Fortuna Imperatrix Mundi 1. O Fortuna (chorus) O Fortuna velut Luna statu variabilis, semper crescis aut decrescis; vita detestabilis nunc obdurat et tunc curat ludo mentis aciem, egestatem, potestatem dissolvit ut glaciem. Sors immanis et inanis, rota tu volubilis, status malus, vana salus semper dissolubilis, obumbrata et velata michi quoque niteris; nunc per ludum dorsum nudum fero tui sceleris. Sors salutis et virtutis michi nunc contraria, est affectus et defectus semper in angaria. Hac in hora sine mora corde pulsum tangite; quod per sortem sternit fortem, mecum omnes plangite! 2. Fortune plango vulnera (chorus) Fortune plango vulnera stillantibus ocellis quod sua michi munera subtrahit rebellis. Verum est, quod legitur, fronte capillata, sed plerumque sequitur Occasio calvata. In Fortune solio sederam elatus, prosperitatis vario flore coronatus; quicquid enim florui felix et beatus, nunc a summo corrui gloria privatus. Fortune rota volvitur: descendo minoratus; alter in altum tollitur; nimis exaltatus rex sedet in vertice caveat ruinam! nam sub axe legimus Hecubam reginam. I. PRIMO VERE 3. Veris leta facies (chorus) Veris leta facies mundo propinatur, hiemalis acies victa iam fugatur, in vestitu vario Flora principatur, nemorum dulcisono que cantu celebratur. Flore fusus gremio Phebus novo more risum dat, hac vario iam stipate flore. Zephyrus nectareo spirans in odore. Certatim pro bravio curramus in amore. Cytharizat cantico dulcis Philomena, flore rident vario prata iam serena, salit cetus avium silve per amena, chorus promit virgin iam gaudia millena. 4. Omnia sol temperat (solus) Omnia sol temperat purus et subtilis, novo mundo reserat faciem Aprilis, ad amorem properat animus herilis et iocundis imperat deus puerilis. Rerum tanta novitas in solemni vere et veris auctoritas jubet nos gaudere; vias prebet solitas, et in tuo vere fides est et probitas tuum retinere. Ama me fideliter, fidem meam noto: de corde totaliter et ex mente tota sum presentialiter absens in remota, quisquis amat taliter, volvitur in rota. 5. Ecce gratum (chorus) Ecce gratum et optatum Ver reducit gaudia, purpuratum floret pratum, Sol serenat omnia. Iamiam cedant tristia! Estas redit, nunc recedit Hyemis sevitia. Iam liquescit et decrescit grando, nix et cetera; bruma fugit, et iam sugit Ver Estatis ubera; illi mens est misera, qui nec vivit, nec lascivit sub Estatis dextera. Gloriantur et letantur in melle dulcedinis, qui conantur, ut utantur premio Cupidinis: simus jussu Cypridis gloriantes et letantes pares esse Paridis. Uf dem anger 6. Tanz 7. Floret silva nobilis (chorus) Floret silva nobilis floribus et foliis. Ubi est antiquus meus amicus? Hinc equitavit, eia, quis me amabit? (chorus) Floret silva undique, nah min gesellen ist mir we. Gruonet der walt allenthalben, wa ist min geselle alse lange? Der ist geriten hinnen, o wi, wer sol mich minnen? 8. Chramer, gip die varwe mir (supraton, chorus) Chramer, gip die varwe mir, die min wengel roete, damit ich die jungen man an ir dank der minnenliebe noete. Seht mich an, jungen man, lat mich iu gevallen! Minnet, tugentliche man, minnecliche frouwen, minne tuot iu hoch gemout unde lat iuch in hohen eren schouwen! Seht mich an jungen man, lat mich iu gevallen! Wol dir, werit, daz du bist also freudenriche! ich will dir sin undertan durch din liebe immer sicherliche. Seht mich an, jungen man, lat mich iu gevallen! 