Kategoria: biblia


2 września 2024 (poniedziałek), 12:00:00

Do studiowania Księgi Koheleta

Uwagi:

#1. Polecam bo to rewelacja.

#2. Przydatne na pogrzebach.

#3. Mail do kilku osób:

#1. Janusz Gajos czyta Księgę Koheleta z Biblii Tysiąclecia, nagranie w ramach projektu SuperProdukcja. Całość w jednym pliku MP3 masz pod tym linkiem do słuchania, albo ściągnięcia.
https://drive.google.com/file/d/1_j6cnVvbQVg3VTNUu9yIfFxRiQceOWct/view?usp=sharing 

#2.1 Jan W. Kliff (którego filmy gorąco polecam) czyta Księgę Koheleta w przekładzie Biblii Warszawskiej - to filmik na YouTube
https://www.youtube.com/watch?v=URKTNIo638k

#2.2 To samo w wersji audio do słuchania i ściągania:
https://drive.google.com/file/d/1xa733smM8rzUFwt_YQIIgw8RYADnJwxm/view?usp=sharing 

#3. Treść Księgi Koheleta wg Biblii Tysiąclecia
#1. Materiał do samodzielnej edycji (zrób sobie kopie)

https://docs.google.com/document/d/1qcWkWCIQLp7HD8e5wbyXENNlrKFRuQFEClkEXMK4ky4/edit?usp=sharing  

#3.2 Plik PDF z treścią Biblii Tysiąclecia - do przeglądania, wydruku

https://drive.google.com/file/d/1OcNu8vWy-9U-xwNmw2svZ3Y1c0X-_WWG/view?usp=sharing 


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: kohelet, salomon, mądrość salomona


Pliki


Komentarze: (1)

wojtek, August 25, 2023 18:42 Skomentuj komentarz


Posłuchaj sobie Księgę Koheleta!

Janusz Gajos czyta to rewelacyjnie, nagranie w ramach projektu SuperProdukcja. Całość w jednym pliku MP3 masz pod tym linkiem do słuchania, albo ściągnięcia.

https://drive.google.com/file/d/1GhzZLutiSm6c-O6V5NqVN1Tn4HSQwEgr/view?usp=sharing

A w załączniku, w PDF treść księgi wg Biblii Tysiąclecia - a ten PDF nadaje się do robienia notatek co słuchając warto czynić więc może ściągnij go sobie na iPada aby notować słuchając. Tu jest też dostęp przez link do chmury:

https://drive.google.com/file/d/1cfFAWJ4Gm7P-5222pqY_XqfzdEqN71JO/view?usp=sharing

Wojtek

Skomentuj notkę
1 sierpnia 2024 (czwartek), 14:02:02

Na początku było Słowo (J1)



Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.

Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.

W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.

Pojawił się człowiek posłany przez Boga
- Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.

Nie był on światłością, lecz został posłany,
aby zaświadczyć o światłości.

Była światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.

Na świecie było Słowo,
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.

Wszystkim tym jednak,
którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego
- którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.

A Słowo stało się ciałem
i zamieszkało wśród nas.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.

Jan daje o Nim świadectwo
i głośno woła w słowach:
Ten był, o którym powiedziałem:
Ten, który po mnie idzie,
przewyższył mnie godnością,
gdyż był wcześniej ode mnie.

Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy - łaskę po łasce.

Prawo bowiem zostało dane przez Mojżesza,
a łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.

Boga nikt nigdy nie widział.
Jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca,
on nam o nim opowiedział.

Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: J1, słowo, na początku, prolog ewangelii jana


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
22 lipca 2024 (poniedziałek), 17:57:57

Psalm 103

Przekład Biblii Tysiąclecia:

 

PSALM 103 Błogosław, duszo moja, Pana!

1 Dawidowy.
Błogosław, duszo moja, Pana,
i całe moje wnętrze - święte imię Jego!
2 Błogosław, duszo moja, Pana,
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach!
3 On odpuszcza wszystkie twoje winy,
On leczy wszystkie twe niemoce,
4 On życie twoje wybawia od zguby,
On wieńczy cię łaską i zmiłowaniem,
5 On twoje dni2 nasyca dobrami: odnawia się młodość twoja jak orła2.
6 Pan czyni dzieła sprawiedliwe,
bierze w opiekę wszystkich uciśnionych. 7 Drogi swoje objawił Mojżeszowi, dzieła swoje synom Izraela.

8 Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo łagodny3.
9 Nie wiedzie sporu do końca4
i nie płonie gniewem na wieki.
10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.
11 Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią,
tak można jest Jego łaskawość dla tych, co się Go boją. 12 Jak jest odległy wschód od zachodu,
tak daleko odsuwa od nas nasze występki.
13 Jak się lituje ojciec nad synami,
tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją.
14 Wie On, z czego jesteśmy utworzeni,
pamięta, że jesteśmy prochem.

15 Dni człowieka są jak trawa;
kwitnie jak kwiat na polu.
16 ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma, i miejsce, gdzie był, już go nie poznaje.

17 A łaskawość Pańska na wieki wobec Jego czcicieli, a Jego sprawiedliwość nad synami synów,
18 nad tymi, którzy strzegą Jego przymierza
i pamiętają, by pełnić Jego przykazania.

19 Pan w niebie tron swój ustawił,
a swoim panowaniem obejmuje wszechświat6.
20 Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, pełni mocy bohaterowie, wykonujący Jego rozkazy, <by słuchać głosu Jego słowa>7.
21 Błogosławcie Pana, wszystkie Jego zastępy, słudzy Jego, pełniący Jego wolę!
22 Błogosławcie Pana, wszystkie Jego dzieła,
na każdym miejscu Jego panowania:
błogosław, duszo moja, Pana!

To samo w pliku PDF - Psalm 103 BT


Kategorie: _blog, biblia, psalm


Słowa kluczowe: psalm 103, psalm


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
29 maja 2024 (środa), 19:23:23

Ludzie mający "piętnem wypalone własne sumienie"

Jarek pokazał mi dziś ten fragment:

(1)  A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary, zwracając się ku duchom zwodniczym i naukom demonów, (2)  w obłudzie mówiący kłamstwo, mając piętnem wypalone własne sumienie, (3)  zabraniający zawierania małżeństw, każąc wstrzymywać się od pokarmów, które stworzył Bóg, aby przyjmowali je z dziękczynieniem wierzący i dogłębnie znający prawdę.
(1Tm 4:1-3 TPNT) 

ale chodziło mu o frazę:

piętnem wypalone własne sumienie

Przy czym Jarek to pamiętał to z Warszawskiej, czyli:

naznaczonych w sumieniu piętnem występku

 

No i zrodziły się pytania:

  • Jak można być naznaczonym w sumieniu?
  • Czym jest piętno występku?

A zadając pytanie do przekładu dosłownego to...

  • co oznacza piętnem wypalone sumienie?

Może "piętno" to nie tylko ślad na skórze, ale też sam proces piętnowania, albo przyrząd do wypalania piętna? Sprawdzę u pastora Zaręby:

W przekładzie dosłownym Zaręby mowa o ludziach...

naznaczonych piętnem wypalonym na własnym sumieniu

Wniosek:

Na sumieniu można coś mieć, to coś jest trwałe, może to widać, ale na pewno wpływa na to co ten ktoś mówi. To coś jest cechą szczególną niektórych kłamców, którzy wcześniej odeszli od wiary. To smutne.

 


Czy chodzi jednak o ludzi? A może o ten duchy, co to mogły by być, bo są w kontekście. Analiza raz jeszcze:

Jarek pokazał mi dziś ten fragment:

(1)  A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary, zwracając się ku duchom zwodniczym i naukom demonów, (2)  w obłudzie mówiący kłamstwo, mając piętnem wypalone własne sumienie, (3)  zabraniający zawierania małżeństw, każąc wstrzymywać się od pokarmów, które stworzył Bóg, aby przyjmowali je z dziękczynieniem wierzący i dogłębnie znający prawdę.
1Tm 4:1-3 TPNT

 

Chyba jednak chodzi o ludzi. Chodzi o ludzi, którzy odstąpią od wiary. A jak już odstąpią to zwrócą się ku duchom zwodniczym i naukom demonów; i pewnie ci ludzie będą w obłudzie mówić kłamstwa, a sami będą mieli piętnem wypalone własne sumienie.


Ciekawie pokazuje to Biblia brzeska:

których sumnienie gorącym żelazem jest odcięte

 

 


Kategorie: _blog, biblia, _biblia


Słowa kluczowe: sumienie, piętno, 1Tm4, 1Tm4:2


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
3 marca 2024 (niedziela), 14:10:10

Harmonizacja zapowiedzianych wydarzeń końca świata (notatka robocza)

Najpierw wyjaśnienie:

Wyjaśnijmy to bo używam słowa "harmonizacja" albo synchronizacja a o co chodzi z tą pracą nad tekstem Objawienia św. Jana:

- dzwięki opisuje się różnymi parametrami, jednym z nich jest wysokość dzwięku, rozumiana jako częstotliwość drgań. Częstotliwość 440Hz to dźwięk, który w muzyce określa się jako "A", z tej podstawowej gamy, którą najczęściej opisujemy jako dzięki C, D, E, F, G, A, H, C5, albo czasem "do", "re", "mi", "fa"…. a co na klawiaturze widać w postaci tych białych klawiszy, na środku klawiatury.

- harmonia to sztuka łączenia dźwięków o różnych częstotliwościach w sposób tworzący dzwięk bardziej złożony ale słuchacza wytwarzajacy określone emocje. Taki podstawowy „przyjemny" trójdźwięk to C-E-G, ale jak go zastąpimy przez C-es-G (obniżenie E o pół tonu) to będzie nam smutniej, a jak zdobimy C-es-ges to smutek się jeszcze bardziej pogłębi. Kto ma przed sobą klawiaturę niech sobie naciśnie i sprawdzi czy się zasmuci.

Ale dość o muzyce - teraz o harmonizacji w Biblii. Otóż mamy co najmniej w Piśmie co najmniej 3 miejsca, które opisują sekwencje wydarzeń przy końcu świata. Taka podstawa, którą wypada znać to: Mt24, Księga Objawienia rozdziały 6-11, no i Daniel, rozdział 9 okolice wersu 27. A skoro są tam sekwencje wydarzeń to to jakoś nam to brzmi. No i chodzi o to aby sprawdzić czy te 3 sekwencje brzmią również ze sobą, sprawdzić czy opisane są te same wydarzenia w takiej samej kolejności.

No i to chcemy zrobić w środę - synchronizację, albo inaczej harmonizację.

A teraz dane do harmonizacji:

 


Kategorie: _blog, biblia / studium, ipp ktw, kfc


Słowa kluczowe: eschatologia, Mt24, Dn9, Ap, ap6, harmonizacja


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
30 stycznia 2024 (wtorek), 11:06:06

Struktura Księgi Hioba wg Marcina Majewskiego

W nagramym i dostępnym na YT wykładzie pokazał to tak:
Struktura-Ksiegi-Hioba-Marcin-Majewski

 

A ja uważam, że tak i dziś (styczeń 2024) nawet trudno mi to porównać więc tylko zachowuję sobie

1. Zawiązanie akcji – 1-2

2. Dialogi Hioba z przyjaciółmi - 3-27

3. Mądrość o sobie - 28 Hymn o mądrości

4. Hiob - kolejne rozważania – 29, 30, 31 Mowa Hioba: Skarga i obrona

5. Elihu u Hioba – 32:2nn

6. Bóg objawia się Hiobowi - 38-42:4

7. Hiob o swojej przemianie - 42:5n

8. Zakończenie historii Hioba - 42:7nn


Kategorie: _robocze, biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia, lekcja


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, obrazy Boga, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 grudnia 2023 (czwartek), 19:02:02

Kompozycja Gen1 wg. Marka K.

Kompozycja Gen 1 wg. Marka K.

Rodzaju 1:1- 2:1 (Kompozycja)

Rodzaju 1:1-2. Na poczatku Bog stworzyi niebo i ziemie (bezkształtna, pusta, ciemna)

I Rodzaju 13-5 Dzień pierwszy • swiatiość

II Rodzaju 1:6-8. Dzień drugi - pozdział wód, pod i nad sklepleniem (niebem).

III Rodzaju 1:9-13. Dzleń trzecl - ląd wyłania się z mórz; stworzenie roślin i drzew

IV Rodzaju 1:14-19 Dzień czwarty - Stworzenle świateł rzadzacych dniem i nocą

V Rodzaju 1:20-23 Dzień piąty- stworzenie istot morskich I ptaków.

VI Rodzaju 1:24-31 Stworzenle zwlerzat lądowych oraz człowieka na Boży obraz. Rosliny, owoce na pokarm.

Rodzaju 2:1 Ukończenie nieba i ziemi i ich zastępów.

 

Obrazek do tego:

C4D4AE48-E7BF-4DA5-B057-E93805AE3F54


Kategorie: biblia, teologia / biblia / studia, _blog


Słowa kluczowe: stworzenie, stworzyciel, gen1


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
6 listopada 2023 (poniedziałek), 10:16:16

Ewangelista Łukasz - lekarz albo historyk? na pewno pisarz.

Ewangelia Łukasza napisana jest w formie listu, długiego listu, którego autor tak określił cel swojego pisania:

(1) Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, (2) tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. (3) Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, (4) abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. (5) Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan,(...)
(Łk 1:1-5 bt5)

Zobacz jak dużo tu informacji:

  • adresat - dostojny Teofil
  • cel: przekonać Teofila o całkowitej pewności nauk, których mu udzielono
  • wniosek: Teofil został przez kogoś pouczony na temat życia i dzieła Pana Jezusa
  • Łukasz pisze dzieło tak jak je pisał historyk - opisuje dokładnie czasy.... - za króla Heroda 

A potem, dwa rozdziały dalej czytamy:

(1) W owym czasie wyszło rozporządzenie cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie. (2) Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. (3) Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. (4) Udał się także Józef (...)
(Łk 3))

Obserwacja: Wydarzenia dobrze wpisane są w kontekst historyczny.

  • wspomniany spis ludności za cezara Augusta;
  • podany fakt, że Kwiryniusz był wielkorządca Syrii (pewnie prowincji rzymskiej);
  • na wiązanie do buntu, (choć zapewne innego) które wywołał spis jest w Dz 5:37 - gdy Gamaliel wspomina o tym w sanhedrynie.

A Dzieje Apostolskie, czyli drugi tom dzieła ewangelisty Łukasza zaczyna się tak:

(1) Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku (2) aż do dnia, w którym dał polecenia Apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. (...)

(Dz 1) 

Wniosek: Dzieła Łukasza to dzieła historyka, pisane dla pogan myślących po grecku.


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: Łk


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
5 listopada 2023 (niedziela), 15:26:26

Apokalipsa - proroctwa NT, lista miejsc zawierających eschatologię (praca w grupie IPP-KTW)

Ten materiał to wspólna praca z grupce IPP-KTW w niedzielne popołudnia (września i październik 2023). Materiał wejściowy to lista przygotowana przez Ariusza w trakcie wspólnego badania tematu z Piotrkiem P. i Krzyśkiem K. w Bytomiu, gdzieś w 2019.

Legenda - kody klasyfikatorów (du wydrukowania)

Ważność tego miejsca:

1 - bezwzględnie należy to znać
2 - ...
3 - ładne, więc tylko warto wiedzieć

Nauczanie czy zachęta?

(Z) - zachęta
(N) - nauczanie

Tematy:

#An - Antychryst
#Cz - czuwajcie!
#PJ - przyjście Jezusa
#Pr - przemiana ciał
#Ks - Koniec świata
#Nz - Nowe rzeczy: niebo i ziemia
#S - Sąd, sądy i sądzenie
#Za - zachęta
#Zc - Znak Czasu
#Zu - Zmartwychwstanie umarłych 

 

Rozwinięcie listy miejsc w Nowym Testamencie,
które wypada znać i uwzględniać
przy analizie Objawienia Janowego:

Spotkania w sierpniu -

  1. Mt 24, 25 -> w innym materiale
  2. pozostałe Ewangelie (Mk, Łk, J) -> czekamy aż się pojawi Ariusz i to z nami przerobi
  3. ST -> do zrobienia (Dn, Zach, Mal, .....)

 

 Spotkanie w niedzielę, 10 września 2023
  1. Dz 1:11 - (1, N, #PJ) o tym, że Jezus przyjdzie tak jak odszedł (jak odszedł?)
  2. Dz 2,16-21 o przyszłości wg. Joela (2, #ZC, #KŚ)
    • .19 - będą cuda w niebie - ale które, czy te po ukrzyżowaniu, czy jakieś kolejne -> to pasuje do Objawienia Janowego
    • .20 - znaki na słońcu #ZC
    • .21 - ale każdy kto będzie wzywać imienia Pana zostanie zbawiony - to może być o dniach ostatnich.
    • tu jest definicja Dnia Pana (Dzień Pański)
  3. Dz 3:19-21 - (#PJ, #Ks) Jezus będzie w Niebie do czasu aż przyjdzie i odnowi wszystkie rzeczy
    1. czyli będzie gorąco, będzie to męczące - #ZC
    2. ludzie się nawrócą i to ...
    3. ... to spowoduje ochłodę zelżenie tego stanu
    4. w takim stanie doczekam zstąpienia Jezusa #PJ
    5. Jezus jest w niebie zatrzymany
  4. Dz 17:31 - (1, N, #S) -
    1. Bóg ustanowił dzień sądu, (#S)
    2. w którym będzie sądził świat sprawiedliwie (#S)
    3. będzie to robił przez Jezusa Chrystusa
  5. Dz 24:15 (1, N, #Zu) - przed namiestnikiem Festusem Paweł mówi, że wierzy w zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych (#ZU)
  6. Rz 2:1-16 - (2, N, #S) Bóg w przyszłości będzie sądził
    1. będzie dzień gniewu
    2. będzie dzień objawienia
    3. (.5) będzie dzień sprawiedliwego sądu - wg uczynków (#S)
    4. jedni życie wieczne
    5. inni zapalczywość udrękę, gniew., utrapienie i ucisk (#KS)
    6. (.16) Bóg będzie sądzić przez Jezusa ukryte sprawy ludzkie. (#S)
  7. Rz 8:17-25 (2, Z) jesteśmy dziedzicami i będziemy otoczeni chwałą
    1. w przyszłości chwalą ma się objawić
    2. objawią się Dzieci Boże (#No - Nowe rzeczy)
    3. stworzenie zostanie uwolnię z niewoli skażenia
    4. my też oczekujemy - odkupienia naszego ciała (#ZU)
  8. Rz 11:25 (1, N, #PJ) Jezus przyjdzie z Syjonu
    1. .25c - wejdą poganie
    2. .26 - cały Izrael będzie zbawiony (#PI)
    3. 26b - Przyjdzie z Synu wybawiciel (Ps 14.7, Iz 59:2. Ps 14:7, 47:9)
  9. Rz 14:9-12 (1, #S) - 
    1. .9 Jezus będzie panował nad umarłymi i żywymi (#No, #Zu)
    2. .10b Wszyscy staniemy przed trybunałem TR: Chrystusa NA: Boga (#S)
  10. Rz 16:20 (1, Z, #Ks) - Bóg zetrze wkrótce (EIB: rychło, szybko) szatana pod naszymi stopami.

Spotkanie 17 września

  1. 1Kor 1:7-9
    • (2, #Zc) oczekujemy objawienia się Jezusa
    • a wiemy, że (…) a wierny jest Bóg i nas zachowa (Z)
  2. 1Kor 3:13 (1, N, #S) dzień pański ujawni jakie jest dzieło każdego: spłonie lub przetrwa
    (czytać całe: 1Kor 3:8-15)
  3. 1Kor 4:3-5 (2, Z, N, #S) 
    • Pan przyjdzie
    • Pan przyjdzie i rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamysły (ukaże BG: zamiary) 
    • Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę
  4. 1Kor 6:14 - w wykładzie o ciele jest zapewnienie, że "Bóg zaś Pana wzbudził i nas także wzbudzi swą mocą".
    • Dobry przykład wplecenia ważnej prawdy w inne nauczanie. (czytać od 6:12-16)
  5. 1Kor 13:9-10,12 - przyjdzie to, co doskonałe, a co częściowe, straci na znaczeniu. (#No)
  6. 1Kor 15 - dużo dogmatyki i eschatologii (1, N)
    • czytać 1Kor15:
    • .12 - fałszywa teza: nie ma zmartwychwstania! Paweł z nią się rozprawia.
    • .22 wszyscy zostaną ożywieni (#ZU)
    • (#Zu) 23-26 kolejność zmartwychwstania -> Ap 20:5 -
    • rozpisać sekwencje !!!! rozpisać .22-28
      • #KKK10 - umieramy .22 umieramy ale będziemy ożywieni
      • .22a #KKK20 - Chrystus zmatwychwtanie jako pierwocina
      • .23b #KKK30 - zmartwychwstaną ci, którzy należą do Chrystusa w czasie Jego przyjścia
      • .24 #KKK40 - nasianie koniec, gdy 
      • .27 wszystko jest poddane Jezusowi
        • podda wszystkich wrogów
        • .26 i jeszcze śmierć - też będzie zniszczona
      • .28 Jezus przekazuje królowanie Bogu i podporządkowuje się Ojcu ?
    • sekwencja od .35-...
      • .35a umieramy bo musi umrzeć
      • .25b - będziemy wskrzeszeni
      • (#Zu) .35  O ciała zmartwychwstaniu - jak to się dzieje?
    • sekwencja .44-.57
      • sekwencja:
        • 44 pierwsze ciało cielesne (z duszą),  
        • drugie ciało z duchem
      • sekwencja
        • pierwszy Adam
        • Ostatni Adam - ładne imię
      • .46 sekwencjs: najpierw cielesne, potem duchowe
      • .50 ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego (#No)
      • sekwencja od .51
        • (#Pr) .51 nie wszyscy umrzemy ale wszyscy zostaniemy przemienieni
        • wydarzenia: (#Ks)
          • AAA1  trąba
          • AAA2 wzbudzenie umarłych
          • AAA3 przemienienie tych co nie umarli
        • .53 kolejność: śmiertelne -> nieśmiertelne
        • AAA4 (#Ks) .54-55 zniszczenie śmierci i hadesu -> Iz 25:8 Ap 20:14
  7. 1Kor 16:22 - List kończy się modlitwą: Maranatha (przyjdź Panie Jezu)

Spotkanie 24 września 2023

  1. 2Kor5 - cały rozdział tworzy kontekst
    • .1-10 ciała będą przemieniane (1, N, #Pr)
    • 1a Na pewno nastąpi zniszczenie "naszego namiotu" – śmierć ciała #Pr
    • 5:1b Mamy wieczny dom (namiot) nie ręką uczyniony w Niebiosach
    • 5:2 Dziś tu, tęsknimy za tym nowym domem.
    • 5:3 Jest warunek - musimy mieć właściwe ubranie (-> Ap19:8-9)
    • 5:10 uczniowie też będą sądzeni - z uczynków wykonanych w ciele i za to dostaną zapłatę (1, N, #S)
      • -> Ef 2:10 - dobre uczynki to te, które Bóg "wcześniej" przygotował nam do wypełnienia
      • -> Ap. 19:8- szaty to uczynki, dokładnie uczynki sprawiedliwości a nie jak tłumaczy UBG sprawiedliwość.
  1. Ef - objawienie tajemnego planu Boga Tajemny plan Boga objawiony w Ef (makatki)
    • 1:8 - Bóg objawił nam swój plan
    • 1:9-11 - na końcu połączy w jedno to co w niebie z tym co na ziemi w Chrystusie (#Ks, #No)
    • 1:22 - objawi się panowanie Chrystusa kiedy nadejdzie pełnia czasów i Jezusowi jest i będzie wszystko poddane
    • 3:9 - Paweł ma ujawnić przez Kościół tajemny plan Boga

Spotkanie 1 października 2023

  1. Gal 6:7-8

    • Zbierzemy owoce naszej pracy
    • kto sieje z ciała będzie żąć z ciała skażenie
    • kto zasieje z ducha będzie żąć żywot wieczny 
  2. Gal 6:7-8 (1, N) co człowiek sieje to i żąć będzie.
    • Kol 1,16n -> Obj 3,14 - bo Jezus "początkiem stworzenia Bożego" i "w Nim zostało stworzone" (1, N, #J)
    • Kol 3:4 - Chrystus ukaże się w chwale, i my z Nim też w chwale się ukażemy (2, Z, #PJ)
  3. Flp 2:9-11 Wszelkie stworzenie odda Panu Bogu chwałę. (por. Ap 5,13n) - na imię Jezus uklęknie każde kolano - może chodzić o moment zmartwychwstania albo wniebowstąpienia. (3, N)

  4. Flp 3-20:21 "nasza ojczyzna jest w niebie, skąd oczekujemy Pana Jezusa, który przemieni nasze ciała" (1, N, #Pr)

    • Dziś oczekujemy przyjścia Pana
    • Oczekujemy przemiany naszego ciała
    • Nasze ciała będą przemionione do podobne jak ma Chrystus (chwalebnego, uwielbione)
    • Chrystus ma taką moc że może wszystko sobie podporządkować - pewnie tą przemianę ciał też.
  5. Kol 1:12 Kiedyś będziemy mieć dziedzictwo (wyjaśnić czym jest proces dziedziczenia) 

  6. Kol 1:20 Kiedyś Jezus wprowadzi pokój

  7. Kol 3:3 Kiedyś zostaniemy ujawnieni razem z Chrystusem w chwale.

Spotkanie 8 października 2023 (posuwamy się powoli.....)

  1. 1Tes 1:10 (1, N, #PJ, #S) - oczekujemy przyjścia Syna Bożego, który nas wyrwał z gniewu

     

  2. 1Tes2:19-20 Gdy Jezus przyjdzie będziemy dla siebie nawzajem chwała i
    radością

     

  3. 1Tes 3:12-13 Mamy być nie naganni na dzień przyjście Jezusa razem ze wszystkimi świętymi

  4. 1Tes 4:13-18
    • 14 Jezus wskrzesi tych którzy zasnęli w nim
    • 16 Na głos archanioła i trąby zstąpi Pan Jezus
    • 17 Nie wyprzedzimy tych którzy umarli wcześniej
    • 17 Ci którzy pozostaną przy życiu zostaną porwani

    5:1-11
    • 2 Dzień Pana przyjdzie jak złodziej (nie znamy dnia ani godziny)
    • 3 Będą mówić pokój i bezpieczeństwo
    • 9 Bóg nie przeznaczył nas na gniew ale na zbawienie
    • 10 Czy żyjemy czy śpimy zawsze z Nim będziemy
    5:23-24 Jezus zachowa nas bez zarzutu na Dzień Pana

     

  5. 2Tes
    • 1:6-8 Pan Bóg odpłaci tym którzy uciskają uciskiem. Bóg będzie się mścił ogniem płomienistym
    • 1:9 Poniosą oni wieczną karę
    • 1:10 Jezus przyjdzie by być uwielbiany i podziwiany przez wszystkich wierzących

  6. 2Tes 2:1-12
    • 1a Jezus przyjdzie
    • 1b Spotkamy się z Jezusem zgromadzimy się przy Nim
    • 2 Nie mamy dać się zbałamucić
    • Objawi się odstępstwo
    • Będzie wybudowana Świątynia
    • Ustąpienie Kościoła z Ziemi
    • 8b Pan Jezus unicestwi Niegodziwca
    • Będzie działanie szatana (da swoją moc Niegodziwcowi)
    • Będą ginąć i którzy nie przyjęli Jezusa

    Niegodziwiec
    1. Objawi się człowiek grzechu syn zatracenia
    2. 4a Będzie się sprzeciwiał
    3. 4b Będzie się wywyższał ponad wszystko
    4. 4c Zasiądzie w Świątyni Boga
    5. 4d Zasiadając będzie podawał się za „Boga”
    6. Będzie wybudowana Świątynia
    7. 6 Ten który będzie go powstrzymywał zostanie usunięty z drogi
    8. 8 Jest nazwany Niegodziwcem
    9. 9 Przyjdzie za sprawą szatana
    10. Będą fałszywe cuda
    11. Będzie działał z pełną mocą
    12. Będzie wielkie zwiedzenie 

  7. 1Tym 4:1-5 - Niektórzy odpadną od wiary wskutek wiary naukom demonów.

  8. 1Tym 6:14-15 Ukarze się Jezus Chrystus we właściwym czasie

  9. 2Tym 1:17-18 Pan Bóg odpłaci Onezeforsowi w Dniu Pana

  10. 2Tym 2:10-13 Będziemy żyć z Jezusem
    • 11b Jeśli z Nim umarliśmy wraz z Nim ożywjemy (żyć będziemy)
    • Jeśli się Go zaprzemy On nas się wyprzedzimy
    • Jeśli wytrwamy będziemy z Nim królować

  11. 2Tym 3:1-13
    1 W dniach ostatecznych czasy będą trudne
    12 Wszyscy którzy chcą żyć pobożnie będą prześladowani
    13 Źli ludzie będą coraz gorsi
    • będą innych wprowadzać w błąd,
    • sami będą błądzić

  12. Tytus
    Tyt 2:13 - Oczekujemy ukazania się chwały Boga i Zbawiciela (2, N)


połączyć to poniżej z tym powyżej 

 

  1. 1Tes 2:19 - w chwili przyjścia Pana uczniowie Pawła okażą się jego wieńcem chwały (3, #PJ, #S)
  2. 1Tes 3:13 - Pan Jezus przyjdzie wraz ze wszystkimi świętymi. Problem: czy święci oczekują przyjścia świętych? Sprzeczność z nauką o pochwyceniu. (2, N)
  3. 1Tes 4:13-5:11 - traktować jako całość (1, N, #Zu, #Pj, #Ks, #Pr)
  4. 1Tes 4:13nn - o zmartwychwstaniu przy przyjściu Pana, i pochwyceniu też tam jest
    • .14-16 zmartwychwstanie umarłych w Chrystusie (1, N, #Zu)
    • .16 trąba
    • .17 (1, N, #Pr) ἁρπάζω - pochwycenie, porwanie
  5. 1Tes 5:1-11
    • .2 jak złodziej w nocy, jak bóle na kobietę brzemienną
    • .3 "będą mówić pokój i bezpieczeństwo"
    • ale my bądźmy trzeźwi (1, Z)
    • i dalej zachęta ...
  6. 1Tes 5:23 zachęta "a sam Bóg pokoju zachowa nas" (tu jest formuła trójjedności człowieka)) na przyjście Pana Jezusa (1, Z, #PJ)
  7.      2Tes 1 (#S)
    • .6 Bóg odpłaci uciskiem tych którzy nas uciskają
    • .8 coś o przyszłym ogniu i o zemście Boga,
    • .9 kara, wieczne zatracenie w oddaleniu od oblicza Pana -> Ap: jezioro ognia i "na zewnątrz" (2, #S)
    • .10 Pan przyjdzie w określonym dniu aby być uwielbionym wśród świętych i podziwianym przez wszystkich, którzy uwierzyli (#PJ)
  8. 2Tes 2 - tu jest o przyjściu Pana i naszym spotkania z Nim (1, N, #An))
    • .2 nie dajcie się zwieść
    • bo będzie tak:
      • najpierw przyjdzie odstępstwo i objawi się człowiek niegodziwościsyn zatracenia; (#An)
      • .4 ten gość wynosi się ponad wszystko co się czci, i wywyższa się nad Boga (#An)
      • zasiądzie w świątyni Bożej - podając się za Boga
      • .7 tajemna moc nieprawości już działa
      • .8 Pan Jezu zabije tego gościa tchnieniem ust swoich i zniweczy blaskiem przyjścia swego -> Ap 19.15,20-21 (#PJ, #An)
      • .9 przyjdzie z wszelką mocą, wśród znaków, cudów
      • ludzie będą osądzeni gdyż nie przyjęli miłości prawdy
  9. 1Tym 4: 1-4 o zwodzicielach w późniejszych czasach (1, N)
  10. 1Tym 6:14-16 - zachowaj przykazanie aż do przyjścia Pana Jezusa, który we właściwym czasie ukaże się (1, N, #PJ)
  11. 2Tym 1:18 - będzie dzień Pana (3, Z)
  12. 2Tym 2:10-13 (1, N) o naszym przyszłym królowaniu (1, N, #Kr)
  13. 2Tym 3:1-7,13 - w dniach ostatecznych będą trudne czasy, a ludzie (1, N)
    • 3:2 ludzie będą …. i tu jest lista
    • 3:5 przybierają formę pobożności ale zaparli się jej mocy (ludzie religijni)
    • 3:7 ciągle się uczą ale do (P)poznania dość nie mogą.
    • 3:13 c.d. w dniach ostatnich …. będą wprowadzać innych błędy sami będąc w błędzie - więc dni ostatnie zaczęła się już w I wieku.
  14. 2Tym 4:8 - specjalna korona (wieniec) dla tych co umiłowali przyjście Pana (2, Z, #Kr)
  15. 2Tym 4:18 (2, Z) Pan ma moc nas wyrwać od złego
Spróbujemy do tego miejsca !!!!

 

 

5 listopada 2023
  1. Heb 1:5-6 kiedy Bóg ponownie wprowadza Pierworodnego na świat (TNPN nie ma słowa ponownie) (2, N, #PJ)
  2. Hbr 9,27-28 - każdy człowiek umrze a potem będzie sąd !!!!
  3. Hebr 9:28 - Chrystus drugi raz się ukaże tym którzy go oczekują ku zbawieniu (1, N, #PJ)
  4. Heb 10:25.nn
    1. Heb 10:25 (2, Z) czy widzimy, że przybliża się ów dzień?
    2. Heb 10:30 Pan będzie sądzić swój lud (2, N, #S)
    3. .36 abyśmy dostąpili 
    4. Hebr 10:37-38 - jeszcze mała chwila a przyjdzie ten, który ma przyjść … i lepiej się nie cofać (1, Z)
  5. Heb 12:26-28 (1, N, #Kr, #Ks) w przeciwieństwie do królestwa świat (ziemia i niebo) będzie wstrząśnięty
  6. Heb 13:14 (1, N, Z) - na ziemi miasta są nie trwałe więc oczekujemy tego miasta co ma nadejść.
  7. Jak 1:12 - kto wytrzyma próbę dostanie koronę (wieniec) życia (2, Z, #Sa)
  8. Jak 5:7-9 - bądźmy cierpliwi aż do przyjścia Pana - umocnijmy serca bo przyjście Pana jest bliskie (1, Z)
  9. 1P1:13 - dostąpimy łaski przy objawieniu się Jezusa (2, Z)
  10. 1P4:7 - przybliża się koniec wszystkich - więc bądźmy trzeźwi (1, Z)
  11. 1P4:17-18 - sąd rozpocznie są od domu Bożego, a gdzie po sądzie będą grzesznicy - nie będzie łatwo (1, N, #S)
  12. 1P5:4 Gdy ujawni się Jezus otrzymamy niewiędnący wieniec chwały (1, Z, #Kr) -> 1:13
  13. 2P2:9-10 Pan wyrwie z próby i (coś o sądzie) niesprawiedliwych zachować na dzień sądu (1, N, #S)
  14. 2P3 (1, N)
    • .3 w dniach ostatecznych przyjdą szydercy z drwinami -> 2Tym 3
    • będą szydzić: gdzie jest przyjście Pana? już 2000 lata mówicie, że przyjdzie i nic!
    • .5 było już tak kiedyś, w potop też nikt nie wierzy
    • .7 teraz niebo i ziemia są zachowane na dziś sądu i na zagładę
    • .8 jeden dzień to tysiąc lat…. ale Pan nie zwleka, okazuje cierpliwość i chce aby wszyscy przyszli do opamiętania
    • .10 dzień Pański przyjdzie jak złodziej (1, #PJ)
    • niebiosa z trzaskiem przeminą, żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie spłoną (1, N, #Ks)
    • .10-12 podstawy tego świata stopnieją
    • .13 my oczekujemy nowej ziemi i nowych niebios w których mieszka sprawiedliwość. (1, N, #Ks, #Nz)

 

 *** do tego miejsca zrobione 5 listopada.... ***************x**************
  1. 1J 2:18 (1, N, #An) - Antychryst nadchodzi a my jesteśmy w. czasach końca.
    1. jest dziś wielu antychrystów
    2. jeden szczególny ma przyjść, nadchodzi.
    3. Żyjemy w czasach końca 
  2. 1J25 życie wieczne
  3. 1J 2:28 - trwajmy w Jezusie, aby gdy się objawi byśmy niezawstydzeni i mogli śmiało stanąć przed Nim (1, Z, #PJ)
  4. 1J 3:1-3 - jesteśmy dziećmi Bożymi… ale jeszcze się nie objawiło czym będziemy, choć wiemy, że będziemy do Niego podobni. (1, N, #Pr), i ujrzymy
  5. 1J 4:17 - możemy mieć niezachwianą ufność w dzień sądu - gdyż jaki On jest tacy i my jesteśmy na tym świecie (2, Z, #S)
  6. Judy 14n - pan przychodzi z tysiącami swoich święty aby ukarać bezbożników. (Ap 19.13nn - szły za nim wojska, w biały lew) (1, N, #PJ)
  7. Jud 24-25 Bóg postawi nas ustrzec wobec swojej chwały (1, Z)

 

koniec pracy 12 lóstopada 2023

  1. Ap (1, N, Z)

 

 *** Matariał z poprzedniego studium ***************x**************
  1. Mt24-25 (1,N)
    • 24:4 (1) ostrzeżenie przed zwiedzeniem
    • (1) .6 - zalecenie: mamy się nie trwożyć! -> Ap1:1
    • zapowiedzi:
      • .15 zachęta do czytania proroka Daniela #Za
      • .29-31 znak i przyjście Syna Człowieczego (1, #PJ) w Mt jest pytanie o znak przyjścia Jezusa.
      • .32 uczmy się od drzewa figowego  #Zc
      • .36 i tylko Ojciec wie kiedy dzień ten nastąpi -> Ap19 Wesele Baranka i -> sposób zawierania ślubu w Izraelu
      • .38 że będzie jak z Noem #Cz
      • .42-.51 czuwajcie bo przyjdzie jak złodziej w nocy (#Cz)
      • .45 przypowieść o słudze wiernym i roztropnym  (#Cz) Uwaga: ten sługa robi to, czego nie może robić starszy wg Tyt 1:7n; por. Dz 20:18nn(!28-30)
    • 25:1-.13 (1, N) dziesięć panien
      • panny mądre są przygotowane i mogą czekać dłużej
      • .13 "czuwanie" #Cz
    • 25:14-.30 przypowieść o talentach (.30 o nieużytecznym słudze -> do ciemności zewnętrznych) (1, N)
      • (N) Pan odchodzi i wraca
      • talenty są wg. zdolności
      • czuwaniem jest zlecona praca
      • Uwaga: nieposłuszni poddani są w Łk 19:14, 27???
    • .31nn - (1, N) sąd nad narodami, owce i kozły
      • 25:34 narody też dziedziczą - dziwne.
  2. Mk13 (1, N)
    • spójrz na świątynię - jaka budowla? nie zostanie kamień na kamieniu
    • .5 uważajcie na zwiedzenia
    • zapowiedź (1, #Zc)
      • .6 będą mówi, że są Chrystusami
      • .8 wojny, głód zamęt, trzęsienia ziemi
      • .9 i .11 prześladowania
      • .10 ewangelia będzie głoszona wszystkim narodom
    • .14 zachęta do czytania Daniela
    • zapowiedzi: (1, #Zc)
      • nie wchodźcie do miasta, uciekajcie
      • biada brzemiennej i karmiącej
      • .19 nigdy wcześniej nie było i nie będzie takich prześladowań
      • .20 Pan skróci te dni ze względu na wybranych
    • zapowiedzi (kolejna seria): (1, #Zc)
      • .25 będą gwiazdy spadać, moce nieba (δυναμεις)  będą poruszone
      • .26 znak Syna Człowieczego przychodzącego z mocą (δυναμεως) i chwałą (δοξης)
      • .27 zbiera swoich wybranych bo pośle aniołów -> Ap14:13-16 zbieranie plonu
      • .28 uczcie się od drzewa figowego
    • .35-37 czuwajcie (1, #Cz)
  3. Łk 9:26 (3, #PJ) Syn Człowieczy przyjdzie w chwale swojej, Ojca i aniołów świętych
  4. Łk 12:35-48 (2, #Cz)
    • .35 czuwajcie przepasani lampy zapalone
    • .37 bo Pan przyjdzie
    • .39 analogia do złodzieja i nie spodziewania się godziny
    • .42 sługa wierny i roztropny
    • .47 słucha leniwy odbierze wiele razów
    • .48 rozliczenie sług
  5. Łk 12:49 
    • .49 Jezus przynosi podziały, ogień ma rzuci i pragnie aby już zapłoną
    • .54-56 umiejętność rozpoznawania pogody i znaków (#Zc) - choć to bardziej dotyczy współczesnych Jezusowi Żydów, którzy Go nie rozpoznali
  6. Łk 17:20 o Królestwie Bożym
    • uwaga: czytając należy rozróżnić dni od dnia.
    • .20 faryzeusz pytają: kiedy przyjdzie? więc Jezus odpowiada
    • .23 będziecie pragnieli zobaczyć dzień Syna Człowieczego
    • .24 błyskawica zabłyśnie przez całe niebo
    • .26 będzie jak za dni Noego, ale i za dni Lota w Sodomie
    • .31 jak jesteś na dachu, nie wchodź do domu, pamiętaj żonę Lota
    • .34-35 jeden będzie wzięty, drugi zostawiony
    • .36 ->NR wycina, a TR naprawia trochę na siłę, Biz nie ma
  7. Łk 19:11nn - przypowieść o grzywnach (minach) (1, N)
    • ludzie dzielą się na zbuntowanych poddanych i sługi
    • słudzy dzielą się na skutecznych i kiepskich
    • .17, 19 skuteczni będą zarządzać miastami - sugestia, że to będzie to na ziemi
    • .26 kiepskim się zabiera to co mieli i ( -> kodeks Bezy .27b jest kopią Mt 25:30) nieużytecznego sługi wyrzuć na zewnątrz w ciemności, tam będzie płacz i zgrywanie zębów.
    • zbuntowani poddani są ścinani w publicznej egzekucji (.14 - oskarżenie: nienawidzili, wysłali petycje; .27 - egzekucja)
  8. Łk 21:6nn - mowy o przyszłości (1, N)
    • .6 przyjdą dni…. kiedy? o świątyni kamień na kamieni
    • .8 nie dajcie się zwieść!
    • zapowiedzi
      • .9 wojny, rozruchy
      • .11 trzęsienia ziemi
      • .12 lecz wcześniej będą was prześladować
      • .18 ale wasze włosy nie zginą
      • .20 Jerozolima będzie otoczona i spustoszona
      • .24 Jerozolima będzie deptana przez poganczasy pogan przeminą
      • .25 będą znaki na słońcu
      • .27 przyjście Syna Człowieczego będzie widać - z mocą i chwałą
      • .29 figowiec i inne drzewa
      • .34 pilnujcie swoich serc!
      • .36 czuwajcie modląc się!
  9. J 5:43: Przyszedłem w imieniu mego Ojca, a nie przyjmujecie mnie. Jeśli ktoś inny przyjdzie we własnym imieniu, tego przyjmiecie. - proroctwo o przyjściu Antychrysta - forma przyszła, dokonana.
  10. J 11:25-26 Jezus jest zmartwychwstaniem i życiem (1, #Pr)
    • ToDo: wsadzić ten werset do nauczania o przemienieniu i pochwyceniu
    • -> 1Tes 4:16 zmartwychwstanie tych, którzy umarli w Chrystusie
    • -> 1Kor15 nie wszyscy pomrzemy, ale wszyscy będziemy przemienieni
  11. J 12:26 - Jezus mówi, że "mój sługa będzie tam gdzie Ja będę". Gdzie będzie Jezus? I w niebie i na ziemi (2, N, Z)
  12.  J 14
    • .1-3 wiele mieszkań w domu Ojca, Jezus przyjdzie i zabierze kościół do siebie; analogia sposobu zawierania małżeństw w Izraelu;
      • Jezus przyjdzie jak Ojciec wyznaczy chwilę
      • Jezus jest oblubieńcem, zgromadzenie Jego ciałem
  13. J 16:16-22 Jezus znika i pojawia się (1, Z)
    • raz, jak po śmierci zmartwychwstaje
    • drugi raz, jak w przyszłości przyjdzie
    • .21-22 aluzja do porodu u kobiety, jest ból ale potem jest radość
  14. J 17:24 - uczniowie będą razem z Jezusem i będą oglądali Jego chwałę

 

 

 

 


Kategorie: teologia / biblia / studia, biblia, apokalipsa '2019, eschatologia, teologia / eschatologia, _blog


Słowa kluczowe: studium biblijne, apokalipsa


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
24 października 2023 (wtorek), 18:36:36

Studium 2J (drugi list Jana, na KFC)

Treść w przekładzie toruńskim (TPNP): 

Wstęp

(1) Starszy, do wybranej pani i do jej dzieci, które ja miłuję w prawdzie, i nie tylko ja, ale i wszyscy, którzy znają prawdę, (2) Ze względu na prawdę, która pozostaje w nas i będzie z nami do nastania wieku.

(3) Z wami będzie też łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i od Pana Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, w prawdzie i w miłości.

Treść

(4) Uradowałem się bardzo, że między twoimi dziećmi znalazłem takie, które chodzą w prawdzie, stosownie do przykazania, które otrzymaliśmy od Ojca.

(5) A teraz proszę cię, pani – nie jako piszący ci nowe przykazanie, lecz to, które mieliśmy od początku – abyśmy jedni drugich miłowali.

(6) A to jest miłość, abyśmy postępowali według Jego przykazań, to jest przykazanie, które słyszeliście od początku, abyście zgodnie z nim postępowali.

(7) Gdyż liczni zwodziciele wyszli na świat, którzy nie wyznają Jezusa Chrystusa przychodzącego w ciele; taki jest zwodzicielem i antychrystem.

(8) Uważajcie na siebie, byście nie stracili tego, co wypracowaliście, ale odebrali pełną zapłatę.

(9) Każdy, kto przekracza naukę Chrystusa i nie trwa w niej, nie ma Boga; kto trwa w nauce Chrystusa, ten ma i Ojca, i Syna.

(10) Jeśli ktoś przychodzi do was, a nie przynosi tej nauki, nie przyjmujcie go do domu, ani mu nie mówcie: Witaj! (11) Albowiem kto takiemu mówi: Witaj! jest uczestnikiem jego złych czynów.

Zakończenie

(12) Mając wam wiele do napisania, nie chcę tego czynić posługując się papierem i atramentem, ale mam nadzieję, że do was przyjdę i osobiście z wami będę mówić, aby radość nasza była pełna.

(13) Pozdrawiają cię dzieci siostry twojej wybranej.

Amen. 

 Osoby:

  1. Starszy - zapewne Jan
  2. Wybrana Pani - pewnie jakiś zbór, albo szerzej, oblubienica....
    1. Ta Pani ma dzieci, które chodzą w prawdzie
  3. Dzieci wybranej pani - to są pewnie święci
    1. mają nie przyjmować takich, którzy....
  4. Siostra tej Pani - pewnie jakiś inny zbór?
  5. Dzieci tej siostry

 


Kategorie: _blog, kfc, biblia


Słowa kluczowe: 2J, drugi list jana


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
15 maja 2023 (poniedziałek), 09:50:50

Przypowieści Salomonona (składnica)

Składnica plików, co się przydadzą.

Historia:

  • jesień 2018 - zaczynamy studiowanie na dachu filharmonii -> Śniadania z Salomonem
  • styczeń 2021 - zaczynamy drugi raz, po przerobieniu Koheleta i Hioba
  • 2023 - zaczynamy od nowa, po rozdziale ….
    • 15 maja - robię rozdział 8 i 9, bo nie powinno się ich dzieli - wypowiedź Mądrości, albo mądrej kobiety… pod koniec komentarz złej. Czytać razem!

Kategorie: _składnica, biblia


Słowa kluczowe: śniadanie z salomonem, przy, przysłowia, mądrość salomona, mądrość


Galeria plików multimedialnych


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
11 maja 2023 (czwartek), 07:09:09

Mądrość (Hi28:28, Prz3:7)

Dwa proste wersety do zapamiętania:

  • Hi 28:28 UBG "A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła jest rozumem."
  • Prz 3:7 UBG "Nie bądź mądrym we własnych oczach, ale bój się PANA i odstąp od zła."

i jeszcze w ramce, do zapamiętania, księgi Hioba:

Bojaźń Pana, ona jest mądrością,
a odstąpienie od zła jest rozumem.
(Hi 28:28b)

Z Mądrości Salomona:

Bój się PANA i odstąp od zła.
(Prz 3:7b)

Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: mądrość, Hi28, Prz3


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
4 maja 2023 (czwartek), 12:07:07

Boska Jego moc obdarzyła nas wszystkim co potrzebne do życia i pobożności (2P1:3nn)

Znalazłem fajny obrazem obrazujący wersety 2P1:3-11,. Tak fajny i tak prosty, ze sobie go tu zachowuję wcześniej studiując ten problem z bliskimi.

Przy okazji ciekawa uwaga: myślę, że 2P1:3-11 to streszczenie 1P, tak jakby Piotr pisząc to chciał opowiedzieć o trudnych tematach (bo ten list jest o trudnych sprawach) ale zanim w to wejdzie chce albo przypomnieć, albo poinformować o tym co napisał w 1P.

Jak zapamiętać 2P1:1-11? A warto to zapamiętać!

 Schodki:

  1. wiara
  2. cnota
  3. poznanie
  4. powściągliwość (TPN: opanowanie, x. Popowski: wstrzemięźliwość)
  5. cierpliwość (TPN, PNŚ: wytrwałość)
  6. pobożność (ευσεβεια eusebeia pobożność)
  7. przyjaźń braterską (φιλαδελφια filadelfia braterstwo – miłowanie braci)
  8. miłość (αγαπην agapēn miłość)

 Tabelka do analizy treści:

Treść Analiza
2P 1:1-11 BT5 " (1) Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki sprawiedliwości Boga naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, otrzymali wiarę równie godną czci jak i nasza: Autor się przedsstawia
(2) Łaska wam i pokój niech będą udzielone obficie przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego! życzenia, ale ….
(3) Tak samo Boska Jego moc udzieliła nam tego wszystkiego, co się odnosi do życia i pobożności, przez poznanie Tego, który powołał nas swoją chwałą i doskonałością (dosł: cnotę).

Fakty:

  • moc Boga udzieliła - forma przeszła, dokonana - wszystkiego
  • mamy więc wszystko co potrzebne do życia i pobożności
  • dokonało się to przez to, że poznaliśmy Pana
  • Pan nas powołał - jak? swoją chwałą do doskonałością.
(4) Przez nie zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się dzięki nim stali uczestnikami Boskiej natury, skoro wyrwaliście się z zepsucia [wywołanego] na świecie żądzą. Pytanie: przez nie (nim)? przez co, bo nie wiem?
(5a) Dlatego też właśnie, dołożywszy całej pilności, dodajcie do wiary waszej cnotę. ...  
(5b) do cnoty poznanie, (6) do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność, (7) do pobożności przyjaźń braterską, do przyjaźni braterskiej zaś miłość.

Schodki:

  1. wiara
  2. cnota
  3. poznanie
  4. powściągliwość (TPN: opanowanie)
  5. cierpliwość (TPN, PNŚ: wytrwałość)
  6. pobożność (ευσεβεια eusebeia pobożność)
  7. przyjaźń braterską (φιλαδελφια filadelfia braterstwo – miłowanie braci)
  8. miłość (αγαπην agapēn miłość)
(8) Gdy bowiem będziecie je mieli, i to w obfitości, nie pozostawią was one bezczynnymi ani bezowocnymi w poznawaniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Dwie miłe konsekwencje:

  1. nie grozi bezczynność
  2. nie grozi bezowocność - więc będą owoce.
(9) Komu bowiem ich brak, jest ślepy - będąc krótkowzrocznym, zapomniał o oczyszczeniu z dawnych swoich grzechów.   Ale uwaga: są chrześcijanie cieleśni, skoro …. (1) oczyszczeni z danych grzechów (a więc przeszli przez zbawienie) zapomniał o tym, i nie ma tych cnot (bo nie dołożył) cech charakteru.
(10) Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! To bowiem czyniąc, nie upadniecie nigdy. (11) W ten sposób szeroko stanie przed wami otworem wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.  Zachęta i obietnica
   
 

Drugi raz ta sama tabelka aby lepiej zapamiętać na TPNP

Jak zapamiętać 2P1:1-11? A warto to zapamiętać!

 Schodki:

  1. wiara
  2. cnota
  3. poznanie
  4. powściągliwość (TPN: opanowanie, x. Popowski: wstrzemięźliwość)
  5. cierpliwość (TPN, PNŚ: wytrwałość)
  6. pobożność (ευσεβεια eusebeia pobożność)
  7. przyjaźń braterską (φιλαδελφια filadelfia braterstwo – miłowanie braci)
  8. miłość (αγαπην agapēn miłość)

 Tabelka z Przekładem Toruńskim do zapamiętania 2P1:1-11

Treść wg TPNP Uwagi
(1) Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy z nami otrzymali równie cenną wiarę przez sprawiedliwość Boga naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa.

Adresaci tego listu otrzymali (czas przeszły, dokonany) wiarę tak samo cenną jak wiara apostołów.

Otrzymali ją bo Bóg jest sprawiedliwy, i sprawiedliwy jest Pan Jezus - Zbawiciel.

(2) Łaska i pokój niech się wam rozmnoży przez dogłębne poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego. Łaska ma się rozmnożyć poprzez poznanie Boga.
(3) Gdyż boska Jego moc darowała nam wszystko, co potrzebne do życia i pobożności przez dogłębne poznanie Tego, który nas powołał przez własną chwałę i cnotę, (4) Przez które zostały nam dane największe i drogocenne obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, jako ci, którzy uciekli od zepsucia, które na tym świecie jest przez pożądliwość.

 

  • Boska moc darowała - czas przeszły, dokonany
  • mamy się stać uczestnikami boskiej natury
  • zepsucie jest przez pożądliwość (επιθυμια epithymia pożądanie – żądzę)
  • od tego zepsucia uciekliśmy
(5) I dlatego przykładając wszelkie staranie, zaopatrzcie przez waszą wiarę cnotę, a przez cnotę poznanie, (6) A przez poznanie opanowanie, a przez opanowanie wytrwałość, a przez wytrwałość pobożność, (7) A przez pobożność miłość braterską, a przez miłość braterską miłość.
  1. wiara
  2. cnota
  3. poznanie
  4. opanowanie (BT: powściągliwość)
  5. wytrwałość (BT: cierpliwość)
  6. pobożność
  7. miłość braterska
  8. miłość
(8) One bowiem, istniejąc i pomnażając się w was, nie pozostawią was bezczynnymi ani bezowocnymi w dogłębnym poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.

 Jak będziesz wchodził po schodkach to te cechy charakteru:

  • nie będę bezczynny
  • nie będę bezowocny, czyli te czynności przyniosą owoc
  • owocem będzie poznanie Pana Jezusa.

(9) Kto bowiem ich nie posiada, ten jest ślepy, krótkowzroczny i zapomniał, że otrzymał oczyszczenie ze swoich dawnych grzechów.

Problem "chrześcijan cielesnych" - kto nie wzrasta jest

  • ślepy
  • krótkowzroczny
  • zapominalski bo ...
  • zapomiał, że otrzymał oczyszczenie
(10) Dlatego, bracia, tym bardziej starajcie się gorliwie uczynić pewnym swoje powołanie i wybranie; to bowiem czyniąc, z pewnością nigdy się nie potkniecie.  Paraf. Starajcie się dokładać (schodki) bo idąc w górę schodków nie potkniesz się!
(11) W ten sposób bowiem obficie będzie wam zapewnione wejście do wiecznego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa."  

 

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studium, lekcja


Słowa kluczowe: 2p1, 2p, cnota, poznanie, miłość, rozwój


Komentarze: (1)

wojtek, May 29, 2023 10:03 Skomentuj komentarz


Schodków jest 7, bo budując na wierze dokładamy takie rzeczy:
- cnota (αρετην aretēn)poznanie (γνωσιν gnōsin)
- powściągliwość (TPN: opanowanie)
- cierpliwość (TPN, PNŚ: wytrwałość)
- pobożność, bogobojność (ευσεβεια eusebeia)
- przyjaźń braterską, miłowanie braci (φιλαδελφια filadelfia)
- miłość (αγαπην agapēn)

Skomentuj notkę
13 kwietnia 2023 (czwartek), 18:10:10

Opisu stworzenia wg Gen1, w pustej tabelce, do druku na A4

Tabelka, którą można sobie wydrukować na A4, aby w celkach umieścić 6 obrazków obrazujących.

Historia stworzenia wg. Księgi Rodzaju, rozdział 1

(1) Na początku (…)
(3) Wtedy Bóg rzekł: (6) A potem Bóg rzekł:

(9a) A potem Bóg rzekł: 

 

 

 

 

 

 

 

(5b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy. (8b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi. (13) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień trzeci.

(14a) A potem Bóg rzekł:

(20) Potem Bóg rzekł: (24a) Potem Bóg rzekł:
(19) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień czwarty. (23) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień piąty.  (31b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień szósty.
(…) (2:2) A gdy ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego (…)

Kategorie: biblia, teologia / biblia / studia, _blog


Słowa kluczowe: stworzenie, stworzyciel, gen1


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
8 kwietnia 2023 (sobota), 12:58:58

Opisu stworzenia wg Gen1, UBG w tabelce, do druku na A4

Treść Gen 1 wg UBG, wpisana w tabelkę obrazującą symetrie

(1) Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię(2) Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.

(3a) Wtedy Bóg rzekł:

(3b) Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość. (4) Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. (5) I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.

I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy.

(6a) A potem Bóg rzekł

(6b) Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich! (7) Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, (8a) Bóg nazwał to sklepienie niebem.

(8b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi.

(9a) A potem Bóg rzekł

(9b) Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha! A gdy tak się stało, (10) Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem.
Bóg, widząc, że były dobre, (11) rzekł: Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona.

I tak się stało. (12a,b,c) Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. (12d) A Bóg widział, że były dobre.

(13) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień trzeci.

(14a) A potem Bóg rzekł:

(14b) Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; (15) aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią.

I tak się stało.

(16) Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy.

(17) I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; (18) aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności.
(18b) A widział Bóg, że były dobre.

(19) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień czwarty.

(20a) Potem Bóg rzekł:

(20b) Niechaj się zaroją wody od istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!

(21) Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju.

Bóg, widząc, że były dobre, (22a) pobłogosławił je tymi słowami: (22b) Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody w morzach, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi.

(23) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień piąty.

(24a) Potem Bóg rzekł:

(24b) Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!

I stało się tak: (25a) Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. 

(25b) I widział Bóg, że były dobre.

(26) A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!

(27) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę(28) Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich:

Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi.

(29) I rzekł Bóg: Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. (30) A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona. I tak się stało.

(31a) A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.

(31b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień szósty.

(2:1) W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy jej [stworzeń]. (2) A gdy ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. (3) Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał, stwarzając.

Kategorie: biblia, teologia / biblia / studia, _blog


Słowa kluczowe: stworzenie, stworzyciel, gen1


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 kwietnia 2023 (piątek), 08:06:06

Opisu stworzenia wg Gen1, BT w tabelce, do druku na A4

Legenda?

  • wytłuszczenie, podkreślenie i kursywa - to jakiś byt, powinien znaleźć się na obrazku
  • czynności uczynione przez Boga
  • dobre - ważne słowo
  • numer dnia

Obszar poniżej powinien dać się wydrukować na A4 i jest wygodny do pracy z pustą tabelką na obrazki.

