Słowo kluczowe: księga hioba


30 stycznia 2024 (wtorek), 11:06:06

Struktura Księgi Hioba wg Marcina Majewskiego

W nagramym i dostępnym na YT wykładzie pokazał to tak:
Struktura-Ksiegi-Hioba-Marcin-Majewski

 

A ja uważam, że tak i dziś (styczeń 2024) nawet trudno mi to porównać więc tylko zachowuję sobie

1. Zawiązanie akcji – 1-2

2. Dialogi Hioba z przyjaciółmi - 3-27

3. Mądrość o sobie - 28 Hymn o mądrości

4. Hiob - kolejne rozważania – 29, 30, 31 Mowa Hioba: Skarga i obrona

5. Elihu u Hioba – 32:2nn

6. Bóg objawia się Hiobowi - 38-42:4

7. Hiob o swojej przemianie - 42:5n

8. Zakończenie historii Hioba - 42:7nn


Kategorie: _robocze, biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia, lekcja


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, obrazy Boga, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
6 listopada 2022 (niedziela), 19:27:27

KFC na wynos, Kozińce, jesień 2022, Księga Hioba przez weekend

Było fajnie.


Do sprawozdania FIB

W dniach 4 do 6 listopada fundacja zorganizowała intensywne, 3-dniowe  szkolenie z Księgi Hioba. W szkoleniu uczestniczyło około 20 osób.

Rozliczenie:

Płatność: 150 zł
Na konto Fundacji instytutów biblijnych
Tytuł „Udział w szkoleniu o Księdze Hioba”
Nr konta: 18 1020 2313 0000 3202 0631 5818

 

 

 


Kategorie: lekcja, biblia, kfc


Słowa kluczowe: księga hioba, kfc, kozińce


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
17 lutego 2022 (czwartek), 10:01:01

Księga Hioba - jedna, godzinna lekcja (lub dwugodzinna)

Notatka do godzinnej, albo dwugodzinnej samodzielnej lekcji z Księgi Hioba:

Szybka, samodzielna praca nad księgą Hioba (W34, 2021)

  1. Pamiętaj że pierwszy wers Biblii bo to tworzy kontekst. Zobacz Gen 1:1 - to ważne, bo musimy wiedzieć kto stworzył szatana.
  2. Pamiętaj o ważnych pojęciach: dobro, zło, cierpienie, rzeczywistość, szatan, Bóg, pochodzenie zła, samokontrola, emocje i emocje w cierpieniu.
  3. Jeszcze raz czytanie wg. takiego planu.
    1. Rozdziały 1, 2 a potem cały 3 aby zrozumieć sytuację, poczuć problem. Zróć uwagę na 3:25 - to dobra synteza światopoglądu Hioba.
    2. Potem znajdź czas na modlitwę o mądrość. Możesz przeczytać rozdział 28, możesz sięgnąć po Psalm 19 (albo jakiś inny o mądrości), możesz dodać jeszcze kilka wersetów z pierwszej tezy Listu do Rzymian (Rz 1:18nn - kilka wersetów starczy). Ale tu spróbuj znaleźć się w swoim procesie, w Twoim szukaniu mądrości.
    3. Teraz kuknij w rozdziały 38 i 39, potem 40, 41
    4. A teraz, wczuwając się w sytuację Hioba zakończ czytając dokładnie rozdział 42.
  4. Jak to zrobisz to bardziej dla rozrywki możesz (nie musisz) zrobić opis aktywów przedsiębiorstwa Hioba w Exelu. Oprócz żywego inwentarza wylicz też kluczowych, zaufanych menedżerów. No i w dwóch kolumnach: przed i po procesie restrukturyzacji myślenia. Jak to zrobisz będziesz miała wyraźnie zapisany problem wiarygodności Boga w kontekście wersetu 42:10b, że „Pan oddał mu całą majętność w dwójnasób”. Główkuj! Jak Ci się nie chce robić to na moim blogu jest prezentacja o biznesie Hioba.
  5. Jeszcze w celu trwalenia pokartkuj nieco księgę aby widzieć jak ten dialog z kumplami przebiega.
  6. Ja mam problem to przeczytać, ale mogę nagrania słuchać. SuperProdukcja jest tu: https://wojtek.pp.org.pl/34304_struktura-ksiegi-hioba
  7. Kuknij na pewne perełki które są środku księgi. Tu przykładowe:
    1. O szatanie, a właściwie to wypowiedź szatana o ludziach. W wersecie 4:17 (ale zacząć czytać od .12) jest to co szatan myśli o ludziach.
    2. O śmierci i nadziei. Przeczytaj rozdział 14 i rozdział 19, poszukaj perełek.
    3. Czytając rozdział7 38-41 zwróć uwagę na zapisy z przed 4000 lat o Orionie, o Plejadach, o dinozaurach (lewiatan, behemot) - to obrazuje stan wiedzy w tamtym czasie.
  8. Jeszcze raz przeczytaj rozdziały 1, 2, i 42:5 aby zapamiętać 42:5. A potem przeczytaj Rz 8:28 aby po połączyć i doczytaj do końca rozdziału 8 w Rz bo w 8:31 jest piękna obietnica, która ma nas upewnić. Pamiętaj! Nic nas nie wyrwie z rąk Boga!
  9. A teraz możesz wysłuchać wykładu Fabiana na temat Hioba. Warto bo to chyba jedyny porządny wykład o tej księdze, który widziałem w sieci. Poważnie!
    1. Jest pod linkiem https://youtu.be/uTo5Myd_M0w 
    2. ale po modlitwie wstępnej może 15 minut przewinąć, bo to jest uzupełnienie do poprzedniego tematu - zacznij słuchać o 15 minuty.
    3. Fabian używa rzadkiego w Polsce słowa: retrybucja - mechanizm sprawiedliwej odpłaty. Ludzie w taki mechanizm wierzą, ale w obecności miłującego Boga takiego mechanizmu być nie może!
  10. Inne fragmenty do przemyślenia:
    1. 1Kor 10:13 - Pamiętaj: Nie nawiedziła was pokusa …
    2. Jak 1:13 - Pamiętaj: Bóg nas nie kusi!
 

Kategorie: teologia/biblia/studia, biblia, biblia / studium, lekcje, lekcja


Słowa kluczowe: hiob, job, bibla, kfc, księga hioba


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 lutego 2022 (czwartek), 15:33:33

Słuchanie Księgi Hioba - całość wg. SuperProdukcji

Całość w jednym pliki:

 


Podział na rozdziały w katalogu:

https://wojtek.pp.org.pl/pliki/notki/_ksiegi_biblii/Hiob/SBT%20Ksiega%20Hioba 


Poszczególne rozdziały:


Kategorie: biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
15 września 2021 (środa), 11:12:12

Słuchanie Księgi Hioba - Hymn o mądrości

Mądrość o sobie - rozdział: 28 Księgi Hioba, Hymn o mądrości

Struktura wg Biblii Tysiąclecia:

  • .1 Przejawy ludzkiej mądrości
  • .12 Nieznana droga do mądrości
  • .15 Bezcenna jej wartość
  • .20 Bóg sam ją posiada

 


A do człowieka Bóg powiedział:
Bojaźń Boża - zaiste mądrością,
roztropnością zaś - zła unikanie.
(Przypowieści 28:28)

 Treść wg BT

Mądrości o sobie

(28:1) Istnieje kopalnia srebra i miejsce, gdzie płuczą złoto.

(28:2) Dobywa się z ziemi żelazo, kamienie na miedź przetapiają,

(28:3) kres się kładzie ciemności, przeszukuje się wszystko dokładnie, kamień w mroku najgłębszym.

(28:4) Chodniki wykopał lud obcy - ci, co nóg zapomnieli, chwieją się zawieszeni z dala od ludzi.

(28:5) Ziemię, skąd chleb pochodzi, od dna pustoszą jak ogniem.

(28:6) Jej kamień - to złoża szafiru, tam także złoty jest piasek.

(28:7) Drapieżny ptak nie zna tam ścieżki, nie widzi jej oko sokoła;

(28:8) nie dojdzie tam dumne zwierzę, nawet i lew tam nie dotrze.

(28:9) By wyciągnąć ręce po krzemień, do gruntu przewraca się góry,

(28:10) w skałach się kuje chodniki, a oko widzi wszelką kosztowność.

(28:11) Źródła rzek się tamuje, by to, co tam ukryte, wydobyć na światło.

(28:12) A gdzie znaleźć mądrość! I gdzie jest siedziba wiedzy?

(28:13) Człowiek nie zna tam drogi, nie ma jej w ziemi żyjących.

(28:14) Otchłań mówi: Nie we mnie. Nie u mnie - mówi morze.

(28:15) Za czyste złoto jej się nie wymienia, zapłaty za nią nie waży się w srebrze,

(28:16) nie zrównoważy jej złoto z Ofiru ani rzadki onyks czy szafir.

(28:17) Złoto i szkło jej nierówne, nie wymienisz jej na złote naczynie;

(28:18) nie warte wspomnienia kryształ ani koral; perły przewyższa posiadanie mądrości.

(28:19) Złocisty topaz z Kusz nie da się z nią zestawić, czyste złoto nie dorówna jej wagą.

(28:20) Skąd więc pochodzi mądrość i gdzie jest siedziba wiedzy?

(28:21) Zakryta dla oczu wszystkich, co żyją, i ptakom podniebnym nie znana.

(28:22) Zagłada i Śmierć oświadczają: Do naszych uszu doszedł odgłos jej sławy.

(28:23) Droga tam Bogu wiadoma, On tylko zna jej siedzibę;

(28:24) On krańce ziemi przenika, bo widzi wszystko, co jest pod niebem.

(28:25) Gdy wagę wiatru ustalał, wodom miarę określał,

(28:26) wyznaczał prawo deszczowi i drogę - błyskawicy gromów,

(28:27) wtedy ją widział i zmierzył, wtenczas ją zbadał dokładnie.

(28:28) A do człowieka powiedział: Bojaźń Boża - zaiste mądrością, roztropnością zaś - zła unikanie.


Kategorie: biblia, _blog


Słowa kluczowe: hiob, księga hioba, hi, mądrość, bojaźń pańska, bojaźń


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
14 września 2021 (wtorek), 19:34:34

Słuchanie Księgi Hioba - Objawianie się Boga

Bóg objawia się Hiobowi - 38-42:4

pierwsza wypowiedź Boga - 38, 39, 40:3 - Pierwsza mowa Boga: Mądrość Boża widoczna w świecie

  • 38 - 
  • 39 -  

Druga wypowiedz Boga, 40:6, 41 - Druga mowa Boga: Bóg panuje nad siłami zła

  • 40 -  
  • 41 -  

Odpowiedź Hioba na objawienie się Boga - 42:1-4

 

 Treść wg BT

(38:1) Z wichru Pan odpowiedział Hiobowi i rzekł:

(38:2) Któż tu plan chce zaciemnić słowami nierozumnymi?

(38:3) Przepasz biodra jak mocarz! Będę cię pytał - pouczysz Mnie.

(38:4) Gdzie byłeś, gdy zakładałem podstawy ziemi? Powiedz, jeżeli znasz mądrość.

(38:5) Kto ustalił jej rozmiary? Czy wiesz, kto nad nią sznur rozciągnął?

(38:6) Na czym jej słupy są wsparte? Kto założył jej kamień węgielny

(38:7) ku uciesze porannych gwiazd, ku radości wszystkich synów Bożych?

(38:8) Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone,

(38:9) gdy chmury mu dałem za ubranie, za pieluszki - ciemność pierwotną?

(38:10) Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę.

(38:11) I rzekłem: Aż dotąd, nie dalej! Tu zapora dla twoich fal nadętych.

(38:12) Czyś w życiu rozkazał rankowi, wyznaczył miejsce jutrzence,

(38:13) by objęła krańce ziemi, aby z niej usunięci zostali bezbożni?

(38:14) Zmienia się jak glina pod pieczęcią, barwi się jak suknia.

(38:15) Bezbożnym odjęte ich światło i strzaskane ramię wyniosłe.

(38:16) Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani?

(38:17) Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności?

(38:18) Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko?

(38:19) Którędy droga do mieszkania światła? A gdzie siedziba mroku,

(38:20) abyś go zawiódł do jego granicy i rozpoznał ścieżki do jego domu?

(38:21) Jeśli to wiesz, to się wtedy zrodziłeś, a liczba twych dni jest ogromna.

(38:22) Czy dotarłeś do zbiorników śniegu? Czy widziałeś zbiorniki gradu?

(38:23) Na czasy gniewu je chowam, na dzień utarczki i wojny.

(38:24) Czy tą drogą rozdziela się światło, i wschodni wiatr wieje po ziemi?

(38:25) Kto kopał kanały ulewie lub drogę grzmiącej chmurze,

(38:26) by deszcz padał na ziemię bezludną, na pustkowie, gdzie nie ma człowieka,

(38:27) by nasycić piaszczyste pustkowie i zieloną trawą je pokryć?

(38:28) Czy deszcz także ma ojca? A kto zrodził krople rosy?

(38:29) Z czyjego łona lód wyszedł? Kto rozmnożył szron z nieba?

(38:30) Jak woda krzepnie na kamień, powierzchnia głębiny się ścina?

(38:31) Czy gwiazdy Plejad połączysz? Rozluźnisz więzy Oriona?

(38:32) Czy wypuścisz o czasie Gwiazdę Poranną i wywiedziesz Niedźwiedzicę z dziećmi?

(38:33) Czy znane ci prawa niebios, czy wyjaśnisz ich pismo na ziemi?

(38:34) Czy głos swój podniesiesz do chmur, by cię ulewa przykryła?

(38:35) Czy poślesz pioruny i pójdą, i powiedzą ci: Oto jesteśmy?

(38:36) Kto ibisowi dał mądrość i rozum dał kogutowi?

(38:37) Kto mądrze liczy chmury, wylewa niebieskie bukłaki,

(38:38) gdy gleba stwardnieje na bryłę, a pola zamienią się w grudy?