9. Reie Swaz hie gat umbe (chorus) Swaz hie gat umbe, daz sint alles megede, die wellent an man allen disen sumer gan! Chume, chum, geselle min (chorus) Chume, chum, geselle min, ih enbite harte din, ih enbite harte din, chume, chum, geselle min. Suzer rosenvarwer munt, chum un mache mich gesunt chum un mache mich gesunt, suzer rosenvarwer munt Swaz hie gat umbe (chorus) Swaz hie gat umbe, daz sint alles megede, die wellent an man allen disen sumer gan! 10. Were diu werlt alle min (chorus) Were diu werlt alle min von deme mere unze an den Rin des wolt ih mih darben, daz diu chunegin von Engellant lege an minen armen. II. IN TABERNA 11. Estuans interius (barytonos solus) Estuans interius ira vehementi in amaritudine loquor mee menti: factus de materia, cinis elementi similis sum folio, de quo ludunt venti. Cum sit enim proprium viro sapienti supra petram ponere sedem fundamenti, stultus ego comparor fluvio labenti, sub eodem tramite nunquam permanenti. Feror ego veluti sine nauta navis, ut per vias aeris vaga fertur avis; non me tenent vincula, non me tenet clavis, quero mihi similes et adiungor pravis. Mihi cordis gravitas res videtur gravis; iocis est amabilis dulciorque favis; quicquid Venus imperat, labor est suavis, que nunquam in cordibus habitat ignavis. Via lata gradior more iuventutis inplicor et vitiis immemor virtutis, voluptatis avidus magis quam salutis, mortuus in anima curam gero cutis. 12. Olim lacus colueram, (Cignus ustus cantat) (tenor solus) Olim lacus colueram, olim pulcher extiteram, dum cignus ego fueram. Miser, miser! modo niger et ustus fortiter! (tenor solus) Girat, regirat garcifer; me rogus urit fortiter; propinat me nunc dapifer, Miser, miser! modo niger et ustus fortiter! (tenor solus) Nunc in scutella iaceo, et volitare nequeo dentes frendentes video: Miser, miser! modo niger et ustus fortiter! 13. Ego sum abbas (chorus) Ego sum abbas Cucaniensis et consilium meum est cum bibulis, et in secta Decii voluntas mea est, et qui mane me quesierit in taberna, post vesperam nudus egredietur, et sic denudatus veste clamabit: (barytonos, chorus) Wafna, wafna! Quid fecisti sors turpassi? Nostre vite gaudia abstulisti omnia! 14. In taberna quando sumus (chorus) In taberna quando sumus non curamus quid sit humus, sed ad ludum properamus, cui semper insudamus. Quid agatur in taberna ubi nummus est pincerna, hoc est opus ut queratur, si quid loquar, audiatur. Quidam ludunt, quidam bibunt, quidam indiscrete vivunt. Sed in ludo qui morantur, ex his quidam denudantur quidam ibi vestiuntur, quidam saccis induuntur. Ibi nullus timet mortem sed pro Baccho mittunt sortem. Primo pro nummata vini, ex hac bibunt libertini; semel bibunt pro captivis, post hec bibunt ter pro vivis, quater pro Christianis cunctis quinquies pro fidelibus defunctis, sexies pro sororibus vanis, septies pro militibus silvanis. Octies pro fratribus perversis, nonies