmująca się konstruowaniem i praktycznym wykorzystaniem urządzeń, w których przekazywanie energii i sterowanie realizowane jest za pomocą sprężonego powietrza (bądź innego gazu o podobnych właściwościach) jako czynnika roboczego.

Pneuma (gr. πνεῦμα; trl. pneuma - tchnienie) – pojęcie filozoficzne związane z dynamizmem, stworzone przez stoików, oznaczające pierwiastek (zwany też czynnikiem) czynny (gr. τó πoιoῡν; trl. to poioyn), od którego zależała jakość danego ciała, przeciwstawny pierwiastkowi biernemu (gr. τó πἁσχoν; trl. to paskhon). Pojęcie pneumy ma związek z poglądami greckiego filozofa Arystotelesa. W arystotelizmie byt składał się z materii i formy. W nauce Zenona z Kition czynnik bierny odgrywał tę samą rolę, co forma substancjalna u Arystotelesa, pneuma natomiast była pojmowana przez stoików ...

Duch Święty (hebr. רוּחַ הַקֹּדֶשׁ Ruach ha-Kodesz, gr. τὸ ἅγιον Πνεύμα to hagion Pneuma lub τὸ Πνεύμα τὸ ἅγιον to Pneuma to hagion, łac. Spiritus Sanctus) – w religii chrześcijańskiej trzecia Osoba Trójcy Świętej, równa Ojcu i Synowi w bóstwie, majestacie, substancji i naturze. Nie jest bytem zrodzonym ani stworzonym. (...)

Pieczętowanie, opieczętowanie i zapieczętowanie (niehydrauliczne)

Definicja:

Pieczęć – znak własnościowy i rozpoznawczy osoby, wyciskany za pomocą stempla (tłoku pieczętnego). Stanowi świadectwo wiarygodności – nadaje moc prawną pismu lub dokumentowi. Również jest środkiem zabezpieczającym nienaruszalność zamkniętego pisma lub przedmiotu.

pieczęć
«kawałek laku lub wosku z wyciśniętym znakiem, przymocowany dla uprawomocnienia dokumentu lub jako ochrona zamknięcia»

przyłożyć pieczęć
«odcisnąć na czymś pieczęć na znak prawomocności»

zapieczętować
«zamknąć coś, opatrując pieczęcią»

Cytaty:

Efezjanie, gdy uwierzyli zostali zapieczętowani (opieczętowani) Duchem Świętym:

Ef 1:13 eib
W Nim i wy, gdy usłyszeliście Słowo prawdy, dobrą nowinę o waszym zbawieniu — i dzięki któremu uwierzyliście — zostaliście opieczętowani (BT: naznaczeni pieczęcią, BW, BG: zapieczętowani) obiecanym Duchem Świętym.

Ef 4:30 eib
Nie zasmucajcie też Bożego Ducha Świętego, którym was opieczętowano na dzień odkupienia.

Syn Boży, Jezus udzielił Koryntianom namaszczenia wyciskając pieczęć i dając do serc swego Ducha.

2Kor 1:21n eib
On (Jezus) jest Tym, który nas, oraz was, utwierdza w Chrystusie i który udzielił nam namaszczenia. ⁽²²⁾ On też wycisnął na nas pieczęć i, jako zadatek, dał nam do serc swego Ducha.

W Apokalipsie pieczętowanie służy do oznaczenia ludzi będących sługami Boga i jest to o tyle ważne, że prawdopodobnie (?) dzieje się w czasach, gdy na ziemi nie ma już kościoła.

Ap 7:4-8 eib

(2) Zobaczyłem też kolejnego anioła. Wznosił się od wschodu i miał przy sobie pieczęć żywego Boga. Zawołał on donośnym głosem w stronę czterech aniołów, którym zezwolono szkodzić ziemi oraz morzu:
(3) Nie wyrządzajcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie odciśniemy pieczęci na czołach sług naszego Boga. (4) I usłyszałem liczbę opieczętowanych ze wszystkich plemion synów Izraela — sto czterdzieści cztery tysiące: Dwanaście tysięcy opieczętowanych z plemienia Judy, dwanaście tysięcy z plemienia Rubena, dwanaście tysięcy z plemienia Gada, (...) dwanaście tysięcy z plemienia Zebulona, dwanaście tysięcy z plemienia Józefa, dwanaście tysięcy opieczętowanych z plemienia Beniamina.

a dalej ta pieczęć jest więcej niż przydatna gdyż ...

Ap 9:3-4 ubg
(3) A z dymu wyszła szarańcza na ziemię i dano jej moc, jaką mają skorpiony ziemskie. ⁽⁴⁾ I powiedziano jej, żeby nie wyrządzała szkody trawie na ziemi ani niczemu zielonemu, ani żadnemu drzewu, lecz tylko samym ludziom, którzy nie mają pieczęci Boga na czołach.

Napełnienie i wypełnienie

Definicja:

napełnić — napełniać
1. «uczynić coś pełnym»
2. «dostać się gdzieś w dużej ilości, tak że nie zostało wolnego miejsca»
3. «wywołać u kogoś jakiś stan emocjonalny»

Cytaty:

Napełnienie uczniów Jezusa Duchem Świętym jest opisane dwa razy na początku Dziejów, i te wydarzenia są względem siebie rozłączne.

Dz 2:4 eib
Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami, stosownie do tego, jak Duch im to umożliwiał.

Efekty napełnienia: mówią innymi językami stosownie do tego jak im to Duch umożliwia.

Jakiś czas później, po aresztowaniu i uwolnieniu uczniowie spotykają się i modlą o odwagę w głoszeniu:

Dz 4:23-30 eib
(23) Po odzyskaniu wolności, przyszli do swoich (...) jednomyślnie wznieśli głos do Boga: Władco — zawołali — Ty, który stworzyłeś niebo i ziemię, (...) (29) A teraz, Panie, zwróć uwagę na ich groźby. Pozwól Twoim sługom głosić Twe Słowo z przekonaniem i odwagą, (30) gdy Ty ze swej strony wyciągasz rękę, aby leczyć oraz dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego, Jezusa.

Czyli wydarzyło się potem to, o co prosili!

Dz 4:31 eib
Gdy skończyli modlitwę, zatrzęsło się miejsce, na którym się zebrali. Wszyscy też zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili Słowo Boże z przekonaniem i odwagą.

Czyli wydarzyło się potem to, o co prosili!

Słowo wypełnienie, napełnienie jeszcze się pojawia w Liście do Efezjan w modlitwie Pawła o Kościół:

Ef 3:19 eib
(14) Dlatego zginam moje kolana przed Ojcem, (15) (...) (16) Proszę, byście przez Jego Ducha zostali posileni mocą w wewnętrznym człowieku (...) (17) Proszę też, aby Chrystus przez wiarę zadomowił się w waszych sercach, abyście — zakorzenieni i ugruntowani w miłości — (18) potrafili pojąć, wraz ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, wysokość i głębokość, (19) i poznać wykraczającą poza zdolności poznawcze miłość Chrystusa — abyście zostali wypełnieni całą pełnią Boga.

I w tym kontekście, w części praktycznej Listu (od Ef 4:22) pojawia się wezwanie:

Ef 5:18
EIB: Nie upijajcie się też winem, bo przy tym łatwo o nieprzyzwoitość, ale dbajcie o to, aby Duch mógł was stale napełniać
BT: I nie upijajcie się winem, bo to jest [przyczyną] rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem
TPNP: I nie upijajcie się winem, w którym jest rozwiązłość, ale bądźcie napełniani w duchu
UBG: A nie upijajcie się winem, w którym jest rozwiązłość, ale bądźcie napełnieni Duchem

Ponieważ przekłady różnie to przekładają to poczynię sobie komentarz wychodzą z przekładu dosłownego (TPNP) jako bazowego.

TPNP: bądźcie napełniani w duchu - czyli forma bierna, mam być napełnianym;
EIB: dbajcie o to, aby Duch mógł was stale napełniać - forma czynna, mam dbać aby Duch mógł mnie napełniać;
UBG: bądźcie napełnieni Duchem - forma życzeniowa;
BT: ale napełniajcie się Duchem - forma czynna, tryb rozkazujący, ale czego się spodziewać po katolickim przekładzie, w którym obowiązuje myślenie uczynkowe.

Wylanie

Definicja

wylać, wylewać
1. «lejąc, usunąć płyn z jakiegoś naczynia»
2. «pokryć jakąś powierzchnię roztopioną, krzepliwą substancją»

Cytaty:

Tu pojawia się problem tego, co jest wylewane: Duch Święty czy dar Ducha Świętego?