(38:39) Czy lwicy zdobyczy nałowisz, nasycisz żarłoczność lwiątek,

(38:40) gdy one mieszkają w kryjówkach, w gęstwinie siedzą na czatach?

(38:41) Kto żeru dostarcza krukowi, gdy młode do Boga wołają i błądzą z braku żywności?

(39:1) Znasz porę rodzenia skalnych kozic? Dostrzegasz poród gazeli?

(39:2) Czy zliczysz miesiące, gdy są brzemienne, i znana ci chwila rodzenia?

(39:3) Kulą się, rodzą swe młode, kładą kres swoim bólom.

(39:4) Młode ich mocne, rosną w polu, odchodzą, by do nich nie wrócić.

(39:5) Kto zebrę wolno wypuszcza? Kto onagra rozwiąże?

(39:6) Za dom mu dałem step, legowiskiem zaś jego słona ziemia.

(39:7) Śmieje się z miejskiego zgiełku, słów poganiacza nie słyszy,

(39:8) w górach szuka on paszy, goni za wszelką zielenią.

(39:9) Czy bawół zechce ci służyć, czy zanocuje przy twoim żłobie?

(39:10) Przywiążesz go powrozem do pługa, będzie z tobą orał doliny?

(39:11) Czy zaufasz, że bardzo silny, trud swój jemu powierzysz?

(39:12) Zawierzysz mu, że wykona zadanie, zgromadzi zboże na klepisku?

(39:13) Żwawe są skrzydła strusia, czy tak jak pióra bociana?

(39:14) Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,

(39:15) zapomina, że można je zdeptać lub że zniszczą je dzikie zwierzęta.

(39:16) Swe dzieci traktuje jak obce, że trud jego próżny, o to się nie boi.

(39:17) Mądrości Bóg go pozbawił, rozsądku mu nie udzielił.

(39:18) Gdy się podniesie i cwałuje, śmieje się z konia i jeźdźca.

(39:19) Czy dajesz siłę koniowi, grzywą przystrajasz mu szyję

(39:20) i sprawiasz, że biegnie jak szarańcza, aż silne parskanie przeraża?

(39:21) W dolinie bije kopytem radośnie, z mocą się rzuca na oręż,

(39:22) nie boi się, drwi sobie z lęku, on nie ucieka przed mieczem.

(39:23) Gdy kołczan nad nim zadźwięczy, ostrze oszczepu i dzidy,

(39:24) pędzi wśród huku i dudnienia, na głos rogu nie ustoi.

(39:25) Zarży, ilekroć róg się odezwie, z dala już węszy wojnę, krzyki dowódców i wrzawę.

(39:26) Czy według twego zamysłu uniesie się sokół, skrzydła rozwinie ku południowi?

(39:27) Czy na twój rozkaz orzeł się wzbija, wije swe gniazdo na górze?

(39:28) Mieszka na skale i nocuje w skalnym załomie, gdzie nie ma dostępu,

(39:29) stąd sobie szuka żeru, bo jego oczy widzą daleko.

(39:30) Pisklęta jego krew chłepcą, on wszędzie tam, gdzie zabici.

 

 

(40:1) Zwrócił się Pan do Hioba i rzekł:

(40:2) Niech przeciwnik Wszechmocnego odpowie. Niech zabrzmi głos tego, co oskarża Boga!

(40:3) A Hiob odpowiedział Panu:

(40:4) Jestem mały, cóż Ci odpowiem! Rękę położę na ustach.

(40:5) Raz przemówiłem i nie odpowiem, i drugi raz, a niczego nie dodam.

(40:6) Z wichru Pan odpowiedział Hiobowi:

(40:7) Przepasz biodra jak mocarz! Będę cię pytał - pouczysz Mnie.

(40:8) Naprawdę chcesz złamać me prawo? Zło mi wykażesz, abyś miał słuszność?

(40:9) Czy ramię masz mocne jak Bóg? A głos twój grzmi tak jak Jego?

(40:10) Przywdziej potęgę i wzniosłość, przystrój się pięknem i chwałą!

(40:11) Fale swojego gniewu wylewaj, spójrz na każdego dumnego i poniż go!

(40:12) Spójrz, upokórz pyszałka, zniwecz na miejscu bezbożnych!

(40:13) Ukryj ich razem w prochu, w lochu zamknij ich twarze!

(40:14) Nawet cię za to pochwalę, że twa prawica dała ci zwycięstwo.

(40:15) Oto hipopotam - jak ciebie go stworzyłem - jak wół on trawą się żywi.

(40:16) Oto jego siła jest w biodrach, a moc - w mięśniach brzucha.

(40:17) Ogonem wywija jak cedrem, ścięgna ud jego silnie powiązane,

(40:18) jego kości to rury z brązu, jego nogi jak sztaby żelazne.

(40:19) On jest początkiem dróg Boga, Stwórca obdarzył go mieczem.

(40:20) Paszę przynoszą mu góry: igrają tam wszystkie dzikie zwierzęta.

(40:21) On leży pod kwiatem lotosu, w ukryciu trzcin i trzęsawisk.

(40:22) Lotosy dostarczają mu cienia, wierzby znad potoku go otaczają.

(40:23) Choć rzeka wzbiera, on nie drży, spokojny, choć prąd sięga paszczy.

(40:24) Czy można go złapać za oczy, przez nozdrza przesunąć pętlicę?

(41:1) Czy krokodyla chwycisz na wędkę lub sznurem wyciągniesz mu język,

(41:2) czy przeciągniesz mu powróz przez nozdrza, a szczękę hakiem przewiercisz?

(41:3) Może cię poprosi o łaskę czy powie ci czułe słowa?

(41:4) Czy zawrze z tobą przymierze, czy wciągniesz go na stałe do służby?

(41:5) Czy pobawisz się z nim jak z wróblem, czy zwiążesz go dla swych córek?

(41:6) Czy go wspólnicy wystawią na sprzedaż, podzielą go między kupców?

(41:7) Czy podziurawisz mu skórę dzidami, a głowę - harpunem na ryby?

(41:8) Odważ się rękę nań włożyć, pamiętaj, nie wrócisz do walki.

(41:9) Oto zawiedzie twoja nadzieja, bo już sam jego widok powala.

(41:10) Kto się ośmieli go zbudzić? Któż mu wystąpi naprzeciw?

(41:11) Kto się odważy dotknąć Mnie bezkarnie? Wszystko jest moje pod całym niebem.

(41:12) O członkach jego nie będę milczał, będę mówił o sile niezrównanej.

(41:13) Kto odchyli wierzch jego odzienia i dotrze do podwójnego jego pancerza?

(41:14) Czy otworzy mu paszczy podwoje? Dokoła jego zębów - groza.

(41:15) Grzbiet jego - to rzędy tarcz, spojony, jakby zamknięty pieczęcią.

(41:16) Jedna do drugiej przylega: nawet powietrze do nich nie wejdzie.

(41:17) Każda mocno przystaje do drugiej, są połączone i nierozdzielne.

(41:18) Jego prychanie olśniewa blaskiem, jego oczy jak powieki jutrzenki.

(41:19) Płomienie buchają mu z paszczy, sypią się iskry ogniste.

(41:20) Dym wydobywa się z nozdrzy jak z kotła pełnego wrzątku.

(41:21) Oddechem rozpala węgle, z paszczy tryska mu płomień.

(41:22) W jego karku drzemie potęga, a przed nim, skacząc, biegnie przerażenie.

(41:23) Opasłe części ciała lgną do siebie, jakby ulane, nieporuszone.

(41:24) Serce ma twarde jak skała, jak dolny kamień młyński.

(41:25) Gdy wstaje, mocni drżą ze strachu i przerażeni tracą przytomność.

(41:26) Bo cięcie mieczem bez skutku, jak dzida, strzała czy oszczep.

(41:27) Dla niego żelazo - to słoma, brąz niby drzewo zbutwiałe.

(41:28) Nie płoszy go strzała z łuku, kamień z procy jest źdźbłem dla niego.

(41:29) Dla niego źdźbłem maczuga, śmieje się z dzidy lecącej.

(41:30) Pod nim są ostre skorupy, ślad jakby wału zostawia na błocie.

(41:31) Głębię wód wzburzy jak kocioł, morze przemienia w garnek aptekarza.

(41:32) Za nim smuga się świeci na wodzie, topiel wydaje się siwa.

(41:33) Równego mu nie ma na ziemi, uczyniono go nieustraszonym.

(41:34) Każde mocne zwierzę się lęka jego - króla wszystkich dzikich zwierząt.

(42:1) Hiob na to odpowiedział Panu i rzekł:

(42:2) Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić.

(42:3) Kto przysłoni plan nierozumnie? O rzeczach wzniosłych mówiłem. To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem.

(42:4) Posłuchaj, proszę. Pozwól mi mówić! Chcę spytać. Racz odpowiedzieć!

(42:5) Dotąd Cię znałem ze słyszenia, teraz ujrzało Cię moje oko,

(42:6) dlatego odwołuję, co powiedziałem, kajam się w prochu i w popiele.


Kategorie: biblia, _blog


Słowa kluczowe: hiob, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 września 2021 (piątek), 20:42:42

Struktura Księgi Hioba (dłuższa wersja)

 Znowu zainteresował mnie temat i po prezentacji księgi na spotkaniu IPP-KTW opracowuję podział będący wyciągiem z propozycji redaktorów BT5.

Osoby dramatu:

  1. Hiob
  2. Pan Bóg
  3. szatan
  4. żona Hioba
  5. Elifaz z Temanu
  6. Bildad
  7. Sofara
  8. Elihu

Podział Księgi Hioba mocno inspirowany podziałem wg BT5

  1. Nawiązanie akcji - 1; 2
    1. Dzień pierwszy - 1
      • Narracja - o Hiobie
      • .6 Pierwsza rozmowa Boga z szatanem
      • .13 Hiob traci bogactwa
    2. Dzień drugi - 2 - eskalacja stawki
      • Druga rozmowa Boga z szatanem
      • .7 trąd
      • .9 dialog z żoną
      • .11 pojawiają się przyjaciele
  2. Dialogi Hioba z przyjaciółmi - DYSKUSJA HIOBA Z PRZYJACIÓŁMI
    1. Hiob - zagajenie -> 3:1-26 - skarga
      • .3 Przeklinanie dnia urodzenia
      • .6 Złorzeczenie nocy poczęcia
      • .11 Czemu przy urodzeniu nie umarłem?
      • .20 Co nieszczęśliwemu po życiu?
      • (3:25) spotkało mnie, czegom się lękał, bałem się, a jednak to przyszło.