pro monachis dispersis, decies pro navigantibus undecies pro discordaniibus, duodecies pro penitentibus, tredecies pro iter agentibus. Tam pro papa quam pro rege bibunt omnes sine lege. Bibit hera, bibit herus, bibit miles, bibit clerus, bibit ille, bibit illa, bibit servis cum ancilla, bibit velox, bibit piger, bibit albus, bibit niger, bibit constans, bibit vagus, bibit rudis, bibit magnus. Bibit pauper et egrotus, bibit exul et ignotus, bibit puer, bibit canus, bibit presul et decanus, bibit soror, bibit frater, bibit anus, bibit mater, bibit ista, bibit ille, bibunt centum, bibunt mille. Parum sexcente nummate durant, cum immoderate bibunt omnes sine meta. Quamvis bibant mente leta, sic nos rodunt omnes gentes et sic erimus egentes. Qui nos rodunt confundantur et cum iustis non scribantur. III. COUR D'AMOURS 15. Amor volat undique (chorus puerilis) Amor volat undique, captus est libidine. Iuvenes, iuvencule coniunguntur merito. (supraton solus) Siqua sine socio, caret omni gaudio, tenet noctis infima sub intimo cordis in custodia (chorus puerilis) fit res amarissima. 16. Dies, nox et omnia (barytonos solus) Dies, nox et omnia michi sunt contraria; virginum colloquia me fay planszer, oy suvenz suspirer, plu me fay temer. O sodales, ludite, vos qui scitis dicite michi mesto parcite, grand ey dolur, attamen consulite per voster honur. Tua pulchra facies me fay planszer milies, pectus habet glacies. A remender statim vivus fierem per un baser. 17. Stetit puella (supraton solus) Stetit puella rufa tunica; si quis eam tetigit, tunica crepuit. Eia. Stetit puella tamquam rosula; facie splenduit, os eius fioruit. Eia. 18. Circa mea pectora (barytonos solus, chorus) Circa mea pectora multa sunt suspiria de tua pulchritudine, que me ledunt misere. Manda liet, Manda liet min geselle chumet niet. Tui lucent oculi sicut solis radii, sicut splendor fulguris lucem donat tenebris. Manda liet Manda liet, min geselle chumet niet. Vellet deus, vallent dii quod mente proposui: ut eius virginea reserassem vincula. Manda liet, Manda liet, min geselle chumet niet. 19. Si puer cum puellula (tenor, bassus) Si puer cum puellula moraretur in cellula, felix coniunctio. Amore suscrescente pariter e medio avulso procul tedio, fit ludus ineffabilis membris, lacertis, labii 20.Veni, veni, venias (chorus duplex) Veni, veni, venias, ne me mori facias, hyrca, hyrce, nazaza, trillirivos... Pulchra tibi facies oculorum acies, capillorum series, o quam clara species! Rosa rubicundior, lilio candidior omnibus formosior, semper in te glorior! 21. In truitina (supraton solus) In truitina mentis dubia fluctuant contraria lascivus amor et pudicitia. Sed eligo quod video, collum iugo prebeo, ad iugum tamen suave transeo. 22. Tempus es iocundum (supraton, barytonos, chorus puerilis) Tempus es iocundum, o virgines, modo congaudete vos iuvenes. Oh, oh, oh, totus floreo, iam amore virginali totus ardeo, novus, novus amor est, quo pereo. Mea me confortat promissio, mea me deportat negatio. Oh, oh, oh totus floreo iam amore virginali totus ardeo, novus, novus amor est, quo pereo. Tempore brumali vir patiens, animo vernali lasciviens. Oh, oh, oh, totus floreo, iam amore virginali totus ardeo, novus, novus amor est, quo pereo. Mea mecum ludit virginitas, mea me detrudit simplicitas. Oh, oh, oh, totus floreo, iam amore virginali totus ardeo, novus, novus amor est, quo pereo. Veni, domicella, cum gaudio, veni, veni, pulchra, iam pereo. Oh, oh, oh, totus floreo, iam amore virginali totus ardeo, novus, novus amor est, quo pereo. 