Treść Gen 1 wg Biblii Tysiąclecia, wpisana w tabelkę obrazującą symetrie

(1) Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. (2) Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.

(3a) Wtedy Bóg rzekł:

(3b) Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość.

(4) Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności.

(5a) I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.

(5b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy.

(14) A potem Bóg rzekł:

(14b) Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; (15) aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią. I tak się stało.

(16) Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. (17) I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; (18) aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności.

(18b) A widział Bóg, że były dobre.

(19) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień czwarty.

(6) A potem Bóg rzekł:

(6b) Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich! (7) Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, (8) Bóg nazwał to sklepienie niebem.

(8b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi.

(20) Potem Bóg rzekł:

(20b) Niechaj się zaroją wody od istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!

(21) Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju.

Bóg, widząc, że były dobre, (22) pobłogosławił je tymi słowami: Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody w morzach, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi.

(23) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień piąty

(9a) A potem Bóg rzekł:

(9b) Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!

A gdy tak się stało, (10) Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem.

Bóg, widząc, że były dobre, (11) rzekł: Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona.

I tak się stało.

(12a,d) Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków.

(12e) A Bóg widział, że były dobre.

(13) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień trzeci.

(24a) Potem Bóg rzekł:

(24b) Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów! I stało się tak:

(25) Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre.

(26) A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!

(27) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.

(28) Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi.

(29) I rzekł Bóg: Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. (30) A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona. I tak się stało.

(31) A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.

(31b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień szósty.

(2:1) W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy jej [stworzeń]. (2) A gdy ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. (3) Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał, stwarzając.

Kategorie: biblia, teologia / biblia / studia, _blog


Słowa kluczowe: stworzenie, stworzyciel, gen1


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
4 kwietnia 2023 (wtorek), 16:42:42

Dwie myśli z Listu do Tytusa.

Jeżeli masz mało czasu to po prostu je przedczytaj. Jeżeli masz więcej czasu to przeczytaj uważnie. A może przeczytaj na głos tak aby ktoś obok (nie ważne czy człowiek, czy duch, czy też Twój kot) usłyszał te zdania tak jak brzmią.
A jeżeli masz więcej czasu to dokonaj rozbioru logicznego bo w polskim tłumaczeniu są piękne, wielokrotnie złożone, tak więc wiele tam orzeczeń, które mają swą moc, bo umieszczone są w czasie przeszłym, albo przyszłym, ale na pewno są.
 
Do roboty!
 
Tt 2:11-14: "Ukazała się bowiem wszystkim ludziom zbawienna łaska Boża, Nauczająca nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości, i w obecnym wieku żyli roztropnie, sprawiedliwie i pobożnie. Oczekując szczęśliwej nadziei i ukazania się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na szczególną własność, gorliwy w dobrych czynach."
 
Tt 3:3-7: "Bo i my kiedyś byliśmy nierozumni, nieposłuszni, zagubieni, zniewoleni przez przeróżne żądze i rozkosze, żyjący w gniewie i zazdrości, znienawidzeni i do siebie nawzajem odnoszący się z nienawiścią. Gdy jednak objawiła się dobroć i miłość naszego Zbawcy, Boga, do ludzi, zbawił nas nie na podstawie naszych uczynków, dokonanych w sprawiedliwości, lecz dzięki swemu miłosierdziu, przez kąpiel odrodzenia i odnowę, której dokonuje Duch Święty. Tego Ducha wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę, abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się dziedzicami, zgodnie z nadzieją życia wiecznego."
 

 
Ukazała się bowiem wszystkim ludziom zbawienna łaska Boża,
nauczająca nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości,
i w obecnym wieku żyli roztropnie, sprawiedliwie i pobożnie oczekując szczęśliwej nadziei
i ukazania się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa,
który dał samego siebie za nas,
aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości
i oczyścić sobie lud wybrany na szczególną własność, gorliwy w dobrych czynach.
(Tt 2:11-14)
 
Bo i my kiedyś byliśmy nierozumni, nieposłuszni, zagubieni, zniewoleni przez przeróżne żądze i rozkosze,
żyjący w gniewie i zazdrości, znienawidzeni i do siebie nawzajem odnoszący się z nienawiścią.
Gdy jednak objawiła się dobroć i miłość naszego Zbawcy, Boga, do ludzi,
zbawił nas nie na podstawie naszych uczynków, dokonanych w sprawiedliwości, lecz dzięki swemu miłosierdziu, przez kąpiel odrodzenia i odnowę, której dokonuje Duch Święty.
Tego Ducha wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę,
abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się dziedzicami, zgodnie z nadzieją życia wiecznego.
(Tt 3:3-7)
 

Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: tyt2, tyt3


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
3 kwietnia 2023 (poniedziałek), 14:06:06

Druga ('2023) analiza opisu stworzenia w Księdze Rodzaju

Tabelka z analizą

 

 Treść wg Biblii Tysiąclecia 5 Uwagi
     
(1) Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. (2) Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. 

Rysunek:

  • ciemność nad powierzchnią wód
  • Duch Boży nad wodami
     
(3) Wtedy Bóg rzekł:   (3b) Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość. .

rozdzielenie światłości do ciemności

 

  (4) Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. (5) I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą

Rysunek:

  • Oddzielenie światła od ciemności.

 

Definicje:

  • dzień to światłość
  • noc to ciemność
   
(5b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy  
 

 

 
 (6) A potem Bóg rzekł:

Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!

sklepienie oddzielające wody od wód

Rysunek:

  • Sklepienie oddzielające wody od wód
 

(7) Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, (8) Bóg nazwał to sklepienie niebem.

Definicja:

  • sklepienie rozdzielające wody górne od wód dolnych to niebo
   
(8b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi  
     
(9) A potem Bóg rzekł:  

(9b) Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha! A gdy tak się stało,

Zebranie wód dolnych w jedno miejsce aby ukazała się ziemia.

Rysunek:

  • zebranie (granice) wód
  • po drugich stronie granicy powierzchnia sucha - ziemia.

 

 

(10) Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem.

Definicje:

  • ziemia to powierzchnia sucha
  • morze to zbiorowisko wód
Bóg, widząc, że były dobre, (11) rzekł:

Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona.

 Polecenie do ziemi.

Rysunek:

  • trawy, nasionka traw,
  • drzewa i ich nasiona
 I tak się stało.    
 

(12) Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. 

 Opis tego co się stało.
(12c) A Bóg widział, że były dobre    
   
(13) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień trzeci.    
   
(14) A potem Bóg rzekł:  

(14b) Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; (15) aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią.

Rysunek:

  • Ciała niebieskie oddzielające dzień od nocy
  • Pory czasu: pory roku, dni, lata
     
  (16) Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. 

Rysunek:

  • Słońce
  • Księżyc
  • Gwiazdy
  (17) I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; (18) aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. Rysunek:
  • I to ma być na sklepieniu nieba
A widział Bóg, że były dobre.    
     
(19) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień czwarty.   
     
(20) Potem Bóg rzekł:

(20b) Niechaj się zaroją wody od istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!

Rysunek:

  • Roje istot żywych  i ptactwa nad, ale pod sklepieniem nieba
  (21) Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju.  
Bóg, widząc, że były dobre, (22) pobłogosławił je tymi słowami: Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody w morzach, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi.

Polecenie do tych istot.

Rysunek:

  • Dużo tych istot ma być bo mają się rozmnążać
   
(23) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień piąty.   
     
(24) Potem Bóg rzekł:  (24b) Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów! I stało się tak: 

Polecenie do ziemi.

Rysunek:

  • bydło
  • zwierzęta pełzające
  • dzikie zwierzęta
  (25) Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi.  
I widział Bóg, że były dobre.    
(26) A wreszcie rzekł Bóg:  Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi! 

Rysunek:

  • Człowiek na obraz Boga
  • panujący nad istotatami
  (27) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.

Rysunek:

  • Człowiek na obrez Boga
(28) Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich:

Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi.

 rozkaz
(29) I rzekł Bóg: 

Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. 

 rozkaz do człowieka c.d.

 

Rysunek:

  • Człowiek jedzący owoce i ich nasiona
 

(30) A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona. 

Rysunek:

  • Zwierzaki pasące się na łące
I tak się stało.    
(31) A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre  
   
(31b) I tak upłynął wieczór i poranek - dzień szósty  
   
 (2:1) W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy jej [stworzeń].  
 (2) A gdy ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.  
  (3) Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał, stwarzając.  

 

 

Poszukiwanie symetrii bo jest: 

Działanie poprzez podział

Działanie poprzez tworzenie

#1.

Podział na światło i ciemność.

#4.
Stworzenie słońca, księżyca i gwazdy.

#2.

Podział na wody nad i wody pod niebem

#5.

Zapełnienie tego co pod niebem: ptaki i ryby

#3.

Podział wód pod niebem na morza i lądy.

#6.

Zapełnienie lądów: zwierzaki a potem człowiek.

#7.
Bóg odpoczął.

 

 szesc dni stworzenia


Kategorie: biblia, teologia / biblia / studia, _blog


Słowa kluczowe: stworzenie, stworzyciel, gen1


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 listopada 2022 (poniedziałek), 23:26:26

Studium: Jan Chrzciciel, jesień 2021 na IPP

Jan Chrzciciel, jesień 2021 na IPP

 
O Janie Chrzcicielu - robiony 7 listopada 2021
  • Cwiczenie: Co z prologu do Jana jest o Janu Baptyście
    • J1:6-8 Jan nie jest światłością ale świadkiem
    • 15-16 Jan o Jezusie
  • Łk 1:1 - Uwaga: Łukasz pisze, że po kolei!
  • Łk 1:5-25 - Elżbieta i Zachariasz
    • zmiana kapłańska Abdiasza - kiedy?
      • -> kiedy urodził się Jezus i zmiana Abdiasza
    • .15 Jan będzie wielki, skieruje do Boga, pójdzie w mocy Eliasza…. i wzbudziś gotowość
      • będzie wielki wobec Pana
      • nie będzie pił wina ani mocnego napoju
      • Duch Święty go napełniu już w łonie matki
      • skieruje wielu do Pana i Boga
      • pójdzie przed Nim w duchu i mocą Eliasza
    • .19 Gabriel !!!
    • .20 nie uwierzył !!!
      • -> pieczęć Malachiasza -> kapłan i kapłan!!!
  • 26-38 - wstawka o Marii (Gabriel)
    • .26 znowu Gabriel
    • .28 - jak to się ma do modlitwy
      • .28 BT, x.Wujek - łaski pełna
      • .28 NŚ, BW, oddarzona łaską
      • Żyd - oddarzona łaską
    • .31 - zajdziesz w ciążę ! refelacja u Zaręby
    • .32-33 proroctwo - będzie królował! Kiedy !!!
      • to będzie wypełnione
      • -> uczniowie o to pytają w Dz1:6
  • .39 - Maria i Elżbieta, 
    • .40, .44 - Zareba: płód w łonie - chyba przegiął
    • 48 - pracujemy nad wersetem
      • Zaręba: szczęśliwa, slużeļnica…. - porównać z BT i BW. 
      • -> służeļnica - służąca - może być, bo usuwa archaizm
      • -> błogosławiony a szczęśliwy - nie może być - bo to jednak coś innego
      • NPD: - będą mnie wysławiać. Makabra!!!
  • 58-66 - urodzenie się Jana.
  • .68 - Benedictus….
    • czy to się już wypełniło
  • .78 - znowu o Janie
  • ———> tu kończymy na dziś 7 listopada 2021
    • następnym razem:
      • dokończyć Benecictus
        • o Jezusie -> wybawi nas...
        • o Janie - pójdzie przed Panem
      • dokonczył Łk
      • uzupełnić synoptyków 
      • zrobić Jana o Janie
 
 
  • Łk 7:33 - Jezus o Janie
    • -> Jan miał dziwną dietę, 
  • Łk 9:7 - Herod myśli, że Jan zmartwychwstał
  • Łk 11:1 - ważne o Janie - nauczył swoich uczniówl modlić się
    • to jak to? Żydzi nie umieli z domu, z lekcji religii?
    • jak ich nauczył?
  • Łk 20:6 - Jan prorokiem i to jest argumentem w dyskusji z przełożonymi
    • -> Jan jest prorokiem
  • Mk 1:1-11
    • Anioł -> posłaniec
    • chrzest -> zanurzenie
  • Mt 3:1nn - informacje o Janie, potem o Jezusie - 4:1
    • -> Jan na pustyni - opamiętajcie się, …. !
    • -> Jan i faryzeusze -> wydajcie owoc nawrócenia!
    • -> .4 miód jest dziki a nie leśny….
  • Mt 4:12 - Krótkie info: Jan już uwięziony
    • -> info o uwięzieniu Jana
  • Mt 11 - 
    • :2 - Jan w więzieniu chce wiedzieć coś o Jezusie
    • :11 Jan w królestwie Jezusa
    • :18 - Jezus o Janie, że był prorokiem i czynił znaki prorocze
  • Mt 14:2nn (Mk 6:14nn) - Herod o Janie i przyczynach ścięcia go
    • o wcześniejszym uwięzieniu Jana i Herodiacie i jej córce
  • J1:15-18 - o Janie Chrzcicielu
  • J1:19 - zanurzenie Jezusa przez Jana
  • Jan nie jest Chrystusem
  • Jest Eliaszem? Nie jest
  • jest czccinoą i głosem
  • o Janie Chrzcicielu
    • J 1:19nn - Jan o Jezusie
    • —> https://wojtek.pp.org.pl/33173_urlopowe-studium-jana-1-2-3
    • .35 - pierwsi uczniowie
      • -> .36 o co chodzi z tym barankiem?
  • J 3,22n - 36
    • .27 - człowiek otrzymuje z nieba!
    • .29 - panna młoda
    • .30 jaka jest potrzeba? do zapamiętania - J3:30 On musi wzrastać, ja natomiast stawać się mniejszym.
    • —> https://wojtek.pp.org.pl/33173_urlopowe-studium-jana-1-2-3
    • .32 - świadectwo -> 1:18
    • czytać do J4:3
  • J5:33-36 - Jan jest lampą, ale nie was oświeca tylko świadczy o Jezusie
  • J7:18-30 - co mówią o sobie Jan i Jezus - 
  • J10:40nn - info o tym, ze Jan chrzcił w Jordanie i o tym, że w Jezusa wierzą
 
  • Dz 1:5 - o Janie i o nowym zanurzeniu
  • Dz 13:24-25nn - o Janie w kazaniu …..do żydów w synagodze w Galacji
  • 18:25 - Apollos….. 
    • znał tylko chrzest Jana...
    • Pryska wyłożyli mu dosklanei drogę Bożą….
  • Dz 19:4 - kolejne kazanie
    • .4 byli ochrzenie w wodzie chrztem Janowym
    • .5 potem w imieniu Jezusa
    • .6 a potem Duch Swiętym, który zstąpił
 
 
 

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studia


Słowa kluczowe: jan chrzciciel, ipp, ipp-ktw


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
6 listopada 2022 (niedziela), 19:27:27

KFC na wynos, Kozińce, jesień 2022, Księga Hioba przez weekend

Było fajnie.


Do sprawozdania FIB

W dniach 4 do 6 listopada fundacja zorganizowała intensywne, 3-dniowe  szkolenie z Księgi Hioba. W szkoleniu uczestniczyło około 20 osób.

Rozliczenie:

Płatność: 150 zł
Na konto Fundacji instytutów biblijnych
Tytuł „Udział w szkoleniu o Księdze Hioba”
Nr konta: 18 1020 2313 0000 3202 0631 5818

 

 

 


Kategorie: lekcja, biblia, kfc


Słowa kluczowe: księga hioba, kfc, kozińce


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
30 października 2022 (niedziela), 09:24:24

Studium 3J dla IPP-KTW, na koniec października '2022

Studium osob i relacji 

Tekst: 3J wg przekładu toruńskiego (TPNT)

(1) Starszy, do umiłowanego Gajusa, którego miłuję w prawdzie. 

(2) Umiłowany! Przede wszystkim modlę się, aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrów, tak jak dobrze powodzi się twojej duszy. 

(3) Raduję się bowiem bardzo, gdy przychodzą bracia i gdy świadczą o twojej prawdzie, tak jak ty w prawdzie chodzisz. (4) Nie mam większej radości nad tę, gdy słyszę, że dzieciątka moje chodzą w prawdzie. 

(5) Umiłowany! Wiernie postępujesz, jeśli trudzisz się dla braci i dla obcych, (6) którzy wydali świadectwo o twojej miłości przed zborem; a dobrze uczynisz, wysyłając ich w sposób godny Boga. (7) Wyszli bowiem dla Jego imienia, nic nie biorąc od pogan. (8) My więc powinniśmy takich przyjmować, aby stawać się współpracownikami prawdy. 

(9) Pisałem do zboru, ale Diotrefes, który kocha być pierwszym z nich, nie przyjmuje nas. (10) Dlatego, jeśli przyjdę, przypomnę jego dzieła, które czyni, obmawiając nas złymi słowami, i nie zadowalając się tym, sam braci nie przyjmuje, a tym, co chcieliby przyjąć, zabrania i ze zboru ich wyrzuca. 

(11) Umiłowany! Nie naśladuj złego, lecz dobrego. Kto dobro czyni, jest z Boga; ale kto zło czyni, nie widział Boga. 

(12) Demetriuszowi dane jest świadectwo przez wszystkich i przez samą prawdę; i my także świadczymy, a wiesz, że świadectwo nasze jest prawdziwe.

(13) Wiele miałem ci napisać, ale nie chcę pisać atramentem i piórem. (14) A mam nadzieję bezzwłocznie cię ujrzeć, a wtedy osobiście ze sobą pomówimy.

(15) Pokój tobie. Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów przyjaciół imiennie.

Osoby i co o każdej z osób można wyczytać:

  1. Autor
    1. określa się jako Starszy
    2. miłuje Gajusa, do którego pisze list
    3. Modli się o gajusza niego bo się niepokoi, że z ciałem coś nie tak
    4. ma dzieci, a na pewno takimi nazywa Gajusza i braci co przychodzą
    5. raduje się gdy słyszy, że jego dzieci chodzą prawdzie
    6. świadectwo Jana jest prawdziwe .12
    7. Wiele mial do napisania ale nie napisał.
    8. oszczędza atrament
    9. na nadzieję gdzieś pojechać i spotkać Gajusza osobiście
  2. Gajusz
    1. jest miłowany przez Jana
    2. O zdrowiu….
    3. chodzi w prawdzie, o czym świadczą bracia, którzy przyszli do Jana
    4. wiernie postępuje, gdy trudzi się dla braci i obcych
    5. braci wysyła w sposób godny Boga
    6. wie, że świadectwo Jana jest prawdziwe
  3. Bracia, którzy przychodzą
    1. przychodzą - pewnie do Jana
    2. świadczą o prawdzie Gajusza 
    3. dają dobre świadectwo o Gajuszu przed zborem
    4. są wysłani przez Gajusza w sposób godny
    5. wyszli gdzieś dla imienia Boga
    6. idąc nic nie biorą od pogan
  4. My (Jan starszy i Gajusz, ale może i cały zbór)
    1. powinniśmy przyjmować braci
    2. gdy przyjmujemy braci to stajemy się współpracownikami prawdy
  5. Diotrenes
    1. kocha być pierwszym ze zboru
    2. nie przyjmuje Jana (starszego) i kogoś od Jana
    3. Jak Jan przyjdzie to przypomni mu jego dzieła
    4. obmawia Jana złymi słowami
    5. braci sam nie przyjmuje 
    6. zabrania innym przyjmować braci
    7. wyrzuca ze zboru rtakich co braci przyjmują.
  6. Demetriusz
    1. ma świadecwo dane przez wszystkich (pewnie zborowników) i przez pradę
    2. Jan też dobrze świadczy o nim

Kategorie: _biblia, _blog, biblia, lekcja


Słowa kluczowe: 3J, trzeci list jana, demetriusz, Diotrenes


Komentarze: (1)

wojtek, May 21, 2023 15:12 Skomentuj komentarz


Gdyby morze zamieniło się w inkaust, a największe drzewo w pióro to i tanie nie dało by się zapisać wszystkich rzeczy, którymi obdarzył nas Wielki Wódz, Kim Ir Sen.

Skomentuj notkę
14 października 2022 (piątek), 13:38:38

Apokalipsa czy objawienie

Słowo "apokalipsa", będące transliteracja greckiego "ἀποκάλυψις" ma złe konotacje. Słowo to znaczy tyle co objawienie, ujawnienie, wyjaśnienie i pokazanie czegoś co było tajne, niewidoczne, niejasne. Dla ludzi żyjących w przyjaźni w Bogiem jest to Objawienie Janowie to księga pocieszenia (co wynika z Ef1:8-10), jednak dla wielu ludzi w naszej kulturze to coś strasznego, okropnego, to wojny, kataklizmy no a na koniec koniec świata, a na pewno koniec świata jaki znają, i z jakim się lubią.

I dlatego staram się nie używać słowa "apokalipsa", choćby dlatego, że mam to już objawione, wyjaśnione, wiem i rozumiem co będzie a już na pewno nie muszę się tego bać. Wszak Pan Bóg mnie kocha i ma dla mojego życia całkiem fajny plan.


Czy ja już kiedyś nie napisałem podobnej notki? Chyba tak, a jeżeli nie to zapewne chciałem ją napisać.


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: apokalipsa, objawienie, transliteracja


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
8 października 2022 (sobota), 10:31:31

Studiowanie tożsamości na podstawie Listu do Efezjan

Wiele razy z wieloma osobami studiowałem już początek (tożsamość) na podstawie tego list. Tym razem spróbuję zrobić to bardziej formalnie i zapisać sobie aby następnym razem było łatwiej.

* Grażyna Kozłowska - z fejsa

Uwagi

  1. Ponoć w języku greckim od 3 do 14 to jedno zdanie. Po polsku takich drugich zdań się nie buduje dlatego tłumaczeni męczą się i kombinują jak to przełożyć na polski aby było czytelne. Ciekawostka: policz ile zdań (kropek na końcu) jest w przekładzie BT a ile w BW….
  2. W tym materie na będę bazował na przekładzie dosłownym toruńskim.

 

problem:

Treść Analiza
 

(1) Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, do świętych, którzy są w Efezie i wiernych w Chrystusie Jezusie.

 

Czy List do Efezjan jest listem do Ciebie? Określ dokładnie adresatów, bo cudzych listów nie wypada czytać.

(2) Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.

Co to jest łaska?

Co to jest pokój?

 

Sprawdzić w przekładzie Świadków Jehowy.
Sprawdzić u von Clauzewitza

(3) Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ten, który nas pobłogosławił wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios w Chrystusie.

 

(4) Tak jak i wybrał nas dla siebie w Nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed Nim w miłości, (5) przeznaczył nas dla siebie do usynowienia przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli, (6) ku chwale sławy swojej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.

Kiedy?

(7) W Nim mamy odkupienie przez Jego krew, odpuszczenie upadków według bogactwa Jego łaski,

(8) Którą hojnie nas obdarzył we wszelkiej mądrości i roztropności.
(9) Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli według swego upodobania, które powziął w Nim,
(10) Aby w akcie zarządzenia pełni czasów, w Chrystusie jako głowie, w jedno zgromadzić wszystko, zarówno to co w niebiosach, jak i na ziemi, w Nim,
(11) W którym też jesteśmy wybrani do dziedzictwa, my, którzy zostaliśmy przeznaczeni według postanowienia Tego, który sprawia wszystko według decyzji swojej woli,
(12) Abyśmy istnieli ku chwale sławy Jego, my, którzy już wcześniej położyliśmy swoją nadzieję w Chrystusie.
(13) W Nim i wy usłyszeliście słowo prawdy, Ewangelię o zbawieniu waszym, w Nim też uwierzyliście i zostaliście zapieczętowani Duchem obietnicy – Świętym,
(14) Który jest poręką naszego dziedzictwa dla odkupienia nabytej własności, dla chwały sławy Jego.
 
   
   
   
   

Wnioski:

  • aaaaa

 

 

 


Kategorie: biblia / studium, _biblia, lekcja


Słowa kluczowe: ef1, tożsamość


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
29 września 2022 (czwartek), 18:08:08

Z ilu zdań składa się tekst o tożsamości w Polskich przekładach Ef 1?

List do Efezjan 1, 3 – 14 - na ile polskich zdań tłumaczeni przełożyli ten grecki tekst?
Nie miałem siły tego zbadać ale ktoś zrobił to za mnie.

(Chyba to ćwiczenie lepiej zrobić na 5-14)

Przekład dosłowny TPNT

(3) Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ten, który nas pobłogosławił wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios w Chrystusie. (4) Tak jak i wybrał nas dla siebie w Nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed Nim w miłości, (5)Przeznaczył nas dla siebie do usynowienia przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli, (6) Ku chwale sławy swojej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. (7) W Nim mamy odkupienie przez Jego krew, odpuszczenie upadków według bogactwa Jego łaski, (8) Którą hojnie nas obdarzył we wszelkiej mądrości i roztropności. (9) Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli według swego upodobania, które powziął w Nim, (10) Aby w akcie zarządzenia pełni czasów, w Chrystusie jako głowie, w jedno zgromadzić wszystko, zarówno to co w niebiosach, jak i na ziemi, w Nim, (11) W którym też jesteśmy wybrani do dziedzictwa, my, którzy zostaliśmy przeznaczeni według postanowienia Tego, który sprawia wszystko według decyzji swojej woli, (12) Abyśmy istnieli ku chwale sławy Jego, my, którzy już wcześniej położyliśmy swoją nadzieję w Chrystusie. (13) W Nim i wy usłyszeliście słowo prawdy, Ewangelię o zbawieniu waszym, w Nim też uwierzyliście i zostaliście zapieczętowani Duchem obietnicy – Świętym, (14) Który jest poręką naszego dziedzictwa dla odkupienia nabytej własności, dla chwały sławy Jego. 

Po grecku wg. TR 

1:4 θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο ευλογησας ημας εν παση ευλογια πνευματικη εν τοις επουρανιοις εν χριστω 1:4 καθως εξελεξατο ημας εν αυτω προ καταβολης κοσμου ειναι ημας αγιους και αμωμους κατενωπιον αυτου εν αγαπη
1:5 προορισας ημας εις υιοθεσιαν δια ιησου χριστου εις αυτον κατα την ευδοκιαν του θεληματος αυτου 1:6 εις επαινον δοξης της χαριτος αυτου εν η εχαριτωσεν ημας εν τω ηγαπημενω 1:7 εν ω εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου την αφεσιν των παραπτωματων κατα τον πλουτον της χαριτος αυτου 1:8 ης επερισσευσεν εις ημας εν παση σοφια και φρονησει 1:9 γνωρισας ημιν το μυστηριον του θεληματος αυτου κατα την ευδοκιαν αυτου ην προεθετο εν αυτω 1:10 εις οικονομιαν του πληρωματος των καιρων ανακεφαλαιωσασθαι τα παντα εν τω χριστω τα τε εν τοις ουρανοις και τα επι της γης 1:11 εν αυτω εν ω και εκληρωθημεν προορισθεντες κατα προθεσιν του τα παντα ενεργουντος κατα την βουλην του θεληματος αυτου 1:12 εις το ειναι ημας εις επαινον της δοξης αυτου τους προηλπικοτας εν τω χριστω 1:13 εν ω και υμεις ακουσαντες τον λογον της αληθειας το ευαγγελιον της σωτηριας υμων εν ω και πιστευσαντες εσφραγισθητε τω πνευματι της επαγγελιας τω αγιω 1:14 ος εστιν αρραβων της κληρονομιας ημων εις απολυτρω

 

 Zestawienie wyników

Kod przekładu

Nazwa

Liczba zdań

Uwagi

BB

Biblia Brzeska

(ed. 1563)

11

Język bardziej niż staropolski, inna interpunkcja. Należy sprawdzić skan albo faksymile aby to policzyć, bo to co czytamy to transliteracja a nie tekst wydrukowany. Wtedy były jeszcze inne znaki interpunkcyjne i inna gramatyka.

EIB

Biblia Ewangeliczna

(przekład literacki ed. 2018)

9

Pastor Zaręba uwspółcześnia bardzo. Za bardzo!

BG

Biblia Gdańska

(ed. 1632)

3

Podoba mi się!

UBG

Uwspółcześniona Biblia Gdańska

5

 

BP

Biblia Poznańska

(ed. 1973 – 1975)

9

 

WUJ

Biblia Jakuba Wujka

(ed. 1599)

5

 

BW

Biblia Warszawska

(ed. 1975)

3

 Super. A ja tak nie lubię BW a tu widać, dokładna jest.

BT5

Biblia Tysiąclecia V

(ed. 1999)

8

Raczej dużo niż mało. Do tego giną niektóre słowa.

BR

Biblia Warszawsko-Praska

(ed. 1975/1997)

10

Za dużo! Stanowczo za bardzo pocięli ten tekst.

Rak

NT Rakowski

(ed. 1606)

6

 

DOS

Przekład dosłowny

(ed. 2006)

3

Właściwe podejście.

NWT – PL

Przekład Nowego Świata

(ed. 1994)

8

 

TPNT

Przekład Toruński Nowego Przymierza

(ed. 2017)

5

 

Obubienica

Przekład dosłowny serwisu oblubienica.eu

?????

Trudne po policzenia bo to interlinia.

 

Źródło: teksty pod serwisem https://biblia.apologetyka.com/read

Podziękowania dla Grażyny K.


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studium, lekcja


Słowa kluczowe: Ef1


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
14 września 2022 (środa), 13:29:29

Jeremiasz różnie tłumaczony - Jr 20:7

O co tu chodzi?

Jr 20:7 BG
" (7) Namówiłeś mię, Panie! a dałem się namówić; mocniejszyś był niż ja, i przemogłeś; jestem na pośmiech każdy dzień, każdy się ze mnie naśmiewa." (Biblia Gdańska [1632])
Jr 20:7 BGN
" (7) Ty mnie namawiałeś, WIEKUISTY, więc dałem się namówić, przezwyciężyłeś mnie i przemogłeś; dlatego stałem się ustawicznym pośmiewiskiem każdy mi urąga." (Nowa Biblia Gdańska [1632/2012])
Jr 20:7 BP
" (7) Przynaglałeś mnie, Jahwe, i uległem. Ująłeś mnie mocno i zmogłeś. Każdego dnia byłem pośmiewiskiem, każdy mi urąga." (Biblia Poznańska [1973-1975])
Jr 20:7 BT4
" (7) Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść; ujarzmiłeś mnie i przemogłeś. Stałem się codziennym pośmiewiskiem, wszyscy mi urągają." (Biblia Tysiąclecia IV [1983])
Jr 20:7 BT5
" (7) Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść; ujarzmiłeś mnie i przemogłeś. Stałem się codziennym pośmiewiskiem, wszyscy mi urągają." (Biblia Tysiąclecia V [1999])
Jr 20:7 BW
" (7) Namówiłeś mnie, Panie, i dałem się namówić; pochwyciłeś mnie i przemogłeś. Stałem się pośmiewiskiem na co dzień, każdy szydzi ze mnie." (Biblia Warszawska [1975])
Jr 20:7 EKU
" (7) Zwiodłeś mnie, PANIE, a ja pozwoliłem się zwieść, pokonałeś mnie i zwyciężyłeś. Stałem się pośmiewiskiem każdego dnia. Wszyscy drwią ze mnie." (Przekład Ekumeniczny [2018])
Jr 20:7 LUB
" (7) Uwiodłeś mnie, Jahwe, a ja pozwoliłem się uwieść; ujarzmiłeś mnie i przemogłeś. Stałem się codziennym pośmiewiskiem, wszyscy mi urągają." (Biblia Lubelska [1998-2010])
Jr 20:7 PAU
" (7) Zwiodłeś mnie, PANIE, a ja dałem się zwieść. Udało Ci się mnie pokonać. Każdego dnia byłem pośmiewiskiem, wszyscy drwią ze mnie." (Biblia Paulistów [2005/2008])
Jr 20:7 UBG
" (7) Namówiłeś mnie, PANIE, a dałem się namówić. Ty jesteś silniejszy ode mnie i mnie przemogłeś. Jestem wystawiony na pośmiewisko każdego dnia, każdy się ze mnie naśmiewa."(Uspółcześniona Biblia Gdańska [2017])
Jr 20:7 WUJ
" (7) Zwiodłeś mię Panie, i jestem zwiedzion: mocniejszyś był niźli ja, i przemogłeś: byłem naśmiewiskiem cały dzień, wszyscy się zemnie natrzęsają." (Biblia Jakuba Wujka [1599])

Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: jer 20:7, jer20


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
11 września 2022 (niedziela), 13:22:22

Psalm 147

Wg BT zachowuję sobie, bo dziś powinienem a Damian mi go przeczytał rano:

Alleluja

Dobrze jest grać naszemu Bogu,
wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.
Pan buduje Jeruzalem,
gromadzi rozproszonych z Izraela3;
On leczy złamanych na duchu
i przewiązuje ich rany.
On liczbę gwiazd oznacza,
wszystkie je woła po imieniu.

Pan nasz jest wielki i zasobny w siły,
mądrość Jego jest niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych,
a poniża występnych aż do ziemi.

Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu,
grajcie Bogu naszemu na harfie.
On niebo okrywa chmurami,
deszcz przygotowuje dla ziemi;
sprawia, że góry wypuszczają trawę
i zioła, by ludziom służyły;
On daje pokarm bydłu,
pisklętom kruka to, o co wołają.

Nie kocha się w sile rumaka;
nie ma też upodobania w goleniach męża.

Podobają się Panu ci, którzy się Go boją,
którzy wyczekują Jego łaski.

Chwal, Jerozolimo, Pana,
chwal Boga twego, Syjonie!
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie7.
Zapewnia pokój twoim granicom,
nasyca ciebie najlepszą pszenicą.
Na ziemię zsyła swoje orędzie,
mknie chyżo Jego słowo.
On daje śnieg niby wełnę,
a szron jak popiół rozsiewa.
Ciska swój grad jak okruchy chleba;
od Jego mrozu ścinają się wody.
Posyła słowo swoje i każe im tajać;
każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.

Obwieścił swoje słowa Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Żadnemu narodowi tak nie uczynił:
o swoich wyrokach ich nie pouczył.

Alleluja.


Notka ze spaceru: ten kawałek o tym, że nie chlubimy się wozami (BT rydwanami) to pochodzi z Psalmu 20 wers 8, ale w przekładzie BW.


Jedni chlubią się wozami,
drudzy końmi,
Lecz my chlubimy się imieniem Pana,
Boga naszego. (Ps 20:8)

Anuszka ma taką nalepkę na swoim autku. Nalepka z lat 90-tych.


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: psal 147, ps147, psalmy


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
23 sierpnia 2022 (wtorek), 13:39:39

Kraków, ul. Szewska

Notatka powstała z głowy, przy okazji prowadzenia spaceru historycznego po Krakowie, gdzie pomiędzy XV wiekiem (nowe stare miasto) a XII wiekiem (okół i okolice) przechodziliśmy przez ulicę Szewską aby zobaczyć nieistniejącą dziś bramę. Powiedziałem młodzieży a ta się zainteresowała.

Historia o Grzegorzu Pyjasie - wydarzenia z ul. Szewskiej:

Nauka o służbach specjalnych działających w kościele:

Ale nawet Tytus, który był ze mną, będący Grekiem, nie został zmuszony by dać się obrzezać, Pomimo (#1) wprowadzenia potajemnie (#2) fałszywych braci, którzy (#3) wkradli się by (#4) wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas (#5) zniewolić; Tym ani na chwilę nie ustąpiliśmy i nie poddaliśmy się, aby prawda Ewangelii przetrwała ze względu na was. (Gal 2:3n)

Wyliczam trudne słowa związane z działalnością służb specjalnych:
(#1) potajemne wprowadzenie kogoś na zebranie - czyli mieli swoich agentów w zgromadzeniu świętych;
(#2) fałszywi bracia - myślisz, że brat a to jest fałszywy brat!
(#3) wkradli się, zakradli czyli działali okradają czyjeś zaufanie;
(#4) wyszpiegować - czyli zdobyć informację nie przeznaczoną dla siebie, i nie będącą informacją publiczną, nie informując potem, że tą informacje się ma;
(#5) a celem jest zniewolić - czyli odebrać wolność, odebrać możliwość swobodnego podejmowania własnych decyzji.


Kategorie: _blog, biblia, historia


Słowa kluczowe: pyjas, wildstein, maleszka, gazeta wyborcza


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
23 sierpnia 2022 (wtorek), 13:32:32

Psalm 62

Przekład BT

Psalm 62

Dusza moja odpoczywa tylko w Bogu,
od Niego przychodzi moje zbawienie.
On jedynie opoką i zbawieniem moim,
twierdzą moją, więc się nie zachwieję.

Dokądże będziecie napadać na człowieka
i wszyscy go przewracać jak ścianę pochyloną, jak mur, co się wali?
Oni tylko knują podstęp
i lubią zwodzić;
kłamliwymi ustami swymi błogosławią,
a przeklinają w sercu.

Odpocznij jedynie w Bogu, duszo moja,
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
On jedynie opoką i zbawieniem moim,
On jest twierdzą moją, więc się nie zachwieję.
W Bogu jest zbawienie moje i moja chwała,
opoka mojej mocy, w Bogu moja ucieczka.

W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie!
Przed Nim serca wasze wylejcie, Bóg jest naszą ucieczką!

Synowie ludzcy są tylko jak tchnienie,
synowie mężów - kłamliwi;
na wadze w górę się wznoszą,
wszyscy razem są lżejsi niż tchnienie.

Nie pokładajcie ufności w przemocy
ani się łudźcie na próżno rabunkiem;
do bogactw, choćby rosły,
serc nie przywiązujcie.

Bóg raz powiedział, dwa razy to słyszałem:
Bóg jest potężny.
I Ty, Panie, jesteś łaskawy,
bo Ty każdemu oddasz według jego czynów.

 


Kategorie: psalm, biblia, _blog


Słowa kluczowe: psalm 62, ps62


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
19 sierpnia 2022 (piątek), 13:29:29

Psalm 73 (moja parafraza, v1.3)

Znowu przerabiam i przerabiam ten psalm. A do kompletu psalm 37.

Psalm 73, parafraza

#1. Teza: Bóg na prawdę jest dobry dla tych, którzy w swym życiu traktują go poważnie.

#2. A ja? A ja dziś omal nie odstąpiłem od Boga, gdyż widząc życie ludzi tego świata zachciałem ich naśladować. Zajrzałem na fejsa, przez chwilę widziałem włączony jakiś kanał na telewizorze. Popatrzyłem i ...

#3. Wygląda na to, że ludzie nie mają bowiem codziennych utrapień i cierpień. Są zdrowi, wypoczęci, ładni i opaleni, toteż szpanersko się ubierając siedząc w drogich knajpach i przechwalają się cynicznie opowiadając sobie o swych kolejnych przekrętach. Potem udzielają wywiadów dla śniadaniowcych telewizji, a w kolorowych tygodnikach opowiadając o swych zboczeniach bluźnią przeciwko niebu mając w pogardzie świat cały i innych ludzi.

A zwykli ludzie próbują w swym życiu wzorować się na nich i nie bać się Boga, który (jak wierzą) zamknięty w kościołach nie widzi tego co czynią na codzień.
Tacy wydają się być ludzie tego świata: szczęśliwi, zadowoleni, bogaci.

#4. Czy więc ma sens moje życie, które próbuję przeżyć dobrze? Przecież co dzień naśmiewają się z mojej naiwnośc! Ale gdybym żył jak oni nie należałbym do Twojego ludu!

Ciężkie te dylematy i trudno mi to pojąć jeżeli nie patrzę na to z Twojej Panie perspektywy i nie zrozumiem końca ludzi bezbożnych.

Przecież stoją na niepewnym gruncie. Chwila i już ich nie ma, bo to albo wybory ich zmiotą, albo zawał serca się przytrafi, albo po prostu czas, jakże krótki dla ludzkiego życia. Gdy Ty zadecydujesz to już ich nie ma: koniec, GameOver i szlus.

#5. Głupio postąpiłem patrząc a potem dając się ponieść emocjom. Zachowałem się jak głupie bydle, jak prosiak byłem przed Tobą.

Przecież Ty jesteś zawsze ze mną. Ty troszczysz się o moje życie, Ty prowadzisz mnie według swoich planów i Ty na koniec przyjmiesz mnie do swojej chwały.

Któż inny może tak wiele jak Ty? Gdy jestem blisko ciebie, to mimo iż się starzeję i pojawiają się jakieś choróbska wiem, żeś Ty moją gwarancją na wieki.

A bezbożni? będą ginąć, mnie zaś jest dobrze być blisko Ciebie bo w Tobie jest moje schronienie abym mógł opowiadać o tym, jak jesteś wielki.


Kategorie: biblia, parafraza, _blog, biblia / parafraza


Słowa kluczowe: psalm, psalm 73, bogaci, wielcy, rządzący, wpływowi, celebryci


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
29 maja 2022 (niedziela), 21:09:09

Katechon

Czytany fragment:

(1) Prosimy was, bracia, przez wzgląd na przyjście (παρουσιας parousias) naszego Pana Jezusa Chrystusa i nasze zgromadzenie się (επισυναγωγης episynagōgēs) przy nim (2) abyście nie tak łatwo dali się zachwiać w waszym umyśle i zatrwożyć się ani przez (#1) ducha (πνευματος pneumatos, BW: jakieś wyrocznie), ani przez (#2)  mowę, ani przez (#3)  list (επιστολης epistolēs) rzekomo przez nas pisany, jakoby już nadchodził dzień Chrystusa.

(3) Niech was nikt w żaden sposób nie zwodzi. Ten dzień bowiem nie nadejdzie, dopóki najpierw nie przyjdzie odstępstwo (G3588  αποστασια apostasia odstępstwo) i nie objawi się człowiek grzechu (ανθρωπος της αμαρτιας, anthrōpos tēs hamartias), syn zatracenia (υιος της απωλειας, hyios tēs apōleias - syn zguby – zatracenia) (4) który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co się nazywa Bogiem lub co jest przedmiotem czci, tak że zasiądzie w świątyni Boga jako Bóg, podając się za Boga.
(5) Czy nie pamiętacie, że jeszcze będąc u was, mówiłem o tym?
(6) A teraz wiecie, co przeszkadza (2722 κατεχον katechon), tak że się objawi w swoim czasie. (7) Tajemnica nieprawości () bowiem już działa. Tylko że ten, który teraz przeszkadza (2722 κατεχων katechōn), będzie przeszkadzał, aż zostanie usunięty z drogi. (8) Wówczas pojawi się ów niegodziwiec, którego Pan zabije duchem swoich ust i zniszczy blaskiem swego przyjścia. (9) Niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów; (10) Wśród wszelkiego zwodzenia nieprawości wobec tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, by zostali zbawieni.
(11) Dlatego Bóg zsyła im silne omamienie, tak że uwierzą kłamstwu (12) aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie niesprawiedliwość.
(2Tes 2:1-12 UBG)

 

Analiza:

  1. "Nie dajmy się zachwiać" (G5030 σαλευθηναι saleuthēnai zostać potrząśniętymi – zostać zachwianymi; νοος noos umysłu – rozumu), ani zatrwożyć (θροεισθαι throeisthai dawać się straszyć – być trwożonymi) - czyli mamy możliwość nie dać się, więc się nie dajmy!
  2. Nie dajmy się zachwiać, ani zatrwożyć - i teraz Paweł wymienia 3 metody zatrważania i uczniów w Tesalonikach:
    • #1. … ani przez ducha (πνευματος pneumatos, BW: jakieś wyrocznie)
    • #2. ani przez mowę
    • #3. ani przez list (επιστολης epistolēs) rzekomo apostolski
  3. Tajemnica nieprawości (μυστηριον της ανομιας, mystērion tēs anomias - tajemnica bezprawia, nieprawości) - to jakby ewangelia, dobra nowiną, tylko w drugą stronę. Nie jest to zła nowiną tylko dobra, brzmiąca miło ale skutki zastosowania będą niewłaściwe..
    1. Ewangelia - dobra nowiną o Chrystusie, Synu Boga i Jego dziele, i o pozycji wierzących w nadchodzących królestwie Bożym.
    2. Tajemnica nieprawości - zasady, na których zbudowana jest struktura diabelska, a więc...
      1. siła
      2. dominacja
      3. gwałt
      4. kłamstwo
      5. zniewolenie
      6. poddanie……. (- uporządkować te pozycje).
  4. Link do serwisu Oblubienica: https://biblia.oblubienica.eu/interlinearny/index/book/14/chapter/2/verse/1 
  5. Poniżej słowo katechon (2722 κατεχον katechon) ze słownika (thx Ariusz)  - ale jakiś dziwny numer Stronga tam jest (2708) -  chyba to jakoś błąd.
    A tu w serwisie Oblubienica: https://biblia.oblubienica.eu/wystepowanie/strong/id/2722 

 

katechon-slownik-grecki

 


Kategorie: _blog, biblia, eschatologia, teologia / eschatologia


Słowa kluczowe: katechon, przyjście pana, eschatologia, 2tes, 2tes2


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
13 maja 2022 (piątek), 19:51:51

Okresy i eony wg Panoramy Biblii

Okresy, i eony (wiek) wg Panoramy Biblii.

  Okres Wiek (eon)
1 Eden Niewinność
Grzech
2 Przed potopem Eon sumienia
3 Po potopie Eon ludzkiego panowania
4 Patriarchowie Eon obietnicy
5 Pod zakonem Eon zakonu
6 Czasy ostateczne Eon łaski
Okres wielkiego ucisku
7 Mesjaniczny Eon królestwa
  Wieczność Bóg wszystkim we wszystkim

Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: panorama biblii


Pliki


Komentarze: (1)

Krzysztof, May 28, 2022 08:52 Skomentuj komentarz


Zaprezentowany podział wg. mnie jest pokazaniem, że ewolucja istnieje .

Ja dziś widzę Boga , wszędzie . 
Widzę, przede wszystkim, że dziś mam możliwość kreatywnego myślenia , negowania obrazów, przekazywanych na nośnikach informacji kodujących umysł.

Wolność, jak płuca służy człowiekowi - dlatego najwyższy czas się przebudzić i realizować swoje marzenia . 
Jednak ,jeśli człowiek nie zauważy rzeczy z przeszłości, które go wiążą dziś o przyszłości nie ma mowy . Wojtek życzę Ci własnej kreatywności, którą wyzwolisz tylko osobiście , dlatego pozwól sobie marzyć , a zobaczysz jak one same się będą realizowały  . Nie potrzebujesz innych, aby uczestniczyli w projekcie życie , sam w nim żyj a inni się pojawią . Bo nie chodzi, aby realizować projekty innych , a swoj . To jest prawdziwy Eon Wolności, którego w tej zaprezentowanej chronologii niewolnych chrześcijan nie znajdziesz .

Skomentuj notkę
12 maja 2022 (czwartek), 16:06:06

Chustki kładzione na chorych

Wojtek B. poszedł na spacer, odpalił transmisje i nadawał czytanie 19 rozdziału Dziejów. A potem...

Treść

(1) I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; (2) Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście? A oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. (3) Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni? A oni odpowiedzieli: W chrzcie Jana. (4) Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w Jezusa Chrystusa. (5) Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. (6) A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. (7) Wszystkich mężczyzn było około dwunastu.

(8) Potem przez trzy miesiące przychodził do synagogi i odważnie mówił, rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym. (9) Gdy jednak niektórzy się upierali i nie chcieli uwierzyć, i mówili źle o tej drodze wobec tłumów, odstąpił od nich, odłączył uczniów i codziennie rozprawiał w szkole niejakiego Tyrannosa.

(10) Działo się tak przez dwa lata, tak że wszyscy mieszkańcy Azji usłyszeli słowo Pana Jezusa, zarówno Żydzi, jak i Grecy. (11) A Bóg dokonywał niezwykłych cudów przez ręce Pawła; (12) Tak że nawet chustki albo przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ich opuszczały i wychodziły z nich złe duchy.

(13) A niektórzy wędrowni żydowscy egzorcyści ważyli się wzywać imienia Pana Jezusa nad opętanymi przez złe duchy, mówiąc: Zaklinamy was przez Jezusa, którego głosi Paweł. (14) Robiło tak siedmiu synów pewnego Żyda, imieniem Skewas, który był naczelnikiem kapłanów. (15) Zły duch im odpowiedział: Znam Jezusa i wiem, kim jest Paweł, ale wy coście za jedni? (16) I rzucił się na nich człowiek, w którym był zły duch, powalił i pokonał ich, tak że nadzy i zranieni wybiegli z tego domu. (17) Dowiedzieli się o tym wszyscy, zarówno Żydzi, jak i Grecy, którzy mieszkali w Efezie. A na nich wszystkich padł strach i było uwielbione imię Pana Jezusa. (18) Wielu też tych, którzy uwierzyli, przychodziło i wyznawało, i ujawniało swoje uczynki. (19) I wielu z tych, którzy się zajmowali sztukami magicznymi, znosiło księgi i paliło je wobec wszystkich. Obliczono ich wartość i stwierdzono, że wynosipięćdziesiąt tysięcy srebrników. (20) Tak potężnie rosło i umacniało się słowo Pańskie.

(21) Po tych wydarzeniach Paweł postanowił w duchu, że po przejściu Macedonii i Achai pójdzie do Jerozolimy, mówiąc: Potem, gdy się tam dostanę, muszę zobaczyć także Rzym. (22) Wysłał więc do Macedonii dwóch z tych, którzy mu służyli, Tymoteusza i Erasta, a sam pozostał jeszcze przez jakiś czas w Azji. (23) W tym czasie doszło do niemałych rozruchów z powodu tej drogi. (24) Bo pewien złotnik, imieniem Demetriusz, który wyrabiał ze srebra świątyńki Diany, zapewniał rzemieślnikom niemały zarobek. (25) Zebrał ich i innych, zajmujących się podobnym rzemiosłem, i powiedział: Mężowie, wiecie, że nasz dobrobyt płynie z tego rzemiosła. (26) Widzicie też i słyszycie, że ten Paweł nie tylko w Efezie, ale prawie w całej Azji przekonał i odwiódł wielu ludzi, mówiąc, że nie są bogami ci, którzy rękami ludzkimi są uczynieni. (27) Należy więc obawiać się nie tylko tego, że nasze rzemiosło zostanie zlekceważone, ale też że świątynia wielkiej bogini Diany, czczonej w całej Azji i w całym świecie, zostanie poczytana za nic i zostanie zniszczony jej majestat. (28) Gdy to usłyszeli, ogarnął ich gniew i zaczęli krzyczeć: Wielka jest Diana Efeska! (29) I całe miasto napełniło się wrzawą. Porwawszy Gajusa i Arystarcha, Macedończyków, towarzyszy podróży Pawła, jednomyślnie ruszyli do teatru. (30) Gdy Paweł chciał wejść między lud, uczniowie mu nie pozwolili. (31) Również niektórzy dostojnicy Azji, będący jego przyjaciółmi, posłali do niego prośbę, aby nie wszedł do teatru. (32) Tymczasem jedni krzyczeli tak, a drudzy inaczej. W zgromadzeniu bowiem zapanował zamęt, a większość z nich nie wiedziała, po co się zebrali. (33) Z tłumu wyciągnięto Aleksandra, którego Żydzi wysunęli do przodu. Aleksander dał znak ręką, bo chciał zdać sprawę ludowi. (34) Gdy jednak poznali, że jest Żydem, rozległ się jeden krzyk i wszyscy wołali przez około dwie godziny: Wielka jest Diana Efeska! (35) Wtedy sekretarz miejski uspokoił tłum i powiedział: Mężowie efescy, kto z ludzi nie wie, że miasto Efez jest opiekunem świątyni wielkiej bogini Diany i jej posągu, który spadł od Jowisza? (36) Skoro nikt temu nie może zaprzeczyć, powinniście się uspokoić i niczego nie czynić pochopnie. (37) Przyprowadziliście bowiem tych ludzi, którzy nie są ani świętokradcami, ani też nie bluźnią waszej bogini. (38) A jeśli Demetriusz i rzemieślnicy, którzy są z nim, mają coś przeciwko komuś, są przecież sądy, są też prokonsulowie, niech pozywają jedni drugich. (39) Jeśli zaś chodzi o coś innego, zostanie to rozpatrzone na prawomocnym zebraniu. (40) Grozi nam bowiem oskarżenie o dzisiejsze rozruchy, bo nie ma żadnego powodu, którym moglibyśmy wytłumaczyć to zbiegowisko.

(41) Po tych słowach rozwiązał zebranie. (20:1) A gdy ustały rozruchy, Paweł przywołał uczniów, pożegnał się z nimi i wyruszył do Macedonii.

Pytanie na fejsie:

Cytat: "Tak że nawet chustki albo przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ich opuszczały i wychodziły z nich złe duchy". (Dzieje 19:12) Jak to jest w końcu z tymi relikwiami?

Odpowiedź:

Co czytamy: Bóg czynił też niezwykłe cuda przez ręce Pawła, tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe duchy. Przeanalizujmy.

Analiza:

  • Kto czynił cuda? Bóg!
  • Jak - przez ręce Pawła.
  • Kto brał chusty i przepaski (majtki?) z ciała Pawła? Nie wiemy, ale widać ludzie zrobili z tego kult, bo jak ktoś z Twoich bliskich choruje to różnych metod próbujesz aby mu pomóc. Nawet odkupisz chustkę od apostoła Pawła.
  • Jak kładli te chustki to co się działo? Choroby ustępowały - ale czy Bóg uzdrawiał? Nic takiego nie napisano. Wychodziły też złe duchy - ale czy były wyganiane czy też same wychodziły?

 

* * * * *

I teraz mam pytanie o podmiot wiary: komu wierzysz? Jeżeli wierzysz Bogu, to Bóg może uzdrowić, o ile w Jego planach względem chorej osoby takie uzdrowienie jest.

Jeżeli jednak wierzysz w moc chustki Pawła to będziesz miał diabelskie przedstawienie, w którym silniejszy demon (kultu, przedmiotu, relikwię, miejsca) przegoni słabszego demona choroby. W efekcie uzdrowiony będzie apostołem nowego kultu i będzie jeździł po świecie mówiąc, że na tej górze doznał uzdrowienia, że ta woda jest cudowna, że ta modlitwa (zaklęcie) działa - i kult będzie się szerzył.

Czy silniejszy demon może wygonić demona? Tak, bo królestwo szatana jest skłócone i nie może się ostać. I się nie ostanie!

* * * * *

Tak więc mamy dziś Wojtku piękne nauczanie o Bogu, Jego mocy, jego mocy, która może objawiać się aby uwiarygadniać przekaz ewangelii ale też o kultach, które też mogą działać, mogą być skuteczne tylko nie budują w ludziach wiary Bogu, nie oddaja Bogu chwały tylko stworzeniu, i jako takie są złem.
Strzeżmy się kultów.

* * * * *

Modlitwie:
Panie Boże - dziękuję Ci za tą lekcję. Gotów jestem, gdy taka będzie Twoja wola abyś działał przez moje ręce gdy będę głosił dobrą nowinę o Twoim Królestwie.

 


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: dz19, uzdrowienia, relikwie


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
30 kwietnia 2022 (sobota), 20:33:33

Notka o zbawionych kotach (Rz 8:18-23)

Czy po zmartwychwstaniu spotkam się kiedyś z moim zdechłym kotem? Ale czy koty zdychają? A może nie, bo po co Bogu zdechły kot? Bóg, który stworzył kota pewnie stworzył go dla siebie na zawsze. Tak! Wydaje mi się, że tak, bo za życia (żył długo, 18 lat a jego mama, nasza kotka też tak długo była z nami) oba nasze koty oczekiwały (i może dalej gdzieś tam oczekują objawienia się dzieci bożych. A gdy się objawimy jako dzieci Boga to stworzenie (a więc nasze koty pewnie tez) nie będą już poddane marności (w tym pewnie jest śmierć będąca konsekwencją grzechu Adama) i może będą żyły, w jakiś innych, fajnych ciałach. Chciałbym bo lubię koty, a bardzo lubiłem naszej koty.

Poniżej analiza tekstu w Rz 8.


Analiza tekstu - przekład dosłowny

Jako bazowy tekst przyjmuję toruński przekład dosłowny:

Sądzę bowiem, że utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne porównania z tą chwałą, która ma się w nas objawić. Bo stworzenie żarliwie oczekuje objawienia synów Boga. Gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu Tego, który je poddał, w nadziei, Że i samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia do wolności chwały dzieci Boga. Bo wiemy, że całe stworzenie współwzdycha i współcierpi w bólach porodowych aż do teraz. A nie tylko ono, ale i my sami, którzy mamy pierwocinę Ducha, i my sami w sobie wzdychamy oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała. 
(Rz 8:18-23 tpnp)

A teraz analiza

Zdanie:
Sądzę bowiem, że utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne porównania z tą chwałą, która ma się w nas objawić
Fakty:
  • Kiedyś (pewnie po utrapieniach teraźniejszego czasu) objawi się w nas chwała.
  • Utrapienia, dzisiejszego czasu nie są godne tego aby porównywać z przyszłą chwałą.
Zdanie:
Bo stworzenie żarliwie oczekuje objawienia synów Boga. 
Fakty:
  • Stworzenie (pewnie koty też) oczekują objawienia się dzieci Boga.
Zdanie:
Gdyż stworzenie zostało poddane marności,
Fakty:
  • Oczekuje, gdyż zostało poddane.
  • Stworzenie (więc pewnie koty też) zostało poddane marności.
Zdanie:
... nie dobrowolnie, ale z powodu Tego, który je poddał, w nadziei, że i samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia do wolności chwały dzieci Boga. 
Fakty:
  • Stworzenie (więc pewnie koty też) zostało poddane marności nie dobrowolnie (więc koty na nic takiego się nie zgadzały).
  • Stworzenie (więc pewnie koty też) zostało poddane marności nie dobrowolnie (więc koty na nic takiego się nie zgadzały) ale z powodu Tego, ktory je poddał tej marności.
  • Stworzenie jest poddane marności do czasu, gdyż ma nadzieję, że zostanie uwolnione z niewoli skażenia.
Zdanie:
Bo wiemy, że całe stworzenie współwzdycha i współcierpi w bólach porodowych aż do teraz. A nie tylko ono, ale i my sami, którzy mamy pierwocinę Ducha, i my sami w sobie wzdychamy oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.
Fakty:
  • Stworzenie (więc koty też) współzdycha i współcierpi … podobnie jak ludzie, nawet ludzie mający pierwocinę Ducha. 
  • My też wzdychamy oczekując usynowienia, odkupienia ciała.
 

Moja dogmatyka

Moje wyznanie wiary na temat kotów:
#1. Oczekuję, że w przyszłości ma się w nas objawić chwała Boga.
#2. Stworzenie (koty również) z upragnieniem oczekuje objawienia się dzieci Bożych.
#3. Bóg poddał stworzenia marności ale w nadziei, że również ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia.
#4. Bo stworzenie też ma uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.
#5. Dziś stworzenie cierpi w bólach (również bólach rodzenia) podobnie jak cierpią ludzie, i jak Kościół.

Wnioski:

  • Jestem pod silnym wpływem emocji, wszak śmierć kociaka to dość emocjonalne wydarzenie. Ale czy te emocje nie przeszkadzają mi w myśleniu? Czy czasem pod ich wpływem nie idę za daleko i nie tworzę rzeczywistości?
  • Jakiś czas później jeszcze raz przebadałem ten tekst i dalej wierzę w kotów zmartwychwstanie.
  • Ale nie wykluczone jest, że za 20 lat będę się w tego nabijał, i śmiał….