    2. Elifaz, mowa pierwsza -> 4; 5;  - Teraz zabrał głos Elifaz z Temanu i tak rzekł: 
      • .2 Dziwienie się postępowaniu Hioba
      • .7 Bóg jest sprawiedliwy
      • .12 Nocne widzenie
        • (tu chyba pojawia się szatan)
          • 12 Doszło mnie tajemne słowo, jakiś szmer przyjęło me ucho 13 w zgłębianiu nocnych rozmyślań4, gdy sen człowiekiem owładnął. 14 Strach mnie ogarnął i drżenie, że wszystkie się kości zatrzęsły, 15 tchnienie mi twarz owionęło, włosy się na mnie zjeżyły. 16 Stał. Nie poznałem twarzy. Jakaś postać przed mymi oczami. Szelest. I głos dosłyszałem:
      • Nikt bez winy przed Bogiem
        • 17 "Czyż u Boga człowiek jest niewinny,
          czy u Stwórcy śmiertelnik jest czysty?"5
          18 Wszak On sługom swoim nie ufa:
          i w aniołach braki dostrzega.
          19 A cóż mieszkańcy glinianych lepianek,
          których podstawy na piasku?6 -
          Łatwiej ich zgnieść niż mola.
          20 Od rana do zmroku wyginą,
          bez sławy przepadną na wieki.
          21 Czy ich mieszkanie7 nie runie?
          Umrą, lecz nie w mądrości.
        • -> to wygląda na diabelski pogląd:
          • diabeł się brzydzi ludźmi (mieszkańcy glinianych lepianek)
          • diabeł jest oskarżycielem
      • Cierpienie owocem grzechu
      • Zwróć się do Boga!
      • Bóg dobry dla skruszonych
    3. Hiob - odpowiedź Elifazowi 6: 1-30 / 7: 1-21 - Odpowiedź Hioba: Tylko umęczony zna swą nędzę
      • Słusznie narzekam
      • Wzdycham do śmierci
      • Bracia mnie zawiedli
      • Niesprawiedliwy sąd
      • Życie poddane boleści
      • Życie bez nadziei
      • Noc niespokojna
      • Wolę umrzeć
      • Daruj grzech!
    4. Bildana (przyjaciel #2) -> 8:1 - Pierwsza mowa Bildada: Potęga Boża w służbie sprawiedliwości
      • .1 Kara nasuwa myśl o grzechu jako o przyczynie
      • .5 Upokórz się, a zyskasz szczęście - (moje pytanie: a co to jest szczęście?)
      • .8 Tak uczą starsi
      • .20 Hiobie - Nawróć się!
    5. Hiob, odpowiedz Bildanowi -> 9:1-35; 10: 1-22 - Odpowiedź Hioba: Bóg panem absolutnym
      • Wszechpotężny Bóg
      • Trudno z Nim wojować
      • Niewinny musi ulec
      • Równy los wszystkich
      • .25 Bez celu płyną dni
      • .29 Szeol czeka
      • .32 Nie ma obrońcy u Boga
      • 10.1 Nie dręcz mnie Boże!
      • .7 Jam dziełem Twych rąk (-> kierowane jakby do Boga !!)
      • .13b Chcesz się znęcać
      • .18 Niech odetchnę!
    6. Sofar (przyjaciel #3) -> 11:1  - Pierwsza mowa Sofara: Nawróć się!
      • .1 Hiobie - Jesteś zuchwały
      • .4 Bóg ci grzech udowodni
      • .7 Niezgłębiona wielkość Boga
      • .12 Hiobie - Nawróć się, a zaznasz szczęścia
    7. Hiob - odpowiedź Sofarowi 12:1 - Odpowiedź Hioba: Mądrość i potęga Boga
      • . Mam do was żal
        • 1 Hiob na to odpowiedział:
          2 «Prawda, jesteście potężni,
          a z wami już mądrość zaginie...
          3 I ja mam rozsądek jak wy,
          <nie ustępuję wam w niczym>.
      • .7 Bóg jest mądry...
        • 7 Zapytaj zwierząt - pouczą.
          I ptaki w powietrzu powiedzą.
          8 Zapytaj Podziemia, wyjaśni;
          pouczą cię i ryby w morzu.
          9 Któż by z nich tego nie wiedział,
          że ręka Pana uczyniła wszystko:
          10 w Jego ręku - tchnienie życia
          i dusza każdego człowieka.
          11 Czyż ucho nie bada mowy,
          a smak nie kosztuje pokarmu?
          12 [Więc tylko] u starców jest mądrość,
          roztropność u wiekiem podeszłych?
      • .13 ...inaczej niż ludzie
    8. Hiob - odpowiedź wszystkim trzem ->  13: 1-28 / 14: 1-22 / ale od pewnego miejsca do Boga
      • 13.1 Mówić chcę z Bogiem
        • 1 To wszystko me oko widziało,
          słyszało, pojęło me ucho.
          2 Co wiecie, i ja wiem także.
          Nie ustępuję wam w niczym.
          (Hiob mówi do wszystkich trzech)
          3 Lecz mówić chcę z Wszechmogącym,
          bronić się będę u Boga.
          4 Bo wy zmyślacie oszustwa,
          lekarze nic niewarci.
          5 Gdybyście chcieli zamilknąć,
          byłby to znak roztropności.
          6 Słuchajcie mego sprzeciwu,
          na odpowiedź mych warg zważajcie.
      • .7 Kłamliwie Go bronicie
      • .13 Na wszystko jestem gotów
      • .17 Apeluję do Najwyższego
      • .20 Ulżyj mi w cierpieniu!
      • .23 Bez powodu mnie dręczysz
      • 14.1 Szybko przemija życie
      • .7 Śmierć kresem nadziei
        • 7 Drzewo ma jeszcze nadzieję,
          bo ścięte, na nowo wyrasta,
          świeży pęd nie obumrze.
          8 Choć bowiem korzeń zestarzeje się w ziemi,
          a pień jego w piasku zbutwieje,
          9 gdy wodę poczuje, odrasta,
          rozwija się jak młoda roślina.
          10 A mocarz umarły przepada.
          Gdzież będzie człowiek, gdy zginie?
          11 Wody z morza znikną
          i rzeki wprzód wyschną doszczętnie -
          12 a człowiek umarły nie wstanie,
          zbudzi się, gdy nieba nie stanie4,
          nie zdoła się ze snu ocucić.
      • .13 Czy gniew przeczekać w Szeolu?
        • 13 O gdybyś w Szeolu mnie schował  -> do Boga
          ukrył, aż gniew Twój przeminie,
          czas mi postawił, kiedy mnie wspomnisz...
          14 Ale czy zmarły ożyje?
          Czekałbym przez wszystkie dni mojej walki,
          aż taka chwila nadejdzie.
          15 Ty mówiłbyś, ja bym odpowiadał,
          tęskniłbyś do dzieła rąk swoich.
          16 Obliczyłbyś wtedy moje kroki,
          zło byś mi puścił w niepamięć,
          17 pod pieczęcią trzymał przestępstwa,
          wybielił wszystkie me grzechy.
      • .18 Próżna nadzieja
    9. Elizafar (przyjaciel #1), druga mowa -> 15:1, - Druga mowa Elifaza: Hiob sam siebie oskarża
      • Nie mówisz jak mędrzec
      • .4 Niszczysz pobożność
      • .7 Jesteś wyniosły
      • .11 Każdy grzeszy
      • .17 Inaczej uczą mędrcy
      • .20 Niewierny jest nieszczęśliwy
      • .25 Powodem są własne grzechy
      • .29 Krótkotrwała pomyślność
    10. Hiob - odpowiedź na druga mowę Elizafa 16, 17 - Odpowiedź Hioba: Sprawiedliwość Boża a ludzka nieprawość
      • .1 Jestem niepocieszony
      • .7 Dokoła wrogowie
      • .11 Sam Bóg tak chciał
      • .15 Choć jestem czysty...
      • .18 Obrońca w niebie (? czy tu się pojawia Mesjasz?)
      • 17.1 Litości, Boże!
      • .7 Pobożni się umacniają
      • .17 Już nie ma nadziei
    11. Bildad (przyjaciel #2), mowa druga 18 - Druga mowa Bildada: Gniew nic tu nie pomoże
      • .1 Gardzisz przyjaciółmi
      • .4 Niewierny na pewno zaginie
      • .7 Niegodziwiec wpadnie w sidła
      • .13 Zguba jego wieczna
      • .20 Zdziwiło to wszystkich
    12. Hiob - odpowiedź na druga mowę Bidada 19:  1-29 - Odpowiedź Hioba : Triumf wiary człowieka opuszczonego
      • Nie dręczcie mnie!
      • .6 Bóg mnie poniżył
      • .11 Najbliżsi zawiedli
      • .23 Wybawca mój żyje (Dla Hioba Bóg wybawcą)
      • .28 Dla was On sędzią (dla przyjaciół Hioba Bóg sędzią)
    13. Sofar (przyjaciel #3), druga mowa -> 20:1 - Druga mowa Sofara: Sprawiedliwość nie zna wyjątków
      • Hiobie - Muszę odpowiedzieć
      • .4 Chwilowa radość nieprawego
      • .11 Zwraca nieprawe bogactwa
      • .21 Chciwość nie nasyci
      • .24 Niespodziewana kara
    14. Hiob - odpowiedź na drugą mowę Sofara -> 21:1-34 - Odpowiedź Hioba: Fakty przeczą zasadzie odpłaty doczesnej
      • Słuchajcie pilnie!
      • .6 Źli są szczęśliwi
      • .17 Winowajcę karać, nie potomstwo!
      • .22 Czy śmierć jest wyrównaniem?
      • .27 Nawet po śmierci źli są szanowani
    15. Elizafar  (przyjaciel #2), mowa trzecia -> 22:1 - Trzecia mowa Elifaza: Bóg karze tylko za grzechy
      • Pożytek z pobożności
      • .4 Oskarżenie Hioba
      • .10 Jest Boża sprawiedliwość
      • .15 Hiob podobny do niewiernych
      • .21 Nawróć się, a będziesz szczęśliwy
    16. Hiob - odpowiedź na trzecią mowę Elizafara -> 23:1-17
      • Odwołam się do Boga
      • .8 Gdzie Go szukać?
      • .10 On zna me postępowanie
      • .13 Tai udrękę w sercu
      • .15 To mnie przeraża
    17. Hiob - jakaś myśl oddzielna -> 24:1-17 - Satyra społeczna: Na świecie panuje gwałt
      • .4 Praca przymusowa biednych
      • .9 Stan niewolników
      • .13 Nocne zbrodnie
    18. Bildad - 25 - Trzecia, krótka mowa Bildada: Potęga Boga a słabość człowieka
      • .1 Bóg stworzył świat
      • .4 Człowiek - robaczkiem
    19. Odpowiedź Hioba 26:1-14; 27:1-23; - Odpowiedź Hioba: Uznaję wszechmoc Boga
      • Mówisz na próżno
      • .10 Zwyciężył złe moce
      • .14 Potęga Jego władzy
    20. I jeszcze raz Hiob (27:1-12)
      • 1 Hiob jeszcze głos zabrał, i rzekł:
      • Obcy mi podstęp
      • .5 Sumienie mam czyste
      • .8 Grzesznik nie ma nadziei
    21. BT uważa, że 27:13-25 to Trzecia mowa Sofara: Los niegodziwca
      1. .13 Upadek bezbożnika
      2. .20 Strach grzesznika
      3. .18 (zawirowanie) Bogactwa nie ratują
  3. Mądrość o sobie: -> 28 - Hymn o mądrości
    • Przejawy ludzkiej mądrości
    • .12 Nieznana droga do mądrości
    • .15 Bezcenna jej wartość
    • .20 Bóg sam ją posiada
  4. Hiob - kolejne rozważania -> 29:1-25; 30:1-31; 31:1-40 - Mowa Hioba: Skarga i obrona
    • Dawne bogactwo
    • .7 Powaga i uznanie
    • .12 Miłosierdzie
    • .16 Sprawiedliwość
    • .18 Spodziewana nagroda
    • .20 Dawny szacunek u ludzi
    • 30.1 A teraz najpodlejsi drwią ze mnie
    • .11 Motłoch ze mną walczy
    • .16 Choroba mnie powaliła
    • .20 Nie dręcz mnie, Boże!
    • .24 Nikt mnie nie pocieszy
    • 31.1 A przecież unikałem grzechu1
    • .5 Obca mi była obłuda
    • .7 Unikałem chciwości
    • .9 Obce mi cudzołóstwo
    • .13 Szanowałem sługę
    • .16 Wspomagałem potrzebujących
    • .24 Nie byłem chciwy ani zabobonny
    • .29 Wystrzegam się nienawiści
    • .31 Byłem gościnny
    • .33 Nie taiłem swych win
    • .38-40 Nie ciąży na mnie krzywda
    • .35 Podpis (kończy się na 40b)
  5. Elihu u Hioba - 32 - Pierwsza mowa Elihu: Uzasadnienie wtrącenia się do rozmowy
    • 32.1 - zamknięcie dyskusji z przyjaciółmi
      • 1 I zaprzestali trzej mężowie odpowiadać Hiobowi, gdyż w oczach własnych był on sprawiedliwy. 
    • Echu się wkurzył i przemówił
      • 2 Wtedy wybuchnął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, ze szczepu Ram. Rozgniewał się na Hioba, że się uznaje za sprawiedliwego u Boga. 3 Rozgniewał się i na trzech przyjaciół, że nie znaleźli odpowiedzi i potępili Boga. 4 Odwlekał jednak Elihu rozmowę swą z Hiobem, ponieważ tamci wiekiem byli od niego starsi. 5 Teraz Elihu zauważył, że trzej mężowie nie wiedzą, co odpowiedzieć, i wybuchnął gniewem.
    • wypowiedz pierwsza -> 32; 33
      • .6 Wtrącam się, choć jestem młody
      • .8 Bóg wlewa mądrość
      • .11 Bóg daje pouczenie
      • .15 Mówię z konieczności
      • 33.1 Hiob może mi odpowiedzieć
        • 1 Chciej słuchać, Hiobie, mej mowy,
          nadstaw ucha na wszystkie me słowa.
          2 Pomyśleć chciej, ...
      • .13 Bóg poucza w czasie snu
      • .19 Bóg upomina cierpieniem
      • .23 Konieczny orędownik (czy to jest o Mesjaszu????)
      • .25 Warunek wyzdrowienia
      • .28 Bóg ratuje od śmierci
    • wypowiedź druga -> 34 - Druga mowa Elihu: Bóg wszystkich karze
      • 1 Dalej ciągnął Elihu, i rzekł:
        2 «Mędrcy, słuchajcie mych słów,
        nastawcie, znawcy, swe uszy:
        3 bo ucho odróżnia słowo,
        a podniebienie smakuje pokarmy.
        4 Szukajmy, co dla nas jest słuszne,
        wspólnie rozważmy, co dobre.
    • trzecia wypowiedź -> 35 - Trzecia mowa Elihu: Sprawy ludzkie nie są Bogu obojętne
      • .1 Czy Hiob jest sprawiedliwy?
      • .5 Komu szkodzi grzech?
      • .9 Czemu Bóg nie wysłuchuje?
      • .14 Cierpliwość Boga
    • mowa czwarta -> 36:1-21 ;  - Czwarta mowa Elihu: Sens cierpień Hioba
      • 1 Dodał jeszcze Elihu i rzekł:
        2 «Poczekaj chwilkę, wyjaśnię, bo jeszcze [są] słowa o Bogu.
      • Elihu jest prawdomówny
      • .5 Bóg jest sprawiedliwy
      • .8 Cierpliwie nawraca
      • .11 Opornych czeka dotkliwa kara
      • .16 Poddaj się Bogu!
    • 36:22nn; 37 - Hymn na cześć Boga
      • .22 Majestat Boga
      • .27 Bóg daje deszcz
      • .29 Cel burzy
      • .32 Opis burzy
      • 37:6 Różne zjawiska atmosferyczne
      • .14 Bezsilność człowieka
      • .19 Bogu nie zdołam odpowiedzieć
      • .2 Niedostępny majestat Boży
  6. Spotkanie Hioba z Bogiem - Bóg objawia się Hiobowi
    1. pierwsza wypowiedź Boga-> 38, 39, 40:3 - Pierwsza mowa Boga: Mądrość Boża widoczna w świecie
      • Wystąpienie Boga.
        • 1 I z wichru Pan odpowiedział Hiobowi tymi słowami:
          2 «Któż tu zaciemnić chce zamiar
          słowami nierozumnymi?
          3 Przepasz no biodra jak mocarz!
          Będę cię pytał - pouczysz Mnie.
      • .4 Czy pomagałeś w stworzeniu świata...
      • .8 ...i przy stworzeniu morza?
      • .12 Czy rozkazujesz zorzy?
      • .16 Czy znasz granice ziemi?
      • .19 Gdzie mieszka światło?
      • .22 Czy znasz zbiorniki niebieskie?
      • .25 Jaki początek deszczu?
      • .31 Czy rządzisz gwiazdami i pogodą?
      • .39 Bóg żywi lwiątka i kruki
      • 39:1 Bóg kieruje koziorożcem i gazelą
      • .5 Bóg daje wolność zebrze
      • .9 Bóg udziela mocy bawołom...
      • .13 ...a szybkości strusiowi
      • .19 ...koniowi zwinności
      • .26 ...lotu jastrzębiom i orłom
      • 40:1 Pytania skierowane do Hioba
        • (1) Zwrócił się Pan do Hioba i rzekł: (2) Niech przeciwnik Wszechmocnego odpowie. Niech zabrzmi głos tego, co oskarża Boga!
        • Bóg chce usłyszeć głos swoich przeciwników.
      • .3 Pokorna odpowiedź Hioba
        • (3) A Hiob odpowiedział Panu:
          (4) Jestem mały, cóż Ci odpowiem!
          Rękę położę na ustach.
          (5) Raz przemówiłem i nie odpowiem,
          i drugi raz, a niczego nie dodam.