23. Dulcissime (supraton solus) Dulcissime, totam tibi subdo me! Blanziflor Et Helena 24. Ave formosissima (tous) Ave formosissima, gemma pretiosa, ave decus virginum, virgo gloriosa, ave mundi luminar, ave mundi rosa, Blanziflor et Helena, Venus generosa! Fortuna Imperatrix Mundi 25. O Fortuna (chorus) O Fortuna velut Luna statu variabilis, semper crescis aut decrescis; vita detestabilis nunc obdurat et tunc curat ludo mentis aciem, egestatem, potestatem dissolvit ut glaciem. Sors immanis et inanis, rota tu volubilis, status malus, vana salus semper dissolubilis, obumbrata et velata michi quoque niteris; nunc per ludum dorsum nudum fero tui sceleris. Sors salutis et virtutis michi nunc contraria, est affectus et defectus semper in angaria. Hac in hora sine mora corde pulsum tangite; quod per sortem sternit fortem, mecum omnes plangite!
|
|
Fortuna Władczyni Świata 1. O Fortuno (chór) O Fortuno niby Księżyc nieustannie zmienna, ciągle rośniesz lub zanikasz ciemna lub promienna. Życie podłe wciąż kapryśnie chłodzi nas lub grzeje, niedostatek lub bogactwo jak lód w nim topnieje. Kołem toczy się Fortuna zła i nieżyczliwa, nasze szczęście w swoich trybach miażdży i rozrywa, z twarzą szczelnie zasłoniętą często u mnie gości, by na kręgach mego grzbietu grać swe złośliwości. Los zbawienia, cnót zasługi przeciw mnie są teraz, w mej słabości albo woli wspierały mnie nieraz. A więc zaraz nie mieszkając uderzajcie w struny i użalcie się nade mną, ofiarą Fortuny! 2. Rany od Fortuny ciosów (chór) Rany od Fortuny ciosów opłakuję łzami nigdy zresztą mnie nie psuła skąpymi łaskami. Wprawdzie mówię, że jej czoło zdobią pukle złote, lecz czas spod nich też obnaży łysiny sromotę. Na Fortuny złotym tronie siedziałem wyniosły, zdobny w wieniec powodzenia z wszystkich darów wiosny. Lecz choć stałem u zenitu o swe szczęście wsparty, nagle spadłem z wszystkich darów do szczętu obdarty. Obróciło się Fortuny koło nieżyczliwe, innego już po mnie wznosi na szczyty zdradliwe, król im wyżej nad tłum siędzie, tym pewniejsza zguba, gdyż na kole tym czytamy: "Królowa Hekuba". I. WIOSNA 3. Znów świat się przyoblókł (chór) Znów świat się przyoblókł w jasny uśmiech wiosny, z pól śniegi i srogie wiatry się wyniosły, w barwnej szacie Flora władzę już objęła, lasy głoszą śpiewem pochwałę jej dzieła. Znowu w łonie Flory Febus promienieje, znowu Zefir lekki zapachami wieje, oddycha nektarem, tonie w kwiecistości. Biegnijmy, by zdobyć nagrodę miłości. Filomena słodka czaruje pieśniami. Łąki aż się mienią barwnymi kwiatami. Lasy ptaków pełne śpiewem rozbrzmiewają, dziewczęta ponętne z radości pląsają. 