 


Inne przekłady do przeczytania

Biblia Tysiąclecia
Rz 8:18-23 BT5
(18) Sądzę bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. (19) Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. (20) Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, (21) że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. (22) Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. (23) Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów - odkupienia naszego ciała.
Biblia Warszawska
Rz 8:18-23 BW
Albowiem sądzę, że utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w porównaniu z chwałą, która ma się nam objawić. Bo stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych, Gdyż stworzenie zostało poddane znikomości, nie z własnej woli, lecz z woli tego, który je poddał, w nadziei, Że i samo stworzenie będzie wyzwolone z niewoli skażenia ku chwalebnej wolności dzieci Bożych. Wiemy bowiem, że całe stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd. A nie tylko ono, lecz i my sami, którzy posiadamy zaczątek Ducha, wzdychamy w sobie, oczekując synostwa, odkupienia ciała naszego.
UBG
Rz 8:18-23 UBG 
Uważam bowiem, że cierpienia teraźniejszego czasu nie są godne porównywania z tą przyszłą chwałą, która ma się w nas objawić. Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych. Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei; Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych. Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach rodzenia aż dotąd. A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.

Kategorie: _blog, biblia, moja teologia


Słowa kluczowe: koty, stworzenie, zbawienia, Rz8, kotów zmartwychwstanie, kot, rz8:18, zbawienie zwierząt


Komentarze: (4)

wojtek, March 4, 2023 21:46 Skomentuj komentarz


na FB:
.
Na podstawie tekstu odpowiedzmy sobie na takie pytania:
- Czy stworzenie (koty również) z upragnieniem oczekują objawienia się dzieci Bożych?
- Czy Bóg poddał stworzenia (koty również) marności ale w nadziei, że również ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia?
- Czy stworzenie też ma uczestniczyć w wolnóści i chwale dzieci Bożych?

wojtek, March 5, 2023 09:35 Skomentuj komentarz


Moje wyznanie wiary na temat kotów:

#1. Oczekuję, że w przyszłości ma się w nas objawić chwała Boga.

#2. Stworzenie (koty również) z upragnieniem oczekuje objawienia się dzieci Bożych.

#3. Bóg poddał stworzenia marności ale w nadziei, że również ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia.

#4. Bo stworzenie też ma uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.

#5. Dziś stworzenie cierpi w bólach (również bólach rodzenia) podobnie jak cierpią ludzie, i jak Kościół.

wojtek, March 18, 2023 16:10 Skomentuj komentarz


Moje wyznanie wiary na temat kotów użyte w prezentacji:

#1. Oczekuję, że w przyszłości ma się w nas (nowonarodzonych) objawić chwała Boga.

#2. Stworzenie (a więc koty również) z upragnieniem oczekuje objawienia się dzieci Bożych.

#3. Bóg poddał stworzenie (koty i świnie też) marności, ale w nadziei, że również ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia.

#4. Bo stworzenie też ma uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.

#5. Dziś stworzenie cierpi w bólach (również bólach rodzenia) podobnie jak cierpią ludzie, i jak cierpi Kościół.

wojtek, March 20, 2023 16:24 Skomentuj komentarz


Nie jestem jedyny, który głosi już tą herezje:
https://twojedobre.info/stworzenie-oczekuje-objawienia-sie-synow-bozych/

Stworzenie oczekuje objawienia się Synów Bożych

3 Zbór Chrześcijan Baptystów w Krakowie

17 marca, 2023

Czasy Ostateczne, Nauczania

Główny fragment to Rzymian 8:19-23.Bóg dał władzę ludziom nad ziemią, w szczególności nad ptakami, rybami i zwierzętami.Kiedy człowiek zgrzeszył, Bóg poddał skażeniu swoje stworzenie.Bóg dał żywym stworzeniom obietnicę, że ich skażenie się zakończy kiedy zmartwychwstaną synowie Boży, czyli wierzący.Stworzenie jest świadome tej obietnicy i z tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych.Stworzenie było niewinne, lecz musi oczekiwać z nadzieją aż skażenie i niewola przeminą.Wówczas ryby, ptaki i zwierzęta, lub ogólniej stworzenie, będzie uczestniczyć w wolności od skażenia, podobnej do tej, którą będą mieć fizycznie zmartwychwstałe dzieci Boga.

(18): Uważam bowiem, że cierpienia teraźniejszego czasu nie są godne porównywania z tą przyszłą chwałą, która ma się w nas objawić. (19): Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych. (20): Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei; (21): Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych. (22): Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach rodzenia aż dotąd. (23): A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Rz 8]

Psalm 96:11-13 Niech radują się niebiosa i weseli się ziemia! Niech zaszumi morze i to, co je wypełnia! Niech radują się pola i wszystko, co jest na nich; Niech szumią radośnie wszystkie drzewa leśne przed obliczem Pana, bo idzie!

Psalm 98:8-9 Niech rzeki klaszczą w dłonie, a góry niech się radują razem przed Panem, bo idzie, aby sądzić ziemię!

Rzymian 8:11 A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego, który mieszka w was. 16 Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy.

Mateusza 10:29 Czyż nie sprzedają za grosz dwu wróbli? A jednak ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez woli Ojca waszego.

Jonasza 4:11 A Ja nie miałbym żałować Niniwy… w którym żyje więcej niż 120 tysięcy ludzi, którzy nie umieją rozróżnić między tym, co prawe, a tym, co lewe, a nadto wiele bydła?

Psalm 147:8-9 Okrywa niebiosa obłokami, przygotowuje deszcz dla ziemi, sprawia, że trawa rośnie na górach. Daje bydłu pokarm jego, młodym krukom, gdy do niego wołają.

Psalm 145:15-16 Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, a Ty im dajesz pokarm ich we właściwym czasie. Otwierasz rękę swą i nasycasz do woli wszystko, co żyje.

Kolosan 1:20 I żeby przez Niego [Chrystusa] wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z Nim [Bogiem] dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego.

I List do Koryntian 15:25-26 Bo On musi królować, dopóki nie położy wszystkich nieprzyjaciół pod stopy swoje. A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć.

Skomentuj notkę
24 kwietnia 2022 (niedziela), 12:52:52

Niedokończone studium świąt Pańskich, na BT

Kolorowanie:

  • nazwa
  • termin
  • co robić?

Tabelka

Kpł 23, BT Analiza

(1) Dalej mówił Pan do Mojżesza: (2) Przemów do Izraelitów i powiedz im: Oto czasy święte Pana, w których będziecie wzywali ich na zwołania święte, to są moje czasy święte!

 

Szabat

(3) Przez sześć dni będzie wykonywana praca, ale siódmego dnia jest uroczysty szabat (BG: szabatem odpoczynku), jest zwołanie święte, nie będziecie wykonywać żadnej pracy - to jest szabat dla Pana we wszystkich waszych siedzibach.

Problem tłumaczenia BT - rekurencyjna definicja. UBG: "szabatem odpoczynku".

Wstęp

(4) Oto czasy święte dla Pana, zwołania święte, na które wzywać ich będziecie w określonym czasie.
 

Pascha

(5) W pierwszym miesiącu, czternastego dnia miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha dla Pana.
Nie ma opisu, bo temu świętu poświęcony całe rozdziały w Księdze Wyjścia.
   

 Święto Przaśników

 (6) A piętnastego dnia tego miesiąca jest Święto Przaśników dla Pana -

przez siedem dni będziecie jedli tylko przaśne chleby.

(7) Pierwszego dnia będzie dla was zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy.

(8) Przez siedem dni będziecie składali w ofierze dla Pana ofiarę spalaną,

siódmego dnia będzie święte zwołanie, nie będziecie [w tym dniu] wykonywać żadnej pracy.

Kiedy:

  • 15 dnia pierwszego miesiąca
  • pierwszego dnia
  • przez 7 dni
  • siódmego dnia

Co robić:

  • Przez 7 dni będziecie
    • jedli tylko przaśne chleby; 
    • składali w ofierze dla Pana ofiarę spalaną,
  • Pierwszego dnia będzie dla was zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy.
  • Siódmego dnia będzie święte zwołanie, nie będziecie w tym dniu wykonywać żadnej pracy.

Pierwociny

(9) Potem Pan powiedział do Mojżesza: (10) Przemów do Izraelitów i powiedz im:

Kiedy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam dam, i zbierzecie plon, przyniesiecie kapłanowi snop jako pierwociny waszego plonu. (11) On wykona gest kołysania snopa przed Panem, aby był przez Niego łaskawie przyjęty. Wykona nim gest kołysania w następnym dniu po szabacie. (12) W dniu gestu kołysania snopa złożycie ofiarę całopalną dla Pana, baranka bez skazy, urodzonego w tym samym roku, (13) wraz z ofiarą pokarmową z dwóch dziesiątych efy najczystszej mąki rozrobionej oliwą, jako ofiarę spalaną, woń miłą Panu, a także ofiarę płynną - ćwierć hinu wina. (14) Aż do tego dnia nie będziecie jedli ani chleba, ani prażonych ziaren, ani kaszy, dopóki nie przyniesiecie daru dla waszego Boga.

 

 

Kiedy:

  • będziecie już w ziemi obiecanej
  • kiedy i zbierzecie plon
  • w następnym dniu po szabacie.

Co robić:

  • przyniesiecie kapłanowi snop jako pierwociny waszego plonu.
  • Kapłan wykona gest kołysania snopa przed Panem, aby był przez Niego łaskawie przyjęty.
  • KIEDY - Wykona nim gest kołysania w następnym dniu po szabacie.
  • złożycie ofiarę całopalną dla Pana, baranka bez skazy, urodzonego w tym samym roku, (13) wraz z ofiarą pokarmową z dwóch dziesiątych efy najczystszej mąki rozrobionej oliwą, jako ofiarę spalaną, woń miłą Panu, a także ofiarę płynną - ćwierć hinu wina.
  • (14) Aż do tego dnia nie będziecie jedli ani chleba, ani prażonych ziaren, ani kaszy, dopóki nie przyniesiecie daru dla waszego Boga.

Jest to ustawa wieczysta dla waszych pokoleń, we wszystkich waszych siedzibach.

 

Pięćdziesiąt dni minęło, pięćdziesiątnica

(15) I odliczycie sobie od dnia po szabacie, od dnia, w którym przyniesiecie snopy, aby wykonano nimi gest kołysania, siedem pełnych tygodni, (16) aż do dnia po siódmym szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę pokarmową dla Pana. (17) Przyniesiecie z waszych siedzib po dwa chleby kwaszone, aby wykonano nimi gest kołysania, każdy z dwóch dziesiątych efy najczystszej mąki. To będą pierwociny ??? dla Pana. (18) Oprócz chleba złożycie w ofierze siedem baranków bez skazy, jednorocznych, jednego młodego cielca i dwa barany. One będą ofiarą całopalną dla Pana razem z ofiarą pokarmową i z ofiarą płynną. Będzie to ofiara spalana, woń miła Panu. (19) Ofiarujecie też jednego kozła jako ofiarę przebłagalną i dwa baranki jednoroczne jako ofiarę biesiadną. (20) Kapłan wykona nimi przed Panem gest kołysania razem z chlebami pierwocin, razem z dwoma barankami. Będzie to rzecz poświęcona Panu, przeznaczona dla kapłana. (21) Tego samego dnia zwołacie lud. Będzie to dla was zwołanie święte. Nie będziecie wykonywać tego dnia żadnej pracy.

Kiedy:

  • od dnia po szabacie, od dnia, w którym przyniesiecie snopy, aby wykonano nimi gest kołysania, siedem pełnych tygodni,
  • (16) aż do dnia po siódmym szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni

Co robić:

  • i wtedy złożycie nową ofiarę pokarmową dla Pana.
  • Przyniesiecie z waszych siedzib po dwa chleby kwaszone, aby wykonano nimi gest kołysania, każdy z dwóch dziesiątych efy najczystszej mąki.
  • To będą pierwociny ??? dla Pana.
  • (18) Oprócz chleba złożycie w ofierze siedem baranków bez skazy, jednorocznych, jednego młodego cielca i dwa barany. One będą ofiarą całopalną dla Pana razem z ofiarą pokarmową i z ofiarą płynną. Będzie to ofiara spalana, woń miła Panu.
  • (19) Ofiarujecie też jednego kozła jako ofiarę przebłagalną i dwa baranki jednoroczne jako ofiarę biesiadną.
  • (20) Kapłan wykona nimi przed Panem gest kołysania razem z chlebami pierwocin, razem z dwoma barankami.
  • Będzie to rzecz poświęcona Panu, przeznaczona dla kapłana.
  • (21) Tego samego dnia zwołacie lud. Będzie to dla was zwołanie święte. Nie będziecie wykonywać tego dnia żadnej pracy. 
Jest to ustawa wieczysta dla waszych pokoleń, we wszystkich waszych siedzibach.
 
(22) Kiedy będziecie zbierali plon waszej ziemi, nie będziecie wycinać doszczętnie skraju pola i nie wyzbieracie do końca kłosów. Zostawisz je dla ubogiego i dla przybysza. Ja jestem Pan, Bóg wasz!
 

Dęcie w róg

(23) Następnie Pan powiedział do Mojżesza: (24) Powiedz Izraelitom: Pierwszego dnia siódmego miesiąca będziecie obchodzili uroczysty szabat, dęcie w róg, zwołanie święte. (25) Nie będziecie wykonywać żadnej pracy. Złożycie ofiary spalane dla Pana.

Kiedy:

  • Pierwszego dnia siódmego miesiąca

Co robić:

  • będziecie obchodzili uroczysty szabat,
  • dęcie w róg,
  • zwołanie święte.
  • (25) Nie będziecie wykonywać żadnej pracy.
  • Złożycie ofiary spalane dla Pana

Dzień przebłagania

(26) Dalej mówił Pan do Mojżesza: (27) Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu ofiary spalane. (28) W tym dniu nie będziecie wykonywać żadnej pracy, bo jest to Dzień Przebłagania, ażeby dokonano przebłagania za wasze winy przed Panem, Bogiem waszym. (29) Każdy człowiek, który nie będzie pościł tego dnia, zostanie wyłączony spośród swego ludu. (30) Każdego człowieka, który będzie pracował tego dnia, wytracę spośród jego ludu. (31) Żadnej pracy nie będziecie wykonywać. Jest to ustawa wieczysta dla wszystkich pokoleń, we wszystkich waszych siedzibach. (32) Będzie to dla was uroczysty szabat. Będziecie pościli. Dziewiątego dnia miesiąca, wieczorem, to jest od wieczora do wieczora, będziecie obchodzić wasz szabat.
 

Święto Namiotów - opis pierwszy

(33) I powiedział Pan do Mojżesza: (34) Powiedz Izraelitom: Piętnastego dnia tego siódmego miesiąca jest Święto Namiotów, przez siedem dni, dla Pana.
(35) Pierwszego dnia jest zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy.
(36) Przez siedem dni będziecie składać ofiary spalane dla Pana.
Ósmego dnia będzie dla was zwołanie święte i złożycie ofiarę spalaną dla Pana. To jest uroczyste zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać [w tym dniu] żadnej pracy.

Kiedy:

  • Piętnastego dnia tego siódmego miesiąca 
  • przez 7 dni
  • pierwszego dnia
  • ósmego dnia

Co robić:

  • Pierwszego dnia jest zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy.
  • Przez siedem dni będziecie składać ofiary spalane dla Pana.
     
  • Ósmego dnia będzie dla was zwołanie święte i złożycie ofiarę spalaną dla Pana. To jest uroczyste zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać w tym dniu żadnej pracy

dygresja...

(37) To są czasy święte dla Pana, na które będziecie dokonywać świętego zwołania, aby składać ofiarę spalaną dla Pana: ofiarę całopalną, ofiarę pokarmową, ofiarę krwawą i ofiarę płynną, każdego dnia to, co jest na ten dzień przeznaczone, (38) niezależnie od szabatów Pana, niezależnie od waszych darów, niezależnie od wszystkich ślubów waszych i niezależnie od wszystkich dobrowolnych ofiar, które będziecie składać dla Pana.  

Święto namiotów - opis drugi

(39) Tak więc piętnastego dnia siódmego miesiąca, kiedy zbierzecie plony ziemi, będziecie obchodzić święto Pana przez siedem dni.

Pierwszego dnia jest uroczysty szabat.

Ósmego dnia także uroczysty szabat.

(40) Weźcie sobie pierwszego dnia owoce pięknych drzew, liście palmowe, gałązki drzew o gęstym listowiu i wierzb nadrzecznych. Będziecie się weselić wobec Pana, Boga waszego, przez siedem dni. (41) Będziecie obchodzić to święto dla Pana co roku przez siedem dni. To jest ustawa wieczysta dla waszych pokoleń. W siódmym miesiącu będziecie je obchodzić. (42) Przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach. Wszyscy tubylcy Izraela będą mieszkali w szałasach, (43) aby [przyszłe] pokolenia wasze wiedziały, że kazałem Izraelitom mieszkać w szałasach, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej. Ja jestem Pan, Bóg wasz!

Kiedy:

  • piętnastego dnia siódmego miesiąca
  • przez siedem dni

Co robić:

  • Weźcie sobie pierwszego dnia owoce pięknych drzew, liście palmowe, gałązki drzew o gęstym listowiu i wierzb nadrzecznych.
  • Będziecie się weselić wobec Pana, Boga waszego, przez siedem dni.
  • Będziecie obchodzić to święto dla Pana co roku przez siedem dni.
  • To jest ustawa wieczysta dla waszych pokoleń. W siódmym miesiącu będziecie je obchodzić.
  • Przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach. Wszyscy tubylcy Izraela będą mieszkali w szałasach, aby przyszłe pokolenia wasze wiedziały, że kazałem Izraelitom mieszkać w szałasach, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej.

Epilog

(44) Mojżesz obwieścił Izraelitom o czasach świętych dla Pana.
 

 

aaa


Kategorie: biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: kpł23, święta pana, święta pańskie, pasha


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
20 lutego 2022 (niedziela), 19:33:33

Cuda Jezusa w pierwszej połowie Ewangeiii Jana - lekcja, ćwiczenie

Lekcja:

Cuda Jezusa w pierwszej połowie Ewangeii Jana
 
Naszym zadaniem w ramach niedzielnych spotkań jest poznanie i zapamiętanie ważnych rzeczy z Ewangelii Jana. Spróbujmy więc dziś zrobić pewne proste, raczej memotechniczne ćwieczenie aby coś zapamiętać.
 
Zadanie brzmi tak: Wypisz wszystkie cuda, które zrealizował Jezus w pierwszej połowie Ewangelii Jana. Nazwij cud i wkaż rozdział (albo werset). I aby nie było wątpliwości - chodzi mi o takie wydarzenie które zostało dostrzeżone przez uczniów (co najmniej Jana) i przekonało ich, że Jezus ma władzę nad materialną rzeczywistością.
Do roboty!
 
Ja wypisałem 11, z czego taki spektakularnych jest 7, choć ja znalazłem 6 (póki co).
 
Nie wypisujcie ich tu - poczejakmy do piątku, wtedy każdy niech napisze, albo niech przyniesie na spotkanie w niedzielę.
 
 
Cudowne wydarzenia dostrzeżone przez uczniów (co najmniej Jana)
  1. Gołębica z nieba spoczeła na Jezusie 1:32
  2. Jezu widzi Natanaela gdy ten siedzi pod figowcem 1:47nn
  3. Zamiana wody w wino na weselu w Kanie 2:1
  4. Jezus rozmawia z Samarytanką o jej przeszłości matrymonialnej 4:1
  5. Uzdrowienie syna dworzanina w Galilei 4:46
  6. Uzdrowienie chromego nad sadzawką Siloe 5:1
  7. Rozmnozenie chleba 6:1
  8. Jezus chodzi po wodzie 6:19 + Łódź natychmiast przybiła do brzegu.
  9. spotkanie z cudzołożnicą - bliska relacja 
  10. Uzdrowienie niewidomego od urodzenia 9:1
  11. Wskrzeszeie Łazarza 11:1
  12. Wypowiedź Boga 12:28
 
Przy okazji - wypowiedzi Boga na temat Syna w Ew. Jana
  1. duch zstępujący jako gołębica
  2. 12 - Bóg mówi - ciekawostka, 3 różne światopoglądy: teiści słuchają głosu Boga, mistycy widzą anioły, naturaliści potrafią wszystko wyjaśnić.
  3. coś przy okazji krzyża - ale muszę to sprawdzić
 

Kategorie: lekcje, biblia


Słowa kluczowe:


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
17 lutego 2022 (czwartek), 10:01:01

Księga Hioba - jedna, godzinna lekcja (lub dwugodzinna)

Notatka do godzinnej, albo dwugodzinnej samodzielnej lekcji z Księgi Hioba:

Szybka, samodzielna praca nad księgą Hioba (W34, 2021)

  1. Pamiętaj że pierwszy wers Biblii bo to tworzy kontekst. Zobacz Gen 1:1 - to ważne, bo musimy wiedzieć kto stworzył szatana.
  2. Pamiętaj o ważnych pojęciach: dobro, zło, cierpienie, rzeczywistość, szatan, Bóg, pochodzenie zła, samokontrola, emocje i emocje w cierpieniu.
  3. Jeszcze raz czytanie wg. takiego planu.
    1. Rozdziały 1, 2 a potem cały 3 aby zrozumieć sytuację, poczuć problem. Zróć uwagę na 3:25 - to dobra synteza światopoglądu Hioba.
    2. Potem znajdź czas na modlitwę o mądrość. Możesz przeczytać rozdział 28, możesz sięgnąć po Psalm 19 (albo jakiś inny o mądrości), możesz dodać jeszcze kilka wersetów z pierwszej tezy Listu do Rzymian (Rz 1:18nn - kilka wersetów starczy). Ale tu spróbuj znaleźć się w swoim procesie, w Twoim szukaniu mądrości.
    3. Teraz kuknij w rozdziały 38 i 39, potem 40, 41
    4. A teraz, wczuwając się w sytuację Hioba zakończ czytając dokładnie rozdział 42.
  4. Jak to zrobisz to bardziej dla rozrywki możesz (nie musisz) zrobić opis aktywów przedsiębiorstwa Hioba w Exelu. Oprócz żywego inwentarza wylicz też kluczowych, zaufanych menedżerów. No i w dwóch kolumnach: przed i po procesie restrukturyzacji myślenia. Jak to zrobisz będziesz miała wyraźnie zapisany problem wiarygodności Boga w kontekście wersetu 42:10b, że „Pan oddał mu całą majętność w dwójnasób”. Główkuj! Jak Ci się nie chce robić to na moim blogu jest prezentacja o biznesie Hioba.
  5. Jeszcze w celu trwalenia pokartkuj nieco księgę aby widzieć jak ten dialog z kumplami przebiega.
  6. Ja mam problem to przeczytać, ale mogę nagrania słuchać. SuperProdukcja jest tu: https://wojtek.pp.org.pl/34304_struktura-ksiegi-hioba
  7. Kuknij na pewne perełki które są środku księgi. Tu przykładowe:
    1. O szatanie, a właściwie to wypowiedź szatana o ludziach. W wersecie 4:17 (ale zacząć czytać od .12) jest to co szatan myśli o ludziach.
    2. O śmierci i nadziei. Przeczytaj rozdział 14 i rozdział 19, poszukaj perełek.
    3. Czytając rozdział7 38-41 zwróć uwagę na zapisy z przed 4000 lat o Orionie, o Plejadach, o dinozaurach (lewiatan, behemot) - to obrazuje stan wiedzy w tamtym czasie.
  8. Jeszcze raz przeczytaj rozdziały 1, 2, i 42:5 aby zapamiętać 42:5. A potem przeczytaj Rz 8:28 aby po połączyć i doczytaj do końca rozdziału 8 w Rz bo w 8:31 jest piękna obietnica, która ma nas upewnić. Pamiętaj! Nic nas nie wyrwie z rąk Boga!
  9. A teraz możesz wysłuchać wykładu Fabiana na temat Hioba. Warto bo to chyba jedyny porządny wykład o tej księdze, który widziałem w sieci. Poważnie!
    1. Jest pod linkiem https://youtu.be/uTo5Myd_M0w 
    2. ale po modlitwie wstępnej może 15 minut przewinąć, bo to jest uzupełnienie do poprzedniego tematu - zacznij słuchać o 15 minuty.
    3. Fabian używa rzadkiego w Polsce słowa: retrybucja - mechanizm sprawiedliwej odpłaty. Ludzie w taki mechanizm wierzą, ale w obecności miłującego Boga takiego mechanizmu być nie może!
  10. Inne fragmenty do przemyślenia:
    1. 1Kor 10:13 - Pamiętaj: Nie nawiedziła was pokusa …
    2. Jak 1:13 - Pamiętaj: Bóg nas nie kusi!
 

Kategorie: teologia/biblia/studia, biblia, biblia / studium, lekcje, lekcja


Słowa kluczowe: hiob, job, bibla, kfc, księga hioba


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 lutego 2022 (czwartek), 15:33:33

Słuchanie Księgi Hioba - całość wg. SuperProdukcji

Całość w jednym pliki:

 


Podział na rozdziały w katalogu:

https://wojtek.pp.org.pl/pliki/notki/_ksiegi_biblii/Hiob/SBT%20Ksiega%20Hioba 


Poszczególne rozdziały:


Kategorie: biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
3 lutego 2022 (czwartek), 15:42:42

Antropologia pierwotna i wtórna

Aksjomat atropologiczny:
Człowiek to istota stworzona przez Boga.
 
Aksjomat atropologiczny, wersja alternatywna:
Człowiek to Bóg w trakcie stwarzania się.
 
A Ty w co wierzysz? Uzasadnij.


1) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. (Gen 1:27)
2) I wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie ale Bóg wie, że tego dnia, gdy z niego zjecie, otworzą się wasze oczy i będziecie jak bogowie znający dobro i zło. (Gen 3:4)

Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: stworzenie, upadek, transhumanizm, new age


Komentarze: (1)

Czarny kruk, February 6, 2022 04:31 Skomentuj komentarz


Słowa jako narzędzia do komunikacji często są pomocne . Często brak komunikacji jest wynikiem niewłaściwego zrozumienia słów. Czyż to właśnie słowa od zarania dziejów nie są przyczyną największej globalnej wojny podziału  jedności Stwórcy i stworzenia . 
Jednak co moj wpis ma wspólnego z tymi powyższymi zapisami ?

Może nic , a może wiele . 
Jednak, kim ja jestem, aby wypowiadać słowa ? Stwórcą, stworzeniem , czy robotem przetwarzajàcym zapisany algorytm. 
Coraz częściej mam wrażenie, że czytający mądre książki są pozbawieni myśli, a jedynie są ofiarami algorytmów zapisanych w tych księgach przez ich autorów. 
Stawiam otwarte pytani:

dlaczego świat tak źle dziś się komunikuje ? 
Wracając do Bereszit ( początku ) powołujemy się na słowa , które dziś dla ludzi straciły moc sprawczą .

Bo skoro przez słowo i dla słowa , to jak dziś ma moc sprawczą wypowiadane słowo , może intencja ( myśl ) jest zła.

Słuchamy różnych nauczycieli,

uczymy się, a może jednak przez nich uczestniczymy w programowaniu ( takie logo - program ) własnych umysłów ? 
Czy Bóg się pomylił stwarzając człowieka, nie wiedział, co ten zrobi ? 
Może Adam to była wersja beta,

aby dziś mieć możliwość skorzystać z nowej wersji programu ( Jezus ) ?  

Czlowiek - istota społeczna brzmi ciekawie .

Jesteśmy muzyką myśli , słów póki świat się nie oczyści . 

Skomentuj notkę
25 stycznia 2022 (wtorek), 15:27:27

Apokalipsa - jak w niebie komentują działania Pana Boga

Czytając Objawienie kilka razy mamy możliwość zobaczenia tego co w niebie jest komentowane w reakcji na działanie Boga. Próbuję zebrać te miejsca i wychwycić na ile układają się one w jakąś chronologię.

          

Objawienie 4:11

… gdyż Ty stworzyłeś wszystkie rzeczy i z Twojej woli trwają i zostały stworzone.

Bóg stworzyciel

Objawienie 5:9

Godny jesteś wziąć zwój i otworzyć jego pieczęć bo byłeś zabity,
i odkupiłeś nas Bogu swoją krwią
z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu,
I uczyniłeś nas królami i kapłanami Bogu naszemu,
i królować będziemy na ziemi.

Bóg odkupiciel

Objawienie 11:17

Dziękujemy Tobie, Panie, Boże Wszechmogący,
który jesteś i byłeś, i który przychodzisz,
że wziąłeś swoją wielką moc
i zacząłeś królować,
a narody uniosły się gniewem,
i nadszedł Twój gniew oraz czas sądzenia umarłych,
aby dać nagrodę Twoim sługom, prorokom i świętym
oraz bojącym się Twojego imienia, małym i wielkim,
i zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię.

Bóg królujący
Objawienie 19:2 
Bo prawdziwe i sprawiedliwe są Jego sądy; 
gdyż osądził wielką nierządnicę, 
która niszczyła ziemię swoim nierządem, 
i pomścił krew swoich sług przelaną z jej ręki.
Bóg osądzając (mściwy)

Objawienie 19:6

Gdyż zakrólował Pan, Bóg Wszechmogący;
Radujmy się i weselmy się, i oddajmy Mu chwałę;
bo nadeszło wesele Baranka,
a małżonka Jego przygotowała się.

Bóg królujący

 

 

 


Kategorie: lekcja, biblia / studia


Słowa kluczowe: apokalipsa


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
22 stycznia 2022 (sobota), 20:23:23

Studium Jana, rozdział 9 i 10

Do posłuchania rozdział 9 - kawałkami śmieszny:

i rozdział 10 - bardzo ważny:

W załączniku (albo innej notce) powinna być zredagowana treść tego dramatu z podziałem na role, stworzona pod koniec stycznia 2022 roku.

Próba wizualizacji akcji i miejsca akcji

Osoby dramatu:

  • uczniowie
  • Jezus
  • ślepy
  • sąsiedzi
  • rodzice ślepiego
  • faryzeusze
               Miejsce akcji:
sąsiedzi          uczniowie
rodzice

Jezus

ślepy

faryzeusze 

W tabelce studium tekstu

J 9 i 10 tpnt   
   

(1) A przechodząc, zobaczył człowieka ślepego od urodzenia. (2) I zapytali Go uczniowie Jego, mówiąc:

Rabbi! Kto zgrzeszył? On czy jego rodzice, że urodził się ślepy?

(3) Jezus odpowiedział:

Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice; lecz aby na nim okazały się dzieła Boże.

 
(4) Ja, dopóki jest dzień, muszę wykonywać dzieła Tego, który mnie posłał; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać. (5) Jak długo jestem na świecie, jestem światłem świata.  

 (6) A gdy to powiedział, splunął na ziemię i uczynił błoto ze śliny, i nałożył to błoto na oczy ślepego. (7) I powiedział mu:

Idź, obmyj się w sadzawce Syloe – co się tłumaczy: Posłany.

Odszedł więc i obmył się, a gdy wrócił, widział.

 

(8) Sąsiedzi więc i ci, którzy go wcześniej widywali, że był ślepy, mówili:

Czyż to nie jest ten, który tu siada i żebrze? (9) Jedni mówili, że to jest on, a inni, że jest podobny do niego.

On natomiast mówił:

To jestem ja.

 

 (10) Powiedzieli więc do niego:

Jak to się stało, że twoje oczy zostały otworzone?

(11) A on w odpowiedzi, rzekł:

Człowiek, którego nazywają Jezusem, uczynił błoto i pomazał moje oczy, i powiedział mi: Idź do sadzawki Syloe i obmyj się; a gdy odszedłem i obmyłem się, przejrzałem.

 

 (12) Wtedy powiedzieli mu:

Gdzie On jest?

Powiedział:

Nie wiem.

 

(13) Przyprowadzili więc tego, który kiedyś był ślepy do faryzeuszów. (14) A tego dnia był sabat, gdy Jezus uczynił błoto i otworzył jego oczy. (15) Wtedy ponownie zapytali go faryzeusze, w jaki sposób przejrzał? A on powiedział im:

Nałożył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę.

(16) Mówili więc niektórzy z faryzeuszów:

Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje sabatu. Inni mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cudowne znaki?

I powstał rozłam wśród nich.

 

(17) Powiedzieli ponownie ślepemu:

Co ty powiesz o Nim, skoro otworzył twoje oczy?

A on powiedział:

- Jest prorokiem.

 

(18) Nie wierzyli Żydzi, że był on ślepy, i że ponownie zaczął widzieć, aż zawołali rodziców tego, który przejrzał, (19) I pytali ich, mówiąc:

Czy to jest wasz syn, o którym wy mówicie, że urodził się ślepy? Jak więc to się stało, że teraz widzi?

(20) W odpowiedzi rodzice jego, odparli im:

- Wiemy, że to jest nasz syn, i że urodził się ślepy; (21) A jak się to stało, że teraz widzi, tego nie wiemy, ani też nie wiemy, kto otworzył jego oczy; ma swoje lata, zapytajcie go, niech sam o sobie powie.

(22) Tak mówili jego rodzice, bo bali się Żydów; albowiem już wtedy Żydzi postanowili, że jeśli ktoś wyzna, że On jest Mesjaszem, zostanie wyłączony z synagogi. (23) Dlatego powiedzieli jego rodzice: Ma swoje lata, zapytajcie jego.

 

(24) Powtórnie więc zawołali człowieka, który był ślepy, i powiedzieli mu:

Oddaj chwałę Bogu; my wiemy, że człowiek ten jest grzeszny.

(25) A on w odpowiedzi, rzekł im:

- Czy jest grzeszny – nie wiem; wiem tylko jedno, że byłem ślepy, a teraz widzę.

 

(26) Powiedzieli więc do niego ponownie:

- Co ci uczynił? Jak otworzył twoje oczy?

(27) Odpowiedział im:

- Już wam powiedziałem, a nie słuchaliście. Dlaczego jeszcze raz chcecie to słyszeć? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?

 

(28) Wtedy go znieważyli i powiedzieli:

- Ty jesteś Jego uczniem; my natomiast jesteśmy uczniami Mojżesza. (29) My wiemy, że Bóg mówił do Mojżesza; lecz Ten, nie wiemy skąd jest.

 

(30) Człowiek ten w odpowiedzi, rzekł im:

- W tym wszystkim dziwne jest, że wy nie wiecie, skąd On jest, a On otworzył moje oczy. (31) Wiemy przecież, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników; ale kto jest bogobojny i czyni Jego wolę, tego wysłuchuje. (32) Od wieku nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy ślepemu od urodzenia. (33) Gdyby On nie był z Boga, nie mógłby nic czynić.

 

(34) W odpowiedzi, rzekli mu:

- Ty cały zostałeś urodzony w grzechach, i ty nas nauczasz?

I wyrzucili go na zewnątrz.

 
(35) A Jezus usłyszał, że go wyrzucili na zewnątrz, a gdy go znalazł, powiedział mu:

- Czy ty wierzysz w Syna Bożego?

(36) A on w odpowiedzi, rzekł:

- Kto to jest, Panie, abym uwierzył w Niego?

(37) I Jezus powiedział do niego:

- Widziałeś Go, jest nim Ten, który rozmawia z tobą

. (38) A on powiedział:

- Wierzę, Panie!

I złożył Mu pokłon. (39) A Jezus powiedział:

- Ja przyszedłem na ten świat na sąd, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby stali się ślepi.

 
(40) I usłyszeli to niektórzy z faryzeuszów obecni przy Nim, i powiedzieli do Niego:

- Czy i my jesteśmy ślepi?

(41) Jezus powiedział im:

- Gdybyście byli ślepi, nie mielibyście grzechu; teraz jednak mówicie, że widzicie, dlatego grzech wasz trwa.

 
   
J 10 TPNT
" (1) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto nie wchodzi przez bramę do zagrody dla owiec, ale wchodzi inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem; (2) Kto natomiast wchodzi przez bramę, ten jest pasterzem owiec. (3) Temu odźwierny otwiera i owce słuchają jego głosu, a on swoje własne owce woła po imieniu i je wyprowadza. (4) I gdy wypuści swoje owce, idzie przed nimi, a owce idą za nim, bo znają jego głos. (5) Ale za obcym na pewno nie będą podążać, lecz uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych. 
 
(6) Taką przypowieść powiedział im Jezus; lecz oni nie zrozumieli tego, co im mówił.   
(7) Jezus więc ponownie powiedział im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam, że ja jestem bramą dla owiec. (8) Wszyscy, ilu ich przyszło przede mną, są złodziejami i rozbójnikami, lecz owce ich nie posłuchały. (9) Ja jestem bramą; jeśli ktoś przeze mnie wejdzie, zostanie zbawiony, wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. (10) Złodziej przychodzi tylko, aby kraść, zarzynać i zatracać; ja przyszedłem, aby miały życie, i miały je obfite. (11) Ja jestem dobrym pasterzem; dobry pasterz swoje życie kładzie za owce. (12) Lecz najemnik, który nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc przychodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce. (13)Najemnik natomiast ucieka, bo jest najemnikiem i nie troszczy się o owce. (14) Ja jestem dobrym pasterzem i znam swoje owce, i moje owce mnie znają, (15) Tak jak mnie zna Ojciec i ja znam Ojca; i życie swoje kładę za owce. (16) Mam i inne owce, które nie są z tej zagrody; i te muszę przyprowadzić, i słuchać będą mojego głosu; i powstanie jedno stado i jeden pasterz. (17) Dlatego Ojciec mnie miłuje, bo ja kładę swoje życie, abym je ponownie otrzymał. (18) Nikt mi go nie odbiera, ale ja kładę je sam z siebie. Mam władzę położyć je, i mam władzę ponownie je wziąć. Takie przykazanie otrzymałem od mojego Ojca.  
(19) Wtedy ponownie powstał rozłam między Żydami z powodu tych słów. (20) A wielu z nich mówiło: Ma demona i szaleje; dlaczego Go słuchacie? (21) Inni mówili: To nie są słowa opętanego przez demona; czy demon może otwierać oczy ślepym? (22) A obchodzono w Jerozolimie święto poświęcenia świątyni, i była zima, (23) I Jezus przechadzał się po świątyni w portyku Salomona. (24) Żydzi więc obstąpili Go i powiedzieli do Niego: Jak długo będziesz trzymał nas w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam to otwarcie.   
(25) Jezus odpowiedział im: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; dzieła, które ja czynię w imieniu Ojca mojego, te o mnie świadczą. (26) Ale wy nie wierzycie; bo jak wam powiedziałem, nie jesteście z moich owiec. (27) Owce moje słuchają mojego głosu, i ja je znam, i idą za mną; (28) I ja daję im życie wieczne, i z pewnością nie zginą na wieki, i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. (29) Ojciec mój, który mi je dał, większy jest od wszystkich, i nikt nie może ich wyrywać z ręki mojego Ojca. (30) Ja i Ojciec jesteśmy jedno. (31) I wtedy ponownie Żydzi porwali kamienie, aby Go ukamienować. (32) Jezus odpowiedział im: Wiele dobrych dzieł ukazałem wam od mojego Ojca; z powodu którego z tych dzieł mnie kamienujecie? (33) W odpowiedzi Żydzi, rzekli Mu: Nie chcemy cię kamienować z powodu dobrych dzieł, ale za bluźnierstwo i za to, że ty będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem.  
(34) Jezus odpowiedział im: Czy w Prawie waszym nie zostało napisane: Ja powiedziałem: Bogami jesteście? (35) Jeśli o tych, powiedział jesteście bogami, do których było skierowane Słowo Boże – a Pismo nie może być naruszone, (36) Do Tego, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym? (37) Jeśli nie czynię dzieł mojego Ojca, nie wierzcie mi; (38) Jeśli jednak czynię, to choćbyście mi nie wierzyli, uwierzcie dziełom, abyście poznali i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w Nim.   
(39) Wtedy ponownie dążyli do tego, aby Go pojmać; ale uszedł z ich rąk. (40) I ponownie odszedł za Jordan na miejsce, gdzie wcześniej chrzcił Jan, i tam pozostał. (41) A wielu przychodziło do Niego, mówiąc: Jan wprawdzie żadnego cudownego znaku nie uczynił; ale wszystko, cokolwiek Jan o Nim powiedział, było prawdą. (42) I wielu tam uwierzyło w Niego.  

 

….aaaaa


Kategorie: biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: ewangelia jana, j9, j10


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
21 stycznia 2022 (piątek), 14:34:34

Nie zmieniał słów Boga

W księdze przypowieści Salomona:

Każde słowo Pana jest prawdziwe. On jest tarczą dla tych, którzy mu ufają.
Nie dodawaj nic do jego słów, aby cię nie zganił i nie uznał za kłamcę.

(Przypowieści 30:5n)

W Objawieniu Janowym:

Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi:

Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze;
(19) A jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze.

(20) Mówi ten, który świadczy o tym: Tak, przyjdę wkrótce.

Amen, przyjdź, Panie Jezu!

(21) Łaska Pana Jezusa niech będzie z wszystkimi.

Amen.

(Objawienie 22:18nn)


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: przy30, prz30, ap22


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
16 stycznia 2022 (niedziela), 20:11:11

List św Jakuba do studiowania

Do posłichania wgrałem dwa przekłady jako audio.

Pliki audio UBG:

 

  EIB - z podziałem na rozdziały:

1.  

2. 

3. 

4. 

5.  

 


Kategorie: biblia


Słowa kluczowe: jakub, jak, jak1, jak2, jak3, jak4, jak5, List św. Jakuba


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
13 stycznia 2022 (czwartek), 14:35:35

Analiza opisu stworzenia w Gen2

Uwaga:


 Tabelka z analizą:

Treść Gen 2 wg UBG Analiza
(1) Tak ukończone zostały niebiosa i ziemia oraz wszystkie ich zastępy. (2) W siódmym dniu Bóg ukończył swe dzieło, które uczynił; i odpoczął siódmego dnia od wszelkiego swego dzieła, które stworzył. (3) I Bóg błogosławił siódmy dzień, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego swego dzieła, które Bóg stworzył i uczynił.  To bardziej pasuje do rozdziału 1.

Drugi opis stworzenia

 
(4) Takie dzieje stworzenia niebios i ziemi w dniu, w którym PAN Bóg uczynił ziemię i niebiosa; (5) Wszelkie krzewy polne, zanim były na ziemi, i wszelkie rośliny polne, nim wzeszły. Bo PAN Bóg jeszcze nie spuścił deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię. (6) Ale z ziemi wychodziła para, która nawilżała całą powierzchnię ziemi.
  • nie było człowienia, który uprawiał a nie panował
(7) Wtedy PAN Bóg ukształtował człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia. I człowiek stał się żywą duszą.  
(8) PAN Bóg zasadził też ogród w Edenie, na wschodzie, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował.  
(9) I wywiódł PAN Bóg z ziemi wszelkie drzewa miłe dla oka i których owoce były dobre do jedzenia oraz drzewo życia pośrodku ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.

Wszelkie drzewa …. oraz...

Dwa drzewa:

  • drzewo życia - pośrodku ogrodu
  • drzewo poznania dobra i zła
(10) A z Edenu wypływała rzeka, aby nawadniać ogród; i stamtąd dzieliła się na cztery główne rzeki. (11) Nazwa pierwszej – Piszon; to ta, która okrąża całą ziemię Chawila, gdzie znajduje się złoto. (12) A złoto tej ziemi jest wyborne. Tam też jest bdellium i kamień onyksowy. (13) Nazwa drugiej rzeki – Gichon; ta okrąża całą ziemię Kusz. (14) Nazwa zaś trzeciej rzeki – Chiddekel; płynie ona na wschód ku Asyrii. A czwarta rzeka to Eufrat.

Rzeki wypływające z Edenu (podkreślam nazwy znane dziś):

  • Piszon; to ta, która okrąża całą ziemię Chawila, gdzie znajduje się złoto. A złoto tej ziemi jest wyborne. Tam też jest bdellium i kamień onyksowy.
  • Gichon - ta okrąża całą ziemię Kusz.
  • Chiddekel - płynie ona na wschód ku Asyrii.
  • Eufrat (BT: Perat).

(15) PAN Bóg wziął więc człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł.

"umieścił człowieka" - powtórzenie myśli z .8

Zadanie dla człowieka po umieszczeniu go w ogrodzie:

  1. uprawianie ogrodu
  2. strzeżenie go

 

Kolejność: #1 umieszczenie w Edenie.

(16) I rozkazał PAN Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu (17) ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno (BT: niechybnie) umrzesz.

To jest (1) rozkaz odnośnie jedzenia owoców ale i (2) ostrzeżenie bo jak zjesz z drzewa poznania to umrzesz.

 

Kolejność: #2 wydanie rozkazu i zakazu

(18) PAN Bóg powiedział też: Niedobrze, by człowiek (jakie tu słowo?) był sam; uczynię mu odpowiednią (jakie tu słowo: obok niego; uzupełnienie, podobną do niego) dla niego pomoc.

Bóg stwierdza:

  • Niedobrze, by człowiek był sam.
  • Uczynię mu odpowiednią dla niego pomoc

 

Kolejność: #3 obserwacja (człowiek jest sam) i decyzja (uczynię pomoc

(19) I ukształtował PAN Bóg z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebieskie, i przyprowadził je do Adama, aby zobaczyć, jak je nazwie; a jak Adam nazwał każdą istotę żywą, taka była jej nazwa.

Kolejność: #4 ukształtowanie zwierzaków i przyprowadzenie do Adama, który je nazywa

(20) I Adam nadał nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu niebieskiemu, i wszelkim zwierzętom polnym.  
Dla Adama jednak nie znalazła się pomoc odpowiednia dla niego. Kolejność: #5: obserwacja - dalej człowiek jest sam.
(21) Wtedy PAN Bóg zesłał głęboki sen na Adama; a gdy zasnął, wyjął jedno z jego żeber i zapełnił ciałem miejsce po nim.  
(22) I z tego żebra, które PAN Bóg wyjął z Adama, utworzył kobietę i przyprowadził ją do Adama. Kolejność: #6: stworzenie kobiety
(23) I Adam powiedział: To teraz jest kość z moich kości i ciało z mojego ciała dlatego będzie nazwana kobietą, bo z mężczyzny została wzięta.

Adam o Ewie:

  • To teraz jest kość z moich kości i ciało z mojego ciała
  • dlatego będzie nazwana kobietą, bo z mężczyzny została wzięta.

 

Kolejność: #7: Adam widzi kobietę

(24) Dlatego opuści mężczyzna swojego ojca i swoją matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą jednym ciałem. (25) I oboje, Adam i jego żona, byli nadzy, a nie wstydzili się.

Jakaś ważna zasada.

(4:1) Potem Adam obcował ze swoją żoną Ewą, a ta poczęła i urodziła Kaina. I powiedziała: Otrzymałam mężczyznę od PANA. (2) I urodziła jeszcze jego brata Abla. (...)

 

 

 

...


Kategorie: biblia, _blog


Słowa kluczowe: gen2, stworzenie


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
1 stycznia 2022 (sobota), 20:13:13

Studium Jana, rozdział 8

Wykorzystanie:

  • 17  stycznia 2022 - na IPP-KTW, w ramach studium Ewangelii Jana

 

J 8:1nn tpnt Analiza
Jezus i pewna kobieta 

(1) A Jezus poszedł na Górę Oliwną. (2) Wczesnym rankiem natomiast ponownie przyszedł do świątyni, a cały lud zszedł się do Niego; a gdy On usiadł, nauczał ich.

(3) I przyprowadzili do Niego uczeni w Piśmie i faryzeusze kobietę schwytaną na cudzołóstwie, i postawili ją na środku, (4) Mówiąc do Niego:

Nauczycielu! Tę kobietę pojmano w chwili, gdy cudzołożyła; (5) A w Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować; a Ty co mówisz?

(6) A to mówili, aby wystawić Go na próbę, aby mogli Go oskarżyć.

A Jezus, schylił się i pisał palcem po ziemi, nie zwracając na nich uwagi. (7) A gdy tak nalegali pytając Go, wyprostował się i powiedział do nich:

Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.

(8) I znowu schylił się i pisał po ziemi. (9) A oni, gdy to usłyszeli, będąc przekonani przez sumienie, jeden po drugim wychodzili, poczynając od starszych aż do ostatnich, i został tylko sam Jezus i kobieta stojąca na środku. (10) A Jezus wyprostował się, i nikogo nie widząc, tylko tę kobietę, powiedział jej:

Kobieto! Gdzie są twoi oskarżyciele? Nikt cię nie potępił?

(11) A ona powiedziała:

Nikt, Panie!

A Jezus powiedział jej:

I ja cię nie potępiam; idź i więcej już nie grzesz. 

 
  O Świetle……????

(12) Wtedy ponownie Jezus powiedział im, mówiąc:

Ja jestem światłem świata; kto za mną idzie, na pewno nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światło życia.

 O świetle
  • rozdzielił Bóg światło od ciemności
  • o świetle życia - co to?

(13) Powiedzieli więc do Niego faryzeusze:

Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo Twoje nie jest prawdziwe.

(14) Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

Nawet jeśli ja świadczę sam o sobie, to moje świadectwo jest prawdziwe, gdyż wiem, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę; lecz wy nie wiecie, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. (15) Wy sądzicie według ciała, ja nikogo nie sądzę. (16) A nawet jeśli ja sądzę, sąd mój jest prawdziwy; gdyż nie jestem sam, ale jestem ja i Ten, który mnie posłał, Ojciec.

(17) A w Prawie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe. (18) Ja jestem tym, który sam świadczy o sobie i świadczy o mnie Ten, który mnie posłał, Ojciec.

(19) Wtedy powiedzieli do Niego:

Gdzie jest twój ojciec?

Jezus odpowiedział:

Ani mnie nie znacie, ani mojego Ojca; gdybyście mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca.

 

(20) Te słowa wypowiedział Jezus w skarbcu, ucząc w świątyni; i nikt Go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina.

NARRACJA -

(21) Jezus powiedział im więc ponownie:

Ja odchodzę i będziecie mnie szukać, i umrzecie w swoim grzechu; dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie.

(22) Mówili więc Żydzi:

Czy sam siebie zabije, że mówi: Dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie?

(23) I powiedział do nich:

Wy jesteście z niskości, ja z wysokości; wy jesteście z tego świata, ja nie jestem z tego świata. (24) Dlatego powiedziałem wam, że umrzecie w swoich grzechach; bo jeśli nie wierzycie, że ja jestem, umrzecie w swoich grzechach.

 Ponoć w Gen zapisano, że jak zjesz to umierając umrzesz

 

(25) Powiedzieli więc do Niego:

Kim ty jesteś?

I Jezus powiedział im:

Tym, kim na początku wam powiedziałem. (26) Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia; ale Ten, który mnie posłał, jest prawdziwy, a ja, co usłyszałem od Niego, to mówię do świata.

(27) Ale nie zrozumieli, że im mówił o Ojcu. (28)Jezus wtedy powiedział im:

Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że ja jestem, a nic sam z siebie nie czynię, ale jak nauczył mnie mój Ojciec, tak mówię. (29) A Ten, który mnie posłał, jest ze mną; Ojciec nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co Jemu się podoba.

(30) A gdy On o tym mówił, wielu uwierzyło w Niego. (31) Mówił więc Jezus do tych Żydów, którzy Mu uwierzyli:

Jeśli wytrwacie w moim słowie, prawdziwie jesteście moimi uczniami; (32) I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.

(33) Odpowiedzieli Mu:

My jesteśmy z potomstwa Abrahama i nigdy nie byliśmy niczyimi niewolnikami; jak Ty możesz mówić: Staniecie się wolni?

(34) Jezus odpowiedział im:

Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. (35) A niewolnik nie zostaje w domu na wieki; Syn zostaje na wieki. (36) Dlatego, jeśli Syn was wyzwoli, naprawdę będziecie wolni. (37) Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama; lecz dążycie do tego, aby mnie zabić, gdyż nie ma w was miejsca na moje słowo. (38) Ja, co widziałem u mojego Ojca, to mówię; a wy czynicie to, co widzieliście u waszego ojca.

(39) W odpowiedzi, rzekli Mu:

Ojcem naszym jest Abraham.

Jezus powiedział im:

Gdybyście byli synami Abrahama, czynilibyście dzieła Abrahama. (40) Ale teraz dążycie do tego, aby mnie zabić, człowieka, który wam mówi prawdę, którą usłyszałem od Boga; tego Abraham nie czynił. (41) Wy czynicie dzieła waszego ojca.

Powiedzieli do Niego wtedy:

My nie jesteśmy zrodzeni z nierządu; mamy jednego Ojca, Boga.

(42) Jezus wtedy powiedział im:

Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to byście mnie miłowali, ja bowiem wyszedłem od Boga i oto przybywam, bo nie przyszedłem od siebie samego, lecz On mnie posłał. (43) Dlaczego mowy mojej nie rozumiecie? Dlatego, że nie możecie słuchać mojego słowa. (44) Wy jesteście z waszego ojca – diabła, i pożądliwości ojca waszego chcecie czynić. On był mordercą od początku i nie pozostał w prawdzie, gdyż w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, od siebie mówi, dlatego że jest kłamcą i jego ojcem. (45) A ponieważ ja mówię prawdę, nie wierzycie mi. (46) Kto z was skarci mnie za grzech? Natomiast, jeśli ja mówię prawdę, dlaczego wy mi nie wierzycie? (47) Kto jest z Boga, słów Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo nie jesteście z Boga.

(48) Wtedy w odpowiedzi Żydzi, rzekli do Niego:

Czy nie słusznie mówimy, że Ty jesteś Samarytaninem i że masz demona?

(49) Jezus odpowiedział:

Ja nie mam demona, ale czczę mojego Ojca; a wy mnie znieważacie. (50) A ja nie szukam swojej chwały; jest ten, który jej szuka i sądzi. (51) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli ktoś zachowa moje Słowo, nie będzie oglądać śmierci na wieki.

(52)Wtedy Żydzi powiedzieli do Niego:

Teraz poznaliśmy, że masz demona. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: Jeśli ktoś zachowa moje słowo, nie skosztuje śmierci na wieki. (53) Czy Ty jesteś większy od naszego ojca Abrahama, który umarł? I prorocy umarli. Za kogo Ty się uważasz?

(54) Jezus odpowiedział:

Jeśli ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Tym, który mnie otacza chwałą jest mój Ojciec, o którym wy mówicie, że jest waszym Bogiem. (55) I nie znacie Go, ja natomiast znam Go; i jeślibym powiedział, że nie znam Go, byłbym podobnym do was, kłamcą; ale znam Go i słowo Jego zachowuję. (56) Abraham, wasz ojciec, ogromnie się radował, że zobaczy mój dzień; i zobaczył go, i ucieszył się.

(57) Żydzi powiedzieli więc do Niego:

Nie masz jeszcze pięćdziesięciu lat, a widziałeś Abrahama?

(58) Jezus powiedział im:

Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Zanim był Abraham, ja jestem.

 

   
(59) Wtedy podnieśli kamienie, aby rzucić w Niego; lecz Jezus ukrył się i wyszedł ze świątyni, przechodząc między nimi. I tak odszedł.  

 

….aaaaa


Kategorie: biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: ewangelia jana, j8


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
1 stycznia 2022 (sobota), 20:13:13

Studium Jana, rozdział 7

Wykorzystanie:

  • 2  stycznia 2022 - na IPP-KTW, w ramach studium Ewangelii Jana

 

J 7:1nn tpnt Analiza
Narracja: Jezus w Galilei przed pielgrzymką do Jerozolimy na święta
(1) I potem chodził Jezus po Galilei; bo nie chciał chodzić po Judei, dlatego że Żydzi usiłowali Go zabić.
  •  gdzie pierwszy raz pojawia się pomysł aby zabić Jezusa? Pod koniec rozdziału 5. W tym rozdziale też się temat przewija (np. .19)

(2) A było blisko święto żydowskie – Święto Namiotów. (3) Powiedzieli więc do Niego Jego bracia:

Odejdź stąd i idź do Judei, żeby i Twoi uczniowie zobaczyli dzieła, które Ty czynisz. (4) Nikt bowiem nie czyni nic w ukryciu, lecz sam stara się być publicznie znany. Jeśli takie rzeczy czynisz, pokaż się światu.

  •  warto przypomnieć sobie co to jest święto namiotów i jak się ma do 7 świąt opisanych w Kpł 23.
(5) Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego.  

(6) Jezus więc powiedział im:

Mój czas jeszcze nie nadszedł; ale wasz czas zawsze jest odpowiedni. (7) Świat nie może was nienawidzić, ale mnie nienawidzi, ponieważ ja świadczę o nim, że jego dzieła są złe. (8) Wy idźcie na to święto, ja jeszcze nie idę na to święto, gdyż mój czas jeszcze się nie wypełnił. 

 
(9) A gdy to im powiedział, sam pozostał w Galilei. (10) A gdy poszli bracia Jego, wtedy i On poszedł na święto, nie jawnie, ale jakby w ukryciu.  
Święta w Jerozolimie
(11) Żydzi tymczasem szukali Go w czasie święta i mówili: Gdzie On jest? (12) I wiele szeptano o Nim wśród tłumów. Jedni wprawdzie mówili, że jest dobry; inni natomiast mówili: Nie, bo zwodzi tłum. (13) Nikt jednak otwarcie o Nim nie mówił, z obawy przed Żydami.
 

(14) A gdy już minęła połowa święta, wstąpił Jezus do świątyni i nauczał. (15) I dziwili się Żydzi, mówiąc:

Skąd On zna Pisma, skoro się nie uczył?

 

(16) Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

Nauka moja nie jest moja, ale Tego, który mnie posłał.

(17) A jeśli ktoś chce czynić Jego wolę, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy ja sam od siebie mówię. (18) Kto sam od siebie mówi, szuka własnej chwały; ale kto szuka chwały Tego, który go posłał, ten jest szczery i nie ma w nim niesprawiedliwości.

(19) Czy nie Mojżesz dał wam Prawo? A nikt z was nie czyni Prawa. Dlaczego usiłujecie mnie zabić?

  • przedyskutować problem: wola pełnienia woli Boga a problem poznania
  • Kto szuka własnej chwały to ma problem z wiarą w Mesjasza o czym było w J5:44

(20) W odpowiedzi, tłum rzekł:

Masz demona; kto usiłuje Cię zabić?

(21) Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

Jednego dzieła dokonałem i wszyscy się temu dziwicie! (22) Oto Mojżesz dał wam obrzezanie – chociaż nie było ono od Mojżesza, ale od ojców – i w sabat obrzezujecie człowieka. (23) Jeżeli człowiek przyjmuje obrzezanie w sabat, aby nie było naruszone Prawo Mojżesza, dlaczego złościcie się na mnie, że całego człowieka uczyniłem zdrowym w sabat? (24) Nie sądźcie po pozorach, ale sprawiedliwym sądem osądźcie.

 

(25) Mówili więc niektórzy z mieszkańców Jerozolimy:

Czy to nie jest Ten, którego usiłują zabić? (26) A oto On mówi otwarcie i nic Mu nie mówią. Czyżby rzeczywiście przywódcy poznali, że Ten jest prawdziwie Mesjaszem? (27) Ale o Nim wiemy, skąd jest; natomiast gdy przyjdzie Mesjasz, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.

  •  Pojawia się podział: (1) Żydzi - rozumiani jako warstwa przywódców, faryzeusze i kapłani, oraz (2) lud

(28) Jezus więc wołał w świątyni, nauczając i głosząc:

I mnie znacie, i wiecie, skąd jestem, a nie przyszedłem posłany przez samego siebie; lecz prawdziwy jest Ten, który mnie posłał, którego wy nie znacie! (29) A ja znam Go; ponieważ jestem od Niego i On mnie posłał.

 

(30) Usiłowali więc Go pojmać; lecz nikt nie podniósł na Niego ręki, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina. (31) A wielu z ludzi uwierzyło w Niego i mówiło:

Gdyby przyszedł Mesjasz, czy uczyniłby więcej cudownych znaków od tych, które Ten uczynił?