        • Hiob nie chce być przeciwnikiem Boga - nie chce nic mówić, woli słuchać.
    2. Druga wypowiedz Boga, 40:6, 41 - Druga mowa Boga: Bóg panuje nad siłami zła
      • .6 Bóg kieruje pytania do Hioba
        • 6 I z wichru odpowiedział Pan Hiobowi:
          7 «Przepasz no biodra jak mocarz!
          Będę cię pytał - pouczysz Mnie.
        • -> Bóg objawia się Hiobowi przez pytanie odnośnie stworzenia.
      • .8 Czy niesprawiedliwie rządzę?
        • 8 Naprawdę chcesz złamać me prawa?
          Wykażesz Mi zło? Jesteś czysty?
          9 Czy ramię masz mocne jak Bóg?
          Czy głos twój rozbrzmiewa jak Jego?
      • .10 Rzuć w proch niewiernych
      • .15 Moc hipopotama (behemot)
        • 15 Oto hipopotama - <jak ciebie go stworzyłem> -
          jak wół on trawą się żywi.
          16 Siłę swoją ma w biodrach,
          a moc swą ma w mięśniach brzucha.
          17 Ogonem zawija jak cedrem,
      • .20 sposób życia behemota
      • .25 Potęga krokodyla (lewiatan)
        • 25 Czy krokodyla chwycisz na wędkę
          lub sznurem wyciągniesz mu język,
          26 czy przeciągniesz mu powróz przez nozdrza,
          a szczękę hakiem przewiercisz?
      • 41:1 Czy go ujarzmisz?
      • .4 Pancerz i paszcza krokodyla
      • .7 Jego grzbiet
      • .10 Oddech
        • 10 Jego kichanie olśniewa blaskiem,
          oczy - jak powieki zorzy:
          11 z ust mu płomienie2 buchają,
          sypią się iskry ogniste.
          12 Dym wydobywa się z nozdrzy,
          jak z kotła pełnego wrzątku.
          13 Oddechem rozpala węgle,
          z paszczy tryska mu ogień.
      • .14 Tężyzna ciała
      • .17 Niezwyciężony
      • .22 Ślady jego przejścia
      • .25 Niezrównany
    3. Odpowiedź Hioba na objawienie się Boga
      • 1 Hiob na to odpowiedział Panu, i rzekł: 2 «Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić.
      • -> Hiob zauważa o Bogu: Bóg wszystko co zamyśla potrafi uczynić
      • 3 Kto przesłania zamiar nierozumnie? 
        O rzeczach wzniosłych mówiłem. To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem.
        4 Posłuchaj, proszę. Pozwól mi mówić! Chcę spytać. Racz odpowiedzieć!.
      • -> Hiob zauważ, że ktoś tu "przesłania zamiar nierozumnie".
  7. Hiob o swojej przemianie 42:5n
    • 5 Dotąd Cię znałem ze słyszenia,obecnie ujrzałem Cię wzrokiem, 
      6 stąd odwołuję, co powiedziałem, kajam się w prochu i w popiele».
    • -> Hiob zauważa, że coś się zmieniło.
  8. Zakończenie historii Hioba -> 42:4nn
    • .7 Bóg gani przyjaciół Hioba
      • (7) Skoro Pan te słowa wypowiedział do Hioba, przemówił i do Elifaza z Temanu: Zapłonąłem gniewem na ciebie i na dwóch przyjaciół twoich, bo nie mówiliście o Mnie prawdy, jak sługa mój, Hiob.
      • -> Bóg mówi, że niektórzy ludzie ściemniają. To poważny zarzut.
    • .10 Majętność Hioba podwojona
      • 10b Pan oddał mu całą majętność w dwójnasób.
      • -> Bóg znowu robi co chce bo może robić co chce.
    • Zakończenie historii
      • 16 I żył jeszcze Hiob sto czterdzieści lat, i widział swych potomków - w całości cztery pokolenia.
        17 Umarł Hiob stary i pełen lat.

Ciekawe to jest. 

 

 


Kategorie: _robocze, biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia, lekcja


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, obrazy Boga, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 września 2021 (piątek), 20:42:42

Struktura Księgi Hioba (krótka)

Struktura księgi Hioba, poprawiona wg dokumentu Word z 3Q 2021.

lepiej używać dokumentu w Word, tego nie poprawiać tylko eksportować tamto


  • 1. Zawiązanie akcji – 1, 2 2
    • 1.1. Narracja - o Hiobie 2
    • 1.2. Rozmowa Boga z szatanem 2
    • 1.3. Hiob traci bogactwa 2
    • 1.4. Druga rozmowa Boga z szatanem - eskalacja stawki 3
    • 1.5. Trąd 3
    • 1.6. Dialog z żoną 3
    • 1.7. Pojawiają się przyjaciele 3
  • 2. Dialogi Hioba z przyjaciółmi - 3-27 4
    • 2.1. Hiob - zagajenie - 3 Skarga na życie 4
    • 2.2. Elifaz - mowa pierwsza 4; 5; 4
    • 2.3. Hiob - odpowiedź Elifazowi 6, 7 Tylko umęczony zna swą nędzę 5
    • 2.4. Pierwsza mowa Bildada 8 Potęga Boża w służbie sprawiedliwości 6
    • 2.5. Odpowiedź Hioba Bildadowi 9, 10 Bóg panem absolutnym 7
    • 2.6. Pierwsza mowa Sofara 11 Nawróć się! 8
    • 2.7. Odpowiedź Hioba Sofarowi 12 Mądrość i potęga Boga 9
    • 2.8. Hiob - odpowiedź wszystkim trzem -> 13, 14 9
    • 2.9. Hiob do Boga 10
    • 2.10. Druga mowa Elifaza 15 Hiob sam siebie oskarża 10
    • 2.11. Odpowiedź Hioba na mowę Elizafa 16, 17 Sprawiedliwość Boża a ludzka nieprawość 11
    • 2.12. Druga mowa Bildada 18 Gniew nic tu nie pomoże 12
    • 2.13. Druga odpowiedź Hioba Bildadowi 19 Triumf wiary człowieka opuszczonego 13
    • 2.14. Sofara 20 Sprawiedliwość nie zna wyjątków 13
    • 2.15. Odpowiedź Hioba do Sofara 21 Fakty przeczą zasadzie odpłaty doczesnej 14
    • 2.16. Trzecia mowa Elifaza 22 Bóg karze tylko za grzechy 15
    • 2.17. Hiob - odpowiedź na trzecią mowę Elizafara 23 15
    • 2.18. Hiob - jakaś myśl oddzielna 24 Satyra społeczna: Na świecie panuje gwałt 16
    • 2.19. Trzecia, krótka mowa Bildada 25 Potęga Boga a słabość człowieka 17
    • 2.20. Odpowiedź Hioba 26:1-14; 27:1-23; Uznaję wszechmoc Boga 17
    • 2.21. I jeszcze raz Hiob (27:1-12) O poszukiwaniu mądrości 17
    • 2.22. BT uważa, że 27:13-25 to Trzecia mowa Sofara: Los niegodziwca 17
  • 3. Mądrość o sobie - 28 Hymn o mądrości 18
  • 4. Hiob - kolejne rozważania – 29, 30, 31 Mowa Hioba: Skarga i obrona 18
    • 4.1. Podsumowanie mów Hioba 20
  • 5. Elihu u Hioba – 32:2nn 21
    • 5.1. Elihu się wkurzył i przemówił 32:2 21
    • 5.2. Elihu - wypowiedz pierwsza 32:6; 33 21
    • 5.3. Elihu do wszystkich wypowiedź druga 34 Bóg wszystkich karze 22
    • 5.4. Trzecia mowa Elihu: 35 Sprawy ludzkie nie są Bogu obojętne 23
    • 5.5. Czwarta mowa Elihu: 36 Sens cierpień Hioba 23
    • 5.6. Hymn na cześć Boga 36:22nn; 37 24
  • 6. Bóg objawia się Hiobowi - 38-42:4 25
    • 6.1. Pierwsza wypowiedź Boga - 38, 39, 40:3 - Mądrość Boża widoczna w świecie 25
    • 6.2. Druga wypowiedz Boga, 40:6, 41 - Druga mowa Boga: Bóg panuje nad siłami zła 26
    • 6.3. Odpowiedź Hioba na objawienie się Boga - 42:1-4 27
  • 7. Hiob o swojej przemianie - 42:5n 27
  • 8. Zakończenie historii Hioba - 42:7nn 28
    • 8.1. Bóg gani przyjaciół Hioba 42:7 28
    • 8.2. Majętność Hioba podwojona 42:10 28
    • 8.3. Zakończenie historii 28

Kategorie: _robocze, biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia, lekcja


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, obrazy Boga, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
9 września 2021 (czwartek), 21:56:56

Kluczowy czynnik podwojenia KPI 
w biznesie Hioba (v2)

Mój wniosek:


Najważniejszym czynnikiem rozwoju kapitałowego przedsiębiorstwa jest decyzja Boga dotycząca inwestorów.

Stosowny obrazek

I takie są efekty restrukturyzacji myślenia Hioba.


I dlatego ...Teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro udamy się do tego oto miasta i spędzimy tam rok, będziemy uprawiać handel i osiągniemy zyski, wy, którzy nie wiecie nawet, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, co się ukazuje na krótko, a potem znika. Zamiast tego powinniście mówić: Jeżeli Pan zechce, a będziemy żyli, zrobimy to lub owo. (List apostoła Jakuba, rozdział 4, wersety od 13)


Historia notki i prezentacji:

Sprawdź czy w plikach załączonych nie ma nowszej wersji, bo prezentacja lekko żyje i jest ulepszana.


Kategorie: _blog, prezentacje


Słowa kluczowe: hiob, kpi, biznes, księga hioba


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 stycznia 2020 (piątek), 13:09:09

Siedem spojrzeń na Boga, na podstawie Księgi Hioba

Darek coś takiego odkrywa a wygląda to bardzo ciekawie. Przygotował już podzieloną na osobne kawałki księgę, tak aby czytać to bez obracania kartek i skakania po księdze.

 


Osoby dramatu:

  1. Bóg
    1. coś mówi w rozmowie z Szatanem
    2. objawia się Hiobowi 38-42
    3. na koniec wypowiada się i działa
  2. Szatan
    1. dwa razy rozmawia z Bogiem
  3. Żona Hioba - koniec rozdziału 2
  4. Elizafar (przyjaciel #1)
  5. Bidad (przyjaciel #2)
  6. Sofar (przyjaciel #3)
  7. Elihu (osoba #4)
  8. Mądrość Boża o sobie
  9. Hiob przed akcją
    1. wnioskujemy nieco z jego zachowań - 1: 13-22 / 2: 7-10 plik -> Księga Job wierny
  10. Hiob po przejściach o Bogu
    1. wykonuje co jest do wykonania

W załącznikach:

  • pliki od Darka, jako .DOCX
  • Próba zrobienia moich obrazków do tego -> póki co w PPT z _FIKI, bo jeszcze złe kolory mam

 

Struktura wg Darka, grudzień 2019 i pliki do niej dopasowane:

I. 1:1-5 /  
42:1-17

II.   3: 1-26 / 6: 1-30 / 7: 1-21 / 9: 1-35 / 10: 1-22 / 12: 1-25 / 13: 1-28 / 14: 1-22 / 17: 1-16 / 19:  1-29 /  21: 1-34 / 23: 1-17 / 24: 1-25 / 26: 1-14 / 27:1-23 / 29: 1-25 / 30: 1-31 / 31: 1-40

III. 2: 11-13 / 4: 1-21 / 5: 1-27 / 8: 1-22 / 11: 1-20 / 15: 1-35 /  
18:1-21 / 20: 1-29 / 22: 1-30 25: 1-6

IV. 32: 1-22 / 33: 1-33 /
34: 1 -37 / 35: 1-16 / 36: 1-33 /
37: 1-24 

V. 38: 1-41 / 39: 1-30 /
40: 1-32 / 41: 1-26 

VI. 1: 13-22 / 2: 7-10

VII. 1: 6-12 / 2: 1-8

VIII. 28: 1-28 

 

 

 


Kategorie: _robocze, biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, obrazy Boga, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
W:-1 P:-1
6 czerwca 2018 (środa), 10:26:26

Kluczowy czynnik podwojenia KPI 
w biznesie Hioba

Prezentacja na spotkaniu Open Coffe KTW #25, 6 czerwca ‘2018

Sprawdź czy w plikach załączonych nie ma nowszej wersji, bo prezentacja lekko żyje i jest ulepszana.


Kategorie: _blog, prezentacje


Słowa kluczowe: hiob, kpi, biznes, księga hioba


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
30 kwietnia 2018 (poniedziałek), 12:42:42

Rz 8:28 i dość istotna różnica w tłumaczeniu

Zaciekawiło mnie, dlaczego w różnych polskich tłumaczeniach znajduje się taka dość istotka różnica w dość kluczowym wersecie. Wersecie, który osobiście uważam, za streszczenie Księgi Hioba.

Kto współdziała ku dobremu? Bóg czy wszystko?

EIB: A wiemy, że kochającym Boga, to jest tym, którzy są powołani zgodnie z Jego planem, wszystko służy ku dobremu.

BG: A wiemy, iż tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu, to jest tym, którzy według postanowienia Bożego powołani są.

BT: Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamysłu.

BW: A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani.

Przekład Słowa Życia: Wiemy też, że Bóg kieruje wszystkim tak, by działało na korzyść tych, którzy Go kochają, którzy zostali z Jego woli powołani.

Biblia Paulistów: Wiemy przecież, że tym, którzy kochają Boga i którzy zostali powołani zgodnie z Jego wcześniejszym zamysłem, wszystko służy dla ich dobra. Zostali oni wezwani według wcześniejszego zamysłu.