4. Świat łagodzi słońce (solo) Świat łagodzi słońce, światła siła żywa, kwieciem swe oblicze przed światem odkrywa, miłość w sercach mężów wre coraz goręcej, wszystkim, co jest miłe, włada bóg chłopięcy. Taka to odnowa w uroczystej wiośnie żąda, byśmy żyli mocno i radośnie - oto drogowskazy wzajemnej prawości: wierzę w twoją wierność, zawierz mej wierności! Kochaj mnie uczciwie, spójrz w uczciwość moją: z serca mego płynie, jest wiary ostoją, przy tobie, choć z dala, zawsze wierny gołąb, wpleciony w twą miłość jak w Fortuny koło. 5. Oto z dawna (chór) Oto z dawna upragniona wraca radość wiosny, purpurowa kwitnie łąka, słońca hymn radosny smutku mgły rozprasza, idzie lato, resztki zimy ze świata wypłasza. Śnieg topnieje, mróz ucieka gdzieś na koniec świata, pierzcha zima, a zaś wiosna już ssie piersi lata; o, pozwólmy szlochać tym, co wioną nie potrafią cieszyć się i kochać. Dostępują słodkich miodów że aż leci ślina ci, co chętnie korzystają z nagród Kupidyna. Według słodkiej rady pani Wenus każdy gotów iść w Parysa ślady. Wśród Zieleni 6. Taniec 7. Las cały w ozdobie (chór) Las cały w ozdobie kwiatów i zieleni. (mały chór) Gdzieś jest przyjacielu? Szukam ciebie wszędzie. Odjechał na koniu, któż kochał mnie będzie? (chór) Cały las w zieleni, a ja tęsknię za nim. (mały chór) Las cały w zieleni, ja go szukam wszędzie. Odjechał na koniu, któż mnie kochał będzie? 8. Kramarzu, farb mi użycz (sopran, chór) Kramarzu, farb mi użycz do twarzy malowania, bym mogła pięknych chłopców nakłonić do kochania. Spójrzcie młodzi, czas nadchodzi, aby mnie podziwiać! Kochajcie, cni mężowie, kochajcie miłe panie, bo nic szlachetniejszego nad szczere miłowanie! Spójrzcie młodzi, czas nadchodzi, aby mnie podziwiać! Cześć i chwiała ci, świecie, żeś tak pełen radości! Chcę być twoją czcicielką, godną twej życzliwości. Spójrzcie młodzi, czas nadchodzi, aby mnie podziwiać! 9. Koło Taneczne Z tych tu dziewcząt (chór) Z tych tu dziewcząt, które tańczą kolistego węża, każda pragnie tego lata mieć swojego męża. Pójdź, pójdź, miły mój (chór) Pójdź, pójdź, miły mój dawno już na ciebie czekam, dawno już na ciebie czekam, pójdź, pójdź, miły mój! O różowe, słodkie usta, chodźcie i uzdrówcie mnie, chodźcie i uzdrówcie mnie, o różowe, słodkie usta! Z tych tu dziewcząt (chór) Z tych tu dziewcząt, które tańczą kolistego węża, każda pragnie tego lata mieć swojego męża. 10. Choćby świat u stóp mych legł (chór) Choćby świat u stóp mych legł od Renu po morza brzeg, oddałbym go, gdyby ona, królowa Anglii, zechciała paść w me ramiona. II. W GOSPODZIE 11. Kipiąc gorącą... (baryton solo) Kipiąc gorącą gwałtownością do serca mego mówię ze złością: jestem stworzony z prochu tej ziemi jak liść targany wichrami ziemi. Jeżeli mędrzec ku własnej chwale gmach swoich myśli stawia na skale, to, ach, głupiec, jestem ja rzeka, która tą skałę mija z daleka. Płynę po fali, jak łódź bez wiosła, jak ptak, którego burza poniosła, nie ma przede mną żadnej przystani, ląduję w gronie zbirów i drani. Cnota to tylko ciężki frasunek, lepszy żart sprośny i mocny trunek, służby Wenerze to trud przyjemny, tylko dla tchórza zawsze daremny. Wzdyma mi piersi młoda ochota, w spółce z występkiem mierzi mnie cnota, chcę grzeszyć ciałem, furda zbawienie, w rozkoszy stracić ostatnie tchnienie. 