 

(32) A gdy usłyszeli faryzeusze, że tłum tak o Nim szemrze, posłali faryzeusze i arcykapłani podwładnych, aby Go pojmać. (33) Jezus więc powiedział im:

Jeszcze na krótki czas jestem z wami, a potem odchodzę do Tego, który mnie posłał. (34) Szukać mnie będziecie, a nie znajdziecie; a gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie.

 

  •  Jezus zapowiada już swoją śmierć.

(35) Powiedzieli więc Żydzi do siebie:

Dokąd On zamierza iść, że my Go nie znajdziemy? Czy zamierza iść do greckiej diaspory i nauczać Greków? (36) Co to za słowa, które wypowiedział: Szukać mnie będziecie, a nie znajdziecie; i gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie?

Grecy? - raczej chodzi o Żydów żyjących w diasporze.
Wielkie święto w świątyni
(37) A Jezus, w ostatnim wielkim dniu święta, stanął i głośno zawołał, głosząc:
Jeśli ktoś pragnie, niech przychodzi do mnie i pije! (38) Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza.
 Nawiązanie do rozmowy z Samarytanką w J4:14, 43
(39) A to powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy wierzą w Niego; bo Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie został jeszcze otoczony chwałą.  

(40) Wtedy wielu spośród tłumu, słysząc to słowo, mówiło:

On jest naprawdę tym Prorokiem.

(41) A inni mówili:

To jest Mesjasz.

Natomiast jeszcze inni mówili:

Czy z Galilei przyjdzie Mesjasz? (42) Czy Pismo nie powiedziało, że z potomstwa Dawida i z Betlejem, miasteczka, gdzie był Dawid, przyjdzie Mesjasz? (43)

Stał się więc rozłam między ludem z powodu Niego.

 

(44) A niektórzy z nich chcieli Go pojmać; ale nikt nie podniósł na Niego ręki. (45) Przyszli więc podwładni do arcykapłanów i do faryzeuszów, a oni im powiedzieli:

Dlaczego nie przyprowadziliście Go tutaj?

(46) Odpowiedzieli podwładni:

Żaden człowiek, nigdy tak nie przemawiał, jak Ten człowiek.

(47) I odpowiedzieli więc im faryzeusze:

Czy i wy jesteście zwiedzeni? (48) Czy uwierzył w Niego ktoś z przywódców lub z faryzeuszów? (49) Tylko ten tłum, nieznający Prawa, jest przeklęty.

  •  To obrazuje stosunek klasy rządzącej (faryzeuszy i kapłanów) do ludzi.
    Dosłownie: Ciemny lud jest przeklęty!
(50) I powiedział do nich Nikodem, ten który przyszedł do Niego w nocy, a był jednym z nich:
(51) Czy nasze Prawo sądzi człowieka, jeżeli wcześniej nie usłyszy od niego wyjaśnień i nie pozna, co czyni?
(52) W odpowiedzi, rzekli mu:
Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj to, a zobaczysz, że żaden prorok nie powstał z Galilei. 
 
(53) I poszedł każdy do swojego domu.  

 

….aaaaa


Kategorie: biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: ewangelia jana, j7


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
27 grudnia 2021 (poniedziałek), 10:25:25

Studium Jana, rozdział 6

Wykorzystanie:

  • 26 grudnia 2021 i 2  stycznia 2022 - na IPP-KTW, w ramach studium Ewangelii Jana

 

 

J 6:1nn tpnt Analiza
(1) Potem oddalił się Jezus na drugi brzeg Morza Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. (2) A podążał za Nim wielki tłum, bo widzieli Jego cudowne znaki, które czynił na chorych. 
  • jakie cudowne znaki? na chorych?
    1. ...
    2. ...
Dialog z uczniami - patrz J4:33n
 

(3) I Jezus wszedł na górę, i siedział tam ze swoimi uczniami; (4) A była blisko Pascha, święto żydowskie. (5) Wtedy Jezus podniósł oczy i ujrzał, że wielki tłum idzie do Niego, i powiedział do Filipa:

Gdzie kupimy chleba, aby oni mogli się najeść?

(6) A mówił to, aby go poddać próbie; bo sam wiedział, co miał czynić. (7) Filip odpowiedział Mu:

Chleba za dwieście denarów nie wystarczy dla nich, aby każdy z nich otrzymał choć trochę.

(8) Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, powiedział do Niego:

(9) Jest tu jeden chłopczyk, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby; ale cóż to jest na tak wielu?

  •  Czy Jezus ich próbuje? Próbuje ich wiarę?
  • Filip chyba był z Betsaidy, a przecież to było blisko tego miejsca.

(10) A Jezus powiedział:

Każcie, by ludzie spoczęli.

A było w tym miejscu dużo trawy, i spoczęli mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy. (11) Wziął więc Jezus chleby, podziękował i rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, ile tylko chcieli. (12) A gdy byli nasyceni, powiedział swoim uczniom: Zbierzcie pozostałe kawałki, aby nic nie przepadło. (13) Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałków z tych pięciu jęczmiennych chlebów, które pozostały po jedzących.

 
(14) Gdy więc ludzie ujrzeli cudowny znak, który uczynił Jezus, mówili: Ten prawdziwie jest prorokiem, który przychodzi na świat. (15) Gdy więc Jezus poznał, że zamierzają przyjść i Go porwać, aby uczynić Go królem, sam jeden oddalił się ponownie na górę.  
Na morzu
(16) A gdy nastał wieczór, zeszli Jego uczniowie nad morze. (17) I gdy wstąpili do łodzi, wyruszyli na drugą stronę morza do Kafarnaum. I nastała ciemność, a Jezus jeszcze nie przybył do nich. (18) Morze natomiast burzyło się, bo wiał silny wiatr. (19) Gdy więc przepłynęli około dwadzieścia pięć albo trzydzieści stadiów, ujrzeli Jezusa idącego po morzu i zbliżającego się do łodzi; i zlękli się. (20) A On im powiedział: Ja jestem, nie bójcie się. (21) I chcieli Go wziąć do łodzi, a łódź od razu znalazła się przy lądzie, do którego zmierzali.  Z Jezusem w życiu od razu jesteś u celu, bez zbędnego wiosłowania.
   
 Nazajutrz -  w Kafarnaum

(22) Nazajutrz tłum, stojący na drugim brzegu morza, zauważył, że tam nie było innej łódki, tylko ta jedna, do której wstąpili Jego uczniowie, i że Jezus nie wstąpił do łodzi razem ze swoimi uczniami, ale uczniowie Jego odeszli sami; (23) A przypłynęły i inne łodzie z Tyberiady, blisko miejsca, gdzie jedli chleb, nad którym Pan uczynił dziękczynienie. (24) Gdy więc lud zobaczył, że nie ma tam Jezusa, ani Jego uczniów, i oni wstąpili do łódek i przybyli do Kafarnaum, szukając Jezusa.

(25) I gdy znaleźli Go na drugim brzegu morza, powiedzieli do Niego: Rabbi! Kiedy tu się zjawiłeś?

(26) Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cudowne znaki, ale że jedliście chleb i zostaliście nasyceni. (27) Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy; na Nim bowiem Bóg Ojciec położył pieczęć.

(28) Powiedzieli więc do Niego:

Co mamy czynić, by trudzić się dziełami Boga?

(29)Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

To jest dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał.

 

 
   
(30) W związku z tym, powiedzieli do Niego:

Jaki więc cudowny znak uczynisz, byśmy widzieli i wierzyli Tobie? Co zrobisz? (31) Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Dał im chleb z nieba, aby jedli.

(32) Jezus więc powiedział im:

Zaprawdę mówię wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. (33) Bo chlebem Bożym jest Ten, który zstępuje z nieba i daje życie światu.

(34) Powiedzieli więc do Niego:

Panie! Daj nam zawsze tego chleba.

(35) I Jezus powiedział im:

Ja jestem chlebem życia; kto do mnie przychodzi, nigdy nie zazna głodu, a wierzący we mnie, nigdy nie zazna pragnienia. (36) Lecz powiedziałem wam, że już widzieliście mnie, i nie wierzycie. (37) Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie; a tego który przychodzi do mnie, nie wyrzucę precz; (38) Bo zstąpiłem z nieba, nie żebym czynił swoją wolę, ale wolę Tego, który mnie posłał. (39) A taka jest wola Tego, który mnie posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wzbudził to w dniu ostatecznym. (40) A taka jest wola Tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne; a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym.

 
   

(41) Szemrali więc Żydzi przeciw Niemu, bo powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. (42) I mówili:

Czy to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy; jak więc mówi On teraz: Zstąpiłem z nieba?

 

(43) Jezus więc w odpowiedzi, rzekł im:

Nie szemrajcie między sobą; (44) Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie Ojciec mój, który mnie posłał; a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (45) W Prorokach jest napisane: I będą wszyscy wyuczeni przez Boga. Każdy więc, kto słyszał od Ojca i przyjął pouczenie, przychodzi do mnie. (46) Nie, żeby ktoś widział Ojca, jak tylko Ten, który jest od Boga; Ten widział Ojca. (47) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto wierzy we mnie, ma życie wieczne. (48) Ja jestem chlebem życia. (49) Ojcowie wasi zjedli mannę na pustyni i pomarli. (50) A to jest chleb, który z nieba zstępuje, aby ktoś, kto z Niego spożył, nie umarł. (51) Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba; jeśli ktoś będzie jeść z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, to moje ciało, które ja dam za życie świata.

 

(52) Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc:

Jak On może dać nam do jedzenia swoje ciało?

(53) Jezus więc powiedział im:

Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli nie spożyjecie ciała Syna Człowieczego, i nie wypijecie krwi Jego, nie macie życia w sobie. (54) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (55) Gdyż moje ciało prawdziwie jest pokarmem, a moja krew prawdziwie jest napojem. (56) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, we mnie mieszka, a ja w nim. (57) Jak mnie posłał Ojciec, który żyje, i ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze mnie. (58) To jest chleb, który z nieba zstąpił; nie tak, jak ojcowie wasi zjedli mannę i umarli; kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki. 

 
W synagodze w Kafarnau
(59) To powiedział w synagodze, ucząc w Kafarnaum. (60) Wtedy wielu z Jego uczniów, po usłyszeniu tych słów, powiedziało: Twarde jest to słowo, któż je może słuchać?  

(61) Ale Jezus, świadom w swym wnętrzu, że Jego uczniowie z tego powodu szemrzą, powiedział do nich:

To was gorszy? (62) Co więc, gdy ujrzycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był wcześniej? (63) Duch jest tym, który ożywia; ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, są duchem i są życiem. (64) Ale są pośród was tacy, którzy nie wierzą.

 

Jezus bowiem wiedział od początku, kim są ci, co nie wierzą, i kim jest ten, co Go wyda;(65) I mówił:

Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może przyjść do mnie, jeśli nie jest mu to dane od mojego Ojca. (66) Od tego czasu wielu Jego uczniów zawróciło i więcej z Nim nie chodziło. (67) Jezus powiedział wtedy do dwunastu: Czy może i wy chcecie odejść?

 

(68) I odpowiedział Mu Szymon Piotr:

Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego, (69) A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Mesjasz – Syn Boga żywego.

 

(70) Jezus odpowiedział im:

Czy nie ja wybrałem was dwunastu? A jeden z was jest diabłem.

 
(71) A to mówił o Judaszu, synu Szymona Iskarioty; bo ten miał zamiar Go wydać, będąc jednym z dwunastu.  

 

….aaaaa


Kategorie: biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: ewangelia jana, j6


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
16 grudnia 2021 (czwartek), 16:14:14

Któż nas odłączy od miłości … (studium Rz8)

Uwaga: Studium Rz8 (powinno zaczynać się od myśli w 7 o tym jak beznadziejny jestem)

Tabelka do analizy treści:

niby beznadzieja, ale przecież tu się nie kończy myśl ale leci dalej w rozdział 8 gdzie jest nie tylko nadzieja, ale i sposób wyjścia z problemu opisanego w 7

Treść Rz 7 i 8 TPNT Analiza

(1) Czyż nie wiecie, bracia (bo mówię do znających prawo), że prawo panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje? (2) Zamężna kobieta bowiem, dopóki mąż żyje, jest z nim związana prawem, a jeśli mąż umrze, zostaje uwolniona od prawa męża. (3) Tak więc, dopóki mąż żyje, będzie nazywana cudzołożnicą, jeśli zostanie żoną innego mężczyzny. Jeśli jednak jej mąż umrze, jest wolna od tego prawa, tak że nie będzie cudzołożnicą, choćby została żoną innego mężczyzny.

 

(4) Tak i wy, moi bracia, zostaliście uśmierceni dla prawa przez ciało Chrystusa, abyście należeli do innego, to znaczy tego, który został wskrzeszony z martwych, abyśmy przynosili Bogu owoc.

 

(5) Gdy bowiem byliśmy w ciele, namiętności grzechów, które się wzniecały przez prawo, okazywały swą moc w naszych członkach, aby przynosić śmierci owoc.

 

(6) Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od prawa, gdy umarliśmy dla tego, w czym byliśmy trzymani, abyśmy służyli Bogu w nowości ducha, a nie w starości litery.

 
 (7) Cóż więc powiemy? Że prawo jest grzechem? Nie daj Boże! Przeciwnie, nie poznałem grzechu jak tylko przez prawo, bo i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby prawo nie mówiło: Nie będziesz pożądał. (8) Lecz grzech, gdy zyskał okazję przez przykazanie, wzbudził we mnie wszelką pożądliwość. Bez prawa bowiem grzech jest martwy.  
   

(9) I ja żyłem kiedyś bez prawa, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a ja umarłem. (10) I okazało się, że przykazanie, które miało być ku życiu, jest mi ku śmierci. (11) Grzech bowiem, gdy zyskał okazję przez przykazanie, zwiódł mnie i przez nie mnie zabił. (12) A tak prawo jest święte i przykazanie jest święte, sprawiedliwe i dobre. (13) Czy więc to, co dobre, stało się dla mnie śmiercią? Nie daj Boże! Przeciwnie, grzech, aby okazał się grzechem, sprowadził na mnie śmierć przez to, co dobre, żeby grzech stał się niezmiernie grzesznym przez przykazanie. (14) Gdyż wiemy, że prawo jest duchowe, ale ja jestem cielesny, zaprzedany grzechowi. (15) Tego bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię. (16) A jeśli robię to, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że prawo jest dobre. (17) Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka. (18) Gdyż wiem, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro, bo chęć jest we mnie, ale wykonać tego, co jest dobre, nie potrafię. (19) Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię. (20) A jeśli robię to, czego nie chcę, już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka. (21) Odkrywam więc w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, trzyma się mnie zło. (22) Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka. (23) Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach. (24)Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci? (25) Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Tak więc ja sam umysłem służę prawu Bożemu, lecz ciałem prawu grzechu."

 
   
(1) Dlatego teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, którzy chodzą, nie według ciała, ale według Ducha. (2) Albowiem prawo Ducha, życiem w Chrystusie Jezusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci.
(3) Bo niemoc, na którą niedomagało Prawo z powodu ciała, Bóg przezwyciężył, posyłając swojego Syna w podobieństwie grzesznego ciała, jako ofiarę za grzech, potępił grzech w ciele, (4) Aby sprawiedliwa norma Prawa została wypełniona w nas, którzy chodzimy, nie według ciała, ale według Ducha.
 
 
 
(5) Albowiem ci, którzy są według ciała, myślą o tym, co cielesne; ale ci, którzy są według Ducha, myślą o tym, co duchowe.   
(6) Gdyż zamysł ciała to śmierć; ale zamysł Ducha to życie i pokój, (7) Dlatego że zamysł ciała jest wrogi Bogu, gdyż nie jest poddany Prawu Bożemu, bo i nie może.   
(8) Ci bowiem, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą. (9) Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, skoro Duch Boży mieszka w was; a jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten nie jest Jego.   Jestem w duchu, bo Duch Boży mieszka we mnie. A skąd wiem, że mieszka? Bo przyjąłem Jezusa, przez wiarę, regulując swoją relacje z Nim.

(10) A jeśli Chrystus jest w was, wtedy ciało istotnie jest martwe z powodu grzechu, ale Duch jest życiem z powodu sprawiedliwości. (11) Jeśli natomiast Duch Tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, to Ten, który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez swojego Ducha, który w was mieszka.

 

 

 

 

 (12) A tak, bracia, nie jesteśmy dłużnikami ciała, abyśmy żyli według ciała. (13) Jeśli bowiem żyjecie według ciała, macie umierać; natomiast jeśli Duchem doprowadzacie do śmierci działania ciała, będziecie żyć.

Ciału już nic nie jestem winien...

(14) Bo ci, którzy dają się prowadzić przez Ducha Bożego, ci są synami Boga.

 

(15) Bo nie wzięliście ducha niewoli, by znowu żyć w zastraszeniu, ale wzięliście ducha usynowienia, przez którego wykrzykujemy: Abba, Tato! (16) Ten do Duch współświadczy z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga. (17) A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro współcierpimy, byśmy też wspólnie zostali wprowadzeni do chwały.

 

(18) Sądzę bowiem, że utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne porównania z tą chwałą, która ma się w nas objawić.

Parafraza: utrapienia tego świata (czasu) nie są godne aby porównywać się z chwalą, która ma się niedługo objawić.

(19) Bo stworzenie żarliwie oczekuje objawienia synów Boga. (20) Gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu Tego, który je poddał, w nadziei, (21) Że i samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia do wolności chwały dzieci Boga.

 

(22) Bo wiemy, że całe stworzenie współwzdycha i współcierpi w bólach porodowych aż do teraz. (23) A nie tylko ono, ale i my sami, którzy mamy pierwocinę Ducha, i my sami w sobie wzdychamy oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.

 

 (24) Albowiem w tej nadziei zostaliśmy zbawieni. A nadzieja widzialna nie jest nadzieją; bo ktoś, kto widzi, po co ma mieć nadzieję? (25) Ale jeśli mamy nadzieję na to, czego nie widzimy, to oczekujemy tego z wytrwałością.

 
   

 (26) A tak samo i Duch wspomaga nas w naszych słabościach. Nie wiemy bowiem, o co mielibyśmy się modlić, tak jak należy; ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.

 

(27) A Ten, który bada serca wie, jaki jest zamysł Ducha, ponieważ zgodnie z wolą Boga wstawia się za świętymi.

 
   

(28) A wiemy, że z tymi, którzy miłują Boga, wszystko współpracuje ku dobremu, to jest z tymi, którzy według Jego postanowienia są powołani.

 

 (29) Bo tych, których wcześniej znał, tych też przeznaczył, aby byli ukształtowani na obraz Jego Syna, aby On był pierworodnym wśród wielu braci. (30) A których przeznaczył, tych i powołał; a których powołał, tych i uznał za sprawiedliwych; a których uznał za sprawiedliwych, tych i wprowadził do chwały.

 

(31) Cóż więc na to powiemy? Jeśli Bóg za nami, kto jest przeciwko nam? (32) On, który nie oszczędził nawet własnego Syna, ale Go za nas wszystkich wydał, jakżeby wraz z Nim nie darował nam wszystkiego?

 

(33) Kto będzie wnosił oskarżenie przeciwko wybranym Boga? Bóg, który usprawiedliwia?

 

(34) Kto potępia? Chrystus, który umarł, więcej, który został wskrzeszony, który jest po prawicy Boga? On wstawia się za nami. (35) Kto nas odłączy od miłości Chrystusa? Czy utrapienie? Czy ucisk? Czy prześladowanie? Czy głód? Czy nagość? Czy niebezpieczeństwo? Czy miecz?

 

(36) Tak, jak jest napisane: Z powodu Ciebie cały dzień jesteśmy uśmiercani, zostaliśmy policzeni jak owce na rzeź.

 
   

(37) Lecz w tym wszystkim odnosimy całkowite zwycięstwo przez Tego, który nas umiłował. (38) Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani władcy, ani moce, ani to, co nastało, ani to, co ma nastąpić, (39) Ani wysokość, ani głębokość, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie będzie mogło odłączyć nas od miłości Boga, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

"ani"…. wyliczanka bezsilnych stworzeń (bytów), które nie mogą:

  • że ani śmierć, ani życie,
  • ani aniołowie, ani władcy, ani moce,
  • ani to, co nastało, ani to, co ma nastąpić,
  • ani wysokość, ani głębokość,
  • ani jakiekolwiek inne stworzenie

nie będzie mogło odłączyć nas od miłości Boga, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Wnioski:

  • aaaaa

Kategorie: _blog, biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: rz8, chodzenie w duchu, duch święty


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
5 grudnia 2021 (niedziela), 15:29:29

Struktura ewangelii Jana dla IPP KTW

stan na 5 grudnia 2021

1:1-18 Prolog
1:19-34 Jan Chrziciel i Jezus, Baranek Boży
1:35 Historia o pierwszych uczniach
1:43-51 Kolejni uczniowe
2:1-11 Cud na wesele w Kanie
2:12 w Kafarnau
2:13 W Jerozolimie porządkowanie świątyni
2:23 W Jerozlimie i rozmowa z Nikodemem
3:22-24 W Judei - czy Jezusa tam chrzcił?
3:25-36 O Janie Chrzcieielu i jego wypowiedź o Jezusie
3:36 Poważna wypowiedź o Jezusie i relacji z nim
4:1-4:3 Historia przemiszczania się z Judei do Samarii
4:4-27 Samarytanka
4:27-38 Rozmowa z uczniami o dziele jakie mamy wykonać
4:39-43 Jezus u Samarytan
4:43-45 Do Galilei
4:46-54 Uzdrowienie syna dworzanina w Galilei - Silna wiara dworzania i uzdrowienie dziecka

 

5:1-18 W Jerozolimie - Uzdrowienie chromego przy sadzawce
5:15-47 Jezus i Żydzi i spór o szabat
5:18 Decyzja Żydów o zabiciu Jezusa
5:19-47 Jezus o sobie

 

6:1-47 O jedzeniu Jezusa
6:1-15 Rozmnożenie chleba
6:16-21 Odpływają, a Jezus w nocy chodzi po jeziorze …..
6:22-25 Narracja o pojawieniu się ludzi
6:26 Dlaczego szukają Jezusa - mowa o jedzeniu Jezusa
6:41-42 Żydzi o Jezusie
6:43-59 Mowa o ….
6:60-71 Słuchacze podejmują różne decyzje

7:1 W drodze do Jerozolimy….
7:13-36
7:14 Jezus w Jerozolimie - kim jest Jezus
7:37 Jezus wodą życia, a Duch święty jeszcze nie dany

8:1-11 Niedoszły sąd nad cudzołożnicą
8:12-59 Mowa Jezusa o sobie
8:12 Jezus światrością świata

9:1-41 Uzdrowienie niewidomego od urodzenia

10:1-21 O pasterzach i przywódcach
10:22 Jezus o relacji z Ojcem

10:40-42 Jezus za Jordanem

11:1-44 Historia z Łazarzem
11:45 Narada Żydów
11:54 Jezus poza Jerozolimą

12:1-11 Ucznia w Betani u Łazarza,
12:12-19 Wjazd do Jerozolimy
12:20-50 W Jerozollimie

13:1 Uczta

13-17 Uczta
18
18:12 aresztowań
19
20 po zmartwychwstaniu
20:30-31 - zakończenie

 


Kategorie: _blog, _biblia, biblia / studia


Słowa kluczowe: j, ewangelia jana


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
24 listopada 2021 (środa), 16:29:29

Psalm 51, wg Jana Kochanowskiego

PSALM 51, wg Jana Kochanowskiego
 
Miserere mei, Deus, secundum
 
Boże w miłosierdziu swoim nieprzebrany,
U Twych nóg upadam ja, człowiek stroskany;
Smiłuj się nade mną, zetrzy moje złości,
Omy j mię, oczyść mię z moich wszeteczności!
 
Znam swój grzech do siebie, a widzę go prawie,
I Tobie nie tajny; ale Ty łaskawie
Racz się ze mną obejć, abyś w słowiech swoich
Zawżdy praw nalezion i czyst w sądziech Twoich.
 
Mnie-ć jeszcze złość w matce przeklęta zastała,
Mnie-ć grzech jeszcze w mleku matka podawała.
O Panie, Ty szczerość serdeczną miłujesz
I skarb swej mądrości takim okazujesz.
 
Pokrop' mię hysopem, a oczyścion będę,
Omyj mię, a śnieżnej jasności nabędę;
Zeszli mi poselstwo wesołe, a kości
Twym gniewem strapione użyją radości.
 
Odwróć od mych grzechów surową twarz swoje
Ani chciej pamiętać na nieprawość moje;
Stwórz we mnie, mój Panie, serce bogobojne,
A w oziębłych piersiach myśli wskrześ przystojne!
 
Nie odmiatajże mię od swej obliczności,
A nie bierz ode mnie ducha swej mądrości;
Przywróć mi dobrą myśl, prze mój grzech odjętą,
A podbij pod rozum złą żądzą przeklętą!
 
A ja, w swym upadku przez Cię podźwigniony,
Będę złym na przykład jawnie wystawiony,
Aby w miłosierdziu Twoim nie wątpili,
Ale się do Ciebie raczej nawrócili. 
 
Wybaw' mię z przeklęctwa mej niepobożności,
Aby mógł mój język sławić Twe litości,
Otwórz, wieczny Boże, nieme usta moje,
A ja opowiadać będę chwały Twoje.
 
Byś ofiar pożądał, paliłbych ofiary,
Ale wiem, że mało dbasz o takie dary;
Ofiara przyjemna Bogu - duch strapiony,
Serce uniżone, umysł ukorzony. 
 
Bądź łaskaw na miasto swoje, wieczny Panie.
Że tym rychlej w pięknych swoich murzech stanie:
Tam przyjmiesz ofiarę cnoty, tam kładzione
Na Twój ołtarz będą cielce poświęcone.

Kategorie: _blog, biblia, wiersze


Słowa kluczowe: kochanowski, psalm 51, psalm L, psałterz


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
29 października 2021 (piątek), 13:10:10

Struktura listu do Efezjan wg Wojtka, spisana na szybko 29 października 2021

Główny podział:

  1. Kim jesteśmy? 1:1 - 4:18
  2. Co z tym zrobić? 4:18 - 6:23

A dokładniej:

  1. Krótki wstęp do listu 1:1-1:2
  2. Kim jesteśmy? 1:3-4:16
  3. Zdanie przejściowe 4:16 - 4:24
  4. Co z tym zrobić? 4:18 - 6:17
  5. Zakonczenie listu 6:18 

A jeszcze dokładniej:

  1. Krótki wstęp do listu 1:1-1:2
  2. Kim jesteśmy? 1:3-4:16
    • 1:3-1:14 Kim jesteś, co masz i po co to masz
    • 1:15 Objawienie tajemnicy o ciele Chrystusa
    • 2:1 - 2:10 - o ożywieniu martwego
    • 2:11 - 3:12 - cel ożywienia - złączenie w ciele
    • 3:13 - zachęta do poznawania i modlitwa o zrozumienie
  3. Zdanie przejściowe 4:16 - 4:24
  4. Co z tym zrobić? 4:18 - 6:20
    • 4:25-5:12 Charakter zmienia działania
    • 5:14 - hymn 
    • 5:17 I dlatego rozumiejcie …
      • :19 rozmawiając przez psalmy… śpiewając
      • :20 dziękując
      • :21 ulegając
        • żony 
        • mężowie miłujcie
        • małżenstwo obrazem kościoła
        • 6:1 dzieci - bądźcie posłuszne
        • 6:5 pracownicy - służąc jakby XC
    • 6:10 o rzeczywistości duchowej
      • 6:10 jest wojna
      • 6:11 elementy uzbrojenia
      • 6:18 modląc się w duchu
  5. Zakonczenie listu 6:18?
    • 6:18 Paweł prosi o modlitwę za siebie bo walczy
    • 6:21 Wzmianka o Tychikusie
    • 6:23 Pozdrowienia na koniec

 

Struktura Kolosan wg Krzysia

  • 1:1-2 adresat
  • 1:3-14 dziękczynienie i modlitwa
  • 1:15-1:23 Hymn o Chrystusie
  • 1:24-25 działalnośc ap. Pawła
  • 2:1-23 nauczanie
  • 3:1-4:6 - praktyka życia w ciele Chrystusa
  • 4:7 - konkluzja, końcowy wniosek, morał

 


Kategorie: biblia, studium biblii, biblia / studia, biblia / studium


Słowa kluczowe: ef, kol


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
13 października 2021 (środa), 15:06:06

Studium Jeremiasza na KFC, rozdział 7

Na spotkanie 13 października 2021 zostało wybrany aby zrobić ten rozdział.

Treść wg BT5 Analiza

(1) Słowo, które Pan skierował do Jeremiasza: (2) Stań w bramie świątyni i głoś następujące słowa: 

Słuchajcie słowa Pańskiego, wszyscy z Judy, którzy wchodzicie tymi bramami, aby oddać pokłon Panu. (3) Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela:

 
Poprawcie postępowanie i wasze uczynki, a pozwolę wam mieszkać na tym miejscu. (4) Nie ufajcie słowom kłamliwym głoszącym:   

Świątynia Pańska, świątynia Pańska, świątynia Pańska!

 
(5) Albowiem jeżeli naprawdę poprawicie wasze postępowanie i jeżeli będziecie się kierować wyłącznie sprawiedliwością jeden wobec drugiego, (6) jeśli nie będziecie uciskać cudzoziemca, sieroty i wdowy i jeśli krwi niewinnej nie będziecie rozlewać na tym miejscu i jeżeli nie pójdziecie za cudzymi bogami na waszą zgubę, (7) to pozwolę wam mieszkać na tym miejscu, na ziemi, którą dałem przodkom waszym od wieków po wieki. jeśli -> to

(8) Oto wy na próżno pokładacie ufność w zwodniczych słowach. (9) Nieprawda? Kraść, zabijać, cudzołożyć, przysięgać fałszywie, palić kadzidło Baalowi, chodzić za cudzymi bogami, których nie znacie...

(10) A potem przychodzicie i stajecie przede Mną w tym domu, nad którym wzywano mojego imienia, i mówicie: „Oto jesteśmy bezpieczni”, by móc nadal popełniać te wszystkie występki.

 

(11) Może jaskinią zbójców stał się w waszych oczach ten dom, nad którym wzywano mojego imienia?

Ja [to] dobrze widzę - wyrocznia Pana.

 

(12) Idźcie, proszę, do mojego przybytku w Szilo, gdzie dawniej obrałem mieszkanie dla mojego imienia, i patrzcie, co mu uczyniłem z powodu przewrotności mojego ludu, Izraela.

Przykład w niedalekiej przeszłości

(13) A teraz, ponieważ popełniliście te występki - wyrocznia Pana - i mimo że mówiłem do was nieustannie i niezmordowanie, nie usłuchaliście, a gdy wołałem, nie odpowiedzieliście, (14) uczynię temu domowi, nad którym wzywano mojego imienia, a w którym wy pokładacie ufność, i temu miejscu, danemu wam i waszym przodkom, to samo, co uczyniłem Szilo.

(15) Odrzucę was sprzed mego oblicza, podobnie jak odrzuciłem wszystkich waszych braci, całe pokolenie Efraima.

 
(16) Ty zaś nie wstawiaj się za tym narodem, nie zanoś za niego błagań ani modłów, ani też nie nalegaj na Mnie, bo cię nie wysłucham. (17) Czy nie widzisz, co czynią w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy? (18) Synowie zbierają drewno, ojcowie rozpalają ogień, a kobiety ugniatają ciasto, by robić pieczywo ofiarne dla królowej nieba, a nadto wylewają ofiary płynne dla cudzych bogów, by Mnie obrażać. Ojej! czy Jeremiasz miał się przestać wstawiać o lud? Tak!
(19) Czy Mnie obrażają - wyrocznia Pana - czy raczej siebie samych, na własną hańbę? (20) Dlatego tak mówi Pan: Oto się żar gniewu mojego rozlewa na to miejsce, na ludzi i na zwierzęta, na drzewa polne i na owoce ziemi - płonie i nie zagaśnie.  
(21) Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Dodawajcie wasze ofiary całopalne do waszych ofiar krwawych i spożywajcie mięso! (22) Bo nic nie powiedziałem ani nie nakazałem waszym przodkom, gdy wyprowadzałem ich z Egiptu, co do ofiar całopalnych i krwawych, (23) lecz dałem im tylko przykazanie: Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze wiodło.  
(24) Ale nie usłuchali ani nie chcieli słuchać i poszli za zatwardziałością swych przewrotnych serc; obrócili się plecami, a nie twarzą. (25) Od dnia, kiedy przodkowie wasi wyszli z ziemi egipskiej, do dnia dzisiejszego posyłałem do was wszystkie moje sługi, proroków, każdego dnia, bezustannie, (26) lecz nie usłuchali Mnie ani nie nadstawiali uszu. Uczynili twardym swój kark, stali się gorsi niż ich przodkowie.  
(27) Oznajmisz im wszystkie te słowa, ale cię nie usłuchają; będziesz wołał do nich, lecz nie dadzą ci odpowiedzi.  
(28) I powiesz im: To jest naród, który nie usłuchał głosu Pana, swego Boga, i nie przyjął pouczenia. Przepadła wierność, znikła z ich ust.  

 (29) Ostrzyż swe włosy i odrzuć je, i podnieś lament żałobny na wyżynach, ponieważ Pan odrzucił i odepchnął pokolenie, które zasłużyło na Jego gniew. (30) Albowiem synowie Judy czynili nieprawość przed moimi oczami - wyrocznia Pana - umieścili swe obrzydliwe bożki w domu, nad którym wzywano mojego imienia, aby go zbezcześcić. (31) I zbudowali wyżynę Tofet w dolinie Ben-Hinnom, aby palić w ogniu swoich synów i córki, czego nie nakazałem i co nie przyszło Mi nawet na myśl.

 

(32) Dlatego przyjdą dni - wyrocznia Pana - że nie będzie się już mówić o Tofet lub dolinie Ben-Hinnom, lecz o Dolinie Mordu; w Tofet będą grzebać zmarłych z braku innego miejsca. (33) Trupy tego narodu staną się pożywieniem podniebnych ptaków drapieżnych i dzikich zwierząt na ziemi, których nikt nie odpędzi.  

 

(34) I sprawię, że znikną z miast judzkich i z ulic Jerozolimy: głos wesela, głos radości oraz nawoływania oblubieńca i oblubienicy, bo pustynią stanie się ziemia.

 

Wnioski

  • ...

 


Kategorie: biblia, kfc


Słowa kluczowe: jer7, jer, jeremiasz, królowa nieba, kfc


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
27 września 2021 (poniedziałek), 16:36:36

Która Biblia jest najlepsza

Pytanie jakie zadał mi Andrzej na jakimś komunikatorze jest typowe, często muszę na takie pytania odpowiadać, więc co jakiś czas (co 10 lat) piszę odpowiedź, bo co 10 lat jest nieco inna. Teraz też napisałem i oto pytanie, wraz z odpowiedzią:

AB> Pytanie mam do Ciebie całkiem poważne - która Biblia po polsku jest najlepsza
AB> tym sensie, że najwierniej oddaje sens tekstu oryginalnego?
AB> (oczywiście Twoim zdaniem)

 

Sens tekstu oryginalnego powiadasz? Trudne i łatwe pytanie. Łatwe bo póki co nie ma w Polsce złych przekładów, są lepsze i gorsze, przekłady mają błędy i słabości ale są niezłe. Mógłbym więc odpowiedzieć takim dialogiem:

- Jak pan uważa, który przekład jest najlepszy?
- A którego pani używa na codzień?
- Jak czytam Biblię to najczęściej [ tu pada nazwa przekładu ]
- To właśnie ten!

To dobra odpowiedź. Najlepszy przekład to ten używany na codzień!

Nie wiem do końca jak to mają poukładane katolicy, ale ja osobiście wierzę, że człowiek na nowo narodzony (ważne pojęcie), z ducha jest narodzony więc prawda objawiania jest w nim, przez Ducha Świętego, który jest mu dany (napełnienie, zrodzenie, zanurzenie… - to takie różne biblijne pojęcia, które to opisują, a których rozwijać tu nie będę). Pan Jezus odchodząc powiedział, że dobrze, że odchodzi bo Pocieszyciel będzie nam dany, nauczy nas, wyjaśni, przypomni więc Pismo (i tak pisze w samym Piśmie) jest dane nam po to aby pomóc poukładać to wszystko, aby nas nauczyć, aby wykazać błąd, skorygować i wychować. I dlatego wiedząc, że nie ma złego polskiego przekladu można odpowiedzieć jak powyżej. Po prostu czytaj, studiu, ucz się, słuchaj i rozważaj Biblię taką jaką masz.

 

Ale pytanie konkretne więc spróbuję jednak odpowiedzieć konkretnie. Musi wcześnie być zadane pytanie pomocnicze - a po co? Czy po to aby poznać treść Biblii, przeczytać ją, wiedzieć o co w niech chodzi? Jeżeli tak - to szukamy najlepszego przekładu literackiego (większość jest taka) aby się go dobrze czytało, aby treść była zrozumiała. Ale jeżeli chcemy postudiować, wejść w głąb, w szczegóły, w intencje i zamysł pisarzy, w szczegóły musimy zbliżyć się do języków oryginału więc szukamy przekładu jak najbardziej dosłownego.

Bo zasadniczo przekłady wierne cechują się tym że albo są dosłowne, albo są literackie. No i są jeszcze przekłady mniej wierne :-)

No więc po co Biblia? Jeżeli do czytania to:

Polecam przekład pastora Piotra Zaręby, czyli coś co nazywa się Stare i Nowe Przymierze, wydane przez Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB), oznaczane w programach biblijnyc albo EIB albo PSNP. Świetny, współczesny język, ewangeliczne podejście, choć czasami krytykowany za szczyptę liberalizmu. Pastor Zaręba pierwszy w Polsce odszedł od klasycznego „zaprawdę powiadam wam” na rzecz prostrzego „ręczę i zapewniam”. Do kupienia za nieco powyżej 100zł; są wersje w skórze, są też w skórze z zameczkiem, są też z takimi wycinkami aby łatwiej znaleść księgę, ale tych wycinek nie polecam - lepiej się nauczyć gdzie która księga jest. Polecam!

Tysiąclatkę (BT) już polecam rzadziej, bo mimo iż najbardziej znana jej język zaczyna być niezrozumiały dla młodych ludzi. Sam zrobiłem testy i sam się zdziwiłem jak moje sekretarki (młode dziewczyny) nie rozumiały już wielu słów. Ale Tysiąclatka jest to najbardziej znana, poważna, rozpowszechniona polska Biblia - więc aby nie tworzyć barier zachęcam do jej używania a przynajmniej poznania jej na tyle aby dobrze jej używać.

W katolicki księgarniach tani i dostępny jest też Przekład Paulistów (EP) - dobry tekst przekładu ale zawiera bardzo katolickie! Te przypisy to dramat albo są liberalne i światowe podważające wiarygodność samej Biblii, albo są religijno katolickie, wykręcające Słowo tak aby nie naruszać rzymskich doktryn. A ponieważ przypisy te zajmują tak na oko 25% powierzchni strony - więc nie polecam, no chyba, że jest taka potrzeba.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska (UBG) - to zawsze polecam, bo mimo iż język jest troszkę surowy (choć jest to współczesny polski) to bardzo wierny i dokładny jest to przekład. Dokładny i wierny, czyli części mowy oddane są staranne, na ile się da staranne oddać formę słowa. Nie ma pomijania słów z oryginału, a dodane słowa są wyraźnie zaznaczone jako dodane. Jest więc to dobra Biblia i do czytania, i do studiowania aby zbudować swoje doktryny. Układ strony jest dość toporny, bo nie ma przypisów (tylko indeksy), nie ma redakcyjnych śródtytułów, podziału na sekcje, często źle sugerujące strukturę, więc redakcja nie sugeruje jak należy ten teksy czytać. Napisałem, że to dość toporne - ale moim zdaniem jest to jej pozytywną cechą. Źle się na niej pracuje z poezją (psalmy) i księgami mądrości - ale przy tych księgach polecam przejście na Tysiąclatkę. UBG polecam zawsze i bardzo.

Nie polecam Biblii Warszawskiej (BW) - uważam, że jej czas się już skończył, bo to i język stary, i błędy zakonserwowane. Żadnych zalet, choć należy wiedzieć, że jest to standard dla polskich protestantów.

Nie polecam Przekładu Ekumenicznego - jak każdy kompromis jest zły. Żadnych zalet.

Nie polecam Nowego Przekładu Dynamicznego (NPD) - bo to nie jest przekład ale kompilacja różnych przekładów, zawiera dużo więcej słów niż jest w oryginale, więc wydaje się, że łatwiej to zrozumieć, ale zaszyta przez redakcje doktryna sprawia, że łatwiej coś źle zrozumieć. Niestety, to dzieło jest dość doktrynalne.

Nie polecam Nowej Biblii Gdańskiej (moim zdaniem to pomyłka), i Dzisiejszej Biblii Gdańskiej. To dwa przekłady, które używają marki dobrego oryginału więc jak już coś to lepiej sięgnąć po oryginalną BG z 1632, aby nacieszyć się językiem tak jak pisał ks. Wujkiem (bo Biblia Gdańska 1632 i Biblia ks. Wujka, 1599 to dwa kluczowe dla staropolski przekłady).

 

Tyle do czytania a teraz do studiowania. Tu jest mniej do wyboru, ale też musi być mniej bo przekłady dosłowne nie powinny się różnić od siebie zbytnio i nie ma miejsca dla tłumacza-literata.

Uważam, że najlepszy do studiowania Nowego Testamentu to Przekład Toruński (PTNP) którego ostatnie wydanie ma już Psalmy, Przysłowia i coś tam jeszcze. Wielką zaletą jest to, że bardzo często obok tekstu prezentowane jest słowo greckie wraz z wariantami jego znaczenia. Ja będę przekonywał wydawców aby w kolejnym wydaniu zrezygnowali z użwania transliteracji i usunęli wszelkie miejsca gdzie pojawia się "chrzest" (zanurzenie), "kościół" (zgromadzenie, wspólnota), "biskup" (starszy, nadzorca) czy też "anioł" (posłaniec). Transliteracje szkodzą.

Pastor Zaręba też wydał swój Przekład Dosłowny - zarówno Nowy jak i Stary Testament. To dobre dzieło, bo jest w jednym tomie, z dobrymi przypisami więc łatwo się nosi, łatwo sięga na półkę. Warto mieć.

No i jeszcze Vocatio - jest interlinia zarówno grecka, jak i wielotomowa hebrajska. Godne polecenia to dzieła.

A gdy się siedzi przy komputerze to bardzo dobry studiowania jest też przekład „Oblubienicy” http://biblia.oblubienica.eu - ale to dostępne tylko elektronicznie.

 

Napisałem co polecam a na koniec nieco ostrzeżeń:

Wśród katolików modna jeszcze ostatnio (2020) Biblia Pierwszego Kościoła ks. Popowskiego. Raczej nie polecam, choć ma jedną ważną zaletę - Stary Testament jest przekładem z Septuaginty, więc niektóre miejsca są jakby czytelniejsze, bo z hebrajskiego przechodząc przez grekę łatwiej było oddać niektóre myśli po polsku. Pewnie dlatego warto ten przekład mieć choć jako swoją główną Biblię nie zalecam. Koszt koło 100zł więc zachęcam do wyposażenia biblioteki.

Ostatnia rzecz do polecenia to (choć to bardziej parafraza) Przekład Nowego Życia. Małe kieszonkowe wydanie, ma tą zaletę, że używa języka Superexpresu (maks 2000 słów) więc wiele osób cieszy się, że czytając wszystko rozumieją. Nie nadaje się do studiowania ale różne katolickie (i nie tylko bo Mt28 też)  organizacje misyjne rozdają to aby od czegoś zacząć. No i dobrze - niech ludzie czytają.

Wiele osób tym dziwię, ale jeszcze coś polecę. Zdziwisz się ale polecę przekłady Świadków Jehowy (Biblia w przekładzie Nowego Świata) bo są podobnie jak Biblia Gdańska dokładne, a przy tym mają taką zaletę, że nie używają religijnego języka, tego kościelnego żargony obecnego zarówno u katolików jak i u historycznych protestantów. Nie ma więc łaski - jest niezasłużona życzliwość, no i nie ma biskupa, bo jest starszy albo nadzorca bo takie niereligijne słowa są tam użyte. Rzeczywiście w kilku miejscach dotyczących Pana Jezusa przekład ten jest przekręcony, ale łatwo to wykryć, miejsca te się zna, więc mimo wad warto przekład mieć, mimo iż nie można go kupić.

Wyszło długo, ale siedzę sobie w parku, przy fontannie i nigdzie nie muszę isć. No więc pisze i nawet komary mnie nie jedzą.

Podsumowanie:

- do studiowania polecam: TPNP, EIB-dosłowny, UBG
- do czytania: EIB, UBG, BT, może też EP
- do tego aby mieć na półce polecam: wszystko z Vocatio (majątek) BT, BPK, PNŚ
- mieć w samochodzie do rozdawania: UBG (darmowa lub płatna), BT (NT albo i całość), Słowo Życia.
- jako prezenty polecam: EIB albo UBG w skórze, z zameczkiem, albo BT podstawowe wydanie.
- zarówno BT jak i UBG mają swoje wydanie z dużą czcionką, i z grubym papierem - dla osób starszych to rewelacja. UBG jest nawet w formacie A4.
- nie polecam żadnych wydań okazjonalnych, jubileuszowych, specjalnookladhowych, ze zdjęciami, z dedykacją JP2, … - to wszystko jest droższe a w środku nie wiadomo co.

Wojtek

 

PS.

- nie napisałem o serwisach internetowych i Bibliach elektronicznych - ale najlepszy program to ukraiński MyBiblie - bo ma wszystkie moduły

- serwisów internetowych z Biblią jest mnóstwo! Ja używam: http://biblia.apologetyka.com  http://biblia.oblubienica.eu i http://biblia.deon.pl to mi w zasadzie starcza

- nie napisałem też o rzeczywistości dla anglojęzycznych - ale przestrzegam przed zaglądaniem do Biblii angielskich, bo jednak angielski to nie jest naszym językiem ojczystym i można być lekko przekręconym. Nie powinno się robić tak: słowo greckie -> słowo angielskie -> polskie słowo bo przecież umiem po angielsku. Raczej poszukaj słownika grecko-polskiego (jest) albo użyj interlinii (np. http://biblia.oblubienica.eu)

- są jeszcze przekłady żydowskie i niereligijne - ciekawy temat

- więcej o polskich przekładach jest tu: http://bibliepolskie.pl i http://www.psnt.pl 

- fajny serwis z referencjami: http://www.openbible.info/labs/cross-references/ 


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: przekłady biblii, bt, ubg, przekłady, tłumaczenia


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
26 września 2021 (niedziela), 18:03:03

Pieśń nad pieśniami Salomona

Do posłuchania w jednym pliku: 

 

W załącznikach pliki do wykorzystania. BT z deon.pl to jakaś dziwna wersja, ani to BT4 ani BT5 ale dobrze przygotowane, bo z przypisami.


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: pnp, salomn, Śniadania z salomonem


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
19 września 2021 (niedziela), 14:46:46

Studium Jana, rozdział 5

W tabelce, jak ostatnio zwykle, na potrzeby IPP-KTW we wrześniu 2021.

J 5:1nn tpnt Analiza

(1) Po tych dniach było święto żydowskie; i wstąpił Jezus do Jerozolimy. (2) A jest w Jerozolimie przy Owczej bramie sadzawka, zwana po hebrajsku Betezda, mająca pięć portyków. (3) W nich leżała wielka rzesza chorych, ślepych, chromych i sparaliżowanych, którzy oczekiwali na poruszenie wody. (4) Albowiem anioł (EIB: anioł Pana) o pewnym czasie zstępował do sadzawki i poruszał wodę; pierwszy więc, kto wstąpił po poruszeniu wody, stawał się zdrowy, jakąkolwiek chorobą był złożony. 

 Czy z tego jest dogmat o uzdrowieniu?

 

 

 

 

.4 nie ma w NA ale jest w TR

(5) A był tam pewien człowiek, chorujący od trzydziestu ośmiu lat.  

(6) I gdy Jezus ujrzał go leżącego, i poznał, że już przez długi czas czeka, powiedział do niego:

Czy chcesz stać się zdrowy? 

 czy z tego da się zrobić dogmat o uzdrowieniu?

(7) Chory odpowiedział Mu:

Panie! Nie ma człowieka, który wrzuciłby mnie do sadzawki, gdy woda zostanie poruszona; a gdy ja idę, inny przede mną wstępuje.

 

(8) Jezus powiedział mu:

Wstań, weź swoje posłanie i chodź.

 
(9) I natychmiast stał się zdrowy ten człowiek, i wziął swoje posłanie, i chodził.  

A tego dnia był sabat, (10) Więc mówili Żydzi do uzdrowionego:

Jest sabat, nie wolno ci nosić posłania.

 Nowe osoby!

(11) Odpowiedział im: Ten, który uczynił mnie zdrowym, powiedział mi:

Weź swoje posłanie i chodź.

 

(12) I pytali go:

Kim jest człowiek, który ci powiedział: Weź swoje posłanie i chodź?

 
(13) A ten, który został uzdrowiony, nie wiedział, kto to jest; gdyż Jezus oddalił się od tłumu będącego na tym miejscu.  

(14) Po tym znalazł go Jezus w świątyni i powiedział do niego:

Oto stałeś się zdrowy; już więcej nie grzesz, aby nie stało ci się coś gorszego.

 czy z tego dogmat? w ST tak!
(15) Odszedł ów człowiek i oznajmił Żydom, że to był Jezus, który uczynił go zdrowym. (16) I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, i dążyli do tego, aby Go zabić, bo to uczynił w sabat.  " … zabić"

(17) A Jezus im odpowiedział:

Ojciec mój aż dotąd działa, i ja działam.

 
(18) Dlatego tym bardziej Żydzi dążyli do tego, aby Go zabić, bo nie tylko rozluźniał rygor sabatu, ale i powiedział, że Bóg jest Jego Ojcem, i tym samym siebie czynił Bogiem.  3 powody...
   

(19) W odpowiedzi więc, Jezus rzekł im:

Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Nie może Syn sam od siebie nic uczynić, tylko to, co widzi, że czyni Ojciec; cokolwiek bowiem On czyni, to i Syn czyni to samo. (20) Bo Ojciec miłuje Syna i ukazuje Mu wszystko, co sam czyni; i pokaże Mu większe dzieła niż te, abyście je podziwiali.

 
(21) Bo tak, jak Ojciec wzbudza umarłych i przywraca życie, tak i Syn, przywraca życie tym, którym chce. (22) Bo Ojciec w ogóle nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd przekazał Synowi, (23) Aby wszyscy czcili Syna, tak jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci Ojca, który Go posłał.  

(24) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam:

Kto słucha mojego słowa i wierzy Temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, ale przeszedł ze śmierci do życia.

 

(25) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam:

Przyjdzie godzina, i teraz już jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, będą żyć.

 

(26) Bo jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak i dał Synowi, aby miał życie sam w sobie. (27) I dał Mu władzę i prawo sprawowania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym.

 
(28) Nie dziwcie się temu, bo nadchodzi godzina, w której wszyscy, którzy są w grobach, usłyszą Jego głos; (29) I wyjdą ci, którzy dobrze czynili, by powstać do życia; a ci, którzy źle czynili, by powstać na sąd (BT potępienia).  
(30) Ja nie mogę sam od siebie nic czynić. Tak, jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli Tego, który mnie posłał. (31) Jeśli ja sam o sobie świadczę, moje świadectwo nie jest prawdziwe. (32) Jest ktoś inny, który świadczy o mnie, i wiem, że świadectwo, które o mnie wydaje, jest prawdziwe.  

(33) Wy posłaliście do Jana, a on zaświadczył o prawdzie. (34) Ja natomiast nie przyjmuję świadectwa od człowieka, ale to mówię, abyście wy zostali zbawieni.

 

(35) On to był lampą, która płonie i świeci, a wy chcieliście do pewnego czasu radować się w jego świetle.

 
   

 

 

 

 

 

(36) A ja mam świadectwo większe niż Jana; gdyż dzieła, które mi dał Ojciec, bym je wykonał, te dzieła, które właśnie czynię, świadczą o mnie, że to Ojciec mnie wysyła. (37) A Ten, który mnie posłał, Ojciec, sam świadczył o mnie. Ani głosu Jego nigdy nie słyszeliście, ani postaci Jego nie widzieliście,

 

(38) I nie macie Jego Słowa w was mieszkającego; stąd też nie wierzycie Temu, którego On posłał. (39) Badacie Pisma, bo wydaje się wam, że macie w nich życie wieczne; a one składają świadectwo o mnie. (40) I nie chcecie przyjść do mnie, abyście mieli życie.

 

(41) Nie przyjmuję chwały od ludzi, (42) Ale wiem o was, że nie macie miłości Bożej w sobie. (43) Ja przyszedłem w imieniu mojego Ojca, a nie przyjmujecie mnie; jeśli ktoś inny przyszedłby we własnym imieniu, tego przyjmiecie. (44) Jak możecie wierzyć wy, którzy chwałę jedni od drugich przyjmujecie, a chwały samego Boga nie szukacie?

 

(45) Niech nie wydaje się wam, że ja was będę oskarżał przed Ojcem; oskarża was Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. (46) Jeśli bowiem uwierzyliście Mojżeszowi, uwierzyliście i mnie, gdyż on napisał o mnie. (47) Jeśli jednak pismom jego nie wierzycie, jak uwierzycie moim słowom?"

 
   
   
   
   
   
   
   
   

 

….aaaaa


Kategorie: biblia, jan wakacje 2020


Słowa kluczowe: ewangelia jana, j5, ipp ktw


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
15 września 2021 (środa), 11:12:12

Słuchanie Księgi Hioba - Hymn o mądrości

Mądrość o sobie - rozdział: 28 Księgi Hioba, Hymn o mądrości

Struktura wg Biblii Tysiąclecia:

  • .1 Przejawy ludzkiej mądrości
  • .12 Nieznana droga do mądrości
  • .15 Bezcenna jej wartość
  • .20 Bóg sam ją posiada

 


A do człowieka Bóg powiedział:
Bojaźń Boża - zaiste mądrością,
roztropnością zaś - zła unikanie.
(Przypowieści 28:28)

 Treść wg BT

Mądrości o sobie

(28:1) Istnieje kopalnia srebra i miejsce, gdzie płuczą złoto.

(28:2) Dobywa się z ziemi żelazo, kamienie na miedź przetapiają,

(28:3) kres się kładzie ciemności, przeszukuje się wszystko dokładnie, kamień w mroku najgłębszym.

(28:4) Chodniki wykopał lud obcy - ci, co nóg zapomnieli, chwieją się zawieszeni z dala od ludzi.

(28:5) Ziemię, skąd chleb pochodzi, od dna pustoszą jak ogniem.

(28:6) Jej kamień - to złoża szafiru, tam także złoty jest piasek.

(28:7) Drapieżny ptak nie zna tam ścieżki, nie widzi jej oko sokoła;

(28:8) nie dojdzie tam dumne zwierzę, nawet i lew tam nie dotrze.

(28:9) By wyciągnąć ręce po krzemień, do gruntu przewraca się góry,

(28:10) w skałach się kuje chodniki, a oko widzi wszelką kosztowność.

(28:11) Źródła rzek się tamuje, by to, co tam ukryte, wydobyć na światło.

(28:12) A gdzie znaleźć mądrość! I gdzie jest siedziba wiedzy?

(28:13) Człowiek nie zna tam drogi, nie ma jej w ziemi żyjących.

(28:14) Otchłań mówi: Nie we mnie. Nie u mnie - mówi morze.

(28:15) Za czyste złoto jej się nie wymienia, zapłaty za nią nie waży się w srebrze,

(28:16) nie zrównoważy jej złoto z Ofiru ani rzadki onyks czy szafir.

(28:17) Złoto i szkło jej nierówne, nie wymienisz jej na złote naczynie;

(28:18) nie warte wspomnienia kryształ ani koral; perły przewyższa posiadanie mądrości.

(28:19) Złocisty topaz z Kusz nie da się z nią zestawić, czyste złoto nie dorówna jej wagą.

(28:20) Skąd więc pochodzi mądrość i gdzie jest siedziba wiedzy?

(28:21) Zakryta dla oczu wszystkich, co żyją, i ptakom podniebnym nie znana.

(28:22) Zagłada i Śmierć oświadczają: Do naszych uszu doszedł odgłos jej sławy.

(28:23) Droga tam Bogu wiadoma, On tylko zna jej siedzibę;

(28:24) On krańce ziemi przenika, bo widzi wszystko, co jest pod niebem.

(28:25) Gdy wagę wiatru ustalał, wodom miarę określał,

(28:26) wyznaczał prawo deszczowi i drogę - błyskawicy gromów,

(28:27) wtedy ją widział i zmierzył, wtenczas ją zbadał dokładnie.

(28:28) A do człowieka powiedział: Bojaźń Boża - zaiste mądrością, roztropnością zaś - zła unikanie.


Kategorie: biblia, _blog


Słowa kluczowe: hiob, księga hioba, hi, mądrość, bojaźń pańska, bojaźń


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
14 września 2021 (wtorek), 19:34:34

Słuchanie Księgi Hioba - Objawianie się Boga

Bóg objawia się Hiobowi - 38-42:4

pierwsza wypowiedź Boga - 38, 39, 40:3 - Pierwsza mowa Boga: Mądrość Boża widoczna w świecie

  • 38 - 
  • 39 -  

Druga wypowiedz Boga, 40:6, 41 - Druga mowa Boga: Bóg panuje nad siłami zła

  • 40 -  
  • 41 -  

Odpowiedź Hioba na objawienie się Boga - 42:1-4

 

 Treść wg BT

(38:1) Z wichru Pan odpowiedział Hiobowi i rzekł:

(38:2) Któż tu plan chce zaciemnić słowami nierozumnymi?

(38:3) Przepasz biodra jak mocarz! Będę cię pytał - pouczysz Mnie.

(38:4) Gdzie byłeś, gdy zakładałem podstawy ziemi? Powiedz, jeżeli znasz mądrość.

(38:5) Kto ustalił jej rozmiary? Czy wiesz, kto nad nią sznur rozciągnął?

(38:6) Na czym jej słupy są wsparte? Kto założył jej kamień węgielny

(38:7) ku uciesze porannych gwiazd, ku radości wszystkich synów Bożych?

(38:8) Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone,

(38:9) gdy chmury mu dałem za ubranie, za pieluszki - ciemność pierwotną?

(38:10) Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę.

(38:11) I rzekłem: Aż dotąd, nie dalej! Tu zapora dla twoich fal nadętych.

(38:12) Czyś w życiu rozkazał rankowi, wyznaczył miejsce jutrzence,

(38:13) by objęła krańce ziemi, aby z niej usunięci zostali bezbożni?

(38:14) Zmienia się jak glina pod pieczęcią, barwi się jak suknia.

(38:15) Bezbożnym odjęte ich światło i strzaskane ramię wyniosłe.

(38:16) Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani?

(38:17) Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności?

(38:18) Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko?

(38:19) Którędy droga do mieszkania światła? A gdzie siedziba mroku,

(38:20) abyś go zawiódł do jego granicy i rozpoznał ścieżki do jego domu?

(38:21) Jeśli to wiesz, to się wtedy zrodziłeś, a liczba twych dni jest ogromna.

(38:22) Czy dotarłeś do zbiorników śniegu? Czy widziałeś zbiorniki gradu?

(38:23) Na czasy gniewu je chowam, na dzień utarczki i wojny.