Dz 2:16-18 eib
⁽¹⁶⁾ Co zapowiedział prorok Joel: ⁽¹⁷⁾ Oto w dniach ostatecznych — mówi Bóg — wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało. Prorokować będą wasi synowie i córki. Wasza młodzież mieć będzie widzenia, a waszym starcom dane będą sny. ⁽¹⁸⁾ Nawet na moich niewolników i niewolnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować!

Dz 2:33 eib
EIB: [ Jezus ] został wyniesiony do nieba. Tam zajął miejsce po prawej stronie Boga. Otrzymał od Ojca obietnicę — Ducha Świętego. I tego Ducha wylał na nas, co sami widzicie i słyszycie.
TPNP: (33) Będąc więc wywyższonym prawicą Boga, i otrzymując od Ojca obietnicę Ducha Świętego, wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.

Wylał z Ducha - więc raczej dar, bo widać i słychać mówienie językami i chwalenie Boga.

Podobnie potem

Dz 10:45 eib
EIB: Zaskoczyło to tych wszystkich wierzących, którzy należeli do obrzezanych i przybyli z Piotrem, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego.
TPNP: (45) I zdumieli się wierzący, pochodzący z obrzezania, którzy przybyli razem z Piotrem, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego.

...

I jeszcze komentarz Pawła w Liście do Tytusa:

Tt 3:4-6 eib
Gdy objawiła się dobroć i miłość naszego Zbawcy, Boga, do ludzi, zbawił nas nie dzięki naszym uczynkom, dokonanym w sprawiedliwości, lecz dzięki swemu miłosierdziu, przez kąpiel odrodzenia i odnowę, którą sprawia Duch Święty. ⁽⁶⁾ Tego Ducha wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę, ⁽⁷⁾ abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się dziedzicami, zgodnie z nadzieją życia wiecznego.

Zanurzenie

Definicja:

zanurzyć, zanurzać
1. «zagłębić coś w czymś ciekłym, sypkim lub miękkim»
2. «włożyć coś w głąb czegoś»

Cytaty:

Pierwsza zapowiedź chrztu Duchem Święty pojawia się u Jana Chrzciciela.

Mt 3:11
EIB: Ja, gdy chrzczę, zanurzam was w wodzie ze względu na opamiętanie. Za mną jednak idzie mocniejszy niż ja. Nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was będzie chrzcił, zanurzając w Duchu Świętym i ogniu.
TPNP: Ja wprawdzie chrzczę was wodą ku upamiętaniu; Ten natomiast, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie, Jemu nie jestem godny nosić sandałów. On was ochrzci w Duchu Świętym i ogniu.

I to samo jest u Łukasza (a chyba też u Marka 1:8)

Łk 3:16 eib
on sam publicznie oświadczył: Ja, gdy chrzczę, zanurzam was w wodzie, lecz nadchodzi ktoś potężniejszy ode mnie; Jemu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u sandałów; On was będzie chrzcił, zanurzając w Duchu Świętym i ogniu.

Jezus zapowiedział to

Dz 1:5 eib
Mówiłem, że Jan wprawdzie chrzcił (εβαπτισεν, ebaptisen, 907) w wodzie, wy jednak po niedługim czasie zostaniecie ochrzczeni (βαπτισθησεσθε, baptisthēsesthe, 907) w Duchu Świętym.

Na te zapowiedzi powołuje się apostoł Piotr, tłumacząc się z tego co zrobił w domu Korneliusza

Dz11:15 eib
⁽¹⁵⁾ A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, podobnie jak na nas na początku. ⁽¹⁶⁾ Przypomniałem sobie wówczas wypowiedź Pana. Powiedział On: Jan chrzcił w wodzie, wy zaś zostaniecie ochrzczeni w Duchu Świętym.

I jeszcze coś jest o zanurzaniu:

Mk 10:38 eib
Jezus odpowiedział: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić z kielicha, z którego Ja piję? I czy możecie zanurzyć (βαπτισμα, baptisma, 908) się w chrzcie (βαπτιζομαι, baptizomai, 907), w którym Mnie zanurzą?

Przelewanie się, wylewanie się, źródło wody żywej

Definicje:

przelać, przelewać
1. «lejąc, przemieścić płyn z jednego naczynia do drugiego»
2. «wlać płyn do naczynia w ilości większej niż jego pojemność»

Cytaty:

Rozmowa z Samarytanką, w której Jezus zapowiedział, co może stać się z człowiekiem.

J 4:3-114 eib
Jezus odpowiedział: Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie odczuwał pragnienie. ⁽¹⁴⁾ Lecz ten, kto się napije mojej wody, nie zazna pragnienia na wieki. Woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody tryskającej życiem wiecznym.

I z Samarytanką tak się stało skoro zaraz potem zaczęła opowiadać o Chrystusie, a ludzie jej uwierzyli:

J 4:28-30 eib
(28) Kobieta natomiast zostawiła swój dzban, pobiegła do miasta i zaczęła rozpowiadać: (29) Chodźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział o wszystkim, co zrobiłam. Czy to nie jest Chrystus? (30) Wyszli zatem z miasta i ruszyli w Jego stronę.

Ludzie jej uwierzyli i potem sami do Jezusa zaczęli przychodzić.

J 4:39-43 eib
(39) Co do Samarytan mieszkających w miasteczku, to wielu uwierzyło w Niego dzięki świadectwu kobiety, która rozgłaszała: Powiedział mi o wszystkim, co uczyniłam. (40) Gdy więc przyszli do Niego, prosili, aby u nich pozostał. I pozostał tam dwa dni. (41) Wielu też innych uwierzyło dzięki Jego Słowu. (42) A do kobiety mówili: Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu. Teraz sami przekonaliśmy się, że On naprawdę jest Zbawcą świata. (43) Po upływie dwóch dni Jezus odszedł z Sychar do Galilei.

Wniosek:

Samarytanka napiła się Wody Żywej i potem się z niej wylewało ku żywotowi wiecznemu innych.

Kawałek dalej, też w Ewangelii Jana jest komentarz do tych wydarzeń:

J7:37nn eib
A w ostatnim, wielkim dniu święta Jezus stanął i głośno zawołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. Kto wierzy we Mnie, jak głosi Pismo, z jego wnętrza popłyną rzeki wody żywej. ⁽³⁹⁾ To zaś powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w Niego uwierzyli. Duch bowiem nie zstąpił jeszcze na ludzi, gdyż wciąż nie dokonało się uwielbienie Jezusa.

Zstępowanie (pojęcie niehydrauliczne)

Powinien tu też znajdować się rysunek - ale go nie narysowałem. Może to zrobię. Może narysuję schodki, albo drabinę i strzałkę w dół obrazującą schodzenie, a dokładnie zstępowanie.

Ale najpierw jest komentarz u Jana, napisany około roku 50, albo 60 a więc już po zstąpieniu Ducha Świętego, o tym, że Duch Święty nie zstąpił (cytat jest też powyżej, gdy badam napełnianie, przelewanie i wylewanie się).

J7:37nn eib
A w ostatnim, wielkim dniu święta Jezus stanął i głośno zawołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. Kto wierzy we Mnie, jak głosi Pismo, z jego wnętrza popłyną rzeki wody żywej. ⁽³⁹⁾ To zaś powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w Niego uwierzyli. Duch bowiem nie zstąpił jeszcze na ludzi, gdyż wciąż nie dokonało się uwielbienie Jezusa.

W Dziejach 10:44 jest jeszcze takie pojęcie:

⁽⁴³⁾ [ (...) Prorocy głoszą, że każdy, kto wierzy w Jezusa, ] dostępuje, przez Jego imię, przebaczenia grzechów. ⁽⁴⁴⁾ Piotr jeszcze mówił o tych sprawach, a Duch Święty już zstąpił na wszystkich słuchających jego mowy. ⁽⁴⁵⁾ Zaskoczyło to tych wszystkich wierzących, którzy należeli do obrzezanych i przybyli z Piotrem, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego. ⁽⁴⁶⁾ Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wywyższali Boga. Wtedy odezwał się Piotr: ⁽⁴⁷⁾ Czy ktoś może odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego, podobnie jak my?

Tu to zstępowanie jest w kontekście wylania daru Ducha Świętego. Widocznym efektem jest mówienie językami i wywyższanie Boga..

W następnym rozdziale (Dz 11:15) Piotr opisuje te wydarzenia mówiąc:

⁽¹⁵⁾ A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, podobnie jak na nas na początku. ⁽¹⁶⁾ Przypomniałem sobie wówczas wypowiedź Pana. Powiedział On: Jan chrzcił (zanurzał) w wodzie, wy zaś zostaniecie ochrzczeni (zanurzeni) w Duchu Świętym.

i w tym opisie to zstąpienie powiązane jest z zanurzeniem w Duchu Świętym.