Dopisek:

Ciekawi mnie, jak można w przeciągu 3 tygodni napisać dwie, prawie identyczne notatki i nie pamiętać o tym. Szok! Może za dużo mam życiu tych komputerów jako wspomagaczy pamięci, skoro nie pamiętam.


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: rz8:28, list do rzymian, księga hioba


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
16 kwietnia 2018 (poniedziałek), 12:24:24

Rz8:28 - Czy Bóg współdziała, czy też współdziała wszystko?

Zachęcony przez Olka sprawdzam kilka przekładów:

UBG: A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.
Co czytam: z powołanymi (miłującymi) wszystko współdziała dla ich dobra.

BW: A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani.
Co czytam: Bóg współdziała z powołanymi we wszystkim ku dobremu.

BT: Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamysłu.
Co czytam: Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra.

PAU: Wiemy przecież, że tym, którzy kochają Boga i którzy zostali powołani zgodnie z Jego wcześniejszym zamysłem, wszystko służy dla ich dobra. Zostali oni wezwani według wcześniejszego zamysłu.
Co czytam: wszystko służy dla dobra tych, którzy zostali powołani.

PD: A wiemy, że z tymi, którzy miłują Boga, wszystko współpracuje (panta synergo - czynić wszystko razem, współdziałać)
ku dobremu, to jest z tymi, którzy według Jego postanowienia (plan, cel, zamiar, publiczne okazanie) są powołani.
Co czytam: wszystko współpracuje ku dobremu, z tymi, którzy wg. ostanowienia są powołani.

EIB: A wiemy, że kochającym Boga, to jest tym, którzy są powołani zgodnie z Jego planem, wszystko służy ku dobremu.
Co czytam: tym, którzy są powołani wszystko służy ku dobremu.


Zestawienie:
UBG: Z powołanymi (miłującymi) wszystko współdziała dla ich dobra.
BW: Bóg współdziała z tu, którzy go miłują, we wszystkim ku dobremu.
BT: Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra.
PAU: Co czytam: wszystko służy dla dobra tych, którzy zostali powołani.
PD: Co czytam: wszystko współpracuje ku dobremu, z tymi, którzy wg. ostanowienia są powołani.
EIB: Co czytam: tym, którzy są powołani wszystko służy ku dobremu.

Wnioski:
Większość przekładów wskazują na „wszystko” a przekłady BT i BW widzą w tym dziłanie Boga. Nie wiem czy przyczyną jest różnica pomiędzy NT-27 a TR, bo PAU bazuje na NA-27, a EIB w większości tez. Może więc różnica jest w tradycji.


Przypominam sobie, że werset ten jest streszczeniem Księgi Hioba o której kilka notek już tu napisałem.

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: Rz8:28, Rz8, księga hioba


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
1 marca 2018 (czwartek), 18:40:40

Księga Hioba - o co chodzi w całej księdze (wniosek #1)

#1. W księdze tej opisana jest taka zmiana

background Layer 1 składał ofiary Hiob twarzą w twarz Hiob Zrozumienie Przemyślenia stronił od zła Co zrobił Bóg Problemy religijny znający Objawienie słyszał coś o Bogu żył bogobojnie Boga zobaczył Boga

#2. Co wyczytuje z tej księgi:

  • Że inicjatorem całej tej hecy był Pan Bóg, a nie szatan. Aniołowie (w tym szatan) stawili się przez Panem i to Pan zapytał szatana, i to Pan zwrócił uwagę na Hioba.
    • (1:6) Tymczasem pewnego dnia synowie Boży przyszli, aby stawić się przed PANEM. Wśród nich przybył też szatan. (7) Skąd przybywasz? — zapytał go PAN.
      A właśnie krążyłem po ziemi — odpowiedział szatan. — Przechadzałem się to tu, to tam.
      (8) A czy zwróciłeś uwagę na mojego sługę, Joba? — zapytał dalej PAN.  (...)
      (12) Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto wszystko, co ma, jest w twej mocy, tylko jego samego nie dotykaj!
  • Szatan był wykonawcą a nie Bóg. Ale Bóg miał kontrolę. Szatan był zainteresowanym wykonawcą, chciał bardziej zaszkodzić Hiobowi, ale Bóg miał kontrolę, i Bóg określił granice. Bo to plan Boga miał się zrealizować.
    • (2:4) A szatan odpowiedział PANU: A cóż to była za próba! Przecież przeżył! Za życie człowiek odda wszystko! (5) Spróbuj tylko wyciągnąć rękę i odebrać mu zdrowie! Zobaczymy, jak Cię będzie błogosławił!
      (6) Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto jest w twojej mocy, tylko nie pozbawiaj go życia!
      (7) Szatan odszedł więc sprzed oblicza PANA i odebrał Jobowi zdrowie. Od stóp do głów pojawiły się na jego ciele straszne wrzody.
  • Hiob był człowiekiem religijnym. Nie znał Boga, nie znał Jego charakteru. Widać to, gdy składa ofiarę za synów na wszelki wypadek, z obawy o dzieci. Nie zna charakteru i woli Boga, za to wie o nim coś, w szczególności wie coś o ofiarach, które są mu miłe.
    • (1:4) Jego synowie mieli zwyczaj urządzania uczt. Każdy czynił to w swoim domu, w ustalonym dniu, a zapraszali na uczty także swoje trzy siostry, aby wraz z nimi jadły i piły. (5) Kiedy mijał kolejny cykl uczt, Job dokonywał poświęcenia swych dzieci. Wstawał wczesnym rankiem i za każde z nich składał całopalenia. Myślał bowiem tak: Może któreś z moich dzieci zgrzeszyło i znieważyło Boga w swym sercu? Tak postępował Job zawsze.
  • Hiob, jako człowiek religijny nie wierzy aby Bóg kontrolował sytuacje, czemu dał wyraz w pierwszym swoim żalu (3:25):
    • spotkało mnie, czegom się lękał,
      bałem się, a jednak to przyszło.
  • Ale potem, w trakcie dyskusji wychodzi, że Hiob o swojej relacji z Bogiem sporo jednak wie. I najważniejsze - jest pewien, że jest OK, że nie ma tam grzechu. Odpiera fałszywe i oskarżającego go sugestie kumpli.
  • Hiob wie też, że Bóg jest odkupicielem.
    • (19:25) Bo ja wiem, że Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem powstanie. (26) Gdy na mej skórze już dopełni się zniszczenie, wolny od ciała będę oglądał Boga. (27) Zobaczę Go sam, osobiście, moje oczy, niczyje inne — moje jestestwo już tęskni za tą chwilą!
  • Hiob wie coś o wieczności,
    • rozdział 14....
  • Tu wydaje się, że wie o pełnej kontroli Boga nad życiem doczesnym - mimo iż w 3:25 wątpił.
    • rozdział ???????? (!!! ToDo !!!)
  • W rozdziale 28 pojawia się Mądrość!
  • W pewnym momencie, Bóg mówi dość cierpieniom Hioba i rozważaniu ich. Nakazuje Hiobowi pomyśleć o sobie zadając pytania:
    • (3) Przepasz biodra jak mocarz! Będę cię pytał - pouczysz Mnie.
      (4) Gdzie byłeś, gdy zakładałem podstawy ziemi? Powiedz, jeżeli znasz mądrość. (...)
    • Super pytania. Całe rozdziały 38,39, 40 i 41 to objawienie się chwały Boga. Fajnie, że Pan Bóg daje się nam poznać.
    • To objawienie się Boga, jako wszech... zmienia Hioba.
  • Po tych przejściach Hiob wypowiada kluczowe dla całej akcji słowa: 
    • (42:5) Otóż wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz(6) Dlatego wycofuję moje słowa i kajam się w prochu i popiele.
    • Fajnie, że Pan Bóg daje się nam poznać.
  • Ważne jest mieć właściwą perspektywę - perspektywę wieczności (rozdział 14)

#3. Ważne myśli na podsumowanie księgi:

Streszczenie księgi Hioba zapisał apostoł Paweł w Liście do Rzymian, w rozdziale 8, w wersecie 28 gdzie czytamy:


Wiemy, że kochającym Boga, to jest tym,
którzy są powołani zgodnie z Jego planem,
wszystko służy ku dobremu.

Zmianę jaka dokonała się w Hiobie jest opisana przez niego samego w taki sposób:


Otóż wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia,
ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz.

I jeszcze druga myśl, rabbi Abraham Heschel napisał tak:


Wiara taka, jak wiara Hioba nie moze byc wstrzasnieta,
poniewaz jest ona rezultatem przezytego wstrząsu.

#4. Alternatywa

Czy droga Hioba jest drogą, jaką Bóg zaplanował dla każdego człowieka? Hmmm..... dobre pytanie. Wydaje się, że dla pobożnych tak, ale ....

Ale myślę, że lepie zrobić ruch wyprzedzający - zanim Pan Bóg wezwie szatana aby nas przetrzepał samemu poprosił, np. słowami Psalmu 139

Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce;
doświadcz i poznaj moje troski,
i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej,
a skieruj mnie na drogę odwieczną!

Zbadaj mnie Boże...

#5. Hiob i jego przyjaciele - wstawiennictwo

Hi 42:7-10 ubg
(7) A gdy PAN wypowiedział te słowa do Hioba, powiedział PAN do Elifaza z Temanu: Mój gniew zapłonął przeciw tobie i przeciw dwom twoim przyjaciołom, ponieważ nie mówiliście o mnie prawdy jak mój sługa Hiob.

(8) Teraz więc weźcie sobie siedem cielców i siedem baranów, idźcie do mego sługi Hioba i złóżcie całopalenie za siebie; a Hiob, mój sługa, będzie się modlił za was, bo jego przyjmę, abym nie uczynił z wami według waszej głupoty. Nie mówiliście bowiem o mnie prawdy jak mój sługa Hiob.

(9) Poszli więc Elifaz z Temanu, Bildad z Szuach i Sofar z Naamy i uczynili, jak PAN im rozkazał. PAN także przyjął Hioba. (10) PAN przywrócił to, co zostało zabrane Hiobowi, gdy się modlił za swoich przyjaciół. (...)

Uwagi:

  • przyjaciele Hioba mówili nieprawdę o Bogu. Kłamali!
  • Hiob wstawia się za nich.

#6. Wersety do nauczenia się na pamięć:

  • Synteza Księgi Hioba u św. Pawła
    Rz 8:28 - Wiemy, że kochającym Boga, to jest tym, którzy są powołani zgodnie z Jego planem, wszystko służy ku dobremu.
  • Kluczowe stwierdzenie Hioba
    Hiob 42:5 - Otóż wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz. 
  • Podkreślenie suwerenności Boga w trudnym dla Hioba momencie
    Hiob 1:21
    Nagi wyszedłem z łona matki
    i nagi stąd odejdę.
    PAN dał — PAN wziął,
    niech imię PANA będzie
    błogosławione.

 



Kategorie: teologia/biblia/studia, biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: hiob, job, bibla, księga hioba


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
1 marca 2018 (czwartek), 12:52:52

Księga Hioba - Bóg powołuje nas do wieczności (wniosek #2)

Jednym z wniosków płynących z Księgi Hioba jest to, że Bóg powołał człowieka do wieczności. Dziś, w przesiąkniętym materializmem świecie jest to niewiarygodne, w czasach Hioba było oczywiste - tak oczywiste, że autor tej księgi, opisując rodzinę i majętność Hioba nawet nie skomentował faktu, że coś ta arytmetyka się nie zgadza. Dziś umyka nam to, czytając tego nie widzimy - na szczęście są rabini, który pamiętają, i mogą nam tą naukę wyłożyć. Wyłożyć to, że Bóg powołał nas do życia wiecznego, i dla Hioba była to oczywistość.

Spróbujmy to też zobaczyć:

#1. Wypowiedź Hioba

Tu rozdział 14 poematu, w którym Hiob rozważa kwestie życia.

(Hiob 14:1) Dni człowieka zrodzonego z kobiety są krótkie i pełne niepokoju. (2) Zakwita on jak kwiat — i więdnie, umyka jak cień — nie trwa długo. (3) Właśnie na takiego kierujesz spojrzenie i takiego pozywasz na sąd. (...) (10) Tymczasem człowiek, gdy umiera, to na dobre; kiedy zgaśnie, to gdzie się podziewa? (11)Jak wód ubywa w jeziorze, jak rzeka opada i wysycha, (12) tak człowiek, gdy legnie, nie wstanie, nie obudzi się, póki trwać będą niebiosa — nie powstanie ze snu.

(13) Obyś tak mnie skrył w świecie zmarłych, schował mnie, aż ustanie Twój gniew, wyznaczył mi granicę — lecz potem wspomniał o mnie!

(14) Bo człowiek, gdy umrze, czy ożyje? Będę czekał po wszystkie dni mego znoju, aż przyjdzie kolej na mnie.

(15) Będziesz wołał, a ja ci odpowiem, zatęsknisz za tworem swych rąk.

 

Mając świadomość swojej grzeszności (19:16-17) i śmieci jako jej konsekwencji (19:14) Hiob spokojnie zwraca się do Boga słowami:

(19:25) Bo ja wiem, że Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem powstanie.
(26) Gdy na mej skórze już dopełni się zniszczenie, wolny od ciała będę oglądał Boga.
(27) Zobaczę Go sam, osobiście, moje oczy, niczyje inne — moje jestestwo już tęskni za tą chwilą!

Co? Nic - po prostu Hiob wierzy w wieczność. Wierzył w zmartwychwstanie, bo (wbrew temu, co nauczają niektórzy o niebie) wieczność będziemy spędzać w swych nowych, uwielbionych ciałach (Fil 3:21), podobnych do ciała Pana Jezusa.

Przy okazji wychodzi, że ta nadzieja Hioba na zmartwychwstanie zakładała, że zmartwychwstanie gdy przeminą niebiosa "człowiek, gdy legnie, nie wstanie, nie obudzi się, póki trwać będą niebiosa". To by się zgadzało - wszak Hiob przechodzi w wieczność, gdyż jego imię jest zapisane w Księdze Żywota. Ale muszę to jeszcze dobadać.