(38:24) Czy tą drogą rozdziela się światło, i wschodni wiatr wieje po ziemi?

(38:25) Kto kopał kanały ulewie lub drogę grzmiącej chmurze,

(38:26) by deszcz padał na ziemię bezludną, na pustkowie, gdzie nie ma człowieka,

(38:27) by nasycić piaszczyste pustkowie i zieloną trawą je pokryć?

(38:28) Czy deszcz także ma ojca? A kto zrodził krople rosy?

(38:29) Z czyjego łona lód wyszedł? Kto rozmnożył szron z nieba?

(38:30) Jak woda krzepnie na kamień, powierzchnia głębiny się ścina?

(38:31) Czy gwiazdy Plejad połączysz? Rozluźnisz więzy Oriona?

(38:32) Czy wypuścisz o czasie Gwiazdę Poranną i wywiedziesz Niedźwiedzicę z dziećmi?

(38:33) Czy znane ci prawa niebios, czy wyjaśnisz ich pismo na ziemi?

(38:34) Czy głos swój podniesiesz do chmur, by cię ulewa przykryła?

(38:35) Czy poślesz pioruny i pójdą, i powiedzą ci: Oto jesteśmy?

(38:36) Kto ibisowi dał mądrość i rozum dał kogutowi?

(38:37) Kto mądrze liczy chmury, wylewa niebieskie bukłaki,

(38:38) gdy gleba stwardnieje na bryłę, a pola zamienią się w grudy?

(38:39) Czy lwicy zdobyczy nałowisz, nasycisz żarłoczność lwiątek,

(38:40) gdy one mieszkają w kryjówkach, w gęstwinie siedzą na czatach?

(38:41) Kto żeru dostarcza krukowi, gdy młode do Boga wołają i błądzą z braku żywności?

(39:1) Znasz porę rodzenia skalnych kozic? Dostrzegasz poród gazeli?

(39:2) Czy zliczysz miesiące, gdy są brzemienne, i znana ci chwila rodzenia?

(39:3) Kulą się, rodzą swe młode, kładą kres swoim bólom.

(39:4) Młode ich mocne, rosną w polu, odchodzą, by do nich nie wrócić.

(39:5) Kto zebrę wolno wypuszcza? Kto onagra rozwiąże?

(39:6) Za dom mu dałem step, legowiskiem zaś jego słona ziemia.

(39:7) Śmieje się z miejskiego zgiełku, słów poganiacza nie słyszy,

(39:8) w górach szuka on paszy, goni za wszelką zielenią.

(39:9) Czy bawół zechce ci służyć, czy zanocuje przy twoim żłobie?

(39:10) Przywiążesz go powrozem do pługa, będzie z tobą orał doliny?

(39:11) Czy zaufasz, że bardzo silny, trud swój jemu powierzysz?

(39:12) Zawierzysz mu, że wykona zadanie, zgromadzi zboże na klepisku?

(39:13) Żwawe są skrzydła strusia, czy tak jak pióra bociana?

(39:14) Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,

(39:15) zapomina, że można je zdeptać lub że zniszczą je dzikie zwierzęta.

(39:16) Swe dzieci traktuje jak obce, że trud jego próżny, o to się nie boi.

(39:17) Mądrości Bóg go pozbawił, rozsądku mu nie udzielił.

(39:18) Gdy się podniesie i cwałuje, śmieje się z konia i jeźdźca.

(39:19) Czy dajesz siłę koniowi, grzywą przystrajasz mu szyję

(39:20) i sprawiasz, że biegnie jak szarańcza, aż silne parskanie przeraża?

(39:21) W dolinie bije kopytem radośnie, z mocą się rzuca na oręż,

(39:22) nie boi się, drwi sobie z lęku, on nie ucieka przed mieczem.

(39:23) Gdy kołczan nad nim zadźwięczy, ostrze oszczepu i dzidy,

(39:24) pędzi wśród huku i dudnienia, na głos rogu nie ustoi.

(39:25) Zarży, ilekroć róg się odezwie, z dala już węszy wojnę, krzyki dowódców i wrzawę.

(39:26) Czy według twego zamysłu uniesie się sokół, skrzydła rozwinie ku południowi?

(39:27) Czy na twój rozkaz orzeł się wzbija, wije swe gniazdo na górze?

(39:28) Mieszka na skale i nocuje w skalnym załomie, gdzie nie ma dostępu,

(39:29) stąd sobie szuka żeru, bo jego oczy widzą daleko.

(39:30) Pisklęta jego krew chłepcą, on wszędzie tam, gdzie zabici.

 

 

(40:1) Zwrócił się Pan do Hioba i rzekł:

(40:2) Niech przeciwnik Wszechmocnego odpowie. Niech zabrzmi głos tego, co oskarża Boga!

(40:3) A Hiob odpowiedział Panu:

(40:4) Jestem mały, cóż Ci odpowiem! Rękę położę na ustach.

(40:5) Raz przemówiłem i nie odpowiem, i drugi raz, a niczego nie dodam.

(40:6) Z wichru Pan odpowiedział Hiobowi:

(40:7) Przepasz biodra jak mocarz! Będę cię pytał - pouczysz Mnie.

(40:8) Naprawdę chcesz złamać me prawo? Zło mi wykażesz, abyś miał słuszność?

(40:9) Czy ramię masz mocne jak Bóg? A głos twój grzmi tak jak Jego?

(40:10) Przywdziej potęgę i wzniosłość, przystrój się pięknem i chwałą!

(40:11) Fale swojego gniewu wylewaj, spójrz na każdego dumnego i poniż go!

(40:12) Spójrz, upokórz pyszałka, zniwecz na miejscu bezbożnych!

(40:13) Ukryj ich razem w prochu, w lochu zamknij ich twarze!

(40:14) Nawet cię za to pochwalę, że twa prawica dała ci zwycięstwo.

(40:15) Oto hipopotam - jak ciebie go stworzyłem - jak wół on trawą się żywi.

(40:16) Oto jego siła jest w biodrach, a moc - w mięśniach brzucha.

(40:17) Ogonem wywija jak cedrem, ścięgna ud jego silnie powiązane,

(40:18) jego kości to rury z brązu, jego nogi jak sztaby żelazne.

(40:19) On jest początkiem dróg Boga, Stwórca obdarzył go mieczem.

(40:20) Paszę przynoszą mu góry: igrają tam wszystkie dzikie zwierzęta.

(40:21) On leży pod kwiatem lotosu, w ukryciu trzcin i trzęsawisk.

(40:22) Lotosy dostarczają mu cienia, wierzby znad potoku go otaczają.

(40:23) Choć rzeka wzbiera, on nie drży, spokojny, choć prąd sięga paszczy.

(40:24) Czy można go złapać za oczy, przez nozdrza przesunąć pętlicę?

(41:1) Czy krokodyla chwycisz na wędkę lub sznurem wyciągniesz mu język,

(41:2) czy przeciągniesz mu powróz przez nozdrza, a szczękę hakiem przewiercisz?

(41:3) Może cię poprosi o łaskę czy powie ci czułe słowa?

(41:4) Czy zawrze z tobą przymierze, czy wciągniesz go na stałe do służby?

(41:5) Czy pobawisz się z nim jak z wróblem, czy zwiążesz go dla swych córek?

(41:6) Czy go wspólnicy wystawią na sprzedaż, podzielą go między kupców?

(41:7) Czy podziurawisz mu skórę dzidami, a głowę - harpunem na ryby?

(41:8) Odważ się rękę nań włożyć, pamiętaj, nie wrócisz do walki.

(41:9) Oto zawiedzie twoja nadzieja, bo już sam jego widok powala.

(41:10) Kto się ośmieli go zbudzić? Któż mu wystąpi naprzeciw?

(41:11) Kto się odważy dotknąć Mnie bezkarnie? Wszystko jest moje pod całym niebem.

(41:12) O członkach jego nie będę milczał, będę mówił o sile niezrównanej.

(41:13) Kto odchyli wierzch jego odzienia i dotrze do podwójnego jego pancerza?

(41:14) Czy otworzy mu paszczy podwoje? Dokoła jego zębów - groza.

(41:15) Grzbiet jego - to rzędy tarcz, spojony, jakby zamknięty pieczęcią.

(41:16) Jedna do drugiej przylega: nawet powietrze do nich nie wejdzie.

(41:17) Każda mocno przystaje do drugiej, są połączone i nierozdzielne.

(41:18) Jego prychanie olśniewa blaskiem, jego oczy jak powieki jutrzenki.

(41:19) Płomienie buchają mu z paszczy, sypią się iskry ogniste.

(41:20) Dym wydobywa się z nozdrzy jak z kotła pełnego wrzątku.

(41:21) Oddechem rozpala węgle, z paszczy tryska mu płomień.

(41:22) W jego karku drzemie potęga, a przed nim, skacząc, biegnie przerażenie.

(41:23) Opasłe części ciała lgną do siebie, jakby ulane, nieporuszone.

(41:24) Serce ma twarde jak skała, jak dolny kamień młyński.

(41:25) Gdy wstaje, mocni drżą ze strachu i przerażeni tracą przytomność.

(41:26) Bo cięcie mieczem bez skutku, jak dzida, strzała czy oszczep.

(41:27) Dla niego żelazo - to słoma, brąz niby drzewo zbutwiałe.

(41:28) Nie płoszy go strzała z łuku, kamień z procy jest źdźbłem dla niego.

(41:29) Dla niego źdźbłem maczuga, śmieje się z dzidy lecącej.

(41:30) Pod nim są ostre skorupy, ślad jakby wału zostawia na błocie.

(41:31) Głębię wód wzburzy jak kocioł, morze przemienia w garnek aptekarza.

(41:32) Za nim smuga się świeci na wodzie, topiel wydaje się siwa.

(41:33) Równego mu nie ma na ziemi, uczyniono go nieustraszonym.

(41:34) Każde mocne zwierzę się lęka jego - króla wszystkich dzikich zwierząt.

(42:1) Hiob na to odpowiedział Panu i rzekł:

(42:2) Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić.

(42:3) Kto przysłoni plan nierozumnie? O rzeczach wzniosłych mówiłem. To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem.

(42:4) Posłuchaj, proszę. Pozwól mi mówić! Chcę spytać. Racz odpowiedzieć!

(42:5) Dotąd Cię znałem ze słyszenia, teraz ujrzało Cię moje oko,

(42:6) dlatego odwołuję, co powiedziałem, kajam się w prochu i w popiele.


Kategorie: biblia, _blog


Słowa kluczowe: hiob, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 września 2021 (piątek), 20:42:42

Struktura Księgi Hioba (krótka)

osoby w ks- Hioba - 1-drawio Struktura księgi Hioba, poprawiona wg dokumentu Word z 3Q 2021.

lepiej używać dokumentu w Word, tego nie poprawiać tylko eksportować tamto


  • 1. Zawiązanie akcji – 1, 2 2
    • 1.1. Narracja - o Hiobie 2
    • 1.2. Rozmowa Boga z szatanem 2
    • 1.3. Hiob traci bogactwa 2
    • 1.4. Druga rozmowa Boga z szatanem - eskalacja stawki 3
    • 1.5. Trąd 3
    • 1.6. Dialog z żoną 3
    • 1.7. Pojawiają się przyjaciele 3
  • 2. Dialogi Hioba z przyjaciółmi - 3-27 4
    • 2.1. Hiob - zagajenie - 3 Skarga na życie 4
    • 2.2. Elifaz - mowa pierwsza 4; 5; 4
    • 2.3. Hiob - odpowiedź Elifazowi 6, 7 Tylko umęczony zna swą nędzę 5
    • 2.4. Pierwsza mowa Bildada 8 Potęga Boża w służbie sprawiedliwości 6
    • 2.5. Odpowiedź Hioba Bildadowi 9, 10 Bóg panem absolutnym 7
    • 2.6. Pierwsza mowa Sofara 11 Nawróć się! 8
    • 2.7. Odpowiedź Hioba Sofarowi 12 Mądrość i potęga Boga 9
    • 2.8. Hiob - odpowiedź wszystkim trzem -> 13, 14 9
    • 2.9. Hiob do Boga 10
    • 2.10. Druga mowa Elifaza 15 Hiob sam siebie oskarża 10
    • 2.11. Odpowiedź Hioba na mowę Elizafa 16, 17 Sprawiedliwość Boża a ludzka nieprawość 11
    • 2.12. Druga mowa Bildada 18 Gniew nic tu nie pomoże 12
    • 2.13. Druga odpowiedź Hioba Bildadowi 19 Triumf wiary człowieka opuszczonego 13
    • 2.14. Sofara 20 Sprawiedliwość nie zna wyjątków 13
    • 2.15. Odpowiedź Hioba do Sofara 21 Fakty przeczą zasadzie odpłaty doczesnej 14
    • 2.16. Trzecia mowa Elifaza 22 Bóg karze tylko za grzechy 15
    • 2.17. Hiob - odpowiedź na trzecią mowę Elizafara 23 15
    • 2.18. Hiob - jakaś myśl oddzielna 24 Satyra społeczna: Na świecie panuje gwałt 16
    • 2.19. Trzecia, krótka mowa Bildada 25 Potęga Boga a słabość człowieka 17
    • 2.20. Odpowiedź Hioba 26:1-14; 27:1-23; Uznaję wszechmoc Boga 17
    • 2.21. I jeszcze raz Hiob (27:1-12) O poszukiwaniu mądrości 17
    • 2.22. BT uważa, że 27:13-25 to Trzecia mowa Sofara: Los niegodziwca 17
  • 3. Mądrość o sobie - 28 Hymn o mądrości 18
  • 4. Hiob - kolejne rozważania – 29, 30, 31 Mowa Hioba: Skarga i obrona 18
    • 4.1. Podsumowanie mów Hioba 20
  • 5. Elihu u Hioba – 32:2nn 21
    • 5.1. Elihu się wkurzył i przemówił 32:2 21
    • 5.2. Elihu - wypowiedz pierwsza 32:6; 33 21
    • 5.3. Elihu do wszystkich wypowiedź druga 34 Bóg wszystkich karze 22
    • 5.4. Trzecia mowa Elihu: 35 Sprawy ludzkie nie są Bogu obojętne 23
    • 5.5. Czwarta mowa Elihu: 36 Sens cierpień Hioba 23
    • 5.6. Hymn na cześć Boga 36:22nn; 37 24
  • 6. Bóg objawia się Hiobowi - 38-42:4 25
    • 6.1. Pierwsza wypowiedź Boga - 38, 39, 40:3 - Mądrość Boża widoczna w świecie 25
    • 6.2. Druga wypowiedz Boga, 40:6, 41 - Druga mowa Boga: Bóg panuje nad siłami zła 26
    • 6.3. Odpowiedź Hioba na objawienie się Boga - 42:1-4 27
  • 7. Hiob o swojej przemianie - 42:5n 27
  • 8. Zakończenie historii Hioba - 42:7nn 28
    • 8.1. Bóg gani przyjaciół Hioba 42:7 28
    • 8.2. Majętność Hioba podwojona 42:10 28
    • 8.3. Zakończenie historii 28

Kategorie: _robocze, biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia, lekcja


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, obrazy Boga, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 września 2021 (piątek), 20:42:42

Struktura Księgi Hioba (dłuższa wersja)

 Znowu zainteresował mnie temat i po prezentacji księgi na spotkaniu IPP-KTW opracowuję podział będący wyciągiem z propozycji redaktorów BT5.

Osoby dramatu:

  1. Hiob
  2. Pan Bóg
  3. szatan
  4. żona Hioba
  5. Elifaz z Temanu
  6. Bildad
  7. Sofara
  8. Elihu

Podział Księgi Hioba mocno inspirowany podziałem wg BT5

  1. Nawiązanie akcji - 1; 2
    1. Dzień pierwszy - 1
      • Narracja - o Hiobie
      • .6 Pierwsza rozmowa Boga z szatanem
      • .13 Hiob traci bogactwa
    2. Dzień drugi - 2 - eskalacja stawki
      • Druga rozmowa Boga z szatanem
      • .7 trąd
      • .9 dialog z żoną
      • .11 pojawiają się przyjaciele
  2. Dialogi Hioba z przyjaciółmi - DYSKUSJA HIOBA Z PRZYJACIÓŁMI
    1. Hiob - zagajenie -> 3:1-26 - skarga
      • .3 Przeklinanie dnia urodzenia
      • .6 Złorzeczenie nocy poczęcia
      • .11 Czemu przy urodzeniu nie umarłem?
      • .20 Co nieszczęśliwemu po życiu?
      • (3:25) spotkało mnie, czegom się lękał, bałem się, a jednak to przyszło.

    2. Elifaz, mowa pierwsza -> 4; 5;  - Teraz zabrał głos Elifaz z Temanu i tak rzekł: 
      • .2 Dziwienie się postępowaniu Hioba
      • .7 Bóg jest sprawiedliwy
      • .12 Nocne widzenie
        • (tu chyba pojawia się szatan)
          • 12 Doszło mnie tajemne słowo, jakiś szmer przyjęło me ucho 13 w zgłębianiu nocnych rozmyślań4, gdy sen człowiekiem owładnął. 14 Strach mnie ogarnął i drżenie, że wszystkie się kości zatrzęsły, 15 tchnienie mi twarz owionęło, włosy się na mnie zjeżyły. 16 Stał. Nie poznałem twarzy. Jakaś postać przed mymi oczami. Szelest. I głos dosłyszałem:
      • Nikt bez winy przed Bogiem
        • 17 "Czyż u Boga człowiek jest niewinny,
          czy u Stwórcy śmiertelnik jest czysty?"5
          18 Wszak On sługom swoim nie ufa:
          i w aniołach braki dostrzega.
          19 A cóż mieszkańcy glinianych lepianek,
          których podstawy na piasku?6 -
          Łatwiej ich zgnieść niż mola.
          20 Od rana do zmroku wyginą,
          bez sławy przepadną na wieki.
          21 Czy ich mieszkanie7 nie runie?
          Umrą, lecz nie w mądrości.
        • -> to wygląda na diabelski pogląd:
          • diabeł się brzydzi ludźmi (mieszkańcy glinianych lepianek)
          • diabeł jest oskarżycielem
      • Cierpienie owocem grzechu
      • Zwróć się do Boga!
      • Bóg dobry dla skruszonych
    3. Hiob - odpowiedź Elifazowi 6: 1-30 / 7: 1-21 - Odpowiedź Hioba: Tylko umęczony zna swą nędzę
      • Słusznie narzekam
      • Wzdycham do śmierci
      • Bracia mnie zawiedli
      • Niesprawiedliwy sąd
      • Życie poddane boleści
      • Życie bez nadziei
      • Noc niespokojna
      • Wolę umrzeć
      • Daruj grzech!
    4. Bildana (przyjaciel #2) -> 8:1 - Pierwsza mowa Bildada: Potęga Boża w służbie sprawiedliwości
      • .1 Kara nasuwa myśl o grzechu jako o przyczynie
      • .5 Upokórz się, a zyskasz szczęście - (moje pytanie: a co to jest szczęście?)
      • .8 Tak uczą starsi
      • .20 Hiobie - Nawróć się!
    5. Hiob, odpowiedz Bildanowi -> 9:1-35; 10: 1-22 - Odpowiedź Hioba: Bóg panem absolutnym
      • Wszechpotężny Bóg
      • Trudno z Nim wojować
      • Niewinny musi ulec
      • Równy los wszystkich
      • .25 Bez celu płyną dni
      • .29 Szeol czeka
      • .32 Nie ma obrońcy u Boga
      • 10.1 Nie dręcz mnie Boże!
      • .7 Jam dziełem Twych rąk (-> kierowane jakby do Boga !!)
      • .13b Chcesz się znęcać
      • .18 Niech odetchnę!
    6. Sofar (przyjaciel #3) -> 11:1  - Pierwsza mowa Sofara: Nawróć się!
      • .1 Hiobie - Jesteś zuchwały
      • .4 Bóg ci grzech udowodni
      • .7 Niezgłębiona wielkość Boga
      • .12 Hiobie - Nawróć się, a zaznasz szczęścia
    7. Hiob - odpowiedź Sofarowi 12:1 - Odpowiedź Hioba: Mądrość i potęga Boga
      • . Mam do was żal
        • 1 Hiob na to odpowiedział:
          2 «Prawda, jesteście potężni,
          a z wami już mądrość zaginie...
          3 I ja mam rozsądek jak wy,
          <nie ustępuję wam w niczym>.
      • .7 Bóg jest mądry...
        • 7 Zapytaj zwierząt - pouczą.
          I ptaki w powietrzu powiedzą.
          8 Zapytaj Podziemia, wyjaśni;
          pouczą cię i ryby w morzu.
          9 Któż by z nich tego nie wiedział,
          że ręka Pana uczyniła wszystko:
          10 w Jego ręku - tchnienie życia
          i dusza każdego człowieka.
          11 Czyż ucho nie bada mowy,
          a smak nie kosztuje pokarmu?
          12 [Więc tylko] u starców jest mądrość,
          roztropność u wiekiem podeszłych?
      • .13 ...inaczej niż ludzie
    8. Hiob - odpowiedź wszystkim trzem ->  13: 1-28 / 14: 1-22 / ale od pewnego miejsca do Boga
      • 13.1 Mówić chcę z Bogiem
        • 1 To wszystko me oko widziało,
          słyszało, pojęło me ucho.
          2 Co wiecie, i ja wiem także.
          Nie ustępuję wam w niczym.
          (Hiob mówi do wszystkich trzech)
          3 Lecz mówić chcę z Wszechmogącym,
          bronić się będę u Boga.
          4 Bo wy zmyślacie oszustwa,
          lekarze nic niewarci.
          5 Gdybyście chcieli zamilknąć,
          byłby to znak roztropności.
          6 Słuchajcie mego sprzeciwu,
          na odpowiedź mych warg zważajcie.
      • .7 Kłamliwie Go bronicie
      • .13 Na wszystko jestem gotów
      • .17 Apeluję do Najwyższego
      • .20 Ulżyj mi w cierpieniu!
      • .23 Bez powodu mnie dręczysz
      • 14.1 Szybko przemija życie
      • .7 Śmierć kresem nadziei
        • 7 Drzewo ma jeszcze nadzieję,
          bo ścięte, na nowo wyrasta,
          świeży pęd nie obumrze.
          8 Choć bowiem korzeń zestarzeje się w ziemi,
          a pień jego w piasku zbutwieje,
          9 gdy wodę poczuje, odrasta,
          rozwija się jak młoda roślina.
          10 A mocarz umarły przepada.
          Gdzież będzie człowiek, gdy zginie?
          11 Wody z morza znikną
          i rzeki wprzód wyschną doszczętnie -
          12 a człowiek umarły nie wstanie,
          zbudzi się, gdy nieba nie stanie4,
          nie zdoła się ze snu ocucić.
      • .13 Czy gniew przeczekać w Szeolu?
        • 13 O gdybyś w Szeolu mnie schował  -> do Boga
          ukrył, aż gniew Twój przeminie,
          czas mi postawił, kiedy mnie wspomnisz...
          14 Ale czy zmarły ożyje?
          Czekałbym przez wszystkie dni mojej walki,
          aż taka chwila nadejdzie.
          15 Ty mówiłbyś, ja bym odpowiadał,
          tęskniłbyś do dzieła rąk swoich.
          16 Obliczyłbyś wtedy moje kroki,
          zło byś mi puścił w niepamięć,
          17 pod pieczęcią trzymał przestępstwa,
          wybielił wszystkie me grzechy.
      • .18 Próżna nadzieja
    9. Elizafar (przyjaciel #1), druga mowa -> 15:1, - Druga mowa Elifaza: Hiob sam siebie oskarża
      • Nie mówisz jak mędrzec
      • .4 Niszczysz pobożność
      • .7 Jesteś wyniosły
      • .11 Każdy grzeszy
      • .17 Inaczej uczą mędrcy
      • .20 Niewierny jest nieszczęśliwy
      • .25 Powodem są własne grzechy
      • .29 Krótkotrwała pomyślność
    10. Hiob - odpowiedź na druga mowę Elizafa 16, 17 - Odpowiedź Hioba: Sprawiedliwość Boża a ludzka nieprawość
      • .1 Jestem niepocieszony
      • .7 Dokoła wrogowie
      • .11 Sam Bóg tak chciał
      • .15 Choć jestem czysty...
      • .18 Obrońca w niebie (? czy tu się pojawia Mesjasz?)
      • 17.1 Litości, Boże!
      • .7 Pobożni się umacniają
      • .17 Już nie ma nadziei
    11. Bildad (przyjaciel #2), mowa druga 18 - Druga mowa Bildada: Gniew nic tu nie pomoże
      • .1 Gardzisz przyjaciółmi
      • .4 Niewierny na pewno zaginie
      • .7 Niegodziwiec wpadnie w sidła
      • .13 Zguba jego wieczna
      • .20 Zdziwiło to wszystkich
    12. Hiob - odpowiedź na druga mowę Bidada 19:  1-29 - Odpowiedź Hioba : Triumf wiary człowieka opuszczonego
      • Nie dręczcie mnie!
      • .6 Bóg mnie poniżył
      • .11 Najbliżsi zawiedli
      • .23 Wybawca mój żyje (Dla Hioba Bóg wybawcą)
      • .28 Dla was On sędzią (dla przyjaciół Hioba Bóg sędzią)
    13. Sofar (przyjaciel #3), druga mowa -> 20:1 - Druga mowa Sofara: Sprawiedliwość nie zna wyjątków
      • Hiobie - Muszę odpowiedzieć
      • .4 Chwilowa radość nieprawego
      • .11 Zwraca nieprawe bogactwa
      • .21 Chciwość nie nasyci
      • .24 Niespodziewana kara
    14. Hiob - odpowiedź na drugą mowę Sofara -> 21:1-34 - Odpowiedź Hioba: Fakty przeczą zasadzie odpłaty doczesnej
      • Słuchajcie pilnie!
      • .6 Źli są szczęśliwi
      • .17 Winowajcę karać, nie potomstwo!
      • .22 Czy śmierć jest wyrównaniem?
      • .27 Nawet po śmierci źli są szanowani
    15. Elizafar  (przyjaciel #2), mowa trzecia -> 22:1 - Trzecia mowa Elifaza: Bóg karze tylko za grzechy
      • Pożytek z pobożności
      • .4 Oskarżenie Hioba
      • .10 Jest Boża sprawiedliwość
      • .15 Hiob podobny do niewiernych
      • .21 Nawróć się, a będziesz szczęśliwy
    16. Hiob - odpowiedź na trzecią mowę Elizafara -> 23:1-17
      • Odwołam się do Boga
      • .8 Gdzie Go szukać?
      • .10 On zna me postępowanie
      • .13 Tai udrękę w sercu
      • .15 To mnie przeraża
    17. Hiob - jakaś myśl oddzielna -> 24:1-17 - Satyra społeczna: Na świecie panuje gwałt
      • .4 Praca przymusowa biednych
      • .9 Stan niewolników
      • .13 Nocne zbrodnie
    18. Bildad - 25 - Trzecia, krótka mowa Bildada: Potęga Boga a słabość człowieka
      • .1 Bóg stworzył świat
      • .4 Człowiek - robaczkiem
    19. Odpowiedź Hioba 26:1-14; 27:1-23; - Odpowiedź Hioba: Uznaję wszechmoc Boga
      • Mówisz na próżno
      • .10 Zwyciężył złe moce
      • .14 Potęga Jego władzy
    20. I jeszcze raz Hiob (27:1-12)
      • 1 Hiob jeszcze głos zabrał, i rzekł:
      • Obcy mi podstęp
      • .5 Sumienie mam czyste
      • .8 Grzesznik nie ma nadziei
    21. BT uważa, że 27:13-25 to Trzecia mowa Sofara: Los niegodziwca
      1. .13 Upadek bezbożnika
      2. .20 Strach grzesznika
      3. .18 (zawirowanie) Bogactwa nie ratują
  3. Mądrość o sobie: -> 28 - Hymn o mądrości
    • Przejawy ludzkiej mądrości
    • .12 Nieznana droga do mądrości
    • .15 Bezcenna jej wartość
    • .20 Bóg sam ją posiada
  4. Hiob - kolejne rozważania -> 29:1-25; 30:1-31; 31:1-40 - Mowa Hioba: Skarga i obrona
    • Dawne bogactwo
    • .7 Powaga i uznanie
    • .12 Miłosierdzie
    • .16 Sprawiedliwość
    • .18 Spodziewana nagroda
    • .20 Dawny szacunek u ludzi
    • 30.1 A teraz najpodlejsi drwią ze mnie
    • .11 Motłoch ze mną walczy
    • .16 Choroba mnie powaliła
    • .20 Nie dręcz mnie, Boże!
    • .24 Nikt mnie nie pocieszy
    • 31.1 A przecież unikałem grzechu1
    • .5 Obca mi była obłuda
    • .7 Unikałem chciwości
    • .9 Obce mi cudzołóstwo
    • .13 Szanowałem sługę
    • .16 Wspomagałem potrzebujących
    • .24 Nie byłem chciwy ani zabobonny
    • .29 Wystrzegam się nienawiści
    • .31 Byłem gościnny
    • .33 Nie taiłem swych win
    • .38-40 Nie ciąży na mnie krzywda
    • .35 Podpis (kończy się na 40b)
  5. Elihu u Hioba - 32 - Pierwsza mowa Elihu: Uzasadnienie wtrącenia się do rozmowy
    • 32.1 - zamknięcie dyskusji z przyjaciółmi
      • 1 I zaprzestali trzej mężowie odpowiadać Hiobowi, gdyż w oczach własnych był on sprawiedliwy. 
    • Echu się wkurzył i przemówił
      • 2 Wtedy wybuchnął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, ze szczepu Ram. Rozgniewał się na Hioba, że się uznaje za sprawiedliwego u Boga. 3 Rozgniewał się i na trzech przyjaciół, że nie znaleźli odpowiedzi i potępili Boga. 4 Odwlekał jednak Elihu rozmowę swą z Hiobem, ponieważ tamci wiekiem byli od niego starsi. 5 Teraz Elihu zauważył, że trzej mężowie nie wiedzą, co odpowiedzieć, i wybuchnął gniewem.
    • wypowiedz pierwsza -> 32; 33
      • .6 Wtrącam się, choć jestem młody
      • .8 Bóg wlewa mądrość
      • .11 Bóg daje pouczenie
      • .15 Mówię z konieczności
      • 33.1 Hiob może mi odpowiedzieć
        • 1 Chciej słuchać, Hiobie, mej mowy,
          nadstaw ucha na wszystkie me słowa.
          2 Pomyśleć chciej, ...
      • .13 Bóg poucza w czasie snu
      • .19 Bóg upomina cierpieniem
      • .23 Konieczny orędownik (czy to jest o Mesjaszu????)
      • .25 Warunek wyzdrowienia
      • .28 Bóg ratuje od śmierci
    • wypowiedź druga -> 34 - Druga mowa Elihu: Bóg wszystkich karze
      • 1 Dalej ciągnął Elihu, i rzekł:
        2 «Mędrcy, słuchajcie mych słów,
        nastawcie, znawcy, swe uszy:
        3 bo ucho odróżnia słowo,
        a podniebienie smakuje pokarmy.
        4 Szukajmy, co dla nas jest słuszne,
        wspólnie rozważmy, co dobre.
    • trzecia wypowiedź -> 35 - Trzecia mowa Elihu: Sprawy ludzkie nie są Bogu obojętne
      • .1 Czy Hiob jest sprawiedliwy?
      • .5 Komu szkodzi grzech?
      • .9 Czemu Bóg nie wysłuchuje?
      • .14 Cierpliwość Boga
    • mowa czwarta -> 36:1-21 ;  - Czwarta mowa Elihu: Sens cierpień Hioba
      • 1 Dodał jeszcze Elihu i rzekł:
        2 «Poczekaj chwilkę, wyjaśnię, bo jeszcze [są] słowa o Bogu.
      • Elihu jest prawdomówny
      • .5 Bóg jest sprawiedliwy
      • .8 Cierpliwie nawraca
      • .11 Opornych czeka dotkliwa kara
      • .16 Poddaj się Bogu!
    • 36:22nn; 37 - Hymn na cześć Boga
      • .22 Majestat Boga
      • .27 Bóg daje deszcz
      • .29 Cel burzy
      • .32 Opis burzy
      • 37:6 Różne zjawiska atmosferyczne
      • .14 Bezsilność człowieka
      • .19 Bogu nie zdołam odpowiedzieć
      • .2 Niedostępny majestat Boży
  6. Spotkanie Hioba z Bogiem - Bóg objawia się Hiobowi
    1. pierwsza wypowiedź Boga-> 38, 39, 40:3 - Pierwsza mowa Boga: Mądrość Boża widoczna w świecie
      • Wystąpienie Boga.
        • 1 I z wichru Pan odpowiedział Hiobowi tymi słowami:
          2 «Któż tu zaciemnić chce zamiar
          słowami nierozumnymi?
          3 Przepasz no biodra jak mocarz!
          Będę cię pytał - pouczysz Mnie.
      • .4 Czy pomagałeś w stworzeniu świata...
      • .8 ...i przy stworzeniu morza?
      • .12 Czy rozkazujesz zorzy?
      • .16 Czy znasz granice ziemi?
      • .19 Gdzie mieszka światło?
      • .22 Czy znasz zbiorniki niebieskie?
      • .25 Jaki początek deszczu?
      • .31 Czy rządzisz gwiazdami i pogodą?
      • .39 Bóg żywi lwiątka i kruki
      • 39:1 Bóg kieruje koziorożcem i gazelą
      • .5 Bóg daje wolność zebrze
      • .9 Bóg udziela mocy bawołom...
      • .13 ...a szybkości strusiowi
      • .19 ...koniowi zwinności
      • .26 ...lotu jastrzębiom i orłom
      • 40:1 Pytania skierowane do Hioba
        • (1) Zwrócił się Pan do Hioba i rzekł: (2) Niech przeciwnik Wszechmocnego odpowie. Niech zabrzmi głos tego, co oskarża Boga!
        • Bóg chce usłyszeć głos swoich przeciwników.
      • .3 Pokorna odpowiedź Hioba
        • (3) A Hiob odpowiedział Panu:
          (4) Jestem mały, cóż Ci odpowiem!
          Rękę położę na ustach.
          (5) Raz przemówiłem i nie odpowiem,
          i drugi raz, a niczego nie dodam.

        • Hiob nie chce być przeciwnikiem Boga - nie chce nic mówić, woli słuchać.
    2. Druga wypowiedz Boga, 40:6, 41 - Druga mowa Boga: Bóg panuje nad siłami zła
      • .6 Bóg kieruje pytania do Hioba
        • 6 I z wichru odpowiedział Pan Hiobowi:
          7 «Przepasz no biodra jak mocarz!
          Będę cię pytał - pouczysz Mnie.
        • -> Bóg objawia się Hiobowi przez pytanie odnośnie stworzenia.
      • .8 Czy niesprawiedliwie rządzę?
        • 8 Naprawdę chcesz złamać me prawa?
          Wykażesz Mi zło? Jesteś czysty?
          9 Czy ramię masz mocne jak Bóg?
          Czy głos twój rozbrzmiewa jak Jego?
      • .10 Rzuć w proch niewiernych
      • .15 Moc hipopotama (behemot)
        • 15 Oto hipopotama - <jak ciebie go stworzyłem> -
          jak wół on trawą się żywi.
          16 Siłę swoją ma w biodrach,
          a moc swą ma w mięśniach brzucha.
          17 Ogonem zawija jak cedrem,
      • .20 sposób życia behemota
      • .25 Potęga krokodyla (lewiatan)
        • 25 Czy krokodyla chwycisz na wędkę
          lub sznurem wyciągniesz mu język,
          26 czy przeciągniesz mu powróz przez nozdrza,
          a szczękę hakiem przewiercisz?
      • 41:1 Czy go ujarzmisz?
      • .4 Pancerz i paszcza krokodyla
      • .7 Jego grzbiet
      • .10 Oddech
        • 10 Jego kichanie olśniewa blaskiem,
          oczy - jak powieki zorzy:
          11 z ust mu płomienie2 buchają,
          sypią się iskry ogniste.
          12 Dym wydobywa się z nozdrzy,
          jak z kotła pełnego wrzątku.
          13 Oddechem rozpala węgle,
          z paszczy tryska mu ogień.
      • .14 Tężyzna ciała
      • .17 Niezwyciężony
      • .22 Ślady jego przejścia
      • .25 Niezrównany
    3. Odpowiedź Hioba na objawienie się Boga
      • 1 Hiob na to odpowiedział Panu, i rzekł: 2 «Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić.
      • -> Hiob zauważa o Bogu: Bóg wszystko co zamyśla potrafi uczynić
      • 3 Kto przesłania zamiar nierozumnie? 
        O rzeczach wzniosłych mówiłem. To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem.
        4 Posłuchaj, proszę. Pozwól mi mówić! Chcę spytać. Racz odpowiedzieć!.
      • -> Hiob zauważ, że ktoś tu "przesłania zamiar nierozumnie".
  7. Hiob o swojej przemianie 42:5n
    • 5 Dotąd Cię znałem ze słyszenia,obecnie ujrzałem Cię wzrokiem, 
      6 stąd odwołuję, co powiedziałem, kajam się w prochu i w popiele».
    • -> Hiob zauważa, że coś się zmieniło.
  8. Zakończenie historii Hioba -> 42:4nn
    • .7 Bóg gani przyjaciół Hioba
      • (7) Skoro Pan te słowa wypowiedział do Hioba, przemówił i do Elifaza z Temanu: Zapłonąłem gniewem na ciebie i na dwóch przyjaciół twoich, bo nie mówiliście o Mnie prawdy, jak sługa mój, Hiob.
      • -> Bóg mówi, że niektórzy ludzie ściemniają. To poważny zarzut.
    • .10 Majętność Hioba podwojona
      • 10b Pan oddał mu całą majętność w dwójnasób.
      • -> Bóg znowu robi co chce bo może robić co chce.
    • Zakończenie historii
      • 16 I żył jeszcze Hiob sto czterdzieści lat, i widział swych potomków - w całości cztery pokolenia.
        17 Umarł Hiob stary i pełen lat.

Ciekawe to jest. 

 

 


Kategorie: _robocze, biblia, teologia / biblia, teologia / biblia / studia, lekcja


Słowa kluczowe: hiob, Bóg, obrazy Boga, księga hioba, hi


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
31 lipca 2021 (sobota), 18:08:08

Chiazm u Izajasza 6:9-10



Iz 6:9-10 UBG
(9) A on powiedział: Idź i powiedz temu ludowi: Słuchajcie uważnie, ale nie rozumiejcie, patrzcie uważnie, ale nie poznawajcie. (10) Zatwardź serce tego ludu, uczyń jego uszy ciężkimi do słuchania i zaślep jego oczy, aby nie widział swoimi oczami, nie słyszał swoimi uszami i nie zrozumiał swoim sercem, aby nie nawrócił się i nie był uzdrowiony.

 

 

 

Muszę to zbadać


Albowiem utuczyło się serce tego ludu,

a uszami z trudem usłyszeli,

a oczy swoje zmrużyli,

żeby czasem oczami nie widzieli,

i uszami nie słyszeli,

i sercem nie zrozumieli,

i nie nawrócili się, a ja żebym ich nie uzdrowił.


Kategorie: biblia, biblia / studia


Słowa kluczowe: iz6, chiazm


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
31 lipca 2021 (sobota), 16:21:21

Studium Mt13

 Uwagi:

  • Materiał powstaje jako wstęp do Gadania o gadaniu - aby zrozumieć czym jest Słowo Boże i jak na świecie działa. Pierwsze użycie w sierpniu 2021 na grupce IPP-KTW
  • Wcześniej robiłem to w materiale: Mt13 - o Królestwie Niebios obrazy ciekawe (studium Biblii) gdzieś w 2017 roku
  • ToDo: dobrze to zrobić jeszcze raz.

 

Inne notki

 

Struktura tej opowieści

 

Tabelka

Treść Analiza
(Mt 13:1nn TPNT) A tego dnia wyszedł Jezus z domu i usiadł nad morzem.
(2) I zebrały się wokół Niego wielkie tłumy, dlatego wstąpił do łodzi i siedział, a cały tłum stał na brzegu. (3) I mówił do nich wiele w podobieństwach.
I powiedział:
Wstęp - narracja (1-3a)
  • Czasem to się nazywa nauczaniem Jezusa z łodzi.
  • Dwie grupy ludzi:
    • uczniowie
    • wielkie tłumy ludzi
  • Jezus powiedział wiele podobieństwo 
Oto siewca wyszedł siać. (4) A gdy on siał, niektóre ziarna padły obok drogi; i przybyły ptaki, i zjadły je.
(5) Drugie natomiast padły na miejsca skaliste, gdzie nie miały wiele ziemi. Szybko wzeszły, ponieważ nie miały głębokiej ziemi. (6) A gdy wzeszło słońce, zostały spieczone, a że nie miały korzenia, uschły.
(7) A inne padły między ciernie; i wzrosły ciernie, i je zadusiły.
(8) Inne natomiast padły na ziemię dobrą i wydały plon – to wprawdzie stokrotny, a to sześćdziesięciokrotny, a to trzydziestokrotny.
(9) Kto ma uszy do słuchania, niech słucha!
Przypowieść o siewcy podana ludziom (3b-9)
  • kto jest kim?
    • siewca?
    • ziarno
  • gdzie padły:
    • obok drogi -> ptaki je zjadły
    • miejsca skaliste -> uschły
    • między ciernie -> zadusiły
    • na ziemię dobrą -> wydały plon
(10) A wtedy podeszli uczniowie i powiedzieli do Niego: 
Dlaczego mówisz do nich w podobieństwach? 
  • Jak uczniowie mogli do niego podejść skoro był w łodzi?
   
(11) A On w odpowiedzi, rzekł im: 
Wam jest dane znać tajemnice Królestwa Niebios, a tamtym nie jest dane. (12) Ktokolwiek bowiem ma, temu będzie dane, i będzie obfitował; ale kto nie ma, i to co ma, zostanie mu zabrane.
(13) Właśnie dlatego mówię do nich w podobieństwach, bo patrząc nie widzą, i słuchając nie słyszą, ani nie rozumieją. (14) I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, mówiące:
Słuchem będziecie słuchać, a nie zrozumiecie, i patrząc będziecie widzieć, a nie ujrzycie; (15) Albowiem utuczyło się serce tego ludu, a uszami z trudem usłyszeli, a oczy swoje zmrużyli, żeby czasem oczami nie widzieli, i uszami nie słyszeli, i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, a ja żebym ich nie uzdrowił.
Opinia Jezusa o uczniach i o ludziach (11-15)
  • uczniom dane jest znać tajemnice Królestwa Niebios
  • ludziom nie jest dane poznać tajemnic Królestwa Niebios
  • Kto ma będzie obfitował
  • Kto nie ma ma przechlapane
  • Proroctwo Izajasza (Iz 6:9-10):
    • problem jest z sercem
    • będą słuchać, a nie zrozumieją
    • będą patrzeć a nie zobacza

 

 

Iz 6:9-10 UBG

(9) A on powiedział: Idź i powiedz temu ludowi: Słuchajcie uważnie, ale nie rozumiejcie, patrzcie uważnie, ale nie poznawajcie. (10) Zatwardź serce tego ludu, uczyń jego uszy ciężkimi do słuchania i zaślep jego oczy, aby nie widział swoimi oczami, nie słyszał swoimi uszami i nie zrozumiał swoim sercem, aby nie nawrócił się i nie był uzdrowiony.

 

 

Chiazm u Izajasza:

  • Albowiem utuczyło się serce tego ludu,
    • a uszami z trudem usłyszeli,
      • a oczy swoje zmrużyli,
      • żeby czasem oczami nie widzieli,
    • i uszami nie słyszeli,
  • i sercem nie zrozumieli,
  • i nie nawrócili się, a ja żebym ich nie uzdrowił.

 

-> Chiazm u Izajasza 6:9-10

 

(16) Ale oczy wasze [ uczniowie ] są błogosławione, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. (17) Bo zaprawdę mówię wam, że wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć to, co wy widzicie, a nie widzieli, i słyszeć to, co wy słyszycie, a nie słyszeli.
Błogosławieństwo dla uczniów Jezusa (16-17)
(18) Wy więc posłuchajcie podobieństwa o siewcy.
(19) Do każdego, kto słucha słowa o Królestwie, i nie rozumie go, przychodzi zły i porywa to, co jest zasiane w jego sercu.
To jest ten, który posiany jest obok drogi.
(20) A ten, który jest posiany na miejscach skalistych, to ten, który słucha słowa i zaraz je z radością przyjmuje; (21) Ale nie ma w sobie korzenia, trwa tylko chwilę; a gdy nastaje ucisk albo prześladowanie z powodu słowa, zaraz jest zgorszony.
(22) A ten, który jest posiany między ciernie, to ten, który słucha słowa; ale troska tego wieku i zwodniczy urok bogactwa zadusza słowo, i staje się bezowocnym. 
(23) A ten, który jest posiany na dobrej ziemi, to ten, który słucha słowa i rozumie. Ten przynosi plon i daje: ten rzeczywiście stokrotny, a ten sześćdziesięciokrotny, a ten trzydziestokrotny.
 Wyjaśnienie przypowieści o siewcy dla uczniów (.18-23)
  • posiany obok drogi -> słucha a nie rozumie, zły porywa to co zasiane
  • miejsca skaliste -> radośnie przyjmuje ale nie ma korzenia, ucisk gorszy go
  • między ciernie -> troski tego świata sprawia bezowocność
  • na dobrej ziemi -> przynosi plon (100, 60, 30)

(24) Inne podobieństwo powiedział im, mówiąc:

Podobne jest Królestwo Niebios do człowieka, który zasiał dobre nasienie na swojej roli. (25) A gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel i posiał życicę pośrodku pszenicy, i odszedł. (26) A gdy urosło źdźbło i wydało owoc, wtedy pokazała się i życica. (27) A gdy przyszli słudzy gospodarza, powiedzieli mu: Panie! Czy nie posiałeś dobrego nasienia na swojej roli? Skąd więc ma życicę? (28) A on powiedział im: Człowiek, który jest wrogiem to uczynił. A słudzy powiedzieli do niego: Czy chcesz, abyśmy poszli i ją pozbierali? (29) A on powiedział: Nie! Abyście czasem zbierając życicę, nie wykorzenili równocześnie z nią i pszenicy. (30) Pozwólcie obu razem rosnąć aż do żniwa; a w czasie żniw powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw życicę i zwiążcie ją w snopy na spalenie, a pszenicę zgromadźcie do mojego spichlerza.

Podobieństwo KN do tego rośnie i co z tym będzie część AAA (.24-30)

—> Domknięcie klamry .49-50

-> Ap 14B

(31) Inne podobieństwo przedstawił im, mówiąc: Podobne jest Królestwo Niebios do ziarna gorczycy, które wziął człowiek i zasiał na swojej roli.
(32) Wprawdzie jest ono mniejsze niż wszystkie nasiona; ale kiedy urośnie, jest większe od jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki z nieba przybywają i robią sobie gniazda na jego gałązkach.
Podobieństwo KN do ziarna gorczycy (.31-32)
(33) Inne podobieństwo powiedział im: Podobne jest Królestwo Niebios do zakwasu, który wzięła kobieta i rozczyniła w trzech miarach mąki pszennej, aż całe ciasto zostało zakwaszone.
Podobieństwo KN do zakwasu (.33)
(34) To wszystko mówił Jezus w podobieństwach do tłumów, a bez podobieństwa nic nie mówił do nich; (35) Aby wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka, mówiącego: Otworzę w podobieństwach moje usta, wypowiem rzeczy, które są ukryte od założenia świata.
Narracja (34-37a)

 

(36) Wtedy rozpuścił tłumy;

 

a gdy Jezus przyszedł do domu, podeszli do Niego Jego uczniowie, mówiąc:

Wyjaśnij nam dokładnie podobieństwo o życicy na roli.

(37) A On w odpowiedzi, rzekł im:
 

Ten, który rozsiewa dobre nasienie, to Syn Człowieczy; (38) A rola to świat, a dobre nasienie to synowie Królestwa, natomiast życica to synowie złego;

(39) Wróg, który ją zasiał, to diabeł, żniwo to koniec tego wieku, a żniwiarzami są aniołowie.
(40) Jak więc zbiera się życicę i spala w ogniu, tak będzie przy końcu tego wieku.
(41) Syn Człowieczy pośle swoich aniołów, a oni zbiorą z Jego Królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią bezprawie;
(42) I wrzucą ich do pieca z ogniem.
Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Wyjaśnienie dla uczniów przypowieści o kąkolu (życicy) (37b-42)

(43) Wtedy sprawiedliwi rozbłysną jak słońce w Królestwie Ojca swojego.
Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.

Objawienie się synów Boga (.43)

 (44) Ponownie podobne jest Królestwo Niebios do skarbu, który jest ukryty w roli, a który człowiek znalazł i ukrył, i z radości odchodzi, i wszystko, co ma sprzedaje, i kupuje tę rolę.

Podobieństwo KN do skarbu (.44)
(45) Ponownie podobne jest Królestwo Niebios do kupca szukającego pięknych pereł;
(46) Który gdy znalazł jedną drogocenną perłę, odszedł i sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.
Podobieństwo KN do kupca pereł (.45-46)
(47) Ponownie podobne jest Królestwo Niebios do sieci zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju; (48) A gdy ta została napełniona, rybacy wyciągnęli ją na brzeg, a gdy usiedli, zebrali to, co dobre do naczyń, a to co zgniłe, wyrzucili na zewnątrz.
Podobieństwo KN do sieci rybaków (.48)
(49) Tak będzie przy końcu tego wieku; wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród sprawiedliwych, (50) I wrzucą ich do pieca z ogniem. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Ponownie o końcowym zbiorze - domknięcie, część BBB (49-50)

—> .24-30

—> Ap 14B

 

O czym mowa:

  • wyjdą aniołowie
  • oddzielą złych
  • wrzucą co złe do pieca
  • będzie tam płacz i zgrzytanie zębów

(51) Mówi im Jezus: Zrozumieliście to wszystko? Powiedzieli Mu: Tak, Panie!

(52) A On powiedział im:
Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem w Królestwie Niebios, podobny jest do człowieka – pana domu, który wyciąga ze swojego skarbca to, co nowe i to, co stare.
Podsumowanie nauczania (51-52)

 

(53) I stało się, gdy Jezus dokończył tych podobieństw, że odszedł stamtąd. I ...

Domknięcie narracji z .1-3 (.53)

(54) I przyszedł do swojej ojczyzny, i nauczał w ich synagodze, tak że się bardzo zdumiewali i mówili:

Skąd u Niego ta mądrość i te moce? (55) Czy nie jest to syn cieśli? Czy Jego matka nie nazywa się Maria, a Jego bracia to Jakub, Józef, Szymon i Juda? (56) A Jego siostry, czy wszystkie nie są pośród nas? Skąd więc u Niego to wszystko?

 

 

 

#rodzina Jezusa

(57) I byli Nim zgorszeni; ale Jezus powiedział im:
Nigdzie nie jest prorok pozbawiony czci, jak tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu.
(58) I nie uczynił tam wielu dzieł mocy ze względu na ich niedowiarstwo.
 

Wnioski

  • aaaa
  • bbbb

Dopiski

aaaaa


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: Mt13, lekcja


Galeria plików multimedialnych


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
17 lipca 2021 (sobota), 19:59:59

Drugie przykazanie

Tak mi się dziś otworzyło dziś na dekalogu. Jest tam przykazanie:

"Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, bo Ja Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który za nieprawość ojców karze synów do trzeciego i czwartego pokolenia, tych, którzy Mnie nienawidzą".

I to jest drugie przykazanie, a jakby ktoś miał wątpliwości to cytat pochodzi z Biblii Tysiąclecia, księga Wyścia 20:4-5


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: drugie przykazanie, kult obrazów


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
17 lipca 2021 (sobota), 16:04:04

List apostoła Judy - materiał do studiowania

Robimię to...

  • szukałem tu kiedyś chiazmu - pewnie w 2019
  • na to IPP KTW 18 lipca 2021
  • na Śniadaniach z Salomonem w XI i XII 2022 a pewnie i później
  • z Andy????

 

 Treść wg TPNP komenatrze i uwagi 
(1) Juda, sługa Jezusa Chrystusa, a brat Jakuba, do powołanych, którzy są uświęceni (NA: umiłowani) w Bogu Ojcu i są zachowani dla Jezusa Chrystusa.

Co to znaczy, że adresaci:

  • powołani - 2822 κλητοις klētois
  • TR: uświęceni - 37 ηγιασμενοις hēgiasmenois
  • NA28: umiłowani - 25 ηγαπημενοις hēgapēmenois
  • zachowani - 5083 τετηρημενοις tetērēmenois
  • umilowanie - tak jest w NA28

 

Do kogo więc ten list? Do

  • powołanych - czyli ktoś ich do czego powołał (kto, i do czego)
  • TR: uświęceni - czyli tacy co mają świętość w Bogu i Ojcu - co to znaczy? jak się osiąga świętość w Bogu i Ojcu?
  • NA: umiłowani
  • są zachowani - co to znaczy? Pewnie to, że ich przyszłość jest w jakiś sposób bezpieczna.

 

(2) Miłosierdzie i pokój, i miłość niech się wam pomnożą.  BW w obfitości.
(3) Umiłowani! Z całą gorliwością starając się pisać do was o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was zachęcając, abyście wytrwale walczyli o wiarę, raz tylko przekazaną świętym.
  • Juda uznał za konieczne przypomnieć nam coś.
  • Wytrwale walczmy o wiarę!

 

I to jest temat listu: walcz o wiarę.

 

 

 

(4) Wkradli (dosł. wślizgnęli) się bowiem jacyś ludzie, już dawno zapisani na ów wyrok, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego obracają w rozpustę, i zapierają się jedynego Władcy, Boga i Pana naszego Jezusa Chrystusa.
 Wkradli (wślizgnęli) się jacy ludzie….
(5) A chcę wam to przypomnieć, wam, którzy raz na zawsze to wiecie, że Pan (EIB Jezus) wybawił lud z ziemi egipskiej, następnie tych, którzy (#1) nie wierzyli, wygubił.
(6) Także aniołów, którzy nie zachowali swojego pierwotnego stanu, ale (#2) opuścili własne mieszkanie, zachował w wiecznych więzach w mroku na dzień wielkiego sądu.
(7) Jak Sodoma i Gomora, i miasta wokół nich, w podobny im sposób (#3) oddały się nierządowi i udały się za pożądaniem ciała innego mężczyzny, są wystawione za przykład, ponosząc karę ognia wiecznego.

Przypominanie przykładów:

  1. Bóg pośród ludu wyprowadzonego z Egiptu wygubił tych, którzy nie uwierzyli.
  2. Niektórych aniołów (posłańców) wsadził do pierdla gdzie czekają na dzień sądu dlatego, że nie przekroczyli wytyczone dla nich granice.
  3. Sodoma i Gomora za pożądanie i nierząd już zostały osądzone przez zniszczenie w ogniu.
  4. Mistycy - oddając się snom i wizją niszczą relacje porządku.
  5. Archanioł Michał i diabeł prowadzili spór o ciało Mojżesza.
  6. co co bluźniąc poszli drogą Kaina.
  7. Dla zapłaty dali popadli w zwiedzenie Balaama.
  8. Ci co zginęli w buncie Korego.
  9. Na wspólnych spotkaniach ucztują i pasą (-> Kor - niech każdy bada siebie) a są jak obłoki bezwodne, bezowocne drzewa, bałwany morskie, gwiazdy zbłąkane - dla nich jest zatracenie.
(8) Podobnie jednak i ci, (#4) oddani snom (BT: prorocy snów; BG: zmorzeni snem; UBG: rojący sny; BW: hołdujący urojeniom), prawdziwie kalają (plugawią) ciało i odrzucają zwierzchności oraz bluźnierczo mówią o uczestnikach chwały.
(9) A (#5) archanioł Michał, gdy sprzeciwiał się diabłu prowadząc spór o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wnieść bluźnierczego sądu, ale powiedział: Niech cię Pan zgromi.
(10) Ci więc bluźnią temu, czego nawet nie znają; a to, co jak nierozumne zwierzęta zgodnie z naturą znają, przez to są niszczeni. (11) Biada im! Bo poszli (#6) drogą Kaina i oddali się dla zapłaty zwiedzeniu (#7) Balaama, i poginęli w (#8) buncie Korego.
(12) Ci są zmazami na waszych ucztach miłości, bez obawy wspólnie z wami (#9) ucztują, siebie samych pasąc; obłoki bezwodne, przez wiatry miotane; bezowocne drzewa późnojesienne, dwukrotnie obumarłe, które zostały wykorzenione (13) Dzikie bałwany morskie, pieniące się swoją hańbą; gwiazdy zbłąkane, dla których jest zachowany mrok ciemności na wieczność.
(14) Prorokował też o nich Henoch, siódmy w linii od Adama, mówiąc: Oto przyszedł Pan wśród miriad swoich świętych, (15) By dokonać sądu nad wszystkimi i ujawnić wszystkie ich bezbożności, za wszystkie bezbożne czyny, którymi wyrażali swą bezbożność, i za wszystkie harde słowa, które mówili przeciwko Niemu bezbożni grzesznicy.

Co prorokował prorok Henoch?

(16) Szemrzący i niezadowoleni ze swojego losu, chodzący według swoich pożądliwości, a usta ich mówią nadęte słowa, a dla zysku podziwiają ludzi.
 
(17) A wam, umiłowani, niech zostaną przypomniane słowa zapowiedziane przez apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa, (18) gdy mówili wam, że w ostatecznych czasach będą szydercy, którzy chodzą według swoich bezbożnych pożądliwości.
(19) To są ci, którzy się sami odłączają, zmysłowi, nie mający Ducha.
(20) Ale wy, umiłowani, budujcie samych siebie w najświętszej wierze waszej, modląc się w Duchu Świętym,

A wam … - zmiana melodii.

 

gdzie mówili apostołowie?

* np 2P3:3 - Juda cytuje 2P, 1Tm4:1-3 - duch mówi, ze przy końcu odstąpią.....

(21) Zachowajcie samych siebie w miłości Bożej, czekając na miłosierdzie Pana naszego Jezusa Chrystusa ku życiu wiecznemu.
(22) I rozróżniając, nad jednymi prawdziwie miejcie litość,
(23) A innych w bojaźni ratujcie, wyrywając ich od ognia, mając odrazę i do tuniki, która jest splamiona przez ciało.
(24) A Temu natomiast, który was może zachować od upadku i stawić przed obliczem swojej chwały bez nagany z radosnym uniesieniem,
(25) Jedynemu mądremu Bogu, Zbawicielowi naszemu, chwała i majestat, moc i władza, i teraz, i po wszystkie wieki. Amen.
 * o brudnych majtkach.

Kategorie: _blog, biblia, biblia / studium


Słowa kluczowe: juda, list judy, jud


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
11 lipca 2021 (niedziela), 12:24:24

Studium 2P - notka do pracy z tekstem

Robimy na to IPP KTW w czerwcu i lipcu 2021. Potem robimy studium LIstu Judy.

 

 Treść wg TPNP komenatrze i uwagi 
(2p1:1) Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy z nami otrzymali równie cenną wiarę przez sprawiedliwość Boga naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa.  
(2) Łaska i pokój niech się wam rozmnoży przez dogłębne poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego.  
(3) Gdyż boska Jego moc darowała nam wszystko, co potrzebne do życia i pobożności przez dogłębne poznanie Tego, który nas powołał przez własną chwałę i cnotę, (4) Przez które zostały nam dane największe i drogocenne obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, jako ci, którzy uciekli od zepsucia, które na tym świecie jest przez pożądliwość.  
(5) I dlatego przykładając wszelkie staranie,   
zaopatrzcie przez waszą wiarę cnotę, a przez cnotę poznanie, (6) A przez poznanie opanowanie, a przez opanowanie wytrwałość, a przez wytrwałość pobożność,(7) A przez pobożność miłość braterską, a przez miłość braterską miłość. 