Kolejne zstępowanie opisane jest przy okazji opisu działań apostoła Pawła w Dz 119:6 gdzie czytamy podobne odniesienie do zanurzenia Janowego:

⁽⁴⁾ Wtedy Paweł wyjaśnił: Jan zanurzał w chrzcie (chrzcił w chrzcie? tak! dokładnie zanurzał w zanurzeniu. Tak jest po grecku.) opamiętania i powtarzał ludowi, że ma uwierzyć w Tego, który idzie za nim, to jest w Jezusa. ⁽⁵⁾ Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. ⁽⁶⁾ A kiedy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty, mówili też językami i prorokowali.

I znowu, podobnie jak w opisanym wcześniej (Dz 10:45) efektem zstąpienia jest mówienie językami, ale też (coś nowego) prorokowanie.

Ręczne sterowanie przez Ducha

Duch Święty czasem jakby steruje posłusznym mu uczniem werbalnie: mówiąc mu, podpowiadając, ale też bardziej siłowo: pozwalając, powstrzymując i porywając.

Dz 8:29 eib Duch powiedział Filipowi: Idź, przyłącz się do tego rydwanu.
Dz 8:39 eib Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch go już więcej nie zobaczył, lecz z radością podążał dalszą drogą.
Dz 11:12 eib Piotr powiedział: (...) a Duch podpowiedział mi, że mam z nimi iść bez wahania. Wyruszyło też ze mną tych sześciu braci i tak przyszliśmy do domu tego człowieka.
Dz 13:2 eib W czasie gdy prowadzili publiczne nabożeństwo i pościli, Duch Święty powiedział: Oddzielcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem.
Dz 15:28 eib (22) Wtedy apostołowie oraz starsi (...) przekazali na piśmie: (28) Uznaliśmy bowiem za słuszne, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego innego ciężaru oprócz tych rzeczy koniecznych
Dz 16:6 eib Przez Frygię i Galację przeszli (Paweł i Tymoteusz) nie głosząc Słowa — Duch Święty powstrzymał ich od tego w Azji. (7) Gdy zbliżyli się do Myzji, próbowali skierować się do Bitynii, lecz Duch Jezusa nie pozwolił im na to.

Inne

Dz 8:18 eib
Kiedy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze
Dz 13:2 eib
W czasie gdy prowadzili publiczne nabożeństwo i pościli, Duch Święty powiedział: Oddzielcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem. -> Jezus poprzez Ducha dalej wybiera apostołów.
Dz 19:2 eib
i zapytał: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty.
Dz 20:28 eib
Uważajcie na samych siebie i na całą trzodę, w której was Duch Święty ustanowił przełożonymi. Dbajcie o to, aby paść kościół Boga, który sobie nabył własną krwią. -> Dz 13:1
Dz 20:23 eib
Wiem tylko — co mi zresztą Duch Święty w każdym mieście poświadcza — że czekają mnie więzy i ucisk.

Synteza - kolejność zdarzeń

Zapieczętowanie Duchem Świętym czyni możliwość napełniania się Duchem (dlaczego: potrzebna jest pokuta (zmiana myślenia) a potem uwierzenie, aby dokonało się usprawiedliwienie, bo w usprawiedliwionym (widzianym przez Boga jako prawy) człowieku Bóg może umieścić swojego Świętego Ducha).
Z nieba, gdzie jest Jezus wylewa się - gdy się podstawisz jesteś napełniany i możesz być napełniony.
Jak jesteś pełny to z ciebie się wylewa - stajesz się źródłem wód wytryskujących ku życiu wiecznemu.
Jak się wyleje to będzie wokoło pełno i jest się wtedy zanurzonym.

Wszystko na raz, na jednym obrazku:

t3 wszystko

Cała kartka, taka jak w zeszycie.

t1 wszystko

Kategorie: _blog, teleogia, biblia

Słowa kluczowe: duch, duch święty, zanurzenie, wypełnienie, napełnienie, zapięczętowanie, wylanie, nalanie

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

14 lutego 2019 (czwartek), 16:41:41

Dekalog jako obietnica

Zrzut ekranu 2019-02-14 o 16.30.50 ... nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił przeciw, ...

Czy dekalog to zakazy? Nie! Dekalog to jest obietnica!

Jeżeli człowiek przyjmuje obiecanego Ducha Świętego (który jest zadatkiem naszego dziedzictwa... ale to zupełnie inna sprawa).... a więc jeżeli człowiek przyjmuje Ducha to te zakazy stają się obietnicą. Więc jako obietnicę mogę to teraz przeczytać: ... nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił przeciw, ...

Na obrazku kawałek dekalogu w pierwszym wydaniu Biblii Gdańskiej z 1632 roku.

Przy okazji dementuję plotkę, jakoby w pierwszym wydaniu BG był chochlik drukarski polegający na zniknięci "nie" ze zdania "nie będziesz cudzołożył". Sprawdziłem zarówno w Ex20 jak i Deu5 - jest OK.

Kategorie: _blog

Słowa kluczowe: dekalog, duch święty, obietnica, prawo i łaska

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

21 stycznia 2019 (poniedziałek), 17:04:04

Trójca w Biblii

Słowo Trójca w Biblii nie występuje, ale znajduję w niej miejsca, w których osoby Boga pojawiają się obok siebie. Tu sobie je zachowuję, głównie cytując w przekładzie Toruńskim, bo najbardziej dosłowny, i na najlepszym tekście greckim oparty.

2Kor 13:13
Łaska Pana Jezusa Chrystusa i miłość Boga, i społeczność Ducha Świętego z wami wszystkimi. Amen.

Mt 28:19
Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

1J 5:7
Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są.

A tu są 3 osoby Boga we wspólnej akcji:

Mt 3:16-17 tpnt (16) A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto zostały Mu otwarte niebiosa i widział Ducha Bożego, zstępującego jakby gołębica i przychodzącego na Niego. (17) I oto rozległ się głos z nieba (czyj głos?), mówiący: Ten jest Synem moim umiłowanym, w którym znalazłem upodobanie.

Co widać: (#1) czyjś głos z nieba zapewnia, że Jezus to jego Syn, ale to słychać a nie widać, (#2) widać Jezusa, na którego zstępuje (#3) Duch Boży.

A tu Paweł pisze o jedności, bo Tajemnym planem Boga ujawnianym w Liście do Efezjan Kościołowi przez objawienie dane Pawłowi jest jedność wszystkiego. Dokładnie (przekład dosłowny) czytamy tu tak:

Ef 4:3-6 tpnt (3) Gorliwie strzegąc jedności Ducha w spójni pokoju. (4) Jedno ciało i jeden Duch, jak też zostaliście wezwani w jednej nadziei waszego powołania. (5) Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest, (6) Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkich, przez wszystkich i we wszystkich was.

Na 7 wyznaczników jedności 3 dotyczą Boga: Duch, Pan i Bóg - Ojciec wszystkich.
Pozostałe 4 to: ciało, powołanie, wiara, chrzest.

A tu znowu akcja. Paweł wstawia się za wierzącymi w Kościele i 3 osoby mają w to jego wstawiennictwo zaangażowane. Cytuję bardziej poetycki przekład gdański:

Ef 3:14nn ubg (14) Dlatego zginam swoje kolana przed Ojcem naszego Pana Jezusa Chrystusa (15) od którego cała rodzina na niebie i na ziemi bierze swoją nazwę (16) aby według bogactwa swej chwały sprawił, żeby wasz wewnętrzny człowiek był utwierdzony mocą przez jego (kogo?) Ducha; (17) Aby Chrystus przez wiarę mieszkał w waszych sercach, abyście zakorzenieni i ugruntowani w miłości (18) mogli pojąć wraz ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość, długość, głębokość i wysokość; (19) i poznać miłość Chrystusa, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali napełnieni całą pełnią Boga.

(20) Temu zaś (komu?), który według mocy działającej w nas może uczynić o wiele obficiej ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy; (21) Jemu niech będzie chwała w kościele przez Chrystusa Jezusa po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen.

Co tu widać: (#1) Ojca, (#2) Pana Jezusa Chrystusa, (#3) i Jego (kogo?) Ducha.

Przy okazji znajduję kolejne nożyczki Nestle i Alanda - otóż przekłady BT, BW a nawet Zaręba (EIB) w wersecie .14 nie mają informacji o tym, że Jezus Chrystus jest Panem, i że Ojciec jest Jego Ojcem. Wycieli.

I kolejna akcja:

Ga 4:4-6 tpnt (4) Lecz gdy przyszło wypełnienie czasu, posłał Bóg swojego Syna, który narodził się z kobiety i narodził się pod Prawem, (5) Aby wykupić tych, którzy byli pod Prawem, abyśmy dostąpili usynowienia. (6) A ponieważ jesteście synami, dlatego Bóg posłał do serc waszych Ducha swojego Syna, wołającego: Abba, Tato!