12. Niegdyś po stawie pływałem (Śpiewa łabędź na rożnie) (tenor solo) Niegdyś po stawie pływałem, wdzięk mój w wodzie oglądałem, gdy postać łabędzia miałem. (chór męski) Ach, los marny mnie na czarny kolor przemalował! (tenor solo) Na rożnie mnie obracają, ogniem żywym przypiekają, potem do stołu podają. (chór męski) Ach, los marny mnie na czarny kolor przemalował! (tenor solo) Na półmisku leżę stęgły, pływać w sosie nie ma kędy, w koło wyszczerzone zęby. (chór męski) Ach, los marny mnie na czarny kolor przemalował! 13. Jestem przeorem nad Kukanią (chór) Jestem przeorem nad Kukanią i radzę właśnie z całą pijacką kompanią o mej przychylności dla grających w kości i że kto rano odwiedza mnie w gospodzie, ten z niej wychodzi po słońca zachodzie, a wychodząc wrzeszczy: (baryton i męski chór) Wafne, wafne! Coś uczynił z nami, zgrają obrzydliwą? Odebrałeś wszystkim radość żywą! 14. Kiedy w gospodzie siedzimy (chór) Kiedy w gospodzie siedzimy, o zmarłych nie rozmawiamy, lecz do gier się sposobimy i do dziewcząt zabieramy. Co się może dziać w gospodzie, jeśli wino ciurkiem płynie, kto ciekawy jest w narodzie, niech przysłucha się nowinie. Jedni piją, drudzy wyją, inni czkając w karty grają. Łachmany brud ciał ich kryją, jedni drugich okradają, nawzajem się często biją, rany w worki owijają, nóż w zanadrzu nieraz kryją, śmierci się nie obawiają. Kto przegra za wszystkich płaci, i wszyscy piją i jedzą, raz piją za swoich braci, dwa za tych, co w ciupie siedzą, trzy razy za tych, co żyją, cztery za biedne cygaństwo, pięć za tych, co w ziemi gniją, sześć razy za chrześcijaństwo. Siedem za klan przemytników, osiem za siostry upadłe, dziewięć za cech rozbójników, dziesięć za wdowy bezradne, jedenaście za żołnierzy, dwanaście za zdrowie staruch, za królów i za papieży piją wszyscy bez umiaru. Pije kmiotek, pije lekarz, pije rycerz, pije hycel, pije sędzia, pije piekarz, pije przeor, pije szpicel, pije żebrak, pije bogacz, pije głupia, pije mądra, pije kleryk, pije rogacz, pije szachraj, pije flądra. Pije kuzyn, pije szwagier, pije mniszka, pije mamka, pije murarz, pije blagier, pije Jóźka, pije Franka, pije dziadek, pije babka, piją wnuki, piją brzdące, pije ojciec, pije matka, piją setki i tysiące. Kraj marnieje, młódź dziczeje, gdy bez miary wszyscy chlają, cały świat już z nas się śmieje, już nas palcem wytykają. Lecz tych, wobec nas zelżywych, co po świecie z plotką krążą, wymarzą z ksiąg sprawiedliwych i w głąb piekła ich pogrążą. III. COUR D'AMOURS 15. Lata Amor skrzydlaty (chór chłopców) Lata Amor skrzydlaty, zrywa więzy i pęta. Spotykają się ze sobą chłopcy i dziewczęta. (sopran solo) Jeśli któraś z dziewcząt nie ma przyjaciela, w jej sercu noc panuje, radości upragnionej (chór chłopców) darmo upatruje. 