Lista w tej drabinie:

  • przez wiarę - 4102 πιστει pistei
  • cnota - 703 αρετη aretē
  • poznanie - 1108 γνωσιν gnōsin
  • opanowanie, wstrzemięźliwość - 1466 εγκρατεια egkrateia
  • wytrwałość - 5281 υπομονην hypomonēn
  • pobożność - 2150 ευσεβεια eusebeia
  • miłość braterską - 5360 φιλαδελφια filadelfia
  • miłość - 26 αγαπη agapē
(8) One bowiem, istniejąc i pomnażając się w was, nie pozostawią was bezczynnymi ani bezowocnymi w dogłębnym poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Owocność i bezowocność.

Wniosek: posiadanie tych cnót zabezpieczenia przez bezczynnością i bezowocnością w naszym poznawaniu Pana Jezusa.

(9) Kto bowiem ich nie posiada, ten jest ślepy, krótkowzroczny i zapomniał, że otrzymał oczyszczenie ze swoich dawnych grzechów.  
   
 (10) Dlatego, bracia, tym bardziej starajcie się gorliwie uczynić pewnym swoje powołanie i wybranie; to bowiem czyniąc, z pewnością nigdy się nie potkniecie. (11) W ten sposób bowiem obficie będzie wam zapewnione wejście do wiecznego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.  
(12) Dlatego nie zaniedbam ciągle przypominać wam o tych sprawach, chociaż to wiecie i jesteście utwierdzeni w obecnej prawdzie.  
 (13) Uważam więc za słuszne, pobudzać was przez przypominanie, póki jestem w tym namiocie, (14) Wiedząc, że rychłe jest zwinięcie mojego namiotu, tak jak mi to Pan nasz Jezus Chrystus oznajmił. pobudzanie przez przypominanie
(15) Dołożę natomiast starań, abyście i po moim odejściu zawsze o tych sprawach pamiętali.  Piotr zadba o to abyśmy pamiętali - pewnie o to aby były PISMA
(16) Gdyż daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, nie jako ci, którzy poszli za sprytnie wymyślonymi baśniami, lecz jako ci, którzy stali się naocznymi świadkami Jego wielkości. (17) Otrzymał On bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy do Niego ze wspaniałej chwały głos ten został skierowany: To jest mój umiłowany Syn, w którym znalazłem upodobanie. (18) Głos ten skierowany z nieba słyszeliśmy my, będąc z Nim na świętej górze. (19) Tym pewniejsze mamy słowo prorockie, na które zwracając uwagę, dobrze czynicie, jako na lampę świecącą w ciemnym miejscu, dopóki nie zaświta dzień i nie wzejdzie jutrzenka w waszych sercach,

 Bo Piotr jest ...

  • nauczanym świadkiem wolności Pana gdy otrzymał od Ojca cześć i chwałę
  • znał proroctwa 

!!!

Ale uwaga: będą zwodziciele! skoro będą sprytnie wymyślone baśnie.

 

 

(20) To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie pochodzi z własnego wykładu. (21) Albowiem proroctwo nie było niegdyś przyniesione z woli człowieka, ale mówili je niesieni przez Ducha Świętego, święci Boży ludzie.  
   
2P 2:1nn TPNT
" (1) A byli też fałszywi prorocy między ludem, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzą po kryjomu zgubne rozłamy, a wypierając się Władcy, który ich kupił, sprowadzają na siebie samych szybką zgubę. (2) Wielu podąży za ich zatraceniem i to przez nich droga prawdy stanie się powodem bluźnierstwa. (3) I z chciwości wykorzystają was fałszywymi słowami; ci, wobec których sąd od dawna nie zwleka, a zguba ich nie drzemie. (4) Skoro bowiem Bóg aniołów, gdy zgrzeszyli, nie oszczędził, ale w więzach ciemności strącił ich do Tartaru. Wydał ich jako zachowanych na sąd. (5) I nie oszczędził też starożytnego świata, ale Noego, jako ósmego zwiastuna sprawiedliwości, zachował, sprowadzając potop na świat bezbożnych, (6) A miasta Sodomy i Gomorę spopielił i potępił przez zagładę, stawiając je jako przykład tego, co ma nastąpić dla czyniących bezbożność, (7) Lecz wyrwał sprawiedliwego Lota, udręczonego rozpustnym postępowaniem nieprawych, (8) Albowiem sprawiedliwy ten, mieszkając między nimi, widząc i słysząc ich nieprawe czyny, codziennie zadręczał swoją sprawiedliwą duszę. (9) Umie Pan pobożnych wyrywać z próby, a poskromionych niesprawiedliwych zachowywać na dzień sądu, (10) A szczególnie tych, którzy w żądzy zepsucia idą za ciałem, pogardzają Panowaniom; zuchwali i zarozumiali, nie drżą gdy bluźnią Chwałom, (11)Podczas gdy aniołowie, będąc większymi siłą i mocą, nie wnoszą przeciwko nim przed Panem bluźnierczego sądu. (12) Ci jednak, jak nierozumne zwierzęta, które zgodnie z naturą są zrodzone na schwytanie i zabicie, bluźnią temu, czego nie rozumieją, toteż zginą w swojej zagładzie, (13) Odbiorą zapłatę niesprawiedliwości. Albowiem za rozkosz uważają rozpustę za dnia, a brud i hańba w ich oszustwach jest im rozkoszą, gdy wspólnie ucztują z wami; (14) Oczy mają pełne cudzołóstwa i nienasycone w grzechu, nęcą dusze nieumocnione, mając serce wyćwiczone w chciwości, dzieci przekleństwa; (15) Opuszczając prostą drogę, zbłądzili, podążając drogą Balaama, syna Bosora, który umiłował zapłatę niesprawiedliwości, (16) Został więc skarcony za własne przekroczenie prawa; nieme juczne zwierzę, przemawiając ludzkim głosem, powstrzymało szaleństwo proroka. (17) Ci są źródłami bez wody, chmurami pędzonymi przez nawałnicę; dla nich zachowany jest mrok ciemności na wieki. (18) Wypowiadają bowiem przesadne i czcze słowa, nęcąc przez pożądliwość ciała i rozpustę tych, którzy prawdziwie uciekli od żyjących w błędzie; (19) Obiecując im wolność, sami są niewolnikami zepsucia. Bowiem przez kogo ktoś jest pokonany, przez tego też jest zniewolony. (20) Jeżeli bowiem uciekli od brudów tego świata przez pełniejsze poznanie Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, ponownie przez nie zostali uwikłani i są pokonani, to dla nich to, co ostatnie, stało się gorsze od tego, co pierwsze. (21) Albowiem lepiej byłoby dla nich nie poznać pełniej drogi sprawiedliwości, niż gdy poznając ją pełniej, odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania. (22) A zdarzyło się im to zgodnie z treścią prawdziwego przysłowia: Wraca pies do swoich wymiocin, a świnia, która umyła się do tarzania się w błocie."
 
   
   
(3:1) Ten list jest już drugim moim listem do was, umiłowani, w nich przez przypominanie pobudzam waszą czystą myśl, (2) Aby przypomnieć słowa zapowiedziane przez świętych proroków i to przykazanie Pana i Zbawiciela dane przez naszych apostołów.

Co robi Piotr: pobudzanie przez przypominanie

Co przypomina: Słowo zapowiedziane przez proroków i przykazania Pana dane przez apostołów.

(3) To najpierw wiedząc, że w dni ostateczne przyjdą szydercy, chodzący według swoich własnych pożądliwości, (4) I mówiący: Gdzie jest obietnica Jego przyjścia? Od kiedy bowiem ojcowie zasnęli, wszystko tak trwa od początku stworzenia.  
(5) Nie zauważają bowiem, sami tego pragnąc, że niebiosa były od dawna i ziemia, która z wody i pośród wody razem zaistniała przez Słowo Boże, (6) Z powodu których ówczesny świat, zatopiony wodą, zginął.  
(7) Teraz jednak przez to samo Słowo, niebiosa i ziemia są zachowane dla ognia i strzeżone na dzień sądu i zguby ludzi bezbożnych.  
(8) A to jedno niech nie uchodzi waszej uwadze, umiłowani, że jeden dzień przed Panem jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.  
(9) Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale jest cierpliwy wobec nas, bo nie chce, aby ktoś zginął, ale aby wszyscy doszli do upamiętania.  
(10) A dzień Pana przyjdzie jak złodziej w nocy; w którym to niebiosa z trzaskiem przeminą, a podstawy tego świata, które teraz są zapalane, zostaną stopione, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną. #złodziej w nocy
(11) Skoro więc wszystkie one (dzieła ludzkie) mają ulec stopieniu; jakimi wy powinniście być w świętym postępowaniu i w pobożności, (12) Wy, którzy oczekujecie i ponaglacie się na przyjście dnia Bożego, z powodu którego niebiosa, które są rozżarzane zostaną rozwiązane i podstawy tego świata stopnieją?  
(13) Lecz my, zgodnie z Jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których prawdziwie zadomowiła się sprawiedliwość.  
(14) Dlatego, umiłowani, tego oczekując, starajcie się, abyście zostali znalezieni przez Niego bez skazy i bez nagany, w pokoju.  
(15) Cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienie, tak jak i umiłowany brat nasz Paweł, według danej mu mądrości wam pisał, (16) Jak i we wszystkich swoich listach, gdzie o tym w nich mówi; są w nich pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które nienauczeni i nieutwierdzeni przekręcają, jak i pozostałe Pisma, na swoją własną zgubę.

Fakty podane przez Piotra o pismach Pawła:

    • Paweł pisał do kościołów listy
    • Pawel pisał wg danej mu mądrosci
    • W listach Pawła są pewne rzeczy trudne do zrozumienia ...
    • te trudne miejsca nienauczeni i nieuwierzeni przekręcają na swoją zgubę
    • nienauczeni i nieuwierzeni przekręcają też pozostałe Pisma.
(17) Wy więc, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście wyprowadzeni na manowce błędem nieprawych, nie wypadli z własnego mocnego stanowiska; (18) Ale wzrastajcie w łasce i w poznaniu Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa.  

Jemu chwała i teraz, i do dnia wieczności. Amen.

 

 

 

 


Kategorie: _blog, biblia / studium


Słowa kluczowe: 2p


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
19 czerwca 2021 (sobota), 13:34:34

Początek Ezechiela w Biblii Gutenberga

Co dobrze jest o Biblii Gutengerga zapamiętać:

  • Gutenberg pierwszy wydrukował pierwszą książkę. Uczynił to mniej więcej w 1453 roku. W tym samy czasie upadł Konstantynopol i w Europie pojawiło się wiele manuskryptów greckich - było więc co drukować.
  • Ta książka to była Biblia, a dokładnie łaciński przekład zwany Wulgatą.
  • Wydrukował około 200 szt. książek i zalał tym cały rynek książek opanowany do teraz przez ręczne skryptoria. W skryptorium przepisywanie jednego egzemplarza jednemu skrybie zajmowało 3 lata (? spr.)
  • Do dziś zachowało się około 40 egzemplarzy, jeden jest w Polsce, w Peplinie.

Ja mam bardzo dobrej jakości replikę strony 105 z tomu 2, której kawałek wygląda mniej więcej tak:

Ezg. z British Museum

Tekst wg. Wulgaty Klementyńskiej

Ez 1 z British Museum - papier

———————— explicit pro

logus ——— —— —— —— —— — proparta 1

Et factum est in trige-
simo anno, in quarto,
in quinta mensis, cum
essem in medio capti-
vorum iuxta fluvium
Chobar, aperti sunt
caeli, et vidi visiones Dei. (2) In quinta men-
sis, ipse est annus quintus transmigratio-
nis regis Joachin, (3) factum est verbum Domini
ad Ezechielem filium Buzi sacerdotem, in ter-
ra Chaldaeorum, secus flumen Chobar: et
facta est super eum ibi manus Domini. (4) Et
vidi, et ecce ventus turbinis veniebat
ab aquilone, et nubes magna, et ignis
involvens. Et splendor in circuitu ejus:
et de medio ejus, quasi species electri,
id est, de medio ignis: (5) et in medio ejus

Ten kawałek to początek widzenia Ezechiela, wielce ciekawa wizja, którą Biblia Tysiąclecia tłumaczy tak:

(1) Działo się to roku trzydziestego, dnia piątego, czwartego miesiąca, gdy się znajdowałem wśród zesłańców nad rzeką Kebar. Otworzyły się niebiosa i doświadczyłem widzenia Bożego. (2) Piątego dnia miesiąca - rok to był piąty od uprowadzenia do niewoli króla Jojakina - (3) Pan skierował słowo do kapłana Ezechiela, syna Buziego, w ziemi Chaldejczyków nad rzeką Kebar; była tam nad nim ręka Pańska. (4) Patrzyłem, a oto wiatr gwałtowny nadszedł od północy, wielki obłok i ogień płonący oraz blask dokoła niego, a z jego środka promieniowało coś jakby połysk stopu złota ze srebrem, ze środka ognia. (5) Pośrodku było coś podobnego do czterech Istot żyjących. Oto ich wygląd: miały one postać człowieka. (6) Każda z nich miała po cztery twarze i po cztery skrzydła. (…)

Między innymi rzeczami warto zwrócić uwagę na to, że ...

  • Każdy rozdział zaczyna się ręcznie malowanym akapitem (tą dużą literę nazywa się inicjalem)
  • Nie było wtedy jeszcze numeracji wersów. Powstała dopiero w 1550 roku. Ale numeracja rozdziałów jest - patrz na czerwone litery.
  • Tekst łaciński używa skrótów (abrewiacji), które oszczędzały liter, a więc w efekcie była mniejsza emisja CO2. Zapisano tak między innymi słowo Domini w wersie (3)
  • Oprócz łacińskich liter używano wtedy ligatur. Np. ostatni wyraz ejus zapisano jako ej9 albo wyraz quarto w drugiej linii, gdzie qua- zastąpiono jednym znakiem. Słowo caeli czasem zapisywane jest jako cæli ale w tym tekście jest to po prostu celi.
  • W łacinie to dziwnie z tymi literkami jest. Czasem i to j, u to v, no i jeszcze te ligatury.
  • Każdy egzemplarz Biblii Gutenberga jest inny, bo jest inaczej zdobiony. Mój jest ładniejszy niż ten papierowy z British Muzeum co widać na fotkach.

Zdjęcia mojego egzemplarza wyglądają tak:

.    IMG_4546

W British Muzeum mają dwa zachowane egzemplarze: welinowy i papierowy. Można zobaczyć je tu:
https://www.bl.uk/treasures/gutenberg


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: wulgata, ez1, gutenberg, druk, inkunabuł


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
30 maja 2021 (niedziela), 20:29:29

Ludzie po potopie (nowa tabelka)

W maju 2021, po publikacji na Fejsie, i zajęciach w grupie IPP-KTW znajduje się błąd w długości życia Teracha.

Powstaje nowa tabelka.

Generacja Patriarcha Rok urodzenia Ile lat po potopie Rok śmierci Syn Kiedy miał syna Ile jeszcze żył Jak długo żył Gregoriański
1 Adam 1   931 Set 130 800 930 -3761
2 Set 131   1043 Eosz 105 807 912 -3631
3 Eosz 236   1141 Kenan 90 815 905 -3526
4 Kenan 326   1236 Mahalaleel 70 840 910 -3436
5 Mahalaleel 396   1291 Jared 65 830 895 -3366
6 Jared 461   1423 Henoch 162 800 962 -3301
7 Henoch 623   988 Metuszelach 65 300 365 -3139
8 Metuszelach 688   1657 Lamek 187 782 969 -3074
9 Lamek 875   1652 Noe 182 595 777 -2887
10 Noe 1057   2007 Sem 500 450 950 -2705
11 Sem 1557   2157 Arpachszad 100 500 600 -2205
12 Arpachszad 1657 2 2095 Szelach 35 403 438 -2105
13 Szelach 1692 440 2125 Eber 30 403 433 -2070
14 Eber 1722 873 2186 Peleg 34 430 464 -2040
15 Peleg 1756 1337 1995 Reu 30 209 239 -2006
16 Reu 1786 1576 2025 Serug 32 207 239 -1976
17 Serug 1818 1815 2048 Nachor 30 200 230 -1944
18 Nachor 1848 2045 1996 Terach 29 119 148 -1914
19 Terach 1877 2193 2082 Abram 70   205 -1885
20 Abram 1947 2398 2122 Izaak 100   175 -1815
21 Izaak 2047     Jakub 60   180 -1715
22 Jakub (Izrael) 2107     12 synów       -1655
23 Lewi                
24 Kehat                
25 Amram                
26 Mojżesz                
                   
Pan Jezus (ale nie było roku 0!) 3762 można więc śpiewać w kolendzie, że "Ach, witaj Zbawco, z dawna czekany, cztery tysiące lat wyglądany" 0
Rząd Kaczyńskiego 5777 to rok 2015 w kalendarzu hebrajskim wg Jerusalem Post   2015
potop - śmierć Metuselacha 1657             -2105
potop - śmierć Lameka 1652             -2110
potop - urodzenie Arpachszada 1655             -2107
potop - moje założenie 1656             -2106
Potop Szwedzki :-) 1655-1658 ale w kalendarzu gregoriańskim     

 

I jeszcze to samo w wersji bitmapy w 300dpi:


Kategorie: apologetyka, biblia, _blog


Słowa kluczowe: noe, abram, abraham, potop, apologetyka, ludzie po potopie, 1655


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
31 marca 2021 (środa), 15:55:55

Niesprawiedliwą mamoną czyńcie sobie przyjaciół (List do JG)

No to piszę list:

 

Drogi J.

Oj. Długi list, ale teraz mam w końcu chwilę czasu, nie chcę tematu olać więc biorę się i odpisuję.

Zrobię studium i będę używał do tego tekstu z Tysiąclatki (choć pamiętaj, że w wersecie .9 jest błąd: nie ma być "przyjęto" ale "przyjęli"). Ale jednocześnie będą używał współczesnych nam pojęć z naszego świata, więc potrzebuję tu mojej parafrazy, którą przygotowałem chyba w 2003 roku. Przeczytaj ją abyś złapał mój język|:

Jezus coachując swoich mentee omówił takie case study:

Pewien bogaty człowiek trzymał swój kapitał we własnym funduszu powierniczym. Rada nadzorcza funduszu zarzucili prezesowi zarządu (CEO), że nie zachowując należytej staranności działa na jego szkodę uszczuplając aktywa.

Rentier zwołał Radę, która wezwała prezesa i wypowiedziała mu kontrakt, jednocześnie żądając przeprowadzenia audytu i przedstawienia zbadanego sprawozdania finansowego.

Prezes, będąc już na wypowiedzeniu zastanawiał się nad dalszą swoją karierą: "Co robić skoro tracę tak dobrą posadę? Nie zostanę przecież księgowym, a iść na zasiłek się wstydzę. Wiem co uczynię aby przyjęli mnie na równie dobrze płatną stanowisko jak już te utracę".

Spotykał się wiec z szefami spółek, w których zaangażowany był kapitał rentiera i zadawał im pytanie: jakie jest wasze zadłużenie wobec funduszu?
Pierwszy odpowiedział: w obligacjach zamiennych na akcje naszego koncernu olejowego macie 5,6 mln $. Rozumiem, rzekł - weź umowę emisji obligacji, zmień nominał i napisz 1,6 mln.

Następnie spytał drugiego: ile jesteś winien funduszowi za wiosenne opcje zakupu pszenicy brazylijskiej? Ten odrzekł: 1,6 mln euro. Rzekł mu: weź swoją umowę i napisz 800 tys.

Rentier, gdy powziął wiadomość o postępowaniu dyrektora pochwalił go, że tak przebiegle postąpił, gdyż synowie korporacji są sprawniejsi w interesach z podobnymi sobie niż synowie światłości.

W rozdawanych na szkoleniu materiałach Jezus napisał: używajcie capexu tak aby gdy już ten system definitywnie padnie (wielki reset) ludzie dawali wam wpływowe posady.

Na tym katolickim portalu wyczytałeś, że może ...

(...) mimo swojej kryzysowej sytuacji, postanowił poprawić o sobie opinię w oczach szefa i ludzi w ogóle i pokazać, że potrafi się dzielić SWOIM, że nie chodzi mu w życiu tylko o kasę. To jakiś krok pewnie, jakaś decyzja o odmianie życia, być może, co?

Nie zgadzam się na takie domysły, bo jego motywacja do tego co nazywamy (1) zorganizowaniem grupy przestępczej (2) przekrętem przeciwko dokumentom i (3) zaborem mienia znacznej wartości, jest wyraźnie zaznaczona. Po co się domyślać jak jasno pisze.

Ja parafrazuję ją tak:

Prezes, będąc już na wypowiedzeniu zastanawiał się nad dalszą swoją karierą: "Co robić skoro tracę tak dobrą posadę? Nie zostanę przecież księgowym, a iść na zasiłek się wstydzę. Wiem co uczynię aby przyjęli mnie na równie dobrze płatną posadę jak tą już utracę.

A tłumacze BT oddali to tak:

Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu.

Nie zależy mu na opinii, na dobrym imieniu - zależy mu na pozycji, na posadzie, na komforcie życia w przyszłości. Tyle pisze i tego się trzymajmy.

Potem czytamy, że ...

- Pan go pochwalił

Tzn. że coś w jego działaniu było pozytywnego. Szukajmy więc. Inni też szukają, stąd tyle teorii.

Dobrze zauważasz, że

- werset 9 jest tylko powtórzeniem i potwierdzeniem wcześniej wyrażonej mysli, że warto się dzielić, zjednywać sobie tym gestem przyjaciół, czemu nie, i że nawet niegodziwa mamona może być wykorzystywana słusznie.

Tak. Werset .9 to zasada, której ilustracją jest w wersecie .4.

A problem w tym, że Jezus naucza tego uczniów aby tak właśnie robili, aby stosowali tą zasadę. Ale jak stosować zasadę, której się nie rozumie?

Piszesz, że ...

chyba dalej nie rozumiem ;(

no to popracujmy nad tym.

 


 

Obraz w tej przypowieści ma swoją narracje, umieszczony jest w czasie i coś tam się dzieje. Wypiszmy więc kolejne fazy:

#1. Stan stabilny na początek: jakiś gość sobie pracuje jako CEO, chyba jest mu dobrze, choć pojawiają się głosy, że trwoni majątek. Ale nie wnikajmy w bilanse bo ich moe mamy (szkoda).

#2. Proces zmiany: Rentier, inwestor, bogaty człowiek żąda audytu ("Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu"). Ma do tego prawo, wszak to on powołał cały ten fundusz, pewnie też mianował zarządce.

#3. Samoocena zarządcy: sprawozdanie wypadnie blado, wyjdą wałki, rentier mnie wywali - ("już nie będziesz mógł być rządcą")

#4. Przewidywana przez zarządcę zmiana: wywali mnie posady ("Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu?")

#5. Przewidywana przyszłość: CEO nie będzie miał tak miło jak do teraz mu było. ("kopać nie mogę, żebrać się wstydzę")

#6. Działania zaradcze CEO: nieuczciwe wytworzenie dla siebie życzliwości innych zarządzających ("Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana ... i powiedział: weź zobowiązanie i zmień")

#7. Stan stabilny na koniec: - CEO chce mieć u innych menedżerów zobowiązanie a przez nie wygodną posadę. ("żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu")

Mamy więc historię i jej narracje, w której znajduję 6 punktów:

#1. stan stabilny na początku
#2. proces zmiany
#3. samoocena zarządcy
#4. przewidywana zmiana
#5. przewidywana przyszłość
#6. działania zaradcze
#7. pożądany stan stabilny na koniec

Ta lekcja jest skierowana do uczniów Jezusa (nie do tłumów), a więc do gości którzy coś wiedzą o Królestwie Bożym które ma nadejść. Wiedzą o tym z Tory i od proroków. Królestwa Bożego się spodziewają, a do tego ciągle o tym naucza ich Jezus, którego rozpoznali jako Mesjasza, czyli króla w tym królestwie i gościa, co ma to królestwo zaprowadzić.

I ta przypowieść Jezusa też im mówi coś o tym zaprowadzeniu Królestwa. Mówi coś o tym przed, o tym po zmianie, i o tym jak się ustawić teraz aby potem było fajnie. Przy okazji zobacz, że początek rozdziału 16 tworzy chiazm z końcówką, gdzie jest przypowieść o bogaczu i Łazarzu i też o tym co można zrobić teraz aby potem coś było tak a nie inaczej.

Ale wróćmy do naszego CEO. Spróbujmy teraz te 7 punktów odnaleźć w procesie zaprowadzania przez Mesjasza Królestwa Bożego.

#1. stan stabilny - dziś wszyscy sobie żyjemy, każdy z nas ma swoją pozycję, ma swoje otoczenie, swój majątek, swoje talenty (cokolwiek znaczy talent). No i każdy z nas zarządza jakoś tym co ma. No i fajnie.

#2. proces zmiany - myślę, że Bóg chce rozliczyć każdego z nas, bo słyszał, że psujemy stworzenie, że trwonimy jego majątek. Jak popatrzy na ten syf na świecie (nie tylko słomki w oceanach, i śmieci w lasach) to myślę, że Bóg ma prawo powiedzieć: dość! sprawdzam! rozliczcie się! Zresztą zapowiedział, że to zrobi a nauka o odpowiedzialności i sądzie jest w biblijnym objawieniu powszechna.

#3. samoocena zarządcy - CEO oraz uczniowie Jezusa mają świadomość słabej jakości swojego życia. O CEO wiemy, bo pisze o nim, że się spodziewa wywalenia a uczniowie chodząc z Jezusem nie tylko słuchali o grzechach faryzeuszy, ale mieli wiele okazji aby skonfrontować swoje życie i swoje zachowanie ze standardami Boga (kłótnie o to, kto jest pierwszy, pożądliwe spojrzenie na kobietę, co najmniej jeden był celnikiem, inny zelotą, manipulują szefem, stosunek do prostytutki, którą chcieli ukamienować, coś pewnie by się jeszcze znalazło - mam nowy temat do swojego ToDo). Uczniowie mają świadomość swoich grzechów i dlatego rozpoznawszy w Jezusie Mesjasza idą za nim, bo ma słowa żywota, i nie będą potępieni.

#4. przewidywana zmiana - CEO wiedział, że jego sprawozdanie wypadnie blado, że w Królestwie Bożym mogą takie numery jak teraz nie przechodzić. A uczniowie? Jezus nauczał ich, że "wybawienie od konsekwencji grzechu jest za darmo, z łaski przez wiarę", że odpuszczenie grzechów dokonuje się przez Jego ofiarę na krzyżu. (Za chwilę mamy Wielki Piątek). Oni wiedzą, że wierząc Bogu i słuchając Jezusa mają życie wieczne, że nie idą na sąd, że już ze śmierci przeszli do życia (J5:24)

A więc uczniowie wiedzą, że będą dalej żyli, że do Królestwa Bożego wejdą ale... Przecież CEO też wiedział, że jak go z roboty wyleją to będzie żył.... tylko co to za życie będąc na zasiłku, albo żebrząc, albo będąc księgowym.

I tu może być pierwszy problem: powszechna nauka o uczynkowości zbawienia przeszkadza w przyjęciu zbawienia z łaski przez wiarę dzięki ofierze Pana Jezusa. Sygnalizuję tylko, bo wiem, że u wielu ludzi są tu opory, ale mojej nadziei bronić jestem gotów.

#5. przewidywana przyszłość - przyszłe życie może być biedne, a ja lubię życie wygodne. W Królestwie Bożym też się lepiej jakoś ustawić. Pamiętasz pewnie jak Jan i Jakub po protekcji chcieli objąć ministerstwa skarbu i spraw wewnętrznych? Pamiętasz jak dyskutowali o tym, kto z nich jest ważniejszy i jakie będzie miał miejsce w hierarchii. A Jezus coś o tych stołkach mówił - mówił, że nie od je przydziela, ale mówił, że będą. Wszak Pismo w wielu miejscach naucza o naszym współkrólowaniu, o naszym zarządzaniu miastami, o posiadaniu ziemi, o naszym dziedzictwie na wzór tego objętego w Ziemi Obiecanej.

I znowu o problemie: otóż tak jak powszechnie znana jest fałszywa nauka o uczynkowym zbawieniu, tak nieznana jest nauka o nagrodzie i zapłacie jaką w królestwie otrzymują uczniowie Jezusa. O zapłacie za wykonanie tego, co mieli wykonać, co Bóg przygotował im aby po zbawieniu zrobili (patrz Ef 2:8-10 z akcentem na .10). I znowu mogę tą naukę Biblii wyłożyć i bronić a na łączenie zbawienia z nagrodą się nie godzę bo to tak jakby ktoś wyciął przypowieść o talentach, poważne kawałki z Listów do Koryntian, z Rzymian i z Objawienia.

Tu tylko proszę przyjmij, że:

- zbawienie (wybawienie od skutków grzechów, więc od śmierci) jest za darmo, z łaski przez wiarę

- nagroda w niebie czeka za zrobienie tego co Jezus chciał abyśmy zrobili, bo praca jest do wykonania i albo ktoś jest Jego sługą i mu służy, albo jest leniwym sługą i ma problem, którym nie jest śmierć tylko nędza, bo nie objęło się swojego dziedzictwa, nie ma się tego co Bóg dla każdego z nas przewidział i jako Ojciec chce mu dać.

#6. działania zaradcze - CEO zyskuje życzliwość innych niesprawiedliwością. A Jezus uczniom powiada: póki się wszystko nie skończy pozyskujcie sobie przyjaciół, używajcie do tego pieniędzy. Wskazuje, że życzliwość u innych (przyjaźń) jest cenną rzeczą, bo przetrwa czas zmiany, można ją zyskać dziś a mieć potem.

Wniosek: życzliwość ludzi można dziś pozyskać za pomocą pieniędzy. Życzliwość ta będzie przydatna nadchodzącym Królestwie Bożym.

No i uwaga: tu nie pisze, do kupowania przyjaciół tylko o pozyskaniu ich. A jak pozyskuje się ludzi do Królestwa Bożego? Nie inaczej jak tylko to Królestwo głosząc, jak wzywając do opamiętania (pokuty), to przyjścia do Boga, który jest hojny w przebaczenie a jak już przebaczy to daje różne fajne rzeczy: nadzieję, moc, mądrość no i co ważne, pieczętuje Duchem Świętym oznaczając swoją własność (patrz Ef 1:13-14)

Używaj więc swoich pieniędzy dziś pozyskując ludzi do Królestwa Bożego, bo jak ten świat się skończy i objawi się Królestwo to ci pozyskani ludzie .... - ale o tym za chwilę.

#7. pożądany stan stabilny na koniec - pozyskani przyjaciele mogą przyjąć mnie do wiecznych swych namiotów, domostw, pałaców czy też przybytków (wszystkie znaczenia są dobre). Czy skorzystam z ich oferty? Jeżeli mój pałac będzie lepszy to pewnie nie, ale może mam działać tak aby moim przyjaciele byli bogatsi?

I na tym polega uczniostwo. Zadaniem uczniów Jezusa jest czynienie kolejnych uczniów a ucznia czyni się (jak mówił Pan Jezus) idąc, chrzcząc i ucząc przestrzegać wszystkiego czego nauczył nas Pan Jezus. (Mt 28:19 - ostatnie, jakże ważne polecenie Pana).

A jeżeli bogactwo w Królestwie będzie polegać na sieci relacji, na kontaktach, na tym co robi się na śniadaniach BNI, na LinkedIn i na Fejsie tylko w wersji trwałej, w wersji wiecznej? Może pieniędzy warto użyć tak, aby w Królestwie jakiś Eskimos rozpoznał nas jako tych, którzy wspierali misję na Syberii, misję która zaniosła dobrą nowinę w tą dziwną krainę? A może lepiej używać tak, aby pomoc nawróconym stać się dojrzałymi uczniami Pana, czyniącymi kolejnych uczniów? Wtedy nie dodajemy kapitału ale go pomnażamy? Może wtedy ktoś komu pomożemy stać się uczniem wywrzeć większy wpływ na wieczność?

Nie do końca to wiem, ale póki co nie znalazłem kantoru, który zamienia nasze złotówki na skarb w niebie, a tu Jezus podaje przepis na przeniesienie swoich aktywów przez własną śmierć, moje zmartwychwstanie do Królestwa, w którym mam w planie żyć.

 


 

Podsumowanie:

Miałem spróbować wyjaśnić. Spróbowałem. A mój wniosek z lipca 2019 roku to:

Pieniędzy mam używać roztropnie, czyli tak, aby pozyskać sobie przyjaciół, którzy przeżyją koniec tego świata a potem przyjmą mnie do swoich wiecznych przybytków (namiotów, domów, mieszkań? pałaców?). Mam postępować roztropnie - zupełnie jak ten nieuczciwy rządca.
(Łk 16:1-9)

 

Wojtek


Kategorie: biblia, parafraza, ekonomia, _blog, biblia / parafraza, listy, lekcja


Słowa kluczowe: ewangelia, Jezus, rentier, rada nadzorcza, fundusz inwestycyjny, szafarz, akcje, opcje, Łk16, ceo


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
17 lutego 2021 (środa), 17:39:39

Studium 1Kor14 (w kontekście 12 i 13) na KFC

 

Tabelka do analizy treści:

Treść 1Kor 14:1nn TPNT Analiza

(1) Zabiegajcie o miłość; starajcie się też usilnie o to, co duchowe; a najbardziej o to, by prorokować. (2) Albowiem kto mówi innym językiem, nie ludziom mówi, lecz Bogu; nikt go bowiem nie słucha, a on w duchu mówi tajemnice. 

#1. Jak zabiegać? Praktyczne pytanie.

#2. Po co Bóg daje dary? .26

#3. Co zrobić jeżeli gdzieś na spotkaniu ktoś zacznie używać daru języków? .27

#4. Jak wygląda nasza praktyka w świetle .30

(3) Ale kto prorokuje, mówi ludziom ku zbudowaniu, zachęceniu i pocieszeniu. (4) Kto mówi innym językiem, buduje samego siebie; a kto prorokuje, ten buduje zbór.    
(5) A chciałbym, abyście wszyscy mówili innymi językami, lecz bardziej, abyście prorokowali; większy bowiem jest ten, który prorokuje, niż ten, który mówi innymi językami, chyba żeby tłumaczył, by zbór otrzymał zbudowanie.  
(6) A teraz, bracia, jeśli przyszedłbym do was, mówiąc innymi językami, na co bym się wam przydał, jeśli nie mówiłbym do was, czy to w ramach objawienia, czy poznania, czy prorokowania, czy nauki?  
(7) Przecież i rzeczy martwe, które wydają dźwięki, jak flet albo cytra, gdyby nie wydały różnych dźwięków, jak dałoby się rozpoznać, co jest grane na flecie, a co na cytrze? (8) Jeśli bowiem trąba wydaje niewyraźny dźwięk, kto będzie gotować się do wojny?  
(9) Tak i wy, jeśli w innym języku nie wydacie słowa zrozumiałego, to jak można rozpoznać, co zostało powiedziane? Mówić bowiem będziecie na wiatr.  
(10) Jest tak wiele przykładów dźwięków na świecie, i nic nie jest bez dźwięku. (11) Jeślibym nie znał znaczenia słów będę dla tego, do którego mówię, cudzoziemcem; a ten, który do mnie mówi, będzie dla mnie cudzoziemcem. (12) Tak i wy, skoro jesteście zapaleńcami duchów, pragnijcie obfitować w te, które budują zbór.  
(13) Dlatego ten, kto mówi innym językiem, niech się modli, aby mógł tłumaczyć.  
(14) Bo jeśli modlę się innym językiem, modli się mój duch; ale rozum mój jest bezowocny.  
(15) Co zatem jest? Będę modlił się duchem, będę modlił się i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał rozumem.  
(16) Stąd, jeśli będziesz błogosławił duchem, w jaki sposób, zajmujący miejsce prosty człowiek, powie na twoje dziękczynienie: „Amen”, skoro nie rozumie, co mówisz? (17) Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale inny się nie buduje.  
(18) Dziękuję Bogu, że ja więcej, niż wy wszyscy, mówię innymi językami. (19) A w zborze wolę powiedzieć pięć słów za pomocą mojego rozumu, aby i innych pouczyć, niż dziesięć tysięcy słów w języku niezrozumiałym.  
(20) Bracia! Nie stawajcie się dziećmi w myśleniu, ale bądźcie niemowlętami w tym co złe; a w myśleniu stawajcie się dojrzali. (21) W Prawie jest napisane: W obcych językach i przez usta obcych będę mówić do tego ludu; ale i tak mnie nie usłuchają, mówi Pan.  
(22) Zatem inne języki są znakiem czy nie dla wierzących, czy raczej dla niewierzących; a prorokowanie czy nie dla niewierzących, czy raczej dla wierzących, (23) Jeżeli więc zszedłby się cały zbór na jedno miejsce, i wszyscy mówiliby innymi językami, a weszliby tam jacyś prości ludzie albo jacyś niewierzący, czy nie powiedzą, że szalejecie? (24) A jeśliby wszyscy prorokowali, a wszedłby ktoś niewierzący albo jakiś prosty człowiek, to jest przez wszystkich przekonywany, i przez wszystkich rozsądzany. (25) I tak sprawy ukryte w jego sercu stają się jawne, i tak padając na twarz, odda pokłon Bogu, oznajmiając, że prawdziwie Bóg jest w was.  
(26) Cóż więc, bracia? Gdy schodzicie się, każdy z was ma psalm, ma naukę, ma objawienie, ma inne języki, ma tłumaczenie; wszystko to niech się dzieje ku zbudowaniu.  
(27) Jeżeli ktoś mówi innym językiem, to niech mówią po kolei, dwóch lub najwięcej trzech, a jeden niech tłumaczy. (28) A jeżeli nie ma tłumacza, to niech milczy w zborze, a mówi sobie samemu i Bogu.  
 (29) Prorocy natomiast niech mówią dwaj albo trzej, a inni niech rozsądzają. (30) A jeżeli inny z siedzących otrzyma objawienie, ten pierwszy niech milczy. (31) Bo wszyscy możecie pojedynczo prorokować, aby wszyscy się uczyli i wszyscy doznawali zachęty.  
 (32) A duchy proroków są poddane prorokom; (33) Albowiem Bóg nie jest Bogiem nieporządku, ale pokoju.  
Jak we wszystkich zborach świętych, (34) kobiety wasze niech milczą w zborach; albowiem nie pozwala się im mówić, lecz mają być podporządkowane, tak jak mówi Prawo. (35) A jeśli chcą się czegoś nauczyć, niech pytają w domu swoich mężów, bo hańbiące dla kobiet jest mówić w zborze.  
(36) Czy od was wyszło Słowo Boże? Czy tylko do was jedynych przyszło?   
(37) Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem lub człowiekiem duchowym, niech poznaje dokładnie, że to, co wam piszę, są to polecenia Pana.  
(38) A jeśli ktoś tego nie uzna, niech nie jest uznany.   
(39) A tak, bracia, starajcie się usilnie, aby prorokować i nie zabraniajcie mówić innymi językami. (40) Wszystko niech się dzieje godnie i zgodnie z porządkiem.  

Wnioski:

  • aaaaa

 


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: 1kor14


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
15 lutego 2021 (poniedziałek), 14:26:26

Bóg powołuje do istnienia coś czego nie ma

Olek pokazał mi Rz 4:17 a tam pisze, że ...
Abraham uwierzył Bogu, który nie dość, że ożywia umarłych ale też powołuje do istnienia coś czego nie ma. 
Fajny jest Bóg.
Cały kawałek:
Rz 4:16-17 TPNT " (16) Dlatego z wiary dana była obietnica, aby była z łaski, i aby była zapewniona całemu potomstwu, nie tylko tym, którzy są z Prawa, ale i tym, którzy są z wiary Abrahama, ojca nas wszystkich, (17) Tak, jak jest napisane: Ojcem wielu narodów ustanowiłem cię przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłych, a to czego nie ma, powołuje by było."

 


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: rz4


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
12 lutego 2021 (piątek), 08:34:34

1J5:10

Na dziś trafił się trudny werset do zrozumienia i zapamiętania:

Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo sam w sobie. Kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamcą, bo nie uwierzył w świadectwo, które Bóg złożył o swoim Synu.
(1J 5:10 tpnp)

W zasadzie to jest o Duchu Świętym, który jest dany ludziom, którzy uwierzyli Panu Jezusowi. Bo to Duch Święty sprawia, że wierzący Jezusowi wiedzą a nie wierzą. Wiedzą, bo mają coś w środku, mają to sami w sobie.

Ale jest też o ludziach, którzy nie wierzą Bogu. No i o grzechu przeciwko Duchowi Świętemu, który jak wiemy (Mt 12:31-32) nie może być odpuszczony.


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: 1j, 1j5, trójca, dogmat o trójcy świętej


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
18 stycznia 2021 (poniedziałek), 14:15:15

Śniadania z Salomonem, Księga przysłów, '2021

Znowu zaczęliśmy pracę nad tą księgą. Jeden rozdział tygodniowo. To już drugie podejście, pierwsze było gdzieś w 2018/2019 chyba.

Tu składnica plików.


Kategorie: _blog, biblia, Śniadania z salomonem


Słowa kluczowe: śniadanie z salomonem, przypowieści


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 stycznia 2021 (czwartek), 22:45:45

Materiały do studium Pierwszego listu apostoła Piotra (1P - składnica)

Wstęp

Pewnego dnia rano, w trakcie EnglishCamp w Kiczycach przeczytałem sobie w dobrym tempie ten list, zauważyłem stopniowanie, schodki... przeczytałem jeszcze raz w Wordzie dzieląc na części. I to było odkrycie. Ten list ma strukturę schodkową. Super! Muszę nad nim popracować.

Potem przeczytałem to dość dokładnie z mamą Piotra i było to dla nas pożyteczne. A potem ...

Historia pracy

  • 17 lipca 2018 - Kiczyce, H20, EngliszKamp
  • sierpień, wrzesień 2018 praca w Klaudią i z Piotrem
    • -> o tym jest chyba notka
  • było to jeszcze czytane  w Krakowie
  • marzec 2020 - wracam do tej pracy bo jest taka potrzeba w KFC
  • 7 stycznia 2021 - u Krzysia sobie czytamy.
  • maj 2021 - z grupą IPP KTW w Chorzowie pracujemy nad tekstem. -> jest do tego plik DOCX

Załączniki:

  • notatki z tej pracy w kolejnych plikach DOCX
  • pliki źródłowe, gołe teksty tego listu, przekład UBG i EIB w postaci plików HTML i DOCX

 


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: 1P


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
W:1
17 grudnia 2020 (czwartek), 20:05:05

Umiłowali bowiem bardziej chwałę ludzką

Ważne cytaty:

J 5:44: [ Jezus powiedział do żydów ]: Jakże możecie wierzyć wy, którzy nawzajem od siebie przyjmujecie chwałę, a nie szukacie chwały pochodzącej od tego, który jedynie jest Bogiem?

I jeszcze:

J 12:42n: Wielu członków Rady [ Sanhedrynu ] uwierzyło w Niego [ Jezusa ], ale gwoli faryzeuszów nie wyznawali swej wiary, żeby nie zostali wyłączeni z synagogi; Umiłowali bowiem bardziej chwałę ludzką niż chwałę Bożą.

Wniosek: Nie przesadzajmy z chwaleniem (pochwalaniem) się.


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: chwała ludzka, pycha


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
W:1
2 listopada 2020 (poniedziałek), 10:04:04

Robota Ducha Świętego

Na podstawie fragmentu ewangelii Jana można przeanalizować co Duch Święty robi w świecie, co w kościele, a co w niebie.

J 16:7-15 TPNT

 (J16:7) Lecz ja wam mówię prawdę: Pożyteczniej jest dla was, abym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Opiekun nie przyjdzie do was; ale jeśli odejdę, poślę Go do was. (8) A On, gdy przyjdzie, wykaże, że świat jest w błędzie odnośnie grzechu i odnośnie sprawiedliwości, i odnośnie sądu; (9) Odnośnie grzechu, gdyż prawdziwie nie uwierzyli we mnie; (10) Odnośnie sprawiedliwości także, gdyż idę do Ojca mojego i już mnie nie ujrzycie; (11) Odnośnie sądu natomiast, bo przywódca tego świata jest osądzony. (12) Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. (13) Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie i oznajmi wam o tym, co ma nadejść. (14) On mnie otoczy chwałą, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi. (15) Wszystko, to co ma Ojciec, jest moje; dlatego powiedziałem, że z mego weźmie, i wam oznajmi."

 

  1. W Świecie Duch Święty wykaże, że świat jest w błędzie:
    1. odnośnie grzechu,
    2. odnośnie sprawiedliwości,
    3. odnośnie sądu/
  2. Uczniów wprowadzi we wszelką prawdę,
  3. Uczniom mówić będzie co usłyszy,
  4. Uczniom oznajmi nam co ma nadejść.
  5. Wszędzie otoczy Jezusa chwalą.

UBG

(J 16:7-15) Lecz ja mówię wam prawdę: Pożyteczniej jest dla was, abym odszedł. Jeśli bowiem nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, a jeśli odejdę, poślę go do was. (8) A gdy on przyjdzie, będzie przekonywał świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. (9) O grzechu, mówię, bo nie uwierzyli we mnie.(10) O sprawiedliwości, bo idę do mego Ojca i już więcej mnie nie zobaczycie. (11) A o sądzie, bo władca tego świata już jest osądzony. (12) Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść.(13) Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy. (14) On mnie uwielbi, bo weźmie z mojego i wam oznajmi. (15) Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że weźmie z mojego i wam oznajmi.

BT

(J 16:7-15 BT5) Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was. (8) On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. (9) O grzechu - bo nie wierzą we Mnie; (10) o sprawiedliwości zaś - bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; (11) wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony. (12)Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. (13) Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. (14) On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. (15) Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi."

 

 


Kategorie: _blog, biblia, teologia, lekcja


Słowa kluczowe: duch święty, objawienie, sąd, sprawiedliwość, grzech


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
11 października 2020 (niedziela), 22:12:12

Rz5:1 - czy tłumaczenie BT jest tu błędne

Dialog z Ariuszem o wersecie Rz5:1

WA> Uwaga, uwaga - będzie trudniej. Do J5:24, Ap20:6 i Ef 1:13 dokładam jeszcze Rz 5:1. Uważam, że powinniście wszyscy ten wers znać i wiedzieć na czym polega błąd w tłumaczeniu tego wersetu w wersji BT.

AK: To nie jest błąd w tłumaczeniu, tylko różnica w rękopisach.
Jedne mają "mamy pokój", inne "miejmy pokój", stąd w BT "zachowajmy"
W greckim to
εχωμεν,
έχομεν.
Jest różnica tylko jednej litery, a oba czyta się tak samo: echomen.
O pomyłkę nietrudno.
To nie błąd w BT, tylko któryś kopista greckiego NT się pomylił.Pytanie, który się pomylił, a który nie jest nieroztrzygnięte.

I mogę się dziś pięknie z Ariuszem nie zgodzić uważając, że w BT to błąd i to bynajmniej nie kopisty (znaczy się jego tez) ale przede wszystkim tłumaczy i redaktorów BT.

Dlaczego tak uważam:
#1. Zobaczcie, że proces tłumaczenia Biblii różni się od tłumaczenie faktury, umowy lub książki. Czym? Ano tym, że tłumacz faktury ma przed oczami jednoznaczną fakturę, a tłumacz Biblii ma świadomość, że istnieje 25 tysięcy rękopisów lepszych lub gorszych, że sam ich nigdy nie zobaczy, ale Tekst Krytyczny, z którego tłumaczy zaznacza co ważniejsze warianty komentując: ten rękopis ma εχωμεν a ten ma έχομεν.

Tłumacz musi więc najpierw stworzyć w swojej głowie (albo notatkach) swój tekst grecki (lub hebrajski), i nawet jeżeli przyjmuje uzgodniony przez wydawców oryginału tekst, to odpowiedzialność jest jego - wszak ma przy każdym słowie gwiazdkę *) a na dole krytykę.

Tak więc odpowiedzialność tłumacza za wybór tego lub tego wariantu jest. I co ma wybrać? O tym dalej.

#2. Każdy tekst jest w kontekście i jeżeli coś jest wątpliwe - tak ja tu: εχωμεν, έχομεν czyli "mamy pokój" lub "miejmy pokój" to kontekst to pomoże nam wyjaśnić.

A jaki jest kontekst? Czytajmy: "Usprawiedliwieni przeto (tpnp: będąc więc uznani za sprawiedliwych) z wiary mamy / miejmy pokój z Bogiem", a więc usprawiedliwienie jest opisane w czasie przeszłym, dokonanym. Jak więc posiadanie pokoju, które jest skutkiem usprawiedliwienia ma być niedokonane?

Tłumacz powinien więc wybrać wariant spójny a nie tworzyć niespójność wypowiedzi.

#3. I jeszcze kontekst dalszy:
5:3 - otrzymaliśmy - forma dokonana.
5:5 - Ducha Świętego, który został nam dany - czas przeszły
5:8 - Jezus umarł za nas gdy byliśmy grzesznikami
5:10 - I to jest najważniejsze: zostalismy pojednani z Bogiem - powtórzenie myśli.

Cały ten kawałek jest zapewnienie o stanie pokoju z Bogiem, a nie apelem o dobrze zachowania. Wybór przez tłumacza formy niedokonanej odbieram więc jak zafałszowanie myśli.

#4. Kontekst jeszcze szerszy? O czym jest końcówka rozdziału 3? O dokonany pojednaniu. O czym rozdział 4? O wierze Abrajama, który uznany jest za sprawiedliwego. O czym rozdział 6? O tym, że prawo nie może oskarżać a w 6:23 potórzenie myśli o pojednaniu,

Kontekst wskazuje, że ..... więc uważam, że tłumacze BT popełniają błąd.

#5. Kontekst księgi? O czym jest List do Rzymian? O dokonanym zbawieniu i konsekwencjach, które mają się przełożyć na nasze życie.

I koniec - więc powtarzam tezę: tłumacze BT się mylą.

No i to by było na tyle. Mogłem się dziś pięknie z Ariuszem niezgodzić.

A teraz pytanie:
#1. Czy to co napisałem jest czytelne i jasne, czy może coś wyjaśnić?
#2. Kto z Was pamięta już Rz 5:1, bo wiem, że niektórzy już na lodówce sobie karteczkę powiesili, więc się uczą.

Wojtek


Dodatki

Fotki z Biblii Tysiąclecia i Nestle-Alanda 28

- εχωμεν

- έχομεν

Rz5-1-BT

 

Rz5-1-BT-przypis

 

Rz5-1-NA28

 

Rz5-1-NA28-przypis

 

W kodeksie synajskim

 


Kategorie: _blog, biblia


Słowa kluczowe: rz5, rz5:1, usprawiedliwienie, pokój z Bogiem


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
10 października 2020 (sobota), 11:40:40

J5:24

Dziś wpisałem to w PowerPointa.

Slajd08

Slajd01

Slajd02

Slajd03

Slajd04

Uwaga, uwaga - Przekład Biblii Tysiącleciama tu błąd: powinno być " ...wierzy TEMU, który …" a nie "w Temu …"

Slajd05

Slajd06

Slajd07

 


Kategorie: _blog, biblia, ewangelia


Słowa kluczowe: J5:24, j5, życie wieczne, sąd ostateczny, życie, amen


Galeria plików multimedialnych


Pliki


Komentarze: (2)

wojtek, October 13, 2020 17:20 Skomentuj komentarz


Przekład Biblii Tysiąclecia ma tu błąd: powinno być "kto ...wierzy TEMU, który …" a nie "kto wierzy w TEGO"

wojtek, October 27, 2021 17:34 Skomentuj komentarz


A Pan Jezus też się w tej sprawie wypowiedział. 

Określił dwa warunki:

1. Kto słucha głodu Jezusa.
2. Kto wierzy Bogu, który go posłał.

A potem uroczyście zapewnił, że kogoś kto je spełnia spotkają trzy konsekwencje:
1. Ten ktoś ma życie wieczne (już ma z nie będzie miał).
2. Ten ktoś nie idzie na sąd (niektórzy tłumaczą, że nie idzie na potępienie).
3. Ten ktoś ze śmierci przeszedł (czas przeszły, forma dokonana) do życia.

Tak zapisał to uczeń Pana, Jan w rozdziale 5 swojej historii o Jezusie.

Skomentuj notkę
7 sierpnia 2020 (piątek), 10:18:18

Studium Księgi Powtórzonego Prawa z IPP KTW 2H2020 - materiały

Wg Wiki w sierpniu 2020

Treść Księgi Powtórzonego Prawa

 


Kategorie: _blog, biblia, biblia / studium, ipp ktw


Słowa kluczowe: pwt, 5m, ipp ktw


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
2 sierpnia 2020 (niedziela), 15:28:28

WIzje (Dan 10, 11, 12)

Uwagi:

  • Czytane na spotkaniu IPP-KTW 2 sierpnia 2020
  • zakończenie Księgi Daniela, choć jeszcze by się przydało podsumowanie.

 

ToDo

  • Dopasować: J 5:26-27 tpnt "(26) Bo jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak i dał Synowi, aby miał życie sam w sobie. (27) I dał Mu władzę i prawo sprawowania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym."

 

Treść  Dn 10-11 bt5 Komentarz 
( Dn 10:1nn bt5) W trzecim roku [panowania] króla perskiego, Cyrusa, Danielowi, któremu nadano imię Belteszassar, zostało objawione słowo, słowo niezawodne: wielka wojna.  
On przeniknął słowo i zrozumiał widzenie.  
(2) W tamtych czasach spędziłem ja, Daniel, całe trzy tygodnie w smutku. (3) Nie jadłem wybornych potraw, nie brałem do ust ani mięsa, ani wina, nie namaszczałem się też aż do końca trzeciego tygodnia. (4) Dnia dwudziestego czwartego, pierwszego miesiąca, gdy znajdowałem się nad brzegiem Wielkiej Rzeki, to jest nad Tygrysem (5) podniosłem oczy i patrzyłem:
  • 3*7 = 21 dni postu
  • 24 pierwszego miesiąca
Oto [stał tam] pewien człowiek ubrany w lniane szaty, a jego biodra były przepasane czystym złotem, (6)ciało zaś jego było podobne do złocistego topazu, jego oblicze do blasku błyskawicy, oczy jego były jak pochodnie ogniste, jego ramiona i nogi jak błysk polerowanej miedzi, a jego głos jak głos tłumu.
  • Człowiek #1, opis:
    • ubrany w lniane szaty
    • jego biodra były przepasane czystym złotem
    • ciało jego było podobne do złocistego topazu
    • oblicze do blasku błyskawicy
    • oczy jego były jak pochodnie ogniste
    • ramiona i nogi jak błysk polerowanej miedzi
    • głos jak głos tłumu.

(7) Ja, Daniel, oglądałem tylko sam widzenie, a ludzie, którzy byli ze mną, nie oglądali widzenia, ogarnęło ich jednak wielkie przerażenie, tak że uciekli, by się ukryć.

 

(8) Tylko ja sam pozostałem, by oglądać to wielkie widzenie, lecz nie miałem siły, zmieniłem się na twarzy, opadłem z sił.

 
(9) Wtedy usłyszałem dźwięk jego słów, i na dźwięk jego słów upadłem oszołomiony twarzą ku ziemi. (10) Ale oto dotknęła mnie ręka i wprawiła w drżenie moje kolana i dłonie moich rąk.
  • Na dziwię słów Człowieka #1 Daniel pada oszołomiony.
  • Ktoś go dotknął ręką.

(11) I rzekł do mnie: Danielu, mężu umiłowany! Uważaj na słowa, które mówię, i wstań, ponieważ teraz wysłano mnie do ciebie. Gdy on mówił do mnie te słowa, drżąc, powstałem.

(12) Powiedział więc do mnie: „Nie bój się, Danielu! Od pierwszego bowiem dnia, kiedy starałeś się usilnie zrozumieć i upokorzyć przed Bogiem, słowa twoje zostały wysłuchane; ja zaś przybyłem z powodu twoich słów.

  • Ktoś (Człowiek #1) rzekł do Daniela:
    • nie bój się
    • to, że starasz się zrozumieć i upokorzyć przed Bogiem ma znaczenie
    • Bóg wysłuchał słów Daniela
    • Człowiek #1 przybył z powodu słów Daniela
(13) Lecz książę królestwa Persów sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia jeden dni. Wtedy przybył mi z pomocą Michał, jeden z pierwszych książąt. Pozostawiłem go tam przy królach Persów. (14) Przyszedłem, by zapewnić ci zrozumienie tego, co spotka twój naród przy końcu dni; bo to widzenie odnosi się do tych dni”.
  • #książę królestwa Persów sprzeciwiał się Człowiekowi #1 - kto to?
  • Michał, jeden z pierwszych książąt
  • Człowiek #1 zostawia Michała przy królach Persów
  • Cel przybycia Człowieka #1 jest zapewnienie zrozumienia tego co spotka naród żydowski przy końcu dni
  • całe to widzenie odnosić się do dni ostatnich.
(15) Gdy on jeszcze mówił do mnie te słowa, padłem twarzą ku ziemi i oniemiałem. (16) A oto jakby postać ludzka dotknęła moich warg. Otworzyłem więc usta i mówiłem do tego, który stał przede mną: Panie mój, od tego widzenia chwyciły mnie boleści i opadłem z sił. (17) Jakże więc może sługa mojego pana mówić tu z panem moim, skoro nie mam teraz siły i brak mi tchu?
  •  #postać ludzka - dotyka warg Daniela
  • Daniel stwierdza, że to widzenie go mocno dotyka.
(18) Powtórnie dotknął mnie ten, który podobny był do człowieka, umacniając mnie. Drugie wsparcie w postaci dotknięcia #postaci ludzkiej
(19) Potem powiedział: Nie lękaj się, mężu umiłowany! Pokój z tobą! Bądź pełen mocy!   
Gdy on jeszcze rozmawiał ze mną, nabrałem sił i powiedziałem: Niech mój pan mówi, bo mnie wzmocniłeś. Wzmocnienie zadziałało, Daniel może i chce słuchać.
 (20) I powiedział: Czy wiesz, dlaczego przyszedłem do ciebie? Teraz muszę znów walczyć z księciem Persów, a gdy skończę, wówczas nadejdzie książę Jawanu
  • #książę Persów, potem książę Jawanu (Grecji)
(21) Jednak oznajmię tobie to, co zostało napisane w Księdze Prawdy.
  • #Księga Prawdy - co to?
Nikt zaś nie może mi skutecznie pomóc przeciw nim z wyjątkiem waszego księcia, Michała,(Dn 11:1nn bt5) [który] od pierwszego roku [panowania] Dariusza Meda stanowi dla mnie umocnienie i obronę.

BT: Michał może skutecznie pomóc #Człowiekowie #1 ale wg tekstu hebrajskiego jest na opak, Człowiek #1 skutecznie pomaga Michałowi. 

Pewnie BT poprawia za LXX

(2) Teraz oznajmię ci prawdę. Powstanie jeszcze trzech królów w Persji, a czwarty zdobędzie większe bogactwa niż wszyscy. A gdy stanie się potężny z powodu swego bogactwa, poderwie wszystkich przeciw królestwu Jawanu.
  • #trzech królów a nawet czterech
  • ten czwarty król Persji wystąpi przeciwko Grekom
 (3) Wtedy wystąpi potężny król i będzie panował nad wielkim królestwem, postępując według swego upodobania.
  • #potężny król - co postępuje wg swojego upodobania
  • Opis:
    • jego państwo upadnie
    • zostanie podzielone na cztery (wiatry?) nie dla potomków
(4) Gdy tylko on wystąpi, jego państwo upadnie i zostanie podzielone na cztery wiatry nieba, jednak nie między jego potomków. Nie będą nim rządzić, tak jak on rządził, ponieważ jego królestwo zostanie zniszczone i przypadnie w udziale nie im, lecz innym.
 