Co tu widać: Boga działającego oraz (#1) Tatę (Abba), (#2) Bożego Syna, (#3) Ducha Chrystusa.

Kategorie: _blog, teologia

Słowa kluczowe: biblia, trójca, bóg ojciec, duch święty

Komentarze: (5)

Luke8l, February 12, 2019 13:37 Skomentuj komentarz

Najlepszym tekście greckim? Co z The New Testament in the Original Greek: Byzantine Textform 2018? W czym jest gorszy?

wojtek, February 18, 2019 16:14 Skomentuj komentarz

Z tekstem bizantyjskim to dopiero się poznaję, a właściwie poznaję się z jednym bratem, który bardzo lubi ten tekst, obcuje z nim często a nawet zamierza z innymi braćmi tłumaczenie tegoż na polski.

Ale pomiędzy tekstem bizantyjskim a TR już takich wielki różnic nie ma (choć jest tam ponoć więcej) a różnice pomiędzy TR a NA są, i to są na tyle znaczne, że póki co za najlepszy TR uważam, choć niekoniecznie musi tak być.

No dobrze - aby nie dyskutować w miejscu, gdzie dyskusja nie jest potrzebna napiszę świadectwo:

1. Jeszcze kilka lat temu myślałem, że zwolennicy tzw. Only KJV to świry :-)
2. Dziś pracę W-H i N-A odbieram jako część diabelskiego ataku na Pismo
3. Ciesze się, że w Kościele jest dyskusja na ten temat.
4. Cieszę się, że wiele osób już docenia tłumaczenia z TR (czyli u nas UBG).

No i jeszcze cieszę się, że tak bardzo poziom wiedzy biblijnej w kraju wzrasta. Fajnie.

Luke8l, February 19, 2019 17:01 Skomentuj komentarz

To prawda, że z reguły między tekstem Bizantyjskim a TR nie ma dużych różnic, jednak jest kila wyjątków. Takich wersetów jak Dz 8:37, Dz 15:34, czy Łk 17:36 w tekście bizantyjskim w ogóle nie ma. W TR zostały zaczerpnięte z tekstu zachodniego. Brakuje też słynnej Commy Johanneum. Poza tym tekst Bizantyjski w J 14:14 ma "Jeśli o coś MNIE poprosicie w moje imię, Ja to spełnię" a w Textus Receptus, więc i w BG/UBG/TNP ten kluczowy zaimek jest pominięty. Do tego, jak zauważył Scrivener TR ma wstawki z tekstu cezarejskiego oraz łacińskiej Wulgaty, m. in. ostatnie sześć wierszy Apokalipsy pochodzi z Wulgaty. Przy czym Erazm tłumacząc z łaciny na grekę popełnił błąd w w wersecie dziewiętnastym, gdzie zamiast "z drzewa życia" (jak w Byz i innych greckich tekstach) jest "z księgi życia".
Czy w takim razie coś, co jest kompilacją kilku tekstów greckich oraz łacińskiej Wulgaty słusznie zasługuje na miano najlepszego tekstu greckiego?

Przy okazji, od 2013 roku trwają prace nad polskim przekładem Nowego Testamentu z Bizantyjskiego Tekstu Większościowego, ale coś nie widać postępów - http://berea.edu.pl/nowy-testament/

Ma marginesie, mogę polecić ciekawą książkę - Dwie wersje Dziejów Apostolskich - porównanie tekstu standardowego i zachodniego.

wojtek, February 25, 2019 14:29 Skomentuj komentarz

Ale ten błąd Erazma z końcówką Apokalipsy to chyba tylko w jego pierwszym wydaniu był. Przecież Erazm do drugiego wydania miał już więcej manuskryptów, a po Erazmie to już całkiem sporo przebadali i takie kombinacje jak w tym pierwszym przypadku nie musiały być robione.

Nie mam siły tego teraz sprawdzać, ale jak to jest w UBG i TPNT - dalej jest źle? Niemożliwe. Sprawdzisz?

Luke8l, March 2, 2019 09:58 Skomentuj komentarz

To prawda, że Erazm do drugiego wydania miał więcej manuskryptów, ale ponoć nie pamiętał już które partie tekstu zapożyczył z Wulgaty i ich nie zrewidował. Niestety do dziś TR zawiera błąd w AP 22:19 i wszystkie przekłady bazujące na nim mają "z księgi życia". Tylko TNP się trochę broni, bo ma dodany przypis ***mss Byz: drzewa życia.

Skomentuj notkę

11 listopada 2018 (niedziela), 20:21:21

Zanurzanie, wylewanie, napełnianie, pieczętowanie - w obrazkach.

Takie obrazki namalowałem czytając początek Dziejów Apostolskich w dniu 11 listopada 2018 roku na Kozińcach, w ramach wyjazdu "KFC na wynos".

Kategorie: _blog, teologia, teologia / duch święty, teologia / biblia

Słowa kluczowe: wylewanie, zanurzanie, napełnianie, pieczętowanie, duch święty, dzieje apostolskie, Dz1, Dz2

Galeria plików multimedialnych

Pliki

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

12 lipca 2018 (czwartek), 16:32:32

Owoc Ducha Świętego jest jeden!

Jak to było, bo muszę sobie przypomnieć....

Owocem (jednym! jednym owocem) zaś Ducha [ Świetego w nas ] jest:

miłość,

radość,

pokój,

cierpliwość,

uprzejmość,

dobroć,

wierność,

łagodność,

powściągliwość.

Przy takich cechach [ charakteru ] nie potrzeba Prawa [ przykazań, zasad, systemu etycznego ]. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało [ mocne!! ] wraz z jego namiętnościami [ ojej! ] oraz pragnieniami [ ojej! ]. Jeśli żyjemy w Duchu, w zgodzie z Duchem też postępujmy. Nie bądźmy żądni próżnej chwały. Nie drażnijmy w ten sposób jedni drugich ani nie kierujmy się wzajemną zazdrością.

List do Galatów, gdzieś w okolicy 5. A teraz jak to wdrożyć w życie?

Kategorie: _blog, biblia

Słowa kluczowe: duch święty, owoc ducha, charakter

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

5 czerwca 2018 (wtorek), 10:24:24

Wersety Ef1:13-14 w kontekście całego listu (wykład na S.D.P)

Historia tego materiału

Punktem wyjścia jest rozważanie: Dynamika zdarzeń w Ef 1:13-14, wg. przekładu UBG v2.2 z końca 2017 roku
Na 8 czerwca 2017 przygotowałem wykład i warsztaty. zachowuję materiały z tego.
- Na YouTubie jest relacja z tego: https://www.youtube.com/watch?v=hz_iwbJ99Qo
  - w załącznikach plik mp4 w formacie 360, więc nie taki ciężki
- Na Prezi jest prezentacja on-line: http://prezi.com/aegybaza_chn/?utm_campaign=share&utm_medium=copy
  - w załącznikach wersja do przeglądania (.exe i na mac'a) i do edycji .pez
zobaczymy co dalej z tym będzie

Kategorie: _blog, teologia, teologia / biblia, teologia / zbawienie, s.d.p

Słowa kluczowe: ef1, ef1:13, duch święty, zapieczętowanie duchem świętym, s.d.p

Pliki

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

19 kwietnia 2018 (czwartek), 19:13:13

Dynamika zdarzeń w Ef 1:13-14, wg. przekładu UBG (v2.4)

To moje trzecie podejście do tej wypowiedzi apostoła Pawła, skierowanej do Efezjan. A skoro trzecie, to trzeci raz wykonam na tym tekście cztery operacje:

#1. Szukanie słów

Na początek wyszukuję wszystkie słowa opisujące czynności, odpowiadam sobie na pytanie: co się tutaj dzieje? Pogrubiam wszystkie czasowniki (i nie tylko), numeruje je w indeksach ₍₁₎ a te najważniejsze wg mnie dodatkowo podkreślam. Co wyszło?

W Nim [ Chrystusie ] i wy ₍₁₎położyliście nadzieję, kiedy _{(2, 3)}usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego ₍₄₎ zbawienia, w nim też, gdy ₍₅₎uwierzyliście, zostaliście ₍₆₎zapieczętowani ₍₇₎obiecanym Duchem Świętym, który jest ₍₈₎zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi ₍₉₎odkupienie ₍₁₀₎nabytej własności, dla ₍₁₁₎uwielbienia jego ₍₁₂₎chwały.