#2. Arytmetyka spisu inwentarza

Co było na początku, przed wydarzeniami:

(Hiob 1:1) W ziemi Us był pewien człowiek. Miał na imię Job. Był on nienaganny i prawy. Żył w bojaźni Bożej i stronił od zła. (2) Urodziło mu się siedmiu synów i trzy córki. (3) Na jego dobytek składało się siedem tysięcy owiec i trzy tysiące wielbłądów, pięćset par bydląt zaprzęgowych i pięćset oślic. Ponadto miał bardzo liczną służbę. Był to człowiek najznakomitszy ze wszystkich ludzi Wschodu.

A co było potem:

(Hiob 42:10) PAN przywrócił też Jobowi powodzenie, gdy wstawiał się on za swoimi przyjaciółmi. PAN też dwukrotnie pomnożył wszystko, co Job posiadał. (...) (12) PAN natomiast błogosławił późniejsze lata Joba bardziej niż wcześniejsze. Posiadał on czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc par bydląt zaprzęgowych i tysiąc oślic.

(13) Urodziło mu się też siedmiu synów i trzy córki. (14) Pierwszej z nich dał na imię Jemima, drugiej Kesja, a trzeciej Keren-Hapuk. (15)Kobiet tak pięknych jak córki Joba nie było w całym kraju. Ojciec wyznaczył im też własność dziedziczną pomiędzy ich braćmi.

Tabelka ze spisem
Rodzina i dobytek Hioba Przed chorobą W trakcie choroby Po chorobie W wieczności
Owiec 7000 14000  
Wielbłądów 3000  0 6000   
Bydląt zaprzęgowych 500 par  1000 par  
Oślic  500  1000  
Córek 0 (?)  3 (?) 3+3 =  6 
Synów 0 (?)  7 (?) 7+7 = 14 
Żony 1 1  1 1 (?)  

#3. Analiza danych

  • Miał 3 córki i 7 synów, zginęły. Bóg obiecał, że wszystko mu pomnoży dwukrotnie. Urodziły się mu 3 córki i 7 synów. Albo (#1) Bóg nie jest wierny, (#2) Bóg jest słaby w arytmetyce, albo (i to jest ważne #3) 7+3 + 7+3 = 20 i tyle dzieci Hioba żyje, choć w przeciwieństwie do owiec 7+3 już funkcjonują w wieczności.
  • Bonus. W przypadku córek napisane jest, że „Kobiet tak pięknych jak córki Joba nie było w całym kraju” (Hob42:15).
  • O żonie (nawiasem mówiąc głupiej - patrz Hiob 2:9 nie będę się wypowiadał. Nie wiem jak to jest z żonami w wieczności. Ale musiała mieć z tym Hiobem swoje przejścia, skoro urodziwszy mu 10 dzieci, przeszła jakoś przez jego choroby i cierpienia aby potem urodzić mu jeszcze 10.

#4. Wnioski:

  • Kluczowe zdanie Hioba: "wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz" a więc cały proces, przez który przeszedł, a którego inicjatorem i kontrolerem był Bóg (a nie szatan) miał sens. Proces ten uczynił z człowieka religijnego człowieka wiary.
  • Hiob był pewien życia w wieczności i tą wiarę Bóg mu wynagrodził, gdyż Hiob ma dwa razy więcej synów i córek. Owiec (7 tys. -> 14 tys.) i wielbłądów miał dwa razy więcej już, i tylko tu na ziemi ale dzieci ma i będzie miał wiecznie (7+3+7+3). Bóg powołuje ludzi do życia wiecznego!

#5. Dodatki:

  • Streszczenie księgi Hioba zapisał apostoł Paweł w Liście do Rzymian, w rozdziale 8, w wersecie 28 gdzie czytamy: Wiemy, że kochającym Boga, to jest tym, którzy są powołani zgodnie z Jego planem, wszystko służy ku dobremu.
  • I jeszcze rabbi Abraham Heschel: "Wiara taka, jak wiara Hioba nie moze byc wstrzasnieta, poniewaz jest ona rezultatem przezytego wstrząsu".
  • Tu większy kawałek z rozdziału 14 poematu, w którym Hiob rozważa kwestie życia.

    (Hiob 14:1) Dni człowieka zrodzonego z kobiety są krótkie i pełne niepokoju. (2) Zakwita on jak kwiat — i więdnie, umyka jak cień — nie trwa długo.
    (3) Właśnie na takiego kierujesz spojrzenie i takiego pozywasz na sąd. (4) A czy nieczysty może stać się czysty? Nie ma takich! (5) Tak, określasz, ile człowiek ma żyć, ustalasz liczbę jego miesięcy, stawiasz granicę, której nie przekroczy. (6) Skoro tak, to nie wpatruj się w niego, daj mu spokój, niech jak najemnik pocieszy się końcem dnia.

    (7) Dla drzewa jest przynajmniej nadzieja. Gdy je zetną, odrasta, znowu wypuszcza pęd. (8)Jego korzeń starzeje się w ziemi, w prochu obumiera jego pień, (9) lecz gdy poczuje wilgoć, kiełkuje, strzela gałązką niczym świeża sadzonka.

    (10) Tymczasem człowiek, gdy umiera, to na dobre; kiedy zgaśnie, to gdzie się podziewa? (11)Jak wód ubywa w jeziorze, jak rzeka opada i wysycha, (12) tak człowiek, gdy legnie, nie wstanie, nie obudzi się, póki trwać będą niebiosa — nie powstanie ze snu.

    (13) Obyś tak mnie skrył w świecie zmarłych, schował mnie, aż ustanie Twój gniew, wyznaczył mi granicę — lecz potem wspomniał o mnie!

    (14) Bo człowiek, gdy umrze, czy ożyje? Będę czekał po wszystkie dni mego znoju, aż przyjdzie kolej na mnie.

    (15) Będziesz wołał, a ja ci odpowiem, zatęsknisz za tworem swych rąk.

    (16) Tak! Teraz liczysz moje kroki, pilnujesz mojego grzechu. (17) Moja nieprawość zapieczętowana w sakiewce, zabezpieczyłeś moją winę.

    (18) Oto jak góra pada i kruszeje, jak skała przesuwana jest z miejsca, (19) jak woda gładzi kamienie, a ulewa spłukuje proch ziemi, tak Ty, Panie, niweczysz nadzieję człowieka. (20) Pokonujesz go na zawsze — i odchodzi; odmieniasz jego oblicze — i odprawiasz. (21) Jego dzieci doznają szacunku, a on już o tym nie wie. Jego dzieci tracą znaczenie, a do niego to nie dociera. (22) Czuje ból, dopóki ma ciało, i dopóki ma duszę — płacze.

     


Kategorie: teologia/biblia/studia, biblia, biblia / studium, _blog


Słowa kluczowe: hiob, job, bibla, księga hioba, wieczność


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
1 marca 2018 (czwartek), 12:52:52

Księga Hioba - Bóg objawia swą chwałę (wniosek #3)

Kiedyś obiecałem sobie, że przeanalizuję pytania zawarte w rozdziałach 38-41. Dlaczego? Bo w nich Bóg objawia swoją chwałę Hiobowi, Hiob nie ma nic do powiedzenia, za to w pytaniach jest całkiem sporo dawka wiedzy.

Obiecałem sobie i zacząłem - w ten sposób, że skopiowałem w tabelkę, i sobie czytając komentuję.


 

Tabelka

??? Człowiek jest stworzony później, gdy ziemia już była posadowiona.

Treść Analiza

(38:3) Przepasz jak mężczyzna swe biodra! Będę cię pytał, a ty Mnie pouczysz.

 

 (4) Gdzie byłeś, gdy posadawiałem ziemię? Powiedz, jeśli to wiesz i rozumiesz. 

 

(5) Kto wyznaczył jej rozmiary? Czy wiesz? Albo kto rozciągnął nad nią sznur mierniczy?

W analizie wymiarów i rozmiarów jako ludzie jesteśmy słabi.
(6) Na czym osadzone są jej podstawy, albo kto położył jej kamień węgielny, (7) gdy chórem śpiewały gwiazdy poranne, a aniołowie Boży wznosili radosne okrzyki?

O grawitacji też niewiele wiemy, podobnie jak o gwiazdach i aniołach.

 (8) Kto osłonił morze przy jego narodzinach, gdy burząc się, wychodziło z łona, (9) gdy obłok uczyniłem jego szatą, a ciężką chmurę becikiem, (10) gdy wyznaczyłem mu moją granicę, gdy założyłem zawory oraz bramy (11) i powiedziałem: Dotąd dojdziesz — i nie dalej! I tu zatrzymasz swoje dumne fale!  
 (12) Czy odkąd żyjesz, obudziłeś poranek? Czy zorzy wskazałeś jej miejsce, (13) tak by objęła krańce ziemi, z której bezbożni zostaną strząśnięci? (14) By ziemia nabrała kształtów jak glina pod pieczęcią, zaczęła mienić się jak odzienie, (15) by w końcu bezbożnym odebrano światło i ich dumnie wzniesione ramiona utrącono?

z krańców ziemi bezbożni zostaną strząśnięci? #płaska ziemia.? Nie - to może być przecież wielowymiarowe i pewnie tak należy to rozumieć. #przestrzeń.

(16) Czy dotarłeś aż do źródeł morza i przechadzałeś się po dnie morskiej toni? morze
(17) Czy otworzyły się przed tobą bramy śmierci i czy widziałeś bramy jej cienia? biologiczne czy metafizyczne te rozważania?
(18) Czy poznałeś rozmiary ziemi? Powiedz, jeżeli wiesz to wszystko!  
(19) Którędy prowadzi droga tam, gdzie mieszka światło? A ciemność? Gdzie jest jej mieszkanie, (20) tak byś mógł ją zawrzeć w jej granicach i był świadom ścieżek do jej domu?  
(21) Oczywiście wiesz o tym! Wtedy cię urodzono! Żyjesz od niepamiętnych czasów! Czy to mowa o granicach poznania czasu? A może o tym, że nie ma granic skoro od niepamiętnych czyli dawnych czasów?
(22) Czy dotarłeś aż do skarbnic śniegu? I czy widziałeś skarbnice gradu, (23)który przechowuję na czas ucisku, na dzień walki i bitwy?  
(24) Którędy prowadzi droga tam, gdzie dzieli się światłość, i skąd wypuszcza się na ziemię wiatr wschodni? (25) Kto wyrąbał koryto ulewie i drogę trzaskom gromów, (26) by nawodnić ziemię bezludną, niezamieszkaną pustynię, (27) by nawodnić nieużytki i ugory i zazielenić je dywanem trawy?  
(28) Czy deszcz ma ojca? Kto zrodził krople rosy? (29) Z czyjego łona pochodzi lód? I kto zrodził szron niebios? (30) Wody twardnieją jak kamień, a powierzchnia głębin wód tężeje!  
(31) Czy wiesz, jak połączyć Plejady lub rozluźnić więzy Oriona? #astronomia
(32) Czy umiesz we właściwym czasie wyprowadzać konstelacje lub pokierować Niedźwiedzicą z jej młodymi? #astronomia
(33) Czy znasz porządek niebios? Czy ustanowiłeś ich władzę na ziemi? #astronomia
(34) Czy możesz podnieść swój głos ku obłokom i sprowadzić na siebie masy wód? (35) Czy możesz puścić błyskawice, tak by wyruszyły i powiedziały: Jesteśmy na twoje rozkazy!?  
(36) Kto w najdalszych głębiach umieścił mądrość lub dał bystrość rozumowi? (37) Kto potrafi w mądrości przeliczyć obłoki i kto zdoła uchylić łagwi z wodą niebios, (38) gdy proch ziemi zbija się w twardą masę, a bryły przylegają do siebie?  
(39) Czy polujesz na łup dla lwicy i zaspokajasz pragnienie lwiąt, (40) gdy kulą się na legowiskach lub siedzą w gąszczu na czatach? #zoologia
(41) Kto przygotowuje krukowi pokarm, gdy jego pisklęta wołają do Boga albo tułają się bez pożywienia?" #zoologia
   
 (1) Czy znasz porę, gdy rodzą kozice górskie? Czy pilnujesz czasu rodzenia łań? (2) Czy ty wyliczasz miesiące ich ciąży i ustalasz im datę porodu? (3) Same przykucają, wydają na świat potomstwo i pozbywają się swoich bólów. (4) Ich młode wzmacniają się, rosną na otwartych przestrzeniach, potem odchodzą i już do nich nie wracają.  kozica, łania
(5) Kto wypuścił dzikiego osła i kto rozwiązał jego pęta — (6) tego, któremu step przeznaczyłem na dom i słone miejsca na mieszkanie? (7) Kpi sobie ze zgiełku miasta, nie słyszy komend poganiacza. (8) Przemierza góry za paszą, tam szuka sobie zieleni. Dziki osioł, onagier
(9) Czy zechce służyć ci bawół, czy przenocuje u twego żłobu? (10) Czy przywiążesz go sznurem do pługa? Czy zabronuje za tobą zagony? (11) Czy zdasz się na jego siłę i zechcesz mu powierzyć plony? (12)Czy zaufasz, że zwiezie twe snopy, że dostarczy je na klepisko? Bawół
(13) Skrzydła strusicy trzepoczą, lecz czy to skrzydła i pióra bociana? (14) Bo na ziemi znosi swe jaja i wygrzewa je w piasku, (15) zapomina, że je może zgnieść nogą lub że zdeptać je może zwierzyna. (16) Twardo postępuje z młodymi, jakby nie należały do niej, nie boi się, że jej trud był daremny, (17) gdyż Bóg pozbawił ją takiej mądrości i ograniczył jej rozum. (18) Za to, gdy podniesie się do ucieczki, szydzi z konia wraz z jego jeźdźcem! struś pędziwiatr o małym rozumku
(19)Czy to ty dajesz koniowi siłę? Czy odziewasz w grzywę jego kark? (20) Czy na twój rozkaz skacze jak szarańcza? Siła jego rżenia budzi respekt! (21) Drze kopytami ziemię, cieszy się swoją siłą, wybiega na spotkanie oręża! (22) Drwi z trwogi, nie ma w nim lęku, nie ustępuje przed mieczem. (23) Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida. (24) Z tętentem i w podnieceniu pochłania odległości, a na głos trąby nie ustoi spokojnie. (25) Ledwie zatrąbią, rży głośno, z oddali wyczuwa bitwę, rozkazy wodzów i sygnał do walki. koń, koń bojowy, bitwa
 (26) Czy mocą twojego rozumu wzlatuje jastrząb i chwyta w skrzydła wiatr południowy? jastrząb
 (27) Czy na twój rozkaz wznosi się orzeł i zakłada swe gniazdo wysoko? (28) Mieszka na skale i tam nocuje — na iglicach i graniach skalnych. (29) Stamtąd wypatruje żeru, sięga wzrokiem daleko.  orzeł
(30) Jego młode chciwie piją krew, zjawia się wszędzie, gdzie padają zabici.  dalej orzeł, ale nawiązanie do bitwy, która była przy koniu
   