(5) A król południa się wzmocni, lecz jeden z jego książąt przewyższy go siłą i zapanuje nad państwem większym niż jego własne.
  • #król południa
  • Opis
    • jeden z jego książąt przewyższy go siłą i …..
(6) Po kilku latach połączą się oni, i córka króla południa przybędzie do króla północy, by dopełnić ugody. Lecz moc jego ramienia nie będzie trwała, a jego potomstwo nie utrzyma się. Zostaną wydani, ona, ci, którzy ją popierają, jej dziecko i jego opiekun. W owych czasach (7) powstanie na jego miejsce odrośl z jej korzenia i wyruszy przeciw wojsku, wkroczy do twierdzy króla północy, będzie rządził nimi i wzmocni się. (8) Zabierze także do Egiptu ich bogów wraz z ich podobiznami, wraz z ich drogocennymi przedmiotami oraz srebro i złoto. Następnie odstąpi od króla północy na szereg lat. (9) Ten zaś wkroczy do państwa króla południa, lecz wróci do swego kraju. (10)Jego synowie uzbroją się i zgromadzą wielkie mnóstwo wojska. On zaś nadejdzie z siłą, natrze i pójdzie naprzód; powstanie i dotrze aż do jego twierdzy. (11) Król zaś południa zapłonie gniewem i wyruszy, by walczyć z królem północy, który przeciwstawi mu wielkie mnóstwo; jednak mnóstwo to wpadnie w jego ręce. (12) Mnóstwo to zostanie zniszczone, a serce króla pychą się uniesie. Powali dziesiątki tysięcy, lecz nie umocni się. (13) I znów powstanie król północy i wystawi większe mnóstwo niż poprzednio, a po pewnym czasie wyruszy z mocą i wielkim wojskiem oraz taborem.
  • #król północy
(14) W owych czasach wielu wystąpi przeciw królowi południa. Synowie zaś gwałtowników spośród twego ludu powstaną, by dopełnić widzenia, ale upadną. (15) A król północy nadciągnie i usypie wał, i zdobędzie warowne miasto. Siły zaś południa nie wytrzymają, a doborowe wojsko nie będzie miało sił, by stawić opór. (16) Tego, który wyjdzie przeciw niemu, traktować będzie według swej woli, i nikt nie zdoła mu się przeciwstawić; utrzyma się we wspaniałym kraju, a ręka jego [posieje] spustoszenie. (17) I będzie się usilnie starał zdobyć całe jego królestwo; potem zawrze z nim ugodę, dając mu jedną z kobiet, by królestwo zniszczyć. Ale nie dokona tego, nie uda mu się to. (18) Zwróci więc swój wzrok ku wyspom i zdobędzie ich wiele. Ale pewien wódz położy kres wyrządzonej mu zniewadze, tak że tamten nie będzie mógł mu odpowiedzieć zniewagą.  
(19) Potem zwróci wzrok ku twierdzom swego kraju; zachwieje się jednak, upadnie i zniknie bez śladu. (20) Na jego miejsce wystąpi ten, który pośle poborcę daniny do pięknego królestwa, ale po kilku dniach zostanie obalony, choć nie publicznie ani w wyniku wojny. (21) Po nim zaś wystąpi ten, którym wzgardzono i nie dano mu królewskiej godności. Nadejdzie potajemnie i przez intrygi opanuje królestwo. (22) Wojsko poniesie porażkę, a także i wódz przymierza. (23) Od chwili zawarcia przymierza z nim będzie postępował zdradliwie, natrze i z garstką ludzi okaże się mocny. (24) Niespodzianie wkroczy do najbogatszych krain i będzie czynił to, czego nie czynili ani jego ojciec, ani przodkowie. Łupy, zdobycze i mienie rozdzieli między nich. Będzie obmyślał plany przeciw warowniom, ale tylko do czasu. (25) Będzie pobudzał swą siłę i serce przeciw królowi południa z wielką mocą. Król zaś południa będzie się zbroił na wojnę, zbierając wielkie i potężne wojsko, ale nie zazna powodzenia, ponieważ będą knuć złe zamysły przeciw niemu.  
 (26) Ci, którzy jedli z jego stołu, zmiażdżą go, a wojsko jego ulegnie rozproszeniu i wielu padnie zabitych. (27) Obaj zaś królowie, mając serca skłonne do złego, przy jednym stole będą mówić kłamstwo, nie osiągną jednak nic, ponieważ nie nadszedł jeszcze kres ustalonego czasu. (28) Powróci więc on do swego kraju z wielkim łupem, a jego serce będzie przeciwne świętemu przymierzu; będzie działał i wróci do swego kraju.  
(29) Gdy nadejdzie czas, wkroczy znów do kraju południowego, lecz nie powiedzie mu się za drugim razem, tak jak poprzednio.  
 (30) Wystąpią przeciw niemu okręty Kittim; popadnie w rozterkę i zawróci, pełen gniewu przeciw świętemu przymierzu. I znów zwróci uwagę na tych, co opuścili święte przymierze. (31) Wojsko jego wystąpi, by zbezcześcić świątynię-twierdzę, wstrzymają stałą ofiarę i uczynią tam ohydę ziejącą pustką. (32) Tych zaś, co łamią przymierze, nakłoni do przewrotności pochlebstwami; jednak ludzie, którzy znają swego Boga, wytrwają i będą działali.  
(33) Mędrcy spośród ludu pouczą wielu, polegną jednakże od miecza i ognia, w więzieniach i wskutek łupiestwa - ale tylko do czasu. (34) Gdy oni będą upadać, nieliczni pośpieszą im z pomocą, a wielu przyłączy się do nich podstępnie. (35) Spośród mędrców niektórzy upadną, by dokonało się wśród nich oczyszczenie, obmycie i wybielenie na czas ostateczny - potrwa to jeszcze do ustalonego czasu.  
(36) Król będzie działał według swego upodobania; będzie się wynosił i wywyższał ponad wszystkich bogów. Przeciw Bogu będzie mówił rzeczy dziwne i dozna powodzenia, aż się dopełni gniew, to bowiem, co zostało postanowione, dokona się. (37) Nie będzie czcił bogów swoich przodków; ani ulubieńca kobiet, ani żadnego innego boga nie będzie poważał. Ponad wszystkich będzie się wywyższał. (38) Zamiast tego będzie czcił boga twierdz; boga, którego nie znali jego przodkowie, będzie czcił złotem i srebrem, drogimi kamieniami i kosztownościami.  
   
   
   
(39) Wystąpi przeciw warownym zamkom z cudzym bogiem; tych zaś, którzy go uznają, obdarzy zaszczytami, czyniąc ich władcami nad wieloma, a jako zapłatę będzie rozdzielał ziemię. (40) A w czasie ostatnim zetrze się z nim król z południa. Król z północy uderzy na niego rydwanami, jazdą i licznymi okrętami. Wkroczy do krajów, zaleje je i przejdzie. (41) Wkroczy następnie do wspaniałego kraju, a wielu polegnie. Te tylko [kraje] ujdą jego ręki: Edom, Moab i główna część Ammonitów. (42) Wyciągnie rękę po kraje; nie zdoła ujść ziemia egipska. (43) Stanie się panem skarbów złota i srebra oraz wszystkich kosztowności egipskich; Libijczycy i Kuszyci będą szli za nim. (44) Wieści ze wschodu i północy napełnią go przerażeniem; wyprawi się więc z wielkim gniewem, by wielu zgładzić i zgubić. (45) Rozbije namioty swojej kwatery między morzem i górą świętej wspaniałości. Dojdzie do swego końca, ale nikt mu nie przyjdzie z pomocą.  
   
 (Dn 12:1nn bt5) W owym czasie wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu.  
Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej.  
W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze.  
(2) Wielu zaś, co śpi w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.  
 (3) Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy na wieki i na zawsze. ?? pozycja uczniów czyniących uczniów???
   
 (4) Ty jednak, Danielu, ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych. Wielu będzie dociekało, by pomnożyła się wiedza.  
(5) Wtedy ja, Daniel, ujrzałem, jak dwóch innych [ludzi] stało, jeden na brzegu po tej stronie rzeki, drugi na brzegu po tamtej stronie rzeki.  
(6) Powiedziałem do męża ubranego w lniane szaty i znajdującego się nad wodami rzeki: Jak długo jeszcze do końca tych przedziwnych rzeczy?  
 (7) I usłyszałem męża ubranego w lniane szaty i znajdującego się nad wodami rzeki. Podniósł on prawą i lewą rękę do nieba i przysiągł na Tego, który żyje wiecznie: „Do czasu, czasów i połowy [czasu]. To wszystko dokona się, kiedy dobiegnie końca moc niszczyciela świętego narodu”.  
(8) Ja wprawdzie usłyszałem, lecz nie zrozumiałem; powiedziałem więc: Panie, jaki będzie ostateczny koniec tego?  
(9) On zaś odpowiedział: Idź, Danielu, bo słowa zostały ukryte i obłożone pieczęciami aż do końca czasu.  
(10) Wielu zostanie poddanych oczyszczeniu, wybieleniu, wypróbowaniu, ale przewrotni będą postępować przewrotnie i żaden z przewrotnych nie zrozumie tego, lecz roztropni zrozumieją.  
(11) A od czasu, gdy zostanie zniesiona codzienna ofiara i zapanuje ohyda ziejąca pustką, [upłynie] tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt dni.  
 (12) Szczęśliwy ten, który dotrwa i doczeka tysiąca trzystu trzydziestu pięciu dni.  
(13) Ty zaś idź i zażywaj spoczynku, a powstaniesz, by [otrzymać] swój los przy końcu dni.  

 

 

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan10, dan11, dan12


Komentarze: (2)

Mat(W71), August 20, 2020 20:38 Skomentuj komentarz


Komentarz zgodny z tematem (ale treści nie czytałem)

Myśl powstała przed chwilą, jeżeli ma sens, szczególnie w kontekście ostatnich zdarzeń to proszę o komentarz:

Boski promień 3R (D) koleruje, a być może równa się 12 promieniom kosmicznym. W kontekście 7 promieni o których dowiedziałem się przed chwilą. ;D Pozdro

Mat(W71), August 20, 2020 20:52 Skomentuj komentarz


Po przeczytaniu powyższego fragmentu, a w szczególności tej jego części: "On zaś odpowiedział: Idź, Danielu, bo słowa zostały ukryte i obłożone pieczęciami aż do końca czasu. (10) Wielu zostanie poddanych oczyszczeniu, wybieleniu, wypróbowaniu, ale przewrotni będą postępować przewrotnie i żaden z przewrotnych nie zrozumie tego, lecz roztropni zrozumieją", zdarzenia bieżące, liczbę osób komentujących Twoje notki, wykluczam przypadkowość, która mogła mnie tu potencjalnie sprowadzić. Pozdro polecam piosenke https://www.youtube.com/watch?v=QRv-RqwSTbo

Skomentuj notkę
21 lipca 2020 (wtorek), 19:00:00

Urlopowe Studium Jana, rodziały 1-3

W tabelce, jak ostatnio zwykle. Jest tu też nieco o Janie Chrzicielu

 

J 1:1nn tpnt Analiza

Prolog

 

(1) Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. (2) Ono było na początku u Boga. (3) Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.

(4) W Nim było życie, a życie było światłem ludzi.

(5) A światło świeci w ciemności, a ciemność Nim nie zawładnęła.

(6) Pojawił się człowiek posłany od Boga, na imię mu – Jan. (7) On przyszedł na świadectwo, by zaświadczyć o tym świetle, aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli. (8) Nie był on światłem, ale jedynie miał zaświadczyć o tym świetle.

(9) Było prawdziwe światło, które oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat. (10) Na świecie był i świat przez Niego jest uczyniony; a świat Go nie poznał. (11) Do swojej własności przyszedł, a swoi Go nie przyjęli. (12) Tym jednak, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Boga, to jest wierzącym w Jego imię. (13) Którzy zostali zrodzeni nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. (14) A Słowo pełne łaski i prawdy, stało się ciałem i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę Jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca.

 

 

#Nowe Narodzenie -> .12 - Kto przyjął Słowo przyjęli ma prawo stać się dzieckiem Boga, wierzącym w Jego imię. (13) który został zrodzony nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. I chodzi o inne narodzenie, nie z ciała.

Świadectwo Jana o Jezusie Mesjaszu

 
(15) Jan świadczył o Nim i głośno wołając, oświadczył: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który przychodzi po mnie, istniał przede mną, bo wcześniej był niż ja. (16) A z Jego pełni my wszyscy wzięliśmy, i to łaskę za łaską.

 Jan o Jezusie

  • Jezus przychodzi po Janie, ale istniał przed nim (A przecież Jan urodził się wcześniej, i wiemy, że Elżbieta mama Jana wcześniej poczęła niż Marka -> Łk1:26)
  • z pełni Jezusa otrzymujemy łaskę za łaską.
(17) O ile bowiem Prawo zostało dane przez Mojżesza, o tyle łaska i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa.
  • Łaska i prawda stała się przez Jezusa
    • Łaska bo … ???
    • Prawa, bo Jezus będąc Słowem stwarzającym staje się też Słowem opisującym, czyli prawdą. 
(18) Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, Ten nam o Nim opowiedział.
  • Jezus jest w łonie Ojca.
  • Jezus nam o Ojcu opowiedział.

Świadectwo Jana o sobie

 

(19) A takie jest świadectwo Jana, gdy posłali Żydzi z Jerozolimy kapłanów i lewitów, aby go zapytać:

- Kim ty jesteś?

(20) I wyznał, a nie zaprzeczył, mówiąc:

- Ja nie jestem Mesjaszem.

(21) I pytali go:

- Kim więc? Czy ty jesteś Eliaszem?

A on odpowiedział:

- Nie jestem.

- Czy ty jesteś tym prorokiem?

I odpowiedział:

- Nie.

 

 

Pytania do Jana:

- czy ty jesteś tym prorokiem? tzn. którym? O co oni pytali?

- czyli Żydzi czekali na jakiegoś proroka, Pwp 18:15-18, Mal 3:23

 

(22) Powiedzieli wtedy do niego:

- Kim więc jesteś, żebyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas posłali. Co mówisz o sobie?

(23) Powiedział:

- Ja jestem głosem wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pana, jak powiedział prorok Izajasz.

 

(24) A ci, którzy zostali wysłani, byli z faryzeuszów. (25) I pytali go, i powiedzieli mu:

- Czemu więc chrzcisz, jeżeli ty nie jesteś Mesjaszem, ani Eliaszem, ani tym prorokiem?

(26) Jan odpowiedział im, mówiąc:

- Ja chrzczę w wodzie; ale pośrodku was stanął Ten, którego wy nie znacie. (27) To jest Ten, który przychodzi po mnie, On istniał przede mną, któremu ja nie jestem godny, by rozwiązać rzemyk u Jego sandała.

 
(28) To działo się w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.  

Jezus u Jana

 

(29) A nazajutrz, Jan ujrzał idącego do niego Jezusa i powiedział:

- Oto Baranek Boży, który zabiera grzech świata. (30) To jest Ten, o którym ja powiedziałem: Za mną idzie mąż, który istniał przede mną, bo wcześniej był niż ja. (31) A ja Go wcześniej nie znałem. Ja dlatego przyszedłem chrzcząc w wodzie, aby On został ukazany Izraelowi.

Jezus -> #Baranek Boży, który zabiera grzech świata.

 

Znak proroczy - chrzest janowy jest po to aby ukazać Jezusa Izraelowi.

(32) A Jan poświadczył, mówiąc:

- Widziałem Ducha zstępującego jakby gołębica z nieba, i pozostał na Nim. (33) A ja Go nie poznałem; lecz Ten, który mnie posłał, bym chrzcił w wodzie, Ten mi powiedział: Jeśli ujrzysz kogoś, na którego zstępuje i pozostaje na nim Duch, to jest Ten, który chrzci w Duchu Świętym. (34) A ja widziałem i zaświadczyłem, że Ten jest Synem Bożym.

 

- #chrzest w Duchu Świętym

 

O Jezusie:

  1. zstąpił na niego i pozostał na nim Duch
  2. Będzie chrzcił Duchem Świętym
  3. Jest Synem Bożym
  4. ten jest Barankiem Bożym, który gładzi grzech świata

(35) Nazajutrz ponownie stał Jan i dwaj z jego uczniów. (36) A przypatrując się przechodzącemu Jezusowi, powiedział:

- Oto Baranek Boży.

Kolejny element świadectwa Jana o Jezusie -> #Baranek Boży

Uczniowie Jana podejmują decyzje pójścia za Jezusa

.35-> #Baranek Boży

 (37) I usłyszeli go ci dwaj (#1, #2) uczniowie, gdy to mówił, i poszli za Jezusem. (38) A Jezus odwrócił się i ujrzał ich idących za sobą, i powiedział do nich:

- Czego szukacie?

A oni powiedzieli do Niego:

- Rabbi! Co znaczy w tłumaczeniu – Nauczycielu – gdzie mieszkasz?

(39) Powiedział im:

- Chodźcie, a zobaczycie.

Przyszli i zobaczyli, gdzie mieszkał, i tego dnia pozostali u Niego; a było około dziesiątej godziny.

 

 (40) Jednym z tych dwóch (#1, #2) , którzy to słyszeli od Jana i którzy podążali za Nim, był Andrzej (#1), brat Szymona Piotra. (41) Ten najpierw odszukał Szymona (#3), swojego brata i powiedział mu:

- Znaleźliśmy Mesjasza, co tłumaczy się – Pomazańca.

(42) I przyprowadził go (#3) do Jezusa. A Jezus przyjrzawszy się mu, powiedział:

- Ty jesteś Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kefas, co tłumaczy się – Piotr (#3).

(43) Nazajutrz chciał Jezus udać się do Galilei i znalazł Filipa (#4), i powiedział mu:

- Pójdź za mną.

(44) A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra. (45) Filip odnalazł Natanaela (#5) i powiedział mu:

- Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, Jezusa, syna Józefa z Nazaretu.

(46) I powiedział mu Natanael:

- Czy z Nazaretu może być coś dobrego?

Filip na to:

- Chodź i zobacz!

(47) Gdy Jezus ujrzał Natanaela idącego do Niego, powiedział o nim:

- Oto prawdziwie Izraelita, w którym nie ma podstępu.

(48) Natanael powiedział do Niego:

- Skąd mnie znasz?

W odpowiedzi, Jezus rzekł mu:

- Zanim zawołał cię Filip, widziałem cię, gdy byłeś pod figowcem.

(49) Wtedy Natanael (#5) powiedział do Niego:

- Rabbi! Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela.

(50) A Jezus powiedział do niego:

- Wierzysz dlatego, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod figowcem. Ujrzysz większe rzeczy niż te.

  1. Andrzej, brat Szymona Piotra
  2. ten drugi uczeń, którego imienia nie znamy, pewnie Jan
  3. Szymon Piotr nazwany Kefasem
  4. Filip
  5. Natanael

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Natanael o Jezusie w .49:

  1. Syn Boży
  2. Król Izraela

(51) I powiedział mu:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię wam (#1, #2, #3, #4, #5): Od teraz ujrzycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.

  • Niebo otwarte
  • Aniołowie wstępujący i zstępujący na Syna Człowieczego.

Wesele w Kanie 

 

 (1) A trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jezusa. (2) Został też zaproszony na wesele Jezus i Jego uczniowie.

(3) A gdy zabrakło wina, powiedziała matka Jezusa do Niego:

- Nie mają wina.

(4) Jezus powiedział jej:

- Co mnie i tobie, kobieto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina.

(5) Matka Jego powiedziała do sług:

- Cokolwiek wam powie, czyńcie.

(6) A było tam sześć stągwi kamiennych, postawionych według żydowskiego zwyczaju oczyszczenia, mieszczących w sobie każda po dwie lub trzy miary. (7) Jezus powiedział im:

- Napełnijcie te stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi. (8) I powiedział im: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście wesela.

I zanieśli. (9) A gdy starosta wesela skosztował tej wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ona jest, lecz słudzy wiedzieli, ci co czerpali wodę – zawołał oblubieńca, (10) I powiedział do niego:

- Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy gorsze; ty zachowałeś dobre wino aż dotąd.

(11) Taki to pierwszy z cudownych znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i tam ukazał swoją chwałę; a Jego uczniowie uwierzyli w Niego.

 

Kafarnaum

 
 (12) Potem zeszli do Kafarnaum, On sam, Jego matka, Jego bracia i Jego uczniowie; tam pozostali kilka dni;  

Jerozolima w czasie Paschy

 

(13) A była blisko Pascha żydowska; i Jezus wstąpił do Jerozolimy. (14) I znalazł w świątyni sprzedających woły, owce, gołębie i zajmujących swoje miejsca bankierów. (15) I uczynił bicz z powrozów, i wypędził wszystkich ze świątyni, także owce i woły, a bankierom porozsypywał monety i powywracał stoły, (16) A tym, co sprzedawali gołębie, powiedział:

- Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu Ojca mojego domem kupieckim.

(17) I przypomnieli sobie Jego uczniowie, że jest napisane: Gorliwość o Twój dom pochłonęła mnie.

(18) Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego, mówiąc:

- Jakim znakiem dowiedziesz, że możesz to czynić?

(19) W odpowiedzi, Jezus rzekł im:

- Zburzcie tę świątynię, a ja wzniosę ją w trzy dni.

(20) Powiedzieli więc Żydzi:

- Tę świątynię budowano czterdzieści sześć lat, a Ty wzniesiesz ją w trzy dni?

(21) Ale On mówił o świątyni swojego ciała. (22) Gdy więc został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to mówił; i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus.

 

Jezus i ludzie w Jerozolimie

 
(23) A gdy był w Jerozolimie w święto Paschy, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc cudowne znaki, które czynił. imię?

Jezus i ludzie

 
 (24) Ale Jezus nie powierzał im samego siebie, dlatego że On znał wszystkich, (25) I dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś zaświadczył Mu o człowieku; albowiem sam wiedział, co jest w człowieku.  
(J 3:1nn tpnt 1:1) A był pewien człowiek wśród faryzeuszy o imieniu Nikodem, przywódca żydowski. (2) Ten przyszedł w nocy do Jezusa i powiedział do Niego:  

- Rabbi! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel bo nikt takich cudownych znaków czynić nie może, które Ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był.

(3) Jezus w odpowiedzi, rzekł mu:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię ci: Jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z góry, nie może zobaczyć Królestwa Bożego.

(4) Nikodem powiedział do Niego:

- Jak może człowiek zostać zrodzonym, będąc starcem? Nie może on powtórnie wejść do łona swojej matki i zostać zrodzonym.

(5) Jezus odpowiedział:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię ci: Jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. (6) Co jest zrodzone z ciała, jest ciałem, a co jest zrodzone z Ducha, jest duchem. (7) Nie dziw się, że ci powiedziałem, że konieczne jest, abyście zostali zrodzeni z góry. (8) Wiatr wieje gdzie chce i szum jego słyszysz, ale nie wiesz skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto jest zrodzony z Ducha.

(9) Nikodem w odpowiedzi, zapytał Go:

- Jak to się może stać?

(10) Jezus w odpowiedzi, rzekł mu:

- Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? (11) Zaprawdę, zaprawdę mówię ci, że co wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym świadczymy, a naszego świadectwa nie przyjmujecie. (12) Jeśli nie wierzycie, gdy wam powiedziałem o sprawach ziemskich, to jak uwierzycie, jeśli mówiłbym wam o sprawach niebiańskich? (13) I nikt nie wstępuje do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie.
(14) I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak właśnie musi zostać wywyższony Syn Człowieczy, (15) Aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie wieczne. (16) W ten właśnie sposób Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie wieczne. (17) Bo nie posłał Bóg swojego Syna na świat, aby sądził świat, lecz by świat został przez Niego zbawiony. (18) Wierzący w Niego, nie podlega osądzeniu; ale kto nie wierzy, już jest osądzony, dlatego że nie wierzy w imię jednorodzonego Syna Bożego. (19) To natomiast jest sąd, że światłość przyszła na świat, a ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światłość; bo ich czyny były złe. (20) Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie przychodzi do światłości, aby czyny jego nie zostały obnażone. (21) Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby czyny jego zostały ujawnione, że są dokonane w Bogu.

 

 

 

 

 

#nowe narodzenie, #narodzenie z góry - J1:12 stali dziećmi Bożymi.

Nikodem -> J7:50 

Jezus w ziemi Judzkiej, info o Janie Chrzicielu

 
(22) Potem przyszedł Jezus i Jego uczniowie do ziemi judzkiej; i tam przebywał z nimi i chrzcił. (23) A chrzcił i Jan w Ainon, blisko Salim, bo było tam wiele wody, i ludzie przychodzili i byli chrzczeni. (24) Bo Jan jeszcze nie był wtrącony do więzienia.

Dwa chrzty:

  • chrzest janowy
  • chrzest uczniów Jezusa

Jan Chrzciciel i Żydzi w dyspucie o pozycji Jezusa

 

(25) Powstał więc spór między uczniami Jana a Żydami o oczyszczenie. (26) I przyszli do Jana, i powiedzieli do niego:

- Rabbi! Ten, który był z tobą za Jordanem, o którym ty zaświadczyłeś, Ten oto chrzci, i wszyscy przychodzą do Niego.

(27) Jan w odpowiedzi, rzekł:

- Nie może człowiek nic wziąć, jeśli nie byłoby mu to dane z nieba. (28) Wy sami mi poświadczacie, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale jestem posłany przed Nim.
(29) Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, ten, który stoi i go słucha, raduje się niezmiernie z powodu głosu oblubieńca.
Dlatego też ta moja radość jest pełna.
(30) On musi wzrastać, ja natomiast stawać się mniejszym.
(31) Ten, który przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi. Kto z ziemi, jest ziemski i po ziemsku mówi; kto z nieba przychodzi, jest ponad wszystkimi. (32) A co widział i słyszał, o tym świadczy, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje.
(33) Ten, kto przyjął Jego świadectwo, przypieczętował tym samym, że Bóg jest prawdomówny. (34) Ten bowiem, którego Bóg posłał, mówi Słowa Boże; gdyż Bóg daje Ducha bez miary. (35) Ojciec miłuje Syna i wszystko powierzył w Jego ręce. (36) Wierzący w Syna, ma życie wieczne; a kto jest nieposłuszny Synowi, nie zobaczy życia, lecz gniew Boży pozostaje na nim.

Jan mówi:

  • nie jest mesjaszem (choć inni to poświadczają)
  • jest posłany przed miesjaszem
  • Oblubieńcem jest ten kto ma Oblubienicę
  • Jan uważa się za przyjaciela Jezusa - Oblubieńca, bo widzi, że Oblubieniec ma Obubienicę
  • Jan o swojej i Jezusa pozycji:
    • Jan musi się umniejszać (stawać mniejszym)
    • Jezus ma być wywyższony (wzrastać)
    • Jezus jest ponad wszystkim
  • .36 Jest też o posłuszeństwie, a właściwie nieposłuszeństwie Jezusowi.
   

 

….


Kategorie: biblia, jan wakacje 2020


Słowa kluczowe: j1, j2, j3, ewangelia jana


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
21 lipca 2020 (wtorek), 19:00:00

Urlopowe Studium Jana, rozdziały 7, 8, 9

W tabelce, jak ostatnio zwykle

J 7-9 Analiza

 

 

 

 
(1) I potem chodził Jezus po Galilei; bo nie chciał chodzić po Judei, dlatego że Żydzi usiłowali Go zabić. (2) A było blisko święto żydowskie – Święto Namiotów.   
(3) Powiedzieli więc do Niego Jego bracia: Odejdź stąd i idź do Judei, żeby i Twoi uczniowie zobaczyli dzieła, które Ty czynisz. (4) Nikt bowiem nie czyni nic w ukryciu, lecz sam stara się być publicznie znany. Jeśli takie rzeczy czynisz, pokaż się światu. (5) Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego.
nawet jego bracia nie wierzyli w niego
(6) Jezus więc powiedział im:
- Mój czas jeszcze nie nadszedł; ale wasz czas zawsze jest odpowiedni. (7) Świat nie może was nienawidzić, ale mnie nienawidzi, ponieważ ja świadczę o nim, że jego dzieła są złe. (8) Wy idźcie na to święto, ja jeszcze nie idę na to święto, gdyż mój czas jeszcze się nie wypełnił.
Jezus świadczy o tym, że uczynki świata są złe.
 (9) A gdy to im powiedział, sam pozostał w Galilei. (10) A gdy poszli bracia Jego, wtedy i On poszedł na święto, nie jawnie, ale jakby w ukryciu.
 
 (11) Żydzi tymczasem szukali Go w czasie święta i mówili:
- Gdzie On jest?
(12) I wiele szeptano o Nim wśród tłumów. Jedni wprawdzie mówili, że jest dobry; inni natomiast mówili: Nie, bo zwodzi tłum. (13) Nikt jednak otwarcie o Nim nie mówił, z obawy przed Żydami.
 
(14) A gdy już minęła połowa święta, wstąpił Jezus do świątyni i nauczał. (15) I dziwili się Żydzi, mówiąc:
- Skąd On zna Pisma, skoro się nie uczył?
(16) Jezus w odpowiedzi, rzekł im:
- Nauka moja nie jest moja, ale Tego, który mnie posłał. (17) A jeśli ktoś chce czynić Jego wolę, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy ja sam od siebie mówię. (18) Kto sam od siebie mówi, szuka własnej chwały; ale kto szuka chwały Tego, który go posłał, ten jest szczery i nie ma w nim niesprawiedliwości. (19) Czy nie Mojżesz dał wam Prawo? A nikt z was nie czyni Prawa. Dlaczego usiłujecie mnie zabić?
 
(20) W odpowiedzi, tłum rzekł:
- Masz demona; kto usiłuje Cię zabić?
 
(21) Jezus w odpowiedzi, rzekł im: Jednego dzieła dokonałem i wszyscy się temu dziwicie! (22) Oto Mojżesz dał wam obrzezanie – chociaż nie było ono od Mojżesza, ale od ojców – i w sabat obrzezujecie człowieka. (23) Jeżeli człowiek przyjmuje obrzezanie w sabat, aby nie było naruszone Prawo Mojżesza, dlaczego złościcie się na mnie, że całego człowieka uczyniłem zdrowym w sabat? (24) Nie sądźcie po pozorach, ale sprawiedliwym sądem osądźcie.
 

(25) Mówili więc niektórzy z mieszkańców Jerozolimy:

- Czy to nie jest Ten, którego usiłują zabić? (26) A oto On mówi otwarcie i nic Mu nie mówią. Czyżby rzeczywiście przywódcy poznali, że Ten jest prawdziwie Mesjaszem? (27) Ale o Nim wiemy, skąd jest; natomiast gdy przyjdzie Mesjasz, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.

 
(28) Jezus więc wołał w świątyni, nauczając i głosząc:
- I mnie znacie, i wiecie, skąd jestem, a nie przyszedłem posłany przez samego siebie; lecz prawdziwy jest Ten, który mnie posłał, którego wy nie znacie! (29) A ja znam Go; ponieważ jestem od Niego i On mnie posłał.
 
(30) Usiłowali więc Go pojmać; lecz nikt nie podniósł na Niego ręki, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina.  
 (31) A wielu z ludzi uwierzyło w Niego i mówiło:
- Gdyby przyszedł Mesjasz, czy uczyniłby więcej cudownych znaków od tych, które Ten uczynił?
 
(32) A gdy usłyszeli faryzeusze, że tłum tak o Nim szemrze, posłali faryzeusze i arcykapłani podwładnych, aby Go pojmać. (33) Jezus więc powiedział im:
- Jeszcze na krótki czas jestem z wami, a potem odchodzę do Tego, który mnie posłał. (34) Szukać mnie będziecie, a nie znajdziecie; a gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie.
 
35) Powiedzieli więc Żydzi do siebie:
- Dokąd On zamierza iść, że my Go nie znajdziemy? Czy zamierza iść do greckiej diaspory i nauczać Greków? (36) Co to za słowa, które wypowiedział: Szukać mnie będziecie, a nie znajdziecie; i gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie?
 
   
(37) A Jezus, w ostatnim wielkim dniu święta, stanął i głośno zawołał, głosząc:
- Jeśli ktoś pragnie, niech przychodzi do mnie i pije! (38) Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza.
- to co było z Samarytanką w J4:15 i ona tego doświadczyła
(39) A to powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy wierzą w Niego; bo Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie został jeszcze otoczony chwałą.  
 (40) Wtedy wielu spośród tłumu, słysząc to słowo, mówiło:
- On jest naprawdę tym Prorokiem.
(41) A inni mówili:
- To jest Mesjasz.
Natomiast jeszcze inni mówili:
- Czy z Galilei przyjdzie Mesjasz? (42) Czy Pismo nie powiedziało, że z potomstwa Dawida i z Betlejem, miasteczka, gdzie był Dawid, przyjdzie Mesjasz?
 
(43) Stał się więc rozłam między ludem z powodu Niego. (44) A niektórzy z nich chcieli Go pojmać; ale nikt nie podniósł na Niego ręki. (45) Przyszli więc podwładni do arcykapłanów i do faryzeuszów, a oni im powiedzieli:
- Dlaczego nie przyprowadziliście Go tutaj?
(46) Odpowiedzieli podwładni:
- Żaden człowiek, nigdy tak nie przemawiał, jak Ten człowiek.
(47) I odpowiedzieli więc im faryzeusze:
- Czy i wy jesteście zwiedzeni? (48) Czy uwierzył w Niego ktoś z przywódców lub z faryzeuszów? (49) Tylko ten tłum (pospólstwo), nieznający Prawa, jest przeklęty.
 
 
(50) I powiedział do nich Nikodem, ten który przyszedł do Niego w nocy, a był jednym z nich:
- (51)Czy nasze Prawo sądzi człowieka, jeżeli wcześniej nie usłyszy od niego wyjaśnień i nie pozna, co czyni?
(52) W odpowiedzi, rzekli mu:
- Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj (rozważ, poszukaj) to, a zobaczysz, że żaden prorok nie powstał z Galilei.
Fałszują Pisma - a przecież był prorok a z Galilei, Jonasz.
(53) I poszedł każdy do swojego domu.  
   

J 8:1nn tpnt 

 
(1) A Jezus poszedł na Górę Oliwną. (2) Wczesnym rankiem natomiast ponownie przyszedł do świątyni, a cały lud zszedł się do Niego; a gdy On usiadł, nauczał ich.   
(3) I przyprowadzili do Niego uczeni w Piśmie i faryzeusze kobietę schwytaną na cudzołóstwie, i postawili ją na środku, (4) Mówiąc do Niego:

- Nauczycielu! Tę kobietę pojmano w chwili, gdy cudzołożyła; (5) A w Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować; a Ty co mówisz?

(6) A to mówili, aby wystawić Go na próbę, aby mogli Go oskarżyć.

A Jezus, schylił się i pisał palcem po ziemi, nie zwracając na nich uwagi. (7) A gdy tak nalegali pytając Go, wyprostował się i powiedział do nich:

- Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.

(8) I znowu schylił się i pisał po ziemi.

(9) A oni, gdy to usłyszeli, będąc przekonani przez sumienie, jeden po drugim wychodzili, poczynając od starszych aż do ostatnich, i został tylko sam Jezus i kobieta stojąca na środku.

(10) A Jezus wyprostował się, i nikogo nie widząc, tylko tę kobietę, powiedział jej:

- Kobieto! Gdzie są twoi oskarżyciele? Nikt cię nie potępił?

(11) A ona powiedziała:

- Nikt, Panie!

A Jezus powiedział jej:

- I ja cię nie potępiam; idź i więcej już nie grzesz.

 

 

(12) Wtedy ponownie Jezus powiedział im, mówiąc:

- Ja jestem światłem świata; kto za mną idzie, na pewno nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światło życia.

(13)  Powiedzieli więc do Niego faryzeusze:

- Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo Twoje nie jest prawdziwe.

(14) Jezus w odpowiedzi, rzekł im:

- Nawet jeśli ja świadczę sam o sobie, to moje świadectwo jest prawdziwe, gdyż wiem, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę; lecz wy nie wiecie, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. (15) Wy sądzicie według ciała, ja nikogo nie sądzę. (16) A nawet jeśli ja sądzę, sąd mój jest prawdziwy; gdyż nie jestem sam, ale jestem ja i Ten, który mnie posłał, Ojciec. (17) A w Prawie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe. (18) Ja jestem tym, który sam świadczy o sobie i świadczy o mnie Ten, który mnie posłał, Ojciec.

(19) Wtedy powiedzieli do Niego:

- Gdzie jest twój ojciec?

Jezus odpowiedział:

- Ani mnie nie znacie, ani mojego Ojca; gdybyście mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca.

(20) Te słowa wypowiedział Jezus w skarbcu, ucząc w świątyni; i nikt Go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina.

 

(21) Jezus powiedział im więc ponownie:

- Ja odchodzę i będziecie mnie szukać, i umrzecie w swoim grzechu; dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie.

 

(22) Mówili więc Żydzi:

- Czy sam siebie zabije, że mówi: Dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie?

(23) I powiedział do nich:

- Wy jesteście z niskości, ja z wysokości; wy jesteście z tego świata, ja nie jestem z tego świata. (24) Dlatego powiedziałem wam, że umrzecie w swoich grzechach; bo jeśli nie wierzycie, że ja jestem, umrzecie w swoich grzechach.

(25) Powiedzieli więc do Niego:

- Kim ty jesteś?

I Jezus powiedział im:

- Tym, kim na początku wam powiedziałem. (26) Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia; ale Ten, który mnie posłał, jest prawdziwy, a ja, co usłyszałem od Niego, to mówię do świata.

 

(27)Ale nie zrozumieli, że im mówił o Ojcu. (28) Jezus wtedy powiedział im:

- Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że ja jestem, a nic sam z siebie nie czynię, ale jak nauczył mnie mój Ojciec, tak mówię. (29) A Ten, który mnie posłał, jest ze mną; Ojciec nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co Jemu się podoba.

 

(30) A gdy On o tym mówił, wielu uwierzyło w Niego. (31) Mówił więc Jezus do tych Żydów, którzy Mu uwierzyli:

- Jeśli wytrwacie w moim słowie, prawdziwie jesteście moimi uczniami; (32) I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. (33)

 

Odpowiedzieli Mu:

- My jesteśmy z potomstwa Abrahama i nigdy nie byliśmy niczyimi niewolnikami; jak Ty możesz mówić: Staniecie się wolni?

 

(34) Jezus odpowiedział im:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. (35) A niewolnik nie zostaje w domu na wieki; Syn zostaje na wieki. (36) Dlatego, jeśli Syn was wyzwoli, naprawdę będziecie wolni. (37) Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama; lecz dążycie do tego, aby mnie zabić, gdyż nie ma w was miejsca na moje słowo. (38) Ja, co widziałem u mojego Ojca, to mówię; a wy czynicie to, co widzieliście u waszego ojca.

 

(39) W odpowiedzi, rzekli Mu:

- Ojcem naszym jest Abraham.

 

Jezus powiedział im:

- Gdybyście byli synami Abrahama, czynilibyście dzieła Abrahama. (40) Ale teraz dążycie do tego, aby mnie zabić, człowieka, który wam mówi prawdę, którą usłyszałem od Boga; tego Abraham nie czynił. (41) Wy czynicie dzieła waszego ojca.

 

Powiedzieli do Niego wtedy:

- My nie jesteśmy zrodzeni z nierządu; mamy jednego Ojca, Boga.

(42) Jezus wtedy powiedział im:

- Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to byście mnie miłowali, ja bowiem wyszedłem od Boga i oto przybywam, bo nie przyszedłem od siebie samego, lecz On mnie posłał. (43) Dlaczego mowy mojej nie rozumiecie? Dlatego, że nie możecie słuchać mojego słowa. (44) Wy jesteście z waszego ojca – diabła, i pożądliwości ojca waszego chcecie czynić. On był mordercą od początku i nie pozostał w prawdzie, gdyż w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, od siebie mówi, dlatego że jest kłamcą i jego ojcem. (45) A ponieważ ja mówię prawdę, nie wierzycie mi. (46) Kto z was skarci mnie za grzech? Natomiast, jeśli ja mówię prawdę, dlaczego wy mi nie wierzycie? (47) Kto jest z Boga, słów Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo nie jesteście z Boga.

 

(48) Wtedy w odpowiedzi Żydzi, rzekli do Niego:

- Czy nie słusznie mówimy, że Ty jesteś Samarytaninem i że masz demona?

(49) Jezus odpowiedział:

- Ja nie mam demona, ale czczę mojego Ojca; a wy mnie znieważacie. (50) A ja nie szukam swojej chwały; jest ten, który jej szuka i sądzi. (51) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli ktoś zachowa moje Słowo, nie będzie oglądać śmierci na wieki.

 

 

 

 O diable -> dopisać do notki
   
(52) Wtedy Żydzi powiedzieli do Niego:

- Teraz poznaliśmy, że masz demona. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: Jeśli ktoś zachowa moje słowo, nie skosztuje śmierci na wieki. (53) Czy Ty jesteś większy od naszego ojca Abrahama, który umarł? I prorocy umarli. Za kogo Ty się uważasz?

(54) Jezus odpowiedział:

- Jeśli ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Tym, który mnie otacza chwałą jest mój Ojciec, o którym wy mówicie, że jest waszym Bogiem. (55) I nie znacie Go, ja natomiast znam Go; i jeślibym powiedział, że nie znam Go, byłbym podobnym do was, kłamcą; ale znam Go i słowo Jego zachowuję. (56) Abraham, wasz ojciec, ogromnie się radował, że zobaczy mój dzień; i zobaczył go, i ucieszył się.

 

(57) Żydzi powiedzieli więc do Niego:

- Nie masz jeszcze pięćdziesięciu lat, a widziałeś Abrahama?

(58) Jezus powiedział im:

- Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Zanim był Abraham, ja jestem. 

 
(59) Wtedy podnieśli kamienie, aby rzucić w Niego; lecz Jezus ukrył się i wyszedł ze świątyni, przechodząc między nimi. I tak odszedł.  
   

 J 9:1nn tpnt 

 
(1) A przechodząc, zobaczył człowieka ślepego od urodzenia. (2) I zapytali Go uczniowie Jego, mówiąc: Rabbi! Kto zgrzeszył? On czy jego rodzice, że urodził się ślepy? (3) Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice; lecz aby na nim okazały się dzieła Boże.  
(4) Ja, dopóki jest dzień, muszę wykonywać dzieła Tego, który mnie posłał; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać. (5) Jak długo jestem na świecie, jestem światłem świata.  
 (6) A gdy to powiedział, splunął na ziemię i uczynił błoto ze śliny, i nałożył to błoto na oczy ślepego. (7) I powiedział mu: Idź, obmyj się w sadzawce Syloe – co się tłumaczy: Posłany. Odszedł więc i obmył się, a gdy wrócił, widział.  
(8) Sąsiedzi więc i ci, którzy go wcześniej widywali, że był ślepy, mówili: Czyż to nie jest ten, który tu siada i żebrze? (9) Jedni mówili, że to jest on, a inni, że jest podobny do niego. On natomiast mówił: To jestem ja.  
 (10) Powiedzieli więc do niego: Jak to się stało, że twoje oczy zostały otworzone? (11) A on w odpowiedzi, rzekł: Człowiek, którego nazywają Jezusem, uczynił błoto i pomazał moje oczy, i powiedział mi: Idź do sadzawki Syloe i obmyj się; a gdy odszedłem i obmyłem się, przejrzałem.  
 (12) Wtedy powiedzieli mu: Gdzie On jest? Powiedział: Nie wiem.  
(13) Przyprowadzili więc tego, który kiedyś był ślepy do faryzeuszów. (14) A tego dnia był sabat, gdy Jezus uczynił błoto i otworzył jego oczy. (15) Wtedy ponownie zapytali go faryzeusze, w jaki sposób przejrzał? A on powiedział im: Nałożył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę. (16) Mówili więc niektórzy z faryzeuszów: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje sabatu. Inni mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cudowne znaki? I powstał rozłam wśród nich.  
   
   
   
   

(17) Powiedzieli ponownie ślepemu: Co ty powiesz o Nim, skoro otworzył twoje oczy? A on powiedział:

- Jest prorokiem.

(18) Nie wierzyli Żydzi, że był on ślepy, i że ponownie zaczął widzieć, aż zawołali rodziców tego, który przejrzał, (19) I pytali ich, mówiąc: Czy to jest wasz syn, o którym wy mówicie, że urodził się ślepy? Jak więc to się stało, że teraz widzi? (20) W odpowiedzi rodzice jego, odparli im:

- Wiemy, że to jest nasz syn, i że urodził się ślepy; (21) A jak się to stało, że teraz widzi, tego nie wiemy, ani też nie wiemy, kto otworzył jego oczy; ma swoje lata, zapytajcie go, niech sam o sobie powie.

 

(22) Tak mówili jego rodzice, bo bali się Żydów; albowiem już wtedy Żydzi postanowili, że jeśli ktoś wyzna, że On jest Mesjaszem, zostanie wyłączony z synagogi.

 

(23) Dlatego powiedzieli jego rodzice: Ma swoje lata, zapytajcie jego.

 

 

(24) Powtórnie więc zawołali człowieka, który był ślepy, i powiedzieli mu: Oddaj chwałę Bogu; my wiemy, że człowiek ten jest grzeszny.

(25) A on w odpowiedzi, rzekł im:

- Czy jest grzeszny – nie wiem; wiem tylko jedno, że byłem ślepy, a teraz widzę.

 

(26) Powiedzieli więc do niego ponownie:

- Co ci uczynił? Jak otworzył twoje oczy?

(27) Odpowiedział im:

- Już wam powiedziałem, a nie słuchaliście. Dlaczego jeszcze raz chcecie to słyszeć? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?

 

(28) Wtedy go znieważyli i powiedzieli:

- Ty jesteś Jego uczniem; my natomiast jesteśmy uczniami Mojżesza. (29) My wiemy, że Bóg mówił do Mojżesza; lecz Ten, nie wiemy skąd jest.

 

(30) Człowiek ten w odpowiedzi, rzekł im:

- W tym wszystkim dziwne jest, że wy nie wiecie, skąd On jest, a On otworzył moje oczy. (31) Wiemy przecież, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników; ale kto jest bogobojny i czyni Jego wolę, tego wysłuchuje. (32) Od wieku nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy ślepemu od urodzenia. (33) Gdyby On nie był z Boga, nie mógłby nic czynić.

 

(34) W odpowiedzi, rzekli mu:

- Ty cały zostałeś urodzony w grzechach, i ty nas nauczasz?

 

I wyrzucili go na zewnątrz.

 

(35) A Jezus usłyszał, że go wyrzucili na zewnątrz, a gdy go znalazł, powiedział mu:

- Czy ty wierzysz w Syna Bożego?

(36) A on w odpowiedzi, rzekł:

- Kto to jest, Panie, abym uwierzył w Niego?

(37) I Jezus powiedział do niego:

- Widziałeś Go, jest nim Ten, który rozmawia z tobą

. (38) A on powiedział:

- Wierzę, Panie! I złożył Mu pokłon.

(39) A Jezus powiedział:

- Ja przyszedłem na ten świat na sąd, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby stali się ślepi.

 

 

 
   
   
   
 

(40) I usłyszeli to niektórzy z faryzeuszów obecni przy Nim, i powiedzieli do Niego:

- Czy i my jesteśmy ślepi?

(41) Jezus powiedział im:

- Gdybyście byli ślepi, nie mielibyście grzechu; teraz jednak mówicie, że widzicie, dlatego grzech wasz trwa.

 

 

….aaaaa


Kategorie: biblia, jan wakacje 2020


Słowa kluczowe: ewangelia jana, j7, j8, j9


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
21 lipca 2020 (wtorek), 19:00:00

Urlopowe Studium Jana, rozdziały 4, 5, 6

W tabelce, jak ostatnio zwykle

J 1:1nn tpnt Analiza

 

 

 

 
J 4:1nn tpnt "(1) A gdy Pan dowiedział się, że faryzeusze usłyszeli, że Jezus więcej ludzi czyni uczniami i chrzci niż Jan, (2) Chociaż sam Jezus nie chrzcił, ale Jego uczniowie; (3) Opuścił Judeę i odszedł ponownie do Galilei.  
   
(4) A musiał przechodzić przez Samarię. (5) Przyszedł więc do miasta Samarii o nazwie Sychar, blisko pola, które dał Jakub Józefowi, swojemu synowi. (6) A była tam studnia Jakuba. Jezus więc, będąc strudzony podróżą, usiadł tak przy studni; a było około szóstej godziny. (7) Z Samarii przyszła kobieta zaczerpnąć wodę. Jezus powiedział jej: Daj mi pić! (8) Uczniowie Jego bowiem odeszli do miasta, aby kupić żywności. (9)Kobieta z Samarii powiedziała więc do Niego: Jak Ty, będąc Żydem, prosisz mnie kobietę, Samarytankę, bym dała Ci pić? Bo Żydzi nie utrzymują stosunków z Samarytanami. (10) Jezus w odpowiedzi, rzekł jej: Gdybyś znała dar Boga i kim jest Ten, który mówi do ciebie: Daj mi pić, to byś Go prosiła, a dałby ci wody żywej. (11)Kobieta powiedziała do Niego: Panie! Nie masz nawet czerpaka, a studnia jest głęboka, skąd więc masz tę wodę żywą? (12) Czy Ty jesteś większy od naszego ojca Jakuba, który dał nam tę studnię i sam z niej pił, i jego synowie, i jego trzody? (13) Jezus w odpowiedzi, rzekł jej: Każdy, kto pije tę wodę, ponownie będzie pragnął; (14) Lecz kto będzie pił wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki; ale woda, którą mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu. (15) Kobieta powiedziała do Niego: Panie! Daj mi tej wody, abym nie pragnęła i nie przychodziła tutaj czerpać. (16) Jezus powiedział jej: Idź, zawołaj swojego męża, i przyjdź tutaj. (17) Kobieta w odpowiedzi, rzekła: Nie mam męża. Jezus powiedział jej: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża. (18) Albowiem miałaś pięciu mężów, a ten, którego teraz masz, nie jest twoim mężem. Powiedziałaś prawdę. (19) Kobieta powiedziała Mu: Panie! Widzę, że jesteś prorokiem. (20)Ojcowie nasi oddawali cześć na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie trzeba oddawać cześć. (21) Jezus powiedział jej: Kobieto! Wierz mi, że przychodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie oddawali czci Ojcu. (22) Wy czcicie to, czego nie znacie; my czcimy to, co znamy; bo zbawienie jest od Żydów. (23) Ale przyjdzie godzina, i teraz już jest, kiedy prawdziwi czciciele będą cześć oddawać Ojcu w duchu i w prawdzie. Bo i Ojciec szuka takich, którzy tak Go czczą. (24) Bóg jest duchem, a ci, którzy Go czczą, winni Go czcić w duchu i w prawdzie. (25) Kobieta powiedziała do Niego: Wiem, że nadchodzi Mesjasz, nazywany Chrystusem; Ten, gdy przyjdzie, wszystko nam oznajmi. (26) Jezus powiedział jej: Ja Nim jestem, który z tobą rozmawiam. (27) Wtedy przyszli Jego uczniowie i dziwili się, że rozmawiał z kobietą, jednak nikt nie powiedział: O co pytasz? lub: Dlaczego z nią rozmawiasz? (28) Zostawiła więc kobieta swój dzban i poszła do miasta, i powiedziała ludziom: (29) Chodźcie, zobaczcie człowieka, który powiedział mi wszystko, cokolwiek uczyniłam, czy to nie jest Mesjasz? (30) Wyszli więc z miasta i przyszli do Niego. (31)A w tym czasie prosili Go uczniowie, mówiąc: Rabbi! Jedz. (32) A On powiedział im: Ja mam pokarm do jedzenia, którego wy nie znacie. (33) Mówili więc uczniowie do siebie nawzajem: Czy ktoś przyniósł Mu jeść? (34) Jezus powiedział im: Moim pokarmem jest czynić wolę Tego, który mnie posłał i wypełnić Jego dzieło. (35)Czy nie wy mówicie: Jeszcze cztery miesiące, a nadejdzie żniwo? Otóż, mówię wam, podnieście swoje oczy i przypatrzcie się polom, że już są białe, gotowe do żniwa. (36) A żniwiarz, odbiera zapłatę i zbiera plon do życia wiecznego, aby i ten, który sieje, radował się razem z tym, który żnie. (37) Albowiem prawdziwe jest to słowo, że kto inny sieje, a kto inny żnie. (38) Ja was posłałem żąć to, nad czym wy się nie trudziliście; inni się trudzili, a wy korzystacie z ich trudu. (39) A wielu Samarytan z tego miasta uwierzyło w Niego dzięki słowu kobiety, która świadczyła: Powiedział mi wszystko, cokolwiek uczyniłam. (40) Gdy więc przyszli do Niego Samarytanie, prosili Go, aby u nich pozostał; i pozostał tam dwa dni. (41) I wielu więcej z nich uwierzyło dzięki Jego słowu; (42) Lecz także tej kobiecie mówili: Już nie dzięki twojemu opowiadaniu wierzymy; sami bowiem słyszeliśmy i wiemy, że Ten jest prawdziwie Zbawicielem świata – Mesjasz. (43) A po dwóch dniach wyszedł stamtąd i odszedł do Galilei. (44) Bowiem sam Jezus zaświadczył, że prorok we własnej ojczyźnie nie ma poważania. (45) Gdy więc przyszedł do Galilei, przyjęli Go Galilejczycy, widząc wszystko, co czynił w czasie święta w Jerozolimie; i oni bowiem przybyli na święto. (46) Przyszedł więc Jezus ponownie do Kany Galilejskiej, gdzie uczynił z wody wino. A był w Kafarnaum pewien dworzanin królewski, którego syn chorował. (47) Ten, gdy usłyszał, że Jezus przybywa z Judei do Galilei, poszedł do Niego i prosił Go, aby zszedł i uzdrowił jego syna; bo bliski był śmierci. (48) I Jezus powiedział do niego: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów – nie uwierzycie. (49) Dworzanin królewski powiedział do Niego: Panie! Zejdź, zanim umrze moje dzieciątko. (50) Jezus powiedział mu: Idź, syn twój żyje. I uwierzył ów człowiek słowu, które mu powiedział Jezus, i poszedł. (51) A gdy już schodził, spotkali go jego słudzy i oznajmili, mówiąc: Chłopiec twój żyje. (52)Wtedy zapytał ich o godzinę, w której poczuł się lepiej, i powiedzieli mu: Wczoraj o godzinie siódmej opuściła go gorączka. (53) Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której mu Jezus powiedział: Syn twój żyje. I uwierzył on i cały jego dom. (54) To kolejny, drugi cudowny znak, który Jezus uczynił, gdy przyszedł z ziemi judzkiej do Galilei."  
   
J 5:1nn tpnt "(1) Po tych dniach było święto żydowskie; i wstąpił Jezus do Jerozolimy. (2) A jest w Jerozolimie przy Owczej bramie sadzawka, zwana po hebrajsku Betezda, mająca pięć portyków. (3) W nich leżała wielka rzesza chorych, ślepych, chromych i sparaliżowanych, którzy oczekiwali na poruszenie wody. (4) Albowiem anioł o pewnym czasie zstępował do sadzawki i poruszał wodę; pierwszy więc, kto wstąpił po poruszeniu wody, stawał się zdrowy, jakąkolwiek chorobą był złożony. (5) A był tam pewien człowiek, chorujący od trzydziestu ośmiu lat. (6) I gdy Jezus ujrzał go leżącego, i poznał, że już przez długi czas czeka, powiedział do niego: Czy chcesz stać się zdrowy? (7) Chory odpowiedział Mu: Panie! Nie ma człowieka, który wrzuciłby mnie do sadzawki, gdy woda zostanie poruszona; a gdy ja idę, inny przede mną wstępuje. (8) Jezus powiedział mu: Wstań, weź swoje posłanie i chodź. (9) I natychmiast stał się zdrowy ten człowiek, i wziął swoje posłanie, i chodził. A tego dnia był sabat, (10) Więc mówili Żydzi do uzdrowionego: Jest sabat, nie wolno ci nosić posłania. (11) Odpowiedział im: Ten, który uczynił mnie zdrowym, powiedział mi: Weź swoje posłanie i chodź. (12) I pytali go: Kim jest człowiek, który ci powiedział: Weź swoje posłanie i chodź? (13) A ten, który został uzdrowiony, nie wiedział, kto to jest; gdyż Jezus oddalił się od tłumu będącego na tym miejscu. (14) Po tym znalazł go Jezus w świątyni i powiedział do niego: Oto stałeś się zdrowy; już więcej nie grzesz, aby nie stało ci się coś gorszego. (15) Odszedł ów człowiek i oznajmił Żydom, że to był Jezus, który uczynił go zdrowym. (16) I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, i dążyli do tego, aby Go zabić, bo to uczynił w sabat. (17) A Jezus im odpowiedział: Ojciec mój aż dotąd działa, i ja działam. (18) Dlatego tym bardziej Żydzi dążyli do tego, aby Go zabić, bo nie tylko rozluźniał rygor sabatu, ale i powiedział, że Bóg jest Jego Ojcem, i tym samym siebie czynił Bogiem. (19) W odpowiedzi więc, Jezus rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Nie może Syn sam od siebie nic uczynić, tylko to, co widzi, że czyni Ojciec; cokolwiek bowiem On czyni, to i Syn czyni to samo. (20) Bo Ojciec miłuje Syna i ukazuje Mu wszystko, co sam czyni; i pokaże Mu większe dzieła niż te, abyście je podziwiali. (21) Bo tak, jak Ojciec wzbudza umarłych i przywraca życie, tak i Syn, przywraca życie tym, którym chce. (22) Bo Ojciec w ogóle nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd przekazał Synowi, (23) Aby wszyscy czcili Syna, tak jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci Ojca, który Go posłał. (24)Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto słucha mojego słowa i wierzy Temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, ale przeszedł ze śmierci do życia. (25) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Przyjdzie godzina, i teraz już jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, będą żyć. (26) Bo jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak i dał Synowi, aby miał życie sam w sobie. (27) I dał Mu władzę i prawo sprawowania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. (28) Nie dziwcie się temu, bo nadchodzi godzina, w której wszyscy, którzy są w grobach, usłyszą Jego głos; (29) I wyjdą ci, którzy dobrze czynili, by powstać do życia; a ci, którzy źle czynili, by powstać na sąd. (30) Ja nie mogę sam od siebie nic czynić. Tak, jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli Tego, który mnie posłał. (31) Jeśli ja sam o sobie świadczę, moje świadectwo nie jest prawdziwe. (32) Jest ktoś inny, który świadczy o mnie, i wiem, że świadectwo, które o mnie wydaje, jest prawdziwe. (33) Wy posłaliście do Jana, a on zaświadczył o prawdzie. (34) Ja natomiast nie przyjmuję świadectwa od człowieka, ale to mówię, abyście wy zostali zbawieni. (35) On to był lampą, która płonie i świeci, a wy chcieliście do pewnego czasu radować się w jego świetle. (36) A ja mam świadectwo większe niż Jana; gdyż dzieła, które mi dał Ojciec, bym je wykonał, te dzieła, które właśnie czynię, świadczą o mnie, że to Ojciec mnie wysyła. (37) A Ten, który mnie posłał, Ojciec, sam świadczył o mnie. Ani głosu Jego nigdy nie słyszeliście, ani postaci Jego nie widzieliście, (38) I nie macie Jego Słowa w was mieszkającego; stąd też nie wierzycie Temu, którego On posłał. (39) Badacie Pisma, bo wydaje się wam, że macie w nich życie wieczne; a one składają świadectwo o mnie. (40) I nie chcecie przyjść do mnie, abyście mieli życie. (41) Nie przyjmuję chwały od ludzi, (42) Ale wiem o was, że nie macie miłości Bożej w sobie. (43) Ja przyszedłem w imieniu mojego Ojca, a nie przyjmujecie mnie; jeśli ktoś inny przyszedłby we własnym imieniu, tego przyjmiecie. (44) Jak możecie wierzyć wy, którzy chwałę jedni od drugich przyjmujecie, a chwały samego Boga nie szukacie? (45) Niech nie wydaje się wam, że ja was będę oskarżał przed Ojcem; oskarża was Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. (46) Jeśli bowiem uwierzyliście Mojżeszowi, uwierzyliście i mnie, gdyż on napisał o mnie. (47) Jeśli jednak pismom jego nie wierzycie, jak uwierzycie moim słowom?"  
   