#2. Analiza słów

Teraz wypiszę tu wszystkie słowa opisujące czynności:

Efezjanie położyli nadzieję w Chrystusie (w innych przekładach niż przekład UBG jest to zapisane w wersecie 12).
Efezjanie usłyszeli słowo prawdy, ewangelię.
Ktoś Efezjanom mówił słowo prawdy, ewangelię - wnioskuję, bo skoro to usłyszeli to ktoś głosił.
Dokonało się zbawienie Efezjan, skoro odbierają to osobiście. Wszak pisze o "ewangelia waszego zbawienia".
Efezjanie uwierzyli w Chrystusie.
W Chrystusie też Efezjanie zostali zapieczętowani Duchem Świętym.
Duch Święty został obiecany, obiecany pewnie nieco wcześniej.
To zapieczętowanie Duchem Świętym jest zadatkiem jakiegoś dziedzictwa.
Kiedyś nastąpi jakieś odkupienie.
Jakaś własność została już wcześniej nabyta.
Czyjaś chwała zostanie kiedyś uwielbiona.
Chwała (a to trudne słowo) zasadniczo opisuję dynamiczną relację jaką ma stworzenie z Bogiem, ciężar, albo obciążenie to dobre słowa oddające ten termin.

Jak widać, w procesie analizy pojawiają się nowe słowa, często nie określone (wcześniej, kiedyś) określenia czasu albo osób lub rzeczy (ktoś, jakaś).

#3. Chronologia

A teraz próbuję to poukładać te wydarzenia chronologicznie:

Chwała jest, bo pojawia się w tym tekście, a jest od początku stworzenia i będzie do końca, choć czynność uwielbienia jej będzie pewnie na końcu.
Duch Święty został obiecany przez Boga za pośrednictwem proroków (których? Joel? Jeremiasz?) - a więc 400 albo i 600 lat przed Jezusem.
Utracona kiedyś własność została nabyta. Nabyta - czyli Bóg zapłacił komuś kto ją miał. Co o tym mówi J3:16., myślę, że to wydarzyło się na krzyżu, załóżmy, że w roku 33.
Nie wiemy kto głosił Efezjanom "Słowo prawdy, ewangelię" - mógł być to Paweł, gdy zatrzymał się na krótko wracając z Koryntu do Antiochii (Dz 18:19-20), mogli Pryska, Akwilla, Apollos, albo znowu Paweł, gdy przybywszy drugi raz do Efezu pozostał tam ponad dwa lata (Dz 19).
W trakcie tego głoszenia Efezjanie usłyszeli słowo prawdy, ewangelię o swoim zbawieniu.
Efezjanie uwierzyli, i to w sposób osobisty, skoro "dobra nowina o zbawieniu" stała się "dobrą nowiną o ich zbawieniu".
Efezjanie położyli nadzieję w Chrystusie (w innych niż BG przekładach jest to w wersecie .12).
Dokonało się zbawienie Efezjan, skoro odbierają to osobiście (jest tam słowo "waszego").
W Chrystusie Efezjanie zostali zapieczętowani Duchem Świętym.
To zapieczętowanie Duchem Świętym jest zadatkiem dziedzictwa ludzi wierzących. Zadatek jest zadatkiem, od chwili gdy jest dany (zapieczętowanie Duchem Świętym) do chwili, gdy własność jest wydana.
Kiedyś nastąpi jakieś odkupienie tej nabytej przez Boga i wybawionej (zbawionej) własności. Myślę, że tu właśnie chodzi o wydanie tej własności, o moment, w którym aniołowie będą posłani by zebrać co do Boga należy.
Chwała Boga będzie wtedy uwielbiona.

#4. Osobiste pytania

A na koniec pytania, aby sprawdzić, jak się to ma do mojego życia? To ważne pytania.

Czy ktoś wyjaśniał mi prawdę o mnie? Czy ktoś głosił mi ewangelię - dobrą nowinę?
Czy usłyszałem i zrozumiałem te słowa?
Czy uwierzyłem temu słowu?
Czy położyłem nadzieję (ufność) w Panu Jezusie Chrystusie?
Jeżeli tak, to "wierny jest Bóg i sprawiedliwy" i zapewne zrobił swoje, czyli "zapieczętował mnie obiecanym Duchem Świętym, który jest też zadatkiem..."
Spodziewać się więc mogę, że Bóg upomni się o mnie (swoją własność), gdy ten świat będzie miał swój koniec, a może wcześniej.
A wszystko to na chwałę Boga.

#5. Warto zapamiętać troszkę zredukowaną dynamikę wydarzeń:

Ktoś głosił Słowo Prawdy, Ewangelię.
Ktoś usłyszał w Słowo Prawdy, Ewangelię.
Ktoś uwierzył Ewangelii.
Ktoś położył nadzieję w Chrystusie.
Bóg zapieczętował kogoś Duchem Świętym.
Na podstawie tej pieczęci Bóg odkupi ku swojej chwale.

#6. Minimum tego co warto zapamiętać:

Ktoś usłyszał w Słowo Prawdy, Ewangelię.
Ktoś uwierzył Ewangelii.
Bóg zapieczętował ich Duchem Świętym.

I jeszcze to samo zapisane w jednej linijce:

Usłyszawszy uwierzyliście
i zostaliście zapieczętowani Duchem Świętym.

#7. To samo mimimum tego co warto zapamiętać, ale w formie osobistej:

Usłyszałem w Słowo Prawdy, Ewangelię.
Uwierzyłem Ewangelii o swoim zbawieniu.
Bóg zapieczętował mnie Duchem Świętym.

I jeszcze to samo zapisane w jednej linijce:

Usłyszawszy uwierzyliśmy
i zostaliśmy zapieczętowani Duchem Świętym.

#8. Osobiste pytania, c.d. (hard core)

Czy nie zapominam dziękować Bogu za tych, którzy głosili mi słowo prawdy, ewangelię o moim zbawieniu?
Czy wykładam innym słowo prawdy i głoszę ewangelię o zbawieniu z łaski?
Czy oczekuję dnia odkupienia przez Boga swojej własności ku uwielbieniu Jego chwały?

#9. Uwagi:

Ten tekst bardzo dobrze obrazuje dynamikę życia chrześcijanina, który słyszy, wierzy, dostępuje przemiany i następnym chce głosić abyś usłyszeli i uwierzyli itd.
Zachęcam do nauczenia się tego tekstu (czyli Ef 1:13-14) na pamięć. Na prawdę warto.
W innych niż BG i UBG polskich przekładach to położenie nadziei powtórzone w wersecie .13 za wersetem .12 aby tekst był bardziej czytelny. Należy pamiętać, że cały tekst do wersu .18 to w grece jedno zndanie.
Tekst tekst w przekładzie pastora Zaręby:
W Nim i wy, gdy usłyszeliście Słowo prawdy, dobrą nowinę o waszym zbawieniu — i dzięki któremu uwierzyliście — zostaliście opieczętowani obiecanym Duchem Świętym. Ten Duch jest zadatkiem naszego dziedzictwa do czasu otrzymania własności — dla pomnożenia Jego chwały.

#10. Dopiski

2 czwartek 24 maja 2018, w Krakowie na Odwyk Wagaro-Majówce przemielony został ten werset. Było ciekawie, bo ...
- niektórzy znaleźli aż 12 czynności (ewidentnie dopisana była chwała Boga, która jest od początku)
- bardzo dyskutowana była kolejność, bo za sprawą Fbx niektórzy uważali, że
  - usłyszawszy -> położyli nadzieję -> uwierzyli -> zostali zapieczętowani
- a inni, że
  - usłyszawszy -> uwierzyli -> położyli nadzieję -> zostali zapieczętowani
W plikach PDF i DOC kartka A4 do analizy.
Podobny wykład i warsztaty odbyły się 6 czerwca 2018 na spotkani S.D.P w Gliwicach. Materiały są w tej notce.

Kategorie: teologia/biblia, studium biblii, _blog, biblia/studium, teologia/duch święty, zbawienie, teologia/zbawienie

Słowa kluczowe: zbawienie, ef1:13, duch święty

Pliki

Komentarze: (5)

davvid, April 25, 2018 20:46 Skomentuj komentarz

Wojtku, myślę równolegle do Ciebie.