16. Dzień, noc i wszystko (baryton solo) Dzień, noc i wszystko jest przeciw mnie, szept dziewcząt słyszę jakby we śnie, wzdycham i spływa z ócz łza po łzie. O przyjaciele, przykry wasz żart, nie odkrywajcie przede mną kart, proszę, udzielcie mi waszych rad! Twe lico łez mi wyciska zdrój, serce twe z lodu, o Boże mój, do życia wróci mnie całus twój. 17. Stała dziewczyna (sopran solo) Stała dziewczyna w czerwonej sukience, pod bluzką się rusza coś bardzo dziewczęce. Oho! Stała dziewczyna jak świeża różyczka, twarz jej rozjaśniona, na ustach barwiczka. Oho! 18. Tłumię w mej piersi (baryton solo, chór) Tłumię w mej piersi westchnień tony twoją pięknością urzeczony. Wzdycham w dnie, wzdycham w śnie, me dziewczę nie przyjdzie, nie! Niby dwa słońca są twe oczy, jak błyskawice w czarnej nocy. Wzdycham w dnie, wzdycham w śnie, me dziewczę nie przyjdzie, nie! O boskie błagam pośrednictwo, bym mógł rozplatać jej dziewictwo. Wzdycham w dnie, wzdycham w śnie, me dziewczę nie przyjdzie, nie! 19. Gdy kawaler z podwiką (tenor, bas) Gdy kawaler z podwiką znajdą się w pokoiku, w szczęśliwej samotności - wtedy w nagłej czułości wyzbyci wstydliwości zaczynają miłosny targ, grę rozkoszną swych kolan, swych ramion i warg. 20. Chodźże, chodź, przybywaj! (podwójny chór) Chodźże, chodź, przybywaj, nie daj mi umierać, masz mnie, bierz... że... żywaj, aj, ła mi, ma mie rać... Piękne twoje oczy, cóż im zdoła sprostać, piękne włosów sploty, piękna cała postać. Czerwieńsza od róży i od lilii bielsza, ze wszystkich na świecie piękność najpiękniejsza! 21. Chwieją się na wadze serca (sopran solo) Chwieją się na wadze serca wstydliwość i pożądanie. Lecz wybieram to co widzę, wchodzę na stos jak skazaniec. Konam w ogniu pożądania, bowiem słodkie to kochanie. 22. Nadszedł czas radości (sopran, baryton, chór chłopców) Nadszedł czas radości dziewczęcej, radujcie się z nami, młodzieńcy! Oh, oh, oh, wszystko rozkwita, wszystko płonie w miłości lubej, w tej miłości, co wiedzie do zguby. Odważna mnie czule namawia, pogardza mną, kiedy się wzbraniam. Oh, oh, oh, wszystko rozkwita, wszystko płonie w miłości lubej, w tej miłości, co wiedzie do zguby. Mąż jest podczas zimy niemrawy, lecz z powiewem wiosny znów żwawy. Oh, oh, oh, wszystko rozkwita, wszystko płonie w miłości lubej, w tej miłości, co wiedzie do zguby. Kusi mnie, bo jestem dziewica, obraża, żem głupia pannica. Oh, oh, oh, wszystko rozkwita, wszystko płonie w miłości lubej, w tej miłości, co wiedzie do zguby. Przyjdź, niech nas ogarną płomienie, przyjdź, przyjdź, bo się w popiół zamienię. Oh, oh, oh, wszystko rozkwita, wszystko płonie w miłości lubej, w tej miłości, co wiedzie do zguby. 23. Najsłodszy! (sopran solo) Najsłodszy, chcę, abyś sobą nakrył mnie. Blanziflor i Helena 24. Chwała ci, najpiękniejszy (wszyscy) Chwała ci, najpiękniejszy dziewictwa klejnocie, chwała ci, perło niewiast jaśniejących w cnocie, chwała ci, światło świata, różo wybujała, Blanziflor i Helena, Wenero wspaniała! Fortuna Władczyni Świata 25. O Fortuno (chór) O Fortuno niby Księżyc nieustannie zmienna, ciągle rośniesz lub zanikasz ciemna lub promienna. Życie podłe wciąż kapryśnie chłodzi nas lub grzeje, niedostatek lub bogactwo jak lód w nim topnieje. Kołem toczy się Fortuna zła i nieżyczliwa, nasze szczęście w swoich trybach miażdży i rozrywa, z twarzą szczelnie zasłoniętą często u mnie gości, by na kręgach mego grzbietu grać swe złośliwości. Los zbawienia, cnót zasługi przeciw mnie są teraz, w mej słabości albo woli wspierały mnie nieraz. A więc zaraz nie mieszkając uderzajcie w struny i użalcie się nade mną, ofiarą Fortuny!
|