(1) Następnie PAN skierował do Joba te słowa: narracja
(2) Czy korektor Wszechmocnego chce spierać się dalej? Niech oskarżyciel Boga odpowie! (3) Wtedy Job odezwał się do PANA: (4) Cóż Ci odpowiem? Przecież jestem niczym. Swoją rękę kładę na ustach. (5) Raz powiedziałem i już się nie odezwę, przemówiłem po raz drugi — i już nie powtórzę. (6) Wtedy PAN odpowiedział Jobowi wśród burzy: (7) Przepasz jak mężczyzna swe biodra. Będę ci zadawał pytania, a ty Mnie pouczysz!  
(8) Czy rzeczywiście chcesz podważać mój sąd, przeczyć Mi, by wykazać swą rację? (9) Czy masz taką siłę jak Bóg i możesz głosem zagrzmieć jak On? (10) Jeśli tak, to okaż swą wielkość i wspaniałość, zalśnij blaskiem i majestatem! (11) Wylej swój wezbrany gniew, zauważ każdego pysznego i poniż go! (12)Przyjrzyj się każdemu z nich i utrąć go, zdepcz bezbożnych tam, gdzie się panoszą! (13) Pogrzeb ich wszystkich w prochu, ukryj ich oblicza przed wzrokiem! (14) Wtedy i Ja ci przyznam, że twoja prawica jest w stanie cię wybawić.  
(15) Spójrz na bestię. Stworzyłem ją podobnie jak ciebie, a żywi się trawą niczym bydlę. (16) Zobacz jednak, jaką siłę ma w biodrach i jaką moc w swoich mięśniach! (17) Swój ogon wypręża jak cedr, ścięgna ud ma mocno splecione, (18) kości jak rury miedziane, a członki jak drągi żelazne. (19) Jest jednym z najciekawszych Bożych dzieł, jej Stwórca wyciągnął do niej miecz. (20) Tak, góry dostarczają jej paszy, miejsca, gdzie hasa zwierzyna. (21) Wyleguje się pod krzewami lotosu, w ukryciu trzciny i bagna. (22) Lotos osłania ją cieniem, otaczają ją nadrzeczne wierzby. (23) Nie płoszy jej wzburzona rzeka; zachowuje spokój, choćby Jordan wpadł jej w paszczę. (24) Nie daje się jej łatwo złapać, trudno jej nozdrza przekłuć chwytakiem! #dinozaur.

(25) Albo czy wyciągniesz hakiem Lewiatana? Czy sznurem związałbyś mu język? (26) Czy przewlekłbyś mu linę przez nozdrza albo czy szczęki przebiłbyś ościeniem? (27) Czy korzyłby się on przed tobą w licznych prośbach lub przemawiał do ciebie uprzejmie? (28) Czy zawarłby z tobą przymierze, aby być twoim sługą na zawsze? (29) Czy możesz pobawić się z nim jak z ptaszkiem lub uwiązać go niczym zabawkę dla swych córek? (30) Czy handlują nim cechy rybackie? Czy sprzedają go między kupców? (31) Czy grotem podziurawisz mu skórę lub harpunem rybackim głowę? (32) Połóż tylko na nim swą dłoń! Chwila walki — i kolejnej nie będzie.

(1) Łudzi się, kto ma nadzieję go schwytać! Sam jego widok już zwala z nóg. (2) Trudno znaleźć śmiałka, który by chciał go podrażnić, a cóż dopiero kogoś, kto chciałby mierzyć się ze Mną!

lewiatan, cech rybacki
   
(3)Kto przeciw Mnie wystąpi, abym mu dał odprawę? Pod całym niebem nie ma takiego!  
(4) Powiem jeszcze jednak o jego wyglądzie, o jego wielkiej sile i przepięknych kształtach. (5) Kto odkryje wierzch jego zbroi? Kto zechce podejść do podwójnej kolczugi? (6) Kto by chciał otworzyć wrota jego paszczy? Przecież spomiędzy jego kłów wionie grozą! (7) A jego grzbiet to rzędy tarcz, złączone ze sobą na kamień. (8) Jedna przylega do drugiej, nie przejdzie między nimi powietrze. (9) Jedna z drugą jest spojona, zwierają się i nie dzielą. (10) Swoim parskaniem rzuca błyski światła, a jego oczy są jak powieki zorzy. (11) Z jego paszczy buchają pochodnie i strzelają z niej iskry ognia. (12) Z jego nozdrzy dobywa się dym jak z garnka, który paruje, lub z kotła. (13) Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień. (14) W jego karku spoczywa siła, a przed nim ludzie zataczają się w trwodze. (15) Fałdy jego cielska łączą się ze sobą, są na nim jakby odlane, nieruchome. (16) Jego klatka jest twarda jak skała, przypomina dolny kamień młyński. (17) Gdy się ruszy, drżą nawet najdzielniejsi, łamią się ich szeregi, nie trafiają. (18) Nie ostanie się miecz, który go dosięga, ani dzida, ani pocisk, ani włócznia. (19) Żelazo uważa za słomę, brąz za drzewo zbutwiałe. (20) Nie płoszy go strzała z łuku, kamienie z procy to sieczka. (21) Maczugę uważa za plewę i kpi z grzechotania włóczniami. (22) Od spodu ma ostre skorupy, miażdży jak broną błoto. (23) Głębina bulgoce przy nim jak kocioł, morze burzy się niczym wrząca maź. (24) Zostawia za sobą jasny szlak, toń wygląda jak pokryta siwizną. (25) Prochu ziemi nie depcze nic podobnego — jest stworzeniem nie znającym lęku. (26) Patrzy z góry na wszystko, co wzniosłe, on, król wszystkiego, co dumne. jeszcze o dinozaurze, albo krokodylu, albo jakimś innym smoku
   
   

 ToDo:

Fajnie by było to poprawić kiedyś.

 

 

 

 


Kategorie: teologia/biblia/studia, biblia, biblia / studium, _blog, _tmp


Słowa kluczowe: hiob, job, bibla, księga hioba, chwała, objawienie


Komentarze: (1)

Gosia, August 25, 2019 23:13 Skomentuj komentarz


Tak, dopiero po tym, jak Hiob poznaje chwałę, potęgę, majestat i moc Boga - które Bóg mu pokazuje na podstawie swojego stworzenia - dopiero wtedy padają kluczowe słowa Hioba (czyli Hiob w nowy, pełniejszy sposób poznał Boga lub też Bóg mu się objawił): "Tylko ze słyszenia wiedziałem o tobie, lecz teraz moje oko ujrzało cię" (BW). Ciekawe jest to, że Bóg pokazuje Hiobowi Lewiatana czy wcześniej Behemota, nie po to, żeby Hioba przerazić stworzeniem, ale po to, żeby zwrócić Hiobowi uwagę na Stwórcę tego stworzenia (ważne w kontekście pewnych współczesnych nauczań z zakresu demonologii - #duchlewiatana etc).

Podobnie Mojżesz poznał Boga inaczej niż do tej pory, kiedy stał z ludem nad brzegiem gorzkich wód Mara.

Lud szemrał, a Mojżesz jako jedyny wołał do Boga. Lud nie otrzymał nic (oprócz uzdrowionej wody), a Mojżeszowi Bóg się objawił po raz pierwszy jako Jahwe Rapha (bom Ja, PAN, twój lekarz). Czyli mamy wybór w trudnościach: a) narzekać lub b) modlić się i wołać do Boga, a On nam się objawi w nowy sposób.

Ciekawa jest tutaj symbolika drzewa - podobno w języku hebrajskim zarówno o drzewie rosnącym, jak i o kawałku drewna mówi się tak samo (używając tego samego słowa). Tutaj drzewo wrzucone do wody można połączyć z drzewa krzyża.

Co może połączyć Hioba i Mojżesza w tamtej sytuacji?

Każdy z nich po swoich przejściach w nowy sposób poznał Boga.

Mówi się, że czasem trudności są po to, żeby zrealizowany został cel Boga, jakim jest pełniejsze poznanie Go.

Skomentuj notkę
27 grudnia 2017 (środa), 14:16:16

Streszczenie księgi Hioba w jednym zdaniu

Motto, a może streszczenie księgi Hioba zapisał apostoł Paweł w Liście do Rzymian, w rozdziale 8, w wersecie 28 gdzie czytamy:


Wiemy, że kochającym Boga, to jest tym,
którzy są powołani zgodnie z Jego planem,
wszystko służy ku dobremu.

Wszystko? Wszystko ku dobremu? Tak tu pisze!

I nie wiem czy powinno się podchodzić do tej przedMojżeszowej (taka jest hipoteza odnośnie czasu powstania) księgi nie mając ugruntowanej tej nowotestamentowej prawdy.

Wszystko? Wszystko ku dobremu? Tak tu pisze więc tak wierzę.


I jeszcze inne przekłady.

UBG: Wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.

BT: Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamysłu.

BG: Wiemy, iż tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu, to jest tym, którzy według postanowienia Bożego powołani są.

 


Materiał do studiowania Hioba jest tu: http://wojtek.pp.org.pl/32456_ksiega-hioba-na-szybko 


Kategorie: biblia, _blog


Słowa kluczowe: hiob, rz 8:28, biblia, księga hioba, księga joba, job


Komentarze: (2)

wojtek, December 27, 2017 14:04 Skomentuj komentarz


Przy okazji: ten fragment może być użyty w dyskusji o predestynacji albo jej braku.
Bo co robi człowiek: kocha Boga.
A Bóg go powołał zgodnie ze swoim planem.

Rafał, December 28, 2017 00:11 Skomentuj komentarz


Ja bym tutaj zwrócił jeszcze uwagę na "(...) którzy są powołani zgodnie z Jego planem", bo łatwo można wyciągnąć zbyt pochopne wnioski.

Skomentuj notkę
1 grudnia 2017 (piątek), 19:12:12

Księga Hioba - lekcja, studium całej księgi na szybko

#1. Motto

Motto, a może streszczenie księgi Hioba zapisał apostoł Paweł w Liście do Rzymian, w rozdziale 8, w wersecie 28 gdzie czytamy:


Wiemy, że kochającym Boga, to jest tym,
którzy są powołani zgodnie z Jego planem,
wszystko służy ku dobremu.

Wszystko! Wszystko służy i ku dobremu! Tak napisano, więc tak wierzę.

#2. Fakty odnośnie tej notki

  • W ramach spotkań KFC, na dwóch kolejnych spotkaniach zrobiliśmy razem tą księgę. Właściwie to Bogdan nas przeprowadził, choć kilka osób przez ten tydzień przeczytało całość, łącznie z poematem.
  • Następnego dnia gadałem o tym z Kasią i Piotrem, nawet powstały notatki.
  • A dziś jadę na weekend do Wawy. Pociąg się spóźnia, siedzę więc na dworcu w Katowicach mając ponad godzinę wolnego. Ale mam też notatki z wczorajszej rozmowy z Kasią i Piotrem, podczas której opowiadałem im o tym jak na dwóch spotkaniach KFC rozwaliliśmy całą księgę Hioba, bo Bzyku tak nas zachęcił a potem ciekawe perełki wskazał. Może uda się to wprowadzić abym nie zapomniał? Spróbuję.
  • Kilka dni później połączyłem Hioba z Rz 8:28 i to jest perełka.
  • A dziś (ostatni lutego 2018) poprawiam i porządkuję notatki.
  • Dopisek: w lutym 2022 z Anką Z. wracam do księgi. Powstaje nowa notka - lekcja.

#3. Co warto wiedzieć przed czytaniem

  • układ księgi jest taki
    • wstęp: rozdziały 1 i 2
    • poemat z poetyckimi wypowiedziami
    • objawienie się Boga Hiobowi
    • zakończenie z ważnymi wnioskami
  • Księga Hioba prawdopodobnie jest najstarszą księgą Biblii przez co zapewne jednym ze starszych, a może i najstarszym spisanym dziełem literackim ludzkości. Niektórzy datują ją jako pochodzącą przed potopem. Ta hipoteza jest mało prawdopodobna, ale zapewne napisane jest to sporo przez Mojżeszem a może i przed Abrahamem. Wygląda to na czasy potomków Noego, opis dinozaura sugeruje, że jeszcze nie wyginęły one wszystkie po potopie albo pamięć o nich jeszcze była świeża.
  • Powtórka z filozofii
    • punkt wyjścia: Na początku Pan Bóg stworzył niebo i ziemię - a więc szatana też.
    • Podstawowe pojęcia
      • dobro - stan rzeczy w którym Bóg chce aby się one znajdowały.
      • zło - niezgodność stanu rzeczy z zamiarem Boga.
      • Bóg - osobowy absolut
      • szatan - jeden z duchów stworzony przez Boga
      • wolność - możliwość podejmowania decyzji.
      • moc - możliwość osoby odnośnie wdrażania swoich decyzji w rzeczywistości.