Paweł przypomina Efezjanom, że:
(1) najpierw usłyszeli ewangelię o zbawieniu w Jezusie ("usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia)
(2) którą następnie ocenili jako prawdziwą, tj. że Jezus naprawdę jest ich zbawicielem ("w Nim położyliście nadzieję")
(3) a w związku z tym uznali Jezusa godnym ich całkowitego zaufania ("w nim też .. uwierzyliście")
(4) i w rezultacie owej wiary w Jezusa jako zbawiciela ("gdy uwierzyliście") zostali usynowieni (uznani za współdziedziców Jezusa) przez Boga - okazał to udzielając im swojego Ducha ("zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym")
(5) co stało się "gwarancją", "rękojmią", że w przyszłości otrzymają obiecane dziedzictwo (staną się duchowymi istotami, w tej samej naturze co Jezus, aby z Nim królować - "który jest rękojmią naszego dziedzictwa")
(6) lecz nie stanie się to w chwili ich śmierci, lecz dopiero wtedy, gdy nadejdzie czas ich zmartwychwstania ("aż nastąpi wyzwolenie nabytej własności" - por. Ap. 20:6, 2 Tym 4:8)
(7) i ten ostateczny rezultat powiększy chwałę Bożą ("dla uwielbienia chwały Jego" - tej samej o której opowiada od w. 3)

Dawid

dawid, April 25, 2018 21:18 Skomentuj komentarz

Jednakże ... słowa "usłyszeliście (...) ewangelię zbawienia waszego" raczej zdają się nie odnosić się do Efezjan jako jednostek, lecz jako grupy, co inaczej można wyrazić: "usłyszeliście radosną nowinę o możliwym do osiągnięcia dziś dla was zbawieniu". Wyrażenie "ewangelię zbawienia waszego" sugeruje, że jest jeszcze jakiś inne zbawienie, powszechne, a "to zbawienie" z jakiego mają przywilej korzystać jest zbawieniem szczególnym, wyjątkowym.

I taka myśl jest równoległa z innymi słowami Biblii np.
1 Tym 4:10 - "który jest zbawicielem WSZYSTKICH ludzi, ZWŁASZCZA wierzących"
1 Jan 4:14 - "Ojciec posłał syna aby był zbawicielem ŚWIATA" [w domyśle: "a nie tylko waszym"]
1 Tym 2:4-6 - "chce aby WSZYSCY ludzie byli zbawieni" [w domyśle: "a nie tylko wy"] i dalej "człowiek Chrystus Jezus, który dał samego siebie na okup ZA WSZYSTKICH [w domyśle: "a nie tylko za was"], co będzie świadczone w czasach Jego"

wojtek, May 1, 2018 21:49 Skomentuj komentarz

A może to jest tak? "Wolą Boga jest aby wszyscy byli zbawieni", bo "Bóg Jezusa dał aby każdy kto w niego wierzy nie zginął".

I taki jest potencjał, ale Paweł, Efezjanie (poszczególne osoby czytające i utożsamiające się w tym co czytają), oraz ja (bo ja też się utożsamiam) "łaską jesteśmy (forma przeszła, dokonana) zbawieni przez wiarę.... ku dobrym uczynkom, które Bóg przygotował abyśmy je pełnili"?

Ja jestem przekonany, że zbawienie (wybawienie z problemu grzechu) to początek życia chrześcijańskiego a nie jego dopełnienie.

wojtek, June 23, 2018 23:36 Skomentuj komentarz

Adam M. zauważył, że wszystko to "jest w Chrystusie" i to "jest" jest kolejną czynnością, którą należy dodać.

wojtek, October 18, 2021 12:55 Skomentuj komentarz

Zachęta do ucznia się Słowa

Przed nami jesienny tydzień a przed Wami (obiecaliście) studium Ef 1:13-14
Na zachętę napiszę Wam dlaczego warto to zrobić.

Tekst mimo iż gęsty (dużo treści) i pozornie trudny porusza wiele ważnych aspektów związanych z nowym narodzeniem.

Co w nim na pewno mozna pokazać:
- Ważność usłyszenia - a więc ważność głoszenia. Cieszę się, że w Waszej społeczności jest ważne.
- Ważność uwierzenia - bo bez wiary to nie można podobać się Bogu. W zasadzie wiara to decyzja - ale to inny temat, to nie ciągnijmy go.
- To, że nowe narodzenie, a tu zapieczętowanie Duchem (w Ef 2 jest to zwane ożywieniem) to dzieło Boga.
- Że następuje zbawienie. Zbawienie to trudne w języku polskim słowo, ale zbawienie Efezjan się dokonało.
- Że to co się dzieje jest wypełnieniem obietnicy. Można pogadać o proroctwach i ich wypełanianiu, o obietnicach Boga.
- Że czeka na nas dziedzictwo - może to będzie kawałek ziemi, może jakaś planeta, ale Bóg ma dla nas to coś bo ziemię stworzył dla ludzi po to aby tą ziemią zarządzali, i napełniali ją. Cel Boga określony w Gen 1 się nie zmienił!
- Że póki co mamy tylko (albo aż) zadatek - jest nim Duch Święty - i ten zadatek mogę już używać, mogę chodzi w Duchu, w szczególności używając Jego mocy.
- Że na krzyżu dokonało się nabycie (odkupienie) utraconej przez Adama własności. Mamy nawiązanie do Bożego planu dziejów.
- Ale też, że to odkupienie nas to się właśnie dzieje i dopełni się niedługo.
- I pewnie jeszcze coś… bo wiele czynności tam się pojawia.

I tego wszystkiego można kogoś mlodego nauczyć jednoczenie ucząc skutecznie analizy takich tekstów. Gdy zrobi się Ef1:13-14 to okazuje się, że całą pierwszą połowę do 4:18) Efezjan można tak przeczytać z wielkim pożytkiem, ale nie próbujcie tego np. z Jakubem.

Można też nauczyć (1) uczenia się na pamięć z grubsza ale dokładnie „usłyszawszy uwierzyłem i zostałem/zostałam zapieczęstowany/zapieczętowana”.

Można też nauczyć (2) uczenia się na pamięć _dokładnie_, słowo w słowo, z przecinkami, końcówkamim dokładnie co jest szczególnie cenne a do czego powinniście zachęcać, bo czasy idą trudne.

Jak znajdziecie jakiegoś aktywistę, albo będzie Wam się chciało jeszcze bardzie to warto porównać kluczowe tłumaczenia polskie. Widać np. jak w BT zgubiło się jedno słowo. Zaś w UBG jak dodało się jedno słowo. Dlaczego tak? Bo tłumacze mieli na prawdę gęsty tekst grecki i nieźle się musieli nakombinować aby oddać to po polsku. Jak się porówna tłumaczenia, a jeszcze zaglądnie do interlini to człowiek nabiera szacunku do tłumaczy i samemu zaczyna się interesować greką nie obawiając się zaglądać w oryginał.

Tak więc zachęcam Was abyście w tym tygodniu (1) sami to opanowali oraz (2) zaczęli kogoś dręczyć tym tekstem.

Pozdrawiam Was bardzo - Wojtek

Skomentuj notkę

W:-2

3 marca 2018 (sobota), 23:10:10

Procedura zapisana w Ef 1:13-14 w przekładzie UBG

Pod koniec zeszłego roku analizowałem ten werset w notce - a teraz jeszcze raz analizuję tą proceduralną wypowiedź Listu do Efezjan, ale tym razem w przekładzie UBG, ale (dopisek) jest już nowsza wersja ten notki, więc polecam przełączyć się na nią (wersja 2) i nie czytać dalej.

W Nim [ Chrystusie ] i wy ₍₁₎położyliście nadzieję, kiedy ₍₂₎usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy ₍₃₎uwierzyliście, zostaliście ₍₄₎zapieczętowani ₍₅₎obiecanym Duchem Świętym, który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi ₍₆₎odkupienie ₍₇₎nabytej własności, dla ₍₈₎uwielbienia jego chwały..

Jak wypisze się tu wszystkie czasowniki opisujące czynności wychodzi coś takiego:

Efezjanie położyli nadzieję w Chrystusie (w innych przekładach jest to w wersie 12);
Efezjanie usłuszeli słowo prawdy, ewangelię;
Efezjanie uwierzyli;
Efezjanie zostali zapieczętowani;
Duch Święty został [ kiedyś wcześniej ] obiecany;
nastąpi [ jakieś ] odkupienie;
[ jakaś ] własność została nabyta;
[ czyjaś ] chwała zostanie uwielbiona.

Jak się to poukłada chronologicznie, oraz uzupełni o to co się wydarzyło ale nie zapisano tego to wychodzi coś takiego:

Wszystko toczy się w kontekście wersetów Ef 1:3-4 - bo coś się wydarzyło przed założeniem świata.
Duch Święty został wcześniej przez Boga obiecany. Gdzie? U proroków.
Utracona kiedyś własność Boga została nabyta (nabyta - czyli Bóg zapłacił komuś kto miał, prawda o krzyżu).
Pan Bóg natchnął Pawła aby poszedł do Efezu, zanieść tam ewangelię (czytajmy Dzieje Apostolskie).
Ktoś głosił Efezjanom "Słowo prawdy, ewangelię" (tego tu nie zapisano ale można się domyślić, że chodzi o Pawła).
Efezjanie usłyszeli głoszone słowo prawdy, ewangelię o ich zbawieniu.
Efezjanie uwierzyli, w sposób osobisty skoro "dobra nowina o zbawieniu" stała się "dobrą nowiną o ich zbawieniu".
Efezjanie położyli nadzieję w Chrystusie (w innych przekładach jest to w wersie .12).
Bóg opieczętował ich Duchem Świętym.
Kiedyś nastąpi odkupienie nabytej przez Boga własności.
Chwała Boga będzie wtedy uwielbiona.