   
J 6:1nn tpnt "(1) Potem oddalił się Jezus na drugi brzeg Morza Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. (2) A podążał za Nim wielki tłum, bo widzieli Jego cudowne znaki, które czynił na chorych. (3) I Jezus wszedł na górę, i siedział tam ze swoimi uczniami; (4) A była blisko Pascha, święto żydowskie. (5) Wtedy Jezus podniósł oczy i ujrzał, że wielki tłum idzie do Niego, i powiedział do Filipa: Gdzie kupimy chleba, aby oni mogli się najeść? (6) A mówił to, aby go poddać próbie; bo sam wiedział, co miał czynić. (7) Filip odpowiedział Mu: Chleba za dwieście denarów nie wystarczy dla nich, aby każdy z nich otrzymał choć trochę. (8) Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, powiedział do Niego: (9) Jest tu jeden chłopczyk, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby; ale cóż to jest na tak wielu? (10) A Jezus powiedział: Każcie, by ludzie spoczęli. A było w tym miejscu dużo trawy, i spoczęli mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy. (11) Wziął więc Jezus chleby, podziękował i rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, ile tylko chcieli. (12) A gdy byli nasyceni, powiedział swoim uczniom: Zbierzcie pozostałe kawałki, aby nic nie przepadło. (13) Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałków z tych pięciu jęczmiennych chlebów, które pozostały po jedzących. (14) Gdy więc ludzie ujrzeli cudowny znak, który uczynił Jezus, mówili: Ten prawdziwie jest prorokiem, który przychodzi na świat. (15) Gdy więc Jezus poznał, że zamierzają przyjść i Go porwać, aby uczynić Go królem, sam jeden oddalił się ponownie na górę. (16) A gdy nastał wieczór, zeszli Jego uczniowie nad morze. (17) I gdy wstąpili do łodzi, wyruszyli na drugą stronę morza do Kafarnaum. I nastała ciemność, a Jezus jeszcze nie przybył do nich. (18) Morze natomiast burzyło się, bo wiał silny wiatr. (19) Gdy więc przepłynęli około dwadzieścia pięć albo trzydzieści stadiów, ujrzeli Jezusa idącego po morzu i zbliżającego się do łodzi; i zlękli się. (20) A On im powiedział: Ja jestem, nie bójcie się. (21) I chcieli Go wziąć do łodzi, a łódź od razu znalazła się przy lądzie, do którego zmierzali. (22) Nazajutrz tłum, stojący na drugim brzegu morza, zauważył, że tam nie było innej łódki, tylko ta jedna, do której wstąpili Jego uczniowie, i że Jezus nie wstąpił do łodzi razem ze swoimi uczniami, ale uczniowie Jego odeszli sami; (23) A przypłynęły i inne łodzie z Tyberiady, blisko miejsca, gdzie jedli chleb, nad którym Pan uczynił dziękczynienie. (24) Gdy więc lud zobaczył, że nie ma tam Jezusa, ani Jego uczniów, i oni wstąpili do łódek i przybyli do Kafarnaum, szukając Jezusa. (25) I gdy znaleźli Go na drugim brzegu morza, powiedzieli do Niego: Rabbi! Kiedy tu się zjawiłeś? (26) Jezus w odpowiedzi, rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cudowne znaki, ale że jedliście chleb i zostaliście nasyceni. (27) Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy; na Nim bowiem Bóg Ojciec położył pieczęć. (28) Powiedzieli więc do Niego: Co mamy czynić, by trudzić się dziełami Boga? (29)Jezus w odpowiedzi, rzekł im: To jest dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał. (30) W związku z tym, powiedzieli do Niego: Jaki więc cudowny znak uczynisz, byśmy widzieli i wierzyli Tobie? Co zrobisz? (31) Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Dał im chleb z nieba, aby jedli. (32) Jezus więc powiedział im: Zaprawdę mówię wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. (33) Bo chlebem Bożym jest Ten, który zstępuje z nieba i daje życie światu. (34)Powiedzieli więc do Niego: Panie! Daj nam zawsze tego chleba. (35) I Jezus powiedział im: Ja jestem chlebem życia; kto do mnie przychodzi, nigdy nie zazna głodu, a wierzący we mnie, nigdy nie zazna pragnienia. (36)Lecz powiedziałem wam, że już widzieliście mnie, i nie wierzycie. (37) Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie; a tego który przychodzi do mnie, nie wyrzucę precz; (38) Bo zstąpiłem z nieba, nie żebym czynił swoją wolę, ale wolę Tego, który mnie posłał. (39) A taka jest wola Tego, który mnie posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wzbudził to w dniu ostatecznym. (40) A taka jest wola Tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne; a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (41) Szemrali więc Żydzi przeciw Niemu, bo powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. (42) I mówili: Czy to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy; jak więc mówi On teraz: Zstąpiłem z nieba? (43) Jezus więc w odpowiedzi, rzekł im: Nie szemrajcie między sobą; (44) Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie Ojciec mój, który mnie posłał; a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (45) W Prorokach jest napisane: I będą wszyscy wyuczeni przez Boga. Każdy więc, kto słyszał od Ojca i przyjął pouczenie, przychodzi do mnie. (46) Nie, żeby ktoś widział Ojca, jak tylko Ten, który jest od Boga; Ten widział Ojca. (47) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto wierzy we mnie, ma życie wieczne. (48) Ja jestem chlebem życia. (49) Ojcowie wasi zjedli mannę na pustyni i pomarli. (50) A to jest chleb, który z nieba zstępuje, aby ktoś, kto z Niego spożył, nie umarł. (51) Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba; jeśli ktoś będzie jeść z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, to moje ciało, które ja dam za życie świata. (52) Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: Jak On może dać nam do jedzenia swoje ciało? (53) Jezus więc powiedział im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli nie spożyjecie ciała Syna Człowieczego, i nie wypijecie krwi Jego, nie macie życia w sobie. (54) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (55) Gdyż moje ciało prawdziwie jest pokarmem, a moja krew prawdziwie jest napojem. (56) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, we mnie mieszka, a ja w nim. (57) Jak mnie posłał Ojciec, który żyje, i ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze mnie. (58) To jest chleb, który z nieba zstąpił; nie tak, jak ojcowie wasi zjedli mannę i umarli; kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki. (59) To powiedział w synagodze, ucząc w Kafarnaum. (60) Wtedy wielu z Jego uczniów, po usłyszeniu tych słów, powiedziało: Twarde jest to słowo, któż je może słuchać? (61)Ale Jezus, świadom w swym wnętrzu, że Jego uczniowie z tego powodu szemrzą, powiedział do nich: To was gorszy? (62) Co więc, gdy ujrzycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był wcześniej? (63) Duch jest tym, który ożywia; ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, są duchem i są życiem. (64) Ale są pośród was tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem wiedział od początku, kim są ci, co nie wierzą, i kim jest ten, co Go wyda; (65) I mówił: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może przyjść do mnie, jeśli nie jest mu to dane od mojego Ojca. (66) Od tego czasu wielu Jego uczniów zawróciło i więcej z Nim nie chodziło. (67)Jezus powiedział wtedy do dwunastu: Czy może i wy chcecie odejść? (68) I odpowiedział Mu Szymon Piotr: Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego, (69) A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Mesjasz – Syn Boga żywego. (70) Jezus odpowiedział im: Czy nie ja wybrałem was dwunastu? A jeden z was jest diabłem. (71) A to mówił o Judaszu, synu Szymona Iskarioty; bo ten miał zamiar Go wydać, będąc jednym z dwunastu.  
   
   

 

….aaaaa


Kategorie: biblia, jan wakacje 2020


Słowa kluczowe: ewangelia jana, j4, j5, j6


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
11 lipca 2020 (sobota), 13:19:19

Księga Koheleta na Śniadaniu z Salomonem

Po studiowaniu Księgi Koheleta, w ramach Śniadań z Salomonem, w marcu i kwietniu 2020, w Cowork, w czasie pandemii.


Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej,
a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej.
I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga, 
lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg!
(Koh 11:9)

 

W załączniku plik w Wordzie, z tekstem wg BT.


Dopisek z sierpnia '2023

Praca nad księgą posunęła się, a jej efekty są w katalogu: _księgi_biblii/Koh


Kategorie: _blog, biblia, śniadania z salomonem


Słowa kluczowe: kohelet, eklezjasta, marność, Śniadania z salomonem


Komentarze: (2)

Mat (W71), August 20, 2020 19:33 Skomentuj komentarz


Jak możesz to napisz coś o Melchizedeku. To jest dopiero ciekawa postać :D. Polecam wydanie "Alchemika" w przekładzie rosyjskim, gdzie postać, które występuje tylko w kilku linijkach jest główną personą okładki. Plus ciekawe tło :). Pozdro P.S. Ciekawe jest to dlaczega mając do wyboru cyfry od 1 do 99 wpisałem 71 w nicku (nikt nie patrzy najpierw na sposób weryfikacji potwierdzenia komentarza), co stanowi jedną z liczb sumy podanej w działaniu weryfikacyjnym. Heh, a dobre jest to, liczba 71, obok cyfry 3 jest dla mnie na swój sposób ważna.

wojtek, September 1, 2020 18:49 Skomentuj komentarz


Ale ja nie znam się na Melchizedeku, nic więcej niż te 3 miejsca w Piśmie, gdzie się pojawia.

Skomentuj notkę
9 lipca 2020 (czwartek), 12:37:37

Ważne wersety z Listu do Rzymian

Ważne wersety z Listu do Rzymian opracowanie na spotkaniu KFC, 27 maja 2020

Ważne wersety z Listu do Rzymian

(opracowanie na spotkaniu KFC, 27 maja 2020)

Wstęp

  • Rz 1:1: "Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany apostoł, odłączony do głoszenia ewangelii Boga;"
  • Rz 1:12: "To znaczy, abyśmy się wzajemnie pocieszyli obopólną wiarą, waszą i moją."
  • Czym jest dobra nowina:
    Rz 1:16: "ewangelia jest mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka."

 

Zła nowina:

  • Rz 1:21-22: "Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce. Podając się za mądrych, zgłupieli;"
  • Rz 1:21-22: "Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce. Podając się za mądrych, zgłupieli;"
  • Rz 2:20-24 ubg "(20) Wychowawcę bezrozumnych, nauczyciela niemowląt, mając w prawie kształt wiedzy i prawdy. (21) Ty więc, który uczysz drugiego, samego siebie nie uczysz? Ty, który głosisz, że nie wolno kraść, kradniesz? (22) Ty, który mówisz, że nie wolno cudzołożyć, cudzołożysz? Ty, który się brzydzisz bożkami, dopuszczasz się świętokradztwa? (23) Ty, który się chlubisz prawem, przez przekraczanie prawa znieważasz Boga? (24) Ponieważ z waszego powodu, jak jest napisane, poganie bluźnią imieniu Boga."

 

Ewangelia:

  • Rz 3:23: "Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga;"
  • Rz 3:28: "Tak więc twierdzimy, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa."
  • Rz 5:1: "Będąc więc usprawiedliwieni przez wiarę, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;"
  • Rz 6:23: "Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu."
  • Rz 10:8-10: "Ale cóż mówi: Blisko ciebie jest słowo, na twoich ustach i w twoim sercu. To jest słowo wiary, które głosimy: Jeśli ustami wyznasz Pana Jezusa i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wskrzesił go z martwych, będziesz zbawiony. Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości, a ustami wyznaje się ku zbawieniu."

 

Konsekwencje zbawienia:

  • Rz 5:8-10: "Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł. Tym bardziej więc teraz, będąc usprawiedliwieni jego krwią, będziemy przez niego ocaleni od gniewu. Jeśli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć jego Syna, tym bardziej, będąc pojednani, będziemy ocaleni przez jego życie."
  • Rz 6:23: "Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu."
  • Rz 7:17-25; 8:1-2: "Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka. Gdyż wiem, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro, bo chęć jest we mnie, ale wykonać tego, co jest dobre, nie potrafię. Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię. A jeśli robię to, czego nie chcę, już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka. Odkrywam więc w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, trzyma się mnie zło. Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka. Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach. Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci? Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Tak więc ja sam umysłem służę prawu Bożemu, lecz ciałem prawu grzechu. Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, którzy nie postępują według ciała, ale według Ducha. Gdyż prawo Ducha życia, które jest w Jezusie Chrystusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci."
  • Rz 8:9: "Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego."
  • Rz 8:9-11: "Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego. Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest żywy przez usprawiedliwienie. A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego, który mieszka w was."
  • Rz 8:28: "A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga."

 

O Żydach i miłości Pawła do nich:

  • Rz 9:1-5: "Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię, co mi poświadcza moje sumienie w Duchu Świętym; Że odczuwam wielki smutek i nieustający ból w moim sercu. Pragnąłbym bowiem sam być odłączony od Chrystusa za moich braci, za moich krewnych według ciała. Są to Izraelici, do których należy usynowienie, chwała, przymierza, nadanie prawa, służba Boża i obietnice; Do których należą ojcowie i z których według ciała pochodzi Chrystus, który jest nad wszystkimi, Bóg błogosławiony na wieki. Amen."
  • Rz 10:1: "Bracia, pragnieniem mego serca i modlitwą, którą zanoszę do Boga za Izrael, jest jego zbawienie."

 

Najważniejsze wezwanie:

  • Rz 12:1-2: "Proszę (dosł: wzywam) więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest wasza rozumna służba. A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga."

 

Konsekwencja wdrożenia 12:2 - (przykład) uporządkowane życie społeczne. 

  • Rz 13:1-2: "Każdy człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim; bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te, które są, przez Boga są ustanowione. Przeto kto się przeciwstawia władzy, przeciwstawia się Bożemu postanowieniu; a ci, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie potępienie ściągają."

 

O kotach:

  • Rz 8:19-23: "Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych. Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei; Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych. Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach rodzenia aż dotąd. A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała."

 

Doksologia:

  • Rz 11:33-36: "O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi! Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą? Lub kto pierwszy mu coś dał, aby otrzymać odpłatę? Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen."

 


Kategorie: biblia, lekcja, ważne wersety


Słowa kluczowe: List do Rzymian, Rz, wersety


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
8 lipca 2020 (środa), 15:06:06

List do Hebrajczyków studiowany z IPP-KTW, 2018 - ładne wersety.

W efekcie powstała między innymi ładna lista wersetów do zapamiętania:
PDF do druku (3 strony) w załączniku.

Materiał może być używany do przelecenia poprzez list do Hebrajczyków w godzinę.

Ładne wersety z Listu do Hebrajczyków

Wybrane w trakcie studium Listu w grupie IPP-KTW, w 2018 roku, do zapamiętania

Hbr 1:1-2 tpnt 

Bóg, który wielokrotnie i wieloma sposobami mówił dawniej do ojców przez proroków, w te ostatnie dni przemówił do nas w osobie Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy i przez którego uczynił okresy czasu.

Hbr 1:1-2 bt5 

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.

Hbr 1:1-2 eib

Bóg, który stopniowo i na wiele sposobów objawiał dawniej swoje Słowo ojcom przez proroków, w tych ostatnich dniach przemówił do nas w osobie Syna. Jego ustanowił dziedzicem wszystkiego. Przez Niego również stworzył wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni.

Hbr 2:17-3:2 tpnt 

[ Syn ] zobowiązany był, aby we wszystkim zostać upodobnionym do braci, by stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem przed Bogiem, dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem doznał cierpień, będąc poddawany próbie, w tym może dopomóc tym, którzy są poddawani próbie. Dlatego też, bracia święci, uczestnicy powołania niebiańskiego, patrzcie uważnie na apostoła i arcykapłana naszego wyznania, Jezusa Chrystusa, wiernego Temu, który Go ustanowił, podobnie jak Mojżesz był wierny w całym Jego domu. (-> 12:1)

Hbr 3:1-2 eib

Stąd, bracia święci, współuczestnicy powołania niebieskiego, skupcie uwagę na Jezusie, Apostole i Arcykapłanie wyznawanych przez nas prawd,wiernym Temu, który Go wyznaczył, podobnie jak Mojżesz był wierny w całym Jego domu. (-> 12:1-2)

Heb 3:12-13

(ważny - propozycja Basi)

Hbr 4:12 tpnp

Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż każdy miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia (#1) duszy, jak i (#2) ducha, stawów, jak i szpiku, zdolne do osądzenia (#1) zamysłów i (#2) intencji serca.

Hbr 4:14-16 tpnt

Mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno naszego wyznania. Nie mamy bowiem arcykapłana, nie mogącego współczuć w naszych słabościach, lecz takiego, który na podobieństwo nam, doświadczony jest we wszystkim, oprócz grzechu. Zbliżajmy się więc z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę, a we właściwym czasie pomoc.

Hbr 5:1-2 eib

Każdy arcykapłan wybierany jest spośród ludzi i wyznaczany ze względu na ludzi do prowadzenia spraw dotyczących Boga. Jego zadaniem jest składanie darów i ofiar za grzechy, a czyni to jako ten, który potrafi zrozumieć nieświadomych i błądzących, bo sam podlega słabościom.

Hbr 5:1-2 tpnt 

Albowiem każdy arcykapłan wzięty z ludzi, za ludzi jest ustanowiony w obecności Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy, który może okazywać współczucie nieświadomym i błądzącym, bo sam poddany jest słabości. 

Heb 5:13-14,-6:1-17 tpnp

Każdy, kto karmi się mlekiem, jest niedoświadczony w nauce sprawiedliwości, bo jest niemowlęciem. Dojrzałym natomiast, właściwy jest stały pokarm; ci dzięki praktyce mają zmysły wyćwiczone do rozróżniania tego, co dobre, a także i złe. (6:1) Dlatego też pozostawiając początek nauki Chrystusa, wznieśmy się ku doskonałości, nie zakładając ponownie fundamentu o upamiętaniu się z martwych uczynków i o wierze w Boga, O nauce o chrztach, o wkładaniu rąk, także o powstaniu z martwych i o sądzie wiecznym.

Heb 6:1n eib

Fundament [ składa się z ] z prawd o …

  1. odwróceniu się od martwych uczynków (tpnp: upamiętaniu, bg, bp: pokucie, gr: metanoja), (->Ef 2:10, ->9:14)
  2. zawierzeniu Bogu (tpnp: wierze w Boga, bt: wyznanie wiary, erb: zawierzenie; nś: poleganiu na Bogu),
  3. z nauki o chrztach (lm, gr: zanurzaniu, bw: obmywaniach (błąd)),
  4. o nakładaniu rąk, 
  5. o zmartwychwstaniu (->1Kor 15),
  6. o sądzie wiecznym (-> Ap20:11n).

Heb 6:18b-19

…...trzymajcie się nadziei….. (opracować)….. 

Heb 8:1

Z naszych rozważań wynika głównie to, że mamy takiego Arcykapłana, który zajął miejsce w niebie, po prawej stronie Majestatu.

Hbr 8:7-12 tpnt

Bo gdyby to pierwsze [ przymierze ] było nienaganne, to nie szukano by miejsca na drugie. Obwiniając ich bowiem mówi: Oto nadchodzą dni, mówi Pan, gdy zawrę ostateczne z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze, nie według przymierza, które uczyniłem z ich ojcami, w dniu kiedy ująłem ich za rękę, aby wyprowadzić ich z ziemi egipskiej; gdyż oni nie wytrwali w moim przymierzu i ja ich zlekceważyłem, mówi Pan.
Bo takie jest przymierze, które ustanowię z domem Izraela w owych dniach, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i wypiszę je na ich sercach, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem. I nikt nie będzie uczył swojego bliźniego, i nikt swojego brata, mówiąc: Poznaj Pana; wszyscy bowiem mnie poznają, od najmniejszego z nich, aż do największego z nich. Bo miłosierny będę dla ich nieprawości, a ich grzechów i bezprawia nie wspomnę więcej. (-> Jer 31:31nn)

Hbr 9:24-25 tpnt

Chrystus bowiem wszedł nie do uczynionego ręką świętego świętych, które byłoby odbiciem prawdziwego, lecz do samego nieba, aby teraz być obecnym w naszym imieniu przed obliczem Boga i nie po to, by wiele razy ofiarowywać samego siebie, tak jak arcykapłan wchodzi do świętego świętych co roku z cudzą krwią.

Hbr 9:28 tpnt

Chrystus, raz będąc ofiarowany, aby wziąć na siebie grzechy wielu, drugi raz, już bez żadnego związku z grzechem, ukaże się tym, którzy Go oczekują ku zbawieniu.

Heb 9.27-28 eib

I jak postanowiono, że człowiek raz umiera, a potem czeka go sąd, tak Chrystus, raz złożony w ofierze, aby wziąć na siebie grzechy wielu, drugi raz ukaże się tym, którzy Go wyczekują, nie ze względu na grzech, ale dla ich zbawienia. (Ap 20:6; J5:24)

Hebr 10:1, 14 eib

Prawo, jako zawierające w sobie cień przyszłych przywilejów, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, składane stale rok w rok, w ogóle nie może doprowadzić do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą. (…) Jedną bowiem ofiarą na zawsze uczynił doskonałymi tych, których uświęca.

Heb 10:23 tpnt

Zachowujmy wyznanie niewzruszonej nadziei, bo godny zaufania jest Ten, który obiecał.

Hbr 10:24-25 tpnt

Przypatrujmy się jedni drugim, aby pobudzać się do miłości i dobrych czynów, nie porzucając naszych wspólnych zgromadzeń, jak to u niektórych jest w zwyczaju, ale zachęcajmy się; i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się ten dzień.

Heb 11:1-2 eib

Wiara jest podstawą spełnienia się tego wszystkiego, co jest treścią nadziei; przekonaniem o prawdziwości tego, co niewidzialne. Ze względu na nią starsi ludu otrzymali dobre świadectwo.

Hbr 11:1-2 bt5

Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. To dzięki niej przodkowie otrzymali świadectwo.

Hbr 11:1-2 bw

A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy. Wszak jej zawdzięczają przodkowie chlubne świadectwo.

Hbr 11:1-2 tpnt

Wiara więc jest istotą tego, w czym pokładamy nadzieję, przekonaniem o rzeczach, których nie widzimy, przez nią przodkowie otrzymali chlubne świadectwo.

Hbr 11:6 tpnt

[O Henochu bo ] bez wiary nie można podobać się Bogu; ten bowiem, kto zbliża się do Boga, musi wierzyć, że On jest, i że wynagradza tych, którzy Go szukają.

Heb 11:6b

Bóg nagradza tych którzy go szukają.

Hbr 11:40-12:3 eib

Bóg bowiem, ze względu na nas, przewidział coś lepszego, to znaczy, by doprowadzić ich (bohaterów wiary) do doskonałości wraz z nami. (1) Z tego powodu my, otoczeni tak wielką rzeszą świadków, odrzućmy wszelkie przeszkody oraz krępujący nas grzech i biegnijmy wytrwale w wyznaczonym nam wyścigu. (2) Utkwijmy wzrok w Jezusie, w Tym, który wzbudza i doskonali wiarę, i który ze względu na czekającą Go radość wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zajął miejsce po prawej stronie tronu Boga. (3) Pomyślcie o Tym, który ze strony grzeszników doznał wobec siebie takiej wrogości, abyście, zniechęceni, nie upadli na duszy.

Hbr 12:1-3 eib

Z tego powodu my, otoczeni tak wielką rzeszą świadków, odrzućmy wszelkie przeszkody oraz krępujący nas grzech i biegnijmy wytrwale w wyznaczonym nam wyścigu. Utkwijmy wzrok w Jezusie, w Tym, który wzbudza i doskonali wiarę, i który ze względu na czekającą Go radość wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zajął miejsce po prawej stronie tronu Boga. Pomyślcie (tpnp: rozważcie, ns: głęboko rozważcie) o Tym, który ze strony grzeszników doznał wobec siebie takiej wrogości, abyście, zniechęceni, nie upadli na duszy. (-> 3:1-2)

Hbr 12:4 eib

W walce z grzechem nie opieraliście się jeszcze aż do przelania krwi.

Heb 12:6

…. karze i …. i o miłowaniu i o wychowywaniu….

Hbr 13:7-8 tpnt

Pamiętajcie o swoich przewodnikach, którzy wam głosili Słowo Boże; a patrząc na koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę. Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.

Heb 13:8

Jezus Chrystus wczoraj i dziś — ten sam i na wieki.

Hebr 13:14

Nie mamy tu bowiem miasta trwałego, ale tego, które ma nadejść szukamy (EIB: tęsknimy za nim).

Hbr 13:15 tpnt

Przez Niego [ Jezusa ] więc nieustannie składamy Bogu ofiarę chwały, to jest owoc warg wyznających Jego imię.

Hbr 13:20-21 eib

A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego Przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego Pasterza owiec, naszego Pana Jezusa, niech was wydoskonali we wszystkim, co jest przydatne do spełnienia Jego woli, czyniąc w nas to, co jest miłe w Jego oczach, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki.
Amen.


Kategorie: biblia, lekcja, ważne wersety


Słowa kluczowe: hebr, hbr, List do Hebrajczyków, IPP-KTW, IPP


Pliki


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
28 czerwca 2020 (niedziela), 21:58:58

Daniel dowiedział się do będzie w przyszłości (Dan 9:24)

Uwagi:

 Treść analizowano zdania:

Dn 9:24 BT5 "Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić Święte świętych."
Dn 9:24 UBG "Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego."

Co się wydarzy w ciągu tych 70 tygodni nad Izraelem i Jerozolimą?

# LXX Reformowani BT UBG Uwagi
1 pełne wygaśnięcie grzechu dopełni się zbrodnia położyć kres nieprawości zakończenie przestępstwa  -> Ap 20:1-3?
2 podstemplowanie grzechów przypieczętowany będzie grzech grzech obłożyć pieczęcią zgładzenie grzechów  
3 całkowite wymazanie nieprawości i zmazana wina,      
4 odpokutowanie przestępstw   odpokutować występek przebłaganie za nieprawość  
5 zaprowadzenie wiecznej sprawiedliwości przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość wprowadzić wieczną sprawiedliwość wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości  -> 2P 3:13-18: "Lecz my, zgodnie z jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się ...
6 podstępowanie widzenia i proroctwa potwierdzi się, widzenie i prorok przypieczętować widzenie i proroka opieczętowanie widzenia i proroctwa  
7 namaszczenie miejsca najświętszego Najświętsze będzie namaszczone namaścić Święte świętych namaszczenie Najświętszego  

 

 

 

 Objawienie, rozdział 20

(1) Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (2) I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (3) I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. (Ap 20:1-3 bt5)


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan9, dan9:24, dn9


Komentarze: (1)

wojtek, June 30, 2023 10:52 Skomentuj komentarz


Wojtek:
Wypisz czynności, które pojawiają się w tym fragmencie:
"Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić Święte świętych."

Chat-GPT:
W fragmencie, który podałeś, można zidentyfikować następujące czynności:

Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem.
Położono kres nieprawości.
Obłożono grzech pieczęcią.
Odpokutowano występek.
Wprowadzono wieczną sprawiedliwość.
Przypieczętowano widzenie i proroka.
Namaszczono Święte świętych.

Pamiętaj, że niektóre z tych czynności są opisowe lub symboliczne, odnoszące się do kontekstu religijnego lub duchowego.

Skomentuj notkę
20 czerwca 2020 (sobota), 19:58:58

Proroctwo o tygodniach (Dan 9b)

Uwagi:

Ogólny zarys wizji

  • 9:24 - co się ma wydarzyć w przyszłości, w ciągu 70 tygodni

  • 9:25 - co się wydarzy w 7 + 62 tygodni: od słowa o odbudowie do Mesjasza

  • 9:26 - co po 69 tygodniach: zabicie Mesjasza, bez świątyni do wojny

  • 9:27 - przymierze, jeden tydzień, w połowie zniesienie ofiar i spustoszenie świątyni, no i kres

Analiza

Treść  Dn 9:1nn bt5 Komenatarz 

(1) W pierwszym roku Dariusza z rodu Medów, syna Artakserksesa, sprawującego władzę nad królestwem chaldejskim, (2) w roku pierwszym jego panowania, 

Kiedy?
ja, Daniel, dociekałem w Pismach liczby lat, które objawił Pan prorokowi Jeremiaszowi, że ma się dopełnić siedemdziesiąt lat spustoszenia Jerozolimy.  
(…)  

Modlitwa Daniela 

 (…)  

 Proroctwo o tygodniach - wstęp

(20) Gdy jeszcze mówiłem i modliłem się, wyznając grzechy swoje, swojego narodu, Izraela, i składając przed Panem, Bogiem moim, błagania za świętą górę mojego Boga, (21) gdy więc jeszcze wymawiałem [słowa] modlitwy, mąż Gabriel, którego spostrzegłem przedtem, przybył do mnie, lecąc pośpiesznie, w porze wieczornej ofiary.
  • LXX: modliłem się głośno
  • maż Gabriel - czy to ten co był u panny Marii?
(22) Przybył, rozmawiał ze mną i powiedział: Danielu, wyszedłem teraz, by ci dać całkowite zrozumienie. (23) Gdy zacząłeś błagalne modlitwy, wypowiedziano słowo, ja zaś przybyłem, by ci je oznajmić. Ty jesteś bowiem [mężem] umiłowanym. 
  • całkowite? zrozumienie?
  • LXX: wyszło słowo - od kogo?
Przeniknij więc słowo i zrozum widzenie:   

  Proroctwo o tygodniach 

(24) Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by ...

 

LXX: Siedemdziesiąt tygodni odkrojono twojemu ludowi i świętemu miastu na ...

 

UBG: Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na ...

Proroctwo

  • Ustalono 70 tygodni
    • nad narodem Izraelem
    • i nad świętym miastem - pewnie Jerozolima
    • pytanie: czy to dotyczy Kościoła?
  • LXX: odkrojono
  • Przypomnieć sobie jak Żydzi liczą lata: np. ile lat trwała niewola egipska? ile jest lat sędziów (wg Gal)? -> To ciekawy zwyczaj nieliczenia lat niewoli.

… (1) położyć kres nieprawości, (2) grzech obłożyć pieczęcią i (4) odpokutować występek, a (5) wprowadzić wieczną sprawiedliwość, (6) przypieczętować widzenie i proroka i (7) namaścić Święte świętych.

 

LXX: … (1) na pełne wygaśnięcie grzechu, (2) na podstemplowanie grzechów, (3) na całkowite wymazanie nieprawości, (4) na odpokutowanie przestępstw, na (5) zaprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na (6) podstępowanie widzenia i proroctwa i na (7) namaszczenie miejsca najświętszego

 

UBG … na (1) zakończenie przestępstwa, na (2) zgładzenie grzechów i (4) na przebłaganie za nieprawość, na (5) wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na (6) opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na (7) namaszczenie Najświętszego.

Wyliczanka. Po co to 70 tygodni?

-> osobna notka: Daniel dowiedział się do będzie w przyszłości (Dan 9:24)

(25) Ty zaś wiedz i rozumiej:   
Od chwili, kiedy wypowiedziano słowo, że nastąpi powrót i zostanie odbudowana Jerozolima, do Władcy-Pomazańca - siedem tygodni;

LXX: Władcy-Pomazańca, który będzie przewodnikiem

UBG: od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni


  • Władca-Pomazaniec
  • wypowiedzenie słowa o powrocie i odbudowie Jerozolimy
  • 7 tygodni

BT: i w ciągu sześćdziesięciu dwu tygodni zostaną odbudowane dziedziniec i wał, jednak w czasach pełnych ucisku.

 

UBG:  i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.

LXX: odbudowany plac i mur i wtedy wyczerpie się czas

 

  • w ciągu tych 62 tygodni zostanie odbudowany dziedziniec i wał
  • ale będzie to w czasach pełnych ucisku

(26) A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie zgładzony i nie będzie dla niego... 

 

LXX: 

 

UBG: A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.

  • po 62 tygodniach
  • Mesjasz zostanie zgładzony
  • i nie będzie dla niego ... problem z tekstem, ale wg Teodocjona: "i nie ma w nim winy". 
  • (26) A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie.
Miasto zaś i świątynia zginą wraz z wodzem, który nadejdzie.
  • Miasto i świątynia zginą wraz z wodzem, który nadejdzie
  • Wodzem? eib, bg, bw: księciem

26b:

  • EIB:  a miasto i świątynię splądruje lud przychodzącego księcia, jego zaś kresem powódź — i do końca wojna, postanowione spustoszenia.
  • UBG: A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.
  • BW: lud księcia, który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, potem nadejdzie jego koniec w powodzi i aż do końca będzie wojna i postanowione spustoszenie.
Koniec jego nastąpi wśród powodzi, i do końca wojny potrwają zamierzone spustoszenia.
  • koniec miasta wśród powodzi
  • do końca wojny będą spustoszenia
(27)  Utrwali on przymierze dla wielu w ciągu jednego tygodnia. A około połowy tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara pokarmowa. 
  •  On? Kto?
    • ten wódź co nadejdzie (.26)
    • Pomazaniec (.25b)
    • Władca-Pomazaniec (.25a)
  • Utrwali on przymierze w ciągu tygodnia
  • około połowy tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara pokarmowa
Na skrzydle zaś świątyni będzie ohyda ziejąca pustką i przetrwa aż do końca, do czasu ustalonego na spustoszenie.
  • Na skrzydle świątyni będzie ohyda
  • przetrwa do końca czasu przeznaczonego na spustoszenie

 

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan9


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
20 czerwca 2020 (sobota), 19:58:58

Modlitwa Daniela (Dan 9a)

Uwagi:

  • W ramach spotkania IPP-KTW 21 czerwca 2020 roku przeczytaliśmy Modlitwę Daniela.
  • Reszta (proroctwo) na inne spotkanie.
Treść  Dn 9:1nn bt5 Komenatarz 

(1) W pierwszym roku Dariusza z rodu Medów, syna Artakserksesa, sprawującego władzę nad królestwem chaldejskim, (2) w roku pierwszym jego panowania, 

Kiedy?
ja, Daniel, dociekałem w Pismach liczby lat, które objawił Pan prorokowi Jeremiaszowi, że ma się dopełnić siedemdziesiąt lat spustoszenia Jerozolimy.
  • Kiedy żył Jeremiasz?
  • Co o tym mówił Jeremiasz? Jr 25:1-11-13
    • Jr 25,11 - Cały ten kraj zostanie spustoszony i opuszczony, a narody będą służyć królowi babilońskiemu przez siedemdziesiąt lat. (12) A po upływie siedemdziesięciu lat ukarzę króla Babilonu i ten naród ...
    • Jr 29,10 - To jednak mówi Pan: Gdy dla Babilonu upłynie siedemdziesiąt lat, nawiedzę was i wypełnię na was swoją pomyślną zapowiedź, by was znów przyprowadzić na to miejsce. (11) Jestem bowiem świadomy zamiarów, jakie zamyślam co do was - wyrocznia Pana - zamiarów pełnych pokoju, a nie zguby, by zapewnić wam przyszłość, jakiej oczekujecie. (12) Będziecie Mnie wzywać, zanosząc do Mnie swe modlitwy, a Ja was wysłucham. (13) Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, albowiem będziecie Mnie szukać z całego serca. 
(3) Zwróciłem więc swe oblicze do Pana Boga, oddając się modlitwie i błaganiu w postach, pokucie i popiele.  

Modlitwa Daniela 

(4) I modliłem się do Pana, Boga mojego, wyznawałem i mówiłem:  
O Panie, Boże mój, wielki i straszliwy, który dochowujesz wiernie przymierza tym, co Ciebie kochają i przestrzegają Twoich przykazań.

O Bogu, adresacie modlitw:

  • wielki
  • straszny? - inne słowa???
  • dochowuje wiernie przymierza ?
  • jest wierny względem tych co go kochają? Co to znaczy kochają?
  • przestrzegają przykazań
(5) Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od Twoich przykazań. (6) Nie byliśmy posłuszni Twoim sługom, prorokom, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, do naszych przywódców, do naszych przodków i do całej ludności kraju.

O ludziach, których reprezentuje Daniel:

 

(7) U Ciebie, Panie, sprawiedliwość, a u nas wstyd na twarzach, jak to jest dziś u nas - mieszkańców Judy i Jerozolimy, i całego Izraela, u bliskich i dalekich, we wszystkich krajach, dokąd ich wypędziłeś z powodu niewierności, jaką Ci okazali.

Wstyd!

  • wstyd - co to?
  • Juda i Jerozolima i cały Izrael, i bliscy i dalecy ….
  • … i wer wszystkich krajach ….
  • … - jaki jest stan Izraela wtedy?
  • wypędziłeś - to zrobił Bóg!
 (8) Panie! Wstyd na naszych twarzach, naszych królów, naszych przywódców i naszych ojców, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
  • wstyd - co to?
  • królowie, przywódcy, ojcowie - co to za kategoria?

(9) Ale Pan, Bóg nasz, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu (10) i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować według wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków. (11) Cały Izrael przekroczył Twoje Prawo i pobłądził, nie słuchając Twego głosu. Spadło na nas przekleństwo [poparte] przysięgą, które zostało zapisane w Prawie Mojżesza, sługi Bożego; zgrzeszyliśmy bowiem przeciw Niemu.

  • Prawo Mojżesza -> Piąta Księga Mojżeszowa 28.58-68 -> na końcu
  • Mają Mojżesz i proroków -> Łk 16:b (Łazarz i bogacz)
(12) Spełnił więc słowo, jakie wypowiedział przeciw nam i naszym władcom, którzy panowali nad nami, że sprowadzi na nas wielkie nieszczęście, jakiego nie było pod całym niebem, a jakie spadło na Jerozolimę. (13) Tak jak zostało napisane w Prawie Mojżesza, przyszło na nas całe to nieszczęście; nie przebłagaliśmy Pana, Boga naszego, odwracając się od naszych występków i nabywając znajomości Twej prawdy.

Wypełnienie zapowiedzi.

  • Prawo Mojżesza -> Piąta Księga Mojżeszowa 28.58-68 -> na końcu

(14) Czuwał więc Pan nad nieszczęściem i sprowadził je na nas, bo Pan, Bóg nasz, jest sprawiedliwy we wszystkich swych poczynaniach, my zaś nie usłuchaliśmy Jego głosu.

 

(15) A teraz, Panie, Boże nasz, który wyprowadziłeś swój naród z ziemi egipskiej mocną ręką, zyskując sobie imię, jakie trwa do dziś: zgrzeszyliśmy i popełniliśmy nieprawość.

 

(16) Panie, według Twojego miłosierdzia, niech ustanie Twój zapalczywy gniew nad Twoim miastem, Jerozolimą, nad Twoją świętą górą. Bo z powodu naszych grzechów i przewinień naszych przodków stała się Jerozolima i lud Twój przedmiotem szyderstwa u wszystkich wokół nas.

Prośba

(17) Teraz zaś, Boże nasz, wysłuchaj modlitwy Twojego sługi i jego błagań i rozjaśnij swe oblicze nad świątynią, która leży zniszczona - ze względu na Ciebie, Panie! (18) Nakłoń, mój Boże, swego ucha i wysłuchaj! Otwórz swe oczy i zobacz nasze spustoszenie i miasto, nad którym wzywano Twego imienia.

 

 Albowiem zanosimy modlitwy do Ciebie, opierając się nie na naszej sprawiedliwości, ale ufni w Twoje wielkie miłosierdzie.

 
(19) Usłysz, Panie! Odpuść, Panie! Panie, zwróć uwagę i działaj niezwłocznie, przez wzgląd na siebie samego, mój Boże!

Usłysz, Panie! Odpuść, Panie!

Panie, zwróć uwagę i działaj niezwłocznie.

Bo Twojego imienia wzywano nad Twym miastem i nad Twym narodem.

 

 

 
   

 Proroctwo o tygodniach - wstęp

(20) Gdy jeszcze mówiłem i modliłem się, wyznając grzechy swoje, swojego narodu, Izraela, i składając przed Panem, Bogiem moim, błagania za świętą górę mojego Boga, (21) gdy więc jeszcze wymawiałem [słowa] modlitwy, mąż Gabriel, którego spostrzegłem przedtem, przybył do mnie, lecąc pośpiesznie, w porze wieczornej ofiary.
  • LXX: modliłem się głośno
  • maż Gabriel - czy to ten co był u panny Marii?
(22) Przybył, rozmawiał ze mną i powiedział: Danielu, wyszedłem teraz, by ci dać całkowite zrozumienie. (23) Gdy zacząłeś błagalne modlitwy, wypowiedziano słowo, ja zaś przybyłem, by ci je oznajmić. Ty jesteś bowiem [mężem] umiłowanym. 
  •  całkowite? zrozumienie?
  • LXX: wyszło słowo - od kogo?
Przeniknij więc słowo i zrozum widzenie:   

  Proroctwo o tygodniach 

(24) Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić Święte świętych.

 

 

UBG: Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.

 

(25) Ty zaś wiedz i rozumiej:   
Od chwili, kiedy wypowiedziano słowo, że nastąpi powrót i zostanie odbudowana Jerozolima, do Władcy-Pomazańca - siedem tygodni;

LXX: Władcy-Pomazańca, który będzie przewodnikiem

UBG: od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni


 

BT: i w ciągu sześćdziesięciu dwu tygodni zostaną odbudowane dziedziniec i wał, jednak w czasach pełnych ucisku.

 

UBG:  i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.

LXX: odbudowany plac i mur i wtedy wyczerpie się czas

 

 

(26) A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie zgładzony i nie będzie dla niego... 

 

LXX: 

 

UBG: A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.

 
Miasto zaś i świątynia zginą wraz z wodzem, który nadejdzie.  
Koniec jego nastąpi wśród powodzi, i do końca wojny potrwają zamierzone spustoszenia.  
(27)  Utrwali on przymierze dla wielu w ciągu jednego tygodnia. A około połowy tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara pokarmowa.   
Na skrzydle zaś świątyni będzie ohyda ziejąca pustką i przetrwa aż do końca, do czasu ustalonego na spustoszenie.  

 

 

Piąta Księga Mojżeszowa 28.58-68

(58) Jeśli nie będziesz wypełniał wszystkich słów tego Prawa, zapisanych w tej księdze, bojąc się chwalebnego i straszliwego tego Imienia: Pana, Boga swego, (59) Pan nadzwyczajnymi plagami dotknie ciebie i twoje potomstwo, plagami ogromnymi i nieustępliwymi: ciężkimi i długotrwałymi chorobami. (60) Sprawi, że przylgną do ciebie wszystkie zarazy Egiptu: drżałeś przed nimi, a one spadną na ciebie. (61) Także wszystkie choroby i plagi, nie zapisane w księdze tego Prawa, ześle Pan na ciebie, aż cię wytępi. (62) Mała tylko liczba ludzi pozostanie z was, którzy liczni jesteście jak gwiazdy na niebie, za to, że nie słuchaliście głosu Pana, Boga swego.

(63) Jak podobało się Panu dobrze czynić wam, rozmnażając was, tak będzie się Panu podobało zniszczyć i wytępić was, i usunąć z powierzchni ziemi, którą idziecie posiąść. (64) Pan cię rozproszy pomiędzy wszystkie narody, od krańca do krańca ziemi, tam będziesz służył cudzym bogom z drewna i kamienia, których nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie.

(65) Nie zaznasz pokoju u tych narodów ani stopa twej nogi tam nie odpocznie. Da ci tam Pan serce drżące ze strachu, oczy wypłakane z tęsknoty i duszę utrapioną. (66) Życie twe będzie u ciebie jakby w zawieszeniu: będziesz drżał dniem i nocą ze strachu, nie będziesz pewny życia. (67) Rano powiesz: Któż sprawi, by nadszedł wieczór, a wieczorem: Któż sprawi, by nadszedł poranek - a to ze strachu, który twe serce będzie odczuwać na widok, jaki stanie przed twymi oczami.

(68) Pan cię odprowadzi okrętami i drogą do Egiptu, o którym ci powiedziałem: Nie będziesz go już oglądać. A kiedy zostaniesz sprzedany twoim wrogom jako niewolnik i niewolnica, nikt cię nie wykupi. (Pwt 28:58-68 bt5)

 Objawienie, rozdział 20

(1) Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (2) I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (3) I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. (Ap 20:1-3 bt5)


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan9, modlitwa daniela


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
16 czerwca 2020 (wtorek), 11:52:52

Elity i ludzie

Taki fajny kawałek z ewangelii Jana znalazłem:

(45) Straż wróciła więc do arcykapłanów i faryzeuszów bez Niego. Dlaczego nie przyprowadziliście Go? — zapytali. (46) Strażnicy na to: Jeszcze nigdy nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek. (47) Wtedy faryzeusze powiedzieli: Czyżbyście i wy dali się zwieść? (48) Czy ktoś spośród przełożonych lub spośród faryzeuszów uwierzył w Niego? (49) A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty.

(50) Wtedy odezwał się jeden z nich, Nikodem, który wcześniej spotkał się z Jezusem: (51)Czy nasze Prawo sądzi człowieka, zanim go przesłucha i zbada, jak postępuje? (52) Odpowiedzieli mu: Może ty też jesteś z Galilei? Sprawdź, to się przekonasz, że z Galilei nie wywodzi się żaden prorok. (53) I rozeszli się — każdy do swego domu. 
(J 7:45-53 eib)

Dlaczego cytuję ten? Bo z niego można wyczytać co polityczne elity, w tym wypadku członkowie sanhedrynu, kapłani, przełożeniu ludu, funkcjonariusze religii myślą o zwykłych ludziach. I aby nie było wątpliwości: zadaniem kapłanów i lewitów było uczenie ludzi Słowa Bożego, więc skoro ludzie nie znali Prawa to sami sobie wydawali świadectwo o swojej pracy.

I sami, mniej więcej rok później ujawniają się jako prawo łamiący i to w ważnej dziedzinie, bo sprawa szła o życie.

(47) W związku z tym arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i zaczęli się zastanawiać: Co tu robić? Człowiek ten dokonuje wielu znaków. (48) Jeśli Go tak zostawimy, wszyscy w Niego uwierzą. Wówczas wkroczą Rzymianie i zabiorą nam i to miejsce, i naród. (49) Wtedy jeden z nich, Kajfasz, który tego roku był arcykapłanem, powiedział: Wy nic nie rozumiecie (50) i nie bierzecie pod uwagę, że lepiej jest dla nas, aby jeden człowiek umarł za lud, niż aby cały naród zginął. (51)Nie mówił tego jednak sam z siebie, ale jako sprawujący tego roku urząd arcykapłana wypowiedział proroctwo, że Jezus ma umrzeć za naród — (52) i nie tylko za naród, ale także po to, aby zebrać w jedno rozproszone dzieci Boga. (53) W tym zatem dniu postanowili, że Go zabiją. (54) Dlatego Jezus nie chodził już wśród Żydów jawnie, ale odszedł stamtąd w okolice pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam przebywał wraz z uczniami. (55) Tymczasem zbliżała się Pascha żydowska i wielu z tej okolicy poszło przed Paschą do Jerozolimy, aby się oczyścić. (56) Szukali więc Jezusa, a stojąc w świątyni, rozważali: Jak myślicie? Przyjdzie na święto, czy raczej nie? (57) Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali nakaz, aby ten, kto zna miejsce Jego pobytu, wskazał je, tak by mogli Go schwytać.
(J 11:47-57 eib)

Dla swojej pozycji politycznej goście decydują się zabić człowieka, wbrew prawu, którego mieli nauczać i na straży którego jako przełożeni ludu stali.

Pewnie dlatego, kilka dni później Pan Jezus w ich stronę ponad 8 razy wypowiedział:

Biada wam, znawcy Prawa i faryzeusze, obłudnicy! (Mt 23)


Kategorie: _blog, biblia, polityka


Słowa kluczowe: faryzeusze, sanhedryn, kapłani, przełożeniu ludu


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
14 czerwca 2020 (niedziela), 11:33:33

Wizja barana i kozła (Dan 8)

Uwagi:

  • Czytane na spotkaniu IPP-KTW ?????? 2020

 

Treść  Dn 8:1nn bt5 Komentarz 
 Dn 8:1nn bt5 "(1) W trzecim roku panowania króla Baltazara miałem widzenie, ja, Daniel, po tym, co ujrzałem poprzednio.  
(2) Gdy patrzyłem podczas widzenia, zobaczyłem siebie w Suzie, w warowni, która leży w kraju Elam. Patrzyłem w widzeniu i znalazłem się nad rzeką Ulaj.  
(3) Podniosłem oczy i spojrzałem, a oto jeden baran stał nad rzeką; miał on dwa rogi, obydwa wysokie, jeden wyższy niż drugi, a wyższy wyrósł później. (4) Ujrzałem barana bodącego [rogami] ku zachodowi, północy i południu. Żadne ze zwierząt nie mogło mu sprostać ani nikt nie mógł uwolnić się z jego mocy. On zaś czynił, co chciał, i stawał się wielki.
  • baran
  • on dwa rogi,
  • obydwa wysokie,
  • jeden wyższy niż drugi,
  • wyższy wyrósł później.
  • barana bódł
  • ku zachodowi,
  • północy
  • i południu.
  • ale nie ma nic o wschodzie !!!!
5) A ja patrzyłem uważnie i oto od zachodu szedł kozioł po całej powierzchni ziemi, nie dotykając jej. Kozioł ten miał okazały róg między oczami. Kozioł z zachodu….
( (6) Podszedł on do barana o dwóch rogach, którego widziałem, stojąc nad rzeką, i rzucił się na niego z całą złością.  
(7) Zobaczyłem, jak on, przybliżywszy się do barana, rozzłościł się na niego, i uderzył barana, i złamał oba jego rogi.  
Baran nie miał siły, by mu stawić czoło. On więc powalił go na ziemię i podeptał nogami, a nie było nikogo, kto by wyrwał barana z jego mocy.  
(8) Kozioł urósł niezmiernie, ale gdy był w pełni sił, wielki róg uległ złamaniu, a na jego miejscu wyrosły cztery inne - ku czterem stronom świata. cztery rogi
 (9) Z jednego z nich wyrósł inny, mały róg, i wzrastał nadmiernie ku południowi, ku wschodowi i ku wspaniałemu krajowi. (

mały róg

LXX: ku mocy (a nie wspaniałemu krajowi)

(10) Wzniósł się on aż do wojska niebieskiego i strącił na ziemię część wojska oraz gwiazd, i podeptał je. Zaczyna być duchowo
(11) Wielkością dosięgał on niemal Władcy wojska, odjął Mu wieczną ofiarę i zniszczył doszczętnie miejsce Jego przybytku (12) i Jego wojsko. Jako codzienną ofiarę składał występek i prawdę rzucił na ziemię; działał zaś skutecznie. LXX: zupełnie inaczej!!!!
  (13) I usłyszałem, że jeden ze Świętych mówił, a drugi Święty zapytał tego, który mówił: Jak długo [potrwa] widzenie: wieczna ofiara, zgubna nieprawość, przybytek i podeptane wojsko? (14)On zaś powiedział do niego: Jeszcze przez dwa tysiące trzysta wieczorów i poranków, następnie świątynia odzyska swoje prawa. 2300 dni.
   
 (15) Gdy ja, Daniel, oglądałem widzenie i roztrząsałem jego znaczenie, oto stanął przede mną ktoś o wyglądzie mężczyzny, (16) i usłyszałem głos ludzki nad [rzeką] Ulaj, który wołał tymi słowami: Gabrielu, wyjaśnij mu widzenie!

 

 

Gabriel

 (17) Podszedł więc on do miejsca, gdzie stałem, a gdy przybył, przeraziłem się i padłem na twarz. I powiedział do mnie: Wiedz, synu człowieczy, że widzenie odnosi się do czasów ostatecznych.  
 (18) Gdy on ze mną rozmawiał, padłem oszołomiony twarzą ku ziemi; wtedy dotknął mnie, postawił mnie na nogi (19) i powiedział: Oto oznajmię ci, co ma nastąpić przy końcu gniewu, bo widzenie dotyczy końca czasów.  
(20) Baran, którego widziałeś z dwoma rogami, [oznacza] królów Medów i Persów.  
(21) Kozioł zaś - króla Jawanu, a wielki róg między jego oczami - pierwszego króla. LXX: król Hellenów
(22) Róg zaś, który uległ złamaniu, i cztery rogi, co wyrosły na jego miejsce, to cztery królestwa, które powstaną z jego narodu, będą jednak pozbawione jego mocy.  
(23) A przy końcu ich panowania, gdy występni dopełnią swej miary, powstanie król o okrutnym obliczu, zdolny rozumieć rzeczy tajemne. (24) Jego moc będzie potężna, ale nie dzięki własnej sile. Będzie podejmował rzeczy dziwne i dozna powodzenia w swych poczynaniach; obróci wniwecz potężnych i naród świętych. (25) Przy jego przebiegłości... nawet knowanie będzie skuteczne w jego ręku. Stanie się on wyniosły w sercu i niespodziewanie zgotuje zagładę wielu. 

LXX: coś o grzechach

 

Powstanie przeciw Najwyższemu Przywódcy, lecz bez udziału ręki ludzkiej zostanie skruszony.  
 (26) Widzenie zaś o wieczorach i rankach, jakie opowiedziano tobie, jest prawdziwe. Ty jednak widzenie okryj milczeniem, bo dotyczy ono dni odległych.  
(27) Wtedy mnie, Daniela, ogarnęła niemoc i chorowałem przez [wiele] dni. Następnie wstałem i załatwiałem sprawy królewskie; byłem jednak poruszony widzeniem, gdyż nie mogłem go zrozumieć.  
   

 

 

 Jakieś znalezione obrazki:

 


Kategorie: _blog, teologia / biblia, biblia / studia, księga daniela '2020


Słowa kluczowe: daniel, prorok daniel, księga daniela, dan8


Komentarze: (0)

Skomentuj notkę
7 czerwca 2020 (niedziela), 19:45:45

Daniel o Synu Człowieczym (Dan 7)

ToDo:

Zrobić analizę pojęcia Syn Człowieczy, głownie w NT. Koniecznie.

Kontekst, który warto uwzględnić czytając ten kawałek:

  1. Sen Nabuchodonozora o posągu - Dan2
  2. Ap 19, 20, 21:2 - a więc wydarzenia ostatnie
  3. Coś o  antychryście - np. 2Tes 2:7
  4. Najlepiej całe studium z apostoła Paweł o przyszłości -> http://wojtek.pp.org.pl/30268_blog%202004-03-22%2014-58-40

Uwagi:

  • Było to czytane na spotkaniu IPP-KTW w dniu 14 czerwca 2020 roku
  • nie zrobiłem z IPP-KTW analizy pojęcia Syn człowieczy - ToDo!
Treść  Dn 7:1nn bt5 Komentarz 
(1) W pierwszym roku [panowania] króla babilońskiego, Baltazara, miał Daniel sen i zaniepokoiły go widziadła [powstałe w] jego głowie na jego łożu. Następnie spisał on ten sen. (2) Daniel więc opowiedział: Ale Baltazar to chyba nie rządził długo.
Ujrzałem w swoich wizjach nocnych. Oto cztery wichry z nieba wzburzyły wielkie morze. (3) Cztery ogromne bestie wyszły z morza, a jedna różniła się od drugiej.   Cztery różne bestie wychodzą z morza
(4) Pierwsza podobna była do lwa i miała skrzydła orle. Patrzyłem, a oto wyrwano jej skrzydła, ją zaś samą uniesiono w górę i postawiono jak człowieka na dwu nogach, dając jej ludzkie serce.
  • Bestia #1 - Lew ze skrzydłami
  • Czy chodzi o Babilon, którego ostatnim królem był Baltazar? Lew ze skrzydłami był ich symbolem.
(5) I oto druga bestia, zupełnie inna, podobna do niedźwiedzia, z jednej strony podparta, a trzy żebra miała w paszczy między zębami. Mówiono do niej: Podnieś się! Pożeraj wiele mięsa!
  • Bestia #2 - Niedźwiedź.
  • Czy chodzi o Medów? Persów? Chalcedończyków? Nie wiem.
(6) Potem patrzyłem, a oto inna [bestia] podobna do pantery, mająca na grzbiecie cztery ptasie skrzydła. Bestia ta miała cztery głowy; jej to powierzono władzę.
  • Bestia #3 - Pantera z czterema skrzydłami ptasimi
  • i z czterema głowami.
  • Czy może chodzić o Greków? Macedończyków? Ich państwo rozpadło się potem na 4 państwa greckie i tak to przetrwało do czasów Rzymskich (bitwy 
(7) Dalej ujrzałem w moich nocnych wizjach: Oto czwarta bestia, okropna i przerażająca, o nadzwyczajnej sile. Miała wielkie zęby z żelaza i miedziane pazury; pożerała i kruszyła, depcząc nogami to, co pozostawało. Różniła się od wszystkich poprzednich bestii i miała dziesięć rogów.
  • Bestia #4 - okropna, z zębami i pazurami i 10 rogami
  • Może chodzić o Rzym.
  • Ap 13:1nn tpnt
    (1) (…) zobaczyłem dzikie zwierzę występujące z morza, mające siedem głów i dziesięć rogów; a na jego rogach było dziesięć diademów, a na jego głowach bluźniercze imię. (2) A dzikie zwierzę, które widziałem, było podobne do pantery, a stopy jego jak niedźwiedzia, a paszcza jego jak paszcza lwa; i dał mu smok swoją moc i swój tron, i wielką władzę.
    (3) I widziałem jedną z jego głów jakby zabitą na śmierć; ale jego śmiertelna rana została uleczona.
(8) Gdy przypatrywałem się rogom, oto inny mały róg wyrósł między nimi i trzy spośród pierwszych rogów zostały przed nim wyrwane. Mały róg rośnie i wyrywa 3 inne rogi
Miał on oczy podobne do ludzkich oczu i usta, które mówiły wielkie rzeczy. Mały róg jest gadatliwy!
(9) Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce.

Przedwieczny się objawia a więc ….

  • Ap 20:11 albo - wielki biały tron i ...
  • Ap 20:4 - 
Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy na Jego głowie jakby z czystej wełny.

Wygląd Przedwiecznego:

  • biała szata
  • włosy jakby z czytaj wełny
  • Ap 1:13n
Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła z płonącego ognia. (10) Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego.

Tron Przedwiecznego:

  • z ognistych płomieni
  • koła (?) z płonącego ognia
  • strumień ognia się rozlewa
Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim.
  • 1mln służyło Przedwiecznemu
  • 100 mln stało przed Nim
  • Ap 5:11 tpnt (11) I widziałem, i słyszałem głos wielu aniołów wokoło tronu i stworzeń, i starszych; a ich liczba była miriady miriad i tysiące tysięcy,
Sąd zasiadł i otwarto księgi. Ap 20:11nn - tam też otwiera się księgi.
(11) Z powodu hałasu wielkich słów, jakie wypo