#4. Tabelka z układem treści wg EIB:

Wers.  Streszczenie albo kursywą treść do czytania Rozważania 
  Wstęp  
1:1 (1) W ziemi Us był pewien człowiek. Miał na imię Job. Był on nienaganny i prawy. Żył w bojaźni Bożej i stronił od zła.

Hiob był nienaganny i prawy. Ciekawy opis tej osoby.

  • nienaganność - spełnia obowiązujące kryteria w środowisku w którym żył;
  • prawość - wypełniał obowiązki prawa, ale jakie wtedy (przed Mojżeszem) było prawo? 
    • może prawo jakiegoś lokalnego króla, władcy? ale Hiob sam był bogaty i niezależny.
    • może przodków? Noe? Jakie było przymierze Boga z Noem?
  • stroniący od złego - a więc wiedział co jest złe.
  • bał się Boga - czyli jakąś wiedzę o Bogu miał, skoro składał ofiary.
 

(2) Urodziło mu się siedmiu synów i trzy córki.

(3) Na jego dobytek składało się siedem tysięcy owiec i trzy tysiące wielbłądów, pięćset par bydląt zaprzęgowych i pięćset oślic.

Ponadto miał bardzo liczną służbę. Był to człowiek najznakomitszy ze wszystkich ludzi Wschodu.

Stan posiadania Hioba:

  • 7 synów
  • 3 córki
  • 7000 owiec
  • 3000 wielbłądów
  • 500 par bydląt zaprzęgowych
  • 500 oślic

Warto dokładne odnotować te liczby.

Człowiek najznakomitszy, wysoka pozycja i ocena.

1:4-5 (4) Jego synowie mieli zwyczaj urządzania uczt. Każdy czynił to w swoim domu, w ustalonym dniu, a zapraszali na uczty także swoje trzy siostry, aby wraz z nimi jadły i piły. (5) Kiedy mijał kolejny cykl uczt, Job dokonywał poświęcenia swych dzieci. Wstawał wczesnym rankiem i za każde z nich składał całopalenia. Myślał bowiem tak: Może któreś z moich dzieci zgrzeszyło i znieważyło Boga w swym sercu? Tak postępował Job zawsze.

Co to mówi o relacji Hioba z Bogiem:

  • Czy Hiob znał Boga? Zwracam uwagę, że Hiob nie znając zachowania swoich dzieci ("może któreś zgrzeszyło") nie wiedział jaka może być reakcja Boga. I dlatego robił coś na wszelki wypadek - na wszelki wypadek chciał przekupić Boga ofiarą. Czy więc znał Boga? Słabo!
  • Wniosek: Hiob był religijny. Wiedział o coś Bogu, bał się go, gotów był na ofiary dla niego, ale nie znał zamysłu Boga względem siebie i swoich dzieci, więc nie czuł się w tym wolny. Przypuszczam też, że słabo znał charakter Boga.
  • Religia jest nieskuteczna - mimo iż Hiob ofiary składał problemy się pojawiły.
1:6-12

Pierwszy dialog Boga z szatanem

Wygląda na to, że Pan Bóg miał inicjatywę od początku - widać, że wezwał szatana i dopytywał go o Hioba. Bóg a nie szatan prowokuje całą tą sytuacje.
1:13-21

Pierwsza fala nieszczęść:

  • .15 napadli nas Sabejczycy
  • .16 Ogień Boży spadł z nieba
  • .17 Chaldejczycy napadli
  • .19 wiatr uderzył w cztery naroża domu i zwalił go
 
 1:21-22 (21) Powiedział: Nagi wyszedłem z łona matki i nagi stąd odejdę.
PAN dał — PAN wziął, niech imię PANA będzie błogosławione.
(22) Mimo tego wszystkiego Job nie zgrzeszył. Nie zaczął wyrzucać Bogu, że postępuje niesłusznie.
Hiob nie zadawał pytań: dlaczego? Rozpoznał, że Pan Bóg kontroluje sytuacje więc przyjmuje ją. Przyjmuje zarówno w części błogosławieństwa jak i tej straty.
2:1-6 Drugi dialog Boga z szatanem  
2:7-13 Choroba Hioba, wypowiedź żony, pojawiają się koledzy.  
2:9-10

(9) Nawet żona powiedziała do niego:

Cóż ty tak trwasz w tej swojej nienaganności?! Złorzecz Bogu i umrzyj!

(10) Mówisz jak jedna z tych nierozumnych, bezbożnych kobiet — odpowiedział jej Job. — Czy tylko to, co dobre, mamy przyjmować od Boga, a tego, co przykre, już nie?

Hiob miał głupią żonę.
3:1 Poemat  
3:3 BW: bodajby zginął dzień w którym się urodziłem i noc w której powiedziano "poczęty jest mężczyzna".

dogmat: w chwili poczęcia człowieka to jest już człowiek, już gdzieś to ktoś powiedział.
#dyskusja o aborcji

3:11, 13 BW: Czemu nie umarłem w łonie matki? Czemu nie zginałem gdy wyszedłem z łona? .... leżałbym teraz i odpoczywał, spałbym i miałbym spokój.

Hiob ma przekonanie, że gdyby umarł miałby lepsze życie. Jego przekonanie o wieczności jest piękne.

 

#dyskusja o aborcji

     
3:25 bo to czego się bałem nawiedziło mnie
a to przed czym drżałem przyszło na mnie

To jest ważna informacja o światopoglądzie Hioba. Hiob w tym momencie nie wierzy jeszcze, że dobry, miłujący go Bóg kontroluje wszystko co się dzieje.

 

Rz 8.15
Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze!

     
 4:12

(12) A ja posłyszałem słowo, wyłowiłem uchem Jego szept (13) w niepokoju nocnych widziadeł, gdy na ludzi spada twardy sen.

(14) Strach mnie ogarnął i drżenie, lęk przeszył do szpiku kości, (15) wiatr musnął mi twarz, na ciele zjeżył się włos — (16) i stanął ktoś. Z wyglądu — nie poznałem. Jakaś postać przede mną! Chwila ciszy — i rozległ się głos:

 

Ciekawostka - w księdze Hioba jest wypowiedź szatana
  (17) Czy śmiertelnik może być sprawiedliwszy niż Bóg,
a człowiek — czystszy od swego Stwórcy?
(18) Skoro On swoim sługom nie dowierza i w aniołach widzi braki,
(19) to co powiedzieć o tych z chat glinianych,
wciśniętych w proch fundamentami?!
Łatwiej ich zdeptać niż robaki!
(20) Rozbici między rankiem a wieczorem,
nikną na zawsze, bez śladu.
(21) Sznurka szarpnięciem [namiot życia] złożony
— zanim człowiek nabrał rozumu.
To szatan myśli o człowieku. 
     
14:7

(7) Dla drzewa jest przynajmniej nadzieja. Gdy je zetną, odrasta, znowu wypuszcza pęd. (...)

(14) Bo człowiek, gdy umrze, czy ożyje? Będę czekał po wszystkie dni mego znoju, aż przyjdzie kolej na mnie.

(15) Będziesz wołał, a ja ci odpowiem, zatęsknisz za tworem swych rąk.

Refleksja nad życiem i wnioski odnośnie wieczności.

Wygląda na to, że Hiob wierzy w nieśmiertelność. Oczekuje, że jak Bóg go wezwie to on będzie z Nim. -> 19:25

     
     
19:25-28 (25) Bo ja wiem, że Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem powstanie.
(26) Gdy na mej skórze już dopełni się zniszczenie, wolny od ciała będę oglądał Boga.
(27) Zobaczę Go sam, osobiście, moje oczy, niczyje inne — moje jestestwo już tęskni za tą chwilą!

 Hiob wierzy w odkupiciela. Co to znaczy:

  • Wie, że ma problem wymagający odkupienia.
  • Wierzy w życie wieczne w bliskości Boga.
  • Już dziś tęskni za tą bliskością.
28:1-28 Rozdział o mądrości Przez cały rozdział dyskutuje różne wartościowe rzeczy wskazując na mądrość jako na wartość największą.
  (12) A mądrość — gdzie można ją znaleźć? I gdzie jest siedziba rozumu?" Pytanie o mądrość.
 28:28 (28) i powiedział człowiekowi tak: Mądrość to bojaźń Pana; rozum to unikanie zła. Perełka - gdzie można znaleźć mądrość? U Boga, bo bojaźń Pana
32:1 Elihu się pojawia: rozdział 32-37  
33:4 (4) Stworzył mnie Duch Boży i ożywiło tchnienie Wszechmocnego.  Elihu mówi ciekawe rzeczy.
38:2

Któż to zaciemnia mój plan
nierozumnymi słowami?

Pan Bóg podsumowuje mowę Elihu
  Objawienie się Boga, rozdział 38 i 39  
38:3
40:7
(38:3) Przepasz jak mężczyzna swe biodra! Będę cię pytał, a ty Mnie pouczysz.
(40:7) Przepasz jak mężczyzna swe biodra. Będę ci zadawał pytania, a ty Mnie pouczysz!"
 Bóg dwa razy wzwywa Hioba aby otrzeźwiał i spróbował odpowiedzieć na pytania. Pytania retoryczne, bo człowiek nie jest wstanie na nie odpowiedzieć.
 38, 39, 40, 41 Retoryczne pytania pokazujące wielkość Stwórcy. Hiob już wie kim jest Bóg.
40

(8) Czy rzeczywiście chcesz podważać mój sąd, przeczyć Mi, by wykazać swą rację?

To widać jest Boża prowokacja do myślenia.
  Tu muszę opracować same pytania. Warte są osobnej notki. A odpowiedzi? Nie ma, bo człowiek nie może ich mieć.
  Podsumowanie  
42

(1) Wtedy Job odpowiedział PANU:
(2) Wiem, że Ty możesz wszystko i że żaden Twój zamysł nie jest dla Ciebie zbyt trudny.
(3) Zapytałeś: Kim jest ten, który zaciemnia mój plan, nie mając o nim pojęcia?

To ja. Wypowiadałem się bez zrozumienia. Twe plany są dla mnie zbyt wielkie — właściwie nic o nich nie wiem.
(4) Powiedziałeś: Posłuchaj, proszę, a Ja będę mówił, będę cię pytał, a ty Mnie pouczysz.

Pod wpływem pytań i braku możliwości odpowiedzenia na nie Hiob wpada w zachwyt nad Bogiem. No i stawia się we właściwej relacji - chce słuchać.
 42:5  (5) Otóż wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz.
(6) Dlatego wycofuję moje słowa i kajam się w prochu i popiele.

Kluczowe zdanie księgi: Otóż wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz.

 

BT: Dotąd Cię znałem ze słyszenia, obecnie ujrzałem Cię wzrokiem.

BW: Tylko ze słyszenia wiedziałem o tobie, lecz teraz moje oko ujrzało cię. 

  Podsumowanie ekomoniczne  
  (10) PAN przywrócił też Jobowi powodzenie, gdy wstawiał się on za swoimi przyjaciółmi.

Hiob wstawia się o przyjaciół? Kapłan?

 

  (10) PAN przywrócił też Jobowi powodzenie, gdy wstawiał się on za swoimi przyjaciółmi. PAN też dwukrotnie pomnożył wszystko, co Job posiadał. (...) (12) PAN natomiast błogosławił późniejsze lata Joba bardziej niż wcześniejsze. Ile Bóg oddał Hiobowi? Pisze, że podwójnie, więc sprawdzam.
 

Posiadał on czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc par bydląt zaprzęgowych i tysiąc oślic.

(13) Urodziło mu się też siedmiu synów i trzy córki.

(14) Pierwszej z nich dał na imię Jemima, drugiej Kesja, a trzeciej Keren-Hapuk. (15)Kobiet tak pięknych jak córki Joba nie było w całym kraju. Ojciec wyznaczył im też własność dziedziczną pomiędzy ich braćmi.

Stan materialny po wydarzeniach

  • owiec 14 tys.
  • wielbłądów 6 tys
  • bydląt zaprzęgowych 1000 par
  • oślic 1000

I jeszcze dzieci:

  • 7 synów
  • 3 córki

Wniosek: pierwsze dzieci Hioba żyją, skoro teraz urodziło mu się 7+3 a miał mieć podwojone (co widać w owcach)

#4. Wnioski:

  • Kluczowe zdanie Hioba: "wiedziałem o Tobie tylko ze słyszenia, ale teraz zobaczyłem Cię twarzą w twarz" a więc cały proces, przez który przeszedł, a którego inicjatorem i kontrolerem był Bóg (a nie szatan) miał sens. Proces ten uczynił z człowieka religijnego człowieka wiary.
  • Hiob był pewien życia w wieczności i tą wiarę Bóg mu wynagrodził, gdyż Hiob ma dwa razy więcej synów i córek. Owiec (7 tys. -> 14 tys.) i wielbłądów miał dwa razy więcej już, i tylko tu na ziemi ale dzieci ma i będzie miał wiecznie (7+3+7+3). Bóg powołuje ludzi do życia wiecznego!
  • Więcej moich i nie tylko wniosków z księgi Hioba jest tu http://wojtek.pp.org.pl/tag/lista/księga%20hioba

#5. ToDo:

  • Muszę sobie zrobić lepszą wersje tych notatek.
  • może jakaś wersja do drukowania aby mieć na papierze?

Kategorie: teologia/biblia/studia, biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: hiob, job, bibla, kfc, księga hioba


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
6 września 2004 (poniedziałek), 11:18:18

Wiara Hioba


"Wiara taka, jak wiara Hioba nie moze byc wstrzasnieta, poniewaz jest ona rezultatem przezytego wstrzasu."
rabbi Abraham Heschel

Kategorie: _blog


Słowa kluczowe: Hiob, wiara, job, księga hioba, księga joba


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę

Disclaimers :-) bo w stopce coś wyglądającego mądrze można napisać. Wszystkie powyższe notatki są moim © wymysłem i jako takie związane są ze mną. Ale są też materiały obce, które tu przechowuję lub cytuje ze względu na ich dobrą jakość, na inspiracje, bądź ilustracje prezentowanego lub omawianego tematu. Jeżeli coś narusza czyjeś prawa - proszę o sygnał abym mógł czym prędzej naprawić błąd i naruszeń zaniechać.