A jak się to ma do mojego życia? Ważne pytania.

Czy ktoś wyjaśniał mi prawdę o mnie? Czy ktoś głosił mi ewangelię - dobrą nowinę?
Czy to usłyszałem i zrozumiałem?
Czy uwierzyłem temu Słowu?
Czy położyłem nadzieję (ufność) w Panu Jezusie Chrystusie?
Jeżeli tak, to wierny jest Bóg i sprawiedliwy i zrobił swoje, czyli zapieczętował mnie obiecanym Duchem Świętym.
Spodziewać się więc mogę, że Bóg upomni się o mnie, gdy ten świat będzie miał swój koniec.
A wszystko to na chwałę Boga.

Kategorie: teologia/biblia, studium biblii, _blog, biblia/studium, teologia/duch święty, zbawienie, teologia/zbawienie

Słowa kluczowe: zbawienie, ef1:13, duch święty

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

8 grudnia 2017 (piątek), 19:17:17

Procedura zapisana w Ef 1:13

Kiedyś Bogdan nauczył mnie fragmentu z Ef 1:13, który wg. przekładu EIB brzmi tak:

W Nim [ Chrystusie ] i wy, gdy usłyszeliście Słowo prawdy, dobrą nowinę o waszym zbawieniu — i dzięki któremu uwierzyliście — zostaliście opieczętowani obiecanym Duchem Świętym.

Analiza tego co tu zapisano:

Całość procesu dzieje się "w Nim" czyli w Chrystusie. To ważne - wszak proces dotyczy spraw duchowych.
Ktoś głosił Efezjanom "Słowo prawdy, dobrą nowinę" o zbawieniu (tego tu nie zapisano ale można się domyślić).
Efezjanie usłyszeli to głoszenie.
Efezjanie uwierzyli, w sposób osobisty skoro "dobra nowina o zbawieniu" stała się "dobrą nowiną o ich zbawieniu".
Bóg opieczętował ich Duchem Świętym.
Ten Duch był już wcześniej obiecany.

A jak się to ma do mojego życia? Ważne pytania.

Czy ktoś wyjaśniał mi prawdę o mnie? czy ktoś głosił mi ewangelię - dobrą nowinę? Czy usłyszałem?
Czy uwierzyłem temu Słowu?
Jeżeli tak, to wierny jest Bóg i sprawiedliwy i zrobił swoje, czyli zapieczętował mnie obiecanym Duchem Świętym.
Spodziewać się więc mogę, że .... ale to już werset 14 a więc innym razem.

Dopiski:

ten werset lepiej brzmi w UBG, które łącząc go z wersetem wcześniej dodaje czynność "położyliście nadzieję" jako efekt uwierzenia.
poświęcę temu osobą, podobną notkę analizując .12-.14 ale wg. UBG. "Procedura zapisana w Ef 1:13-14 w przekładzie UBG"

Kategorie: teologia/biblia, studium biblii, _blog, biblia/studium, teologia/duch święty, zbawienie, teologia/zbawienie

Słowa kluczowe: zbawienie, ef1:13, duch święty

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

27 maja 2017 (sobota), 20:37:37

Ewangelizacja w wykonaniu apostoła Piotra

Najpierw do przeczytania z Dziejów Apostolskich, z rozdziału 2:

"Wówczas powstał Piotr wraz z jedenastoma, podniósł swój głos i wyraźnie przemówił do zgromadzonych:
Judejczycy i wy, którzy przebywacie w Jerozolimie! Posłuchajcie uważnie tego, co mam wam do powiedzenia. Wbrew waszym przypuszczeniom, ci ludzie nie są pijani. Jest dopiero dziewiąta rano. Tu chodzi o to, co zapowiedział prorok Joel:

Oto w dniach ostatecznych — mówi Bóg — wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało. Prorokować będą wasi synowie i córki. Wasza młodzież mieć będzie widzenia, a waszym starcom dane będą sny. Nawet na moich niewolników i niewolnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować! Dokonam cudów na niebie, wysoko , a także znaków na ziemi, nisko — krew i ogień oraz kłęby dymu! Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Pana, wielki i wspaniały. Wtedy każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony.

Izraelici! Posłuchajcie tych słów. Będę mówił o Jezusie z Nazaretu. Wskazał wam na Niego sam Bóg przez dzieła dokonane w mocy, przez cuda oraz znaki. Tego wszystkiego Bóg dokonał wśród was za Jego pośrednictwem. Sami o tym wiecie. Następnie został On wydany zgodnie z wcześniejszym postanowieniem i uprzednią wiedzą Boga. Jego to przybiliście do krzyża rękami ludzi lekceważących Prawo i w ten sposób zamordowaliście. Bóg jednak wzbudził Go. Zerwał więzy śmierci! Było niemożliwe, aby był On przez nią trzymany. Dawid bowiem tak mówi o Nim:

Pan jest u mnie zawsze na pierwszym miejscu, z Nim u mojej prawicy nie zachwieję się! Dlatego poweselało me serce i język głosi radość. Więcej! Ciało również odpocznie w nadziei, gdyż nie zostawisz mej duszy w świecie zmarłychi nie dopuścisz, aby Twój Święty został dotknięty skażeniem. Dałeś mi poznać drogi życia, pełną radość przebywania w Twojej obecności.

Drodzy bracia, mogę śmiało powiedzieć, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany, a jego grób jest wśród nas do dzisiejszego dnia. Był on jednak prorokiem. Jako taki wiedział o tym, że jeden z jego potomków zasiądzie na jego tronie. Bóg mu to potwierdził przysięgą. Dlatego w swoich słowach odniósł się do zmartwychwstania Chrystusa, które uprzednio zobaczył. Powiedział, że Chrystus nie pozostanie w świecie zmarłych ani Jego ciało nie dozna rozkładu.

I to właśnie Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami. Został On następnie wyniesiony do nieba. Tam zajął miejsce po prawej stronie Boga. Otrzymał od Ojca obietnicę — Ducha Świętego. I tego Ducha wylał na nas, co sami widzicie i słyszycie. Bo to nie Dawid wstąpił do nieba, a jednak sam mówi: Pan oświadczył memu Panu: Usiądź po mojej prawicy, aż położę Twoich wrogów jako podnóżek dla Twoich stóp.

A zatem niech wie to na pewno cały dom Izraela, że Bóg ustanowił Panem i Chrystusem tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście.

Słowa te przeszyły ich do głębi serca. Przerażeni zwrócili się do Piotra i pozostałych apostołów:

- Drodzy bracia, co mamy teraz robić?

- Opamiętajcie się — odpowiedział Piotr — i niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa dla odpuszczenia waszych grzechów, a otrzymacie dar — Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem odnosi się do was, do waszych dzieci oraz do wszystkich pozostających z dala, ilu ich tylko Pan, nasz Bóg, powoła."

A cytuję to, ponieważ tu widać, jak ewangelizację przeprowadził apostoł Piotr:

Wyjaśnił dokładnie co i jak:
- to wy zabiliście Jezusa,
- ale Bóg go wskrzesił.
Ludzie zapytali: co mamy teraz zrobić?
- opamiętajcie się;
- niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa dla odpuszczenia waszych grzechów,
a co zrobi Bóg?
- a otrzymacie dar - Ducha Świętego.

Kategorie: ewangelia, biblia, _blog

Słowa kluczowe: kazanie, zwiastowanie, ewangelizacja, chrzest, duch święty

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

1 listopada 2016 (wtorek), 23:32:32

Odpuszczanie grzechów

Taka notatka, można powiedzieć, że minutki ze spotkania w biurze 3S jakie miało miejsce 1 listopada bo to fajny dzień:

Michał chciał pogadać o ważnym, z katolickiego punktu widzenia wersecie o odpuszczaniu grzechów. Całe spotkanie poświęciliśmy więc temu tematowi rysując na tablicy skomplikowany schemat. Schemat jednak nie jest na tyle skomplikowany aby nie dało się go w kilku słowach opisać, co niniejszym próbuję.

#1. Punkt wyjścia J20:23

Jezus powiedział do uczniów: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.

#2. Jak bierze się Ducha Świetego?

Procedura opisana jest na przykładzie świętych w Efezie - patrz: Ef 1:13-14

W Nim także i wy, usłyszawszy słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu, w Nim również – uwierzywszy, zostaliście naznaczeni pieczęcią, Duchem Świętym, który był obiecany. On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, które nas uczyni własnością Boga, ku chwale Jego majestatu. (BT)

W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym; Który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi odkupienie nabytej własności, dla uwielbienia jego chwały. (UBG)

Analiza działań opisanych powyżej:

Efezjanie usłyszawszy słowo prawdy ...

zapewnie prawda o Bogu, o grzechu i o sobie

Efezjanie usłyszawszy ewangelię ...

możliwość pojednania się z Bogiem przez ofiarę Jezusa Chrystusa

… uwierzyli ...

a więc osobista decyzja każdego z Efezjan

i zostali zapieczętowani Duchem Świętym.

działanie Boga Duchem Świętym nad człowiekiem

#3. Zadanie uczniów

iść i świadczyć Dz 1:8
doprowadzać do odpuszczenia grzechów (schemat poniżej)
uczynić uczniem aby się powieliło (Mt 28:18n)

#4. Jak następuje odkupienie - przez krew Pana Jezusa w ofierze krzyżowej za grzeszników wylaną. Tu Bogdan zasypał nas 15 wersetami, z których chyba nic nie zapamiętałem.

#5. Aby nastąpiło odkupienie potrzeba

decyzji ucznia Jezusa, że chce komuś odpuścić - a więc musi podjąć decyzje o spotkaniu się w ludźmi co ewangelii nie znają. (ci co się nie spotkają z ewangelią mają problem)
Jeżeli jest spotkanie potrzeba aby uczeń głosił ewangelię
Jeżeli ktoś ewangelię usłyszał, może podjąć decyzję

nawracam się, czyli zmieniam kierunek. Do teraz żyłem dla siebie, od teraz żyję dla Boga
nie nawracam się i nic w życiu nie zmieniam (i dalej jest problem)

Jeżeli ktoś się nawróci - grzechy stają się odpuszczone, co uczeń może skwitować zdaniem „grzechy twoje są odpuszczone”)

Po spotkaniu wszyscy się poczuli zachęceni aby iść i odpuszczać grzechy tym, którym są one odpuszczone.

Kategorie: teologia, _blog

Słowa kluczowe: j20:23, odpuszczanie grzechów, duch święty, odwyk, kfc

Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

18 stycznia 2014 (sobota), 21:16:16

Żołnierz rzymski i jego uzbrojenie (2)

żołnierz rzymski

Chyba muszę na nowo przeczytać ten fragment. Jakoś nie wracałem do niego przez tyle lat, a wygląda na to, że jest potrzeba.

Na początek zestawienie słów:

prawda	-	pas
sprawiedliwość	-	pancerz
gotowość głoszenia	-	buty
wiara	-	tarcza
zbawienie	-	hełm
Słowo Boże	-	miecz

A więc jak tam było?

W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.

Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc do walki przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju.

W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże - wśród wszelakiej modlitwy i błagania.

Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, dla której sprawuję poselstwo jako więzień, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.
List do Efezjan rozdział 6 wersety 10 do 20

Jeszcze raz, co my tu więc mamy:

przepasawszy biodra wasze prawdą
oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość,
a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju.
W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.
Weźcie też hełm zbawienia
miecz Ducha, to jest Słowo Boże

I jeszcze niepolski obrazek:

Kategorie: Biblia, _blog

Słowa kluczowe: Biblia, Rzym, żołnierz rzymski, rzymianin, Duch Święty, zbroja, Paweł, List do Efezjan, Duch Święty, hełm, zbawienie, ewangelia, ef6

Komentarze: (1)

wojtek, February 16, 2023 11:21 Skomentuj komentarz

A co dziś robicie na wojnie? Bo przecie stale toczymy walkę, tylko nie przeciwko ludziom (krwi i ciału) ale przeciwko Władzom, Zwierzchnocią i Mocą obecnym na w sferach duchowych (Wyżynach Niebiańskich).

A jak Wasze wyposażenie?

Czy walczycie
przepasawszy biodra wasze [….]
oblókłszy pancerz, którym jest [….],
a obuwszy nogi w gotowość głoszenia [….] o pokoju.
W każdym położeniu bierzcie [….] jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.
Weźcie też [….] zbawienia
miecz Ducha, to jest [….].

No to jak? Pamiętasz o swojej zbroi?

Skomentuj notkę

18 stycznia 2014 (sobota), 21:16:16

Żołnierz rzymski i jego uzbrojenie (2)

żołnierz rzymski

Chyba muszę na nowo przeczytać ten fragment. Jakoś nie wracałem do niego przez tyle lat, a wygląda na to, że jest potrzeba.

Na początek zestawienie słów:

prawda	-	pas
sprawiedliwość	-	pancerz
gotowość głoszenia	-	buty
wiara	-	tarcza
zbawienie	-	hełm
Słowo Boże	-	miecz

A więc jak tam było?

Jeszcze raz, co my tu więc mamy:

przepasawszy biodra wasze prawdą
oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość,
a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju.
W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.
Weźcie też hełm zbawienia
miecz Ducha, to jest Słowo Boże

I jeszcze niepolski obrazek:

Kategorie: Biblia, _blog

Słowa kluczowe: Biblia, Rzym, żołnierz rzymski, rzymianin, Duch Święty, zbroja, Paweł, List do Efezjan, Duch Święty, hełm, zbawienie, ewangelia, ef6

Komentarze: (1)

wojtek, February 16, 2023 11:21 Skomentuj komentarz

Skomentuj notkę

4 kwietnia 2004 (niedziela), 15:24:24

Żołnierz rzymski

W chwili, gdy święty Paweł pisał te słowa przebywał w więzieniu. Pewnie często więc widział jak wygląda żołnierz rzymski przez co napisanie tego listu musiało przyjść mu łatwiej. Do Efezjan napisał więc tak:

W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.

Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc do walki przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju.

W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże - wśród wszelakiej modlitwy i błagania.

Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, dla której sprawuję poselstwo jako więzień, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.
List do Efezjan rozdział 6 wersety 10 do 20

Jeszcze raz, co my tu więc mamy:

przepasawszy biodra wasze prawdą
oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość,
a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju.
W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.
Weźcie też hełm zbawienia
miecz Ducha, to jest Słowo Boże

Kategorie: Biblia, _blog

Słowa kluczowe: Biblia, Rzym, żołnierz rzymski, rzymianin, Duch Święty, zbroja, Paweł, List do Efezjan, Duch Święty, hełm, zbawienie, ewangelia, ef6

Komentarze: (2)

nikt, December 16, 2007 19:30 Skomentuj komentarz

niezła stronka

w34, September 23, 2013 23:06 Skomentuj komentarz

Prośba do świętych o modlitwe:

Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, dla której sprawuję poselstwo, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.

Skomentuj notkę

4 kwietnia 2004 (niedziela), 15:24:24

Żołnierz rzymski

W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.

Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc do walki przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju.

W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże - wśród wszelakiej modlitwy i błagania.

Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, dla której sprawuję poselstwo jako więzień, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.
List do Efezjan rozdział 6 wersety 10 do 20

Jeszcze raz, co my tu więc mamy:

przepasawszy biodra wasze prawdą
oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość,
a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju.
W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.
Weźcie też hełm zbawienia
miecz Ducha, to jest Słowo Boże

Kategorie: Biblia, _blog

Słowa kluczowe: Biblia, Rzym, żołnierz rzymski, rzymianin, Duch Święty, zbroja, Paweł, List do Efezjan, Duch Święty, hełm, zbawienie, ewangelia, ef6

Komentarze: (2)

nikt, December 16, 2007 19:30 Skomentuj komentarz

niezła stronka

w34, September 23, 2013 23:06 Skomentuj komentarz

Skomentuj notkę

1 marca 2004 (poniedziałek), 17:59:59

Nowe Narodzenie (#2)

Nowe narodzenie (wg. Pawason'a) składa się z takich czterech elementów:

opamiętania,
wiary,
chrztu,
przyjęcia Ducha Świętego.

Nowe Narodzenie od strony człowieka można określić jako nawrócenie (w trybie rozkazującym to będzie: ludzie, nawracajcie się!) ale od strony Boga, lepszym słowem będzie odrodzenie i lepiej będzie określone przez tryb oznajmujący: Bóg odradza człowieka.

W końcu muszę się z tym tematem zmierzyć.

Zachęta: J. Dawid Pawason, Normalne narodziny chrześcijanina, Agape, 1993, (16zł warto było)

Kategorie: ewangelia, _blog

Słowa kluczowe: Nowe Narodzenie, zbawienie, ewangelia, chrzest, Duch Święty, wiara, opamiętanie, nawrócenie

Komentarze: (1)

Żelazny, March 1, 2004 18:25 Skomentuj komentarz

Meta+Nous=METANOIA

Skomentuj notkę